IS
Wat deed
Aalsterse Kulturele Raad in 1980?
ALGEMENE VERGADERING
PRIESTER DAENSFONDS
VRIJE tribune 1
kruislicht
BC
Onze
woordvoerders
te Brussel
Derde CVP-etentje
i'
uw woord
12-25.9.1981 - De Voorpost
De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het
recht de teksten in te korten.
DE ACHTERSTAND VAN ONS ARRONDISSEMENT
Verleden zaterdag heeft het VU-kader zich tijdens een
studiedag gebogen over de sociaal-economische toe
stand van ons arrondissement Aalst. Een verslag hierover
leest U elders in dit blad. De éénzijdige gerichtheid van
onze nijverheid op textiel, kleding en bouw en de bijko
mende algemene crisis, heeft de achterstand van onze
streek t.o.v. de provincie en van het rijk nog wat dikker in
de verf gezet.
Onze industrieterreinen zouden vooral in het zuiden beter
moeten ontsloten worden vooraleer zij interessante be
drijven kunnen aantrekken. Daarvoor moet het klimaat
voor de investeerders aantrekkelijk gemaakt worden. Nu
worden zij door de te zware druk ontmoedigd, afgeschrikt
en onze grenzen over gejaagd.
Het moet inderdaad nog de moeite waard zijn te werken,
te sparen en te ondernemen. Deze jarenoude VU-slogan
blijft nu meer dan ooit actueel.
De inspanningen van de intercommunale Land van Aalst
en van het Expansiecomitee werden tijdens de referaten
terecht in de bloemen gezet. Uit het publiek rees de vraag
wie van de regeringspartijen in staat was een toekomst
gericht en arbeidsintensief bedrijf naar onze streek te
lokken?
Grote nadruk werd gelegd op de noodzakelijke aanpas
sing van ons wegennet. Prioritair eist de VU de vlugge
uitvoering van de rijksweg 56 die Geraardsbergen met de
Gentse kanaalzone, de E3 en de E5 moet verbinden. Er
moet ook dringend voortgang gemaakt worden met de
aanleg van de RW 731 Ninove-Aalst met daarbij aanslui
tend de verbinding naar Geraardsbergen.
Uit de discussie is ook de zorg van de congressisten
gebleken voor ons leefmilieu en het maximaal behoud
van onze zeldzaam geworden vruchtbare landbouw
grond. Ook de waterzuivering van het Denderwater werd
aandachtig besproken.
Op het eind van mijn toespraak heb ik de link gelegd naar
de ontwikkelingslanden. In de wereld waarin wij leven
bestaat het inderdaad dat tamelijk welstellende burgers
van een der rijkste landen van de wereld intens naar
middelen zoeken om de welvaart van de streek nog te
vergroten, terwijl elders in de wereld drie vierden van de
aardbol armoede lijdt en terwijl miljoenen mensen, meest
al kinderen, sterven van honger!!
Moeten wij ons fataal neerleggen bij de grootste onrecht
vaardigheid aller tijden of willen wij daar werkelijk iets aan
doen? Ik heb een citaat van Phil. Bosmans bij de hand:
«En tóch... zolang mensen doodgaan van honger is er
een open wond in de wereld waaruit bloed en tranen
stromen.
Wij bezitten de middelen om de honger uit de wereld te
bannen, beweren de deskundigen. Wij zullen pas slagen
op de dag dat wij, dat de politieke leiders en het volk van
de rijke landen voldoende «hart» en voldoende «liefde»
zullen bezitten om zich meer te bekommeren om het lot
van de armen dan om een reis naar de planeten en de
perfectionering van de bewapening. De ander lijdt hon
ger... want jij hebt zijn deel!»
Aalst zal tijdens de komende 11.11.11 .-aktie opnieuw de
gelegenheid geboden worden om te tonen dat solidariteit
met de armsten onzer broeders geen ijdel woord is.
