«S0F0RT PRESS
Topdag in Aalsters Atheneum
jOmwonenden
Hof Ter Leeuwergem vragen
herziening verkavelingsplan
81 en toch met
de fiets naar zee
Orpheus in Land van Aalst
Editie
Aalst
DROOGKUIS
SNEL EN VOORDELIG!
1 UUR
er* h ld
Varkensmarkt
AALST
Sa
Kamiel en Gabriëlle in aktie
De Voorpost
VRIJDA6 3 JULI 1981 34' JAARGANG NR. 27 - 28 F
UITGEVERIJ DE CUYPER
Oude Vest 34
0 Dendermonde
I Tel.: 052/21,40.60
Bankrek, KB 442-8601481-36
Prijs voor los nummer 26 F
I Jaarab. 1.170 F
6 maand 600 F
3 maand 310 F
Verantwoordelijke uitgever
DE CUYPER
Redaktie Pontstraat 64
j 9300 Aalst Tel. 053/70.41.19
Akademische zitting topdag K.A. Aalst. (W.M.
Als opening van de Topdag liep de tot feestzaal
getransponeerde turnzaal van het Aalsters Konink
lijk Atheneum verleden vrijdag bomvol. Prominen
ten allerlei waaronder we o.m. herkenden minister
van de Nederlandse gemeenschap Mare Galle, oud-
leerling, volksvertegenwoordiger Van der Niepen,
ere-volksvertegenwoordiger Bert Van Hoorick, sche
penen Eddy Monsieur, Anny De Maght, en Edgard
Hooghuys en vele anderen. Oudleerlingen, oudle
raars, sympatisanten. Misschien ook een unicum:
drie prefekten in levende lijve naast elkaar: J.
D'Hooghe, die de geschiedenis van het atheneum
schreef tot 1950, voorganger Borghijs en de huidige
studieprefekt Alois Van den Bossche in optima
forma.
«Is een voorzitter door- vindt zijn presidentiële
gaans een beklagenswaar- taak bij de Vriendenkring
dig man?» stelt schepen mede door de inzet van
Edgard Hooghuys, hij zelf allen, inzonderheid dan
van het dagelijks bestuur,
allerprettigst. In zijn wel
komstwoord kan hij dan
ook de komst melden van
a newborn baby, het eerste
nummer van het tijdschrift
«Atheneum».
Historiek
De «Ecole Primaire Su
périeure de l'Etat» kern
van de huidige school, da
teert uit 1843, 138 jaar te
rug. Uiteraard zit daar de
reden van de huidige vie
ring niet. In 1850 werd ze
verheven tot «Middelbare
School» en in 1881 kwam
er een atheneumafdeling
bij, echter afgeschaft we
gens te gering aantal leer
lingen in 1885. Nadat ech
ter in 1912 een vierde jaar
uitgebreid handelsonder
wijs erbij was gekomen
kwam voor de tweede
maal, en nu blijkbaar defi
nitief, de atheneum
afdeling terug. Afdeling
die zich sindsdien aanzien
lijk heeft uitgebreid zowel
qua leerlingenaantal als
mogelijkheden en aange
paste akkomodatie.
Eerste sektie VSO-gediplo-
meerden verlaat de schooi
In een gloedvol betoog
zet studieprefekt Alois Van
den Bossche dan de diver
se redenen tot vieren uit
een. Gloedvol en voor de
vuist. «Wie weet wat hij wil
en gelooft in wat hij zegt
heeft geen geschreven
tekst nodig,» zegt de
prefekt.
Als eerste reden voor de
ze viering geldt dan ook
dat bij de aanvang van de
ze vakantie de eerste sektie
VSO-gediplomeerden het
Atheneum verlaat.
Lees door pag. 4
PROTEST KOMT LAAT
Er bestaan in de stad Aalst dossiers waaraan blijk
baar geen einde schijnt te komen. Typisch voorbeeld
daarvan is dit van het kultureel centrum. Maar ook
het dossier van de gronden De Biolley gelegen in de
omgeving van de Hof Somergemstraat en de Immer-
zeeldreef is bijna zo oud ais de straat. Pas nu schijnt
er definitief schot in de zaak te komen.
Zoals bekend betreft het hier een nieuwe sociale
woonwijk, met een oppervlakte van ongeveer 17
hektaren, die de stad Aalst zelf wenst te realiseren.
