REUS IN POCKETFORMAAT
HARRY GRUYAERTS TOCHT
DOOR BELGIE
BRECHT CHANSONAVOND MET
HANS RADLOFF
Zestig foto's tonen het andere vaderland
Ons landje vanuit een andere lens. (CDJ)
Op zondag 11 oktober was het weer Jazz geblazen in
de C.B. De talrijk opgekomen liefhebbers wachten
geduldig op het verschijnen van «Collin Kid» Daw
son en zijn Onward N.O. Jazz Band. Geduld dat
echter wel zeer op de proef gesteld werd want om
20.30 uur nog steeds geen spoor van de band die na
een namiddag optreden rechtstreeks van Dusseldorf
moest komen. 21 uur Collin schittend door afwezig
heid. Het publiek schuift over en weer op de stoelen.
De inrichters krijgen het jarige trompetist die ech-
koud.
Onder het publiek her
kennen wij ook muzikan
ten van diverse andere
bands o.a. drummer Jan
Van Acoleyen, drummer
Walt Windey en bassist
Mark Hermans v/d Cres
cent City dreamers, pia
nist Ralph Corbey. Op
initiatief v. Jan wordt
dan maar besloten een
gelegenheidsband te
vormen.
21.30 uur besloten wordt
de instrumenten uit de
wagens te halen wan
neer opeens de gedeser
teerd gewaande Collin
verschijnt. Zij hadden het
gepresteerd gedurende
een uur lang in ons ste
deken de verdwalen. Op
gelucht zuchten. Na een achtergrond horen wij
opwarmertje vindt Collin een gevoelige vocal van
al direct het contact met drummer Johnny Baker,
de luisteraars wanneer Deze drummer speelde
zij «My little Girl» bren- vroeger trombone en had
gen gezongen door Col- na diverse periodes met
lin zelf. Volgt dan het de bands van' Mike Ca-
zachte en meeslepende ssimir, en Barry Martin
«Indian love call» waarin ook jaren zijn eigen N.O.
een zeer mooie banjo so- Band. Met het «Oh I miss
lo van Doug Allsop en you tonight» van de N.O.
Collin met gestopte trompetist Percy Hum-
ter al een carriere van 6
jaar beroepsmuzikant
achter de rug heeft met
tournees doorheen gans
Europa en in de States is
volgens zijn eigen zeg
gen zeer beïnvloed door
de net een jaar geleden
gestorven New Orleans
trompetist Albert Wal
ters. Toch heeft hij ook al
een zeer eigen stijl ont
wikkeld die ook tech
nisch zeer hoog staat. Dit
geldt tenandere voor de
ganse band die ons nu
een jaar na hun eerste
optreden in de C.B. als
zeer homogeen over
komt.
In «My blue Haven» met
Giles en Collin op de
de camera-wereld
eveneens raak: «De foto-
Collin .Kid. Dawson in «The Crazy Bol Jazz Café». (CDJ)
Hermans van de «Cres
cent City Dreamers» uit
Dendermonde. Het moet
gezegd, onze Belg deed
het evengoed met
bestond deze weer uit
een ontketend «Sweet
Georgia Brown» meege
zongen, meegestampt
meegeklapt
door een
trompet.
In een snel nummer van
George Lew krijgen we
Terry Giles meesterlijk
op de klarinet gesteund
door Collin en een zeer
goede ritme sectie.
De sfeer in de C.B. stijgt
met sprongen, en wan
neer Collin dan alle regi
sters opentrekt wordt er
enthousiast meegeklapt.
Verbijsterd vraagt men
zich af waar in dat tenge
re lichaam van de «Kid»
de kracht schuilt om een
dergelijke explosie te
brengen. Deze amper 22
prey (oorspronkelijk op
walstempo) en de daar
opvolgende «Kid Thomas
Boogie Woogie» wordt
het hek van de dam ge
blazen en- krijgen wij
weer die echter C.B.
sfeer. Tony Taylor tot
dan toe onberispelijk op
cond line» wordt de start voor zijn geduld beloond
gegeven van een dende- publiek. Dit ontlokt Col-
rende laatste set met Gi- lin de uitroep zo snel mo
les afwisselend op klari
net en alto sax en de
«Kid» nogmaals stuntend
op twee trompetten gelijk
en zoals onze foto bewijst
met verschillende vin
gerzetting. «South of the
Border» wordt duchtig
de contrabas, zowel solo meegezongen door een
als tot steun van de an- wild enthousiast pu-
deren is duidelijk ver- bliek. «Yes, Yes, Yes, vo-
moeid door het vele op- Caal gebracht door een
treden en reizen van de zjch tot dan toe op de
laatste tijd. achtergrond houdende
Bij het ingaan van de «Fi- Roger Bird brengt ons
nal Set» wordt hij dan stilaan naar de climax,
ook vervanaen door Mark Zoals een jaar geleden
gelijk te willen terugke
ren in deze heksenketel.
