°nzc «Franciscusjaar» verleden zaterdag te Aalst gestart STAPVOETS P kruislicht VRIJE tribune woordvoerders te Brussel <9^ m or 12 - 9.10.1981 - De Voorpost De redaktie is niet verantwoordelijk voor de inhoud en heeft het recht de teksten in te korten. 18-JARIGEN Deze week opende de Industriële Hogeschool, zoals zoveel hogere onderwijsinstellingen, haar nieuw acade misch jaar. Een volle feestzaal met jonge mensen, meest al 18-jarigen die straks naar de stembus gaan om mee te beslissen over de politiek van morgen. De aanblik van die ócademische zitting was bijzonder pijnlijk omdat men er van oog tot oog geconfronteerd wordt met jonge mensen zonder een toekomst, misschien met nog iets meer toekomst dan de duizenden andere jonge mensen die op die leeftijd een baan zoeken, of zich aangetrokken voelen tot niet-technisch onderwijs dat hoe langer hoe minder mogelijkheden biedt. Voor die mensen staat er morgen heel wat op het spel. Vandaag scoort België trouwens de hoogste werkloos heid van de EEG, terwijl Aalst als reconversiegebied een van de. hoogste cijfers van België haalt. Afgaand op de huidige economische situatie of, met andere woorden, op de resultaten van meerdere Rooms-rode regeringen, kwam het Planbureau zopas voor de pinnen met een al te voorzichtige prognose: een stijging van de werkloosheid met 200.000 tegen 1985. Andere prognoses gaan beslist een eind verder zelfs 800.000 wat me allerminst verrast, omdat heel wat bedrijven in zo'n benarde sitautie werken dat ze meteen zouden stoppen als dat nog betaalbaar was. Ondanks alles geven talrijke bedrijven nog blijk van een bijna onbegrijpelijke ondernemingszin, zodat ze klaar staan om er bij de eerste relance bij te zijn en nieuwe werkplaatsen te scheppen. Die prognoses zijn gebaseerd op het nabije verleden waarin de economische politiek terecht beschreven werd als «een muur schoren hier, een lek stoppen daar». Het spreekt dan ook vanzelf dat die prognoses er helemaal anders zouden uitzien als er mensen aan de bestuurstafel zouden zitten, die bij de vorige verkiezing al een ruime fiat kregen om een compleet ander beleid te voeren. De nationale situatie is zowat de weerspiegeling van de Aalsterse. De S.P. is de kampioen in het gooien met geld, terwijl de mensen een rad voor de ogen gedraaid wordt wat de benarde financiële en economische toestand betreft. Inspanningen voor het economisch en commercieel leven brengen, aldus een S.P.-schepen, voor de gemeenschap geen aarde aan de dijk. Gekker en verwarder kan het dus niet. De V.U. is de partij die heel wat met het woord belijdt (zie het verslag «Onverminderd werk in eigen streek», in een vorige Voorpost), maar die door de KMO's een dure rekening zal gepresteerd worden in ruil voor de volksmis leiding bij de opmaak van structuurplannen, voor de al te weerbarstige houding om het verkeer naar maat te maken van de groeiende attractiviteit van Aalst, voor het negligeren van KMO-belangen bij allerlei inspraakproce dures, voor het schoorvoetend dulden van een econo misch beleid en noem maar op. Een partij van slogans en beloften dus. Voor de C.V.P., die hier overigens in de oppositie zit, gaat de vergelijking met de nationale politiek niet op. In Brussel is ze de partij die «voorspoed door moed» geruild heeft voor onvoorstelbare compromissen en een ultieme po ging om zich voor te doen als een super-democraat. In Aalst was de oppositie volgens insiders niet veel zaaks, en alleszins weinig gericht op het belang van de Aalsterse gemeenschap. Toen de burgemeester haar een hand reikte door haar het voorzitterschap toe te kennen van de commissie voor economische zaken, bleek van de eerste vergadering af maar al te duidelijk dat het oog gericht was op de afbraak van dat beleid. Positieve bijdragen bleven uit! Dan is er de