JAN CAUDRON
beeld te hebben gegeven van wat zo'n beleid kost aan
mensen, materialen, promotie en noem maar op. Het
wordt trouwens voor iedereen maar al te duidelijk dat wat
met één hand wordt gegeven, met de andere hand weer
wordt binnengehaald. Bovendien zou het interessant zijn
eens te vernemen waar de overheid in deze tijd de
klemtoon moet leggen: voortdoen in de triomfalistische
stijl, of inkrimpen en bezuinigen en meer overlaten aan
het initiatief van de inwoners zelf?
Willy Van Renterghem
Volksvertegenwoordiger
MERKWAARDIGE ONLOGIKA
VAN DE CVP-MIDDENGROEPEN
«'t Land van Riem» uitgave van de CVP-Middengroepen,
Kaders en Zelfstandigen van Aalst, slaagt er telkens weer
in de lezers te verbazen door de simplistische onnozelheid
van het gepubliceerde proza. Het septembernummer is
daar weer een pareltje van. Konstante in de teksten blijft
steeds een aanval op de vakbonden die als een rode lap
de stier van de CVP-Middengroep wel heel erg moeten
beroeren. Een onwaarheid, zo groot als een basiliek, is
dan ook graag meegenomen om de vakbonden en de
werknemers een goede veeg uit de pan te geven. Zo
wordt koudweg gesteld dat de vakbonden kant noch wal
raken als zij beweren dat «alleen» de werknemers zullen
inleveren bij de elkaar snel opvolgende programmawet
ten, herstelplannen en begrotingsronden. Daarbij wordt
wetenswillens voorbijgegaan aan het feit dat de vakbon
den nooit hebben beweerd dat de werknemers «alleen»
zullen inleveren, maar wel duidelijk stellen dat steeds
opnieuw, in de eerste plaats en in de grootste mate wordt
gegrepen naar het arbeidsinkomen, en naar de sociale
vergoedingen.
«'t Land van Riem» is daarmee niet aan zijn enige kemel
toe. Verder wordt er gesteld: «Als de koopkracht van de
werknemers met enkele percenten vermindert betekent
zulks ook dat het inkomen van de zelfstandigen, die van
de binnenlandse koopkracht moeten leven, zal verminde
ren. En als die zelfstandigen failliet gaan moeten ze niet
eens op werkloosheidsvergoedingen rekenen.» Wat willen
de CVP-Middengroepen dan eigenlijk? Enerzijds willen ze
niet weten van de vakbonden die de strijd voor het
behoud van de koopkracht van de werknemers schragen.
Anderzijds willen ze diezelfde koopkracht niet zien ver
minderen want dan verdienen ze ook minder. Denken zij
misschien dat zonder een sterke arbeidersbeweging en
zonder strijd die patronale wereld plots zo menselijk is
geworden dat loongeschenken alledaagse kost worden?
De werkelijkheid is daar om het tegendeel aan te tonen. In
feite komt het hierop neer dat de CVP-Middengroepen en
voorwaar niet uit CVP-hoek alleen, zich openlijk vijand
verklaren van de werknemersorganisaties en van de
werknemersstrijden, die er moeten voor zorgen dat de
koopkracht behouden blijft of groeit, waardoor ook het
inkomen van de middengroepen wordt beveiligd. Als ze
daarvoor op de grootfinancie of de patroons moeten
rekenen slaan ze de bal niet alleen mis maar zelfs kapot.
Zien ze in hun allergisch kortzichtige egoïstische blind
heid deze elementaire logika niet meer zitten dan steken
ze zelf inderdaad de kop zeer diep in het zand. En graven
ze hun eigen graf.
Jos De Geyter
DE KERK?
Het is een mode en een must geworden ook bij
gelovigen met een zekere terughoudendheid over de
kerk te spreken, er moet bij sommigen een bijna ziekelijk
genoegen zijn om zonder veel historisch perspectief alle
oude koeien uit de gracht te halen, en zoveel aandacht te
besteden aan het onkruid op de kerkelijke akker het
was er, en het is er! dat men helemaal vergeet te kijken
naar de tarwe die er groeit. Is het zo lollig om op zijn eigen
gelaat te timmeren?
