PIKKELING 1981 VEELBELOVEND
BUS0 DON B0SC0 MET OUDE AMBACHTEN
Vervolg van pag. 1
Beslist werd
dan ook in dezelfde stijl
te blijven, uiteraard wel
met een ander tema. Het
tapijt wil nu inderdaad
een médaillon, zoals het
vroeger door de dames
werd gedragen, voorstel
len. Het aantal te verwer
ken bloemen zal afhanke
lijk zijn van de heersende
marktsituatie zonder dat
echter tekort zal worden
gedaan aan de realisatie
van het geheel. Getracht
zal tevens worden in ze
kere mate de kapel in het
geheel te integreren, er
mee wel rekening hou
dend dat het kaatsplein
voor kompetitie moet
vrijgehouden worden.
Een even groot sukses
als vorige jaren wordt al
thans betracht en... ver
wacht.
Een dertigtal
tentoonstellers
Reeds voor de zevende
keer organiseert de
V.V.V. een tentoonstel
ling van schilderijen met
als thema het oogstge-
beuren, het eigen schoon
van de Faluintjesstreek of
de landelijkheid tout
court. Dit jaar komen wel
licht een dertigtal deelne
mers opzetten want op
het ogenblik als we deze
regels schrijven meldden
er zich reeds juist geteld
26. Onder hen reeds als
vroegere laureaten Geor
ges Teugels, André Ver
schelden en Gustaaf Van
de Perre.
Zoals steeds koopt de
V.V.V. als aanmoediging
het werk aan dat ze be
kroont. Daarmede breidt
ze dan telkens haar patri
monium uit. Zo heeft zei
reeds een driespan van
Jan De Ridder uit Opwijk,
een vlegeldorser van
Georges Teugels uit Leb-
beke, een pikker van An
dré Verschelden uit Ham-
me, een wetter van Ka-
miel Van de Velde uit Op
wijk, een schafttijd van
Gustaaf Van de Perre uit
Meldert en een Rochus-
kapel van E.H. Joris De
Clercq uit Haringe.
Aan de deelnemers
werd de raad gegeven
liefst andere onderwer
pen dan de reeds be
kroonde te kiezen.
Onder leiding van
stadsarchivaris Karei
Baert, kunstschilder Teu
gels pas terug uit Ier
land waar hij ons land op
een tentoonstelling ver
tegenwoordigde en on
dervoorzitter Raymond
Van der Borght worden
de werken keurig opge
hangen in een typische
schuur op de hoeve Van
Cauwelaert. Werken die
nen te worden binnenge
bracht op bedoelde hoe
ve op donderdag 23 juli
van 10 tot 12 of van 14 tot
18 uur. Formaat naar
keuze.
De tentoonstelling
wordt geopend op vrij
dag 24 juni te 20 uur waar
ook dadelijk de bekro
ning van de laureaat zal
plaatshebben.
Gastronomie
Met de bedoeling van
het jaar van de gastrono
mie oude streekgerech-
ten uit de vergetelheid te
halen of te eren, is de
V.V.V. «De Faluintjes
streek» reeds tien jaar
voorop op het program
ma en de spijskaart. Fa-
luintjesvla hoefde niet
meer mee te dingen. Dui
zenden bezoekers heb
ben ze bij herhaling ge
proefd en geprezen.
Liefst met 25 testen per
keer, en ieder jaar wordt
steeds het onderste uit
de pot gehaald.
Uiteraard zijn er ook de
eerbiedwaardige wor
sten en de koude kop. En
Herdersem leerde ons
hoe een eenvoudige pan-
nekoek een toversmaak
krijgt door het toevoegen
van snippelingen van een
bermplant, het boeren-
wormkruid. Boeren-
wormkruidkoeken van
vandaag die aansluiten
bij een oude traditie van
onze lieden te lande.
Onvolprezen blijven de
hete ovenkoeken, met
smout besmeerd en
sinds enkele jaren belegd
met «geregeld» gezieden
in passende kruiden.
Voor de bezoekers blijkt
dit steeds de grote gas
tronomische verrassing.
Wellicht zijn de Faluint-
jes de énige plaats in ons
land waar de ovenkoek
dergelijke furore maakt.
