k
«PALLIETER» ALBERT VAN ESBROECK:
LANDSCHAPPEN EN BLOEMEN
TSIECHISCHE GRAFIEK:
KUNST MET GROTE «K»!
het linnen doek
Mark Dobrinsky
en Louis Van der Paal
spelen Bach
Prijzen «Carlo Tarras»-
Willy Van der Meirsch»
12 - 17.4.1981 - De Voorpost
Op maandag 27 april te 20u30 brengen Mark
Dobrinsky, cello, en Louis Van der Paal, klavecim
bel, een Bachrecital in de kapel van de paters
Kapucijnen te Aalst.
Mark Dobrinsky stu
deerde te Moskou bij de
wereldberoemde cellist
Rostropovitsj, van wie hij
nadien assistent werd. In
1974 emigreerde hij naar
Israël. Sindsdien treedt
hij in heel Europa op als
solist en in
kamermuziekensembles.
Hij zal twee suites voor
cello solo uitvoeren en
een sonate met klave
cimbel. Deze suites ver
gen een buitengewone
speelvaardigheid. Een
strijkinstrument is im
mers van nature een
stemmig en het doet
vreemd aan het polyfoon
te horen klinken. Ook het
oor moet dus een extra
inspanning leveren om
dat het de medische lijn
moet doortrekken of de
grilligheid ervan gekon-
centreerd moet volgen.
Louis Van der Paal is
een stille maar rusteloze
Op woensdag 22 april te 16 uur heeft in de feestzaal van het stadhuis te
Aalst de openbare schiftingswedstrijd (viool) voor de prijs «Willy Van der
Meirsch» plaats. Willy Van der Meirsch is een geboren en getogen
Aalstenaar, komponist, violist, dirigent, promotor voor de hedendaagse
muziek, in eigen land (maar dat is in Vlaanderen niet zo uitzonderlijk)
ondergewaardeerd, kortom, een man die nooit stil zit, altijd bezig is met
iets kreatiefs.
Diezelfde namiddag wordt ook de winnaar van de prijs «Carlo Tarras»
voor schilderkunst bekend gemaakt. Carlo Tarras dekt dezelfde man als
Willy Van der Meirsch maar dan in het domein van de schilderkunst, een
kunsttak waarin hij probeert de klank van de muziek in picturale vorm en
kleur om te zetten.
Op zaterdagavond 25 april te 20 uur heeft dan in de feestzaal van het
stadhuis het laureatenkoncert en de overhandiging van de prijzen plaats.
De toegangsprijs bedraagt 100 fr. en reservatie kan gebeuren via het
sekretariaat tel. 02/759.85.58.
W.D.B.
bij. Hij leidt het ma
koor «Pro Musica»,
niseert aperitiefkoè
ten, waar hij ook zen»
siceert, is betrokkei'
de orgelcyclus in
Martinus, neemt tu
door Bachs Goldbei
riaties op plaat op,
vorige week te bel
ren op BRT-III met k
cimbelwerk van O
rin en voerde vooiS
paar weken in Gent e'
van Bach uit. Hij z< nakt
bekende Italiaanse
eert uitvoeren, eei
meest geliefde w
van het barokke re] 1
rium. Bach plaatst j
door middel van de
klavieren en de reg
tiemogelijkheden J
het klavecimbel sq
tutti tegenover
zoals in het coi'1,
grosso het concf
stond tegenover het
orkest. Ook de
Italiaans drieledi
zangerig langzaa
wordt omsloten
twee snelle delen.
De toegangsprij
draagt 150 fr., voor
en derde leeftijd
(programma
grepen).
themata, sterk door de
muziek beïnvloed. Zijn
vormgeving evolueerde
van kubisme naar meer
realisme. Hij is de kun
stenaar die de mens
toont in zijn relatie met
de evenmens, vol liefde
die ook tracht de muziek
grafisch te suggereren.
Uit de ruim 5.000 Tsjechi
sche grafici brengt Affli-
gem U een selektie van
een zevental volwaardi
ge artiesten. Hun werk
genieten vraagt mis
schien wel wat inspan
ning doch deze blijkt lo
nend te zijn. Hoe langer
U kijkt, hoe meer U ont
dekt. Wat bijvoorbeeld
op afstand alleen een
meisjeskrullekop schijnt
te zijn biedt heel wat. In
de krullen vindt U enge
lengezichtjes, saters,
zelfs geweren en geogra
fische afbeeldingen.
De vernissage werd in
geleid door kunstkritikus
notaris Jo Verbrugghen
en voor muzikale omlijs
ting zorgde de zeskoppi-
ge formatie «Hexacord».
Zoals het werk van De-
mel: oud-standing!
