JoP sff
m
abelle en Julien Vinck met eigen zuivelprodukten
olgens oud, beproefd sisteem
B.L.0.-INF0DAG
IN DON B0SC0
WERD SUKSES!
*0>
\KET 12-B
ervolgverhaal - deel 3)
HELA IS NIET MEER
PLOSSING RAADSELS
ORIGE WEEK
A
e;
ADSEL VOOR
ZE WEEK
ZE
ZEGGEN:
ECHT
GEBEURD
GEZIEN
en oase van groen, in de Binnenstraat, midden uitbating wordt geruild tegen specialisatie wil Julien
drukke buurt, vinden we Julien Vinck, «den Vinck met zijn echtgenotetrachten een gesmeerde
yen boer», en echtgenote Isabelle die de produk- boterham te verdienen op een kleinere oppervlakte,
van de eigen boerderij, in aansluiting met de hierin uiteraard door de ligging van het bedrijf
rsende retro-trend, verwerkt volgens de «formu- gekonditioneerd.
ntiqua renovata».
en periode waarin meestal algemene landbouw-
n w
at
muj
To.
ever
mor.
sens krijgt Tim bericht van David dat hij onmiddellijk
beneden moet komen. Tim hoort plots een geruis en
een enorme knal. Wat kan dat wezen? Hij meldt het
1 de kontrole op aarde, doch alle kontakt met de aarde
rbroken.
ilpschakelaars helpen
Nu gaat Tim verder
beneden waar David
ïegd op hem zou
iten Hij gaat één voor
e ijzeren trappen af. Hij
de deur open en ziet
bewusteloos liggen.
naar David toe.
plots klapt de deur
hem toe. Hij draait
srtoei)rn en z'eteen man met
rood reflekterend pak
j n met op zijn borst een
maan. Hij overhandigt
ci W*
Tim een gasmasker. Tim
daarentegen, niet wetend
wat er is gebeurt, zet het op
en voelt zich plots verzwak
ken. Hij wil zich verzetten
maar hij heeft met genoeg
krachten meer en bezwijmt.
De man bindt hen beiden
vast aan de motoren, gaat
naar boven en sluit de deur
achter zich, goed en stevig.
De reis ziet er verder voor
onze twee astronauten niet
zo rooskleurig uit. Als David
terug bij bewustzijn komt,
ziet hij Tim hulpeloos liggen.
David, die dokter is, ziet dat
Tim een fantastische over
dosis gekregen heeft en wel
nog een tijdje onder zwijm
zal liggen. Wat nu gedaan,
denkt hij. Hij ziet dat met
een kamera hij door drie
gestalten in de gaten wordt
gehouden. De ene draagt
een blauw reflekterend pak,
de tweede een rood, zoals
hierboven reeds beschreven
en de derde eenzelfde pak,
maar dan gans in het geel.
Op de borst van deze drie
kerels prijkt ook hetzelfde
kenteken: een halve maan.
(wordt vervolgd)
Wouter TACK
ij hadden nu eens een echt reptiel in huis. Ja, in huis is
gezegd, wij hielden het in onze tuin als het zomer was
i de kelder tijdens de wintermaanden. Als wij U
Hen dat ons dier gekenmerkt was door het bezit van
eer zwaar pantser uit been- en hoornplaten, waar het
ichaam in schuil gaat, dan weet U natuurlijk al dat het
over onze schildpad met de lieve naam Shiela.
ige zaterdag, in de
vond, is zij plotseling
onder iets te zeggen
len. Ik heb er warem-
kojen traa bij gelaten,
snik. Daar de weers
omstandigheden het niet
toelieten hebben wij haar
maar dadelijk naar de stede
lijke vuilniszak gedragen.
Heel plechtig en zeer traag,
zoals zij het ook deed. Heel
jenu
etter
II w.
iditie
acht.
Je De
ar n<
eluisi
nor I
imst'
emin
Ie
C
insvil
uur
a «Va
Iedere pianist, want geen enkele pianist kan
hem tijdens het spelen afzetten.
Omdat er meer gewone paarden zijn.
een muis
Water
Hoogmoed.
Iemand met een onafbetaalde muts op zijn
hoofd.