Ongetwijfeld gaat de
platte ovenkoek terug
naar de meest elementai
re broodvormen uit onze
beschaving. En telkens
weer verrast ons bij het
zien van dokumenten
over primitieve volkeren
en kuituren het bakken
van broodgraan in soort
gelijke vormen. En in de
ze vorm wordt brood
warm gegeten, wel
hoogst ongewoon doch
des te smakelijker.
Wedden dat ook de
landbouw-archeologie
met tuigen en machines
ook nog eens een natio
naal thema wordt?
Het machinepark
Sinds een paar jaar
schenkt de V.V.V. inder
daad meer aandacht aan
oogst- en dorsmachines.
Op het korenveld
wordt gereden met een
pikmachine met aftegger,
de eerste machine om de
oogst in te pikken. Scho
ven moeten hierbij nog
met de hand worden ge
bonden.
Op de boomgaard
wordt gedorst met een
pinmolen aangedreven
door een juweeltje van
een stationair dieselmo
tortje. Nauwelijks tussen
de grote machines opval
lend, verdient deze kleine
dorseenheid alleszins
aandacht.
Daarnaast dan de oude
dorsmolen, dit jaar weer
door een stoommachine
aangedreven. Het was
met dit type dorsmolen
dat met het paard van
boerderij tot boerderij
werd getrokken. Meestal
werd hij er elektrisch aan
gedreven.
Dan nog de grote dors
machine waarmede loon
werkers, juist vóór de op
komst van de pikdorser,
van boer tot boer trok
ken. Dit jaar wordt deze
machine door een diesel
aangedreven.
Bijna luidop dromen de
organisatoren van een
pinmolen aangedreven
door een paardenman-
ège. Die blijkt echter
moeilijk te vinden. Ook
wordt gehoopt eens een
oude graanmolen te la
ten werken zodat we het
op het veld geoogste ko
ren op de hoeve in de
oven kunnen bakken en
de reeks kompleet wordt.
Wipschieting
Voor de eerste maal
werd in 1980 door onze
betreurde beheerder
Fons Scheerlinck aan de
volksspelen een wip
schieting toegevoegd.
Veel deelnemers kwa
men erop af en het werd
een schot in de roos.
Wipschieten kadert totaal
in de optiek van de VVV
en in het leven van de
landelijke bevolking.
Origineler zou zijn ge
weest de wipschieting te
organiseren op een
staande wip naar het
voorbeeld van de aloude
gilden. Dit bleek echter
technisch niet haalbaar,
gezien het ambulant ka
rakter van de onderne
ming. Er werd dan, nood
gedwongen, geopteerd
voor het spel op de lig
gende wip.
Betreurd werd evenwel
dat dit spel heel wat aan
originaliteit heeft inge
boet. Boog en pijl kenden
de laatste jaren immers
dergelijke evolutie dat
van het oorspronkelijke
kanselement niet zo veel
rest. Houten pijlen van
weleer werden vervan
gen door fiberschichten
terwijl de oorspronkelijke
boog gemaakt uit diverse
op elkaar geplakte hout
soorten, over het Zweeds
metaal heen evolueerde
naar een syntetische sa
menstelling.
De gedraaide koorden
pees werd sinds kort ver
vangen door een vier
dubbele koord gevangen
in allerlei vliegwieltjes.
Aan de voorzijde van de
booglat wordt dan nog
een al dan niet verlicht
vizier gemonteerd zodat
de huidige gesofistikeer
de boog begint te gelij
ken op een geweer. Wat
de trefkracht alleszins ten
goede komt maar het
spel op zichzelf kansar
mer maakt.
Komt daarbij nog dat
de meer gegoeden zich
nu de betere apparatuur
kan aanschaffen en met
een wordt duidelijk dat
ook hier onze welvaart
staat verwoestend heeft
ingegrepen.
Toch blijft de wipschie
ting een demokratisch
Vlaams spel dat thuis
hoort op een Faluintjes-
feest. Dat de VVV daarbij
aantrekkelijke prijzen
heeft voorzien maakt de
zaak alleszins nog aan
lokkelijker.
Volkszangers
Nieuwe inbreng wordt
alleszins het optreden
van volkszangers. Liedjes
uit grootmoeders tijd die
bij winteravond thuis
of aan de tapkast wer
den gezongen en meestal
slechts via de overleve
ring bekend zullen nu aan
bod komen. Uiteraard
geen kunst met grote
«K», maar wel gezangen
die in de landelijke sfeer
die telkenjare rond de
Pikkeling wordt gescha
pen kaderen.
