firn Tol mie:
«Lokeren is wonderful»
Voorzitter Daeleman:
«Dolgraag naar eerste»
4K WIL GOALS SCOREN»
EENDRACHT AALST AMBITIEUS
De Voorpost - 21.8.1981 - 21
et le
leven van een profvoetballer is even onvoorspelbaar als avon- wel makkelijker om zich
■lijk. Dat is nu ook voor Jim Tolmie, de nieuwste aanwinst van aan te passen. De spelers
rting Lokeren, overduidelijk. Ontworteld uit zijn vertrouwde 1x1 o e^™7^
Bi, het wonderbaarlijk mooie Schotland, werd hij in de Belgische klet-
wenkuil geworpen. Hij koos zelf voor dit beroep en sprak zelf de trek mjjn
uit naar België te komen toen hij door mensen met Lokerse plan wel menaen in
ingen werd gekontrakteerdmaar toch. Als twintigjarige is het de buurt willen altijd
uitdaging om het veilige home te wisselen voor het jachtige een handje toesteken en
fond». ze wijzen me zelfs de
weg naar het centrum
de vroegere woning een welomschreven po- straten groot. Maar je en naar de winkels. In
Vacenovsky vond si tie en die wordt meer treft hier ongelooflijk QQn winkel is het na-
lie een nieuw onder- behouden. Een spits veel groen aan. Planten
en en vanuit dit bol- loopt hier dan ook in de en bloemen smukken
wil hij samen met spits. Als spits van hier de hele stad op.
vriendin Debbie Greenock Morton dweil- Glasgow is grijs,
ion een weg naar de ik zowat het hele veld grauw... het ruikt er
muit graven. schoon. Misschien naar walmende fabrie
ken en een beetje groen
vind je nergens. De in
dustrie heeft er zich
meester gemaakt van de
inwoners en die hebben
er leren mee leven. Ik Hopelijk valt dat wat
woon stukken liever aan mee Op het eerste ge-
de Durme. Tussen al die hoor lijken veel Engelse
ikke lijk zal het de moesten we daar nog
maar vinnige meer bewegen dan hier.
niet gemaakt wor- Op fysisch gebied sta ik
doch net als zoveel uiterst sterk. De eerste
Jtfire Schotten zal hij trainingsweken waren
•e willetje wel door- voor bepaalde spelers
en. Ambitieus is hij verschrikkelijk moeilijk
>e^k geval, en met een en zwaar, beweerden
rekt minimum aan sommigen, maar daar
den (die voor een heb ik alvast niets van
gedeelte ingeslikt gemerkt. Ik zou nog
len) maakt hij zijn uren kunnen hollen
gste wens kenbaar: voor ik naar lucht moet
vaste positie in het happen. Nee, die lood-
irse team verove- zware trainingen van
Na James Bett, die hier zijn een habbekras-
verluidt moeizaam je tegenover het slaven-
aan het Schotse werk ginder.
tweede
ider bij de Loker- Je kende Lokeren?
(rampions (of was Nou, kennen is veel
ipignons?). gezegd. Ik had de zwar
twitte équipe zien
tuurlijk zweten
zen. Ik moet alles tonen.
Het gebarenspel is aarts-
dol. Ik lach me soms een
bult. Nederlands ken
nen we nog niet! Dank
you wel en >denks ju<,
veel verder staan we nog
niet. In september gaan
we avondkursussen Ne
derlands volgen in Gent.
vriendelijke
>They are so kindley..
En tóch bekruipt me
soms een gevoel van
heimwee. Vooral wan-
woorden op jouw taaltje,
maar schijn kan be
driegen.
