Vaarwel Raymond
IN MEMORIAM
RAYMOND
DE SMET
men
pikkels of
in he Is voorman van de kommunistische partij te
lalst toonde de ons ontnomen Raymond De
net zich een waar pluralist: rotsvast in de
gen politieke overtuiging maar tevens een en
begripvol voor andermans overtuiging. Een
an die dan ook vrienden telde in alle kringen
chris i overal als een valabel gesprekspartner werd
tester mvaard. En aanhoord.
iet lev en man die de Aalsterse Mikisklub in de
■k, K ieuwbeekstraat liet uitgroeien tot ëen ontmoe-
ngscentrum waar mensen van elke gezinheid
ikotecch konden thuis voelen. Waar prominenten
dee in allerlei pluimage voordrachten hielden of
kot; eelnamen aan forumgesprekken,
ierer eliswaar geboren in Frankrijk op 3 april 1918
s zoon van een Frangaise groeide Raymond
biji Smet in de ajuinenstad op als een volksjon-
de tn uit de omgeving van de watertoren,
slevirt in self-made-man die een merkwaardige eru-
i tie wist te paren aan een logische gedachten-
ing, beide geschraagd door de opvallende
vialiteit die hem tekende en een debateer-
/achti inst die bij vriend en tegenstander naar waar-
iwerd geschat.
en man met een zeer aktief, dinamisch leven
Aalsterse afdeling van de K.P.B. een
de Jgen plaats schonk en in alle middens een
pem, eikome gast was.
;nz) ouwens ook een zeer bereisd man. Alle lan-
uitge w van Oost-Europa heeft hij, sommige zelfs
leermalen, bezocht en voor een aantal erheen
ekkende Aalstenaars was hij meermalen een
'I lortreffelijk gids. Ook naar Cuba, dat hem
K teraard politiek intrigeerde, leidde hij een paar
uk Vfl ar terug een groep belangstellenden in het
idervan «Volkstoerisme». Liefst van al trok hij
:hter naar la douche France waaraan hij zijn
irthad verpand, waar hij het levenslicht zag en
d^ aar hij zijn levensgezellin, Raymonde Jacquet,
■loogi lnd
■doer n maar|d terug nog met vakantie aldaar kwam
wjja op doktersadvies in ijltempo huiswaarts.
t n^jmen met zijn oudste zoon die hem vergezel-
het Was Raymond vroeger nooit ziek geweest
prok kon hij de diverse taken die op zijn schouders
rkonj mden gelegd immer flink aan, in de voorbije
d, mer kreeg hij stilaan aanzwellende pijnen,
moeidheden, klachten allerhande. Een onge-
eslijke ziekte hield hem blijkbaar in haar
ecer
itwoo lr99reeP en zou Raymond, niettegenstaande
dg ,e optimisme, niet meer loslaten.
11 december verleden jaar zou bij zijn aktivi-
glijde,en dan ook noodgedwongen, hopelijk
;me>, chts voorlopig, stoppen. Dat «voorlopig»
kgp'jird echter «definitief». Raymond vermagerde
nderogen en een paar maanden terug, toen ik
m ontmoette, ingeduffeld en met de witte
<de je 'al die hem karakteriseerde, antwoordde hij
;heid1 m'in vraa9 hoe het ging gewoon «slecht,
(jq,, iar zolang er leven is is er hoopl».
r veft ijkbaar was hij van zijn toestand voldoende op
hoogte om zich geen illusies meer te maken,
even ru9 van vakantie resteerden hem dan ook nog
chts drie weken verblijf in bed waarna hij op
n rw ^erc*a9 20 augustus, thuis, als een kaars
geloei '9'n9- P'Jnen waren er quasi niet meer bij. Die
schei dden hem echter erg geteisterd in de periode
0llg n de bestralingen.
'Y De Smet laat naast een treurende echtgeno-
jlsdf vier 9ehuwde zonen na en vijf kleinkinderen.
:deni! h,er ook een massa vrienden en kennissen.
j was te Aalst immers niet alleen een gekende
jn°ch ook een geliefde figuur en van de buurt
in het Begijnhof waar hij woonde was hij de
echti 'ma,or' de spreekbuis en de vriend van
eloa ^m.an'
n funkties opsommen is quais onbegonnen
iet la w'' 'k even wijzen op zijn lidmaat-
"ivan het Centraal Bestuur, van de Vlaamse
(de opsplitsing in een Vlaamse, een Waal-
en een Brusselse Raad) en van het Vlaams
ireau (het uitvoerend orgaan van de Raad)
ede Kommunistische Partij van België,
ik journalistiek was Ray De Smet aktief. Be
tonen in «De Rode Vaan» als redakteur werd
redaktiesekretaris, hoofdredacteur en ten-
Me administrateur van het Huis van de Pers
aarna hij zijn aktiviteiten op K.P. Dender, het
je rondissement Aalst en dat van Dendermonde,
•dor espitste.