Omdat hij ze er niet kan aflekken.
Een haan: hij heeft altijd een kam bij zich.
Een zeester.
Aan naaldbomen.
W.T.
remb
ng val»
het
iur,
estau
de Ie
>r Aki
Tiuzie
urant
tal T
langzaam. Meer dan veer
tien maanden heeft zij bij
ons gewoond. Hoeveel ke
ren zij van de trappen die
onze koer van de tuin
scheiden is afgedonderd, is
niet te tellen. Zij deed het
met plezier. En haar dikke
schelp heeft nooit een barst
vertoond. Groot was zij niet,
dik ook niet. Over haar
schoonheid zullen wij het
niet hebben. Over smaak en
kleur kan men blijven twis
ten Maar het was «mijn»
schildpad
Tomaten met sla was
haar lievelingsgerecht. Met
de voorkeur voor het eerste.
Ze is nooit ziek geweest.
Deze winter had ik een
mooi overwinteringshuis
voor haar gemaakt Een
kartonnen doos op het
gepaste foimaat met daarin
een beetje mondvoorraad,
veel stro en krantenpapier er
bovenop Zij heeft een
winterslaap gehouden van
wel vijf maanden. Elke dag
ging ik eens kijken. Sliep zij?
Of deed zij dat ze mij niet
zag? Ik Weet het niet. De
gedachten van een vrouwe
lijk wezen kan men nooit
doorgronden, zei eens een
groot man. Hij zal wel gelijk
hebben ook Nakomelingen
had zij met. Het enige wat
van haar is overgebleven is
een foto Jammer genoeg
kunnen wij ze niet afdruk
ken, het is er eentje in kleur
en allesbehalve goed gelukt.
Maar toch heb ik de foto in
mijn album geplakt als
eeuwige herinnering voor
het nageslacht. Zoals mijn
Shiela, mijn schildpad, was
er maar één.
Wouter TACK
hc
Welke rozen hebben geen doornen maar
laren?
Vertel mij eens: «hoe kan het toch, dot er altijd
gort is in trog?
Er is een jager die heel goed schiet, doch op
jacht gaan doet hij niet. Wie is het?
Welke hamer timmert wel, maar wordt nooit
door een timmerman gebruikt?
Wat heb je aan je voet als je de trap opklimt?
er geen Pasen was, wat zou er dan meer
niet zijn?
Wat wordt groter als je eriets afhaalt?
Welk paard kan niet lopen en ook niet hinniken?
Welke koppen zijn volledige dieren?
Welke kop heeft geen oren en geen ogen?
W.T.
Toen een vriend van mijn
broer, genoemd Jens, ne
gen jaar oud was, werd hij
thuis door zijn moeder
betrapt op het roken van
een sigaret met filter.
«Zijt gij niet verlegen,»
riep zijn moeder. «Ik zal het
tegen je vader, je peter, je
broers en overgrootvader
zeggen.»
Hierop antwoordde Jens
al spottend: «Hmm, moe
der, daar geef ik niet om! Ik
heb zelfs al eens een school
vriendinnetje gekust.» Toen
werd de moeder heel boos:
«Wie was dat? Ik wil haar
naam weten!».
Jens lachte er mee en
terwijl hij zijn filtersigaret in
de asbak doofde, zei hij:
«Liefste moeder, ik weet
haar naam niet meer, ik was
te bedronken.
Een vijfduizendtal leg
kippen!
Alhoewel het klassieke
gewone boerenbedrijf,
naar familiale traditie, zo
wel langs de kant van de
vrouw als van de man, in
ere werd gehouden zij
het dan in verkleinde di
mensie, werd de richting
legkippen kordaat inge
slagen.
Twee hangars, elk 25 bij
15 m, werden opgetrok
ken achter de woning en
erinkwamen 5 a 6.000
legkippen. De eieren von
den gretig aftrok bij de
bevolking zelf. Naar vei
lingen moest met de eie
ren niet worden gegaan.
Ze werden allen thuis aan
partikulieren verkocht of
verzet aan winkeliers of
melkventers. Niet alleen
omdat Julien Vinck een
simpatiek figuur is waar
aan de mensen blijkbaar
iets hadden, - de uitslag
van de gemeente
raadsverkiezingen in
1976 heeft dit trouwens
ten overvloede bewezen -
maar ook wegens de
kwaliteit van de eieren.
