«Claerhaegse» openluchtfeesten
andermaal prima
KUNSTSCHILDER-JOERNALIST
ETIENNE LE COMPTE
Vriendschapskonsert
op Kasteel Terlinden
Animatie
op Kunst- en
Ambachtenmarkt
VAN 4 TOT 28 SEPTEMBER IN HET OUD-HOSPITAAL TE AALST:
FILMJOURNAAL
12 - 28.8.1981 - De Voorpost
Na één seizoen inaktiviteit pakte de Meldertse
«Claerhaegse Comedie». gesticht in 1975 doch die
per wortelend in de vroegere kwissen in het Paro
chiecentrum, andermaal uit met toneel op een boe
renhof.
Wel met een aantal wijzigingen en innovaties.
Het werden inderdaad
«Openluchttoneelfees-
ten» met naast als hoofd-
brok een bewerking van
Consciences «Baas Gan
sendonck» het middel
eeuws wagenspel «Een
speel van drie minners».
Nieuw ook het inschake
len van Jotam dat zorgde
voor muzikale begelei
ding, van de Meldertse
dorsvlegelploeg die haar
pluimen reeds verdiende
en het publiceren van
een merkwaardige pro
grammabrochure met
teksten over Hendrik
Conscience en zijn tijd,
de wijk Klaarhaag kerke
lijk Moorsel doch burger
lijk Meldert en, geïllus
treerd, «Nezzens Hof», de
hoeve waar zich de to
neelfeesten dit jaar af
speelden. Andere nieu
wigheid werd het inlas
sen van een paar voetral
ly's door de Faluintjes
naar Affligem.
Baas Gansendonck
Fons De Koninck, Arnold
Van de Perre, Theo Van
Gijseghem en Karei De
Naeyer hadden het Baas
Gansendonckverhaal
van Hendrik Conscience
bewerkt voor openlucht
toneel en Paul Beek zorg
de met Jong Talent voor
live-uitvoering van de
muziek van Pater Poot
S.J.
Het spelen op een andere
hoeve, het prachtig ge
restaureerde «Nezzens
Hof» op de Klaarhaag-
wijk zelf, schiep, uiter
aard een aantal supple
mentaire problemen. Zo
bvb buiten het feit dat de
oppervlakte wel beperkt
was voor de ongeveer
1.400 bezoekers tijdens
de vier vertoningen het
afhellen van de eerder
hobbelige grondbedek-
king. Mede door reke
ning te moeten houden
met de zon voor de na
middagvoorstelling
kwam het podium op het
hoogste vlak en zaten de
laatste rijen kijkers veel
lager. Daaraan werd dan
'wel een mouw gepast
door het opstellen van
een tribune met circa 100
zitplaatsen doch wie
juist daarvoor zat kreeg
het soms wel moeilijk het
geheel te volgen. Ook de
belichting blijft steeds op
dergelijke gelegenheid
met een beperkte am-
pèrage een probleem.
Leek de opvoering van
vrijdagavond eerder op
een goede algemene re
petitie door het feit dat
wegens de vakantie een
aantal spelers slechts in
extremis beschikbaar
werden, de volgende
drie opvoeringen verlie
pen vlekkeloos. Pluspunt
was alleszins het extra-
goede weder. Naar ge
zegd werd het het beste
week-end sinds 1976.
Naast het verhaal van de
hoogmoed waarbij de vi-
su werd aangetoond dat
«als niet tot iet komt, iet
zich zelve niet meer
kent» bracht het stuk ook
een situatieschets van
Vlaanderens volk in de
periode van Conscience.
Met vaste waarden als
Theo Van Gijseghem, nu
eens geen «paster» maar
wel Baas Gansendonck,
de flink getypeerde Nelis
door Arnold Van de Per-
re, de knappe Alia Ver
meulen als Mieken en
Roger Van Keer als de
Frans wauwelende ba-
ronszoon verliep het stuk
in prima conditie. Roger
Van Nuffel zorgde prach
tig voor een Conscience
in levende lijve, Bart
Callebaut was ander
maal een leuk Tistjen,
Oktaaf Fieremans toon
de aan dat ook een klein
rolletje het geheel kan
sieren en Alfons Van de
Perre bewees dat ook hij
van toneeltalent niet ge
speend bleef. Verdien
stelijk waren verder Hil-
de De Schrijver als Lis
ken, Geert Heyman als
Karei, Jeannine De Ko
ninck als een oude vrouw
en last but not least Fons
De Koninck als Adolf.
