Dirk Heirweg:
titel om
mislukte start
te vergeten
zuz tsjs s,3rj3SB EES3-S
Nationaal
kampioen puntenkoers
ran
aes,
rlotth
'atric
getut
n er
sligl
r in mijn
illen. Ik
nje onges
i omen, zoa
van
omd
senten
■der d
jen. I
hetl
■zien I
De Voorpost - 12.6.1981 - 21
send voor de huidige in
gesteldheid van de prof
wereld. Alle gelegenhe
den om in de kijker te
komen moeten waarge
nomen worden. De pu
bliciteit voor het extra-
sportieve merk is be
langrijk, maar iedere
prof wil ook zijn eigen
persoontje in het dag
licht plaatsen. Het is
enorm belangrijk voor
de toekomst. Het kon-
trakt voor een volgend
seizoen afdwingen kan
men alleen maar met
prestaties. Het is vol
gens mij de reden waar
om men van bij het be-
hobbelige en harde pis
te. Het vroeg inspannin
gen en uiteindelijk lukte
het. Ik werd Belgisch
kampioen. Voorzitter
Van Mossevelde beves
tigde, terwijl hij mij de
trui omgordde: «Hier
mee hebt ge wel de selek-
tie voor het wereldkam
pioenschap te Bmo ver
diend. Ook dat is een
genoegdoening. Samen
met Toumé kunnen we
misschien opnieuw wat
bereiken. Stan zal ook
wel verder gedacht heb
ben, want hij weet als ik
mijn woord geef, dat ik
mij daar wil aan hou-
gin attent moet zijn. In den, hetgeen de laatste
tijd bij anderen niettal- zware ronde moet ri
tijd het geval is. Voor d„ heeft knnrtitie J,
op
ng w
)erkc
viei
i vie
Zeelse prof had zich van het aan gang zijnde seizoen meer voorgesteld
enkele prijskens en een volle koffer miserie. Na zijn goed naseizoen 1980
de volle overtuiging in een ploeg te zitten, waar de menselijke
primordiaal staat en de renner in alle omstandigheden steunt,
Zeienaar naar het seizoen 1981 als een jongetje naar zijn eerste
Vol entoesiasme en goede wil om zich te tonen in de klassiekers,
onmiddellijk om te winnen, maar toch wilde Dirk in een voorjaarsfinale
mogelijkheden testen.
is voor de onge- lende renners van de tie te leveren. Ik ver-
Zeelse prof eens ploeg en ook van andere speelde meer krachten
meer een ijdele hoop teams. Een virus in het dan goed was, maar de
lieven. De voorberei- drinkwater zou de oor- konditie en de prestaties
en
eel. 3
n BV
st za
«ai
het
-espi
ij de
ifhal
gede
en U
h.)
Heirweg en Ann: «Het kan nog een goed naseizoen worden»
mij heeft de trui een
enorm belang. Het was hêb'^mom^l
niet. De heb een duidelijk
de puntenkoers was dit
ook het geval.»
Samenwerking Toumé-
Heirweg
Dirk steekt het niet geweest. Het is een enor-
onder stoelen of banken, me oppepper, die mij
dat hij in zijn rush naar moet helpen om aan de
zijn eerste trikolore konditie met nog meer
prof trui een steuntje ijver en overtuiging te
kreeg van ploegmaat werken.»
Stan Tourné.
«Waarom ook niet,» zo
filosofeert Dirk. «Ten
eerste zijn wij ploeg
maats en streven het
zelfde doel na. Ander
zijds heb ik Stan gehol
pen in Besangon met een
Het vraagteken
«Tour»
Ronde of geen ronde
van Frankrijk blijft voor
Dirk Heirweg nog altijd
een open vraag. Het uit
stellen van de beslissing
heeft ook te maken met
de faktor onzekerheid,
de twijfel, die bij Heir
weg aanwezig is. Een
beetje faalangst.
«Op dit moment zit ik
niet in de selektie. Dat
vind ik heel logisch.
Sportbestuurder Robert
Lauwers, een eerüjk
man in die zaken, zegt
het spel van de aandui
dingen eerlijk te willen
spelen. Een prof die de
den, heeft konditie en
voorbereiding - nodig.
gebrek aan kompetitie.
Een tiental ééndagswed- <<Dje driekleurige trui staat me niet slecht. Of toch?»
strijden zijn onvoldoen
de om met kans op suk-
Wegkampioenschap
Het eerste objektief
van de Zeienaar is het
ses, en dan zie ik sukses, weerbaarheid
over de eerste vijf berg-
ritten te geraken, een Drle weken zw"8 m'
rol te kunnen spelen. Al- spamungen op Franse
les zal ervan Slangen £epn'
hoe in de komende vier- Helrwe« n°g °P e8n
wegkampi- de
tien dagen, drie weken
oenschap te Putte.