A-eieren komend van
met het beste voeder ge
kweekte leghennen. A-
eieren wat een regelmati
ge kontrole impliceert
waarbij het aantal licht
bevuilde of geblutste tot
een absoluut minimum
moest worden herleid.
Die werden er trouwens
uit verwijderd en vonden
gretig aftrok bij pastei
bakkers of jeugdvereni
gingen. Ook bij partiku
lieren, die zelf «advo-
kaat» maakten. Er was
trouwens regelmatig een
diversiteit van eieren
aanwezig zodat ieder er
aan zijn trekken kwam.
Vinck zorgde er inder
daad steeds voor tegelij
kertijd jonge «poelen»,
halfwassen en volwassen
leghennen te hebben zo
dat alle formaten eieren
uit de sorteermachine
kwamen en elk zijn ga
ding vond.
Helaas, de tijd dat de kip
pen gouden eieren leg
den duurde niet lang. Al
lereerst was er de over
produce wegens het feit
dat heel wat mensen van
ladbouwersafkomst na
hun uren elders op het
werk thuis een hangaar-
tje zetten en zich ook op
de eierenproduktie wier
pen. Ook al wegens de
opkomst van de «batte
ries», hokjes waarin de
kippen quasr onbeweeg
lijk werden geplaatst, zo
dat er in dezelfde ruimte
een veelvoud onderko
men vond van wat er an
ders als scharrelkippen in
huisde. Eveneens afgang
wegens de belastingen
waarbij het ene jaar wel
door de officiële diensten
werd toegegeven dat er
bvb. een 60-tal franken
jaars per kip verlies werd
gemaakt (vermenigvul
digd met 6000 is dat niet
niets!) maar waarbij, als
er toevallig het volgend
jaar een positief resultaat
kon worden genoteerd,
wél hier op belasting
moest worden betaald
zonder rekening te hou
den van het deficiet van
het vorige jaar. Niet te
vergeten dat bouwen van
hangars destijds reeds
een zaak van miljoenen
was, geïnvesteerde som
die nauwelijks rendeerde
zelfs wanneer men zoals
het echtpaar Vinck, alle
eieren in absoluut gun
stige omstandigheden
aan de man kon brengen.
Dergelijke uitbating ver
eiste ook hulp van
buitenuit en voor deze
hulp een werkman offi
cieel inschrijven met alle
gevolgen van dien zat er
echt niet in.
Wat de eierboeren echter
de das definitief omdeed
was de opkomst van de
BTW zodat ook Julien
Vinck besloot het geweer
van schouder te verande
ren. Wel werden en wor
den nog steeds een 1500-
tal kippen in de beste om
standigheden gehouden,
gevoederd met meel van
eerste kwaliteit, zodat U
nog steeds ultra-verse
eieren in de Binnenstraat
nr. 151 kan vinden, maar
een van de hangars werd
verhuurd aan een dis
count zodat de massale
produktie aan eieren ver
leden tijd is. In niet gerin
ge mate gaven ook tal
van meelfabrieken de
doodsteek aan kwekers.
Werken tegen een klein
uurloon, zonder eigen
zelfstandigheid, voor de
gelijke instellingen lag de
meeste kwekers niet. Ook
Vinck niet. Daarbij kwam
dat het oude gezegde
«Een haring is zo duur als
een ei» niet meer aktueel
was want de verhouding
waarin ei en haring wa
ren duurder geworden
lag inderdaad helemaal
verschillend. Ten nadele
dan van het ei.
Melk, boter, botermelk,
plattekaas!
Overgeschakeld werd
dan op intensieve pro
duktie van melk. Een tien-
twaalftal melkkoeien,
geselecteerd en van ei
gen kweek, zouden hier
voor instaan, zulks op
een weide van ruim 8
hektare in één blok voor
bij «Levensvreugde»
gelegen.
Minder renderende koei
en worden verwijderd en
getracht wordt te komen
tot een aantal zeer pro-
duktieve exemplaren die
melk afleveren van de
beste kwaliteit.
Een 150 liter per dag zo
ongeveer.
