MANON, ELZA, ANNA EN DIANE OVER HENZELF,
AALST, SADAT, MITTERAND,
WALESA, VEIL EN DE ANDEREN...
.F
te
6 - 30.10 1981 - De Voorpost
dog 2<
persko
Naar aanleiding van de komende parlementsverkie
zingen achtten we het interessant om nader kennis
te maken met de ega's van de vier Aalsterse
volksvertegenwoordigers, zijnde:
Mevrouwen Caudron (VU) - Accou,
Galle (SP) - Dehennin,
Willems (CVP) - De Brauwer,
Van Renterghem (PW) - D'Haeseleer.
Eenzelfde vragenreeks werd elkeen aangeboden,
gaande van het politiek leven tot socio-culturele
problemen en/of toestanden in en buiten Aalst.
Quantitatief gezien hielden Mevrouwen Caudron-
Accou en Galle-Dehennin het bij een relatief kort
relaas, Mevrouw Willems-De Brauwer had het meer
voor de novelle, terwijl mevrouw Van Renterghem-
D'haeseleer zich op de trilogie-toer gooide.
Tevens valt op dat zowel Mevrouw Caudron-Accou
als Mevrouw Galle-Dehennin de «moed» hadden om
geen enkele maal de partij, waartoe hun respectie
velijke echtgenotes behoren te citeren. Een houding
dat in deze electorale sfeer wel bewonderswaardig
is, of niet soms?
De opinies van de vier dames publiceren we
dezelfde volgorde als de ontvangst der copijen.
Tot slot dient gezegd dat alle teksten integrod
werden overgenomen.
«Hijst
W V
it»r, vo
de kc
jt en
Distric
nolge I
de ko
de ka
die ee
8 november '81 oktober
'82: verkiezingen die elkaar
razendsnel opvolgen. Wellicht
een zenuwslopende periode
voor uw echtgenoot. Hoe
stoat U tegenover deze cam
pagnesfeer?
Mevrouw Caudron-Accou
(CA): Omzichtig.
Mevrouw Galle-Dehennin
(GD): Zoals altijd, met ver
trouwen.
Mevrouw Willems-De Brauwer
(WD): Een verkiezingscampag
ne is uiteraard een zenuwslo
pende periode omdat veel
moet gebeuren op korte tijd, en
de kiezers veel van mijn man
verwachten. Zij zien hem
graag overal zélf verschijnen.
Op voorwaarde dat ikzelf niet
veel anders te doen heb, dan
mij met de verkiezingscampag
ne bezig te houden vind ik het
wel een aangename tijd:
omdat wij de vriendschap on
dervinden van vele kiezers die
spontaan, telefonisch, schrifte
lijk of gewoon eens langs ko
men om te zeggen dat mijn
man op hen kan rekenen, ofwel
op hun stem, ofwel om mee te
helpen aan gelijk wat er dient
gedaan te worden. omdat
een verkiezingscampagne ook
de gelegenheid biedt om weer
eens oude, wat vergeten
vriendschappen te hernieuwen
door bij die mensen eens bij te
gaan. Ik houd nl. van het vele
menselijke contact.
Mevrouw Van Renterghem-
D'Haeseleer (VD): Een verkie-
zingscampoge is voor mij een
tijd van grote spanning maar
vooral zenuwslopend.
Nochtans verkies ik een cam
pagne van korte duur ondanks
de meer spanningen dat derge
lijke campagne met zich mee
brengt.
Op welke manier helpt U uw
echtgenoot?
CA: Moreel en materieel Tele
fonische afspraken. Adressen
schrijven, enz.
GD: Dit keer van op afstand,
vermits ik aanvaard heb, lang
voor deze politieke crisis, in te
gaan op een uitnodiging van
de universiteit van Michigan
om er les te geven tot in de
cember.
WD: Daarmee is het tweede
deel van de vraag al beant
woord nl. ik help mijn man met
gans zijn verkiezingscampag
ne: ik neem telefoons op, ont
vang mensen, rijd bet arrondis
sement in om mensen te be
zoeken, hen te vragen voor
mijn man te stemmen, hen
«materiaal» te bezorgen opdat
zij op hun beurt mensen kun
nen bezoeken. Ik zorq zowat
voor de coördinatie van de ver
schillende groepen die voor
mijn man werken: de denkers
en de uitvoerders Ik ben dus
van heel nabij betrokken bij de
verkiezingscampagne van mijn
man en ik ben blij dat hij mij die
vrijheid geeft. Voor de kinderen
is het, nu zij groter worden en
alles beter begrijpen, ook een
spannende periode. Zij leven
heel erg mee, zijn zeer erg
fanatiek voor hun vader en
voor de CVP en kunnen ook
uitleggen waarom, al moeten
zij ons beiden eens missen (wat
zij niet zo graag hebben).
