MIJN BABY IN RITO
TE DOORZICHTIG
Pact verrassend m<
de «Bruiloft» en
«Burgermannetjes
doodzonde»
- Puur vermaak valt in smaak van (jong) publiek
FILMJOURNAAL
Hé, mijn baby. (KDC)
teerde in een nogal na
drukkelijke handteke
ning van de regisseur.
Hij leidde zijn akteurs-
ploeg vanuit zijn inzicht
doorheen het stuk «Mijn
Baby», zodat in het spel
zijn hand naar het einde
toe ging doorwegen,
vooral bij de rollen van
Zoe, het dienstmeisje bij
Harrison en Maud, de
loopjongen.
Zo kan zij zestien jaar lang leven in rust en
peis, tot zij de man van haar leven ontmoet, de
mooie prins Philip Op die manier komt zij te
weten dat zij van adellijke stand afkomstig is
en zij keert naar het kasteel van haar vader
terug. Doch, de avond is nabij en Prins Stefaan
kan zijn onrust niet verbergen. Koning Ar
thur van het buurland is al even ongerust
omdat zijn zoon maar niet komt opdagen. De
drie goede feeën zijn inmiddels met Aurora
langs een verborgen ingang het kasteel bin
nengekomen. Maar oh onvoorzichtigheid ze
hebben haar alleen gelaten ten einde de ko
ning van hun komst te verwittigen Malifika
verschijnt dan en trekt de prinses mee in een
verloren zaal waar zich het tragische spinne
wiel bevindt. Aurora prikt zich en zakt in
elkaar. Het drama is gebeurd. De drie goede
feeën kunnen niet anders dan iedereen in
slaap te maken Ondertussen werd de mooie
prins gevangen genomen door de boze Malifi
ka Na langdurig zoeken vinden de drie goede
feeën de gevangenis waarin de prins in het
duister is vastgeketend. Eensbevrijd, voorzien
van een degen die hem ononverwinnelijk
maakt, gaat hij Malifika die veranderd is in
een draak bevechten en hij... wint. Met een
zachte zoen wekt hij zijn prinses en meteen het
hele ingeslapen volk. En hier eindigt de won
derbare geschiedenis van Aurora, op de drem
pel van een toekomst zonder wolken aan de
stralende hemel.
Een mooi verhaal mogelijk gemaakt door de
professionele tekenaars van Walt Disney. De
dag dat het weer niet te pruimen is boven
België neem je de kleinsten onder de arm
richting bioskoop. Je zal versteld staan van
het genoegen dat je zelf hebt kunnen beleven.
Technische fiche:
Produktie Walt Disney Studios U.S.A. kleu
renfilm - tekenprocédé
Duur 85 minuten
Programmatie Aalsterse filmzalen:
Feestpaleis:
Zaal 1: Naziholocaust: De reklameslogan:
«Film opgedragen aan de slachtoffers van het
naziregime, in de hoop dat deze afgrijselijke
misdaden nooit meer zullen plaatsgrijpen».
Ieder zijn waarheid, maar U lezer, hebt het
gezondste verstand
W18, 20.30 Z14, 16.10, 18.20, 20.30.
Zaal 2: Mirror Cracked Verfilming van een
boek van Agata Christie. Boeiende ontspan
ning 2e week
W/ 18, 20.30 Z/ 14, 16.10, 18.20, 20.30.
Zaal 3: Tendres Cousines De fotograaf David
Hamilton op zijn best Mooifilmerij van opko
mende modellen, maar daarmee is alles ge
zegd. 3e week.
W/ 18, 20.30 7J 14, 16.10, 18.20, 20.30.
Palace:
Zaal 1
De 8chone Slaapster. Zie bespreking.
W/ 18, 20.30 Z14, 16.10, 18.20, 20.30.
Zaal 2:
Brubaker. Zie bespreking vorig nummer. 3e
week.
W/ 18, 20.30 Z/ 14, 16.10, 18.20, 20.30.
Zaal 3:
Menseneters. Presentatie van onbelangrijke
gruwel.
W/ 18, 19 30, 21.15. 7J 14, 15.45, 17.30,
19.15, 21.
Ben
Alleen Godelieve Doel
man als het frisse en
vlotte burgervrouwtje
Ketty Harrison en de han
dige en gladde Jimmy
Scott, gespeeld door An-
dré Agneessens konden
een overtuigende indruk
nalaten.