Nu is het waar dat we niet een kerk zijn van engelen, en
dat de leden, en dus ook het geheel, dikwijls blijk geven
van gebrek aan moed (zoveel helden zijn er niet) en
gebrek aan inzicht. En even waar is dat die kerk toch
tracht in de voetstappen van haar Stichter te lopen (of te
strompelen).
Typisch daarvoor is een briefje van de apostel Paulus aan
zijn vriend Filemon. Het betreft diens slaaf Onesimus. Die
Onesimus was de plaat gepoetst en 't einde raad bij
Paulus, die in Rome gevangen zat, terecht gekomen. Hij
vroeg Paulus, bij zijn baas een goed woordje te doen om
niet te hard aangepakt te worden als hij terug moest
keren. Men zou verwachten dat zo een kerkman in zijn
pen zou geklommen zijn om Filemon eens duidelijk de
principes met betrekking tot slavernij onder de neus te
wrijven. Niets van! Alleen pleit hij ervoor als een vrienden
dienst Onesimus vrij en bij hem te laten.
Gebrek aan inzicht bij Paulus? Ongeveer wel. Maar 150
jaar later doen de heidense» romeinse eigenaars van
slaven er hun beklag over, en verwijten de christenen dat
zij de boel bederven door hun slaven de vrijheid te
schenken.
Wat was er gebeurd? De «Geest» van Christus was bij zijn
volgelingen geleidelijk doorgedrongen, en had het houden
van slaven onmogelijk gemaakt: het ging niet op te
geloven dat elke mens in Gods oog evenwaardig]
toch iemand als slaaf aan zich te onderwerpen.
Om met een grote sprong te belanden rond 18!
tragedie van priester Daens afgezien van het g
politieke spel: Daens moest weten dat een botsii^
Woeste geen klein bier was bestaat hierin dat li!
conflict kwam met een instelling die te weinig kerkv^
Want: wat is de kerk op de keper beschouwd?
uitvoering van het testament van Christus: «doet CP
mijn gedachtenis»; draag die mentaliteit, dit levensinj
van mij als een gist en bijna als een besmetting jl
geschiedenis door. Enerzijds houdt dat testament q I
erkenning van God, de aanbidding, het bewustzijn dal I
in Zijn Hand leven en geroepen zijn om bij Hem blij*
te bestaan, dat Hij uiteindelijk ons geluk wil «omdat lU
mensen lief heeft». Anderzijds de bevrijding uit gierigijl
hoogmoed, heerszucht, egoisme, wraakzucht, nijdl
andere sieraden die bij ons niet zo zeldzaam voorkom F'
Om te komen tot eerbied, waardering en liefde voo
andere mens, die naastenliefde die ons doet zeggen
kan die pijn niet doen, ik kan die hulp niet weigeren
moet voor die evenmens goed zijn, en wel van harte.
En ten slotte: de uitvoering van het testament van Jq
door de tijden heen vraagt om enige organisatie, zo]
zou alles al lang geschiedenis en verleden zijn. En mét
onvermijdelijke fouten en tekorten heeft die instelling
kerk, niet alleen het testament van Jezus doorgege* I
maar ook als een gist de mensheid doordront
humanisme mogelijk gemaakt waarvan one
soms weinig beseffen dat zij ook er nog altijd i
Vele verworvenheden van nu, onder andere he
terrein van het OCMW, zijn vanzelfsprekend gev
na een lange praktijk door de kerk.
Eigen organisaties heeft hij niet op zijn aktief. Dat
ligt trouwens niet in zijn taak die eruit bestaat te
adviseren, stimuleren en koördineren.
het rekreatiecentrum te
Gijzegem en aan het ver
soepelen van de proce
dure tot gebruiken van de
dienstcentra door de ver
enigingen.
Werkgroep III had het
over «Kuituur anders be
leven», waarin uitzicht
van straten en pleinen,
groenstroken en bloem
perken o.m. werd be
sproken.
