1
4r.
Zesde romantisch
beiaardkonsert
vol zonnige vakantiekriebels!
Tentoonstelling in Affligem
«De Claerhaegse Comedie»
FILMJOURNAAL
mm
4
12 - 21.8.1981 - De Voorpost
Het valt niet te ontkennen dat de Aalsterse beiaard
stilaan een eigen plaats inneemt in het konsert-
leven.
En door heel wat muziekliefhebbers worden de
Aalsterse beiaardkonserten naar waarde geschat,
trouw gevolgd en echt geapprecieerd.
Vandaag, vrijdag 21 au
gustus, hebben de
beiaardmuziekliefheb
bers terug de gelegen
heid, samen in een ont
spannen sfeer, enkele
prachtige beiaardwer
ken te beluisteren.
Want om 20 uur speelt
stadsbeiaardier Pierre
De Smedt, op de eeuwen
oude belforttoren, zijn
zesde romantisch
beiaardkonsert. De Idea
le luisterplaats is wel de
parking van de Kapelle-
straat. Die is steeds be
reikbaar langs de bin
nenkoer van het Aalsters
stadhuis. Daar worden
zitplaatsen voorzien en
wordt ook voor passende
kommentaar gezorgd.
Dit zesde beiaardkonsert
staat ditmaal onder het
tema «Zonnige vakan
tiekriebels».
Willen we even het pro
gramma overlopen?
Het eerste werkje is geti
teld «Preludium in d»:
een werk van M. Van den
Gheyn met klanken als...
parels op een marmeren
plaat...
Vervolgens kunnen we
luisteren naar «Barok in
Spleen...». Hiervoor koos
Pierre De Smedt «Giga»
van J. Boutmy en «La
Fringante» en «Allegro»
van J.H. Foicco.
Schubert wist wat ro
mantiek was... Dit zal
ons ongetwijfeld wel dui
delijker worden na het
beluisteren van enkele
mooie beiaardmelodiën:
«Serenade», «Heiroosje»
en «'t Schone Molerinnet-
je». En ook twee werken
van Fr. Lehar zullen ie
dereen, in romantische
stemming, doen terug
denken aan ware roman
tiek! Want «Niemand
houdt als ik zoveel van
jou» en «Zwijgende lip
pen» (uit Paganini) staan
op 't programma...
Ook volksliederen, kun
nen zorgen voor een
amoureuze sfeer. Dit zal
niemand meer ontken
nen na het beluisteren
van «O Sole Mio», «De
Rode Sarafaan» en «Auld
long syne».
En onze stadsbeiaardier,
Pierre De Smedt, zal
vooraleer zijn konsert te
besluiten met «Mane
schijn» van Cl. Debussy,
iedereen 't beste toewen
sen voor de toekomst,
met een fijn stukje
beiaardmuziek van E. El-
gar: «Land vol Hoop en
Glorie».
Alle muziekliefhebbers
worden vriendelijk uitge
nodigd op dit zesde Aal
sters beiaardkonsert van
het zomerseizoen 1981.
Het is voor iedere Aalste-
naar een goede gelegen
heid om de eeuwenoude
taal van de Aalsterse
belfortklokken nog beter
te leren verstaan en echt
te waarderen.
Misschien zien we me
kaar terug op de luister
plaats... Tot dan!
(D.B.)
R. Malfliet en A. Verschelden
in het kultureel centrum te Affligem
(KDC)
Sleeper Woody en de robotten
Woody Allen, een honkvaste New-Yorker. Hij
kan het moeilijk laten om die stad te verlaten,
maar als er een filmprojekt op stapel staat
wordt die hindernis vrijelijk omzeild. Zo vinden
we hem in Denver, Colorado, om zijn eerste
echte anticipatiefilm SLEEPER te draaien. De
reden is eenvoudig: hij had in een architekten-
revue een foto ontdekt van een avant-garde
huis gebouwd in voornoemde stad. Exact wat
hij zocht om zijn avonturen te kunnen situeren
in het jaar 2173.
Het verhaal
We zijn in 2173. De artsen Melik en Orva zijn in
een ernstige diskussie gewikkeld over een sar-
kofaag die ongeschonden werd aangetroffen in
de bossen rondom de woning van eerstgenoem
de. In de sarkofaag bevindt zich het ongeschon
den lichaam van een zekere Miles Monroe,
levend, maar «gecryogeniseerd» door de kou
de. Miles Monroe... in 1973 eigenaar van een
makrobiotisch restaurant, klarinetspeler in zijn
vrije uren, nu 200 jaar geleden geopereerd aan
een maagzweer. Daar de heelkundige ingreep
dreigde te mislukken hadden de artsen beslo
ten hun patiënt in een diepe slaap te wikkelen,
een slaap die zou moeten aanhouden tot het
tijdstip waarop de heel- en geneeskunde een
enorme vooruitgang zou hebben gemaakt. De
artsen komen dit alles te weten via de steek
kaart die ze naast het lichaam vonden. Deze
twee heren zijn dan op de koop toe nog uitge
sproken tegenstanders van de robottenmaat-
schappij waarin zij leven. Het geval Monroe
laat hen dan ook vermoeden dat zij de virus
bezitten die wellicht bij machte zal zijn deze
«Big Brother» die over allen en alles heerst
klein te krijgen. De knotsgekke avonturen kun
nen nu echt hun beloop hebben, tot op het
ogenblik dat «Big Brother» het onderspit zal
moeten delven, met het uitzicht op een nieuwe
wereld, zoals in de tijd van Cleopatra.