«Ik weet niet of ik
situatie verloopt. Ik
in Spanje is hem
slecht beval-
Een virus in het
werkte ne-
maag en darmen
enige middel was
koersstop van drie
en ten om er weer bo
te komen.
kent zoals el-
die eerlijk met
is, zijn goede,
ook zijn minder
of niet te schrij-
slechte eigenschap-
wik ben een twijfe-
Het mangelt mij op
lalde ogenblikken
beslissing te ne-
Ja of neen te zeg-
Dit is mij eens te
nadeel uit-
ben van
ongesteld terug-
zoals verschil-
zaak geweest zijn van de
ongesteldheid van maag
en darmen. Ik dacht al
tijd: het zal wel beteren.
Het voorseizoen, met be
langrijke wedstrijden
stond voor de deur. Ik
dacht bij mezelf: die mag
ik niet missen. De
Boston-bazen wil ik niet
ontgoochelen. Ik moet
mij tonen. Ik moet die
mensen de publiciteit
geven waarop ze recht
hebben. De sportbe
stuurders, Robert Lau
wers en Ivo Van Wabe-
ke, stelden vertrouwen
in mij. Ik wilde dit niet
beschamen. Ik kreeg het
omgekeerde effekt. Ik
poogde steeds maar te
koersen. Ik moest in
spanningen leveren die
mijn reserves aantastten
om mee te kunnen, laat
staan een goede presta-
zakten steeds verder
weg. Na de 1 mei-koers
te Hoboken, hakte ik de
knoop door en besliste te
rusten tot alles opnieuw
in orde zou zijn. Dit had
ik vroeger moeten doen.
Ik bleef drie volle weken
uit de kompetitie en be
perkte mij tot lichte trai
ning. Veertien dagen
geleden herbegon ik. De
vijfde wedstrijd werd
reeds een overwinning
en vorige zondag werd
ik Belgisch kampioen
puntenkoers. Eens te
meer heb ik moeten er
varen dat mijn twijfels
mij parten speelden.»
Nationale proftitel
Dirk Heirweg, zijn
omgeving en supporters
zijn tevreden, ieder op
zijn manier.
«De nationale punten-
koerstitel betekent heel
wat voor mij. Er zal mis
schien opgeworpen wor
den: 't is maar een Belgi
sche titel puntenkoers.
Maar daartegenover wil
ik toch de hardnekkig
heid stellen waarmee er
gereden werd. De spe
cialisten waren er alle
maal met Patrick Sercu,
één van 's werelds besten
en nog altijd een aan
trekkingspool, op kop.
Patrick kunnen voor
gaan in de run om een
titel, doet me uiteraard
een dubbel genoegen. De
woorden van Patrick
zinderen nog na, toen
hij zei: voor 20 jaar
stond ik in ditzelfde
Langerbrugge ook als
tweede op het podium.
Iemand die 20 jaar mee
draait aan de top, dat is
voor mij wereldklasse en
daar kijk ik naar op. Er
warei} nog anderen die
gemunt lagen op de trui.
Waarom zou Michel
Vaarten anders zo heftig
en een beetje fanatiek
gereageerd hebben? De
manier waarop er de
laatste tijd zowel op de
it vcxTourne heeft het spel goed gespeeld. Ik zal hem weg als op de piste om
voor een wederdienst bewijzen een overwinning ge re
it wereldkampioenschap.» den wordt, is kenschet-
moet toegeven dat ik
niet sta te trappelen van
ongeduld om de Tour te
gaan rijden. Ik vind hem
zwaar en gemaakt op de
maat van de klimmers
en tot die kategorie be
hoor ik geenszins. Het
beklimmen van een col
jaagt me de bibber op het
lijf. Ik heb veel moeite
om met het berustend
peloton naar boven te
gaan. Het heeft naar het
schijnt te maken met het
spierenstelsel. Het zou
dus al nodig zijn, dat ik
met een onberispelijke
konditie aan de start
kom, anders is het twij
felachtig of ik over die
eerste bergzone geraak.
Achteraf komen er vlak
ke ritten en die trekken
me aan. Een ritje in de
Tour winnen, betekent
publiciteit en bestaans
zekerheid als prof.»
Moreel kwetsbaar
«Ik heb het nadeel, dat
ik altijd tracht een resul
taat te behalen. Een
mentaliteit, die men in
de Tour wel een beetje
der vlak af.
