ILIANE DE SMET
ÏET ROMANTISCH,
ECHNISCH VOLMAAKT WERK
E AFFLIGEM
1ALSTERSEJAZZKLUB,
/ERLEDEN EN TOEKOMST
2e orgelconcert met
4-handig orgelspel
Affligemse
Harmonie jubileert
Sw^ ^drrc5éTdhae„cnrés (tromb°M» r
FILMJOURNAAL
De Voorpost - 18.9.1981 - 11
opening van de nieuwe parallelle expozalen in seel grijpen. Ze wilde haar lievelingsonder-
Stand» Affligems Kultureel Centrum, ruimten die een echter hoger op en volg- werp, aksentueert ze
L it werden wegens de overgrote aanvraag van de dan ook lessen aan de eens te meer haar fijne
losanten uit de hele regio, deed bezieler Dom Aalsterse Akademie. toets; kontrasterend te-
euchdi ibald Verkest met mevrouw Liliane De Smet een Ernest Sacré kon haar gen een donkere achter-
oger Pk
Baert.
rry
?aut.
re W;
Valei;,
ans Dj
voorgi ikkige keuze.
natii
ezenier
istoor
'arochi
on. F; 9n'
albos.
ordt
'P een
rbecu: len
-oeg.
liamo- ds
k gros ma
Jagmi
-Tram
de vei
lelingi
5n keurig, stemmig
presenteerde zij
een weelde aan
cht va mstukken landelijke
reien, pittoreske ka-
levende stille-
imponerende
:1e or «"landschappen in
'ster D lta^e f°rmaten- Van
ecepir S10'6 naar het kleine<
san» Wen de miniatuur,
^ze gemeen hadden
i natuurgetrouwheid,
nswaoJ quasi fotografische
iheid in de weerga
st zin voor elk détail
steeds kaderend in
globaal inzicht, «De
en het bos»,
waarbij Liliane
vakkundigheid,
meesterschap over
Kalkot materie en de tech-
grond. Ook wel eens, uit
zonderlijk, tegen een hel
dere fond en toch flink
reliëf vertonend. Haar
miniwerkjes, waaraan ze
in één trok doorwerkt,
zijn echte pareltjes die
getuigen van haar akku-
ratesse en observatie.
Schoolhoofd van de ge-
te
overtuigen van haar in-
trinsiek talent en deed
kreeg ze dan ook te Gijze- haar geloven in eigen
gem zelf. Dat ze momen- kunnen
teel nog liefst werkt met Na deelname aan
backgroundmuziek is groepstentoonstellingen
wellicht een teken van volgden individuele o.m.
de dualiteit in haar ge- te Bonheiden, Herder-
moed waar het plastisch sem, Lebbeke. Aalst en
en het muzikaal element Welle.
elkaar gunstig stimu- Aanvankelijk waren het meentelijke school
ifrerV vooral reprodukties van Welle Jozef Houtman,
De hogere humaniora- werken van Hollandse school die tegen de alge
cyclus was destijds nog meesters waarmee ze mene trend in klassen
niet georganiseerd te heel wat sukses boekte bijwint en nu pas haar
Gijzegem en Liliane, ge- en haar technische vaar- elfde klas startte be-
n «hgheid bewees. klemtoonde in zijn inlei-
belandde te Aalst bij de Een paar jaar later vond ding vooral het technisch
Dames van Maria. Het ze echter haar eigen stijl benaderen van de reali-
W?r.fev0n stl1 uin haar die steeds getuigt van teit gesteund op een ar-
schildersleven. Het oen- een zekere romantische tistieke, eerder droef ge-
seel werd opgeborgen in ingesteldheid. tinte geaardheid.
de ^°de. In haar werken toont Li-
Na haar huwelijk met in- liane De Smet een grote
genieur Frans Jaspaert diversiteit. Landschap-
vestigde ze zich te Bon- pen met een speciaal tur-
heiden doch haar geluk koois gekleurde lucht, ty-
bno doch zonder was er van korte duur. pisch voor haar alleszins
Op 31-jarige leeftijd over
leed haar echtgenoot en
Liliane bleef over met
kwistig tentoon-
en dit wel met
bombast.
van in haar jeugd
an Di Liliane De Smet blijk
artistieke aanleg
ze in de huma-
bij de zusters te reeds
op béegem voor een di- staan.
werd gesteld; mu- Met haar drie kinderen
U kan deze tentoonstel
ling nog bezoeken tot en
met zondag 27 september
op zater- en zondagen
van 14.30 tot 20 u. Op
zondagen bovendien ook
drie kinderen. Kinderen
die thans, afgestudeerd,
't volle leven
herfstlandschappen van 11 tot 13 u. Op ande
met eigen koloriet. re dagen op aanvraag.