De morgenmelk wordt,
bijna onmiddellijk vers
van de koe, aan de vele
partikulieren die de deur
van Vinck dagelijks plat
lopen, verkocht. Met uit
zondering van zondag en
de wekelijkse sluitdag
donderdag kan u er in
derdaad voor melk en ei-
gengefabrikeerde zuivel
produkten van 's mor
gens tot 's avonds te
recht. Gewoon langs de
poort. Niet alleen Aalste-
naars vinden er hun weg.
Ook mensen uit de hele
regio en zelfs van ver
daarbuiten. Ook Turken
zijn vaste afnemers. Die
maken er immers voort
durend youghurt van.
De avondmelk wordt dan
geboterd. Volgens de ou
de methode. Zonder eni
ge voorafgaande afro
ming gewoon te dikken
gezet. Toevoegen van
om het even welk che
misch produkt komt hier
bij zeker niet van pas. En
kel wordt gezorgd voor
de gewenste tempera
tuur. Machinaal wordt
dan geboterd, tegelijker
tijd gekneed en gewas
sen. Allemaal taken voor
Isabelle die haar tijd ver
deelt tussen de behande
ling van de melk en het
voortdurend gerieven
van de klanten. Voor de
verpakking is men over
geschakeld op eigentijd
se machinerie doch Isa
belle maakt door de ja
renlange ervaring de pak
jes van 250 gr. even snel
met de hand. Deze ultra-
verse en degelijke hoeve-
boter vindt gretig aftrek
en ook hierbij staat de
uitbating onder voortdu
rende inspektie en kon
trole. Kontrole die voor
Isabelle wel niet noodza
kelijk is want zij bezit zelf
nog het gevoel om enkel
iets degelijks af te leve
ren. Een gezonde fierheid
op de eigen produkten.
De uit de karnen voortko
mende karnemelk, ner
gens anders van dezelfde
kwaliteit als op de hoeve
zelf te koop, wordt even
eens thuis verkocht. Een
zeer verfrissende drank
die gezond is, geen vet
stoffen bevat en naar de
mening van talrijke medi
ci heilzaam tegen allerlei
kwalen als nier- en le
verkwalen. Dat botermelk
bovendien goed is tegen
kanker werd reeds her
haaldelijk door eminente
professoren gepubli
ceerd. Ook met de ver
koop van botermelk zit
men bij Vinck dus op het
goede pad.
's Zomers vindt de boter
melk steeds voldoende
afnemers maar in koude
re perioden is er soms te
veel. Geen gevaar. Isa
belle maakt er gewoon
plattekaas van. Platte
kaas prima classa. Bij ons
bezoek stonden trou
wens een tafel vol allerlei
potten en bokalen, ge
woon te wachten om bij
de eerstvolgende pro
duktie van plattekaas te
worden gevuld. Recipiën
ten niet van Vinck maar
van klanten die niet
graag naast deze lekker
nij zouden grijpen en dus
hun voorzorgen nemen.
Totale verwerking dus
van de melk naar oude
recepten en in alle moge
lijke facetten. Voor de
verwerking staat quasi al
leen Isabelle in. Ook voor
de verkoop.
Julien Vinck sinds de
laatste verkiezingen als
raadslid vertegenwoordi
ger van de landbouwers
en aanverwante takken in
de Aalsterse gemeente
raad, heeft nog wel ande
re katten te geselen. Pro
fessioneel staat hij in
voor verzorgen en mel
ken van de koeien maar
ook voor het embryo van
algemene landbouwuit-
bating met toch nog zo
wat een hektare aardap
pelen, aanplantingen van
voedsel voor de koeien
als maïs en bieten en ook
graan als vruchtafwisse
ling. Een dus nog steeds
gemengd bedrijf. Voor
het onderhouden van de
grote groententuin en
voor het bereiden van de
dagelijkse maaltijden
hebben noch Julien noch
Isabelle de tijd. Daarvoor
zorgen dan wel behulpza-
Juiien Vinck doet het nog op de traditionele manier! (KDC)
me familieleden. Zowel
Julien als Isabelle komen
trouwens uit de boeren
stand (niet minder dan 5
broers van Isabelle zijn
momenteel nog
melkventers in de Aals
terse regio) en samenho
righeid en behulpzaam
heid zijn er nog geen ijde-
le woorden.