In de plenaire zitting
had men het over het ad
vies i.v.m. de be
stuursvorm van het Kul-
tureel Centrum en over
de normen en de aanstel
ling van een kultuurfunk-
tionaris en/of direkte!
van het Kultuj
Centrum.
Speciale akties wsi
naast een druk bijg|
woonde nieuwjaars
konferentie een bezol
aan de historische f
bouwen van Aalst en
geleid bezoek aan
Kultureel Centrum.
VRIJE TIJD
Weken geleden kregen de Aalstenaars een krantje in de
bus ter gelegenheid van de Jaarbeurs. Daarin las ik een
artikel van de Aalsterse Minister die de Staatsinmenging
in het bedrijfsleven meende te mogen goedpraten, aan de
hand van welgeteld één voorbeeld. Zoiets is pure dema
gogie, tenzij de auteur zich niet bewust is van de talrijke
studies die het tegenovergestelde hebben aangetoond. In
België moet er op dat gebied trouwens nog weinig
aangetoond worden: de Staat is failliet, en dat feit zelf ligt
aan de basis van de crisis! De Staat heeft trouwens
putten gemaakt en maakt die vandaag nog meer!
die enkel opgevuld worden ten koste van onze
koopkracht en de competitiviteit van onze bedrijven. De
Regering vindt geen consensus om zichzelf beperkingen
op te leggen, en denkt daar zelfs niet aan.
De toestand is daardoor zo hopeloos, en de bevolking is
zich daar van bewust, dat men liever verder knoeit dan
eindelijk het oordeel van de kiezer te vragen én er dan
rekening mee te houden.
De Aalsterse Minister die de stad begrotingsvoorschriften
toestuurde en overigens een vinger in de pap heeft bij de
verdeling van het gemeentefonds, heeft in datzelfde
artikel de lef te beweren dat er voor de stad nog
mogelijkheden zijn en dat de S.P. dat zal waarmaken met
twee goede schepenen en enkele goede jonge mensen in
de gemeenteraad. Hieruit versta ik dat de huidige SP-
schepenen het niet waarmaken.
Daarmee denk ik aan een artikel van één van die
schepenen: «Vrije tijd en Inspraak» in de Voor Allen van
18.9.1981. Volgens dat artikel is vrijetijdsbesteding een
levensgroot probleem dat op één lijn gesteld wordt met de
werkloosheid! De negatieve evolutie wordt er toegeschre
ven aan het gebruik van computers en dus niet aan het
falend beleid van de regering.
Met Japan als voorbeeld het land van de computers en
robots is het duidelijk dat die theorie geen steek houdt.
Bij ons moet trouwens niet gedacht worden aan rationali
saties om de produktie te verhogen en nieuwe markten te
veroveren met welke argumenten? maar gewoor.
om bedrijven van het failliet te redden, die zwaar gebukt
gaan onder de crisis en de falende aanpak ervan.
Bovendien verwachten de economisten een heropleving
in 1985, maar enkel voor die landen die technologisch de
trend zullen gevolgd hebben. Met de SP-filosofie is België
dan echter al een ontwikkelingsland.
De steller droomt van arbeidsverkorting naar het voor
beeld van zijn idool Mitterand. In betere tijden zou
iedereen daarvan dromen maar in de huidige omstandig
heden is het duidelijk dat de bedrijven heel wat meer
armslag nodig hebben vooraleer er nieuwe lasten op hun
schouders worden gelegd.
De steller is allergisch aan reclame. Hij heeft dus nog niet
begrepen dat de bedrijven in deze tijd enkel nog kunnen
verkopen als zij inspelen op bestaande noden en behoef
ten. Hij meent anderzijds wel dat de overheid de wijsheid
in pacht heeft om de mensen een «gezonde cultuur- en
vrijetijdsbesteding» voor te schotelen.