Met haar bloemen, wel LH
meer bepaald viool
of schilderen.
itjedn len,
hei baar nogal uiteenlo-
is desjde richtingen die
op een polyva-
artistieke inge-
iheid. Als interne
heel wat vrije tijd
week-ends die des-
zondig nog in het internaat
meegemaakt,
bren^ndelijk koos ze voor
penseel. Haar eerste
iding op dit stuk
trok ze dan terug naar
haar geboortedorp en
nam haar intrek bij haar
ouders. Ze werkte enkele
jaren als bediende en
kocht een huis te Aalst in
de Hoogstraat, huis waar
nu de «Galerij De Smet»
is gevestigd.
Doktersadvies, aanmoe
digingen van tal van
vrienden en eigen krea-
tieve ingestelheid deden
haar terug naar het pen-
Volgende zondag 22 september om 15.30 uur
speelt Rob Deleersnijder, organist aan de O.L.
Vrouwekerk te De Panne in onze Sint-Martinus-
kerk werk van Alain. Back en Franck.
Het meest verrassende komt echter op het eind
van het programma.
'Samen met Kristiaan Van Ingelgem voert hij
immers 4-handige orgelwerken uit. Het gaat om
composities van Joh. Aelbrechtsberger en 2
Fantasias van Adolph Hesse.
bedel
ta' l« rtniet te temperen geestdrift vat het bestuur van aandeden. pertoire opgebouwd uit
°I,., ,a'8'er8e jazzklub «The Crazy Bol Café vzw» op Doch, genoeg over het standards, New Orleans-
iag 20 september aanstaande een nieuw seizoen verleden want «The Cra- en dixielandtunes, ge-
met een openingskoncert in hun lokaal. Gee- zy Bol Jazz Café v.z.w.» is bracht met een ongeloof-
i;n 1 ^bergsestraat 84. Recht uit Rotherham (Engl.) blijkbaar vol plannen en lijke geestdrift, swing en
den hiervoor «Dave Brennan's Jazzmen» aange- nieuwe initiatieven voor drive, én met het oog op
ten, een zes man sterke dixieland-formatie met de toekomst. het entertainen (lees:
amuseren) van hun pu
bliek. Wij herinneren ons
een meiavond (nacht)
1980 waar een paar bis-
nummers uitliepen in
een komplete extra vier
de set. Van entoesiasme
gesproken!
Het Crazy Bol bestuur
deelde ons ook reeds de
programmatie mee voor
de komende maand
oktober:
4.10 begroeten wij er op
nieuw de revelatie van
vorig seizoen, nl. Collin
«Kid» Dawson and his
-sinds lange jaren gevestigde reputatie. Alvo-
10 I hierover de hoogtepunten van vorig seizoen op
z««njH,tten.
tember '80 werd ge- Handy's discipel een on-
natk it met de Engelse Col- vergetelijk koncert.
Stawf'Kid» Dawson and his In de halfvastenperio-
Zoals reeds boven ver
meld wordt de start ge
geven zondag 20 septem
ber aanstaande met Da
ve Brennans Jazzmen uit
Rotherham (GB).