U kan tot 26 april in het
Kultureel Centrum voor
een bezoek aan deze ten
toonstelling van kunst
werken met «grote K» ter
echt op zaterdagen van
14.30 tot 20 uur en op
zondagen van 11 tot 13 en
van 14.30 tot 20 uur. Op
paasmaandag van 14 tot
20 uur.
LH
blijH
Ook de tweede week van het paasverlof bli
het vrij rustig op het filmfront.
CINEMA PALACE
Benedenzaal
Vanaf vandaag loopt hier een reprise «F;
ly Jewels», een humoristische gezinsfilm
Jerry Lewis in de hoofdrol
Studio
Derde week verlenging voor «Een rare kl<
bak», een film met Terence Hill.
Club
In de club loopt deze week een dubbel pn
gramma.
In de namiddag draait men de Disney-fili
«De 101 Dalmatiërs». Tijdens de week zijn
vertoningen om 18 uur en om 19u30 1
zondag (Pasen) en maandag (tweede paasdag
zijn de vertoningen om 14 uur, 14u45, 17ui
en 19u45.
's Avonds, om 21 uur, en dat iedere
wordt voor een volwassen publiek de verli
ging «Vrouwen van dertig», verder gespeel!
CINEMA FEESTPALEIS
Zaal 1
Nogmaals een film in Doby Stereo in dt
daartoe speciaal uitgeruste zaal: «Fame
Fame is de eerste Amerikaanse film van
Brit Alan Parker. Hij kon niet onverschill ig
blijven voor de schreiende wansmaak en i
betoverende kracht van New York. Daaro 8
vatte hij met beide handen de kans om daa8 u
over een dokument te draaien. De visie v T®
Alan Parker en de harde strijd die de stude
ten van de beroemde High School of Perfo
ming Arts leveren opdat hun naam in neonli
ters op de muren van de grote stad zou schitt
ren, zijn de leidraden van de film. 1
«Fame» is een explosief geheel, met uitc 1
gende romantische en realistische soms ex
somber hyper-realistische, trekken. *n
In deze school waar men alles onderwijl
van Shakespeare tot moderne komedie, vl
klassiek ballet tot «heel moderne» dans. vi
grote klassieke komponisten tot disco bei
zullen de studenten bikkelhard werken c jerj
een diploma te behalen, en niet een kontn
dat hen levenslang aan het ene of het and<
gezelschap bindt.
Er worden plannetjes gesmeed om te slage ET"
om de hoop niet te verliezen ondanks
voortdurende onzekerheid: There's no bu
ness like show-business!
Derde week verlenging voor «The Jazz Si ld g
ger», een film met Neil Diamond in
hoofdrol.
Zaal 3
«La cage aux Folies II» «De Nichtenkd
II» is het vervolg van de dolle travestie-kon ipel'
die van producer Marcello Danon na het v
reldsukses van zijn film met de gelijknami
titel. De regie was ook nu in handen vj
Eduard Molinaro.
Renato Baldi en Albin zijn de twee hoofdv
detten. Het probleem begint op het ogenbl
dat Renato Albin moet diets maken dat hij
'zij') te oud geworden is om de jonge rol vi
Marlène Dietrich, uit «De Blauwe Engel-
vertolken.
In 'haar' onstuimigheid om 'haar' aantre
king8kracht te bewijzen, raakt Albin verwi
keld in een moordzaak. Hierop volgen e
aantal gekke situaties die alleen maar moj
lijk zijn in een Frans-Italiaanse co-produkt
Maar zoals bij alle 'goede' komedies heeft o
deze een happy end.
Een vrolijk paasweekend aan alle lezers.
T
ti
gel
)pn:
)hol
v
F
et t
j N
ag.
g
Als kind dat thuis in de dorpsherberg «De Kroon» al
eens meehielp schuwt hij uiteraard het kontakt met
buitenstaanders niet. Toch kan men niet zeggen dat
hij het zoekt. Zo zal hij, als verwoed en gerenomeerd
duivenmelker liefst zijn prijsvliegers door iemand
van de familie laten binnendragen en wat de rest
van zijn andere hobby betreft, houdt hij het bij
werken in de eigen moestuin.