Zo'n uitspraak is moar denkbaar als men de mensen als
onderontwikkelden beschouwt. Het Aalsterse vereni
gingsleven is er niet dank zij het beleid en er zijn weinig
redenen om de pluimen van een week voor vrijetijdsbeste
ding op de eigen hoed te steken.
Eigenlijk zou het eens nuttig zijn om meer fundamentele
principes aan de inwoners te onderwerpen, na hen een
Hun kleine wereld
Waarom zien wij te Aalst nooit eens een socialistische
schepen op het Festival van Vlaanderen? Toen onlangs
het nederige Herzele hoge toppen scheerde door haar
deelname aan het Festival met een eerste koncert door
het befaamde English Chamber Orhester in een bomvolle
kerk, werd ook met sympathie de aanwezigheid begroet
van de Herzeelse socialistische schepen. Iets gelijkaar
digs hebben wij in Aalst nog nooit mogen beleven op de
veelvuldige aktiviteiten in het kader van het Festival.
Enige maanden geleden loste de SP-politieke sekretaris
van Aalst een artikel in «Voor Allen» waarin hij zijn
minachting uitdrukte voor de «burgerlijke» kuituur. Hij
hield het, met uitsluiting van al het andere «decadente»
gedoe, bij de «socialistische kuituur». Inderdaad, de
socialisten spreken van hun Centrum voor Socialistische
Cultuur C.S.C. (niet van het Socialistisch Centrum voor
Cultuur). Er is dus socialistische cultuur en andere cul
tuur. De Aalsterse socialisten lijken het enkel bij de
socialistische te houden, althans voortgaande op de
houding van hun schepenen. Zij sluiten zich op die wijze
op in hun enge kring die men zou kunnen noemen «de
kleine wereld van de socialistische cultuur».
Wij brengen respekt op voor de inspanningen van het
socialistische milieu in onze stad om ook op kultureel vlak
niveau te bereiken. Hun toneelleven dat tracht kreatief te
zijn, hun muziekmaatschappij die met een gestadige
aanwas van muziekschoolleerlingen goed presteert0
zoveel waardevolle uitingen van hun kultureel streven.
Waarschijnlijk kunnen zijzelf nog heel wat andere aspek-
ten van hun kulturele verdiensten opsommen. Wij zijn
gelukkig veraf van de tijd dat kuituur nooit op de agenda
stond «op de Molendries».
Men heeft maar het boek van Jos Ghijsen «Een
musicerende stad Het Aalsterse Volksleven» open te
slaan om vast te stellen hoe breed het bloeiend Aalsters
kultuurleven sinds vele tientallen jaren geworteld zit in alle
sociale lagen en bevolkingsggroepen.
Kan men in Aalst de rol wegdenken van een vereniging
als Pro Arte, van de meer dan 10 amateurstoneelgezel
schappen (inderdaad misschien niet altijd op beroepsni
veau maar zoveel verdienstelijker), van de veelvuldige
zangkoren (met hoge kwoteringen op de Provinciale
Tornooien), van het orgelspel in de kerken, van de
fanfares en symphonies? Was de feestzaal van het oude
Groen Kruis niet lang een Kultureel Centrum avant la
De Algemene Raad, af
gevaardigden dus van al
le aangesloten verenigin
gen, kwam driemaal bij
een waarvan één maal
niet geldig kan worden
gestemd wegens het feit
dat er maar 59 aanwezige
leden waren.
Wat betreft de be
stuursvorm van het ko
mend Kultureel Centrum
ofwel als stedelijk bedrijf
ofwel als v.z.w. sprak de
overgrote meerderheid
zich uit voor de v.z.w.-
vorm terwijl géén enkel
lid de voorkeur gaf aan
de vorm stedelijk bedrijf. Na de herdenking van smid Lambrecht en H. Op zondag 25 okto
Elf leden onthielden zich Plancquaert verleden zondag te Outer volgen op Caudronhulde te Moor rlge v
omdat de verstrekte toe- zaterdag 3 oktober de Algemene Vergadering 's in samenwerking
lichtingen hen onvol- voormiddags en de Kaderdag 's namiddags. «Tot heil des Volks», li
doende voorkwamen. Vroeger werd de Algemene Vergadering gehou- de aan de DaensistisfJ^
In een motie werd het dén op de Daensdag doch wegens de dan te overla-
voorman Dr. Caudron,
standpunt van de Kultu- den agenda werd deze ervan losgekoppeld en zal nu de hulde wordt teve
rele Raad dan ook aan telkens in de herfst doorgaan.