VD: Inzake bijstand van mijn
echtgenoot verschilt een ver
kiezingscampagne weinig van
een gewone werkdog of week
end, wel zijn de activiteiten
veelvuldiger woarop ik mijn
echtgenoot vergezel en help bij
het bedelen van propaganda
materiaal en dan in mijn hoe
danigheid van voorzitter van
het Coördinatiecomité voor de
Dames van de kantons Aalst -
Herzele en Zottegem beleg ik
bijkomende octiviteiten voor
mijn echtgenoot moor ook
voor al de kandidaten van de
onderscheiden PW-lijsten.
Via uw man bent u nauw be
trokken met de politiek. Zou u
ook opteren voor eenzelfde
mandoat als uw man?
CA: Neen
GD: In geen gevol.
WD: Een politiek mandaat zou
me wel liggen. Ik zou het ook
met hart en ziel doen, zoals
mijn man het doet, al zou ik
wel wat schrik hebben voor de
grote verantwoordelijkheid die
op de schouders van een poli
tiek mandataris ligt
VD: U weet dat ik van april
1977 tot december 1978 het
zelfde mandoat heb bekleed
zodat ik het klappen van de
zweep ken
Indien uw kinderen een poli
tieke loopbaan zouden kiezen,
zou U dit stimuleren?
CA: Neen.
GD: Geen bezwaar, indien de
politiek hen zou liggen
WD: Mijn kinderen mogen voor
de politieke loopbaan kiezen,
maar ik zou ze, zoals trouwens
voor elk ander beroep, waar
schuwen voor de voor- en na
delen, en zij zouden het werke
lijk als een «roeping» moeten
aanzien en niet als een eerste
de beste broodwinning.
VD: Indien mijn zoon een poli
tieke loopbaan zou kiezen zou
ik me hiertegen geenszins ver
zetten, maar zou dit alleszins
niet stimuleren.
leder beroep heeft zijn voor-
en nadelen. Wat zijn volgens
U de nadelen van een politiek
mandaat?
CA: Het onregelmatig leven.
Politiek is een slokop die nau
welijks ruimte laat om te
ademen.
GD: ledereen weet dat het fa
miliale leven soms zwaar te
lijden heeft onder de afwezig
heid van een politieke manda
taris en ook onder de stress die
hij te verwerken heeft.
WD: De nadelen van een poli
tiek mandaat zijn:
1Dat men er als vrouw
meestal alleen voor staat,
zowel bij de opvoeding van
de kinderen, als voor de
andere huishoudelijke
taken.
2. Dat een politicus een ijzer-
sterke gezondheid moet
hebben om het vol te hou
den: zeer lange dagen,
geen weekends.
3. Weinig of geen privaat le
ven: telefoons die van 's
morgens tot 's avonds of 's
nachts bellen, geen stap
kunnen buiten zetten of
men herkent u.
4. Een onzeker bestaan: elke
verkiezing is een avontuur;
het vrijwillig afzien van an
dere inkomsten brengt de
konsekwentie mee dat bij
niet-verkiezing moet uitge
zien worden naar een ande
re verdienste.
Deze nadelen zijn allemaal
zeer betrekkelijk en niet on
overkomelijk.
VD: De nadelen van een poli
tiek mandaat zijn vooral van
familiale aard. Van een gezins
leven kan men moeilijk spreken
gezien het politieke leven nooit
stopt.
Buiten de gewone werkdagen
zijn het vooral de week-ends
die zwaar doorwegen. Het ge
beurt zelden dat wij samen
thuis zijn op zaterdag, laat
staan op zon- en feestdagen.
Vindt U het gebruikelijke
'dienstbetoon'-systeem aan
vaardbaar?
CA: Aanvaardbaar maar ver-
beterbaar in die zin dat, als de
wet correct wordt toegepast,
het dienstbetoon-systeem
overbodig is.
GD: Dienstbetoon behoort tot
de geplogenheden. De mensen
willen de man voor wie ze
stemmen zien en verwachten
van hem dat hij hen met even
tuele problemen zal helpen.
Soms verwachten ze van hem
te veel, zelfs iets wat niet wet
telijk is en dat is natuurlijk
onoanvoardbaar. Het dienst
betoon gaat alleszins de krach
ten van één mens te buiten.