Tolmie: «Mijnheer Krist-
neer ik niks om handen i*» helPl ons
neer ik mks om himaen hegft he( ons
heb verveel ik me rot en J
tikt mijn hart op de
golfslagen van mijn
country. Nu betert het
wel, en wanneer ik met
de wagen
den, komt alles wel voor
elkaar.Misschien
komt ooit wel eens een
vergemakke
lijkt door ons urenlange
aanwijzingen te geven
zodat we toch iets wisten
van het leven hier. Ver-
Robert Waseige en Jim Tolmie: twee nieuwkomers bij SC Lokeren. (dmj
der komt hij me alle da
ten echt gelukkig ÏÏFdaTik^LTen^r ondertussen tracht hij al doorstoten en goals ma-
.v. rnb.«n«n min ^hi uimcu ruimer ui mis dan Glasgow mim vraeren met een ken Tstkeren heeft me
Debbie: «Hij had het
in Lokeren te zijn jjefa-beker, en via een
Mestreken als een yideo kon ik no^ enkele
nde. maar vnje vo- wedstrijden volgen Ben
De sfeer m de klub vasj beeld en zin voor de
k me vlug aan en ik inhoud en de kwaliteiten
wel hier te kunnen van Wase team heb
teren.» ik niet. Toen ik bena
derd werd door Bern-
burg Kristjan stond ik
perplex. Ik had altijd al
gedroomd van een avon
tuurtje in een of ander
Europees land, maar
toen de kat op de koord
kwam, moest ik wel
even slikken. Je zegt
niet zomaar op één, twee
drie janatuurhjk.
Maar ik geloof dat ik er
goed aan gedaan heb de
geworpen handschoen
te aanvaarden. Het zit
erg goed, en ik heb de
indruk van week tot
week aan zelfvertrou
wen en kunnen te win
nen. Aanvankelijk was
ik doodsbenauwd van de
spelers, maar het zijn
werkelijk fijne jongens,
die me onmiddellijk ge
ruststelden. Ook de trai
ner valt enorm mee. Hij
geeft me echt raad en ik
oriënteer me met de
ogen dicht naar zijn ver
langens.
God, ik zakte bijna
door de grond toen ik
voor de eerste maal op
Daknam kwam. Alles
nieuw, een pracht van
een stadion, een klasse-
ploeg. 't Werd me bijna
een beetje teveel...
Er wordt wel eens be
weerd dat het Angelsak
sische voetbal stukken
professioneler ingesteld
is.
Oh ja, zoveel is zeker.
Lokeren is echt geen ge
wone beroepsklub
tegenover bijvoorbeeld
mijn vroegere ploeg.
Daar stond alles in het
licht van voetbal. Dat
was prof zijn tot en met.
De spelers moesten pres
teren, voetbal was het
enige wat telde. Vriend
schapsrelaties waren
wellicht minder uitge
sponnen dan hier, want
iedereen had slechts oog
voor zijn eigen presta
ties, De nadruk bij Loke
ren ligt óók op voetbal,
maar minder dan in
Schotland. Hier kan je je
nog wel wat frivoliteiten
veroorloven en de spe
lerskern is een vrien
dentroep. Iedereen is
hier aardig voor ieder
een. Wanneer je wat in
de rats zit, staat altijd
wel iemand klaar om bij
te springen of je te
helpen.
Hoe valt Lokeren-city
mee? Leuker dan
Glasgow?
Veel aardiger! En
klein! Het centrum is
hier amper een paar
Terug naar het voet- ploeg te verstevigen, op Waseige zei me al dat ik beschamen. Ik wil bij de
gen oppikken om me bal. Wat stel je tot doel? langere termijn zou ik niet van de eerste kom- eerste elf geboekt staan,
naar Daknam te voeren, Naar de eerste ploeg in hun ogen een vaste petitiedag op het veld zal al moest ik er door een
toten en goals ma- waarde moeten worden, lopen. Ik weet evenwel Schots bergvuur voor
mijn vragen met een ken. Lokeren heeft me Ik wil hen niet lang la- dat hij vertrouwen in me lopen!