De rest van de akteurs-
ploeg zat té zeer gekneld
in het typische 'klucht-
patroon', om zoveel mo
gelijk naar het publiek
toe te spelen. Maar de
fratsen lagen er dikwijls
zó dik op dat de gezellige
spontaneïteit van het
stuk (bijna) totaal de mist
inging. Voor het overige
was de humor niet sne
dig genoeg. Dit willen
wij echter graag op de
rug van de vertaling
schuiven, die er waar
schijnlijk voor gezorgd
heeft dat het een en het
ander gesneuveld is.
Toch was het duidelijk
dat bezetting er niet in
geslaagd is het stuk vol
doende van de grond te
krijgen. Dit kunnen wij
hen moeilijk ten kwade
wijzen, want hun spel
getuigde van inspannin
gen en goede wil.
Maar het wou niet steeds
lukken; de grappige si
tuaties waarin de perso
nages verzeilden waren
zo doorzichtig en gemak
kelijk dat men ze al
(lang) op voorhand voel
de aankomen, waardoor
ze niet meer aanspraken.
Toch viel het op dat er
niet alleen lachsalvo's
weerklonken bij groteske
situaties; dus viel dit on
schuldig volksvermaak
blijkbaar in de smaak
van het vrij jonge
publiek.
In het begin kregen wij
een wat makke start,
nl.
Pact h I
i duchlB
Aalst herinnert zich nog wel de vorige produktie van Pact, nl.
schitterende en wervelende spektakel «Prins voor het Leven».
Deze kamavalmusical kende een enorme publieke toeloop, zodat P<
wat centen binnenrijfde. En deze centen heeft Pact ongetwijfeld
aangesproken voor hun recentste opvoering «De Bruiloft» en «Burgerm»
netjesdoodzonde» van B. Brecht met als regisseur Anton Cogen en cine
Roel Bal. Twee degelijke prestaties, maar plaats ze samen en het geh
komt te zwaar over. Drie uur Brecht was voor ons van het goede te ve
Meer nog, Brecht was na de pauze al (bijna) volledig uitgepraat.
Pact, heeft zoals men verwachtte, zoveel mogelijk verstrakt en verschei
En dit maakte de lange Brecht-avond nog vreemder en riskanter...
Een deel van het publiek zal ongetwijfeld niet laaiend enthousiast zi
Maar als je nadenkt over de eerste, bevreemdende indruk, ontdek je
samenhang tussen het stuk en de film.
Traditiegetrouw bracht Pact ook nu weer een technisch uiterst
opvoering, waarin alles bij elkaar wel waardevolle elementen st
maar ook schaduwzijden.
Meer over deze verrassende produktie in ons volgend nummer.
De familie uit Louisiana. (KDC)
maar nadien, in het
tweede en vooral in het
derde bedrijf kreeg «Mijn
Baby» al gauw heel wat
vaart. Dekor, kostume
ring en belichting om
tijdsbeeld en situering te
accentueren waren keu
rig afgewerkt. Dit samen
met de pogingen van het
lerarenkorps konden niet
verdoezelen dat Rito met
dit werk een verkeerde
greep heeft gedaan.
Dit wil niet zeggen dat
een klucht noodzakelijk
een diepgaande
moet hebben,
kan best leuk
zijn als ze maar
grappig is, en
wij te veel.
Hier gold: Zo
vergeten...
Jo
Ook het dekor was net verzorgd. (KDC)
Wij weten niet precies voor de hoeveelste maal wij verliet William zijn frivo-
een dergelijke klucht als «Mijn Baby» van Maye en le vrouwtje Ketty. Ver-
Hennequin al hebben gezien. Nochtans sprak dit warring bij beiden,
stuk behoorlijk aan, en dat was tijdens het voorbije Gelukkig bracht Maggy
weekeinde ook aan de reaktie van het publiek te Scott, de 'pientere' vrien-
merken. «Mijn Baby» bleef echter in zijn alledaags- din van Ketty, de oplos
heid verstikt en haalde nooit een prima peil. sing; samen staken zij
Maar waarschijnlijk verwachtte dat ook niemand; een slim en leuk plan in
alles bij elkaar genomen amuseerde het publiek zich elkaar, om haar man
degelijk, vooral omdat de herkenningsfaktor zo sterk William, terug te krijgen,
op de voorgrond trad. 'Deus-ex-machina' werd
een baby want dit alléén
3e inhoud heeft niet zo- maal met een vriend des zou William laten terug-
reel om het lijf; als toe- huizes. Lc+was voor Wil- keren...