WD: Het 'dienstbetoon'-sys
teem is aanvaardbaar inzover
de parlementair en zijn wetge
vend werk niet erdoor verwaar
loosd wordt. Zolang de admini
stratie onbereikbaar en on
doorgrondelijk is voor de gewo
ne man, dient het dienstbetoon
behouden te blijven.
VD: Het gebruikelijke «dienst
betoon-systeem vind ik zeker
oanvoardboar, doch het woord
«systeem» vind ik misplaatst.
Het is een absolute noodzaak
dat men zich als politieker ter
beschikking houdt van alle
mensen, rekening houdend
met de papieren rompslomp in
de odministratie, waaruit vele
mensen niet meer wijs geraken
Tussenkomsten in de logge od
ministratie zijn dagelijkse
feiten
Familiale, sociale en financiële
problemen keren als een regel
maat van de klok terug, met
.andere woorden het dienstbe
toon is voor vele mensen de
laatste redding...
Welk evenement in Groot-
Aolst heeft U in '80-'81 het
meest verontrust?
CA: De economische regressie.
GD: Het deficiet van de Stad
Aalst dat geen voorbeeld van
management is. Men had het
anders kunnen verwachten
vanwege een liberale burge
meester!
WD: De willekeurige afdanking
van tijdelijk personeel dat reeds
6, 7 of 8 jaar in dienst is van de
stad, omdat de partijkleur hier
boven de kwaliteiten en de in
zet van de betrokken mensen
gaat. Op het stadhuis heeft
men blijkbaar alleen maar
mensen meer nodig met een
«kleur» en geen mensen met
capaciteiten en dat vind ik af
schuwelijk.
VD:
In de schaduw van de politiek
op zijn kleinst die we in deze
zware crisistijd op nationaal
vlak hebben meegemaakt en
die de mensen stilaan meer
verontrust, maar jammer ge
noeg ook politiek apathisch
maakt, zie ik niet goed in aan
welke Aalsterse alleenstaande
evenementen ik zwaar zou
moeten tillen, al keerde mijn
maag wel eens bij een «Van-
derbeke Story», bij de hypo
criete, zeg maar onmenselijke
reacties daarop van de CVP-
fractieleider die gelukkig enkele
malen serieus op zijn nummer
werd gezet, bij de perikelen
rond de «wallenring», bij de
zaak COPAL en noem maar
op.
Elk van die evenementen op
zichzelf zijn niet wereldschok
kend, maar zijn wel de uitschie
ters van een voortdurend aan
wezige mentaliteit die, qua
engheid, politiek opportunisme
en oeverloze onverschilligheid
voor echte actuele problemen,
beslist niet moet onderdoen
voor de nationale politiek. Het
is vooral dat feit dat me in de
laatste paar jaar erg verontrust
heeft.
Dat houdt in dat ik dat moet
aantonen aan de hand van
meerdere evenementen, al vol
staat het even na te denken
over het gebakkelei in de open
bare vergadering van de ge
meenteraad, terwijl de geheime
zitting altijd op een drafje
wordt afgewerkt.
Een sprekend voorbeeld dat
voor iedereen fris in het geheu
gen ligt, is de zaak Copal te
Erembodegem. Wat ik uit de
persverslagen terzake onthou
den heb, is dat aan de firma
Copal zowat een jaar geleden
bij KB vergunning werd gewei
gerd voor enkele grote olie
tanks, dat een jaar lang de
bevoegde diensten van de ar
beidsinspectie door de burge
meester werden opgejut om
hem een verslag ter hand te
stellen om te kunnen optreden,
en dat Minister Galle welgeteld
wachtte op de bekendmaking
van de verkiezingen om zich,
met veel ruchtbaarheid bij de
betrokken mensen, als onbe
voegde Minister over de zaak
te ontfermen
Dat het politiek opportunisme
daar vingerdik op ligt, is zonder
meer duidelijk, net zoals bij de
bekendmaking van subsidies
die dezelfde minister zogezegd
met gulle hand in zijn eigen
kiesarrondissement uitdeeW
Zoiets laat een bijzondere
wrange smaak na, maar er is
nog veel meer dot heel wat
opportunisme onthult. Mijn
echtgenoot was onlangs aan
wezig op een toespraak van
professor Heyndrickx die de
rekening maakte van de milieu
ministers. De professor liet er
geen twijfel over bestaan dat
die nog nooit oog hadden voor
zeer kritische toestanden die
op bepaalde plaatsen geluk
kig niet in Aalst blijvend ons
milieu verwoesten. Hij vond het
storten van huisafval een rela
tief gering probleqm en zei let
terlijk «dat het zuiveren van het
Denderwater zijn vele toxicolo
gische problemen niet oplost»
Een reclameboekje, geïllus
treerd met een visser aan de
Dender, een weinig milieuvrien
delijke reclamecampagne en
de besluiten die de minister
uitgevaardigd heeft, zijn dus
hooguit een doekje voor het
bloeden en veel meer stem-
menjagerij en reclame dan
waar voor Uw geld. Overigens
toont de SP zich een verwoed
tegenstander van commerciële
reclame, terwijl ze zelf barnum-
reclome maakt voor een bal,
en voor een groen beleid dat
zelf onethische reclame is. En
inmiddels liggen de echte pro
blemen te rotten. Datzelfde po
litiek opportunisme is terug te
vinden in talrijke andere evene
menten. Het structuurplan
Aalst-Centrum werd door een
VU-schepen doorheen de in
spraak geloodst met de belofte
van de prioritaire aanleg van
jxirkings. Dat plan was in wer
kelijkheid een drukkingsmiddel
om de dure, verkeersvrije
markt te realiseren en om dus
prioritair een Aalsterse ver
keerschaos te maken.