antwoord te versieren... aangetrokken om de ten wachten. Trainer heeft en dat zal ik niet Paul De Moor
iets zegt elke nieu-
ïeler, maar achter
»rden van de Schot
vuurwerk én
liging. In het ge-
dat we met hem
kregen we
de indruk dat hij
het ootje nam. Je
Schotten mis-
veel zeggen, ze
a echter eerlijk.
vorig jaar kwam
|t bij Greenock Mor
een eerste klasse
die het niet slecht
een middenmoter
ijk. In het begin
iet seizoen kwam ik
iet bankje terecht,
it geleidelijk aan
en meer de weide
m eiste langzamer-
een plaatsje in de
op. In de kompeti-
ib ik echter moeten
iten om de deskundi-
•an te overtuigen
iets kon. Ik ben
ijk vrij klein
iver de bulldozers
ippers die daar de
rlMnen onveilig ma
in de persoonhj-
ontakten viel ik al
te licht uit. In de
!uels klom ik meest-
18 minder hoog dan
gorilla's< en in het
elaaksisch voetbal is
een katastrofe. Het
daar zo eenvou-
8oms ook zo steriel
emet individuele ta
rn niet ver komt. Ik
wel makkelijk een
netje langs, maar
neer die keihard
tackelen, spring ik
Het voetbal «over
is afschuwelijk
Je mag echt van
kleintje vervaard
of je komt niet aan
En toch scoorde
regelmatig mijn
en waren trainer
oegmakkers opge
ver mijn prestaties.
het vastelandvoet-
Omen de persoonlij-
Waliteiten meer aan
toch zal het een
wing vergen,
op taktisch
ies. Hier zal ik
individueel kun-
kteren zonder het
de ploeg te sto-
In Schotland kan
minder goed. Die
ballen zwiepen
steeds naar die
le paal en je kan
jn koppen tot je
moer meer ziet.
wordt anders ge
il. Iedereen heeft
Eendracht Aalst staat voor een uitzonderlijk voetbaljaar. In het vierde
seizoen tweede-divisievoetbal werd de poort naar eerste bijna opengebeukt.
Een ontvlamd Mechelen sloot de toegangswegen echter af, en ook dit jaar
worden de stormrammers verwacht om de uitgesproken droom in werkelijk
heid te laten omzetten. Met voorzitter Frans Daeleman bespraken we de
mogelijkheden van het vernieuwde Aalst.
De ploeg heeft zich
versterkt met enkele
spelers van gehalte.
Aalst wil dus kampioen
spelen?
Hola, niet te vlug van
stapel lopen. We steken
onze hoop niet onder de
tribunebanken, maar of
we de kroon halen is een
kwestie waarin meerde
re faktoren eén rol spe
len. Vorig jaar haalden
we de eindronde en had
den we toen niet zo ge
blunderd, dan speelden
we nu in de hoogste
voetbalafdeling. Aan
huis hebben we echter
teveel punten te grabbel
gegooid aan de konkur-
renten die daarvan gre
tig profiteerden. Ik
spreek niet eens van
pech, we hebben gewoon
enkele dingen gedaan
of niet gedaan die ons
de das omdeden.
Ik heb mijn ontgoo
cheling daarover niet
verborgen. Openlijk heb
ik iedereen gezegd wat
er aan het team schortte,
en samen met trainer
Heylens heb ik die pro
blemen gepoogd te on
dervangen. Want ik kan
je verzekeren dat het
pijn doet wanneer een
ploeg, die kan overgaan,
in gebreke blijft! En dit
op een zucht van het ul
tieme doel! Het is alsof
een spits heel alleen voor
doel komt en moet toe
zien hoe de bal in de
modder blijft steken.
Samen met mij zijn
ook de supporters uit
het evenwicht geslagen.
