PROVINCIE
TOP TIEN
VOLKS VERTEGEN -
WOORDIGERS
alme verkiezingen te Erpe-Mere
Van het Leedse
verkiezings
front
1 V.U.
3 S.P.
4 P.V.V.
-
-
8 C.V.P.
9 K.P.B.
-
-
-
-
11 VL. BLOK
-
-
13 R.A.L.
-
De Voorpost -13.11.1981 - 7
jge stemmen
3ERICKX Jules
MOSSEVELDE Willy
'S - DE SMET Andr.
ROUWER Carlos
•RS André
5EGERS Frans
ENS Werner
AYER Daniël
61.900 72.467 71.821
11.900 15.372 10.782
19,4% 21,21% 15,01%
2.764 3.195 2.967
2.974 V. BI. 761
KOZEN:
Henderickx Henderickx Henderickx
17.703
22,58%
4.495
2.388
570
815
236
511
258
712
1974
1977
1978
1981
1974
1977
1978
1981
Geldige stemmen
61.900
72.467
71.821
78.387
Geldige stemmen
61.900
72.467
71.821
78.387
12.245
15.252
14.809
15.541
14.701
15.378
15.649
18.608
20%
21,04%
20,61%
19,83%
24%
21,22%
21,73%
23,73%
PYCK Freddy
1.287
1.422
2.717
DE MAGHT-AELBRECHT A.
1.727
2.132
3.814
4.304
DE WOLF Johannes
1.868
RASSCHAERT Jozef
1.520
2.193
DE COENSEL Alice
759
984
DE MOOR Lodewijk
525
670
865
1.071
D'HONDT Roger
394
COOMAN Etienne
540
617
669
SAEYS Mathieu
639
VERMASSEN André
1.071
DE PAUW Dirk
324
VERHULST Juliette
388
CORNAND Henri
277
PARIDAENS Antoon
423
HOOGHUYS Edgard
1.554
NOEL Johan
1.430
VERKOZEN:
V. Droogen- V.d. Bossche V.d. Bossche
VERKOZEN:
Noël
Noël
De Maght
broeck
Pyck
Pyck
D'haeseleer
De Maght
Schelfhout
20.548 24.621 24.989
33,5% 33,97% 34,79%
TERSPROT Raymond
3ERICKX Marcel
iNS-BORMS Chris
ICKAERT-VENNEMAN M.
'E Gustove
CKENS Dirk
iAEDELEER Désiré
kERT Etienne
4.227 4.939
1.528
5.270
1.857
1.708
[OZEN:
Uyttersprot Uyttersprot Uyttersprot
Bogoert BouHon A Henderickx
V.d Veken Bogoert üevens-Borms
19.668
25,09%
4.700
1.968
1.889
733
770
198
328
1.341
1.796
1.844
2.618
2.127
3%
2,54%
3,64%
2,71%
DE SMET Claude
37
127
486
VINCK Agnes
56
348
99
DE RIJCKE Leona
37
ROELANDT Désiré
32
DE PAUW Patrick
35
DE BRUL Olga
25
PETIT Frans
36
GYSENS Jozefien
79
2.974
1.565
4,14%
1,99%
POTS Pieter
202
440
DE BEUL William
49
HOFFELINCK Julien
25
MARCOEN Johny
45
JANSEGERS Wolter
407
171
1DEMAN Dirk
MEYS-VAN HAECKE G.
I/ITTE-SEMINCK A M.
TIERS Francine
NS Herman
IUWAT Mare
DCKAERT Jean
iN Lucas
298
55
119
40
79
85
66
399
0,5%
STEENHAUT Willy
DE CRAECKER Liliane
MARKEY Michel
TASSENT Liliane
VAN BUYNDER Luc
MATTHIEU Hugo
- (K) 21
- (K) 27
56
13
14
2
2
84
1. 20.775 M.Galle SP, Aalst
2. 17.854 V. Renterghem PW, Aalst
3. 10.145Gh. Willems CVP, Aalst
4. 6.937 J. Caudron VU Aalst
5. 5.469 H.V. Wambeke CVP, Zottegem
6. 4.700 G. De Kepel VU, Outer
7. 4.094 M.V.D. Poorten CVP, Welle
8. 3.747 J. Eeman PW, Welle
9. 3.286 H. De Loor SP, Zottegem
10. 2.898 G. Henderickx VU, Lede
In 1978:
13.011 (2")
14.536(1*)
11.024(3*)
5.158(6')
2.763
3.750(10")
was geen drukke bedoening om en rond de lagere
en van de verschillende deelgemeenten in Erpe-
Vergeleken met de gemeenteraadsverkiezingen
er 's avonds ook niet dat traditioneel zenuwachtig
t vast te stellen. Integendeel, afgezien van de enkele
Ida ten uit de fusiegemeente, liep de grote meerder-
er eerder gelaten bij want men verwachtte in zekere
laar weinig verschuiving.
Bovendien was de propa
ganda niet zo denderend
geweest en was er minder
kiesmateriaal in de bus ge
stopt dan men gewoon was.