het stadsbestuur overge- D u
maakt voor advies. buiten het statuta.re ge- Koombloem»,
deelte met overzicht van Markt.
Vroeger op het f.
was er de studiedag de fktlvl,,eiten e1r[nan; opvolging van Rik
waarin drie werkgroepen cieel versla9 maakt de al" Strijpens en Julien Van
zich bogen over volgen- gemene vergadering een Laethem wiens mandaat
de materies «ledenkontakt» mogelijk, ten einde
Werkgroep I over wer- y^ensen en voorstellen twee kommissarissen
king en beheer van een kunnan worden overge- worden aangesteld. Luc
Kultureel Centrum waar- ™aakt aan Dagelijks Be- Delafortrie zal spreken
bij de h. Degrvze stelde s,uur en Raad van .Beheer over de toekomst van dit
on on/arinnon L-1 n non I.1. I,J
Mgr. Caudron betrokka #op>
Op zaterdag 31 oktoi
Grote jaarlijkse tocht naar
kerkhof te Aalst
trek te 14.30 aan «de
zer», Vlaanderenstraat j, daf
Bij de nieuwe leden broei
loopt zullen de Raad van Advies pf Hopi
naast VTB-VAB-voorzi een
R. Orient, schepen Sond
Groot-Antwerpen Leo di
Detiège en oud-mini»
dat «Kultureel Centrum» en ervaringen kunnen |and als voorbereiding A. Vlerick ook een sta
niet doelt op een geogra- gorden geevalueerd en voor 1982, Daensjaar (75 genoot: ere-volksv# ,SWl
fische afbakening binnen u,t9ewisseld. Ook voor jaar na overlijden van genwoordiger Bert V lvwv
een bepaald gebouw Praktische problemen priester Daens). Hoorick. mstx
maar dat naast het k.an men op die vergade- Op de Kaderdag wordt |n 1982, Daensjaar, zuk 68C.
hoofdgebouw andere nng te.rec!?t- (evens zal er dan grondig van gedach- te Aalst tijdens de ma» Fadat
vestigingen al dan niet in Ult9ebreide info- en te gewisseld over de ko- juni bijzondere plecht
de omgeving, er deel van dokumentatiestand over mende aktie, over het heden plaatsvinden. JV'
kunnen uitmaken. Daensisme en Priester nieuwe werkjaar en over deze gelegenheid wo ^Tr
Werkgroep II schonk Daansf°nds worden op- konkrete kringwerking. door de NV Pieter Daef
ruime aandacht aan het 9ebouwd. Deze vergade- Op zaterdag 17 oktober een brochure uitgegew
geplande Kultureel Cen- heeft PlaAts °P 3 volgt het Ceciliafeest van die aan alle inwoners»:
trum te Baardegem, aan
ring heeft plaats op 3 ok
tober vanaf 10 u. in «de de ^Harmonie «Tot heil
des Volks» met mis in de
St.-Jozefskerk te 18.30 u.
lettre? Welk is de rol niet van de Sint-Martinuskerk voor waarna gezellig samen-
het kulturele leven van de stad? Het zou wel eens zijn.
interessant zijn de lijst van de hoogstaande muzikale
uitvoeringen te kennen die in onze hoofdkerk jaarlijks
doorgaan.
Als de socialisten zich willen opsluiten in hun eigen zuil
en geen aandacht willen hebben voor zelfs de hoogste
prestaties erbuiten, zoals de koncerten van het Festival
van Vlaanderen, goed, maar laat ons dan van «hun kleine
wereld» spreken. Of hun kankeren over het «burgerman
netje» nog lang een boeiend onderwerp zal blijven is wel
de vraag.
