itaatssekretaris Akkermans: Vlaamse werklust is onze troef
WLA IS VOORSTANDER
VAN L.P. B00N-B0S
FIFTY-ONE DEELT GELD UIT
AAN DON B0SC0INSTITUUT EN
BESCHUTTENDE WERKPLAATSEN
wamsmes^
Een vergeten hoek
van Aalst...
Waarom Boon's wens niet vervullen?
is i is
gt is een publiek geheim dat de ondernemingen in
gt algemeen en tevens de middenstanders het in de
Qj üidige ekonomische situatie niet gemakkelijk heb-
>n. Teneinde de middenstanders een inzicht te
gven in de huidige toestand heeft het Nationaal
hristelijk Middenstandsverbond Afdeling Aalst
een vergadering georganiseerd onder het thema
Middenstandsproblemen in de huidige ekonomi-
ihe situatie». Als gastspreker was Staatssekretaris
gul Akkermans uitgenodigd. Deze vergadering had
laats op 11 juni laatstleden.
pag
De Voorpost - 19.6.1981 - 7
oor een volle trouwzaal
het stadhuis te Aalst,
aaronder een afvaardi-
ng van het Centrum
tor Middenstandsoplei-
ng en -volmaking
■MOV gaf Volksver-
genwoordiger Ghis
illems voorafgaandelijk
overzicht over de
estaties en de loop-
lan van Paul Akker-
P ans. Nadien was het
oord aan de Staatssek-
laris die, naar hij zelf
geen akademische
il gebruikte, maar wel
wone dagelijkse om-
ingstaal.
eerste ekonomische
oblemen deden zich
or in 1972, maar de
ote moeilijkheden na-
»n slechts een aanvang
1974 met de ineenstor-
ig van de overeenkom-
i van Bretton Woods,
oliekrisis en de op-
mst van de ontwikke-
gslanden. Dit wat be
ft de internationale as-
kten van de krisis.
^5 i nationaal vlak hebben
j, aldus Akkermans, al-
samen gebouwd aan
overlegekonomie en
ird er gewerkt aan de
ichting van een «loon-
en aan hetzelfde
op het gebied van sociale
voordelen. Aldus heeft
men gedurende 35 jaar
gebouwd aan die «paleis
situatie» die nu geleid
heeft tot een gemiddeld
uurloon van ongeveer
600 fr. per uur. De Belgi
sche situatie is de beste
op wereldvlak, dit zowel
op het gebied van de lo
nen als van de sociale
voordelen. In vergelijking
met de Belgische lonen
zijn de Franse lonen
slechts 63%, de Duitse
92%, de Oostenrijkse
52%, de Amerikaanse
(U.S.A.) 53% en de Engel
se 43%.
Eerst is men begonnen
met het strikte minimum
op sociaal vlak, maar
langzaam zijn we tot uit
wassen gekomen, waar
van we ons kunnen afvra
gen of we niet te ver ge
gaan zijn. Elkeen heeft
daaraan meegewerkt en
bovendien werden er
700.000 gastarbeiders
aangetrokken. De uitda
ging van vandaag is dat
niemand meer bereid is
de hoge loonkost te beta
len. Men zoekt andere
uitwegen, waaronder het
zwart-werk, het zoge
naamde parallel circuit.
Een tweede zware hypot
heek op de Belgische
ekonomie bestaat in de
grote misbruiken die er
zijn op het vlak van de
sociale zekerheid. Maar
belangrijk is, aldus Akker
mans, dat deze misbrui
ken niet kunnen bestaan
zonder medewerking van
degenen die aan de an
dere kant van de barrière
staan. De onwil om nog
langer de hoge kost nog
te dragen is onaanvaard
baar na een opbouw ge
durende 35 jaar. We
moeten samen optreden
om de nodige korrekties
aan te brengen aan het
huidige systeem. Over
het principe is elkeen wel
akkoord, maar in de reali
teit is het niet uitvoer
baar. Het wordt echter
noodzakelijk de sociale
vrede te bewaren alsook
de sociale welvaart, maar
daartoe moet samen ge
werkt worden, in overleg
met mekaar. Samen
moeten we de misbrui
ken wegknippen en des
noods afstoppen.