P.V.V., die ik in dat opzicht niet hoef te verdedigen. Het volstaat de middenstanders en KMO'ers te vragen wat ze ervan denken. Dat had overigens veel beter gekund als de bereidheid had bestaan om in het ruimtelijk beleid, het verkeer, enz... de lijn door te trekken voor de heropleving van Aalst. De mensen zand in de ogen strooien met «werk in eigen streek» en in de eigen stad geringschattend neerzien op middenstanders en KMO'ers, schetst best de houding van de Aalsterse partijen. De PW is daar een uitzonde ring op, omdat zij alleen l^jkt te beseffen dat een welvarende middenstand en een sterkere industrie een bron is van welvaart voor iedereen en zeker voor de jongeren voor wie de toestand met de dag uitzichtlozer wordt. Willy Van Renterghem Volksvertegenwoordiger VUJO EN JONGERENVORMING Politieke jongerengroeperingen lopen vaak het risico vooral dan op gemeentelijk vlak zich al te sympathiek op te stellen. Zij manifesteren zich als een clubje dat de jeugdbeweging ontgroeid is maar toch nog voor ontspan ning wil zorgen. Zo'n houding mondt vaak uit in organi saties van TD's, ledenfeesten, groepsreisjes en dergelijke meer. Aan politiek wordt zo. weinig mogelijk tijd besteed. Een kwestie van op niemands tenen te trappen en zoveel mogelijk zieltjes te winnen. «Panem et circenses»: geef de goede lieden wat ontspanning en laat ze niet te veel nadenken, dan hoef je zelf ook geen kritiek te slikken. Dat de Volksuniejongeren van Erpe-Mere hun leden wel willen raadplegen, informeren en de kans willen geven om zich politiek te scholen en aktie te voeren, hebben zij in het verleden reeds meer dan eens bewezen. Zij die er bij waren herinneren zich vast nog de vormingscursussen over jeugdbeleid en solidarisme, de informatieavonden over amnestie, VOS en de visie van de VU op het beleid in ons land, de kaderdagen en de algemene ledenvergade ringen. Amnestieakties en de betogingen in de Voer, Komen en Gent liggen nog vers in het geheugen. Ook dit jaar staan er nog ernstige aktiviteiten op het getouw. Op 9 en 23 oktober worden er twee cursusavon den gepland in samenwerking met het Dosfelinstituut. De cursussen zullen handelen over Aktivisme en collaboratie van WO II, omdat wij als jonge nationalisten dikwijls geconfronteerd worden met vragen omtrent de houding van de nationalisten gedurende de twee oorlogen. (Deel nameprijs voor de volledige cursus 50 fr.). Men zou ons kunnen verwijten dat we voor onze onderwerpen vaak putten uit het verleden. Vergeet echter niet dat wie stevig in zijn schoenen wil staan en overtuigd wil meebouwen aan een betere toekomst voor ons volk, het verleden moet kennen en moet weten welke drijfveren hebben gespeeld. Een echt nationalist mag zich niet tevreden stellen met gemakkelijke meeloperij, maar moet aktief bouwen aan een toekomst die rust op een stevige basis. Zoals geen enkele architect de grondvesten van een bouwwerk mag verwoarlozen, zo mogen pok wij het verleden niet buiten beschouwing laten bij ons streven naar echt zelfbestuur. Hierbij willen wij tevens een warme oproep doen tot iedere rechtgeaarde Vlaming om ook deze keer op te stappen in de grote Voerbetoging die doorgaat op zondag '11 oktober. Vujo-ers die meewillen betdien slechts 100 fr., de anderen 200 fr. De bus vertrekt aan 'het Hof ten Dale te Mere om 8 uur. Allen op post! Paulette LOOZE Voorzitter VUJO Erpe-Mere NOGMAALS HORN De recente perskonferentie van het gemeenschappelijk vakbondsfront over het konflikt en de wantoestanden in de PVBA Hom moeten de eigenaar Adolf Horn zuur opgebroken zijn. Vandaar dat hij zonder dralen in de tegenaanval is gegaan. Op een persbabbel waar bepaal de publikaties ongewenst waren, nam hij de gelegenheid te baat zichzelf wit te wassen en zijn bedienden roetzwart te maken. Nochtans waren ze enkele maanden