EEN WELKOM -GEBEUREN OMGEVING VAN KLUISKAPEL WORDT GEKLASSEERD ALS DORPSGEZICHT Toneel in RITO: «Mijn baby» GULDEN - SPOREN - HERDENKING OP 11 JULI UNIEDAG VAN DE KRUISBOOG TE AALST Louis-Paul Boon Herdenking q De Voorpost - 12 6.1981 - 13 :oor( ïaak klei )l 3k S! oor! eltel thu ;k' il~ ig m /e li t kirx |e 8 De stadsfeestzaal was barstensvol gelopen. De ïn fwezigen hadden er dus goed aan gedaan om weg nak< blijven. Zij zouden er niet meer bij hebben ge- und. De broeierig voor-zomerse buitentemperatuur de hoge vochtigheidsgraad met later op de e kl rond een zwoel-druilerige regen waren er de or orzaak van vele rood-aanlopende gezichten en nog no leer zwetende lichamen binnen in de tot feestzaal etransformeerde raadszaal. Het was in deze feest- Of heeft «het doel hei- aadszaal dat enkele we- ligt de middelen» ook in- en terug, bij monde van spirerend gewerkt bij de en oppositie-woord- initiatiefnemers van de- J oerder, het Jan De Lich- ze herdenkingsavond? ona e-Louis-Paul Boon mo- Dit «schoonheidsfout- °P lument-initiatief van de je» belette echter niet dat -ts v k>on-vereniging werd het geheel is uitgegroeid erketterd. tot een bijzonder gebeu- Hierdoor kwam, merk- ren een welkom ge- -aardig genoeg, pas beuren! )syö|oed de belangstelling Wij zien gaarne uit ham ip gang voor de L.P. naar meerdere van dat verl oon-vereniging en het soort avonden. De Lichte-beeld- Marcel Wauters, die aiiouwwerk van Roel als persoonlijke vriend altijc )'Haese. van Louis-Paul Boon het an Het voorlopig hoogte- welkomstwoord zou uit- ial mnt rond dit memoreren spreken, gaf tal van be an de Aalsterse auteur schouwingen ten beste an «Mijn kleine oorlog» en te denken over ras onmiskenbaar deze misdadigheid, misdadi- amenkomst van Boon- gers, misdadigersben^ )e Lichte «supporters» den en wat er in de over-' llerhande op deze her- levering zoal uit kan lenkingsavond. groeien. «Het is wel De polarisatie rond dit merkwaardig,» aldus nonument-initiatief van Marcel Wauters, «dat de - ie vrienden van Boon te- gruweldaden hun hoog- 3re 3 ent zich dus alsmaar tepunt bereikten in 1748, I dof cherper omlijnd af. het jaar waarin de ont- Opnieuw staat de wrichting van de samen- leinburgerlijke moraal leving volledig was en ik s [jnrecht tegenover een de Franse troepen op- al koimalgaam van vrijzin- nieuw door de Oosten- li ligheid, of wat er moet rijkse waren verdreven, sari oor doorgaan. In dat jaar werd Jan De lurer Maar misschien is er Lichte geradbraakt te eten taast «Kapellekens», H. Aalst». jeu lart, O.L.Vrouw en an- Over Louis-Paul Boon -vee lere met kwistige hand en zijn romanfiguur Jan jrem "er le lande rondgep- De Lichte vertelde Mar ine, natste heiligen gedenk- cel Wauters het volgen- ekens ook nog een de: «Uit de procesdoku- llaats voor het «in ge- menten die Boon geraad- j' achte houden» van een pleegd heeft, heeft hij al- luk gruwelijker en leen de elementen over- ®n9' lenselijker menszijn, gehouden die gelijklo- '°n 1 Het publiek was er in pend waren met de be- lk geval. Diegenen die doeling die hij in zijn ro- ir niet bij waren in de man wilde verwerken en aal vielen niet op. Daar- in de mate die hij nodig ntegen waren wel enke- achtte in die zin verbo merkwaardige afwe- gen of verwrongen.» rs do igheden te noteren op «De romanfiguur van derzi et verhoog. Wij nemen Boon wil een bende lenjan dat de namen van waarbinnen rechtvaar- afwezigen niet zo- digheid heerst en die k laar op het programma naar buiten alleen uit- l() erden opgenomen om buiters zou plunderen,» H e galerij te stofferen. aldus Wauters, die hier- 0f Als er dus geldige ex- bij een parallel trekt met Juses zijn voor de afwe- de 14d* eeuwse Chinese igheden van Jan Hoet, roman «Aan de water- tul De Wispelaere, Her- kant» die ook