Dat plan was ook een uitvlucht
om een dwarsligger te kunnen
zijn bij een tot twee joar toe
bestudeerd voorstel van de zo
noodzakelijke nieuwe verkeers
regeling te Aalst. De CVP was
daarbij zo eigenwijs de deskun
digheid van de deskundigen in
twijfel te trekken, terwijl ze,
zoals ze achteraf op het brood
werd gesmeerd, enkel zwichtte
voor één man en dat dan nog
na een nep-enquete. Er wordt
nu gewacht op CVP-altematie-
ven en inmiddels blijft de De
Ridderstraat een belangrijke in
valsweg, waar de angstige be
woners gepaaid worden met
een verkeersdrempel. Inmid
dels doen talrijke kinderen mee
aan de «Actie Schildpad», ter
wijl vele Aalsterse mandataris
sen zich doodernstig blijven
voordoen achter een zo zicht
bare paardenbril.
De houding van sommige
SP'ers was rechtlijniger, maar
even eng omdat midden-
standsbelangen op hen werken
als een rode lap op een stier.
Ik herhaal het, het komt erop
neer dat ik meest verontrust
ben door signalen van een
compleet gebrek aan pjolitieke
integriteit.
Dat verontrust me des te meer
omdat ik van huis uit door
drongen werd door een zakelij
ke, pragmatische aanpak van
dingen die mijn echtgenoot en
ikzelf moeten doen voor allen
die beroep op ons doen.
Dergelijke contacten hebben
ons geleerd alle uiterlijk ver
toon terzijde te kunnen staan,
die in zijn dagelijks werk vol
doende bewezen heeft zich
niet te bezondigen aan derge
lijke enge dingen.
Welk evenement in Groot-
Aalst heeft U in '80-'81 het
meest verheugd?
CA Het optreden in het kader
van het «Festival van Vlaande
ren» van het Julian Bream
consort.
GD: Het bal van mijn man.
WD: De pret die mijn echtge
noot beleefd heeft aan het ver
dienen door hem van de «ci-
troenprijs» van de Aalsterse
perscorrespondenten
VD: Om dezelfde redenen kan
ik nauwelijks een evenement
aanduiden dat me extra ver
heugt, omdat ik nu eenmaal
veel meer aandacht heb voor
de achterliggende mentaliteit
dan voor de concrete feiten
Maar als ik toch iets concreets
moet noemen, denk ik aan din
gen die nieuw zijn, die niemand
ontgaan en die best tegemoet
komen aan de noden van onze
tijd: het economisch en com
mercieel beleid, dat te veel om
vattend is om er over uit te
weiden. Moet ik daar toch een
punt toelichten, dan denk ik
uiteraard aan het winkelcen
trum dat, met zijn prachtige
etalages en assortimenten, de
meest veeleisende vrouw kan
bekoren en dat overigens werk
verschaft aan duizenden
Merkwoardig in het beleid ter
zake is, dat het meestal enkel
stimulerend werkt en een sfeer
weet te scheppen waarin de
mïddenstandsraod, de deke
nijen en de middenstanders
zelf de handen uit de mouwen
steken. Het tijdschrift IMPULS
steekt blijkbaar geen pluimen
op de eigen hoed, maar weet
zoals het zich deze week
zelf voorstelde in de stodsbe-
richten moeiteloos mensen
en bedrijven te vinden wiens
voorbeeld een spoorslag bete
kent voor het Aalsterse econo
misch en commercieel leven.
