c
Ir
KERNCENTRALES ZIJN NIET GEVAARLIJK, KWEEKREAKTOREN WEL
Suksesvolle
turndemonstratie,
smulpartij en
tentoonstelling
in Arendschool
m
IN
Argumenten pro en kontra kernenergie kwamen duidelijk aan bod op Imavo-avond
r
da
en hi
eifk
Nadat men amper één maand geleden de mogelijk
heid gegeven had aan Raldessekretaris Siegfried
Van Nuffel om de milieubeweging als socio-politieke
beweging te ontleden, kwam op de jongste vor
mingsavond van het Imavo-instituut opnieuw een
milieuonderwerp aan bod. Ditmaal trachten Jef Turf,
ondervoorzitter van de Belgische Kommunistische
Partij en Oscar Steenhout, professor aan de VUB een
antwoord te vinden op de vraag: «Kernenergie: Ja of
Neen?»
Dat deze vraag meer dan
ooit aktueel is, werd o.m.
bewezen door het talrijk
opgekomen publiek. Dat
het probleem anderzijds
niet zo eenvoudig is,
werd onmiddellijk duide
lijk bij de diareeks, die
verzorgd werd door
VAKS, de bekende Ver
enigde Aktiegroepen
Kernstop. Hierin werd
ondermeer op de oor
sprong van de energie
gewezen. In 1973 werd
onze westerse bescha
ving, en dus ook België
getroffen door de oliekri-
sis. Nochtans hadden de
Belgische elektriciteits
producenten reeds in
1966 een programma op
gemaakt voor de bouw
van kerncentrales. Met
een werd een onomkeer
bare keuze gemaakt voor
de produktie van energie.
Hierbij werden de oliekri-
sis, de onafhankelijkheid
van het buitenland, de
netheid van deze energie
als al dan niet schijnargu-
menten gebruikt om het
programma erdoor te
drukken.
Kernenergie
Als basis voor de kerne
nergie wordt uraniu
merts gebruikt dat be
staat uit 99,3% niet-splijt-
bare isotoop 238 en 0,7%
splijtbare uranium 235.
Dit laatste uranium wordt
verrijkt in fabrieken tot
ongeveer 3%, waaruit
men dan splijtstofstaven
maakt. Deze staven wor
den in een reaktorvat ge
stoken. Door de ontstane
warmte van de splijting
wordt water verwarmd
die tot stoom wordt om
gezet. Deze stoom doet
generatoren draaien, die
elektriciteit produceren.
Het verschil tussen een
atoombom en een kern
centrale bestaat hierin
dat de warmteproduktie,
verkregen door middel
van het stuwen van neu
tronen tegen atoomker
nen, in een atoombom
ongekontroleerd ge
beurd, terwijl dit in een
kerncentrale wel gekon-
troleerd gebeurd.
Opvallend is ook dat in
een kerncentrale slechts
1/3 van de warmteener-
gie benut wordt voor de
elektriciteitsproduktie,
terwijl 2/3 in de lucht ver
dampt via koeltorens of
in stromen geloosd
wordt.
Normaal zijn de brand
stofstaven na drie jaar
opgebruikt. Om de pro
duktie echter niet volle
dig stil te moeten leggen
wordt op dit ogenblik elk
jaar één derde van de
staven vernieuwd. Hierna
worden de staven weg
gevoerd naar een opwer
kingsfabriek. Hierbij
wordt het uranium op
nieuw gebruikt, terwijl
het plutonium gebruikt
wordt als brandstof voor
snelle kweekreaktoren.
Het probleem waarmee
de kernenergie op dit
ogenblik gekonfronteerd
wordt is ongetwijfeld de
radioaktieve afval van de
kerncentrales. Deze afval
kan tot duizenden of hon
derdduizenden jaren ra-
dioaktief blijven. Hoelang
kunnen wij dat kontrole-
ren? Hoe kunnen wij de
afval beschermen? Welke
zullen de gevolgen zijn
voor de volgende gene
raties? Zijn pertinente
vragen die VAKS zich
langs de diareeks over dit
probleem stelde. Naar
deze milieubeweging
meende, heeft men aldus
een trein op gang gezet,
die geen remmen heeft.
VAKS meent ook dat een
ongeval in de kernindus
trie katastrofale afmetin
gen kan aannemen.