Misschien een eerder
bescheiden start waar
van verdere opbouw vol
gend jaar alleszins zijn
vruchten zal
Het programma
Donderdag 23 juli
19 uur: toeristische pro
motie op de Grote Markt
te Aalst: vlegelen.
Vrijdag 24 juli
15 uur: geleide wande
ling naar 't Kravaalbos
19 uur: inhuldiging bloe-
mentapijt aan Gudulaka-
pel te Moorsel
20 uur: opening en be
kroning van schilderijen
tentoonstelling op de
hoeve Van Cauwelaert,
Nieveldriesweg 26
Meldert.
Zaterdag 25 en zondag
26 juli
15 uur: verzameling aan
de hoeve en vertrek naar
korenveld (wipschieting -
enkel op zondag)
16 uur: schafttijd op het
stoppelveld.
16u30: volkskunstgroep
«'t Schurend Schar-
nierke»
17 uur: de oogst wordt
binnengereden, hoeveak-
tiviteiten, dorsen op de
boomgaard, demonstra
ties met oude machines,
volksspelen.
17 uur: animatie voor de
jeugd met Bob Davidse
Faluintjesspecialiteiten.
17u30: De Geuzen
18 uur: volkskunstenaars
uit de streek en Anna van
de Kuiper
18u30: 't Schurend
Een stoommachine op de Pikkeling. (LH)
Scharnierke
19 uur: vrij podium voor
de jeugd
19u15: Vlegeldans met
«De Faluintjeskapel»
20 uur: De Geuzen
20u30: 't
Scharnierke
21 uur: doorlopend prog
ramma met Bob Davidse,
Anna van de Kuiper, de
Faluintjeskapel en...
Schurend dans.
22u30: feestvuur op
weide geanimeerd
De Geuzen en
Davidse.
Vervolg van
«De koperslager - Daar zijn veel slaagen toe vandoen, i
(KDC)
staanden uit de onder
wijswereld en tal van le
den van de serviceklub
Marnixring met meester
De Gols en Jan De Mey
als trekpaarden.
Een vleugje geschiedenis
Direkteur BuSO Albrecht'
De Vos bracht na een
welkomst- en dankwoord
een korte schets uit het
leven van dit instituut.
Waar vroeger minderbe-
gaafde leerlingen in het
traditioneel onderwijs
naar de laatste bank wer
den verwezen met de op
dracht de andere zo wei
nig mogelijk te storen
kwam het schoolpakt van
1959 met nieuwe moge
lijkheden. Reeds lang had
men inderdaad ingezien
dat kinderen met leer
moeilijkheden bleven
hangen en hun kansen
tot ontplooiing in de
maatschappij miniem
werden.
In september 1959 werd
dan ook met B.L.O. ge
start, één klas in de St.-
't werkstuck komt tot zijn fatsoen»
dig en bewees enkel en
alleen reeds door dit feit
dat ze aan een behoefte
voldoet. Na een eerste
vorm van rationalisatie
wordt de B.L.O. van
Erembodegem overge
nomen en die van de
Moorselbaan gesloten.
Sindsdien is ze gehuis
vest in de St.-Kamiel-
straat, in de gebouwen
van de vzw katholieke
school graaf Camille
Liénart.
Mede door de bemoeiin
gen van het N.V.K.B.O.
kwam niettegenstaande
de «scholenstop» op 1
september de BuSO-af-
deling waar de onder-
wijsmaterie wordt aange
past aan de mogelijkhe
den van de leerling met
uiteindelijk als objektief
volwaardige integratie in
de maatschappij.
De direkteur mag terecht
trots zijn over de resulta
ten tijdens het eerste Bu-
SO-jaar behaald. Het on
derste werd inderdaad
uit de kan geschraapt en
dit wegens een voortref
felijke geest van samen-
«De glasschilder - Al wat het oog belieft, is 't prinsepaal nog niet.» (KDC)
Jozefsschool en één op
de Moorselbaan. Via hun
instelling aan de Ge-
raardsbergsestraat na
men de zusters van Gijze-
gem het volgend jaar
reeds beide klassen over.
Op 1 september 1966
werd het Don Bosco-ln-
stituut dan als autonome
school boven de doop
vont gehouden en de
kleine school werd door
de St.-Martinusparochie
overgenomen.