Schilderen doet Van Es- artiesten uit heel Europa
broeck als hij er de drang kreeg hij verleden jaar in
toe voelt. Als hij zich Koksijde een intematio-
kreatief weet. Soms drie nale onderscheiding
weken aan een stuk om voor zijn plastisch oeu-
dcm daarna weer een vre. Van Esbroeck, intens
paar weken borstel en familiegebonden, is so-
palet links
liggen.
laten ciaal geëngageerd, geen
meeprater, anders dan
Bij de vernissage vorige anderen. Aan zijn vrouw
vrijdagavond, bijge- Louisa heeft hij een ware
woond door o.m. schepe- steun, die zijn kunste
nen van Aalst De Neve naarsleven met hem
en Roels en schepen Van deelt, zijn toekomst helpt
Esbroeck van Sint- bepalen en soms ook niet
Amands, tevens bezocht karig is met allerlei tips.
door oud-burgemeesters Schepen Armand Roels
uit de Faluintjes, belicht- looft in de tentoonsteller
te literator Karei De De- enerzijds de diepte van
cker, socioloog en folklo- zijn veelzijdigheid en an-
risft. Van Esbroeck als derzijds het voortdurend
«eten Pallieter». Een man kritisch staan tegenover
di£ leeft met, van en door zijn schepping,
de natuur, een man die Zevende zoon, dan ook
van de natuur geniet als Albert geheten, uit het
beenhouwersgezin Van
Esbroeck, stelt momen-
ke taferelen en bloemen teel in de Aalsterse Bei-
te jmogen konterfeiten. In fortkelder tentoon. Land-
niet
ste
ke-1(
een en wiens groot-
geluk het is landelij
atelier op de Breut- schappen, dorpszichten,
helde zit hij a.h.w. mid- enkele portretten, zelfs
den in de natuur zelf. een naakt, maar vooral
Van Esbroeck is ook een stillevens en bloemen,
volksmens zonder enige Bloemen levensecht,
drukdoenerij en alvast quasi fotografisch, weer-
geen egoïst want liever gegeven met zin voor het
dan een eigen persoonlij- détail kaderend in het
ke tentoonstelling houdt geheel geschraagd door
hij het bij deelname aan een gedegen techniek en
groepstentoonstellingen.
Van Esbroeck staat ach
ter elk doek dat hij schil
dert. Wel kritisch tegen
een zacht, aangepast
kleurenpalet.
Reeds van jongsaf, toen
Albert nog in de been-
over het eigen werk. Hij houwerij hielp, bekroop
is de schilder van het hem de lust tot schilde-
schóne, van het goede ren en als hij dan, be-
die in dienst van zijn on- roepshalve, huisschilder
derwerp leeft.
werd, beoefende hij zijn
In bijzijn van honderden hobby na de dagtaak.
Het artistieke zit de fami
lie Van Esbroeck immers
in het bloed. Broer Pol is
professor aan de Ant
werpse kunstakademie,
een zuster wijdt zich aan
tekstiel en dochter Rita
volgt het spoor van va
der. Momenteel volgt ze
reeds een paar jaar de
leergangen aan de aka-
demie te Aalst. Waar ze
trouwens met haar gezin
woont.
Vader Van Esbroeck, af
komstig van Londerzeel,
verblijft sinds zijn pen
sioentijd in volle natuur.
Te Lippelo in een 17e
eeuws door eigen zorgen
gerestaureerd hoevetje
op de Breutheide. Bijna
in de schaduw van het
Lippelose kasteel. Mid
den de natuur, voor hem
een rijke bron van inspi
ratie. Hijzelf is autodi-
dakt, de enkele lessen te
Leuven niet te na ge
sproken.
Tot een of ander -isme
bekent hij zich liever
niet. Van Esbroeck schil
dert, beeldt gewoon af
wat hij ziet.
Kommerciële bedoelin
gen liggen hem aller
minst. Zelfs exposeert hij
eigenlijk liever niet. Iets
waarin hij tot voor een
vijftal jaar, kwestie van
misplaatste overdreven
nederigheid, in volhield.
Het was dan ook Karei
De Decker, die hem wist
te overtuigen dat hij kon-
takt moest hebben met
het publiek. Als het ware
kommuniceren met zijn
volksgenoten en aan den
lijve ondervinden in hoe
verre zijn oeuvre wordt
gewaardeerd. Tentoon
stellingen te Willebroek,
Hingene, Ruisbroek, Af-
fligem en nog hier en
daar stimuleerden niet
De receptie werd opgeluisterd door het koor «Singhet Scone» dat o.m. «Ik zag Cecilia komen»
andere Vlaamse liederen bracht. (KDC)
Kunstschilder A. Van Esbroeck en dhrn. K. De Decker, H. Temmerman en schepen H. Roels.
(KDC)
alleen zijn werkkracht
maar vooral zijn gevoe
lens tegenover de buiten
wereld.
Zijn werken zijn van blij
vende aard, als moment
opnamen in een jachtig
voorthollend leven die
door kleur en warmte,
evenwicht en gevoel de
tijd trotseren. Zijn land
schappen zijn ongerept,
vol stemming en poëzie.
in geslaagde kleurscha
keringen. Zijn stillevens
harmonieus en vol huise
lijke intimiteit opge
bouwd.