Er werd ook op gewezen
dat de mens niet onfeil
baar is en steeds fouten
kan maken. Anderzijds is
er het probleem dat veel
informatie geheim ge
houden wordt. Over de
gevolgen van radioaktie
ve straling is aldus wei
nig geweten. Grote do
sissen radioaktiviteit kun
nen zorgen voor mutaties
in de cellen of zelfs voor
de dood. Plutonium dat
terechtkomt in het li
chaam is een zeer ge
vaarlijke stof. Bepaalde
stralingsdosissen mogen
zeker niet overschreden
worden.
In de diareeks van VAKS
werd ook op het gevaar
gewezen van de sprei
ding van kernwapens.
Heel wat landen bezitten
reeds atoombommen, of
hebben de mogelijkheid
deze te maken. Ondanks
het feit dat er een niet-
proliferatieverdrag be
staat komen toch steeds
nieuwe landen in het be
zit van een atoombom,
omdat het verdrag nu
éénmaal niet door ieder
een getekend werd.
Een probleem van kerne
nergie is ook de veilig
heid. Het verhinderen
van diefstal van bepaalde
gevaarlijke stoffen kost
aldus enorm veel geld,
terwijl er ook een zeer
strenge selektie plaats
grijpt bij de aanwerving
van nieuw personeel
voor de kerncentrales.
Tenslotte werd er in de
diareeks nog op gewezen
dat de kernindustrie bijna
volledig in handen is van
grote multinationale fir
ma's zoals Westinghou-
se, General Electric, Kraft
Union, terwijl in België
de Société Générale bijna
het monopolie heeft van
de elektriciteitsproduktie
via kerncentrales. De
macht van deze holding
blijkt terzake bijna onbe
perkt.
In België worden 8 kern
centrales gebouwd zon
der enige kontrole van
wege de gemeenschap.
Het reeds lang beloofde
parlementair debat over
het energiebeleid is er
nog steeds niet
gekomen.
«Wij kunnen nochtans le
ven zonder kernenergie»
aldus VAKS. Vooreerst is
er het feit dat wij allen
teveel energie verspillen.
Nog geen 25% wordt nut
tig gebruikt. Dank zij goe
de isolatie kan de helft
gespaard worden op het
energieverbruik. Ander
zijds bestaan alternatieve
energiebronnen zoals
wind, zon, enz. De zon-
neenergie is trouwens
20.000 maal groter dan
de behoefte van de aar
de. Een degelijk energie
beleid wordt aldus nood
zakelijk geacht. Hiervoor
is natuurlijk een mentali
teitsverandering noodza
kelijk, welke kan gebeu
ren via een degelijke
voorlichting en een ern
stig openbaar debat. Ook
de overheid moet terzake
haar verantwoorde
lijkheid opnemen, aldus
VAKS.
Prof. Steenhout
Positief bij deze vor
mingsavond was het feit
dat niet alleen de tegen
standers van de kerne
nergie bij monde van
VAKS en Jef Turf aan bod
kwamen, maar ook de
voorstanders onrecht
streeks hun standpunt
konden formuleren via
professor Steenhout, een
self-made man die ge
tuigde van een uitsteken
de kennis terzake. On
middellijk stelde de heer
Steenhout dat de kerne
nergie een moeilijk pro
bleem is, waarin nie
mand een zeer duidelijk
standpunt kan innemen.
Dadelijk wenste hij ook
enkele punten uit de dia
reeks van VAKS recht te
zetten. Aldus komt niet
alle energie van de zon.
Kernenergie was in feite
aanwezig bij de kreatie
van de aarde.
Ook deelde hij niet de
mening als zou de kerne
nergie afkomstig zijn van
de oorlogsindustrie.
Evenmin was hij akkoord
dat kernprogramma's,
verlieslatend zouden zijn.
Ook het feit dat terroris
ten zich zouden meester
kunnen maken van kern
centrales vond hij nogal
simplistisch. Hij was wel
akkoord met VAKS, die
stelde dat kernenergie
een mentaliteitspro
bleem was. Maar de
mentaliteit kan men niet
zomaar veranderen aldus
prof. Steenhout. Dit
vraagt volgens hem min
stens één generatie, ver
mits het een traag proces
is. Het zal dus minstens
20 30 jaar duren voora
leer de mentaliteit terza
ke veranderd is.