Voor de band volgt er s
anderdaags een radio
optreden in Keulen zodat
deze alleen nog naar een
bed verlangen. Dit laat
ste is voor velen, ook
voor de inrichters bij een
verlangen gebleven.
Tot weerziens «Kid» Reus
van de trompet.
P.
C.B. in de tekst staat
voor Crazy Bol.
veel dichter aan bij
Charlie*Christian. Wan-
neer je dan bovendien je toepasselijke
details. Ook Bernard
Dossin was hier gelukkig
geïnspireerd in de gi
taarsolopartij, het geheel
werd afgerond met nog 's
een leuke chase.
Helaas, zoals spreek
woordelijk is komen aan
alle goeie dingen een
einde, zo ook aan deze
geslaagde «Jazz in 't
Stretje»-avond; via het
Autumn
Leaves, en The Shadow
«Jazz in 't Stretje», een lovenswaardig initiatief van
uitbaatster Mevr. I. Galle. groeide uit tot een sfeer
volle jazzavond in haar gezellige taverne Sluier-
straat alhier, niet in het minst door de inset van de tema niet volledig be- 8mile;
Pat More Jazzband die op donderdagavond 8 oktober heerst dan kan er wel glunderende pa_
jl. met laaiende geestdrift de jazzfans qnasi moeite- trick Mortier aan het hem
ze Nuages; doch .don't °PufeJ"?°?en dra?end®
trompetsolo, gevolgd shoo, ,£e al. publiek, kwamen wij met
loos in hun ban hielden.
Menigen onder u herin
neren zich vast de «Alex door het wondermooie
More Band» opgericht Stardust. Ellingtons C-
door de Aalsterse trom- Jam Blues blijft een uiter-
pettist Alex Mortier om- mate geschikt vehikel
streeks het einde van we- wat ieder der muzikan-
reldoorlog twee; in de he- ten toelaat er op zijn zuyei
dendaagse .Pat More beurt in te vliegen en de perdido in up.tempo en
Jazzband» is het nie- spanning ten top te voe- met mooie chase aan
mand minder dan Alex ren. Op niet aflatende ejnde kon ons
leen de obstinate onwe- een uitermate zwoele en
tendheid van zommigen swingende Caravan bij
onder het publiek kon het onherroepelijke ein-
hem zover brengen het de van een zoveelste Aal
sterse jazz-happening.
Sinds de Crazy Bol Jazz
Café anderhalf jaar gele
den terug het initiatief
nam om de jazz naar
nummer te spelen,
zover.
Tot
Nog tot 31 oktober kan elke fotoliefhebber terecht artistieke groep,
in de Belfortzaal op de Grote Markt om te proeven Zo schreef Susan Son-
van een unieke fototentoonstelling van de bekende tag eens heel fijn: «Foto-
en vermaarde fotograaf Harry Gruyaert. graferen is uitnodigen
Deze verzorgde tentoonstelling kreeg het allesom- om de wereld te aan
vattende etiket «Made in Belgium» mee, vertaald in vaarden zoals hij er uit
het Nederlands komt dit neer op «België gezien door ziet. Iets totaal anders is
de ogen van een Vlaming, die sinds jaren in Parijs de wereld begrijpen: dan
woont». aanvaard je hem precies
Vrijdagavond 9 oktober een gezellig museum- niet zoals hij er uit ziet.»
opende de heer Herman zonder-muren, waarin Heinrich Heine typeer-
Roels, schepen van on- alle mogelijke subjekten de
derwijs, kuituur en toe- mogelijke konsumptiear-
risme deze expositie.