geleden nog «geniaal» (sic). Onze achtbare heer draait zijn hand niet om voor leugens en verdraaiingen. Volgens Dolf staken slechts 5 van de 22 bedienden. Nu zijn er slachts 13 bedienden in de firma, waarvan er 11 het werk neergelegd hebben. De 9 op overschot zijn vertegenwoordigers in buitendienst. Dat 6 van de stakers intussen ontslagen zijn en dat het werk gedeeltelijk overgenomen wordt door sluikwerkers, illus treert slechts Horn's manier van zaken doen. De smerig ste fabel echter die deze «vertegenwoordiger van de Belgische industrie» (zoals hij zichzelf noemt) de wereld instuurt is dat de bedienden zijn bedrijf willen ten gronde richten. Inderdaad het bedrijf is aan het vergaan, maar dit is niet de schuld van mensen die de beste jaren van hun leven in andermans zaak geïnvesteerd hebben. Het verval is wel degelijk aan de eigenaar zelf te wijten, de snuggere die voortdurend kapitaal uit zijn eigen bedrijf zuigt om het naar zijn privé-kas over te hevelen, het grote licht dat dagelijks demonstreert wat wanbeheer en onkunde is en de feodaal die zijn werknemers als middeleeuwse lijfeige nen zou willen behandelen. Zoals Hom de ganse geschiedenis afdoen als een loon- konflikt ten gevolge van buitensporige eisen van vetbe- taald personeel zou stompzinnig zijn, ware het niet dat dit past in een taktiek om de stakers te isoleren van hun kollega's arbeiders en van de bevolking. In dezelfde kontekst is de man nu poeslief voor de doorwerkende arbeiders en heeft hij getracht ze een petitie te laten tekenen tegen hun ploegbazen. Ondanks zijn gekraai is hij van een kale reis thuisgekomen. Door afwisselend bedienden en arbeiders te slaan of te zalven is het hoofdpersonnage er tot nog toe in geslaagd een zekere rivaliteit te scheppen. Als het klusje met de bedienden zou opgeknapt zijn, dan komen de arbeiders aan de beurt, daar durven wij ons hoofd op te verwedden. Daarom is het noodzakelijk dat de arbeiders solidair zijn met hun stakende kollega's, al was het maar uit eigenbelang en ondanks vroegere teleurstellingen. In deze hebben de vakbonden een belangrijke rol te spelen! Hom geeft door zijn gedrag vaak de indruk knettergek te zijn. Hij is het echter niet en hoewel zijn daden spektaku- lair lijken vormen ze beslist geen uitzondering in onze streek, noch in Vlaanderen. Patronale willekeur is een beschaafd woord. J.G. Brengt vrije tijd tweespalt in PVV? De PW blijkt nu ook fel verdeeld over het tema «vrije tijd» zo mogen wij aannemen als we de artikels lezen in dit blad van de hand van Willy Van Renterghem en het interview met vrijetijdskomitee voorzitter Van Impe, te vens PW-sekretaris in Aalst. Hoogst eigenaardig is het feit dat in dezelfde Voorpost editie de PW-sekretaris, alle lof heeft voor de week voor vrijetijdsbesteding, maar dat Van Renterghem dit initia tief de grond inboort. Zijn uitspraak het vrijetijdsprobleem te bestempelen als weinig fundamenteel komt tevens verrassend over. Ideologisch klikt het niet tussen sekretaris en volksver tegenwoordiger, want waar Van Impe het niet-kommerci- ële karakter van de «week» en een gezonde vrijetijdsbes teding voorstaat, wil Van Renterghem een gezonde vrijetijdsbesteding ombuigen tot een «commerce» waar de bedrijven via reklame maar dienen op in te spelen. Dat de reklame de mensen vaak misleidt, oppervlakkige en onnuttige vrijetidsbesteding schept, kan de heer Van Renterghem geen barst schelen. Dat de stedelijke over heid, de dienst vrijetijd en het vrijetijdskomitee (waarbij de LSW-Bond gepensioneerden is opgenomen) een gezonde vrijetijdsbesteding nastreeft includeert volgens de volks vertegenwoordiger dat we de beoefenaars van vrije tijd als onderontwikkelden beschouwen. Dergelijke onzinnige uitspraak kan men alleen verwachten van iemand die geen interesse heeft voor het