Een ander probleem is
dat er telkens verwezen
wordt naar de «golden
sixties». Dit is volgens de
staatssekretaris echter
geen realiteit, want die
zijn er nooit geweest. Het
waren ten hoogste wilde
jaren. Iemand die toen
voldoende werklust had
kon toen slagen. De
koopkracht van de bevol
king was toen zo groot
dat het niet zo veel pro
blemen stelde om te sla
gen. Tegenwoordig gaat
illeei
re l
an oi
Woorden zijn overbodig
s wi
epaal
len v
odukl
af
demi
aoral
menv Een laatste stuk ongerepte natuur,
deur
RIT0 I
De «unicus vulgus cardonem virgonis
het slecht, maar toch zijn
er in elke sektor toch nog
mensen die geen proble
men kennen. Dat wijst
erop dat men het nog
steeds kan, maar met
veel meer inzet dan vroe
ger. Het is opvallend dat
er nu veel zijn die het te
gemakkelijk nemen, die
niet voldoende inzet
meer hebben.
Uit de jaren zestig is er
een soort triomfalisme
gegroeid, waar alles ge
makkelijk ging. Zo heeft
men onder meer theater
paleizen, sportpaleizen,
muziekpaleizen opgericht
die zeer veel kosten,
maar die strikt gezien niet
nodig zijn. In elke sektor
is alles groots opgevat,
zodat men absoluut moet
gaan versoberen om de
eenvoudige reden dat dit
alles zeer veel geld kost.
Maar het afbouwen zal
zeer veel moed vragen.
Op korte termijn zal het
ook zeer moeilijk zijn,
aangezien de ekonomi
sche zwakke vleugel in
ons land het voorbeeld
heeft overgenomen van
de ekonomisch sterke
vleugel die gedurende
decennia triomfalistisch
opgetreden is.
De kapitaalvlucht onder
meer naar Spanje, is bru
taal en onaanvaardbaar.
De Belgische kapitalen
vloeien naar het buiten
land, terwijl er in eigen
land niet voldoende mid
delen meer aanwezig
zijn. Dit resulteert in de
verplichte opname van
zeer dure kaskredieten,
zodat de intresten alleen
reeds bijna ondraaglijk
zijn. Ook zien we dikwijls
dat lange-termijn projek-
ten gefinancierd worden
met korte-termijn kredie
ten, wat op een bepaald
ogenblik onhoudbaar
wordt.
Er bestaan, aldus Akker
mans, nog een reeks oor
zaken voor onze proble
men. Vooreerst zijn de
loonlasten in België te
hoog. De Belgen zijn on
betaalbaar geworden. De
energiekost ligt in België
ook veel te hoog. Deze
worden in ons land nog
nodeloos verzwaard door
de overheid. De verzeke
ringskost, evenals de fis-
kale lasten liggen te
hoog.
De oorzaak van het ver
trek van veel multinatio
nals is te vinden in het te
groot sociaal passief. Be
langrijke korrekties op dit
gebied zijn nodig. Er
dient een vriendelijker
klimaat geschapen te
worden waarbij de veilig
heid en de geborgenheid
in het ondernemingsge
zin blijft bestaan en het
privé-vermogen van de
ondernemers niet te veel
gehypothekeerd wordt.
Er werden in het verleden
ook een aantal beleids
fouten gemaakt. Zo be
stond er een gebrek aan
bescheidenheid bij de
ondernemers. Op het ge
bied van de fiskaliteit
worden door de KMO's
eveneens fouten ge
maakt. Door een gebrek
aan kennis van de fiskale
wetgeving betalen de
KMO's te veel belasting.
Ook worden er veel ver
keerde financieringen ge
daan. Zoals reeds gezegd
gebeurt het dat investe
ringen op lange termijn
gefinancierd worden met
middelen op korte ter
mijn. Dit betekent de on
dergang van veel onder
nemingen en dit met me
deplichtigheid van de fi
nanciële instellingen.
Niet alleen op het niveau
van de ondernemingen
worden fouten begaan,
maar ook door de over
heid. Zo werden veel ver
keerde staatstussenkom-
sten gedaan. Mensen die
met eigen middelen ge
slaagd zijn, worden ont
moedigd door het toe
kennen van staatsgelden
aan anderen. De over
heid zou moeten optre
den tegen het zogenaam
de parallel-circuit dat do
dend is voor België.
Het overzicht van de hui
dige toestand gegeven
door Staatssekretaris Ak
kermans was tot hier zeer
negatief. Men mag ech
ter, eveneens volgens
Akkermans de positieve
punten niet vergeten. De
Vlaming vergeet tegen
woordig wat hij waard is.
Er zijn nog steeds buiten
landse bedrijven die in
Vlaanderen investeren
omwille van de arbeids-
produktiviteit en de werk
willigheid in Vlaanderen.
Nergens ter wereld is er
zoveel werklust als in
Vlaanderen. Wij moeten
ons terug organiseren en
we moeten opnieuw ge
loven in onze «brains».
Spijtig genoeg hebben
we de brain-drain mee
gemaakt, wat echter zou
moeten belet worden.
Hoe moet de midden
stand nu reageren? in de
middenstandskringen
moet er ook een mentali
teitsverandering komen.