De recente werken van
Van Esbroeck, geken
merkt door pikturaal vak
manschap, fijnzinnige
toonwoorden en geraffi
neerd kleurgevoel zijn
schoolvoorbeelden van
openhartige, sfeervolle
kunst.
De vernissage werd mu
zikaal opgeluisterd door
het dertigkoppige da
meskoor «singhet vro»
uit Hofstade dat onder
leiding van Herman Tim
merman enkele zeer ge
smaakte liederen ten ge
hore bracht. A capella,
de zuiverste kunstvorm.
LH
Grafiek neemt samen met muziek en film een domi
nerende plaats in in het spektrum van de kunst in
Tsjecho-Slowakije. Ook internationaal geniet Tsje
chische grafiek ruime bekendheid. Vooral dan bij
onze noorder- en oosterburen en in de Skandinavi-
sche landen.
Niettegenstaande het Affligems Kultureel Centrum
reeds tweemaal Tsjechische grafiek op haar ten
toonstellingsprogramma bracht schijnt hier deze
merkwaardige kunstvorm nog elitair voor te komen
en alleen de happy few te beroeren. Deze gewroch
ten beter leren kennen door jan met de pet is dan ook
de bedoeling van deze tentoonstelling die U met de
week-ends nog kan bezoeken tot 28 april.
Kreeg de grafische kunst zich doorheen de politie-
hier te lande slechts het ke verwikkelingen met
laatste decennium een hun invloed op de kul-
zekere waardering, in tuur steeds weten te
Tsjecho-Slowakije is ze handhaven. Grafische
sinds einde 19e eeuw een kunst heeft een specifiek
equivalente van de schil- sociale rol. Originele
derkunst. Tsjechische kunstwerken kunnen im-
grafische kunst heeft mers tegen een relatief
lage prijs worden ver
spreid.
De kunstenaars die wer
ken in het kader van de
officiële strukturen berei
ken echter slechts een
middelmatig niveau. De
meest gekende Tsjechi
sche grafici werken bui
ten de «Officiële Bond
van Kunstenaars». Tsje
chische grafiek kenmerkt
zich door de hoge graad
van perfektie. Ook door
het feit dat in hun con
cept grafiek hoofdzaak is
met als centraal thema
het fenomeen «vervreem
ding» van de mens, de
aftakening van het men
selijk bewustzijn.
Bekijken van deze wer
ken roept op tot denken,
tot bezinning. Deze wer
ken zijn immers sterk ce
rebraal en simbolisch
deskriptief. Dit vooral
dan bij Jan Krejci en Ol-
drich Kulhanek.
Het menselijk bestaan in
relatie tot tijd en ruimte
staat centraal bij Vlad-
mir Suchanek. Deze ge
tuigt van gedegen vak
manschap en werkt da
delijk op steen zonder
eerst studies op papier te
maken. Suchanek toont
zich meesterlijk in de uit
werking van de relatie
tussen het fantastische
en het werkelijke.
Jiri Anderle is een van de
meest representatieve
vertegenwoordigers van
Tsjechische grafiek. Zijn
werk getuigt van nooit
aflatend inwerken op de
hem omringende reali
teit. Uit zijn werk spreekt
enorme koncentratie en
intellektuele intensiteit;
logisch en konsekwent in
opbouw en realisatie.
Zijn uitgesproken inte
ressen voor de menselij
ke gestalten en fragmen
ten worden op vaak hal
lucinerende wijze ver
werkelijkt. Meesterlijk
toont hij zich door de di
mensie van beweeglijk
heid die hij aan statische
beelden weet mee te
geven.
Albin Brunovski presen
teert originele scheppin
gen, verhalend en dra
matisch geladen. Deels
intens grafische weerga
ven van een gefragmen
teerde natuur. Brunovs-
ki's werk legt een moei
lijk te doorgronden getui
genis af van de eigen
beleefde tijd.
Blikvanger onder al deze
grafici is toch Karl De-
mel, de man die om op
de vernissage aanwezig
te kunnen zijn speciaal
uit het verre Praha was
gekomen. Met toelating.
Het betreft immers een
officiële tentoonstelling.
Begonnen als muzikant
(trombone, piano, kon-
trabas) schakelde hij na
een periode leraar te zijn
geweest over naar de
plastische kunsten. On
der de Tsjechische grafi
ci is Demel de meest lyri
sche met de poëtisch uit
beelding van speelse
K. Dëmel, Dom Idesbald en inleider J. Verbrugghen. (KDC)
Het koor «Hexacord» tijdens de receptie. (KDC)