- Dave Brennan, banjo-
Orleans de werd een grotere or- j vokalis, en lei
'd, meteen een gamsat.e op touw gezet van zijn „New Drleans
netter, een echte re- pogend een geestelijke jazz
ward New
'haes itie, deze negentien- band te leggen tussen
en» is al verschillende
talentrijke trom- twee steden met een kar- jaren in de mnni zeer
In nlrtr»Kor L-out-, nrtvrr ItrrrHitio* Naur (lr_
geliefd in Engeland en
op het kontinent. De
ling hst. In oktober ken- navaltraditie: New Or-
i wij een swingende leans en Aalst. Onver-
»dNewKnrl!fr!raaTmet ValSt!, Stre??arad,eS en rnen^elling'van deze for-
)!d\n ThaSr iiain een ?°r dne °rkesteü matie is uitgelezen, de
antecedenten der band-
eiqc
eialn2 ^azzb>andbal kregen onze leden spreken trouwens Onward New Orleans
eigen bodem. Bi, het karnavahsten blijkbaar voor £chzelf. Frank Jazzband:
voor zondag 25.10 strik
ten zij, voor de eerste
maal in het Belgische
jazzcircuit en exclusief te
Aalst, niemand minder
dan blueszanger en gita-
fc"hlIlaTai,ndirenS nie' TT" !°H' d1 'dee: Br°°te' (klarinet en te-
nng band, The Jegg- mogelijk ook door karna- nnr<,f,vj
I Npw Orlactnc T<-»1 l. ij 1 J:i
hét b vahnoehe.d werd dit nu- reeds W)
taLd! w'i2" I aeCh S ha" Martin, Keith Smith. John
fc Rol T SU, Mike Daniels,
W Ook „Lo L w ue maanden aPnl;n Brian Turnock (bass) zat
hier tA linrl L- wüu J0g|n weD.n°g d® eveneens bij Barry Mar- rist Gerry Lockran waar-
nn«l u6 nn Rogeru Bird and tin en Keith Smith, was over wii u in komende
Es it hl1 I"?** te horen;.ge- o.m. ook nog te horen op
)inr wgens uit de Kern- volgd door een grandioze iD<s v Contain John
'en" fh',C7',7' ,Km'^3i°n,Night ge"
*te dl Fra,C k 1,0ng,e' la' Burgon bezit een typisïh
SbmH 9 3 lentnjke en uiterst be- flegmatieke
retDand. geesterde s™ioweo
Aalsterse
humor die
1980 Palrick-MaT-
over wij u in komende
edities graag meer zul
len vertellen.
De Crazy Bol Jazz afé
v.z.w. zit duidelijk op de
goede weg en vult in de
ze stad een leemte én
een behoefte aan welke
„A, S,ru£l„"°! Lier.*and ,hi; Jlie"ds"- ze de lead. Pat O'brien hier maar al teTan'a"^
oi jazz v^ate aan naar een nieuwkomer: de entwintig tot dertia iaar
«ens ,oe gevulde een groots o^gezefsS- ^cks word^ngemanipu- geduurd eer de jazzlief-
tfilwind door de tot
Madelon. Öp de koncert met de zeer ver- Kennedy
ntifk» rlianctaliilra fl rrlatrrrnn
e l*qaars«perseptie» dienstelijke Aalsterse
dit weekblad stelde Big Band, onder leiding
in voorpremière, van Octaaf Boone, een
■huisorkest» voor suksesrijk einde van een
door Terry hebber hier op regelma-
iskd (lui
Erei
tige tijdstippen aan zijn
Dave Brennans Jazz- ^trekken kon komen. Daar
men brengen vooral is nu aan verholpen.
«happy mucis» in een re-
)e
lijk
rsel
\cM la,
stadsnotabelen,
len publiek. TLe Ori-
h Crazy Bol Jazzband
'sedert begin sep-
gevormd en in al-
stilte» aan het repe-
W.S.
welgevuld
1,30
erge
voorwaar
jazzseizoen.
The Crazy Bol Jazz café
v.z.w. presenteerde in
haar eerste (vol) seizoen
zomaar eventjes eenen
twintig koncerten, ver
prestatie zonder zorgd door drieëntwintig
3 was het pro- jazzformaties; wanneer
'eren in februari wij hierbij de groepen
van Europa's groot- optellen die zij geduren-
ORDINARY PEOPLE 4 OSCARS
Ze is een mooie vrouw op middelbare leeftijd, is
duur gekleed en houdt van kwaliteit met een
naam op. Hij is advokaat en lid van het direk-
tiekomité in een grote bank. Samen wonen ze in
een prachtig huis met dito wagen in één van de
betere wijken rond Chicago. Kortom, voor de
buitenwereld zijn ze een voorbeeld van een
welstellend gezin met upper-class trekjes.
