uforie
AZ-kamp
«Waardig
afscheid»
et AZ
eet je nooit
Piloot Eddy D'Hoe specialist
van kllmkoersen
fdüD
VAV.1I
De stemming
ederlandse kaï
jtuurlijk tot h
um gedreven
reytel er de bei(
>elbo6 «n. dubbel
kamp enen. Ik mi
Arnt oeg de mei
l, D «ft gescha
Dui il vandaag
erd het zw,
hite. oet, dan sk
De Voorpost - 20.3.1981 - 19
in het Toch ben ik dik tevreden
kamp was dat AZ voor de allereer-
tot het sum- ste maal in zijn geschie-
na de denis de halve finale in
Georg Kes- de Uefa-cup heeft be-
gehuld in een reikt.»
ïtige zwarte regen- 0ok de invaller Van
en daarop de witte Dungenen (voor Tol)
uitgestrooid, toonde zich bijzonder
eerder lacherig de verheugd,
te woord.
«Mijn bijdrage is eer-
n ,?rTan over* der miniem maar ik
dat AZ de volgen- denk dat
de liep hun spel te plet
ter op onze verdediging,
ook al omdat him aan
vallen zonder overleg en
heel stereotiep waren
opgebouwd.»
ronde met brio heeft
volkomen in zijn greep
TN
sPan^ing had. Echte kansen heeft
b- S 0t in^8J de thuisploeg niet kun-
doch tk meen dat nen krJTen\e hebben
de beide maShen "«-diend gewonnen.»
dubbel en dik ver- Nyganrd, die zich de
Ik meen dat onze ziel uit de longen perste:
de meeste kansen «Lokeren was ver-
geschapen en als domd een lastige tegen-
niet gebles- stander. De ploeg heeft
het zware veld op- echt het maximum aan
dan skoort die wel inzet in de strijd gewor-
de eerste helft. Valt Pen- Toch vind ik dat de
doelpunt in de eerste Waaslanders iets tekort
uwer^lft voor ons, dan komt kwamen om ons hun rit
er niet meer me op te dringen. Na dat
te pas
MLAU De Nederlandse oefen-
gaf wel ruiter-
toe dat de Waasland-
knap gespeeld
eerste doelpunt werd de
druk ontstellend hoog;
het slechte veld hinder
de ons ook al, nooit ver
loren we echter het
noorden onder die pran
gende druk.»
Spits Welzl dacht er
ook al zo over.
Lokeren is een prima
sta vol bewonde-
over de prestatie
de thuisklub, want
had echt niet ver-
ebbe chi hier te verliezen, ploeg en kon de over
heeft teveel willen winning verantwoor-
vaak deed den. 1-0 gaf hen een
jpijtidat uitstekend, maar riante uitzichtpositie op
;n >oi spelen hoeft geen de tweede helft, maar
ste lultaat met zich mee te waarschijnlijk"* hebben
leuk voetballen de zenuwen hen verra-
doel op zichzelf, den. In de tweede perio-
Hovenkamp dan
maar:
«Lokeren heeft heel
opportunistisch gevoet
bald in verlegenheid
bracht zij onze verdedi
ging nooit. Ik denk dat
de uitschakeling van Lo
keren vooral te wijten is
aan hun trainer. Die sti
muleerde onze verdedi
ging extra door op te
merken dat we heel
traag waren. Een beter
impuls hadden we echt
niet nodig. Enkel Lar-
sen heeft klasse in
huis.»
Tol was wat bescheide
ner in zijn uitlatingen.
«Op het zware veld
was voetballen uitgeslo
ten. Zowel Lokeren als
AZ werden geremd in
hun kombinaties zodat
met lange ballen diende
gespeeld te worden. Lo
keren liep zich, ondanks
alle inzet te pletter op
onze verdediging. Blijk
baar is verbeelding niet
hun sterkste wapen.»
Jonker liep zich vooral
de eerste helft in de
kijker.