Heel wat belangstellen
den maakten tijdens het
weekend een ommetje
langs de Belfortzaal,
want zijn werken spre
ken vrij gemakkelijk tot
de verbeelding, alhoe
wel je je eigenlijk niet
aan spektakulaire foto's
hoeft te verwachten.
Iedereen mag (of moet)
zonder blozen toegeven
dat het domein «Camera-
Kunst» voor ons klein
Vlaanderen nog een on
bekend gebied is.
Tuurlijk werd deze
moeilijk te ontginnen
materie zo nu en dan be
handeld in allerlei tijd
schriften en in evenveel
monografieën van diver
se kunstenaars. Zo werd
het nut van de fotografie
reeds vroeg vastgesteld,
ondermeer door Dela
croix. Zijn dagboek ver
meldt nauwkeurig wan
neer hij naar foto's gete
kend en geschilderd
heeft. In dit verband
deed hij zelfs een voor
stel om de fotografie in
de opleiding van de Aca
demies voor Schone Kun
sten te integreren. Dela
croix schreef ook nog:
«Als een geniaal kunste
naar zich van de fotogra
fie bediende, zoals het
hoorde, dan zou hij tot
een hoogte stijgen waar
wij geen voorstelling van
hebben.»
Een zeer belangrijk as-
pekt voor de fotografie
zo'n 6 jaar geleden, dus
vrij recent was de steeds
meer entoesiaste aan
vaarding van de fotogra
fie als een belangrijke
kulturele kracht. Einde
lijk wordt de fotografie
een echte kunstvorm die
op gelijke voet staat met
de oudere kunsten, zoals
tekenen en schilderen.
Niemand kan betwisten
dat het maken van foto's
gebeurt door een mecha
nisch apparaat dat be
slist met een veel grotere
nauwkeurigheid en een
veel fijnere definitie ver
taalt dan bijvoorbeeld de
schilder. Ten tweede ge
beurt dit alles zonder dat
het door subjektieve op
vattingen van of over de
werkelijkheid beïnvloed
wordt.
er dan te zeer aan
woon. Gelukkig hebi
'n tijdje niet meer
woond, zodat ik na*
opnieuw verbaasd
toekijken... België is
vreemde kombinc
want het is het
«geamerikaniseerde»
land van Europa en
zelfdertijd is het
veranderd geble
zijn folklore en
1
we di
h
een t
jei
Prachtige foto's van Harry Gruytaert. (CDJ)
tikels zijn, mogelijke
items voor een estetische
waardering. Tevens
moet ook vermeld wor
den dat de aktiviteiten
grafie is een bewijs te
gen de verkeerde opvat
ting, dat kunst een na
bootsing van de natuur
zou zijn»,_Als je even een
karnaval
cColij
191
van een amateursfoto- kijkje neemt in de belfort-
graaf niets gemeen heeft zaaL merk je dat deze
zoon Patrick Mortier (23 vraag uit het publiek liet der fc)ekoren evenals het Aalst te halen, met af
- n~ j n met veel gevoel gespeel- wisselend sukses trou-
de Summertime; het ko- wens, zijn er dus nog an-
mische Makin' Whoopie deren wakker geschoten
was aanleiding voor se- (zelfs ons stadsbestuur
rieuzer werk in There '11 blijkt ergens een klok te
never be another you met horen luiden hebben, al
Pat Mortier deze keer op weten zij nog niet waar
zijn best in een «echt» de klepel hangt); en ge-
bop-nummer, genomen lukkig maar: van het
met een sneltreinvaart, goede krijg je nooit te-
waarin brillont solowerk veel genoeg). Dus pet
van hemzelf vol overga- af maar voor Mevr. Galle
ve en toch beheerst met van 't Stretje!