«De Cluyte van 't Wyf»
Jos Maesschalck bracht
een merkwaardig regie
debuut met de opvoering
van het wagenspel «Een
spel van drie minners,
De Coster, De Pape ende
De Jonckere».
Om technische redenen
werd deze eenakter, die
normaliter als slot zou
kunnen dienen hebben,
eerst gebracht.
Ook in dit stuk spelend
in de 16e eeuw ergens in
een Vlaams dorp ter ge
legenheid van de jaar
markt, werd de hoog
moed duchtig gehekels.
Een stuk dat ook stoelt op
de eeuwige strijd tussen
man en vrouw, «the batt
le of the sexes», een uni
verseel gegeven dat de
toeschouwers moeiteloos
beroert. Een spel dat,
pretentieloos, gek ge
noeg is om het publiek
aan het wachten te krij
gen en te houden. Iets
waarin Griet Van der
Straeten als «'t Wijf», Jos
Maesschalck als «de cos-
tere», Eddy Meert als «De
Pape» en Arnold Van de
Perre als «De Jonckere»
dan ook slaagden.
Nevenaktiviteiten
Andermaal werd gezorgd
voor Faluintjesgastrono-
mie waarbij de Faluint-
jesbarbecue alle eer
werd aangedaan en
waarvoor het echtpaar
Pierre Opdorp-Rosa
Moeyersoons zich met
Eugeen Van den Ostende
zich inzetten. De Faluint-
jes-Dorsploeg, voor de
gelegenheid te gast bij
de Claerhaegse Come
die en bestaande uit Eu
geen en Valery De Croes,
Emiel De Ridder en Frans
Op vrijdag 4 september om 20 u. begint de vernissage van de retrospektieve
tentoonstelling Etienne Le Compte in het muzeum Oud Hospitaal op de Vismarkt te
Aalst. De inleiding op deze retrospektieve wordt verzorgd door Prof. Dr. S. Ringoir,
waarna de officiële opening zal plaats hebben door Herman Roels, schepen van
onderwijs, kuituur en toerisme van Aalst.
Als geboren Aalstenaar is het logisch dat een retrospektieve van zijn werk in zijn
geboortestad getoond wordt. Toch is Etienne Le Compte volgens Omer Grawet eerder
een Brabander. Al is Le Compte kleur-dronken, op zijn zuiders; hij blijft stoer en stevig
als een Brabander.
Zijn geboorteakte ver
meldt in elk geval Aalst
4.4.1931. Hij noemt zich
zelf een autodidakt en hij
gaat inderdaad reeds in
1952 op zoek naar de ver
blijfplaatsen van zijn illus
tere voorgangers. In Céret,
het hoofdstadje van het ku
bisme beland, voelt hij zich
nauw verbonden met de
grote namen en het wordt
dan ook een van zijn lieve
lingsoorden.
Toch is Le Compte niet
onmiddellijk als schilder
begonnen. Hij debuteerde
als schrijver voor de jeugd,
maar tekenen en schilderen
bleef hem aanlokken en zo
verzeilde hij in Frankrijk,
Spanje en Italië, een eerste
vaag teken van de onstelp-
bare reislust die Etienne Le
Compte in zijn drang naar
nieuwe indrukken, over de
ganse wereld zal voeren.
Zijn verblijf in de omge
ving van de Middellandse
Zee heeft hem die speciale
toets gegéven, die drang
om alles, ook ons noorde
lijk landschap, in meditte-
rane kleuren te zien.
Zijn reizen brengen hem
ondertussen naar Azië en
Centraal-Amerika. In 1968
gaat hij alleen nog schilde
ren, al verschijnt er nog
een boek voor de jeugd
over Rubens.