Aalsterse vrijetijdsleven. Want blijkbaar vond de heer Van Renterghem het niet de moeite om bij de opening of zelfs tijdens de week zich eens te komen vergewissen van het vormingsproces dat de vrijetijdsbesteding inhoudt. Dat de heer Van Renterghem een blind vertrouwen heeft in de automatisatie is zijn zaak. Maar laat me toe er op te wijzen dat er angsten uit voortspruiten voor de gevolgen van een geautomatiseerde maatschappij, die de mens het werk uit handen neemt en hem een stuk verantwoordelijkheid ontsteelt. Ik ben er me van bewust dat de aktieradius van de automatisering snel groter wordt; het wordt steeds beter mogelijk taken of deeltaken in het bedrijfsleven door gespecialiseerde systemen te ontwikkelen. Ik denk hier bijv. aan de tekstverwerkingssystemen. Zij zullen, naar men verwacht, voor een groot deel de sekretariaats- werkzaamheden overnemen. Er zijn al deskundigen die tegen het jaar 2000 een miljoen werkloze sekretaresses en typistes verwachten. De computer dringt bovendien door in de kommerciële funkties. Aan loketten en kassa's van banken en grote winkelbedrijven staan terminals, die aangesloten zijn op grotere systemen. In andere gevallen wordt er gebruik gemaakt van min of meer zelfstandige apparaturen en systemen. Ik denk hier expliciet aan geldautomaten en andere zelfbedieningsapporatuur zoals bijv. aan de ben zinestations. De tewerkstellingsmogelijkheden voor mensen uit de administratie, die een betrekking willen zoeken in de kommerciële sektor, worden door de automatisatie bin nen afzienbare tijd zonder twijfel ook afgesneden. Het betreft hier voornamelijk de vrouwelijke bedienden die ook al door de tekstverwerkende systemen in hun werkge legenheid worden bedreigd, en dat in een decennium waarin vooral naar een uitbreiding van de arbeidersmoge lijkheden via een doorgedreven gelijkheid man en vrouw wordt gestreefd. Het is onweerlegbaar dat de automatise ring op termijn het aantal arbeidsplaatsen in absolute zin zal verminderen. Er zullen steeds minder mensen in het arbeidsproces worden ingeschakeld. Het komt er uitein delijk op neer dat er mensen weg moeten uit het arbeidsproces. In de industriële sektor is dat al jaren aan de gang. Als Van Renterghem er van uit gaat dat de automatisatie geen werkloosheid, geen arbeidsverkorting op lange termijn zal teweegbrengen, getuigt dit van een kortzichtige visie op de economie. Nu, ik heb géén blind vertrouwen in de automatisering en zou zeker Japan niet als typevoorbeeld willen stellen. Het lijkt me wel duidelijk dat de huidige werkloosheid en de hieruit voortvloeiende gedwongen vrije tijd voor de heer Van Renterghem geen fundamenteel probleem uitmaakt. Ik meen tenslotte dat we de invloed van de automatise ring op de werkgelegenheid onder kontrole dienen te houden door de automatisering bijv. af te remmen, door prioriteiten te stellen en door de richting die we aan verdere technologische ontwikkelingen geven, mee te laten bepalen door werkgelegenheidsargumenten. E. MONSIEUR Schepen van Sport, Jeugd, Vrijetijd en Gezinszorg In antwoord op zijn tussenkomst ontving VU-senotor Germain De Rouck van Mevrouw De Backer het volgende antwoord: Het is U wellicht bekend dat de commissie mediabe leid van de Vlaamse Raad naar aanleiding van twee voorstellen van decreet de culturele normen inzake lokale radio voorbereidt. In deze commissie was afgesproken dat de besprekingen hiervoor onmiddellijk na het parle mentair reces zouden worden verdergezet. Voorzien was dat eerst nog een hoorzitting zou plaats hebben en dat nadien de bespreking van de ingediende voorstellen zou worden aangevat. Het verschil in optre den van de gerechtelijke instanties is te verklaren door de autonomie die aan deze instanties is toegekend». Dit is weer eens een staaltje van het onsamenhangende optreden van de regering in dit land. De Volksunie was de eerste om een dekreet in te dienen om de lokale radio's toe te laten. Maar de verzuiling in Vlaanderen en het verschil van opvatting tussen Vlaanderen en Wallonië laat alles rotten. Daarom moet het in dit land radikaal veranderen, aldus senator Germain De Rouck. (CDJ) Verleden zaterdag startte te Aalst, maar ook over heel Vlaanderen, het Franciscusjaar. Op 4 oktober was het inderdaad uitgerekend acht eeuwen gele den dat Franciscus te Assisi geboren werd. In de kapel der Zusters Klarissen aan de St.