Hoeveel mensen me al
niet vroegen of ik wel
wilde dat de ploeg de
grote sprong naar de
ere-afdeling mocht ma
ken... Telkens moet ik er
hen dan van overtuigen
dat ik niks anders wens,
dat Aalst een ploeg heeft
om in eerste te spelen,
dat onze ambitie even
strak staat gespannen
als de pees van een boog,
maar dat zich spijtige
voorvallen voordoen die
ons steeds weer kelder
en... Je zou na enige tijd
beginnen denken dat
een vloek rust op het
Aalst-gezelschap.
Dat neemt uiteraard
niet weg dat we een ge
weldig seizoen gemaakt
hebben, en dat Aalst zich
ontpopt heeft tot een
ploeg waarmee reke
ning dient gehouden te
worden.
Aalst heeft op zijn
beurt de rekeningen ge
maakt. Wat werd met de
winsten gedaan?
De eindronde heeft
ons inderdaad een aardi
ge stuiver opgeleverd.
Elke frank is natuurlijk
met plezier meegeno
men, want met dat geld
kunnen we de ploeg ver
der uitbouwen. We heb
ben middenvelder De
Bolle van RWDM defini
tief overgenomen, kee
per Rosez van Be veren
kwam bij ons, evenals
doelman De Pape (van
Lokeren), en veldspeler
Rootsaert (wonende in
Malde gem, maar afge
staan door Anderlecht)
en de BraziUaan De Sou-
za. Zoals U weet is De
Souza heel laat aange
kocht. Trainer Heylens,
die nu ook als manager
optreedt, drong echter
sterk aan op een verster
king voor de voorhoede.
Wanneer Salva, Ferrera
of Van Roy om een of
andere reden uitvallen,
dan heeft ie nog altijd
een mannetje achter de
hand... Ik heb dit voor
stel lange tijd overwo
gen alvorens een besluit
te nemen. Ik geloof juist
te hebben gehandeld.
De prestaties van de
ploeg bevredigen mij
echter nog niet ten
gronde. Onze verdedi
ging laat af en toe nog
een steekje vallen, zodat
heel het breiwerk dreigt
uiteen te rafelen en onze
voorhoede schiet nog
iets te traag uit haar
sloffen. Maar ik spreek
nu alleen met de erva
ring uit de voorberei
dingsronde in het ach
terhoofd. Wanneer de
kompetitie aanvangt zal
alles wel rond zijn, denk
ik. Ik ben in elk geval
optimistisch gestemd en
heb het volle vertrouwen
in de trainer. Hij heeft in
aanzienlijke mate aan de
uitbouw van Eendracht
Aalst meegewerkt.
Anderzijds heeft U bij
na niemand laten ver
trekken. Een speler hou
den kost ook geld.
Inderdaad. Aalst be
schikt nu over een stevi
ge «bank» waarop heus
talent zal zitten. Vorig
jaar zijn we grotendeels
tenonder gegaan omdat
we precies op dat punt
tekort schoten. We kon
den niet eens een andere
keeper het veld instu
ren... Toen Arnolis en
Ferrera moesten gemist
worden in de play-offs,
zaten we pas goed mis.