werkelijk ion Roels en Joop den gebeurde feiten als ver- II yl dan had men voor trekpunt had en waar het '°9' ergelijke avond toch be- gaat om een bende vo- "1 ir dienen na te gaan of gelvrijverklaarden die dan B gevraagde personen elkaar vinden in hun ver- teeI 'el degelijk aanwezig zet tegen onderdrukking raagt onden zijn voor men en willekeur, een bende voa un namen op de affiche die gerechthgheid na- 3 et laatste. streeft en gesteund door lelijk het volk steeds machti ger wordt, machtiger zelfs dan de keizer, maar ten onder gaat zodra met de keizer een kompromis wordt gesloten. Louis Boon schreef als opdracht in het Jan De Lichte-eksemplaar dat Marcel Wauters bezit volgende tekst: «Met de spijt zelf geen Jan De Lichte te zijn geweest.» Hierbij kan men zich de vraag stellen welke Jan De Lichte Boon heeft be doeld? De historische, door de nood gedreven ellendeling, waarvan wij tenslotte weinig afwe ten, of het legendarische zelfgeschapen persona ge uit de roman? Mis schien dacht Boon hierbij aan de sukkelaar en aan de held, aan allebei te gelijk? De eigenlijke opening van de avond was een ministeriële aangelegen heid. Mare Galle zegt van Boon dat hij, zoals de meeste auteurs, zich in meer of mindere mate vereenzelvigt met zijn ro manhelden. De minister van het Vlaamse gewest, stelt dat Boon zich met Reinaert De Vos had ver eenzelvigd en niet met de leeuw die Koning No bel was en met wie ande re Vlamingen zich bij voorkeur identificeren. Vólgens Mare Galle wordt in dit land liever voorbijgegaan aan de naakte en bloedende waarheden en loopt men liever op met auteurs die zich vermeien met ro mantische waange- dachten. Zonder de grootheid van Boon zelf en zonder steun van Nederland zou hij eveneens de weg van doodzwijgerij en misken ning zijn ingegaan. Hierbij wordt door spreker verwezen naar Cyriel Buysse, die ver volgd werd en onheus behandeld, en uit bitter heid naar Nederland vluchtte, waar Mamix Gij sen ooit de prijs van de provincie Antwerpen werd geweigerd voor zijn Joachim van Babyion». Mare Galle vraagt zich af wie men eigenlijk wil treffen als men het standbeeld de sokkel niet gunt. «Kpmen de lar ven al vreten aan de na gedachtenis van een kunstenaar die té groot is geweest voor hen en wiens werken op het punt staan de waarheid ook in hun tegen de waarheid beveiligde huiskamer te brengen?» kin( gel dit t'g Ipmii inger -itrat# n re kan. i ont 3ar a bega de 't is i ond het 'aal et ve an te at bé g vf evens ipel i irlate' a voc emot e kin ier aa ond ktieve lange bovf f te w owel achte zijn in aai moe sn d ieten den i n: i üt:i5t-:D van jan de uciht: Here Jezus, levend water zoudt ge mij schenken. Weet ge 't nog? Volgens uw oud verhaal? Wel, waar is dat mirakel water gebleven? Schurft en honger waren mijn leven. Ik «il uit een trog. Want wil bedenken, Jezus, gij had tenminste nog een avondmaal Met brood e*n rode wijn. Lijk dat het moet zijn. Mere Jezus, 't schijnt dat ge in den hemel zijt Samen met d'engclen en de profeten. f)at ge uwen hemel hebt verdiend Dat wil ik best geloven, beste vriend. Maar waarom nooit eens in mijn kindertjjd ben roggebroodje naar bcneen gesmeten Of een kilotje patatten? Ge zorgde beter voor de ratten. Here Jezus, gij die God zijt zogezeid, bezie mij, geschonden, rot, kapot. De beul op de markt staat gereed. 