-An- nalaan, ook gekend we gens er eventueel af te geven eieren «voor goed weer», kwamen dan ook verschillende tientallen kloosterzusters samen die met een plechtige eucharistieviering met koncelebratie en E.H. Guido Debree als voor ganger het Franciscus jaar wilden inzetten. Het betreft hier de klooster gemeenschappen van Klarissen, Kapucijnen, de Zusters Franciscanessen van het St.-Annaklooster, deze van het H. Hart- klooster, het St.-Jozefs- klooster, het Termuren- klooster en tevens een kloostergemeenschap uit Terjoden, Burst en zelfs Gent. Een initiatief van Jebron. Franciscus stichtte inder daad een orde van bedel monniken in 1209 en een vrouwelijke tak daarvan in 1212, de Klarissen en in 1321 nog een derde orde. Met een strenge re gel. Behalve de algeme ne geloften waren er nog tal van rigide voor schriften. Franciscus hield in zijn jeugd van feesten en op schik doch wijdde zich la ter volledig aan zieken zorg en ondersteuning van behoeftigen. Hij hield het bij volledige armoede waarna bij zich in een zaamheid terugtrok. Hij was een mysticus van be tekenis die grote invloed op Kerk en individuen uit oefende en in het gescha pene een afstraling van de Schepper zag. In dit verband is zijn «Cantico del Sole», zijn «Lied van de Zon», karakteriserend. In de eucharistieviering noemde Guido Debree Franciscus de vaderbe- vrijder, een universele broeder, een man van eenvoud en een toon beeld van solidariteit. Met het Franciscusjaar wordt niet louter een te rugblik op het verleden bedoeld doch veeleer een oproep tot aanpas sing aan de huidige toe standen, inspelend op de aktualiteit van elke dag. LH Met hen en met hem... Met mensen ook een mens te zijn: we zijn niet beter toch don zij wat minder goed en soms een ietsje minder slecht. Dat vechten, wachten op geluk, en hoop dat 't duren zal, dat leeft wel voort zolang de mens een mens zal zijn. Op barrikaden staan met hen die tegen onrecht en verdrukking in de oorlog zijn omdat gepraat niet helpt en armoe machteloos is als 't tegen rijkdom gaat. Met hen naar werk gaan zien en voelen, net als zij, wat 't zeggen wil als weer de deur gesloten wordt met een beleefde twijfel dan: «misschien een andere keer...» Met velen in de rij gaan staan zo monotoon, week in, week uit. Aanvaarden, als een aalmoes soms, die steun, in plaats van werk. Bij hen te zijn goudzoekers naar geluk hun huidskleur en hun taal verraden 't wel dat zij van ver gekomen zijn met grote hoop, een droom. Zij wisten niet dat wij de weelde wilden voor onszelf alleen Met hen gaan zoeken in de vuilnisbelt. Miljoenenstad is rijk: oudbakken brood werpt men wel weg en in een blik zit soms wat vlees. Met hen de kruisweg gaan van kommer en van leed al trekt dan ook, daardoor, een wolk, een regenbui doorheen ons eigen schone dag. Tot hen te gaan die niemand vergeeft. «Zij maakten 't al te bont: gestolen, gebrand, gevochten, gezopen, gehoereerd... 't zijn homo's, gedrogeerd. Ons open armen: van verzoening het teken omarming die hoop geeft geloof in het leven, de toekomst een wonder. Hij deed het ons voor... inspiratiebron voor altijd, die steeds weer opnieuw bezinnen ons doet. 