«Misschien ben ik
naïef, maar ik wil nog
altijd op een eerlijke ma
nier mijn beroep uitoefe
nen, wars van alle extra-
natuurlijke middelen.
Aangepaste voeding en
de daarbij horende vita
minen, maar verder wil
ik niet gaan. Ik betwijfel
het of een lichaam, het
mag nog dat zijn van
een getrainde sportman,
dat kan verteren. Als
men even denkt aan de
gevallen Van de Velde-
Maas, die zich zouden
hebben laten verleiden
tot hormonale doping,
dan heb ik nog meer
schrik om een Tour-
avontuur te beginnen,
tegen op alle vlakken
goed geprepareerde ren
ners. Ik ben een verwoe
de tegenstander van ge
lijk welke doping, maar
toch pleit ik voor een
aangepaste begeleiding
voor de beroepsrenners,
die door een strenge en
ellenlange lijst van niet
toegelaten produkten,
soms in de onmogelijk
heid zijn hun beroep uit
te oefenen. Ik heb me al
eens de bedenking ge
maakt of het niet scha
delijker is niets te ne
men. In een zware ronde
bijvoorbeeld, met dage-
wereldtrui als inzet. De klaarkom. De tijd dringt
enige titel die België alleszins. Ik heb amper
toen haalde en elkeen veertien dagen om küo- Jf?®4 moet leggen
had toendertijd de mond meters te vreten en de °P m°'
vol van de perfekte sa- afstand in de benen te
menwerking. In het Bel- hebben. Na mijn ge- uiivuurueeia men aaee-
gisch omniumkampi- dwongen onderbreking ^S^heTSSd^ üjks lan^e ritten en 81
oenschap ging mijn ro«i it too u-r*»».- ae staan m net onderste
hulp opnieuw naar Stan.
Nu werd mijn kaart ge- ik op de piste nog wat,
trokken. Maar men zodat ik nu in de komen- -
moet nog altijd in een de wedstrijden de kondi- 18, za^ct Afe Iforeel
goede dag zijn om zelf tie moet aanscherpen en der nul. 115 ""J
me» f«* c met eens kan tonen, of
reed ik amper zes koer- rm.
een. Daartussen trainde pfP1* de Masse"
ring. Als dat zo een paar
dagen na elkaar het ge-
wat te tonen. Onmiddel- daarnaast voor en na
Ujk na het startschot nog kilometers bijtrai- Pu Jn08elykjleid m8t
zette Dirk Baert de wed- nen. Op dat vlak heb ik P, e0n f.P6? te
strijd in vlam en vuur. een hele achterstand op ^sen' ^a lk onder.
Samen met Patrick Ser- de anderen, die het kom-
cu en Dirk Gilbert rea- petitieritme hebben. Ik
geerde ik gepast en onze ben uiterst tevreden in redenen dat er als
die sleur daarrond, van
reizen en inpakken, kan
een gestel zo uitgeput
geraken, dat het mis
schien logischer zou zijn
het te versterken, dan
het verder af te tobben.
Misschien ligt op dat
vlak een oplossing op
Die zelfkennis en over- 0011 vraa£ die ik wel eens
tuiging zijn misschien ter overweging wil ge-
Wat men er ook
ronderenner voor mij over mag denken: ik wil
rXTsnwenan* zaïke korte tijd reeds zo- toekomst inzit het er nog altijd eens op
leidde tot het nemen van ver te staan, maar ik Kni^ere ritteSledïn wagen het met toegela
een ronde. We waren voel dat ik momenteel den S^rek"n ^e m2r ten middelen te rofien.
nog met op adem als nog maar aan 60 ten £Zs m££t mm Is palmares niet zo
Vaarten wegsprong met honderd van mijn moge- h!?Ter^f dat i£ gestoffeerd, dan ben ik
niet kan afzien, maar ik sf"*f met mezelf'. Mijn ge-
otill loof ilr
ar fi
Baugme8. Op dat mo- lijkheden zit. Er is werk
ment moet ik Tourné op de plank. Sedert ik mïn^t^TSnb^de" stel laat niet met d^-
h061"8' VOrig jaar 6611 bijna SSiadSeSSt strookt P^ÉTmiddelen aantas-
doorzichi Hij porde me meer te verhezen titel in mStdere^teitlkhS al ten- Een en ander houdt
aan om onmiddellijk dubieuze omstandighe- 06 reailteit- ik heb al
lijkheden moet laten n*euw toef avontuurAls
jumpte ik naar Vaarten wel bezig gehouden. ,7™ ik aan de start kom wil
Dergelijke wedstrijden ^TpSt toiiïn dl ik «SSe met re
°?.^a!-n?-0ment kS«en me: winnen of S15SJES; Jt sultaten en konditie ver-
konditiekurve blijft stij
gen en de ploegleiding
mij oproept voor een
dienen. Eerst bewijzen
het aan te kunnen.»