Nog merkwaardiger is dat be
staande Aalsterse diensten en
instellingen, in plaats van el
kaar te overlappen, samen aan
tafel gaan zitten én samenwer
ken aan grote projecten: een
vakbeurs, een contactdog met
buitenlandse kopers, gemeen
schappelijke deelnames oan
beurzen, enz.
Moest er de laatste jaren op
nationaal niveau, met dezelfde
principes, evenveel aandacht
zijn gegeven aan nijverheid en
middenstand, dan zouden de
huidige beleidsmensen het mis
schien nog kloargespind heb
ben met een geloofwaardige
verkiezingscampagne uit te
pakken.
Aalst vertoont dus kortom alle
symptomen van de grote na-
tionole kwalen, terwijl het Aal-
sters economisch beleid één
van de uitzonderlijke belangrij
ke lichtpunten is.
Welke politicus op internatio
naal gebied geniet uw voor
keur? Graag met toelichting.
CA: Sadat omdat hij een eerlij
ke vredesduif is, en omdat hij
een waarborg was voor het
evenwicht in het Midden Oos
ten. Maar nu we Sadat niet
meer hebben denk ik aan Wa
lesa die in Polen een grondver
schuiving heeft teweeg ge
bracht om het communisme
een menselijk gezicht te geven.
GD: Mitterand, natuurlijk.
WD: Lech Walesa uit Polen,
kan ik bewonderen omdat hij,
tegen het communistisch regi
me is, zich door alle moeilijkhe
den weet heen te worstelen. Hij
vindt steeds het passend com
promis dat ook aanvaardbaar
is voor de communisten. Hij
behaalt voor het gewone volk
inderdaad spectaculaire resul
taten: stakingsrecht, werktijd
verkorting, vorm van persvrij
heid. Hij zorgt ervoor dat zijn
volk terug vrij, christelijk en
democratisch kan leven.
VD: De frangaise Simone Veil
die op 17 juli 1979 tot voorzit
ster van het eerste direct geko
zen Europees Parlement werd
gekozen.
Voordat zij deze functie kreeg
was zij Minister van Gezond
heid in verschillende Franse re
geringen geweest, het laatst in
de regering Barre.
Zij debuteerde in 1974 als Mi
nister van Gezondheid in de
regering onder leiding van Ja
cques Chirac en nam in deze
periode enige liberale maatre
gelen op het gebied van de
zedelijkheidswetgeving, die
haar meteen een grote popula
riteit brachten.
Zo was zij lang voor Margret
Tatcher één van de eerste
vrouwen die een hoge politieke
functie bekleedden.
Wat is uw persoonlijke stel
ling ten opzichte van de vol
gende problemen? In welke
mate interesseren ze U per
soonlijk?
Neutronenbom:
CA: Ik ben tegen de neutro
nenbom, omdat ik aan mijn
kinderen denk en omdat het
een stap verder is in de bewa
peningswedloop die eigenlijk
zou moeten afgebouwd wor
den. Als pacifiste ben ik tegen
elk kernwapens. De waanzinni
ge bewapeningsescalatie tus
sen de twee grote blokken leidt
niet tot het zogezegde schrike-
venwicht, maar naar de totale
vernietiging van onze aarde. In
afwachting van de catastrofe
worden duizenden miljarden
vergooid die anders ruim
schoots zouden volstaan om
de honger uit de wereld te
bannen. De bewering dat al
leen crypto-communisten of
nuttige idioten tegen de kern
bewapening zijn wordt tegen
gesproken door de stellingna-
me van Pax Christi en van het
Interdiocesaan Pastoraal Be
raad, waar al de bisschoppen
achter staan.
GD: De meest gruwelijke uit
vinding aller tijden. Mensont
erend.
WD: Mag er niet komen: het
gebruik ervan is een misdaad
tegen de mensheid. Ik hoop
dat deze misdaad nooit ge
pleegd wordt en dat is mogelijk
wanneer de grote mogendhe
den wederzijds en gelijktijdig
hun kernarsenaal afbouwen
VD: Principieel ben ik tegen
elke vorm van bewapening.
Maar we leven nou eenmaal in
een maatschappij die de vrede
tracht te handhaven door het
uitbouwen van het wapenarse
naal.