't Geluk van de mens lag hem nauw aan het hart. De liefde kwam eerst, nog boven de wet. Liefde die, eenzijdig, ontwapenen durft... Zijn woorden: zweepslagen hard op hoovaardij, schijnheiligheid. En zijn zachte geduld met de velen, de armen naar lichaam en geest. Ze raakten hem aan: melaatsen, de zieken. Publieke vrouw, geschuwd als de pest, die niet bedelen durft maar schreit om wat hoop om wat leven opnieuw «als het kan, als het mag...» Haar leven werd nieuw we weten 't wel Hij deed het ons voor, gaf altijd een kans. 't Is hard te leven als hij: begrijpen, vergeten, vergeven, publieke opinie negeren door te helpen zich kwetsen de goedheid als zwokhed Met hen en met hem naar het eindpunt dan gaan dat, ongekend en ongeweten, nog verder ligt dan het «nu» maar toch dichtbij kan zijn, want 't is vandaag al morgen. F. MOYERSOON5 30 september Sterilisatie Het C.G.S.O.-Aalst richt in november een kursus in ter opleiding van sprekers over antikonceptie. Rond het onderwerp «sterilisatie» spreken Frank Soete (arts) op vrijdag 6 november en Kris Van Male (psychologe). De eerste heeft het over de medische aspekten van sterilisatie bij man en vrouw. De laatste over de psychologische aspekten van sterili satie. Telkens van 20 tot 23 u in een zaal van HAK, Sint- Martensplein 2, Aalst. Geïnteresseerden dienen (gratis) in te schrijven ten laatste op 15 oktober bij CGSO, Duivekeetstraat 38, 9300 Aalst (053/ 21.75.13). Gewetensbezwaarde De leefmilieuvereniging RALDES vraagt voor on middellijke indiensttreding een gewetensbezwaarde. Liefst wordt een natuurwetenschappelijke kennis vereist (hetzij als licentiaat, hetzij als regent). De betrokkene zal in Netwerk werkzaam zijn, o.rm bij het systematiseren en rapporteren van onderzoeks resultaten van een vorig B.T.K.-projekt. Inlichtingen bij Siegfried Van Nuffel, Kapelleommegang 19, Herdersem (053/21.44.78). Bravo Arthur! Wie met het Liberaal Jeugdwerk Aalst naar de K.V.S. wil om er het toneelstuk «Bravo Arthur» te zien, kon dit op vrijdag 16 oktober. Om 19 u wordt vertrokken op de Grote Markt (Graaf van Egmont). Deelnameprijs (vervoer en inkom) kost 320 fr. Inschrijvingen: 053/77.51.36. Esperanto-Kursus Donderdag 15 oktober wordt in de zaal boven dienst Kuituur (Kattestraat 31, Aalst) een Esperan- to-Kursus voor beginners gestart, 't Is wekelijks, begint telkens om 20u, en het wordt gegeven in 16 lessen. Informatie bij H. Dossche, Asserendries 103, Aalst (tel. 053/70.17.89) of bij de eerste les. Voor de organisatie staat de Esperantogroep Aalst in. Relaxatie-technieken Intermenselijk (Babbelaarstraat 109, Hofstade; tel 21.91.89) richt momenteel een kursus relaxatie technieken in, als verweer tegen stress-situaties. Om lichamelijk en geestelijk kontrole te verkrijgen op overspannenheid of depressieve toestonden. Indivi dueel of in kleine groep. Inlichtingen op hogerver- meld adres. Vrouwenhuis Er komt weer vaart in het Aalsterse Vrouwenhuis. Na lange tijd een tekort aan medewerksters gekend te hebben, kon men in september opnieuw van start gaan met een vijftiental vrouwen én met vernieuwd enthousiasme. Elke maandagavond zijn vrouwen welkom in het Vrouwenhuis (De Ridderstraat 34, Aalst) om gewoon maar wat te praten, te ontsnap pen uit sleur en isolement, oplossingen of begrip voor moeilijkheden te vinden, informatie rond speci fieke vrouwenproblematiek, engagement enz. Het Vrouwenhuis is pluralistisch en richt zich tot alle vrouwen, ongeacht hun ideologische overtuiging o' sociale afkomst. Deze maand worden twee aktivitei ten georganiseerd; zie onze kalenderrubriek. (pd) itwa: ïonc dui bt.r g> Ter dag itig s» 1< jiwe iken be i.O jap he ziek Kt tl !t. Ir hei gene izika doe 11 «H rite. oud ':o; mg If (v We fLO; 'ur itgr fe». ialf istjei don Hare v\ fpen tijve 'gro d a Eabii dé no tevi vijl 'B.C and doe ion he lobe ibe

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 12