Het verhaal
Plots zit je binnen in de huiskamer. Vader
(Donald Sutterland) neemt nauwelijks gekon-
centreerd The Wall Street Journal door, moeder
(Mary Taylor Moore) brengt de net gemaakte
pancakes aan tafel. De zoon is helemaal afwe
zig en lust de dingen niet. Het dringt meteen tot
je door dat er hier wat scheelt dat niets met
materiële welvaart te doen heeft, maar dat zij
Ordinary People (gewone mensen) zijn met een
berg relatieproblemen.
Wat is de aanleiding tot die situatie?
Het gezin telde een paar maanden terug nog
twee zoons. Wanneer beiden op zeiltocht ver-
trekken komt er plots slecht weer opzetten
waarbij de oudste het leven verliest. De jongste
zoon Conrad (Timothy Hutton) kan het schuld
gevoelen niet verwerken dat hij verantwoorde
lijk is voor de dood van zijn broer en doet een
poging tot zelfmoord. De tekens van die illuste
re daad zijn als brandmerken te zien op zijn
beide polsen. Praten in de familie Jarett over
deze tegenslagen doen ze niet, noch over het
een noch over het ander, alles wordt gewoon
opgekropt.
Na de huiselijke morgendrukte komen een paar
schoolmaats Conrad oppikken. Deze hebben
het uitgebreid over de vrouwelijke schoolgaan
de jeugd die zij langsrijden, maar de laatst
opgepikte geeft geen kick. Op school verloopt
de dag al niet veel beter.
Als een meisje zijn aandacht wil trekken stoot
hij haar onbedachtzaam en kwetsend af. Na
schooltijd stapt 'Con' naar het zwembad waar
hij een voortreffelijk presterend lid is van de
zwemclub. Maar hij doet daar zo onbehouwen
dat hij de klub verlaat voordat het trainings
schema is afgewerkt. Hij voelt zelf wel genoeg
aan dat hij helemaal verstrikt is geraakt in zijn
eigen problemen en zelfstandig geen oplossing
weet te vinden. Daarom besluit hij kontakt te
zoeken met een psychiater die zijn vader hem
terloops heeft aangeraden. De jongen is nog
niet goed binnen op het kabinet van de psy
chiater (Judd Hirsch) of het zit er al bovenarms
op over een praktisch probleem. De komende
dagen kennen hun verloop en het wordt duide
lijk voor Conrad dat de terugkerende zwemoe-
feningen er teveel aan worden en hij besluit er
de brui aan te geven, zonder zijn ouders van die
beslissing op de hoogte te brengen. Hij gaat
dan in de plaats maar wat rondlummelen in de
stad en op een avond ontmoet hij een kollega-
patiënt. Ze bieden tegen elkaar op over hoe
goed ze zich wel voelen maar iels zinnigs weten
ze tegen elkaar niet te vertellen. Ondertussen
blijft Conrad de moed vinden om de dokter te
blijven opzoeken op het afgesproken uur. Lang
zaam riiaar zeker begint hij te vertellen over zijn
trauma, maar er ontstaat ook een neveneffekt.
Hij mist genegenheid van zijn ouders en dan
vooral van zijn moeder die het niet onder
stoelen of banken steekt dat de verongelukte
zoon haar oogappel was. De vader is nog het
meest begrijpend over de problemen van zijn
zoon en het is hij die zich meer en meer begint
vragen te stellen over het hoe en waarom.