Het projekt De Biolley bevat twee delen; enerzijds
het gedeelte dat «De Cluyse» genoemd wordt en dat
4,5 ha omvat, en anderzijds het deel «Hof ter Leeu-
wergem» genaamd dat de overige oppervlakte
beslaat.
Het is dit laatste deel dat
nu volop opnieuw in de
aktualiteit kwam, vermits
op de gemeenteraad van
dinsdag jongstleden zo
maar eventjes drie agen
dapunten betrekking
hadden op dit projekt.
Vooreerst dienden de
raadsleden zich uit te
spreken over de goed
keuring van het tracé der
aan te leggen verkeers
wegen. Het betreft hier
de realisatie van een ge
deelte van een woonuit-
breidingsgebied gelegen
tussen Hof Somergem-
straat-Hyacintenstraat en
de rekreatiezone Zand
berg.
De raadsleden dienden
zich ook uit te spreken
over het stadsaandeel in
de staatswerken betref
fende de wegen en riole
ringswerken en de aan
leg van de waterleiding
van de nieuwe wijk. Uit
de memorie van toelich
ting kan men opmaken
dat het Bestuur der Ge
subsidieerde Werken te
Brussel de eerste fase der
wegenwerken in aanbe
steding legde en reeds
toewees. Alhoewel het
hier staatswerken betreft
dient voor een bepaald
gedeelte eveneens een
stadsaandeel in deze
werken gedragen te wor
den. Er wordt verwacht
dat de wegenwerken zul
len aanvangen in sep
tember 1981 op voor
waarde dat de stad Aalst
zich akkoord verklaarde
met de toewijzing der
werken en de opname
van het stadsaandeel,
welke voorlopig vastge
steld werd op 1.562.897
fr.
Ook het definitief ont
werp van het huisves-
tingsprojekt Hof ter Leeu-
wergem diende door de
gemeenteraad goedge
keurd te worden. Het be
treft hier twee types
waarvan het vooront
werp goedgekeurd werd
in de gemeenteraad van
2 juli 1980. Behoudens
enkele niet voorziene
werken zoals o.m. de be
vloering der slaapka
mers, behelst het ont
werp de volledige afwer
king.
Op het ogenblik dat wij
dit artikel schrijven ken
nen wij nog niet de reak-
tie welke deze agenda
punten op de gemeente
raad teweeg brachten.
Wel weten wij dat heel
wat omwonenden van de
nieuwe sociale woonwijk
ondertussen een brief
schreven naar het stads
bestuur waarin zij protes
teerden tegen de voorzier
ne inplanting van de
nieuwe woonhuizen.
Openbaar onderzoek
Tot 27 juni jl. had er im
mers een openbaar on
derzoek plaats betreffen
de de bouwaanvraag van
de stad Aalst tot het op
richten van 101 éénge
zinswoningen op de wijk
Hof ter Leeuwergem. On
middellijk nadat dit open
baar onderzoek uitgepakt
was vormden een aantal
inwoners, vooral uit de
nieuwe redisentiële ver
kaveling aan de Zand
berg, een aktiekomitee
om te protesteren tegen
het nieuwe projekt. Hier
bij werd niet alleen be
zwaar geuit tegen het feit
dat de realisatie van de
nieuwe woonwijk, die op
het gewestplan aange
duid is als woonuitbrei-
dingszone, een zoveelste
schending betekende van
een prachtige open ruim
te tussen de wijk Hof So-
mergem en het Kluisbos,
maar tevens werd er de
nadruk op gelegd dat op
dit ogenblik meer dan
voorheen de nadruk
diende gelegd te worden
op inbreiding i.p.v. uit
breiding.
Daar het aktiekomitee
zich wel realiseerde dat
haar protest wel enigs
zins laat kwam, werd in
een protestschrijven aan
het stadsbestuur dat ge
tekend werd door 145 in
woners en een bundel
bevatte van 75 brieven,
vooral bezwaar geuit te
gen de geplande vorm
van woningbouw. Men
was immers van mening
dat de voorziene inplan
ting, zoals op de plannen
getekend, een totale af
breuk deed aan het lan
delijk karakter van de wijk
Hof Somergem en de
nieuwe naastliggende
verkaveling. «In zijn hui
dige vorm betekent dit
een overdreven aantal
woningen op een beperk
te oppervlakte, waarbij
de bouwnormen en de
Lees door pag. 4
wr—
Jammer van het slechte weer! (KDC)
ALEXANDER LAGOYA:
Op amper één kilometer van Jefken-mén-Hoeiken,
kranige 84-er die nog dagelijks het stalen ros be
stijgt, op tocht naar allerlei verenigingen doch zich
tot korte tripjes beperkend, woont aan de Gentse
steenweg «de sterkste man van Aalst», Kamiel Van
Goethem, officieel «Petrus», 81-er die met zijn bijna
dertig jaar jongere echtgenote, Gabriëlle De Spiege-
leer, een Herzeelse «struise boerendochter», dage
lijks zowat een 70 80 km per fiets aflegt.