oog voor afwerking en Willy Schuyten
j.), eveneens trompettist, gitarist Bernard Dossin
die de fakkel overgeno- zich vermurwen Django
men heeft en sterker nog: Reinhardts' «Nuages» te
Alex Mortier heeft in de- spelen wat hem duidelijk
ze formatie de trompet minder goed afging, hoe-
verwisseld voor de elek- wel een goede gitarist,
trische basgitaar. Verder bovendien autodidakt,
vonden we in deze groep: zijn noch zijn stijl noch
de jonge Bernard Dossin zijn temperament ver-
ritme- en sologitaar en want aan wat Django ten
Eric Rits (ex-Transfusion) gehore bracht; waar
drums. schijnlijk zal hij het zelf
Met zorg gekozen opwar- wel niet weten, daar is ie
mers Misty en Bey Bey te jong voor, maar Ber-
Blackbird zorgden met- nards speelwijze leunt
een voor een goeie kom-
munikatie tussen muzi
kanten en publiek. Ber
nard Dossin zorgde di-
rekt daarna voor een bij
zonder gesmaakte gi
taarintro in de bossa-
klassieker The Girl from
Ipanema. Patrick Mortier
volgen wij nu zowat ge-
durende twee jaar in zijn Op initiatief van het Humanistisch Vormingswerk
evolutie als jazztrompet- Humanistisch Verbond Aalst en in samenwerking
tist Hoewel modernere met ABW (culturele centrale); CSC Vormingswerk
nummers hem duidelijk Gewest Aalst, CSC Aalst; Masereelfonds, Ouderver-
beter liggen en zijn tech- eniging voor de Moraal, Vnenden van de VUB
nisch kunnen én improvi- Denderstreek en het Willemfonds, heeft op maandag
satietalent hierin ook 26 oktober te 20 uur in de Feestzaal van het stadhuis,
meer tot hun recht komen Grote Markt. Aalst een Brecht-Chansonavond plaats
Het mechanisch beeld
van de fotografie schenkt
een rake afbeelding, een
afschijnsel van de be
staande dingen voor de
camera.
Deze eerlijke en objek-
tieve afbeelding van de
soms keiharde rea
liteit is als het ware inge
blikt en voor een later
gebruik beschikbaar.
Voor fotograaf Harry
met de alledaagse opvat
ting van een artistieke
schepping.
Men beweert wel eens
dat 'n fotograaf alleen
maar moet een knopje in
drukken. Neer al produ
ceert het fototoestel hele
maal automatisch een
beeld, een foto blijft
steeds een persoonlijke
keuze waarbij wij de es
tetische en etische waar
den niet mogen ver
geten.
Elke foto drukt niet al
leen de expliciete bedoe
ling uit van de fotograaf.
Maar ook de gemeen
schappelijke waame-
mings-gedachten en
waardepatronen. In feite
houdt het juiste begrip
van een foto in dat je als
aandachtige kijker moet
nagaan in hoeverre hij
woorden nauw aanslui
ten bij de fotografische
kunst van Harry
Gruyaert.
Wie is
Harry Gruyaert?
Harry Gruyaert werd
geboren te Antwerpen
(Mortsel) in 1941 en stu
deerde fotografie in Brus
sel. Hij geniet een prima
internationale bekend
heid. Hij exposeerde
met veel sukses overi
gens in Amsterdam,
Parijs en New York en
publiceerde in heel wat
bekende tijdschriften,
zoals Zoom, Photo, Stern,
Foto, ElleT evens
maakte hij geslaagde re
portages over Marokko.
Indië, Nepal, Iran, Afrika
en over verschillende Eu
ropese landen. In 1976
kreeg hij voor zijn kleu
renfotografie de Prijs van
de Kritiek, die wordt toe
gekend door de Franse
Nationale Stichting voor
Fotografie.
Karei Van Deuren gaf
Harry volgend naam
kaartje mee: «een foto
graaf van exotisme». Een
fotograaf van verrukke
lijke kleurenreportages,
een opmerkelijk man met
heldere ideeën, precies
ontdekt door de befaam- neemt hij deel aan tour- In 1979 verleent de stad wetend wat hij wil. De
de regisseur Fritz Benne- nees in Syrië, Italië en de. Weimar hem haar Kuns- fotografie van Gruyaert
witz die hem introduceert Beneluxlanden. ten Kultuurprijs. is: kijken, kijken naar het
lende
ringen.