Men zou kunnen zeggen
dat een gemeenteverkie
zing «sympathieker» bij de
lokale kiezer inslaat omdat
men daar nooit voor «onbe
kenden» hoeft te stemmen.
In Erpe-Mere ging de mees
te zorg uit vanwege de
Volksunie omdat er in het
kiesdistrict Aalst liefst drie
gewezen leden van hun par
tij op de lijst van het
Vlaams Blok voorkwamen,
plus nog een andere vierde
man van Mere. Bovendien
leverden deze twee partijen
het grootste kontingent
aan kandidaten in het ar
rondissement, tegenover de
SP, de CVP en de PW elk
twee.
Van de grote uitschieters,
mandatarissen met het
meeste aantal stemmen
achter hun naam, haH er
zich niemand kandidaat ge
steld voor wat de grote tra-
VUTIEK
Ie verkiezingskampanje is kort geweest, doch lang genoeg om onze brievenbussen vol
"opaganda te proppen en onze zakken te vullen met beloften.
et kiesvolk mag gerust zijn: de oplossingen waarnaar men voordien jarenlang
nichteloos heeft gezocht, komen na 8 november 1981 vanzelf. Op voorwaarde dat de
eerderheid van de kiezers die dag het juiste bolletje rood maakt. Zo eenvoudig is dat.
apier is geduldig, mensen goedgelovig en overal ter wereld worden kiezers steeds
rneuw met beloften gepaaid, die later bijna alle ijdel blijken te zijn geweest...
let kan geen toeval zijn, dat het een zekere Madame Fontaine was die ooit zei:
Politiek is de kunst van zich anders voor te doen dan men is-, want vrouwen
tntaan inderdaad wonderwel die kunst en het is dan ook hoogst merkwaardig dat
iet méér vrouwen zich in het politiek bedrijf storten.
f verkiezen ze ondanks het feminisme van de jongste decennia uiteindelijk toch de
trtrouwde mannenmaatschappij?
'en man, de Franse schrijver Louis Dumur, definieerde zijn visie over politiek zó:
'De politiek is de kunst zich van de mensen te bedienen door hen te doen geloven dat
ien hén dient-.
Iumur zegt met óndere woorden eigenlijk hetzelfde als mevrouw Fontaine,
i het geen bewijs, dat vrouwen en mannen eigenlijk dichter bij elkaar staan dan ze
elf denken of willen toegeven?
n *Un boek Kijkeconomie- schrijft de eminente Nederlandse ekonomist Jan Pen:
Politiek lijkt op permanente ruzie, vooral in een democratie-.
we even om ons heen kijken, wordt ons al heel gauw duidelijk hoe raak die
tpmerking is.
'otval of niet, doch de jongste weken hebben wij in een paar interviews met
'onjvers uit totaal verschillende leef- en denkwerelden kunnen vaststellen hoe
tuverig men overal staat tegenover politiek en politiekers.
'e Tsjechische schrijver Milan Kundera, sedert jaren in Frankrijk wonend en nadat
»en hem zijn eigen nationaliteit had ontnomen ook tot Fransman genaturaliseerd,
m in een vraaggesprek met het Nederlandse weekblad HP (Haagse Post): -De
freld van vandaag is kompleet gepolitiseerd. Het is een ziekte. Het is de domheid
W deze eeuw. Alle menselijke problemen worden tot hun politieke betekenis
treduceerd. Politiek wordt tot de essentie van ons leven gemaakt, terwijl het niet
•eer aan een a/leiding ervan is. De werkelijkheid wordt tegenwoordig alleen nog niet
ditieke maatstaven gemeten en niet met filosofische, humanistische, historische of
tenure maatstaven-. Deze uitspraak behoeft geen kommentaar, de massa ondergóót
Apolitiek. Lijdzaam, slechts hoogst zelden nog een eigen mening formulerend.
Engelse katolieke schrijver Anthony Burgess, auteur van o.m. -A Clockwork
nmge- werd naar aanleiding van zijn door de kritiek felgeprezen boek -Earthly
*cers- geïntervieuwd door Sophie hannes van -The New York Times-. In zijn
boek hangt Burgess een wrang beeld op van deze wereld die hij heeft gekend,
w.zijn geboortejaar 1917 tot heden. Politiekers boezemen hem niet het minste
trtrouwen in:
Politici zijn gevaarlijke mensen-, zegt hij in dit merkwaardig en hoogst lezenswaar-
V vraaggesprek -die gedoemd zijn om verkeerd te doen omdat ze nooit een realistisch
taalbeeld van de wereld zien: omdat ze deel uitmaken van een politieke partij zien ze
maar een deeltje van de dingen om zich heen en omdat hun politiek gebaseerd is
1 een onvolledig beeld van de wereld, loopt het er meestal verkeerd mee af-,
oorbeelden van politieke kortzichtigheid zijn inderdaad legio, politici met een visie
Ne toekomst spijtig genoeg erg zeldzaam.