«Larsen werd heel
dicht gedekt en Lato
kreeg ook al een man
netje op de huid geplakt
zodat Lokeren de mond
werd dichtgesnoerd. Mij
heeft Verheyen het
meest bekoord, die kan
wat met de bal, de rest
van het plaatselijke
team liep zich wat verlo
ren. Maar feit is dat Lo
keren een moeilijk te be
kampen ploeg was.»
Als laatste mannetje
konden we De Koning
vatten.
«De wedstrijd werd
door AZ stevig beheerst,
mist Tol in de eerste
helft die reuzekans niet
dan winnen we hier. Lo
keren is een solied elftal
dat zich tot het uiterste
heeft verweerd, ik be
grijp hun ontgooche
ling.»
Alle AZ-spelers en hun
trainer waren het over
één ding volmondig
eens: de toeschouwers
hadden waar voor hun
geld gekregen en de
thriller had iedereen be
koord. «Om te kunnen
voetballen moet je twee
teams hebben,» riep
Arntz nog.
Paul DE MOOR
Gudjohnsen, Lato en zelfs De Schrijver belagen Eddy Treytel. (SC Lokeren-AZ'67 1-0) (dm)
en en Verheyen in de vuurlijn. (SC Lokeren-AZ'67 1-0) (dm)
et AZ weet je nooit. Ik
In de Lokerse kleedka
mer heerste er zeker
geen rouwstemming.
Het afscheid was waar
dig geweest en het doel
punt van Verheyen had
de hoop tot de allerlaat
ste minuut levendig ge
houden.
Rony Somers, die nog
wel enig hinder onder
vond van zijn kwetsuur,
maar hierdoor toch niet
noemenswaardig ge
handicapt was, had enig
kommentaar op de
scheidsrechter
«Als we de scheids
rechter (een home-refe-
ree) van Alkmaar thuis
hebben en deze Engels
man in Holland ben ik er
van overtuigd dat we
ons zouden gekwalifi
ceerd hebben.
Wat het spel betreft
geloof ik niet dat we ons
veel te verwijten hebben.
De eerste helft was las
tig, maar daarna hebben
we zelf les gegeven aan
het «grote» AZ. Die zijn
vast dolgelukkig dat ze
hier door het oog van de
naald gekropen zijn.
Het is wel pijnlijk zo'n
uitschakeling. Eens
men zover is, wil men
steeds meer. Het is trou
wens op verre na niet
zeker dat we ooit nog
eens zo ver doorstoten.
Onze onmiddellijke
toekomst ligt nu in het
behalen van een nieuw
Europees ticket in de
competitie en daar is ook
nog de Belgische Beker.
Dus werk genoeg op de
plank. Zaterdagavond
alvast een eerste belang
rijk treffen op Luik.
Het was van mee taf aan
duidelijk dat Eddy D'Hoe
niet voorbestemd .was om de
meest gebruikelijke weg te
volgen.
Hij wou zo snel mogelijk
ervaren datgene wat hem
boeide; met name. alles wat
met auto's te maken had
Zodra hij niet meer school
plichtig was. na reeds twee
jaar technisch-handelson-
derwijs te hebben gevolgd,
stapte hij meteen binnen als
leerjongen in een garagebe
drijf Intussen bleek ook
zijn liefde voor de motor
sport te ontluiken Eerst
was hij gedurende verschil
lende jaren de vaste meca
nicien van een motocrosser.
pt echt niet wat aan
Ij naam schort, maar ik
moed dat het iets te
<en heeft met gezond-
Idszorg. Wie AZ zegt,
[fkt aan ether of zoiets.
if toe, wie meent en
ooft (want dat is nog
j ander hoofdstuk) dat
NM iets te maken heeft
it voetbal? AZ'67?
|pH "den toen de staats-
spitalen ingevoerd?