Ghis WILLEMS
Aalst zal worden best?
Terzelfdertijd wordt I
vijfjarig overlijden
stichter-voorzitter Fr^KS
De Neve herdacht. I
Prijsaanduiding horeca
In het Belgisch Staatsblad van 15 september 1981
verscheen het Koninklijk Besluit van 12 augustus 1981
betreffende de prijsaanduiding in hotels, restaurants,
drankslijterijen en gelijksoortige ondernemingen.
Artikel 1 bepaalt: in de prijzen aangeduid op de tarieven
van hotels, restaurants, drankslijterijen en gelijksoortige
ondernemingen moeten begrepen zijn: het bedrag van
elke taks en de prijs van elke dienst insgelijks door de
verbruikter te betalen. In de prijzen vermeld op de
rekeningen of ontvangstbewijzen door de exploitant van
een hotelinrichting, van een restaurant van een drankslij
terij, of van gelijksoortige ondernemingen, aan de verbrui
ker uitgereikt voor het verschaffen van gemeubeld logies,
van maaltijden, van diensten en van andere consumpties,
moeten begrepen zijn: het bedrag van alle taks en de prijs
van elke dienst insgelijks voor de verbruiker te betalen.
De prijzen op de tarieven, rekeningen of ontvangstbewij-
In de lokalen van «'t Apostelken» O.L. Vrouw
plein te Aalst, organiseren de CVP-sekties Uit
ker- en Rechteroever hun derde etentje of
zaterdag 10 en zondag 11 oktober.
Op zaterdag van 18u30 tot 22 u en op zonda?
van 11u30 tot 15 en van 18u30 tot 21 u.
Menu: aspergeroomsoep, garnalencocktail.
steak natuur, peper, champignon of op Proven-
gaalse wijze, met friet en achteraf koffie. Prijs
300 fr. Kindermenu aan 150 fr.
In te schrijven bij Frans Van Geert, O.L. Vrouw
plein 6 (21.05.09), Hilaire Lievens, Oude Gent-
baan 104 (21.03.38) of Jozef De Smet, Immer-
zeeldreef 261 (70.00.12). LH
zen aangeduid, moeten gevolgd zijn van de vermelding:
«inclusief belasting op de toegevoegde waarde» of «inclu
sief belasting op de toegevoegde waarde en bediening»,
op klare en ondubbelzinnige wijze aangebracht.
Artikel 2: Dit besluit treedt in werking de dag waarop het
in het Belgisch Staatsblad is bekendgemaakt.
Een kleine steekproef uitgevoerd in het centrum van de
stad Aalst, leerde dat het KB goed wordt gevolgd. Omdat
de Aalsterse cafés op gebied van nog afzonderlijk te
betalen dienst of BTW geen problemen stelden, werd
meer aandacht besteed aan de restaurants. Op een
uitzondering na, in de Korte Nieuwstraat, waren ze
allemaal BTW inbegrepen. Op een plaats werd de ver-;
plichte vermelding zelf voorafgegaan door: bij ons geen
verrassingen.
A.D.B.
Brieven waarvan de afzender met aan ae redaktie bekend jp
komen niet voor Dlaatsina in aanmerkina
komen niet voor plaatsing in aanmerking
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te bekorten
Publikatie betekent niet dat de redaktie achter de inhoud staat
GEACHTE REDACTIE,
Ingevolge de talrijke en zeer uiteenlopende reacties, d*
mocht ontvangen, verbandhoudend met het pleid®
verschenen in uw krant onder de handtekening van A
BOGAERT, voel ik me verplicht de lezers te inform»
dat dit niet door ondergetekende geschreven werd
wordt elke twijfel weggenomen en zijn de verantw00!3 Holle
lijken gekend. E.A. BOGA0 '**9»
Roods
Oud-Schep