't Is water en bloed dat ik zweet. Wel, Jezus, maat, 't is nu mijn tijd. Luister daarom naar mjjn enige gebod "In het rjjk van uw hemels slijk Kunt ge mijn versplinterde botten kussen. Mijn ziel en mijn Ijjk Geef ik liever aan de mussen". aldus nog de minister. Tot slot brengt hij nog een boodschap van Joop den Uyl, die, alhoewel aangekondigd aanwezig te zullen zijn, in het vis rijke Ierland verhinderd bleek. Herman De Coninck, die recent nog in een be kend radio- en TV-week- blad uitvoerig met Roe.' D'Haese over «Jan De Lichte» heeft gepraat zegde hieraan niet zc veel meer te moeten toe voegen. Alhoewel hij de schrijver niet persoonlijk heeft gekend, schaart hij zich geheel achter het opzet van de «vrienden van Boon» waarvan ve len ook zijn vrienden zijn. Hij vergelijkt zich hierbij met de «twee strepen agent» die in tegenstel ling met de «drie strepen agent» weliswaar niet zelf kan lezen en schrij ven maar wel iemand kent die kan lezen en schrijven. Nadien is het de beurt aan de man die per sé als «enfant terrible» in het nieuws wil, Guido Lauwaert, die met luide stem, als een volleerd vonnislezer, het oor spronkelijke vonnis van Jan De Lichte opzegt als een «feldwebel» die de dienstregeling bekend maakt, helder, duidelijk en artikulerend opdat niemand nadien zou kun nen zeggen dat het niet begrepen werd. Voor de tekst zelf van het vonnis verwijzen we naar de kranten en weekbladen waarin het reeds is ver schenen of naar het stad sarchief. Invallend voor de «af wezige» Jan Hoet praat Johan Anthierens dan met Roel D'Haese, de beeldhouwer, en met Bert Ghysels, de brons gieter uit Erembodegem. Zoals steeds slaagt An thierens er in op zijn geëigende wijze een ge woon gesprek op te trek ken tot een pareltje van woordgebruik, woord spelingen en cynisch- kunstige opmerkingen met de gebruikelijke dubbele bodem. Anthie rens stelde zich o.m. de vraag of minister Galle niet kon zorgen dat alles vlug in orde komt want... hij kent Akkermans toch!? Zoals reeds eerder ge zegd ontbrak ook Paul De Wispelaere op het appel, zodat de avond meteen aan zijn laatste onder deel toe was, met name, de nogal hogdravend aangekondigde «wereld première» van de Jan De Lichte-gedichtencyclus van Hugo Claus. Het was in elk geval een première te Aalst, zou ik zo zeggen als chauvinistisch Aal- stenaar! Als uit alles wat nu reeds om en bij dit Jan- Louis-Paul De Lichte- Boon gebeuen te doen is geweest alleen dit ge dicht van Claus zou over blijven dan is alles niet voor niets geweest. Als Boon en De Lichte een dichter in die mate kunnen inspireren dan komt het beeld van D'Haese ei zo na wellicht nog in het gedrang! Het is een monumentaal ge dicht geworden! Wij drukken hiernaast het slot, het gebed van Jan De Lichte, in fac-simili af, zoals het trouwens te verkrijgen is bij de L.P. Boon-vereniging. Het eigenlijke slot woord diende, volgens het programma, door kuituurschepen Herman Roels te worden uitge sproken. Het bleek echter dat ook schepen Roels verhinderd was die avond. Aldus maakte men blijkbaar gretig ge bruik van de onverwach te gelegenheid om Bert Van Hoorick aan .te zetten in te vallen. Wat hij met overtuiging en vuur deed, al is hij eigen lijk nog in «herstelver lof». In zijn besluit drukte Bert Van Hoorick de hoop uit dat het Aalsterse be stuur de aangegane ver bintenissen terzake zal naleven en stelde als vu rige wens dat de Boon vereniging uiteindelijk het totaal van de kosten geheel zelf zou kunnen dragen met de tijd. Dit hangt voornamelijk af van het sukses van de «penning-aktie», aldus nog Van Hoorick, die nu een sterk toegenomen belangstelling ervaart sinds door raadslid De Turck de kat de bel werd aangebonden. Bert Van Hoorick zag het Jan De Lichte-Boon- beeld reeds op de Grote Markt staan, zij het dan niet in de plaats van «de zwarte man» maar op het verkeerspleintje vlak voor de «Lcmdhuis- «poort. E.V. met zijn kont naar «Vlaanderen». Ergens in zijn ope ningstoespraak citeerde Mare Galle ook nog de gevleugelde uitspraak van de «journalist-letter kundige» Jeroen Brou wers, die luidde dat Boon een standbeelt verdient op de Belgisch-Neder landse grens, «met zijn gezicht naar Nederland en zijn kont naar Vlaan