Ondertussen was hij van
mening dat de kernener
gieprogramma's dienden
afgewerkt te worden en
dit zowel ingevolge onze
technologische wereld,
als om reden van onze
bevolkingsdichtheid en
om reden van konfort.
Hierbij ging de spreker
dieper in op de voedsel
voorziening, die dank zij
de enorme energie geen
probleem meer is in onze
westerse wereld. «Wij
hebben energie nodig»
zo stelde Oscar Steen
hout, zoniet gaan wij te
rug een periode tege
moet van hongersnood.
Ook op het algemeen
konfortprobleem ging hij
verder in. Alhoewel velen
menen dat men nu over
teveel gadgets beschikt,
beantwoorden vele van
onze «elektrische gad
gets» aan een noodzaak.
Zoniet zou men opnieuw
tot nog grotere klassever-
schillen komen zoals
vroeger. Alleen de rijken
zouden nog een wagen
bezitten en zich degelijk
kunnen verwarmen.
De heer Steenhout stelde
ook dat een kernreaktor
betrekkelijk veilig is. Een
kerncentrale kan niet ont
ploffen, zo ging hij verder
en dit ingevolge de zoge
naamde negatieve tem-
peratuurscoefficiënt. Als
de temperatuur te hoog
wordt, valt de centrale
stil. Een ongeval is na
tuurlijk altijd mogelijk
maar in het slechtste ge
val zouden er hooguit
1000 slachtoffers kunnen
vallen in België.
Het risico voor een onge
val is even groot of nog
groter bij een Boeing,
waar 440 passagiers kun
nen inzitten. Als een der
gelijk vliegtuig dan nog
op een school neervalt,
kunnen er ook duizend
slachtoffers zijn.
De risico's rond kerncen
trales waren volgens
hem dan ook normale ri
sico's, en zelfs een onge
val zoals in Three Island
in Amerika, is nog goed
afgelopen zonder doden.
In België achtte hij trou
wens dergelijke inciden
ten niet mogelijk gezien
de opleiding van het per
soneel.
Het probleem van de
kernafval verontrustte
hem eveneens, en hier
voor bestaat er trouwens
nog geen serieuse oplos
sing. Het probleem van
de transuralen, die zeer
lang aktief blijven is daar
bij akkuut. Maar ook an
dere voorwerpen, zoals
batterijtjes van elektri
sche uurwerken zijn zeer
gevaarlijk.
Balansen
Ook het probleem van de
alternatieve energiën
werd door de heer Steen
hout niet uit de weg ge
gaan. Hier zijn nog heel
wat problemen op te los
sen. Bij windenergie zijn
de windmolens een pro
bleem vermits deze mo
lens meer energie kosten
in de produktie, dan zij
ooit kunnen leveren. Het
maken van aluminium
vraagt energie, zowel als
het vervaardigen van de
pilonen, de schroeven,
enz. De windbalans
wordt aldus negatief.
Ook voor zonneenergie is
dit het geval. Het bakken
alleen reeds van de ste
nen voor een «zonne
huis» vraagt enorm veel
energie. In België worden
alles bij elkaar wel be
langrijke inspanningen
gedaan voor het uitwer
ken van alternatieve
energiën, en langzaam
boekt men vooruitgang.
Maar alle alternatieve
energiën tesamen zullen
toch maar voor 10% van
alle energiebehoeften
kunnen zorgen. Nog an
dere problemen komen
trouwens om de hoek kij
ken zoals de lawaaihin
der in de omgeving van
grote windmolens, die op
dit ogenblik echte sire-
ne's zijn.
Met het pleidooi voor
energiebesparing kon
Prof. Steenhout zich ak
koord verklaren. Hij
meende daarbij dat men
heel wat meer zou kun
nen bereiken indien de
elektriciteitsmaatschap
pijen onder kontrole zou
den komen van de
gemeenschap. Maar men
mag volgens hem niet
vergeten dat 40% van de
produktie verbruikt wordt
in de industrie. Ook daar
kan bezuinigd worden,
maar men mag niet alle
heil verwachten van al
ternatieven zoals isolatie.
Hierbij hield de spreker
duidelijk een pleidooi
voor het denken in balan
sen. De balans is nu nog
steeds in het voordeel
van de klassieke energie.