•oepsjournalist en ondervoorzitter van de
bedt ^standhouding van de Aalsterse persmede-
igjt !fkers had hij een vlijmscherpe pen die de «De
1 Ofpost-Lezers» in de politieke tribune regel-
„I- W konden volgen. Niet zo lang geleden
II y| rleende de «Verstandhouding» hem de «si-
/erm asaPPelprijs» met als motiveringen zijn idea-
>nge lr"een integere houding, zijn liefde voor eigen
1973 en volk, zijn positieve invloed op politicie
toertiande en zijn onafgebroken inzet voor de
"tiet de pet.
I005j (voorman van KP Dender russten om hem en
fjn trouw medewerker Jos De Geyter heel
'or9anisatorisch werk, het vertolken van het
lS|i lndPunt van de KPB i.v .m aktuele problemen
een publikatie waarin niet alleen werd ge-
ifld voor het opstellen van de teksten doch
a;b'i ook alle praktische nevenkarweien zelf
'den uitgevoerd. Verder is er ook de maande-
se uitgave van 't Ajuintje en de artikelen in
•s Rode Vaan» waaraan Ray trouwens nog
eds medewerkte.
Wond De Smet toonde zich verder zeer
%ig als voorzitter van het «Solidariteits-
dsvan de Mutualiteit De Eenheid», als oud-
"eenteraadlis (25.3.49 a 7.1.59) en als lid van
adviesraad voor Leefmilieu,
j* bij de verdediging van ons land was hij
"s', kreeg allerhande medailles en werd be
hoof tot kapitein van de Weerstand.
het columbarium werden lijkreden gehou-
n door volksvertegenwoordiger Van Geyt en
"e Geyter.
LH
Onder enorme belangstelling, niet alleen van partij
militanten en simpatisanten maar ook van tal van
prominenten uit zowat alle milieus, partijen en
kringen werd de as van Raymond De Smet, de
kommunistische voorman met de rotsvaste overtui
ging doch de begrijpende eerbied voor andermans
mening, in het columbarium te Aalst verleden zater
dag bijgezet.
zijn en wiens afsterven
een waar verlies voor
Aalst betekent.
Van zijn vele kwaliteiten
trachten iets over te ne
men ware de beste hulde
die we hem kunnen
brengen.
leven hem niet steeds ro
zen, zijn onvergankelijk
optimisme maakte het al
leszins zinvol.
In Raymond verliezen we
een kameraad, een bezie
ler, een kreatief man, een
echte Aalstenaar in hart
Raymond De Smets politieke loopbaan werd door de heer Van Geit omschreven op een passende wijze, (lp)
en nieren. Op de geschie
denis van KP-Aalst heeft
Raymond een stempel
gedrukt, een stempel van
openheid, van begrip,
van niet-versagen van
onwrikbare overtuiging,
j van totale inzet.
I Deze taak verder zetten is
de ons nu wachtende
taak.
Onder het spelen van de
«Internationale» werd
het dan een eindeloos
defilee voor de met rode
rozen getooide urne.
Een zinvol leven had een
i einde genomen.
Raymond, vaarwel!
LH
°n,ell?":e "«"den Raymond het best, hij wist don ook meer dan een ander
Kaymond als mens te omschrijven, (lp)
Lid van het Centraal Ko- zijn rol in het verzet, zijn J0s De Gevter ziin naas-
mitee van de KPB voor- werk als journalist waar te medewerker, bracht
zitter van KP Dender, hij hoofdredakteur van dan het slotwoord en de-
journalist van «De Rode «De Rode Vaan» werd en finitief afscheid De
•lï?7'!tSr van beheerder van het Pers- grootse uitvaart die Ray-
Solidanteitsfonds en on- huis en vooral zijn werk mond kreeg is een blijk
S.ert n Vac h ^U" f16' Aals,erse waar h'i van de waardering, het
tualiteit «De Eenheid», er in slaagde bruggen te eren van zijn waarde, die
gewezen gemeente- slaan naar andere linkse hjj overal aennot Fen
weerstand,^'werd^Ravn "raCh,en 'r°UW hulde aan de '<9r°,e
mond, de vriend van ve
len, geloofd om zijn inte
gere houding, zijn idea
lisme, zijn liefde voor ei
gen stad en volk, zijn po
sitieve invloed over de
partijgrenzen heen en
zijn ononderbroken inzet
voor de kleine man.