Men moet komen tot de
stopzetting van de one-
man-shows in de kleine
ondernemingen. Binnen
de firma moet men over
gaan tot het uitdelen van
verantwoordelijkheden.
Buiten de onderneming
moet er eerder gedacht
worden aan samenwer
king tussen verscheidene
bedrijven in dezelfde sek
tor, ondermeer op het ge
bied van de fiskaliteit,
produktieplanning en
marketing.
Tot slot van zijn voor
dracht gaf Staatssekreta
ris Akkermans nog enke
le opdrachten mee aan
de ondernemers. Voor
eerst moet er spaarzaam
omgesprongen worden
met de grondstoffen, het
milieu, de natuur en het
kapitaal. Vervolgens
moet er meer beschei
denheid betracht worden
in het ondernemingsle
ven en minder onmiddel
lijk voordeel. Ten slotte
moet er meer menselijke
samenwerking georgani
seerd worden in het ka
der van de K.M.O.
G.D.B.
In de jongste infokrant van de Werkgroep Leefmilieu
Aalst wordt een zeer origineel voorstel geformu
leerd. In plaats van een monument op te richten ter
zijner nagedachtenis, wenst de werkgroep immers
naar L.P. Boon's eigen wens dat men een bos zou
aankopen of scheppen dat zijn naam draagt.
Toen aan de beroemde
Aalsterse schrijver inder
tijd gevraagd werd wat
hij met de Nobelprijs let
terkunde zou aanvangen,
indien men hem die toe
kende zei Boon zelf: «Ik
zou er een bos voor
kopen!».
Welnu dan, waarom
Boontjes wens niet ver
vullen? vraagt WLA zich
af, eraan toevoegend dat
hij dit liever zelf zou ge
had hebben dan een mo
nument.
Dit nieuwe bos kan zelfs
aangekocht worden voor
minder dan 5 miljoen, zo
meent de werkgroep leef
milieu. Dit L.P. Boonbos
zou toegankelijk moeten
zijn langs alle kanten en
een stoei-, vrij-, vecht- en
wandelbos kunnen
worden.
«Stel je voor; met een
pak wilgen, of eiken en
met massa's bramen,
vlier, kamperfoelie en tin
gelen erin» zo schrijft
WLA verder. Hierin zou
den de kinderen dan hun
«Kleine Oorlog» kunnen
spelen, of hun «Jan De
Lichte» en de volwasse
nen «Blauwbaartje, of
Ondineke of Mieke Maai
ke».
Men meent trouwens dat
Boontje zich zou verkneu
kelen bij een dergelijk
idee. En het standpunt
van de bekende groene
jongens besluit met de
volgende paragraaf: «En
als Roel D'Haese toch
Jan De Lichte wil vereeu
wigd zien: spreek Hugo
Claus aan. Die clevere ke
rel zal wel een gulhartige
freak met kluiten vinden.
En volg de raad van Je
roen Brouwers: zet het
monument op de grens
tussen België en Neder
land... met zijn kont naar
Vlaanderen gekeerd».
Ray De Smet
Ook in het jongste num
mer van 't Ajuintje, het
maandblad van de Aal
sterse Kommunistische
Partij, mengt KP-voorzit-
ter Ray De Smet zich in
het Boon-debat. «Ik ben
voor het behoud van het
Dirk Martens-standbeeld
op de Grote Markt te
Aalst» aldus stelt de heer
De Smet onmiddellijk.
Wel is hij van oordeel dat
Willy De Turck onzin uit
kraamde met zijn stand
punt over Jan De Lichte.
Hiervoor verwijst hij naar
de ontelbare standbeel
den, die voor gekroonde
en ongekroonde schur
ken werden opgericht.
Hieronder behoren mas
samoordenaars, die zo
wel via het slagveld als
bij kinderarbeid in fabrie
ken en mijnen als bij het
aanleggen van spoorwe
gen in Kongo duizenden
mensen lieten kapot
gaan.
Ray De Smet is niet ak
koord met het verande
ren van het monument
op de Grote Markt omdat
Dirk Martens volgens
hem geen foorkramer is,
en omdat men hem voor
Priester Daens (die ande
re grote Aalstenaar) ook
niet verhuisde. Hij is
evenmin akkoord met
een verplaatsing omdat
er elders nog plaats ge
noeg is, omdat de keuze
van plaats niet ten allen
prijze tot de rechten van
de kunstenaar behoren,
en tenslotte «zijn WIJ het
die in Aalst wonen en wat
bescheidenheid zou HEM
ongetwijfeld dienen»,
hiermee doelend op Roel
D'Haese.