Wanneer hij de dokter gaat opzoeken met een
foefje over zijn zoon belandt hij letterlijk op de
patiëntenstoel. Even maar en de vader begint
ronduit te praten over de relatie met zijn vrouw
Vader Jarrett weet dat hij intens gelukkig is
(geweest) met zijn vrouw maar begint erachter
te komen dat fatsoen en burgerlijkheid mooi
zijn 'meegenomen in het leven maar dat liefde
en werkelijke kommunikatie tussen beide part
ners nog wat anders is. Als de ouders besluiten
er een tijdje van tussen te trekken is het hek
helemaal van de dam en volgt de ene diskussie
de andere op, ze praten over hun zoon, maar de
een kan zijn gevoelens niet meer kwijt aan de
ander. Als de achtergebleven Conrad op
nieuwjaarsavond kontakt zoekt met zijn hospi
taalvriendin verneemt hij dat zij de lijn heeft
doorgetrokken en de dood is ingestapt. Hij is
van dat nieuws zo overstuur dat hij hals over
kop bij zijn dokter komt binnengevallen waar
de tijd is aangebroken om het finale gesprek uit
te praten. Na krampachtige driftbuien van ver
slagenheid en verdriet weet Dr. Berger Conrad
aan het verstand te brengen dat het leven hem
is gunstig geweest en slaagt hij in zijn opzet om
de jongen oprechte levensmoed in te spreken.
Even na nieuwjaar komen de ouders terug thuis
en kunnen het niet laten met elkaar te bekvech
ten. Diezelfde avond nog wordt de ballon door
prikt en verlaat Beth Jarrett het huis. Zij laat een
bewust geworden vader en een begrijpende
zoon achter...
De film
Ordinary People start als het verhaal van Con
rad Jarrett en stopt als dat van Beth en Calvin.
Een huwelijksband dat zovele jaren heeft kun
nen standhouden wordt door ongelukkige om
standigheden opgebroken mede door het be
wustzijnsproces van één der partners. De film is
een exponent van het feit dat relatieproblema-
tiek welig tiert in onze maatschappij zonder dat
daar uiteindelijk veel aandacht wordt aan be
steed, maar dat mensen zeer diep en gevoelig
kan kwetsen met onuitwisbare littekens voor
het leven.
De regisseur
Voor de eerste keer Robert Redford achter de
kamera, en het mag gezegd dat hij zich zeer
voortreffelijk van zijn taak heeft gekweten.
Toen hij de roman van Judith Guest vijf jaar
geleden kreeg toegestuurd, vond hij het boek
het beste dat hij sinds lang gelezen had. Hij
maakte meteen plannen voor de verfilming en
werkte anderhalf jaar aan het scenario.
De akteurs
Timothy Hutton komt werkelijk over, is zonder
schroom voor zijn rol en houdt heel wat troeven
achter de hand voor de toekomst.
Donald Sutterland is wat slapjes in zijn rol van
vaderfiguur en weet zich niet echt geloofwaar
dig te maken.
Mary Taylor Moore kennen we van de t.v.-serie
«Meisje van de t.v.». Maar, wat zij aan akteerta
lent kwijt kan in Ordinary People heeft geen
enkel verband en is onherkenbaar met het
ingeblikte werk van de tv. Zij weet de moederfi
guur gestalte te geven, in grote mate gesteund
door de koelheid en afstandelijkheid dat zij aan
haar rol weet mee te geven.
De Oscarstory
Toen de film een jaar geleden werd uitgebracht
in de Verenigde Staten werd het meteen duide
lijk dat Ordinary People de grote kanshebber
zou worden op de zo begeerde Oscarbeeldjes.
Ondertussen weten we meer en is de film aan
de haal gegaan met niet minder dan vier
onderscheidingen en zeven vermeldingen. Ik
heb het er in de bespreking van Raging Buil al
over gehad, maar mijns inziens is die prijzenre
gen gewoon teveel van het goede. Ik ga niet
afdingen op de waarde van de film en als
dusdanig raad ik je ten stelligste aan deze
prent te gaan bekijken, maar voor mij blijft het
een tendensfilm die is bekroond geworden. Hoe
verklaar je anders dat Hutton voor een hoofdrol
in de film een Oscar krijgt toegewezen voor de
beste bijrol! Daarom ben ik bereid aan te
nemen dat het filmlobbyen en de onzichtbare
schakels hebben samengespannen om Red-
ford's film als de beste te bekronen van het
voorbije filmjaar.
Technische fiche
Regie: Robert Redford
Scenario: Alvin Sargent
Muziek: Marvin Hamlisch
Vertolking: Donald Sutterland, Mary Taylor
Móore, Judd Hirsch, Timothy Hutton.
123 minuten, USA 1980, verdeler CIC.