Dat heeft ons de adem
afgesneden op die mo
menten dat we routine-
rijke spelers het meest
nodig hadden. Het jonge
talent heeft nu kunnen
rijpen en werd aange
vuld met behendige jon
gens... Ik mag ook niet
vergeten dat we het
voorbije jaar ook met de
zaak De Smet zaten ge
plaagd. Niemand heeft
die jongen zien spuwen
naar de ref, ook onze
tegenstanders waren
over het rapport van de
scheidsrechter verwon
derd, en toch werd hij
een half jaar van het ter
rein gebannen. Ik be
grijp er tot vandaag
geen snars van. Enkelen
beweren wel dat De Smet
een moeilijke jongen is
en op het terrein zet hij
zich ook honderd pro
cent in, maar ik heb
nooit moeilijkheden met
hem ondervonden. Ik
vind het best een sympa-
tieke man én een goeie
kracht op het veld. Had
den we het seizoen met
hem mogen besluiten
dan zaten we misschien
Al bij al heeft Aalst nu
zijn beste beentje voor
gezet om spelers aan te
trekken en om de ploeg
van vorig jaar te behou
den. Zoiets kost geld,
veel geld. Ik zweer ech
ter dat elke frank die de
supporter aan Aalst af
staat, aangewend wordt
om de ploeg uit te bou
wen. Elk geldstuk wordt
tienmaal omgedraaid al
vorens het uit handen
wordt gegeven. Ik ben
met mijn eigen geld niet
zo zuinig als met dat van
Aalst.Daarom ook
overloop ik heel zorgvul
dig het verlanglijstje dat
me door Heylens wordt
aangeboden na elk sei
zoen. Ik zoek dan de mo
gelijkheden uit, selek-
teer en schrap té dure
spelers en vervolgens
stap ik naar de onder
handelingstafels. In veel
gevallen laat ik me in
lichten en begeleiden
door mensen die erva
ring en verstand van
transfers hebben, maar
ik hak de knoop door. Ik
ben geen diktator, doch
ik neem zelf mijn ver
antwoordelijkheid in
handen. Daardoor komt
natuurlijk kritiek los uit
een bepaalde hoek... ik
ben me daar van bewust.
Maar ik wil werken voor
de ploeg. Nogmaals: ik
ben geen luxe voorzitter!
Aalst is dus sterker
dan ooit?
We hebben op papier
een sterke ploeg. Da's
één! Nu moeten we ook
wat meeval hebben. De
kompetitiepaden zijn zo
grillig dat zelfs een
doorgewinterde gids
zich al eens misloopt.
We zijn wél ambitieus.
Net als de andere leden
van de beheerraad, wil
ik zo vlug mogelijk naar
Eerste... Je mag echter
niet vergeten dat Aalst
volgend jaar ook nog
moet leven. De snelste
weg is niet geplaveid
met bankbriefjes.Wie
met geld gooit, moet
steevast op de weerbots
rekenen. Daarom doen
we het hier wat voor
zichtiger aan. De klub-
kas is dan ook gezond-
ongezond te noemen. Ik
denk dat veel klubs onze
bankrekening zouden
benijden.
Wie worden de boe
mannen?
In de eerste plaats Se-
raing. Die hebben zich
gevoelig versterkt en
naar geen frank geke
ken, ook Berchem zal
wel aan bod komen. Wat
Beringen zal verrichten,
wordt een vraagteken.
Ik weet alleen dat Aalst
zijn vijfde seizoen Twee
de Afdeling instapt. Het
wordt hoogdringend dat
We een verdieping hoger
gaan bewonen.
Sta me nog toe te zeg
gen dat in het bestuur
alles voortreffelijk
draait en dat de geest
prima te noemen is. Ie
dereen is ervan over
tuigd dat doelgericht
werken de enige moge
lijkheid is om te overle
ven voor Aalst in Tweede
én misschien in Eerste.
En hoe zit het dan met
het stadion?
Daar wens ik me niet
over uit te spreken. Ie
dereen heeft daarover
zijn zegje gehad, behal
ve ikzelf... Ik merk dat
er momenteel inspan
ningen worden gedaan
door het stadsbestuur
om enkele verbeteringen
door te voeren. Ga zelf
eens zien en overtuig U
van onze infrastruk-
tuur...
Nu moet ik evenwel
weg. Want ik heb een
afspraak met mensen
van SK Aalst om uit te
vissen of we geen terrei
nen kunnen afhuren
voor onze jeugdspelers.
Om voor 13 ploegen.
520 jeugdspelers met
andere woorden, de ver
eiste ruimte te vinden,
moet je wel wat improvi-
zeren. Maar zolang die
kunnen spelen zit Een
dracht goed.
In jeugdspelers inves
teren is inderdaad een
gouden initiatief dat he
laas teveel klubs naast
zich leggen.
Paul De Moor
Arnolis en Ferrera: twee pionnen waar voorzitter
Daeleman op rekent (lp)