Zo maar voor de pret. Op Zo vermoeid waren ze na
familiebezoek of gewoon de toch nu ook weer niet
op rondrit. Altijd samen, want het eerste wat ze
Beiden met een dames- thuis deden was, nog
fiets. «Makkelijker om er voor het eten of te drin-
uw been over te leggen», kenr een flikker slaan in
zegt ons Kamiel. de keuken. Gewoon voor
Het eerste dat men dan de lol. Optimisten tot en
ook bij het binnentreden met.
ziet zijn de beide fietsen, Van kleins af reed Ka-
zusterlijk naaste elkaar in miel, geboren Aalster-
de woonkamer. Fonkel- naar (Botermelkstraat)
Toen ik jong was, leefde ik in de waan dat
kunstenaars wereldvreemde mensen zijn, opgeslo
ten in hun ivoren toren, ver van de grijze-massa,
uitsluitend bezig met zichzelf, hun talent, hun do
mein, het najagen van een illuzie. Maar enkele
direkte of afstandelijke kontakten met musici heb
ben me anders geleerd: René Clemencic, wereldbe
roemd specialist in middeleeuwse en renaissance
muziek, bleek een doodgewoon mens te zijn en een
kleurrijk verteller; Sigiswald Kuijken, een autoriteit
in de benadering van de barokmuziek, bleek een
zichzelf relativerend, lachgrage man van vlees en
bloed; de leden van I Musici, mondgemeen als
ideale vertolkers van Vivaldi en zijn Italiaanse
tijdgenoten, bleken naief-dankbaar om een geluk
wens van de man uit de straat.
Zo ook Alexander La- digheid. Maar die is bij
goya: geen stroeve, af- mensen als Segovia, Ye-
standelijke ik-sprokke- pes en Lagoya zo intens
laar, maar van bij zijn aanwezig dat ze onop-
verschijnen al een mild, vallend verscholen ligt
warm en bescheiden in de interpretatie. Met
man, en van bij zijn eer- de gitaar en dat geldt
ste maten op de gitaar niet uitsluitend voor dat
een authentiek kunste- instrument kan je via
naar, een poëet. Authen- truukjes en snufjes van
ticiteit en poëzie: voor technische virtuoze aard
mij twee essentiële kwa- je publiek bespelen,
liteiten van een musicus, maar daar blijft het dik-
Vanzelfsprekend ver- wijls bij. Een deel van
eist een instrument als het gehoor voelt zich op-
de klassieke gitaar een getogen, bijna in trance,
grote technische vaar- En inderdaad, het noten
beeld komt er perfekt uit,
de muziek echter blijft
achterwege. Lagoya
daarentegen is een au-
tentiek kunstenaar. Bij
hem is er geen sprake
van verdachte toegevin
gen aan de slechte
smaak. Hij is een poëet.
Bij hem geen sprake van
extroverte bluf. Integen
deel, de hele avond heeft
hij als het ware ver
groeit met zijn instru
ment een verstild
weefstuk door van innig
heid, een vertolking van
binnen uit die de muziek
dient en louter de
muziek.
Naar de avond zelf nu.
De nieuwe zaal van de.
Generale Bankmaat-
schappij is een aan
winst, Ze is sober, ietwat
koel en voldoet wat de
akoestiek betreft. Uiter
aard zou een of andere
Romaanse crypte uit Au-
vergne of de Provence
sfeervoller zijn maar je
kan Kiwanis, de organi
serende service-club, er
toch niet toe uitdagen dit
dekor voor ons te
toveren.
Van geen enkel instru
ment ik heb het niet
over etnologische muziek
kan je zeggen dat het
vast verbonden is met
een of andere streek of
kuituur, behalve van de
gitaar. Die is zo sterk ver
groeid met Spanje dat
Lagoya's programma uit
sluitend in die sfeer zit.
Daar zit een risiko in na
melijk dat de muzikale
ommegang wat mono
toon wordt. Maar daar
over straks.
«De geschiedenis van
de mensheid, zegt Goe
the, lijkt op een grote fu
ga waarin de stemmen
van de volkeren zich, de
ene na de andere inzet
tend, pas langzamer
hand laten waarnemen.»