Zijn voorliefde voor Paul
Gauguin, drijft hem ertoe
de meeste plaatsen te be
zoeken waar de meester
heeft gewoond.
Hoewel wij Le Compte tot
de echte landschapschilders
mogen rekenen, hij zoekt
trouwens steeds andere bo
men om te schilderen, tot
in Afrika toe zoekt hij bo
men waarvan hij het be
staan niet kende, toch heeft
het'kontakt met de preco-
lumbiaanse beschavingen
in Centraal- en Zuid-Ame-
rika hem dichter bij de
mens gebracht. Die men
sen tekent hij eerst om ze
later in vol ornaat te schik
deren.
Le Compte tekent en schil
dert waarin hij zin heeft.
Een afgebakend werkter
rein heeft hij niet en nu
reeds loopt hij met de idee
rond tijd te kort te hebben
om alle indrukken toe te
vertrouwen aan tekenpa
pier of schildersdoek. Zijn
interesses zijn zo uiteenlo
pend dat hij wel eens terug
aan het schrijven zou kun
nen gaan en misschien
komt het er nog van om nu
eens aan het ontwerpen
van sieraden te beginnen,
een kunstvorm die hij al
een hele tijd wou proberen.
RETROSPEKTIEVE
Door de bomen, boom
gaarden en dreven uit zijn
vroeg werk liep Le Compte
gevaar om als landschaps
schilder geklasseerd te wor
den. De evolutie van zijn
werk zal men echter gron
dig kunnen volgen tijdens
de retrospektieve. Men
moet goed toekijken om in
zijn vroegste werken enige
revo
evolutie waar te nemen.
Toen het wijdse landschap
voor zijn raam moest ver
dwijnen om plaats te ma
ken voor een verkaveling,
treurde hij daar niet lang
om. «Ik heb er jarenlang
van genoten, ik ben er
dankbaar voor. Nu kan ik
het schilderen zelfs met de
rolluiken dicht!»
Ondertussen is de Aalste
naar wereldreiziger gewor
den. Zit hij niet ergens bij
onze tegenvoeters dan
zwerft hij in Azië of Cen-
traal-Amerika.
Toen hij in april 1973 te
De Katolieke Vlaamse Fanfare St.-Cecilia van
Welle, gerangschikt in de ere-afdeling in de
provinciale muziektornooien, konserteert op
zondag 30 oogst in de hovingen van het kasteel
Terlinden te Aalst. Dit onder de leiding van
haar dirigent Erik Sergoris.
Op het programma «Parade» van Roland Cor
don, «The Beatles in consert» van Willy Haul-
vast, «Bugiers Holiday», een bravourstuk voor
drie trompetten van Leroy Anderson, «Instant
Concert» van Harolt Walters en als slot de
«Showtirrfe»-mars van Lex Abel.
Het konsert waarop iedereen welkom is, vangt
aan te 19 uur.
Te de2er gelegenheid is er vrije toegang voor
iedereen op.de binnenkoer van het kasteel.
Vrielynck bracht eens te
meer onder leiding van
Edward Van den Broeck
een staaltje van haar
kunnen. Met als blikvan
ger uiteraard dan de op-
en-af.
In de brochure vindt men
naast lezenswaardige
teksten over Conscience
en zijn tijd de historiek
van de wijk Klaarhaag
door Fons De Koninck en
«300 jaar landbouwersle
ven op de Claerhaeghe
te Meldert» met de fami
lie Van Nieuwenborgh op
«Nezzens Hof» door Dr.
Hist. Rik Strijpens. Hoeve
nu bewoond door het
echtpaar De Maeseneer
dat belangloos alle me
dewerking verleende.