'n Lokeren blijkt AZ
hter dubbel na te gal-
j in. De mensen zoeken
h hinkstapspringend
i weg tussen de au-
A t. Zelfs de rijkswacht
sen >nt heen en weer te
ppelen om het verkeer
igszins in veilige ba-
a n te loodsen. Een Ne
il 'lander, wedden dat ie
a Alkmaar komt over-
waaid, zwaait een
J üdwitte vlag boven het
j ofd van een wetsdie-
- j K prompt wordt hem
g 'sierraad door armen-
■R wegende oranje-par-
's afhandiq qemaakt.
§1 dertussen nemen wij
«9 gelegenheid te baat
J wagen langs doolho-
nte sturen.
«j tossen joelende sup-
ters heen zoeken we
9 5 een weg naar de
9 ofdtribune, als joerna-
B ®n zijn we hedena
vond niet alleen. Liefst
honderdtwintig penne-
ridders troepen samen
voor de perstafeltjes. Ik
kan nauwelijks vermoe
den welke moeilijkheden
die Attilaanse aanval zal
teweegbrengen, maar ik
zal even later ondervin
den hoe een Noorder
buur zijn vulpen in mijn
nek warmschudt. Tot
mijn grote verbijstering
beland ik tussen heup
wiegende Hollanders, de
fotografen mogen een
overjasje aantrekken.
Blauw dan nog. Nogal
wat anders dan dat rood
van de Nederlanders.
Rood? De kleur van het
pak zweeft tussen het 1
mei-rood en het schaam
rood (of schrijf ik kristen-
demokratisch?).
De sfeer om en rond
het stadion is warempel
om te snijden. Die van
Lokeren joelen zowat het
hele Waasland bij elkaar,
en het telefoongerinkel
tussen de krantenredak-
ties en de wroeters is niet
te aanhoren. Lokeren laat
zich het eerste halfuur in
pakken door de energie
besparende Nederlan
ders. Tol opent net nie
de scorestand en de sup
porters van de tegenpar
tij openen de zangklavie
ren, als was de zilveren
vloot aangekomen.
Een schreeuwerige,
stampvoetende Alkmaar
der trapt mijn mapje bij
na uit de handen. Ver
heyen merkt die bewe
ging vanop het terrein en
replikeert zonder dralen.
Truytel trekt gauw zijn
trui uit en het is één nul.
Voor Lokeren, wat dacht
je?
En weet je wie twee
voeten in het doelpunt
had? De Schrijver, hoe
kan het anders? (Dit
wordt een sfeerstuk met
vraagtekens.) Laat mij
één verkiezingsslogan
opstellen en ik blokletter.
De Schrijver, nu of nooit!
De Nederlanders hef
fen hun gejouw aan
«Mafkikker, Galgozer,
Rotte Bloesemknop»
gaat het. In het Waasland
is men rechtstreekser;
«Kloefkapper» is vol
doende.
Na de pauze en na het
hartverwarmend bruintje
jaagt de thriller nog meer
de zenuwen de hoogte in.
De Nederlanders voor
me durven nog amper de
keel opensperren. Lato
speelt zich het Poolse va-
tikaan uit het lijf en libero
De Schrijver ontpopt zich
als een prima middenvel
der. Akkoord, ik heb het
voor De Schrijver. Maar
die kerel trekt op elke
In 1972 ging Eddy zelf zijn
Nog maar eens de rumoerige Larsen op de snee van het mes. Slechts op het ™aSen 111 het
nippertje wordt de bal ontzet. (SC Lokeren-AZ'67 1-0) (dm) wedstrijdrijden.
Larsen is zijn waakhond te vlug af, maar zijn kopbal gaat niet tegen de touwen
(SC Lokeren-AZ'67 1-0) (dm)
plaats zijn streng. Ik weet
het niet, doch als die
blonde raaf vooraan mag
spelen, dan wint Lokeren.
Een straalbezopen
Noorderbuur tuimelt in
de handen van een hefti
ge supporteres, enkele
beleefdheidszoenen wor
den uitgewisseld en iede
reen gaat terug zitten. De
bierreuk, die voor me uit-
zwalmt, verzacht naar
mate de wedstrijd vor
dert. De Nederlanders zit
ten duidelijk met een ei.