De school groeide gesta-
«De kuiper - Soo 't niet en sluit, het leckt'er uit.» (KDC)
werking in alle geledin
gen. Resultaten die te be
kijken waren in de ten
toonstelling van de wer
ken der leerlingen waar
uit reeds een zekere be
heersing van tal van tech
nieken duidelijk bleek.
Buiten het meegeven
over een drietal jaren van
een weliswaar waardevol
getuigschrift stelt het Bu
SO zich vooral ten doel
de studenten op te leiden
tot volwaardige krachten
die hun man (vrouw)
staan in de samenleving.
Het oude ambacht
Voorzitter van de Marnix-
ring-Aalst Jan Van den
Berghe vindt het positief
dat aktuele noden niet al
leen worden onderkend
doch dat er nog steeds
mensen worden gevon
den die zich tot leniging
ervan willen inzetten. In
konkreto de Marnixring
die zich belastte met de
organisatie en de spon
soring van de zeer ge
slaagde ambachten
markt. Spruitend uit de
nostalgische retrotrend
komt het ambacht, dat
steeds iets persoonlijk
impliceert, momenteel
weer fel in trek. Men ver
wijst zo graag naar «de
goede oude tijd», al be
wijst de historie dat
«De gereedschappenmoaker -
staat.» (KDC)
Vlaanderen einde XVe
eeuw veel welvarender
was dan de volgende vijf
eeuwen tot na de wereld
oorlog. Noch het retro-
element noch het kon
trast van het ambacht
met de industrialisatie
zijn echter primordiaal. In
de waarde van het am
bacht, dat momenteel ge
deeltelijk gebruik maakt
van de verworvenheden
van de industrie, schuilt
echter steeds iets per
soonlijks, iets artistieks,
iets kreatiefs dat de waar
de ervan bepaalt.
Deken De Vos, ziel van
het instituut, door VTI-le-
raar Louis Persoons in
zand prachtig gekonter
feit, heeft het dan hier op
de grond van de oudste
katholieke school van
heel België, o.m. over de
school van «Sukske Fix»,
Mr. Van Heuverzwijn
wiens dorpsgenoot (Bra-
kel) Mr. De Waegeneer
de Vrije Vakschool te
Aalst zou oprichten,
school waarmede dit In
stituut nauw samen
werkt.
«Het is steeds onze plicht
geweest te zorgen voor
marginalen», zegt de De
ken in zijn gloedvolle, op
de hem eigen humoris
tisch gespekte manier ge
brachte toespraak. Daar
om deze school voor
leerlingen die vroeger
kansarm bleven. De
school is ondertussen te
klein geworden waarbij
echter niet de kompassie
van de medemens voor
deze leerlingen moet
worden opgewekt doch
wel getoond hoe door
hun eigen werk deze kin
deren uitgroeien kunnen
tot volwaardige elemen
ten in het werkelijk leven
van elke dag.
Bezoekers kregen
mooi uitgegeven broi
re in de handen gestdl
over «Oude Ambachta I
Van elk vertegenwa 1
digd ambacht, en er
ren er heel wat, vindt U L
een beknopte uitleg oi j
het principe van de t
niek en een korte hij I
riek. Naar gedetaillea I
beschrijving van ie< I
ambacht afzondei f
werd niet gestreefd.
een bibliografische I
wordt U er verwei
naar meer gespecii
seerde werken. Naast
Marnixring die zorg j
voor de nodige kontakt
en een ruim budget vi
het werk van deze mal
en van de brochure z
vooral het werk van oi -
heidkundigen Ann Ro
baut en Hilde Christian Wc
van kunsthistorikus
han Van Lierde en
binnenhuisarchitekt I
Schoukkens.
Bij de rondgang vo t
men er smeden, verf-
ners, schoppenmakJ Ks
marqueterie, houtsi Rj
werk, kuiper, klompi K
maker, spinster, kantkk
werk, gareelmaker, l
bewerker, tekenaar
glas, pottenbakki
stoelenvlechterij, imh
en last but not lea:
Persoons met zijn zai
pijL
Vooral de stands wil
men zich niet bepaal
tot het louter tonen v
de afgewerkte produl
maar waar men akt
doende was en der
streerde lokten voori
belangstelling.
Slechts één kleine vri
nog. Zou het samem
len van de opendeur
gen van VTI en HRIT0
die van RIBTO en Bi
slechts een toeval
«De Smit - Besteed