De film
Woody Allen kennende lost deze prent geheel
de verwachtingen in van zijn persoonlijkheid
en kan best gelden als een voorbeeld van
Allenfilmerij.
Hij slaagt er uitstekend in slapsticktoestanden
te kombineren met satirische allusies naar de
hedendaagse maatschappij toe. Bij het maken
van de film in 1973 stonden de media bol van
het Watergateschandaal. Als de dokters Mon
roe ondervragen over ene Richard Nixon waar
over zij omzeggens niets kunnen vinden in de
geschiedenisboeken antwoordt hij doodgemoe-
derd: «Nadat hij reeds de hele staat had ge
plunderd kon hij het zelfs niet laten om het
zilverwerk te stelen uit het Witte Huis.» De
verwijzingen naar George Orwells «1984» en
Alex Huxley's «Brave New World» behoeven
geen verdere kommentaar. De boodschap van
de film bestaat erin dat de mensen in de
toekomst mooier zullen zijn, de voeding heel-
wat beter gekultiveerd zal worden en dat robot
ten het werk zullen opknappen, maar dat het
geluk zoals wij dat kennen niet meer zal be
staan en dat er voortdurende waakzaamheid
zal moeten zijn voor de individuele vrijheid dat
het hoogste goed is in een maatschappij als de
onze.
De realisator
Het heeft weinig zin Woody Allen de grootste
hedendaagse Amerikaanse filmkomiek te noe-
men omdat er na het verdwijnen van Jerry
Lewis geen konkurrentie meer bestaat. De wor
tels van Aliens humor zijn de televisie en de
«one man show» optredens. Zijn vorm van
humor is meestal erg vrijblijvend, je kan er allel
kanten mee uit en hij engageert zich nergens.)
Allen omschrijft zijn leven als «gewoon», ma<
vrienden noemen hem een «work-alcoholio
Allen is door en door een bewoner van d
grootstad wat duidelijk uit zijn films blijkt. Geldl
verdienen is niet zijn grootste zorg, zo beweert
hij toch. Zijn salaris nu is hetzelfde als toen hij
Bananas (1971) maakte, het enige pluspunt is
een percentage in de mogelijke winst, wat zijn
films ook meestal maken. Op zichzelf niet
overdreven als je weet dat Marlon Brando voor I
een aanbod van 40 miljoen zelfs niet meer van
zijn eiland komt. Zijn filmbudgetten behoren tot
de redelijkste in Hollywood, omdat hij liever
geld bespaart dan de kreatieve kontrole te
verliezen. Hoedanook Sleeper kostte in zijn tijd
de ronde som van 125 miljoen frank. De duurste
Belgische film ooit gemaakt (Een vrouw tussen
hond en wolf) was goed voor 30 miljoen frank
produktiekosten. Filmmaken geeft hem bevre
diging, maar geen vreugde. Hij verkiest dan
ook het schrijversvak boven het akteren of
regisseren.
Technische fiche
Regisseur: Woody Allen
Scenario: Woody Allen
Fotografie: David Walsh
Akteurs: Woody Allen, Diane Keaton, John
Beck, Marya Small, Bartlett Robinson, e.a.
Kleur 88 minuten.
Programmatie Aalsterse filmzalen
Ik vond: 0 onbelangrijkgoed XXX niet te missen
Feestpaleis
Zaal 1:
Scanners. Gruweifilm van D. Cronenberg
kwotatie: 0
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 18.00 - 18.20 - 20.30
Zaal 2:
Lulu. Beter ingepakte sex dan de doornsee
lauwe rommel.
De regisseur is Borowczyk.
Kwotatie: X
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.00 - 18.20 - 20.30
Zaal 3:
Raging Buil. Onvolprezen meesterwerk van
Martin Scorsese met Robert de Niro in de
hoofdrol. De film wordt reeds na 1 week verwe
zen naar de kleinste zaal.
Zie bespreking vorig nummer.
Kwotatie: XXX
Palace
Zaal 1:
Where eagles dare. Oorlogsfilm met het geken
de stramien van de goeden en de slechten. Met
R. Burton, C. Eastwood. De regie is van Brian
G. Hutton.
Kwotatie: X
Zaal 2:
Love Camp 2.
Plat en zinloos tijdverdrijf.
Kwotatie: O.
Zaal 3:
Sleeper. Zie bespreking in dit nummer.
Kwotatie: XX
baetens ben
De drie minners, alhier klaarblijkelijk geen grote helden
«Nezzens Hof» was te klein voor het optreden van «De Claerhaegse Comedie» (KDC)
Ook een koster heeft recht
op een verzet|e. ikdcj Jotam o.l.v. Paul Beek, zorgde voor de muzikale omlijsting
(KdO I» f