chouwer maakte je van liam, haar nijdige echt- De verdere ontwikkeling
ichtbij de ruzietjes en genoot, de traditionele is nogal verwarrend en
e voorvalletjes van een druppel die de emmer te langdradig om volle-
urgergezin Harrison in deed overlopen. Op dit dig uit de doeken te
hicago mee. Dagelijkse alles volgde de God- doen. Maar hoeven wij
3beurtenissen, die weet-alléén hoeveelste het happy-end nog te
c-eds meer en meer ruzie. Er was echter één vermelden?
jorkwamen en de breuk verschil met vroeger, dat Naar ons gevoel stond de
ssen Ketty en William het stuk een totaal ande- regie van Jo Beeckman té
arrison maar versnel- re wending meegaf. Het funktioneel en overdadig
ïn. Zo gebruikte Ketty liep echt fout; zij wilden ten dienste van het stuk;
een zekere dag in een geen water meer in hun (té) veel onnodige toe-
;taurant het middag- wijn doen en tenslotte voegingen, wat resul-
De Schone Slaapster
Wij, volwassen filmkijkers staan er waar
schijnlijk nooit bij stil dat er een generatie
jongeren onder de zestien weinig of niet aan
de bak komen in de filmindustrie. Of anders
gesteld; zijn zestien minners de ware ver
schoppelingen onder het filmkijkend publiek?
Voor de invasie van het kleine scherm was het
beeld magisch, imposant, groots, een sprook
je, een droom. Kortom een ervaring waar je op
zaterdag of zondag met ontzag en vreugde
kon naar toe gaan. Er werd in die tijd dan ook
heelwat afgepraat over het al dan niet schade
lijke effekt van het magische medium op de
ziel van het kind. Door de blitzkrieg van de
opkomende televisie is de moraal op zijn
zachtst gezegd bijgeschaafd en is de manier
van kijken ook niet meer wat het vroeger is
geweest. Het moderne kind heeft op jonge
leeftijd alles as pekten van de elimentaire film
taal onder de knie vooraleer het ooit een stap
heeft gezet in de bioskoop. Dit betekent echter
nog met dat het appreciëren van het filmme
dium daar direkt baat zou hebben bij gehad.
De televisie is een begrip, een instelling op
zichzelf geworden waar kinderen worden naar
verwezen als ze moeilijk beginnen te worden.
Het ongeluk is dan dat zij het onderscheid niet
meer maken tussen kommerciële rommel en
edukatieve programma's. De vereiste aan
dacht bij het televisiekijken is bovendien nog
beperkt tot een minimum, het kan voortdu
rend aan het beeld ontspannen en het televisie
toestel is maar funktioneel zolang het kind dat
zelf wil.De kans is dan ook groot, dat bij een
eerste ontmoeting met de bioskoop het kind
ontgoocheld is. Het moet stilzitten, mag niet
luidop praten en niet weglopen De verbodsbe
palingen bij het bioskoopkijken zijn in die
mate frustrerend dat een kind veruit het me
dium televisie verkiest boven de bioskoopfilm,
omdat het de televisie als dusdanig kan mani
puleren.
De enige uitwijkmogelijkheid om kinderen
aangenaam te laten kennismaken met de bio-
skoopwereld bestaat er dan in een doelgerichte
film te kiezen uit het aangeboden pakket in de
hoop dat zij intens hebben kunnen genieten en
later graag terugwillen.
Alsdusdanig wordt je deze week een prachtige
entreefilm aangeboden door een aalsterse bio-
8koopuitbater.
De Schone Slaapster is een oud en gekend
sprookje die als laatste produktie op de pelli-
cule is getekend door de Walt Disney Prod uk-
tions. Deze produktiemaatschappij met de wel
zeer goed m de oren liggende naam kan nog
steeds doorgaan als lichtend voorbeeld hoe een
goede tekenfilm in elkaar wordt geknutseld,
wat een meegenomen referentie is
Een grote gebeurtenis is het die plaats
grijpt in het kasteel van koning Stefaan, dat
doopsel van de kleine prinses Aurora! Reeds
hebben de drie goede feeën Flora, Paasbloem-
pje en Pimpemelle het kindje de meest won
derbare gaven ten geschenke gegeven, als in
het gerommel van donder en temidden van een
zee van vlammen de boze fee Malifika ver
schijnt, woedend, want ze is niet uitgenodigd
geworden. Zij voorspelt dat de mooie Aurora
zal sterven op haar zestiende verjaardag, ter
wijl ze zich zal prikken aan een naald van een
oud spinnewiel. De drie goede feeën hebben
een plan. Zij zullen de prinses meevoeren en
haar laten opvoeden in het hartje van het bos.
De akteursploeg van «Hé, mijn baby». (KDC)