De thriller Hitchcock is
niet dood, ontrafelt lang
zaam zijn geheimen.
Voor Lokeren wordt
het een trieste zaak. In de
tweede helft blikt iede
reen om de vijf sekonden
naar de klok, maar het
mag niet zijn. De werk
kracht en de inzet, ty
pisch voor een noeste ar
beider, kan niet op tegen
luxepaardje AZ dat de
raskrachten tempert en
als een veulen naar de
volgende ronde door
stoot. De halve finale zit
er niet meer in voor de
Wase ploeg, maar ze
hebben AZ een eerste ne
derlaag toegediend dit
jaar en da's toch het een
en ander? Lokeren is nog
lang niet ziek en hospita-
lisatie, in het AZ, is echt
niet vereist.
Integendeel.
P.D.M.
Hij stapte echter naar de
auto over en slaagde er al
vlug in zijn handigheid te
valoriseren in het slalomrij
den Met een Fiat 850 werd
hij in 1975 algemeen eerste
te Gent.
Vanaf 1977 begon zijn
voorliefde uit te gaan naar
een andere specialiteit: de
klimkoersen.
Met een Ford Capri 3000
werd hij onmiddellijk
reek8kampioen voor toeris-
mewagens van meer dan
2000 cc.
In 1978 werd het seizoen
ingezet met een Sunbeam
Avenger 1600 cc. Weeral
werd Eddy D'Hoe nationaal
reekskampioen.
Het steeds wisselen van wa
gen had in de eerste plaats
te maken met zijn vakman
schap als mecanicien. Hij
slaagde er steeds in zijn wa
gens dermate op punt te
zetten dat, na elk seizoen,
er amateur-kopers bij de
vleet kwamen opdagen. Het
jaar 1979 dan was niet suc
cesvol. In het begin van het
kampioenschap schoot Ed
dy D'Hoe te kort met zijn
Royale Proto met een Lotus
motor van 1600 cc en 160
DIN PK. als hij half seizoen
deze motor ruilmde voor
een Cosworth 1600 cc met
230 DIN PK slaagde hij er
nog in de resterende 6
klimkoersen op zijn palma
res te schrijven en behaalde
in de eindstand voor het
nationaal kampioenschap
de achtste plaats.
Buiten dit nationaal kam
pioenschap was hij boven
dien nog overwinnaar in de
nationale klimwedstrijden
van Valdieu-AUBEL en var
Chaudfontaine
Het seizoen 1980 tenslotte
werd gereden met een Ford
Brabham motor, eveneens
in de 1600 cc reeks, in de
formule H klasse
Op de 20 wedstrijden ein
digde Eddy D'Hoe veertien
maal als eerste, en werd in
de algemene eindstand, alle
reeksen, tweede, na Gillet,
die echter meer PK onder
de voet had.
En dan waren er nog de
beide overwinningen in de
klimkoersen van Gendron
en van Steaumont die het
voor iedereen wel duidelijk
maakte dat Eddy D'Hoe vir
tueel de beste Belgische
klimkoerspiloot was
Dit jaar wordt Eddy D'Hoe.
met zijn nieuwe BMW-
March 772 Formule II-ren
wagen met een vermogen
van 285 DIN PK bij 950C
RPM en met een gewicht
van slechts 507 kg, de gro
te naam bij het nationale
klimkoerskampioenschap.
Als er zich geen onvoorzie
ne moeilijkheden of proble
men stellen dan is de over
winnaar van het nationaal
klimkoerskampioenschap
1981 nu reeds bekend. Het
wordt zonder enige twijfel
Eddy D'Hoe.
Eddy heeft een bloeiende
fanklub. Inlichtingen wor
den graag verstrekt op tele
foonnummer 052/21 44 61
of door het sekretariaal
Scheldedijk 48 te 915C
Grembergen.