Programmatie Aalsterse filmzalen
ik vind: 0 onbelangrijk X goed XX zeer goed XXX
niet te missen.
Feestpaleis
Ordinary people: kwotatie XXX
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.10 - 18.20 20.30
Hopscotsch: kwotatie: 0
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.10 - 18.20 - 20.30
De ene goede spion tracht de vanzelfsprekend
slechte spion schaakmat te zetten, overgoten
met een laagje geweld en gesteund door vrou
welijk schoon. Waar hebben we dat verhaal
nog gezien?
The Bronx. 3e week, kwotatie: XX
Fort Apache is de toepasselijke bijnaam van
het politiebureel in het 41e precinct van de
South-Bronx, N.Y. Het is het enige bastion van
rechtszekerheid mijlen in het rond. De wijk
bestaat uit leden van een volledig gedesoriën
teerde maatschappij. Van een kuituurpatrimo
nium is sinds lang geen sprake meer. In dat
dekorum is Murphy (Paul Newman) gewone
straatsmeris. Belast met alledaagse opdrach
ten. Fort Apache is één van die films waarin de
makers het niet echt aandurfden om volledig
door te stoten tot het explosieve onderwerp dat
ze als uitgangspunt namen van hun scenario.
W.: 19-21
Z.: 15 - 17 - 19 - 21
Palace
Clash of the Titans: kwotatie: 0
Spektakelfilm met een hele resem gekende
akteurs, die jammer genoeg niet borg staan
voor goede kinema.
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.15 - 18.45 - 21
The Stuntman: kwotatie: 0
W.: 18 - 20.30
Z.: 14 - 16.10 - 18.20 20.30
De film is mij totaal onbekend en ik heb er
evenmin dokumentatie over. Naar men mij
toevertrouwde zou de hoofdrol gespeeld wor
den door Paul Newman.
Seven from Heaven: kwotatie: O
Onbelangrijke rommel.
W.: 18.30-20.45
Z.: 14.15 - 16. W - 18.30 - 20.45
baetens ben
ding nodig om ze in stand Het jaarlijks paaskonsert
Sflmpn mpt Ahdii? 'e Door de i»r'n gtoeUedanookuiltoleen
JailIClI II1CI IJ lil I heen bleef ze steeds een belangrijk muzikaal gebeu-
°ude gtiil "i j*""h"'ih ifi^hll" '?83e!lAh? ^mi8em haar 9e eeuwfeest zal vieren alhoewel ze s'teeds streefde Dirieené pfém^Weemaels
'H114Ü o de hun eelste (hal,) sel- l "kcrl 00k dt' «Koninklijke Harmonie St.-Ceeilia Hekel- naar het brengen van kwa- h!J i. edmaeis
m fcPtrziinahmn;Y rn naar hie,r haalden Ut® blaast dan inderdaad ,70 jaar en is "eit. néar deferfekrie trtSS bTmiftoire mT
n beste komen wij tot de som van dan ook een der oudste van het gewest. Na die van M" A" Arn,llta,re mu"
V overgave en vierendertig jazzbands Moorsel althans.
chrTi Jde ^rantrnr6!^' die ons keizerlijke stede Opgericht in een periode len eerder beperkt waren de ze zich tot het verzorgen sté tiid bijstaan door wi'lfv
Captain» John in slechts anderhalf jaar waarin de financiële midde-, was veel moed en volhar- van waardevolle konserten. -
de Muziekakademie Au
gust De Boeck.
De «Harmonie» was er
reeds toen in 1869 het Bis-
schoppenhuis heropend
„.j v, »iu- werd. Ook toen in 1898 het
Na de dorpspolitieke peno- ziekkapellen liet zich bij O.L.V.-beeld uit Dender
de, nu afgesloten, beijver- zijn direktiewerk de jong- monde terug naar Affligem
fi* -rirvK *r\t Kot i/Arrm-non werd gebracht
was ze van
Afnez. tévens' dirigent aan de partij. Wel en. wee van
de Abdij leefde ze intens
mee.
Op zaterdag 26 september
luistert ze nu weer de eu
charistieviering van 19 u.
op met werken van Tec
Huggens, Saint Preux, Ke-
telbey en van dirigent Wee-
maels zelf.
LH