Ook op de muziekge
schiedenis kan men deze
vergelijking toepassen.
En slechts laat hoort men
de stem van Spanje. Net
zoals in Vlaanderen (van
de gouden tijd van Jos-
quin en Lassus naar de
romantiek van Benoit) zit
er in Spanje een breuk: er
is een leemte, een kale
vlakte bijna tussen de
Victoria en de school van
Albeniz, Granados en de
Falla.
Over het programma
van Lagoya hangt de
sfeer die men proeft in de
Spaanse dorpen van het
bruingeblakerde binnen
land: een felle zon, wit-
stille huizen, een weelde
van bloemen, een roes
van vreugde vaak ge
mengd met diepe me
lancholie, dansritmen in
het bloed. Deze muziek is
doordrenkt van de volks
muziek, veredeld maar
even kleurrijk, dansach-
tig en sterk geritmeerd.
Dit impliceert meteen dat
de stemming in de diver
se stukken gelijkaardig
Lees door pag. 4
meuw.
Zonder versnellingsap
paraat. «Dat heb ik niet
met de fiets en nam zelfs
deel aan welgeteld twee
koersen voor beginnelin-
nodig», zegt Kamiel. En gen. Twee koersen die hij
Gabriëlle reed tot voor dan ook Won. Verder
enkele weken gewoon koersen werd hem echter
met een mini-fiets. Ook thuis verboden en Kamiel
de tocht naar de kust, begaf zich dan maar aan
Aalst Gent - Eeklo - Brug- andere sporttakken.
ge - Oostende en terug
legden ze samen af met ^et de eerste ploeg van
een oudere fiets en de £als' sPaflde h'J °P de
vrouw met de mini. In Houtmarkt groot rrvdden
nauwelijks zestien uur
heen en terug.
«Niet zo denderend»
hoor ik u zeggen na een
vluchtig rekensommetje.
Wel merkwaardiger als
men weet dat het paar te
Aalst te 5 uur vertrok en
te 20.45 u. terug te Aalst
was nadat aan zee ruim
schoots was gepauseerd.
De knapzak werd er aan-
en van het boksen heeft
hij een gebroken neus-
beentje overgehouden.
In quasi alle sporttakken
was hij destijds een uit
blinker. Vanaf zijn elf jaar
werkte hij in de tabakfa-
briek, nog aan een half
frankske per uur en na
derhand werd hij auto
chauffeur bij Wielemans-
Ceuppers en te Aalst bij
gesproken en uiteraard Geest,
wilde het koppel ook naar Nadat zijn echtgenote,
het strand. Het tepelland- waarmede hij een doch-
schap dat zich daar voor ter had, was overleden
hen uitspreidde kon hen trad hij in de echt, een
echter niet bekoren en zestal jaar terug, met Ga-
besloten werd dan ook briëlle die het met haar
maar weer naar de Ajuin- eerste echtgenoot min-
stad te trekken. der had getroffen.
Gabriëlle die graag in de
voormiddag het huishou
den verzorgt en er 's na
middags op uit wil trek
ken, bracht hem terug
aan het rijden. Op de
fiets. Samen leggen ze
elke dag wanneer het we
der het enigszins toelaat
zo'n 80-tal km af. De hele
omgeving doorkruisen
ze. Liefst zonder hier of
daar af te stappen. Wel
als het kan, nemen ze al
les mede en piknikken in
openlucht.
Ziek zijn is niets voor Ka
miel. De dokter kan aan
hem weinig verdienen
tenzij regelmatig, uit
voorzorg, een bloed
proef. Alkohol is voor
hem taboe doch een si
garetje lust hij wel. Pri
mordiaal voor hem blijft
de beweging, het fietsen
dat hem fit houdt niette
genstaande zijn toch
reeds hoge ouderdom.
Rond nieuwjaar werd een
val hem wel bijna fataal
doch naar 't zeggen van
de dokter, kwam hij er
waaraan een ander zou
zijn ten onder gegaan,
toch weer bovenop.
Verleden week werd het
echtpaar dan ook ten
stadhuize ontboden en
werden een paar kiekjes
met de burgemeester ge
maakt. «Voor de rest
stond het gebeuren al
daar in het teken van be
zuiniging», zegt ons Ka
miel Van Goethem.
Of Kamiel met deze pres
tatie nu goed is voor op
name in het «Guinness
Book of Records» is nog
an other question.
LH