Prof. Steenhout gaf toe
dat kernenergie duur
was, maar dit komt ook
omdat het hier veel ar
beid kost.
Petroleum is ook duur al
dus de spreker, maar het
probleem is dat het geld
dat dit opbrengt door de
oliesjeiks gebruikt wordt
om in hun koffers op te-
slaan. De bevolking in de
olielanden is even arm
gebleven ondanks de
rijkdom van de olie. «Wij
houden ginder het klas
sesysteem intakt, terwijl
wij hier arbeidersklassen
verstevigen» aldus de
spreker. Hij bekende met
een dat dit een politiek
probleem was. Op dit
ogenblik bevonden wij
ons volgens hem in een
transitmaatschappij. Het
probleem van de mate
riële produktie wijzigt
zich aldus. Hierbij werd
nader ingegaan op de
ideologie van de ekolo-
gisten, die hij ideologisch
fout vond. Hun ideologie
is immers het gevolg van
de materiële basis die de
jongste tijd enorm verbe
terde.
Om deze reden vond hij
dat het kernenergiepro
gramma niet zo sterk
diende afgebroken te
worden, want dit biedt
tevens de mogelijkheid
tot verbetering van onze
materiële toestand.
Jef Turf
KP-ondervoorzitter Jef
Turf was het grotendeels
eens met de inhoud van
de diareeks van VAKS,
alhoewel hij de kritiek
van prof. Steenhout kon
onderschrijven. De spre
ker wenste op zijn beurt
twee aspekten te behan
delen met name de risi
co's verbonden aan de
kernenergie en het teveel
aan energie dat geprodu
ceerd wordt.
Hierbij wees de heer Turf
erop dat op het ogenblik
dat het investeringsplan
voor kerncentrales opge
steld werd door de pro
ducenten Ebes, Intercom
en Unerg er een enorme
groei was van de vraag
naar energie. Dit plan dat
opgesteld was in 1966,
werd in 1974 door Minis
ter Herman na de val van
een regering goedge
keurd. Men begon met
een met de bouw van de
kernreaktoren, waarvan
er 2 funktioneren in Doel,
de 3de klaar zal zijn in
1982 en de 4de in 1984,
elk goed voor zowat 100C
Megawatt. In Tihange
nabij Hoei, is de eerste
reeds klaar, is de 2de bij
na af, en wordt de vol
tooiing van de 3de voor
zien voor 1984.
Dit betekent dat binnen
drie jaar het plan zal afge
werkt zijn. Maar onder
tussen werd het krisis,
wat een weerslag had op
het elektriciteitsverbruik.
Uit een witboek over de
energie van Minister
Claes van 1979 blijkt dat
men nu reeds een teveel
heeft aan produktie.
Daarbij komt dat alles
nog in handen is van de
privé-sektor. Deze heb
ben enorme sommen ge
ïnvesteerd, en moeten
dan ook energie verko
pen. In 1979 voorzag men
reeds dat er in 1981 1700
Megawatt teveel zou ge
produceerd worden en in
1984, 3500 Megawatt te
veel. Dat is zoveel als het
geheel van het kernpark
van Doel samen. In feite
is Doel dus overbodig.
Om dit teveel op te van
gen was de heer Turf van
mening dat men op dit
ogenblik zoveel reklame
maakt voor energiever
bruik, zoals het verwar
men van huizen met elek
triciteit, enz. Ganse socia
le woonwijken worden
nu met elektriciteit ver
warmd i.p.v. met gas.
Ook uit het prijzensys
teem blijkt deze evolutie,
Hoe meer men verbruikt,
hoe minder men betaalt.
Zonderling is ook dat Bel
gië elektriciteit uitvoert.
Ondanks onze energiete
kort, exporteert men dus
energie.
De spreker wees er ook
op dat men kleine eenhe
den anderzijds sluit. Toe
vallig zijn deze eenheden
allen eigendom van de
overheid zoals deze van
Gent, Waregem en Luik,
die hun centrales ver
kochten aan de privénij-
verheid.
Jef Turf was ook van me
ning dat kerncentrales
enorm energie verbrui
ken om ze te bouwen.
Ondanks dit bouwt men
er in België nog vier bij
voor 1995.