Bij het bezoeken
de tentoonstelling i vaj
je als het ware gedi
gen geanimeerd to*
kijken. Foto's die je n 8*
laten schateren, n v
wel doen glimlacher ®rijde
grijnslachen. Want b en 1
onverbiddelijk scl 1
Harry een beeld van
gevolgen van versted was
king, industrializatie
konsumpt ie wereld. de «b;
Tematisch is er )n<Jen
doende afwisseling m
verscheidenheid in wa*
verzameling van H<ei
Gruyaert. De kunstei
beheerst de fotograf ra^ct
kunst, kent de kne onS
van het kamerawerk, aaar
dat zijn verzameling meer
56 foto's niet vervel *r
wordt. het 1
Tevens zorgt deze
toonstelling ervoor
het taboe dat fotogr -
en kunst niets met ell
te maken hebben, v
goed verdwenen is. 9M-1
Gruyaert zoals trou- deel uitmaakt van een
wens voor elke fotolief- symboliek van een perio-
hebber is onze aardbol de van een klasse, of een
leven van mensen dat in
Sedert 1975 treedt hij op Als solist trad Radloff deze Muw nog steeds
pioou m, zum >01 ee„ °ls '<fs-Uwe bul,e" «in land reeds op het2eifde is als 20 eeu-
merkwaardige artistieke Gunther als leider van in Hongarije Italië wen geleden. Foto-s
- zijn muziekensemble. Luxemburg, Nederland waarop gewacht werd
Tijdens de wedstrijd voor en in oktober '79 in mensoms dagen, tot het
in het Nationaal Theater
te Weimar. Weldra ont
plooit hij zich tot een
merkwaardige
persoonlijkheid
kan hij zich blijkbaar ook niet het ensemble Hans Radloff van het «National amusementskunst te België.
in QQn Theater Weimar» DDR. T in 1Q77
ten volle uitleven in een Theater Weimar» DDR.
repertoire afgestemd op Radloff vertolkt liederen van Weill. Kahlau, Dessau,
een publiek dat niet voor Eisler.
de volle honderd procent Muziekbegeleiding: diverse verenigingen;
,r,**li*fh«hbers be- Manfred Schmitz, klavier voorverkoop: 120 fr.. aan Qnder leiding van musi
Beese, de kassa: 150 fr. cus Jens-Uwe Günther in 1978 wordt hem de eer-
theaterwerk, gaat zijn
belangstelling ook uit
naar chansons.
jazzliefhebbers be
stond. Zo kregen wij ge-
Karl-August
makkelijk in het oor lig-
TtcfS'Tatm^r M-hed Haucke, bas.
Hans Radloff
Na zijn studies aan de '74 mee in de chanson-
licht juist was, tot «dat-
Leipzig in 1977 behaalt gene» gebeurde wat no-
hij een erediploma van In navolging van de on- di WQS Qm een fotQ
het Ministerie van Kul- vergelijkbare Ernst teslaten lukken
tuur van de DDR. Busch, zet hij de traditie
T voort van de chanson- Made in Belgium
J." nierstoneelspelers die tot Over.Belgié zeg [arry
vólgende: t is
enorm moeilijk eei
cus jens-uwe ^umne. in iu/ö worat nem de eer- op heden slechts weinig hp7
werkt Radloff van 72 tot ste prijs toegekend in de mannelïjke navolgers
nationale wedstrijd voor ten
Eindkonkluzie
De Belfortzaal t< ^n. 1
nog tot zaterdag 31 o kig
ber open van 10
12u30 en van 14 tot 1 doele:
en zaterdagvoormid 11
gesloten een zestii fleks*
foto's, misschien kwe *erki
tatief bescheiden, n 118 w
het vult wondergoe*
beschikbare ruimte. e
tentoonstelling Ie Grii
geen overzicht swetei
Gruyaerts evolutie. vi
mige foto's, met °1
wrang ekonomisch
smaakje, kunnen s weJ
wel de wrevel ver 0 m
ken, maar elke bezo wèi
zal toch de bekoring a slib
dergaan die het ge - Lokt
uitstraalt. Harry lijklvrij
wat de speelse vert
aan het woord, de 8
tiek of maatschapp t Wa
geëngageerde kul zict
naar bijvoorbeeld 1 jaaltu
het laten afweten. n we
(Voor korte besprei bij
Blue Moon, met Pat in
Kaarten te bekomen bij Staatstoneelschool te studio van het Nationaal het chanson te Frankfurt/
een eerder rare gesopte
de bestuursleden van de Berlijn, wordt Radloff Theater Weimar en Oder.
stuk te maken ove
boorteland, want
erk-
ge-
bent
zie ook het vorig
Voorpost» -n ummer,
nr. 39)
iel t<
toch
Jo DE BR geld*
16 -16.10.1981 - De Voorpost