lag ik alleen op kop en er in uitblinken is nog
moesten we ons streven wat anders, maar ei
richten naar het kontro- naartoe leven doe ik al-
leren van de wedstrijd, leszins. Het is in die P1®"'8 m de Ploeg. wo«^ Seizoen
We stopten, Stan en ik, wedstrijden en het na- °Pmeuw een moeilij- zonder hindernissen
afwisselend de uitvals- seizoen, dat ik de opge- ke en ï6™1111™ t»8«8-
pogingen. Geen gemak- lopien achterstand moet slnB
kelijke karwei op de ophalen.» Fysische
Geluk en meeval zijn
zeker geen bondgenoten
van Heirweg. Hij heeft
in zijn prof jaren ruim
zijn deel gehad van
tegenslag. In die optiek
blijft bij Dirk een' ver-
■L «Ik hoop en ik wan-
wy hoop niet, om eens §en
volledig seizoen te kun
nen rijden zonder hin-
''jjHSI dernissen. Be beweer
niet dat ik over de voUe
kompetitiemaanden de
grote konditie kan be-
houden, maar ik zou me-
zelf in een finale van een
klassieker
1 Ik beweer een
naar maar mee-
B knokken een finale,
voor mij tot hiertoe een
droom Een
plaats in de eerste tien
«Besmet drinkwater. Dat was de oorzaak van een steile neergang in de periodt Z°V vopr een. belan&-
van de klassiekers.» nJke testcase zijn. Het
voorseizoen heeft me tot
hiertoe weinig geluk ge
bracht. Het objektief om-
ni-paraat te zijn, blijft
me bezighouden. Ik wil
alles te goed doen, ben
op alles punktueel. Ik
doe ahes in volle ernst.
Het is misschien een ka
raktertrek, die eens op
zij moet kunnen gescho
ven worden. In een ron
de zijn er jongens, die
zich nooit om hun klas
sering bekommeren, en
door de dag stappen
zoals hij komt. Be kan
dit niet. Ik ben altijd be
hept met de gedachte: ik
moet me eens tonen. Het
zal bij mij zo wel blijven.
Ik hg er geen nachten
meer over te piekeren.
Ik denk in de eerste in
stantie aan een Belgisch
kampioenschap en aan
wedstrijden als de Schel-
deprijs. Ik meen dat als
ik de konditie heb, ik
mijn palmares nog wat
kan opsmukken. Ik voel
dit als een plicht ten
overstaan van Boston,
een ploeg die me nauw
aan het hart ligt. Men
sen met een verantwoor
delijke positie als de he
ren De Boe en De Vos
zijn er te weinig aan de
top van het wielergebeu-
ren. Als renner kan men
bij die mensen terecht.
Ze begrijpen de proble
men, als ze gegrond zijn
en helpen in positieve
zin als men in de put zit.
Een mentaliteit, die ge
als renner tracht te belo
nen met prestaties.»
De puntenkoerstitel
heeft van Dirk Heirweg
opnieuw, de klas rijke at
leet gemaakt die in de
jeugdreeksen wedijver
de met de huidige nieu
we vaandeldragers van
het profpeloton als Da
niël Willems en Fons De
Wolf. Hij heeft zeker
nog niet het imago van
zijn jeugdvrienden ge
haald. Hij beseft wel, dat
velen geroepen zijn en
weinigen uitverkoren
Het doet niets af aan zijn
ambitie.
Hij wil de eerste gele
genheid die hij krijgt te
baat nemen om met he
wielerpeloton in d»
clinch te gaan om erken
ning. Ook dat is een ka
raktertrek. Hij durft he
lot tarten in een één te
gen allen situatie. Hi
heeft nog een naseizoei
om te bevestigen, wa
reeds lang sluimert: eer
plaats in de groep var
betere renners. Een at
tentie die hij zou willen
omschrijven met een
evenredige prestatie
Zijn eerste konfrontatie
is 21 juni te Putte, de
strijd om de nationale
wegtitel. Er is maar één
kampioen, dat onder
vond Dirk vorig seizoen,
maar belangrijk kan
ook zijn te bewijzen te
kunnen meeknokken en
geciteerd te worden als
koersmaker van de dag.
Of moeten we duimen
voor de opmerking van
Dirks echtgenote Ann,
die de ambitie omschreef
met: «Eén plaatsje dich
ter dan vorig seizoen
volstaat».
BENO