De heer Turf wees erop
dat snelle kweekreakto
ren heel wat gevaarlijker
zijn dan kerncentrales,
omdat hierbij het gebruik
van plutonium noodzake
lijk is. Naar zijn mening
waren dergelijke kweek
reaktoren dan ook echte
atoombommen. En van
deze soort wil men er en
kele honderden in de we
reld bouwen. «Men moet
met het bouwen van
nieuwe centrales stop
pen», aldus Jef Turf, die
van mening was dat de
bestaande na de voorzie
ne werkingsduur van 20
jaar beter konden afge
broken worden. Hij stelde
dat men een hoger ren
dement kon bereiken met
de bestaande energie
grondstoffen, en dat een
rationeel energiebeleid
noodzakelijk was. Ook in
de industrie dienden al
dus verspillingen verme
den te worden. Dit kon
zonder konfort te moeten
missen, en zonder een
Spartaanse levenswijze te
moeten aannemen.
Ook op de prijs van de
elektriciteit had de spre
ker heel wat kritiek. Vol
gens Ebes is de prijs van
kernenergie goedkoper
maar hij stelde ronduit
«Ze liegen en zij bedrie
gen». Want in de eigenlij
ke prijs waren enkele kos
ten, zoals deze voor de
bewaking niet meegere
kend. Volgens zijn gege
vens kosten 4 kerncentra
les die nu bestaan samen
140 miljard «en dan is er
geen geld». Deze kost
prijs wordt in de elektrici
teitsprijs ingerekend.
Want de producenten
mogen zowel de inves
teringen als de financiële
lasten als een «billijke
vergoeding voor de risi
co's» meerekenen. Naar
Turf's mening ging het
hier om een monopolisti
sche vergoeding, want in
de prijs wordt op voor
hand de winst berekend
zodat deze verzekerd is.
Op 3 jaar tijd zal de kost
prijs aldus gemiddeld per
gezin met 10.000 fr.
stijgen.
Risico's
De risico's van kerncen
trales wenste hij niet te
beperken tot deze van het
funktioneren van de kern
centrales, wat normaal te
noemen was. De proble
men rijzen wel bij de
dumping in de oceanen,
bij de hoog radioaktieve
stoffen en bij de kweek
reaktoren. Bij een vlieg
tuig kent men de mogelij
ke risico's, of kan men die
berekenen, terwijl men
bij kernreaktoren deze ri
sico's nog niet kent. Hier
in zat volgens hem het
essentieel verschil. Nie
mand kan aldus het ge-
avond toe aan het klas
sieke vragenuurtje. Hier
bij werd door de sprekers
verduidelijkt dat de
kweekreaktoren gevaar
lijk zijn wegens hun posi
tieve temperatuurscoeffi-
ciënt in tegenstelling met
de negatieve van de klas
sieke kernreaktoren.
Het probleem van de ker
nafval werd inderdaad
als een probleem voor de
toekomst aanzien.
Ook kernfusie behoort tot
de toekomstige proble
men. Hierbij komt er door
fusie van waterstofker
nen energie vrij. Deze
over het energieb
De heer Turf vreesd
dit debat er heel
de kamer zou do
duwd worden zoda
land opnieuw een
mende generatie
een voldongen feif
gesteld worden.
Kweekreaktoren
ook gebouwd omdj
bouwheren nu
van mening zijn
toch reeds zowat >ar(*'
atoombommen (ral 8
met atoomkop) op d J88"
reld zijn, zodat 300 ,'USSl
kweekreaktoren
geen kwaad kan.
De
did 81
Rcrf Steenhoudt, Jos De Geyter en Jef Turf over atoomenergie. (KDC)
netisch effekt van de
kerncentrales voor later
voorspellen.
Hij wenste dus dat men
liever zou wachten tot
wanneer men een duide
lijk inzicht had in de geva
ren van de kernenergie.
Anderzijds was de KP-on
dervoorzitter van mening
dat de kontrole van de
vitale energiesektoren uit
privé-handen diende ge
nomen te worden.
Bij deze analyse sloot de
heer Steenhout zich vol
ledig aan, maar hij wen
ste op te merken dat wij
nu eenmaal in een kapita
listische maatschappij le
ven waar alles gebaseerd
is op winst. Anderzijds
zijn er steeds risico's aan
kernenergie verbonden
«ongeacht het maat
schappelijk systeem
waarin men leeft».