Het probleem van de neutro
nenbom is bijzonder emotio
neel geladen
Nochtans kan men de neutro
nenbom niet losrukken uit het
eigen verband: namelijk de
NAVO-strategie en de
T.N.F.'s (Theater Nuclear For
ces). De NAVO-strategie, die
een zuiver defensieve strategie
is, voorziet in haar huidige op
vatting een voorwaartse verde
diging berustend op de ontla
ding door een geloofwaardig
verdedigingspotentieel
Dit potentieel bestaat zoals U
weet uit drie componenten (de
Triade): de conventionele
strijdkrachten, de TNF's en de
strategische nucleare wapens.
Het is nu algemeen aanvaard
dat het Warschau-pact een
enorm overwicht heeft wat be
treft de conventionele
strijdkrachten en de TNF's.
Op het vlak van de strategi
sche nucleare wapens bestaat
er ongeveer een virtuele pari
teit
Abortus:
CA: Dit is een probleem dat zo
genuanceerd en zo persoonlijk
is dat hier geen algemeen gel
dende normen kunnen toege
past worden.
GD: Een zwaar probleem dat in
al zijn menselijke complexiteit
moet gesteld worden en niet in
een dogmatisch-religieus per
spectief, waarbij men geen re
kening houdt of wil houden
met het menselijke falen.
WD: Is moord op het ongebo
ren leven. Elke vrucht (kind)
heeft recht op leven en is een
geschenk van God. Men weet
nooit waarom men juist dit
kind krijgt.
VD: Inzake de ethische proble
matiek ben ik enkel voorstan
der van noodzakelijke wettelij
ke oplossingen voor noodsitua
ties die tot abortus kunnen lei
den. Anderzijds ben ik ervan
overtuigd dat men meer aan
dacht moet besteden en ruime
re informatie moet verschaffen
over de efficiënte contraceptie
die geboortebeperking of ge
boortespreiding toelaten.
Gastarbeiders:
CA: Wij hebben ze ooit naar
hier gehaald...
GD: Gelijke plichten en gelijke
rechten zoals andere arbei
ders.
WD: Zij waren er nodig ten
tijde van hoogconjunctuur en
men heeft ze toen aangetrok
ken. Men kan ze nu moeilijk
aan de deur zetten omdat ze er
misschien niet meer nodig zijn.
Zij dienen hier een menswaar
dig bestaan te krijgen en niet
overladen te worden met alle
zonden van Israël. Nieuwe ille
gale gastarbeiders evenwel
dient men te weigeren het land
in te komen. De gastarbeiders
zijn niet mede oorzaak van de
grote werkloosheid in ons land
omdat de meesten nog altijd
bereid zijn alle werk te doen
waarvoor wij onze neus opha
len. Mijn man heeft veelvuldig
contact met gastarbeiders die
zich wonderwel hebben aange
past aan onze maatschappij.
VD: Is vooral in tijden van
recessie, zoals men momenteel
in België kent, een erg veel
besproken probleem.
Een volledige pro of contra zou
maar al te eenvoudig zijn.
De problematiek is echter veel
zijdig. Zo dient men een onder
scheid te maken tussen onder
danen die komen uit de EEG-
lidstaten en die krachtens het
EEG-verdrag vrije vestiging
hebben bekomen binnen de lid
staten, en mensen die komen
uit alle mogelijke andere
landen.
Op lange termijn zou men on
herroepelijk genoodzaakt zijn
wettelijke beschikkingen te
treffen voor deze mensen.
Nochtans zou men volgens mij
op korte termijn reeds zeer re
strictieve maatregelen kunnen
uitwerken tot indijking van de
steeds maar aanwassende
groep van vreemdelingen die
zich in België komen vestigen.
Werkloosheid:
CA:
De werkloosheid is één van de
grootste beproevingen van de
laatste decennia, daardoor
wordt het toekomstbeleid van
duizenden mensen uitzicht
loos. De niet-actieve bevolking
groeit voortdurend aan en de
actieve neemt af, wat fataal is
voor de staatskas. De werk
loosheid kan maar opgelost
worden wanneer de bedrijven
opnieuw behoorlijke winst kun
nen maken. Het moet nog de
moeite waard zijn om te wer
ken en te ondernemen. Welke
bedrijfsleider durft of wil nu
nog investeren? Daarvoor
moet het concurrentievermo
gen vergroten en de losten ver
minderen
Werklozensteun moet er zijn,
maar het profitariaat zou moe
ten uitgebannen worden.
GD: Alles moet gedaan wor
den om het aantal werklozen
te verminderen niet om te
vermeerderen, zoals in Enge
land. Dit houdt in samenwer
king van kapitaal, arbeid en
overheid.
WD: Is het grootste probleem
in deze tijd, het is echter geen
nationaal probleem, maar een
mondiaal. Het dient dus inter
nationaal te worden opgelost.