deren». Er zijn rond dit tema nog meer sterke uitspra ken gespuid door perso nen die zich vanuit hun non-konformisme veroor loven luidop te verkondi gen wat normaliter mo- raal-burgerlijk en diplo matisch afgezwakt moet worden gebracht door minder emotionele lieden. Maar of iedereen in Nederland nu, zonder on derscheid, oog in oog wenst te staan met de emanatie van Boons geesteswereld, lijkt ons op zijn zachtst gezegd wel even overtrokken. Ook in het noorden was Boon wel eens het onderwerp van verschil lende en uiteenlopende appreciatie. En er was ooit nog een andere «journalist-litera tor» in het noorden die even ongenuanceerd Boon de mantel uitveeg de als anderen daar hem op een voetstuk plaat sten. Jan Greshoff, van zijn kant, liet zich niet zo maar een gelijkgescha kelde mening opdringen toen destijds Boon met slaande trom van uit het «achterlijke» Vlaanderen in het noorden werd in gehaald als uniek kurio- sum. Greshoff schreef ooit over Boon: «De voor stad groeit, Abel Gho- laerts en Vergeten Straet. Ik heb deze, het volledige drietal, aan dachtig gelezen en dat was een marteling. Zel den ontmoet men zulk een opeenhoping van go- De openbare onderzoe- Ie waarde indien men betrekt, ken betreffende het klas- ook de omgeving erbij seren van monumenten, stadsen dorpsgezichten volgen elkaar in Aalst met een regelmaat van een klok op. Enkele we ken geleden meldden wij hier het openbaar onder zoek over de klassering van het 'stationsgebouw, te Gijzegem, dat meer de allure heeft van een krot woning dan van een mo nument. Zopas ontdekten wij aan de gevel van het stadhuis het openbaar onderzoek, dat loopt tot 30 juni eerst komende waarbij de om- geving van de beroemde Kluiskapel gelegen aan de grens van Erembode gem en Hekelgem inge schreven wordt op de lijst van voorontwerp van voor bescherming vatba re monumenten, stads en dorpsgezichten. Het gaat hier specifiek om het gedeelte dat gelegen is op het grondgebied van de stad Aalst zelf. In tegenstelling met het sta tionsgebouw van Gijze gem kan men een derge lijk voorstel enkel maar De Kluiskapel is één van die prachtige kleinoden aan de grens toejuichen. Want de ka- van Aalst en Hekelgem. Samen met de omgeving het klasseren pel behoudt pas haar vol- overwaard! (KDC) re, onwelriekende en daarbij nog lusteloze, doelloze, liefdeloze le vens als in Boons straten en wijken. Ik behoor niet tot de optimisten en koester geen al te hoge verwachtingen van het mensdom in zijn geheel en de mens afzonderlijk. Maar dit verveeld en ver velend gedrentel-in-drek is mij een ietsje te mach tig. Als men nu maar eens één wezen tegen kwam, dat natuurlijk met geheel fatsoenlijk, toch ergens één onbezoedeld plekje bezat... Ik zou niet gaarne de betekenis van het schrijverstalent (van Boon) willen kleineren, noch de mogelijkheden welke daaruit voortvloei en onderschatten. Het kan echter alleen tot zijn recht komen als het zijn werking uitoefent in een gesloten stelsel van geestelijke verrichtin gen. Boon is wat men noemt: een geboren schrijver. Daarmede duidt men alleen een mo gelijkheid aan, welke slechts zin krijgt door verwezenlijking. En deze verwezenlijking kan al leen geschieden door vormgeving, en van zoiets heeft Boon nooit vernomen. Hij kalkt er maar op los, leven het temperament, en als hij ergens einde zet, begrijpt niemand waarom hij plotseling ophoudt of waarom hij dat niet veel eerder deed. Ik vind Mijn kleine Oorlog een ver foeilijk geschriftje... Wij hebben dus, dit boekje lezende, te doen met de vergissing van een schrijver die eerst zich zelf overschat heeft en daarna door anderen overschat werd Dit dan om duidelijk te maken dat inderdaad het «degustibus.nog steeds onverminderd van kracht blijft. Wat meteen insluit dat om het even wie