Kernfusie
Meteen was de Imavo-
energie is echter tiental
len miljarden graden
warm, waartegen op dit
ogenblik geen enkele ma
terie bestand is.
Toegegeven werd dat het
een ingewikkeld pro
bleem is waarvoor op dit
ogenblik nog geen oplos
sing bestaat. Misschien
wel tegen het einde van
deze eeuw.
Op de vraag hoe het mo
gelijk was dat kweekreak
toren gebouwd werden,
werd geantwoord dat de
ze in feite niet nodig zijn,
maar deze toch gebouwd
worden omdat de kern
centrales nu éénmaal in
privébezit zijn en verder
draaiende moeten ge
houden worden, uranium
is nu duur als grondstof,
zodat men deze zoveel
mogelijk wil herbruiken.
In dit verband werd nog
de aandacht gevestigd
op het lang beloofd debat
dl' r
Op de vraag waaro
ongevallen in de
centrales steeds vi
gen of ontkend w<
werd geantwoord
gebeurt omdat
troon nooit toegi
hij fout is. Anders
hij betalen voor de
den schade.
Tot slot willen wij
een verrassende
spraak van Prof.
hout vermelden
verzette tegen het
van de autoverlicht
nacht op de autosr
gen. Men product
éénmaal toch teveel
triciteit 's nachts,
men beter de wege
verlichten dan het
van de Maas en de
de supplementair
warmen. Wat nu
werd door
van openbare
volgens hem enki
politieke stunt.
werl ig
Voor de 4de keer in de Rijksbasisschool 3 en de
Rijksmiddenschool 1 tijdens het weekend van 23 en
24 mei een schoolfeest ingericht.
Ondanks de druilregen werd op zaterdag 23 mei
door de basisschool en de middenschool, in de late
namiddag een puike demonstratie gegeven van
lichaamsbeweging.
Dank zij de volledige en
onverdroten inzet van het
onderwijzend personeel,
het dienstpersoneel en
de leerlingen kon de toe
loop vlot verwerkt wor
den, zodat niemand te
lang moest wachten om
de benen onder tafel te
steken.
De middenschool pakte
ook uit met een tentoon
stelling van de beroeps-
en kwalifikatieafdelingen.
De werken van de leerlin
gen kleding, voeding,
hout, metaal en de han
delsafdelingen werden in
smaakvol versierde klas
sen aan het publiek
getoond.
Ook de piekfijn afgewerk
te kledingsstukken en
meubels eisten de aan
dacht op van de bezoe
kers. De speciale bosklas-
senexpo genoot even-
chool
all.
Vr
pers.
ns ge
75%
inde
en
speelt
rwijl
irs ht
Ble n
ruin
schc
ni
n ben
doch
Uyt
een
ing v
komp
betek
Ever
eeri
De kleutertjes en de jong
ste leerlingen van de ba
sisschool vergasten de
talrijk opgekomen ouders
op dansnummertjes; de
grotere jongens en meis
jes zowel van de basis
school als van de mid
denschool demonstreer
den, gymnastiek, rit
misch dansen en zelfs
akrobatische sprongen
met trampoline en ande
re toestellen.
Daarna kon iedereen
voor een drink terecht in
de bar - de voor de gele
genheid opgesmukte en
versierde turnzaal - en in
het schoolrestaurant.
Hoewel de paling in 't
groen een kassukses
werd, toch bewezen de
Belgen weer eens verzot
te zijn op steak met
fritten.
!SW
eens veel belangsti
Er werd in een dian n
ge verslag uitga
over de bosklassd
het lopende schoolj
Op zondag 24 mei
de het schoolresti
met de smulpartij
op volle toeren. 11
ouders, sympathise
prominenten uit d
derwijswereld bezc
de tentoonstelling i 'dag
restaurant. Daarna ®en
ten de meesten no^ijker
ommetje langs de Iv®n
Tussen de talrijke *0
kers bemerkten vvgO u.:
minister Mare Ga'Ou.:
zijn dame. N wo
Iromn
De penningmeeste
V.O.L.A. (Vriendi
Oudleerlingen
Arendschool) is nu
een gelukkig man.
is gespijsd zodat
voor volgend st
aan beide inste
andermaal veili)
gesteld.
Ie erdag
Kuns
doo
BO, 94:
de 'n
is v
penir
Ben I
37,
'nders
en bri
Staand