Nochtans moet men beginnen
met de mentaliteit van de men
sen ten aanzien van de arbeid
grondig te wijzigen: o.a.: hand
arbeid is niet minderwaardig
aan geestelijke arbeid; arbeids-
verantwoordelijkheid; liefde
voor de arbeid, enz, Het derde
arbeidscircuit kan gedeeltelijk
en tijdelijk een oplossing bren
gen voor de werkloosheid.
Twee soorten werklozen vind
ik minst benijdenswaardig: 1
de schoolverlaters die na geda
ne studies graag aan het werk
willen en het niet vinden, 2. de
broodwinnaars van een gezin
die 45-55 jaar zijn en door
omstandigheden werkloos wer
den en niet meer op de arbeids
markt gewild worden.
VD: Is één van de meest
onrustwekkende evoluties in
onze na-oorlogse periode.
De economische krisis wordt in
sommige kringen verklaard
door het zogezegd falen van
de vrije markteconomie, met
als gevolg dat vooral door de
jarenlange deelname van de
socialisten aan het beleid en de
instelling van de christende
mocraten de vrije markt meer
en meer wordt beknot.
Vandaag blijkt dat dit beleid
echter geen geldig antwoord
gegeven heeft op de uitdaging
van de economische crisis; wel
integendeel; de crisis werd er
door nog verscherpt.
De verklaring van deze toe
stand ligt voor de hand:
1elk economisch systeem
kent periodes van crisissen.
Niets is immers volmaakt.
Een vrije markteconomie
die weinig wordt verstoord
door belemmeringen van
welke aard ook, past zich
echter snel aan, zodat cri
sissen beperkt blijven en
van korte duur zijn;
2. hoe meer de overheid con
troleert, reguleert en inter-
venieerd, hoe meer de
markteconomie haar elasti
citeit verliest, hoe moeilijker
het is economische inzin
kingen te overwinnen;
3. de aanleiding tot de huidige
crisis is weliswaar interna
tionaal, maar de te grote rol
die de overheid zich heeft
toegemeten belet dat de
markteconomie zich vol
doende snel aan de nieuwe
omstandigheden aanpast,
zodat de crisis blijft aansle
pen en steeds verdere vor
men gaat aannemen
Klare en duidelijke oplossingen
dringen zich dan ook op.
Vooral in de zin van meer
armslag geven aan het privé-
initiatief. Dit betekent dat de
lasten van de ondernemingen
moeten gedrukt worden en de
rol van de overheid ernstig
moet teruggedrongen worden,
zodat het evenwicht op de
markt wordt hersteld en de
economische aktiviteit her
neemt (herneming van de
vraag, nieuwe investeringen,
enz wat nieuwe tewerkstel
ling voor gevolq heeft).
Concreet zou men kunnen stel
len dat volgende maatregelen
van primordiaal belang zijn:
het drukken van de loonkost en
beperking van de werkgevers
bijdrage inzake sociale zeker
heid, een vermindering van de
personenbelasting, op langere
termijn een drukking van de
loonkoststijging door de libera
lisering van het loonoverieg
tussen de sociale partners. Met
betrekking tot de ondernemin
gen in moeilijkheden, waarbij
de overheid tussenkomt in de
verliezen, kan een bijzondere
loonmaatregel opgelegd wor
den in ruil voor de instandhou
ding van de betrokken onder
neming Voorts kan men nog
vermelden een vermindering
van de fiscale druk van de
financiële lasten en van de
energieprijzen.
Pas wanneer door al deze
maatregelen het systeem van
de vrije markteconomie terug is
hersteld, zou men opnieuw ko
men tot een optimaal tewerk
stellingsbeleid.
strikt noodzakelijk en
gert mij.
fed
de pl
VD: De groeiende aa $met i
voor het leefmilieu is ong (ge aan
feld een uiting van de d
drang naar een r
vensstijl die onze maatsd titel
kenmerkt. Wat voor rrifCje
belang is is vooral dat me j;ete
buiten elke partijpolitieke Aidu:
ter zou inspannen om hi [tekort
monisch samengaan te
deren tussen economise) jven e
pansie (welvaart) enn*
(welzijn) te bevorderen jt het
heeft geen zin de econa krachl
expansie zonder meer te
pen ten voordele van h beschil
lieu, zoals het evenm von he
heeft de economische i KP vo<
sie vrij spel te laten, wa de eko
het leefmilieu kan ver ng oj
worden.
wgroe
de ree
[P voc
uit* aliseer
willen
CA: Het probleem zit erin dat
men soms moet kiezen tussen
economie en ecologie. Econo
mie werkgelegenheid en
ecologie milieuzuiverheid
Overigens valt er nog heel wat
te doen met bewustmaking en
kwaliteit van ons voedsel.