Uiterst aktief in besturen
van allerlei landbouwor
ganisaties en in het paro
chiaal leven van «zijn
wijk» heeft Julien tal van
verplichtingen waaraan
hij zich liever niet wil ont
trekken. Ook dat is trou
wens een deel van beider
leven waaraan ze trou
wens heel wat plezier
beleven.
LH
De Infodag in het Don Bosco-lnstituut en de St.-
Kamielstraat te Aalst groeide uit tot een waar sukses
voor het Buitengewoon Lager Onderwijs. Het was
trouwens de eerste info-dag sinds de oprichting van
de sekundaire afdeling BuSO die nu dit weekend aan
bod komt met o.a. een Oude Ambachtenmarkt
m.m.v. de Marnixring op zaterdag 13 juni van 10 tot
19 u.
De opkomst van ouders Het Don Bosco-lnstituut
en familieleden van verzorgt opvoeding «op
B.L.O.-leerlingen was maat». Kinderen die het
zeer groot zodat de turn- gewone basisonderwijs
zaal, voor de gelegenheid niet aankunnen zijn nu
door de oudste leerlin- niet meer gedoemd om
gen omgetoverd tot een het hele verdere leven
heuse feestzaal, dra te verstoken te blijven van
klein bleek en het aan- lezen, schrijven, rekenen,
schuiven geblazen was. Moeilijk lerende kinderen
Ouders van het dinami- van 6 tot 14 jaar worden
sche ouderkomitee en er immers opgevangen
ook ouders van oud-leer- en voelen zich evenwaar-
lingen hadden de handen dig en rustig. Speciaal
vol met het bakken van opgeleide leerkrachten
pannekoeken en het op- trachten deze kinderen
dienen van frisse pinten, de basistechnieken eigen
Ondertussen trachtte te maken. Werken in klei-
klein en groot zich een ne klasgroepen (circa 10
prijsje te verzekeren in de leerlingen) of zo nodig in-
moderne doch ook de re- dividueel, hebben daarbij
tro-spelen als bvb. het gunstige gevolgen. Het
«blikken gooien» en kind wordt naar de eigen
draaide de «altijd-prijs- mogelijkheden behan-
tombola» op volle deld en werkt op eigen
toeren. tempo. Kinesitherapeu-
Tussendoor kregen ou- ten en logopedisten bie
ders en leerkrachten de den bestendig hulp waar
gelegenheid wederzijdse nodig. Het oefenen van
ervaringen uit te wisse- levensnoodzakelijke
len en zorgde de diamon- technieken wordt afge-
tage «Het leven in het wisseld met een wekelijk-
Don Bosco-lnstituut» se gratis duik in het
voor de nodige illustratie, stadszwembad, waar hen
de beginselen van het
zwemmen worden bijge
bracht.
Om een zo groot moge
lijk rendement te realise
ren wordt nauw samen
gewerkt met het gespe
cialiseerd P.M.S., Lange-
straat 12.
Op die manier blijft dan
ook «opvoeding naar
maat» geen ijdel woord.
Uit een studie blijk trou
wens dat oud-leerlingen
in het arbeidsproces
evenveel worden betaald
als hun makkers uit de
basisschool. Ook dat de
baas over hen tevreden
is.
Alhoewel het uiteraard
momenteel moeilijker is
aan de slag te gaan ge
zien de ekonomische te
ruggang kan niet worden
gezegd dat de industrie
diskrimineert. Integen
deel!
In «De Volksmacht» ver
scheen dan ook laatst
een treffende passus:
«Bravo voor het B.O. Een
neef werkt nu als vol
waardig arbeider bij de
NMBS. Niemand had dat
ooit verwacht!»
Voor nadere inlichtingen
kan u op de school te
recht tijdens de school
uren en in de vakantie op
zaterdagvoormiddag.
LH
Ter gelegenheid van het huwelijk van Walter Callebaut en Liliane Sneppe op 5 mei I98l te
Moorsel, hadden de buren het ouderlijk huis in de Holkstraat feestelijk versierd. (KDC)