In de Nieuwbeekstraat
werd het dan zaterdag
voormiddag ook een
overrompeling waar we
naast de gewone man
burgemeester, schepe
nen, tal van raadsleden,
stadssekretaris en ad-
junkt een laatste hulde
zagen brengen aan Ray
De Smet, een man die
voor een belangrijk deel
zijn stempel op het Aal-
sters leven heeft gesla
gen. Een vooraanstaande
linkse figuur die men nu
te Aalst zal missen. Wel- De Aalsterse burgemeester hield eraan om zijn vriend eer te brengen, (lp)
licht de belangrijkste na
Louis Paul Boon. ook als tegenwind stuk- mens», die hij steeds is
Met de Socialistische ken maakte. geweest, en de «euro-
Harmonie «Hand aan Raymond geloofde in de kommunist avant la Iet-
Hand» op kop, met vlag- mens en wilde samen- tre» zoals hij wel eens
gen van kommunistische werking van alle mensen werd genoemd. 40 jaar
federaties uit zowat heel van goeden wil. Zijn zo lang stond hij op de barri-
Vlaanderen en met een vroeg verscheiden laat kades en noch de koude
tachtigtal bloemstukken dan ook een ware leemte oorlog, noch de meest fa-
ging het dan naar de ste- na. natieke tegenstand, noch
delijke begraafplaats, ge- de financiële moeilijkhe-
volgd door naar schat- Burgemeester Louis den konden aan zijn rots-
ting een 500-tal mede- D'haeseleer uitte de tota- vaste overtuiging ook
voelenden. Achter de lijk- le verslagenheid die maar iets veranderen,
wagen, echtgenote en heerste bij het vernemen Overal waar hij zijn me-
vier zonen, de rode roos van het afsterven van dewerking verleende, in
in het knoopsgat. Een Raymond alhoewel insi- de R.T.S.-Vriendenkr'ing
laatste hulde aan het le- ders wisten dat het nood- in de Vriendenkring van'
venswerk van echtge- lot fataa' zou toeslaan. het Begijnhof, in de Ad-
noot en vader, in aanwe- Verdraagzaam, diepmen- viesraad Leefmilieu, in
zigheid van KPB-pioniers selijk, idealist tot en met, stedelijke kommissies bij
als o.m. Jef Turf en Al- vol liefde voor stad en ontelbare akties, steeds
bert De Coninck. bevolking genoot Ray- was zijn inzet totaal,
Volksvertegenwoordiger mond de algemene sim- steeds met de blik gericht
Van Geyt beklemtoonde Pathie. In de gemeente- op de toekomst en in het
het levenswerk van Ray- raad toonde hij zich een belang van Jan met de
mond, niet alleen in de uitzonderlijke kollega, pet.
Aalsterse regio doch ook een flink debateur doch Voor geld, voor macht of
in Vlaanderen. Hij prees wars van fanatisme. Een voor prestige boog Ray-
zijn nooit aflatende inzet, mens zoals er al te weinig mond nooit. Bracht het
MADAM DENISE,
,'k ben bloy da 'k lanst deize weg ne kier meh aa
kaan klappen, ne kier oever iet anders as oever
verdrietege of ambetante dinges...
'n Pak het meh ni kolèk as ek a hier ba annen
naom noem, madam Denise, mor 't es van anne
maan da 'k hem weit. Verleide weik zat ek
iveranst, 'k zal a ni zegge woor, en door
kwamp ek hem teigen. En ja, hoe goot dad
hein, 't ien woerdeken bringt 't ander mei en
azoei heit 'n dor per malheir annen naom
genoemd. En ik, 'k weit oeik ni hoe da 't
gekommen es, zeg hem aal meh ne kier; ja, en
binnen ienegte daogen es 't here verjoordag.
En hoy meh bezing meh eh koppel oeigen! Hoe
wedje goy da, vroeg 'n? Ja, en dad es eh vies
geval. Oever eh joor of twie of droy, kwamp da
rond deize moment oeik ne kier te pas oever
mensjen die ghiel heer leven «maagd» zen en
blijven. Gelèk es ekik. Al 'n zojje meh dad
attoyd ni oongeiven.Mor ja, 't er zen Lien, en
Boegschitters, en Vissen en Stien- en andere
bokken, mor 't er zen oeik «Maagden». En door
ben ekik boy. En dad hem ek tèn gezeid teigen
anne maan. Die der ne kier most meh lachen
en die zoy: awel jong, tèn zedde goy gelèk as
mèn vraa. De die es oeik «maagd». Jaan, en
van wa dotom hè? En hè zoy meh den dotom.