Tenslotte waren er de
twee voetrally's, een van
de Hoeve naar Affligem
door de Faluintjes en te
rug georganiseerd door
}os Abeel van de BTV en
een van de BGJG star
tend te Baardegem. Een
reeks historische, geo
grafische, natuurkundi
ge en botanische vragen
werden gesteld naast ge
woon opmerkingsvragen
met hier en daar een ad
dertje onder het gras. De
familie Nuelant, gerouti
neerde tallyers, sleepte
dan ook het leeuweaan
deel van de vele prijzen
in de wacht en schepen
Annie De Maght over
handigde het ereplaket
van de stad Aalst aan
Petrus De Geest, een
dorps- en familiegenoot
van het winnend team
dat daarmede de prijzen-
tafel voor de circa 150
deelnemers flink had af
geroomd. «Boerentoneel»
in Faluintjessfeer op een
oude hoeve heeft dus
blijkbaar nog steeds suk-
Zondag 30 augustus 1981 om 11 uur in
Feestzaal van het Stadhuis Beursconcert
de Koninklijke Symfonische Kring Aalst «Doa 1
Eendracht Groot».
Concertprogramma: De tijd van toen in de tijd
van nu.
Orkestdirektie Octaaf Boone, orkestmeester
Achille Kiekens. Op het programma werker
van Planquette, Youmans, Johann Strauss,
lenberg en Ketelberg en de kreatie van «Feest-
mars» van hoboist Gilbert De Sadeleer; d»
partituren voor filmharmonisch orkest werdes
uitgeschreven door de orkestleider Octad
Boone.
Zaterdag 5 september 1981 om 20.30 u., voorc.
ning van de tentoonstelling van grafikus-teke
naar Vik De Neve en beeldhouwer Alfons V®
den Bossche in de nieuwe kunstgalerij Dl
GAEPAERT, Molenstraat 45 te Aalst.
Spreker: Piet Vermeir, historikus.
Openingsuren: weekdagen van 10.30 u. tot 1
uur en zondag vanaf 15 uur. Maandag gesloten.
Tot 17 september.
ses. De Claerhaegse Co- Naar enige nieuwe in
medie is dan ook van vatie wordt uiteraard
plan volgend jaar in deze uitgekeken,
zin verder te werken.
Nieuwpoort tentoonstelde,
verschenen de eerste zee
gezichten, schuchter, maar
toch Indische Oceaan en
Stille Zuidzee. Voor het
eerst verscheen ook de
mens, de exotische dan, in
zijn kunst.
Toen bleek dat Le Compte
niet te klasseren is. Zijn
tekentalent kwam nu ook
op de voorgrond. Houts
kool en Chinese inkt zijn
nieuwe materialen. Nieuw
poort '73 was dus een be
langrijke tentoonstelling.
Het was geen plotse veran
dering, geen wedergeboor
te. Wroeter Le Compte
vond alleen dat de tijd ge
schikt was om ook iets an
ders te tonen.
JOERNALIST
In «Vue Touristique» von
den we een fotoreportage
over Le Compte als toeris
tisch schilder. Wij vertalen
en citeren Peter Biro:
«Toen ik het album met de
COAL MINER'S DAUGHTER
Lorette Lyn is een countryzan geres die vooral
forure maaM aan de overkant van de Atlanti
sche Oceaan. Toen haar autobiografisch boek
The Coalminer's Daughter' in minder dan zes
weken over het miljoen kopers vond lag de
weg open om er een film over te draaien.
Het verhaal
Doolittle keert na het volbrengen van zijn
legerdienst na de tweede wereldoorlog terug
naar zijn geboortestreek Kentucky. Daar ont
moet hij Lorette Webb. Het is hef de op het
eerste zicht en zij besluiten om te trouwen. Het
huwelijk wordt aanvankelijk niks, wat nogal
normaal is als je met een kindvrouwtje van
amper dertien trouwt. Daarbij wordt zij in vijf
jaar nog opgezadeld met vier kinderen. Een
zeer doorsnee verhaal ware het niet dat Doo
little het doorheeft dat zijn vrouw muzikale
talenten bezit. Hij geeft zijn vrouw dan ook
een goedkope gitaar kado, waar zij haar inspi
raties vrijelijk op kwijt kan. Met een paar
zelfgemaakte komposities belandt zij op het
podium van een van haar mans kroegen waar
zij grote bijval oogst. Doolittle, die weliswaar
een beetje gek maar niet dom is ziet letterlijk
en figuurlijk muziek in de zaak zitten en
besluit dat zijn vrouw het maar es moet probe
ren in het mekka van de countrymuziek
Nashville. Via een promotie langs alle mogelij
ke platenstations geraakt zij, waar hij het
hebben wou, aan de top. Eenmaal zijn vrouw
gelanceerd kan Doolittle het niet meer verwer
ken dat ze zijn meerdere is geworden en stelt
haar voor om te scheiden. Daarop weigert ze
kategoriek in te gaan en ze barstten het samen
uit van het lachen. Wat er allemaal niet is
gebeurd sinds zij ooit samen taart zaten te eten
ergens in Kentucky.