Ray De Smet meent
eveneens dat de tegen
standers van het Jan De
Lichte monument blijk
baar een kort geheugen
hebben, en hierbij ver
wijst hij naar de inkwisi-
tie toen bv. «geestelijke
oversten mensen in
kerkmuren deden inmet
selen». Toch spreekt dit
volgens de auteur van
het artikel de socialisten
niet vrij van schadelijke
overdrijvingen. Volgens
hem doen het overdre
ven groots opzet en de
heftigheid van de SP-
kampagne onaangenaam
aan. «Is het aan volks
mensen dat men peper
dure steunpenningen te
koop aanbiedt of aan een
bepaalde bovenlaag?
Waar zaten die volks
mensen op de Boon
avond?» zo vraagt Ray
De Smet zich af, en hij
heeft hierbij de indruk dat
mensen zich aan die gan
se kampagne willen op
trekken of een atmosfeer
scheppen die andere
plannen en objektieven
moet dienen.
Wel blijft de heer De
Smet erbij dat Louis in
Aalst zijn monument
moet krijgen «al was het
maar voor de stukjes ge
weten die hij rechts EN
links geschopt heeft».
Maar alles dient volgens
hem in de mate, in ver
houding te gebeuren.
«Na al die slechte ge
woonten, die we bij en
door al die vreemde be
zetters geleerd en ge
kweekt hebben, is dat
broodnodig» aldus Ray
De Smets standpunt.
Zaterdagavond had in de bovenzaal van 't Apostel- gelijk zou besteed wor-
ken de officiële overhandiging plaats van twee che- den voor de verdere uit-
ques aan enerzijds de vzw Beschuttende Werkplaat- bouw van de school,
sen van Aalst en anderzijds het Aalsterse Don Bosco Namens de Beschutten-
Instituut, door de Fifty-One International, één van de de Werkplaatsen was het
talrijke serviceklubs die Aalst rijk is. schepen van Financiën
In zijn welkomswoord vergeleek voorzitter De Jonge Van den Eede die een
het werkingsjaar van de service klub met een school- cheque van 70.000 fr. in
jaar. Het begint in september, eindigt in juni en ontvangst mocht nemen,
wordt traditioneel besloten met een prijsuitreiking. Hij wees erop dat derge-
lijke giften zeer welkom
51 is een typische man- 51-klub georganiseerd zjjn omcjat de uitbating
nenklub, zo ging de voor- had, en direkteur De Vos van de Beschuttende
zitter verder, maar op de van het Don Boscoinsti-
dames wordt wel gere- tuut toonde zich mede in Werkplaatsen nog steeds
kend «als er te werken naam van de direkteur negatief is, ondanks het
valt». Daarom prees hij van de lagere afdeling feit dat het Aalsterse
deze dames, die talrijk van deze BLO-school ui- stadsbestuur reeds ge-
aanwezig waren op de terst tevreden met het deeltelijk de lasten en de
prijsuitreiking, voor hun bedrag. Hij beloofde dat schulden van de vzw
aktieve medewerking aan het samen met de 40.000 overnam. Indien de uit-
de recente tentoonstel- fr. die reeds vroeger bating verder negatief
ling en verkoop van Bali- overhandigd waren, de- blijft, bestaat er bij de
nese kunstwerken, die
van 23 tot 31 mei ji. geor
ganiseerd werd in het
Apostelken.
In zijn met humor door
spekte toespraak merkte
de voorzitter op dat men
tijdens de tentoonstelling
gehoopt had op slecht
weer, maar dat dit vooral
tijdens het verlengde O.L.
Hemelvaartweekend wel
anders uitgevallen was.
Hierdoor was de belang
stelling voor de tentoon
stelling in het begin wel
zeer groot, maar zwakte
deze naar het einde toe
af.
Hierna werd overgegaan
tot de overhandiging van
twee cheques, enerzijds
één van 30.000 fr. aan het
Don Boscoinstituut en
anderzijds 'één van
70.000 fr. aan de Beschut
tende Werkplaatsen. De
eerste vertegenwoordig
de de opbrengst van het
jaarlijkse Gala-bal dat de
beheerraadsleden zelfs
de vrees dat men tot de
sluiting van deze we:k-
plaatsen zou dienen over
te gaan. Gelukkig, aldus
nog de schepen, erfde de
vereniging onlangs, sa
men met het RIBTO, een
appartement van een ou
de dame alsook de in
houd van haar bankkluis,
waarvan het juiste be
drag nog niet gekend is.
Deze erfenis zal niettemin
toelaten om voorlopig
het hoofd boven water te
houden.
De avond werd besloten
met de klassieke drink
tussen de leden van de
dynamische Fifty-One
klub en de genodigden.
John Massis plooit zware spijkers met zijn tanden! (KDC)