die op een voetstuk wordt geplaatst om welke reden dan ook het risiko loopt om van dit voetstuk te worden neergehaald. Als dit «overdrachte lijk» gebeurt dan kan dit alleen maar verrijkend werken. Als dit «letter lijk» gebeurt, dan getuigt dit van verregaande on verdraagzaamheid. Demokratie de echte dan betekent niet zo zeer dat de meerderheid de dienst uitmaakt maar wel dat de minderheid aan zijn trekken komt. E.V. Op vrijdag 12, zaterdag 13 en zondag 14 juni staat het toneelgezelschap van het RITO-Aalst voor de derde maal op de planken in de turnzaal van de school, Ledebaan 101 te Aalst. Dit jaar brengen deze to- uitgevoerd door Ghislai- neelmensen «Mijn ba- ne Cornand, lerares aan by», een leutige klucht in het instituut, drie bedrijven van Maye De regie berust bij Jo en Hennequin. Het wordt Beeckman. Tevens zorgt dus ongetwijfeld lachen Jo voor het dekoront- geblazen in een wereld werp en de meubilering, vol dolkomische vond- Het toneelgezelschap van sten en verrassende wen- het RITO belooft het pu- dingen. bliek een fijne en ont- Het hele gebeuren speelt spannende avond. Een zich af in de stijf-deftige talrijke opkomst is hun milieus van Chicago, en mooiste beloning, dit omstreeks 1900. Voor de gelegenheid is er Het gezelschap heeft dit vanaf 17 uur eetgelegen- jaar ook een bijzondere heid in de lokalen van de inspanning geleverd om afdeling hotel. De op- niet alleen het fijne dekor brengst is integraal voor uit die tijd uit te beelden, de kulturele werken van maar ook het kapsel en de school, de klederdracht getrouw Afspraak dus dit week- weer te geven. Dit wordt end voor «Mijn baby», met professionele vaar- Aanvang 20 uur! digheid ontworpen en (db) Alle Vlamingen uit «Groot»-Aalst zijn uitgeno digd tot een grootse «Gulden Sporen Herden king» 1981. In een zuivere geest van strijd voor een echt federaal Vlaanderen gedenkt het komitee de «Slag der gulden sporen» op zaterdag 11 juli 1981 te 15 uur in zaal «De Koornbloem», Grote Markt te Aalst. Gastsprekers zijn O. Van Oote- ghem en J. Caudron en muziekkapel V.N.J.- Denderstreek, muziekmaatschappij «De Terjo- denaren». Zangkoor E. Hullebroeck - Gent, het Brusselse «Ketje» en volksmuziekgroep «Kreb- bel» uit Aalst verlenen hun medewerking. De acht verenigingen die het «Gulden sporenko- mitee» hebben gesticht, roepen u allen op massaal aanwezig te zijn om samen Vlaande- rens roemrijk verleden te gedenken. U kunt zich ook een steunkaart aanschaffen (vdj) Aan de verbroedering der Aalsterse Balbooggil- den, die de maatschappijen St. Servatius, De Ware Vrienden en de Klauwaerts omvat, werd de inrichting toevertrouwd van de Uniedag van de Kruisboog. Is Aalst de balboogstad bij uitstek, dit weten wellicht alle Aalstenaars, dan kan dit bezwaarlijk gezegd worden van andere kruisboogdiscipli nes die zowat aangetroffen worden in alle hoe ken van het land maar niet in het Aalsterse. Hoe dan ook, zondag 14 juni e.k. wordt de kans geboden nader kennis te maken met alle takken van de kruisboogsport. De stad Aalst bood spontaan haar daadwerkelijke en effectieve me dewerking aan. Op het programma staat: Keizershallen vanaf 11 u. de disciplines 6m - 10 m 10 m trophy - 20 m en 30 m match (dames en heren). De balboogdiscipline wordt, zoals gebruikelijk is, beoefend onder de toren van het Belfort en dit vanaf 14 u. Alle balboogmaatschappijen van het land en dit zijn er amper nog 9, hebben hun deelneming toegezegd. Zoals het na een wedstrijd past, wordt ook voorzien in de prijsuitdeling. Deze zal gehouden worden te 19 u. in de stadsfeestzaal. De inrichtende Verbroedering hoopt dat heel wat Aalstenaars met belangstelling deze voor Aalst ongewone wedstrijden zullen willen volgen. G.T.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 13