GD: Langzaam, ja zelfs moei
zaam, maar toch zeker groeit
het bewustzijn, vooral bij de
jeugd, van het belang dat een
harmonisch leefmilieu heeft op
de mens.
WD: De overheid dient er alles
voor te doen om alles wat we
nog hebben aan groen te be
houden: geen nieuwe wegen
(er zijn er genoeg), geen geka
naliseerde beken meer bij, laat
de natuur zijn gang gaan, geen
knallende motors van auto's
en moto's. Een ganse reeks
nonchalante maatregelen van
de overheid uit onze streek
hebben tot gevolg gehad dat
meer gronden voor de land
bouw verloren gingen dan
En hier kan men dan
deelfacetten verder i
ik denk ondermeer om
principe: de vervuiler b
en aan strengere beteu Wi
en controle op de lozin jSte ge
afvalwaters, lozingen
lucht en op de boden
scherming van natuu
den, hulp aan privé-bos m
ters tot openstelling v<
domein voor het groot p
snellere groenvoorziening
bebossing van op
braakliggende gronden, kies*
tegen geluidshinder, hel «Her,
leem van de afval en ree Da
en een strenge beteugel" Alade
het sluikstorten wrat
i hen
Taalkwestie: 'V'w
CA: De kwestie Brussi ^jjf,
kwestie Voeren, de kwes: |n
men zijn uitingen van éi
de mentaliteit: het zich ibtire
rieur voelen van de enererkie;
groep op de andere. 0 oot w
vooral sociaal. iinistr<
Als ik in Manchester gadeeld
pas ik mij aan en probei i vooi
gels te spreken, waarom lonbu
een franssprekende Brus onwij
die in Beersel komt wone de
hetzelfde? s en
rs en
GD: Iedere gemeenschap «jzitte
recht op eigen en onges 9sbur
den territorium, het isPen
plicht voor ieder lid van Me 1
gemeenschap zijn taal M on'
best vermogen in ere te shie
den; het is evenwel ook ^Her
dat men zoveel keer m *den
als men talen kent. Alle Hg o'
tisme is uit den boze. ootzk
iop e
WD: De taalkwestie, die i «rtro
lijk grotendeels is geregi bre
slechts een onderdeel vo een
communautaire
proJfranl
Mijn man en ik werden en
voed in een sfeer van Vlo «ers
gevoeligheid, van realitt tien d
zoals de CVP die verd ezen
maar die dikwijls onbeg He s
blijft door onstuimigen. I 5 40
bewondering voor de Vk er ac
politiek van Van Cauwi "ttig<
Tindemans, Verroken, lering
Bondt, e.a. Ik geloof 'He 41
Vlaanderen meest gedie n we
met het gestaag voorti wloat
van de Vlaamse politiek te
de CVP het doet: zekert* ft w
Ie vo
VD: De communautaire t bedi
stellingen zijn in België zi I woi
als Belgie zelf Inden de
sinds 1830 kent men vol lecre
rend een wat men noemt emin
strijd» tussen de beide tode
meenschappen in ons lan tbur<
Momenteel is het nu zo d seen
sinds 1 oktober 1980 <u He s
nerende instellingen mc
teel ver van op punt stoor *°c'
kleur
Nog talrijke uitvoeringsl
singen zijn noodzakelijk. m j*
daar dat de onafgewerkt "m'n
stellingen de besluitva
zowel nationaal als reg«
sterk bemoeilijken. Een n
lijke handicap kunnen wij m
missen in een ogenblik do onci
ze staatshuishouding in
bijzonder acute fase is j i
men van ontreddering. 'Al
periode van zeer ernstig* 11
nomische en budgettaire
lijkheden, die ondoorzi J
heid, verwarring en kon!
aonwakkeren, door het
werken van onvolmoakt
stellingen, ze getuigen va *r'jc
verregaande onvl f)dh
woordelijkheid.
fiek
Vandaar dat ik voorsto I He
ben om binnen een stad b in
band een zo groot moj "r'jc
autonomie voor de vol Chri
meenschoppen te verwei !,'n9
ken, indien daar vanzelf sign
kend vraag toe is. J v<
Maar ware autonomie E}
kent voor ons ook final Zate
verantwoordelijkheid, in de 's') i
Ie betekenis van het woon lrrr>e
Carole Dejonckl 1