En of dagge meh na geloeift of ni, mor 't was
podomme zjust op de zelden dag! En dormei
hem ek dad omthaven.
En anne maan, die 'k al jore kaan en wormei
da 'k toch al ne kier ien of twie pintjes
gedronken hem... ja 't zollen der allicht ieneg
te meir kenne zèn... awei, den dienen verteld-
jen meh dagge goy al joren de Veirpost leist.
En da 't spesjool es ver die Pikkels en die
Ajontjes...
Liegt 'n hoy, tèn liege 'k ik. Mor dad heit 'n
gezeid. En 'k was dor zoeidoneg va gedaven da
'k dad in mèn oeiren geknupt hem en da Tc in
men oygen zichzelven gezeid hem: Dolf jong,
omthaaft da!
En omda 't vandaog zjust dan dag van anne
verjoordag es - en omda 't schantj dagge toch
alle weiken teis hoeksken hier leist profe-
teir ek ervan van a nen dikke profisjat te
wensjen. Nog dikker as... nie, 'k goon ni mier
zeggen, mor ge kejje 't peizen hein? En as ek
ien van deis daogen lanst den Hoeigeweg
passeir en ge zotj per malheir door oeik op
stroot loeipen, zal ek ne kier eh salieken
doeng. Van «maagd» tot «maagd».
En booiten mèn beste wensjen van gezondhèd
en wa weit ek allemool dat er op die momenten
allemol gezeid werdn, wensj ek a nog veil
plezier ba 't leizen van de Veirpost en sertoe
van die Pikkelkes!
Wa zegde? Van'sgeloyken? Mersie! En dam
men da nog veil joren on makanderen meige
wensjen hein.
En oever wa kenne meh nog klappen? Oever
dat de Veirpost opsloot? Es da na eh wonder?
Noemt nog ne kier iet da ni op 'n sloot! Balven
onze frang. Den dienen sloot van dag tot dag
af. 't Es nimmer ver op te peizen woor dammen
oygentlèk nortoe goon. Ge *n hoeirt ni anders
as van 't goo slecht, 't es nimmer te doeng,
wajjer zen den beirg af! En 't es woor. Wajjer
zèn ni alben den beirg af tot ghielegans vanon
der, mor wajjer zen goe beizeg meh vanonder
on den beirg nog den diepe pit te krabben ver
nog dieper kennen te kroypen. En of dammen
ooit denne pit van ze leven zeilen ooitgeraoken
dad 'n weit ek nimmer zee. En aal die zugezei-
de slimme koppen die verondersteldj zen van
ons te regeren, de die weiten der nog veil
minder af. 't Ienegste woor da z' heer naa nog
meh beizeg haven es peizen of da ze nog iet
zolle kenne vinnen woor da ze nog gien taksen
of gien belastingen op gezetj 'n hemmen.
Want ni alben sloot alles meh dan dag op, mor
de belastingen die ze ooit heren dooim zoy gen,
dad es ni te geloeiven. En die taksen op 't gein
da ze noemen: «ooiterlèk vertoein va royk-
dom», waar goot da nortoe? Wa wille ze domei
na oygentlèk zeggen? As je ver anne verjoor
dag of anne vaderkesdag nen nieve plastrong
gekreigen hetj, zolle z' a dor oeik op belasten
en zeggen: ge ziet dagge goy ne royke mensj
zèt? 'k Zal oeik ne kier gon peizen woor dat er
nog zol kennen boykommende belasting op
gezetj werren. Per eksempel op valse tannen of
gaa tannen. Ge moetj mor op a tandvlies
knabbelen! Op broeken die te lank of te kért
zèn. 't Zelde ver de rokken. Op de scheersmès-
kes. Ge moetj annen boord mor lote stoon. Op
de schoenen. Ge moetj mor bèrrevoesj in d'
honnestronten tèrren. Op de parraplies. Ge
moetj mor in de regen loeipen of binnen
blei ven. Mor sertoe op dedie die gekoezen
hemmen ver ienen die naa minister es. Da zal
hem lieren!
DOLF
Ontelbare vrienden vergezelden Raymond De Smet en zijn familie naar zijn laatste rustplaats,
(lp)
De Voorpost - 4.9.1981 -3