De film
De film op zichzelf beschouwd is het zoveelste
exponent van The American Dream'. Het wel
en wee van mensen in casu een jong koppel dat
besloten heeft alles in het werk te stellen om
zich te redden. Het is tevens het verhaal van
een jonge vrouw die bijna meegesleept door de
dagelijkse sleur beseft, dat zij hoedanook haar
eigen levensloop kan bepalen. De sociologie
van de countrymuziek verdwijnt nogal achter
de protserige glitter van het verschijnsel en de
bonte cirkussfeer die er de aparte background
van maakt.
De aktrice Sissy Spacek
Lorette Lyn zelf koos Spacek uit het aktrice-
aanbod om haar rol te vertolken en het hoeft
geen betoog dat Spacek de film volledig
schraagt en gestalte geeft. Haar fysiek het
haar toe zowel de rol van het kindvrouwtje te
spelen als die van de volwassen vrouw. De
liedjes die in de film gebracht worden zong zij
zelf direkt op de muziekband tijdens het draai
en van de film. Voor 'Coal Miner's Daughter'
werd ze met de prijs voor de beste aktrice uit
1980 bekroond van de L.A> Film Critics, de
N.Y. Film Critics, de National Board of Re-
view, de National Society of Film Critics en de
Oscar. Vermeldingen die haar stuk voor stuk
bij de beste aktrices van de Verenigde Staten
katalogeert op dit ogenblik.
Technisch fiche
Regie: Michael Apted
Scenario: Tom Rickman
Fotografie: Ralf Bode
Vertolking: Sissey Spacek, Tommy Lee Jones,
Levon Helm, e.a.
Kleur, 124 minuten, 1980
Butch Cassidy and the Sundance Kid
Film van George Roy Hill met in de hoofdrol
len Paul Newman en Robert Redford. Deze
western van de betere soort is stilaan uitge
groeid tot een kuituurfilm en is alsdusdanig
nooit echt uit de roulatie geweest. De film had
ook een belangrijke impakt op de figuur van
Robert Redford. Voortaan zou hij moeten door
het leven gaan met het auriool van superster
in de Amerikaanse cinema, maar anderszijns
is hij nu volledig vrij om de scenario's te
kiezen die hem het meest bevallen.
Private Benjamin
Judy Benjamin is 28. Haar jeugd was die van
een verwend kind. Haar eerste huwelijk hep
op de klippen en met haar tweede echtgenoot
komt ze niet verder dan de huwelijksnacht. 25e
is tot alles bereid om haar zorgen te vergeten
en komt zo terecht in het Amerikaanse leger.
Na even talrijke als komische verwikkelingen
wordt ze een modolsoldaat. Noch de vele avan
ces, noch een liefdesavontuur kunnen haar
afbrengen van het voornemen het ver te schop
pen in het leger. Judy kiest voortaan voor
ongebondenheid en zal ze uitsluitend zichzelf
zijn.
Private Benjamin is de laatste prent van Goldie
Hawn en komt vrij gaaf en geslaagd over, met
talrijke satirische grapjes naar koldereske
toestanden in het leger. Een film die aangena
me en vrijblijvende ontspanning brengt in de
ruimste zin van het woord.
Programmatic Aalsterse filmzalen
Ik vind: O onbelangrijk X goed XX zeer goed
XXX niet te missen
Feestpaleis:
Zaal 1: Scanners kwotatie: O
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.10 - 18.20 - 20.30
Zaal 2: Coalminer's Daughter. Zie bespreking
in dit nummer. Kwotatie: XX
W.: 18 20.30
Z.: 14 - 16.45 - 19.10
Zaal 3: Lulu kwotatie: O
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.00 - 18.20 - 20.30
Palace
Zaal 1: Private Benjamin. Kwotatie: X
W 18-20.30
Z.: 14 - 16.10 - 18.20 - 20.30
Studio: Butch Cassidy and the Sundance Kid
kwotatie: XX
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.10 - 18.20 - 20.30
Club: Trois hommes abattre. Met Alain Delon
in de hoofdrol.
De mooie jongen die alle problemen in amper
een goed uur oplost, behalve het gescharrel
met mooie vrouwen die hij hopeloos verliefd
achterlaat. Kwotatie: 0
W.: 18.30 - 20.45
Z.: 14 16.15 - 18.30 - 20.45.
baetens
PPel
schilderijen van Etienne Le
Compte opensloeg, deed
me dit denken aan het
schilderen van een Monet,
een Gauguin en zelfs Van
Gogh. Ik heb in deze wer
ken hetzelfde impressionis
me gezien, dat eigenaardig
genoeg toch weer anders
was. De grote meesters van
deze kunstvorm waren ver
nieuwers van het genre op
zichzelf, terwijl Etienne Le
Compte deze stijl gebruikt
om zijn reisindrukken weer
te geven. In feite is hij een
journalist die op deze ma
nier zijn ontdekkingen
«verslaat». De joernalist is
dikwijls een impressionis
tisch schilder met pen en
woord. Het schilderwerk
van Etienne Le Compte
heeft dezelfde bron; alleen
zijn de middelen anders.
Zijn schilderijen zijn arti
kels op zichzelf
De techniek is niet eenvou
dig. Le Compte smeert de
verf direkt uit de tube op
het doek. Worstelend dus.
zoals zijn ganse leven al
een worsteling was om zijn
indrukken te kunnen uiten.
SPECIALE
KATALOOG
Tergelegenheid van de re
trospektieve Etienne Le
Compt? wordt een speciale
katalogus uitgegeven waar
in er allerlei teksten en in
terviews verschijnen. Een
ganse pleiade medewerkers
hebben voor de teksten ge
zorgd. Schepen Herman
Roels, Prof. Dr. S. Rin
goir, Prof. D. Flip Polk,
Mevr. wwe. Prof. Frans M.
Olbrechts, kritikus René
Turkry, dichter A.K. Rot-
tiers, Lie. W. Lanckman en
producer E. Wijnant.
Deze katalogus zal op zich
zelf al een mérkwaardig
boek zijn.
Mare De Backer
(Retrospektieve Etienne Le
Compte in het Muzeum
Oud Hospitaal, Oude Vis
markt 13 te Aalst van 4 tot
28 september.)
tsje
Op de op zondag 6 september op de Aalsterse
Grote Markt te houden kunst- en ambachten- L_l
markt wordt gezorgd voor animatie allerhande.
Van 11 tot 11.30 u. is er een beiaardkoncert door
stadsbeiaardier Pierre De Smedt. Van 11.30 u.
tot 12.30 u. konserteert dan de Fanfare van de
Stedelijke Brandweer en van 14 u. tot 15 u. zorgt
«Bernardijn» voor historische volksmuziek.
Van 15 u. tot 15.45 u. en van 15.15 u. tot 17 u. is
het Westvlaams Orkest aan de beurt met
uoi
«Strausprogramma» en dit op de binnenkoer' lin|
van het stadhuis.
Van 17 u. tot 18 u. komt weer beiaardier De
Smedt aan bod en van 18 u. tot 19 u. zorgt het
«Corum Alostum Imperiale» voor de luimige
noot.
Tevens is er doorlopend optreden van het Car-
loroni-Mime-Teater.
LH
bi
Krs