^Clarke, een Amerikaans predikant en schrijver uit de vorige eeuw, had het tóen
bet rechte eind wanneer hij schreef:
en politicus denkt aan de volgende verkiezing; een staatsman aan de volgende
fheratie-...
In 1968, aan het eind van de zogeheten -Golden Sixties-, hebben dagdromers en
warhoofden al gewaarschuwd voor de krisis, die onvermijdelijk zou volgen op het
ongebreidelde produceren en konsumeren van die dagen, toen het allemaal nog niet
opkon.
Vandaag hoeft men geen doemdenker te zijn om te zien, dat de wereld aan de rand van
de katastrofe staat. Kapitalistische én kommunistische politieke sistemen hebben
gefaald en toch blijft men aan beide kanten volharden in de boosheid.
Oost en West doen aan een krankzinnig bewapeningsopbod, dat binnenkort het einde
van de beschaafde wereld kan betekenen.
Thans worden pacifisten, die bij honderdduizenden marsjeren voor de vrede, nog
maar eens voor gek verklaard.
Vanachter hun clean bureautje kienen kleurloze theoretici haarfijn uit hoe het wél
moet. Zij zijn het ook, die de holle slogans bedenken, waarmee politiekers de kiezers
trachten te lijmen.
Je vraagt je angstig af, hoelang ze daarin nog zullen blijven slagen...
Het klootjesvolk, de zwijgende kudde die een fantasieloos en geestloos bestaan leidt en
enkel oog heeft voor uiterlijkheden, groeit nog voortdurend aan.
De opstandige, politiek bewuste jongeren, de -kikkers-, kwaken, nog slechts op bevel,
de arrivistjes huppelen ongeduldig naast de kar, klaar om erop te springen, de
llebogen klaar voor het onbarmhartige duw werk.
Er is weinig verbeelding nodig om de top te bereiken, doch heel wat slaafse
volgzaamheid en geduldig ellebogenwerk.
De huidige generatie van Belgische politiekers heeft een nieuwe kiesbron aange
boord: de jongeren vanaf 18 jaar krijgen voor het eerst ook inspraak in het
parlementair verkiezingsdebat.
Mijn oudste dochter mag zich dan ook verheugen in een massa fanmail vanwege
mannen, die hoog genoteerd staan in de politieke hitparade van het ogenblik.
Ze neemt haar korrespondentie door met een ernstig gezicht, leest alles op voorwaarde
dat het kort en krachtig geformuleerd is. Een bepaalde inleidende zin verwerpt ze
onverbiddelUjk als vleierij, -Dal meent die man niet- zegt ze beslist. Wij beïnvloeden
haar keuze niet, wij vinden dat ze het zelf maar moet uitzoeken. De jeugd moet haar
eigen keuze bepalen, ook en vooral in de politieke doolhof.
De jongeren krijgen nü de kans om de politieke toekomst van dit land een andere kant
op te sturen en misschien ontdekken zij met hun onbevangen blik wat wij allang niet
meer zien: eerlijkheid, rechtvaardigheid, of hoe je het ook noemen wilt.
Want ook de jeugd snakt naar een rechtvaardiger samenleving en naar vrede, overal
ter wereld.
De jongste generatie kent de verschrikkingen van de oorlog niet, doch voelt de
dreiging, die latent aanwezig is.
Politici voelen zich geroepen om ons te regeren, wij gaan op zoek naar de politiekers
die wij daartoe geschikt achten.
Het wordt zoeken naar een witte raaf, want -Een rechtvaardig man is rechtvaardig,
zelfs in de politiek-.
Zei Mahatma Gandhi.
Maar hij was een pacifist, een geweldloze.
Dergelijke warhoofdige dromers legt men liefst het zwijgen op. En als men ze niet
meer belachelijk kan maken, schiet men ze neer.
Zoiets noemt men dan politieke moord.
Cyriel Temmerman
ditionele partijen betreft.
Dit blijkt niet noodzakelijk
te zijn want op nationaal
vlak verwacht elke partij
van haar leden of aanhan
gers dat ze «politiek be
wust» zouden kiezen, waar
mede bedoeld wordt niet
voor een bevriende klinken
de naam te kiezen, maar dit
te doen geleid door een
overtuigend programma
dat hun goedkeuring weg
draagt. Te Erpe-Mere kon
men zich moeilijk laten
misleiden door een over
vloedige papierenslag want
de ontvangen pamfletten
waren eerder langs de ma
gere kant. Neem daarbij het
ontbreken van die toeteren
de autokaravanen (het aan
tal was sterk gedaald bij
sommige partijen) en men
weet onmiddellijk de gees
tesgesteldheid van een der
gelijke kiezing.
Bij de nationale verkiezin
gen stelt men meer en meer
vast dat vele kiezers met
een zekere tegenzin, onge
motiveerd gaan stemmen
en aan de reacties te horen
zouden velen in Erpe-Mere
liever de vrijheid hebben
over het al dan niet ver
plicht kiezen. Velen zouden
thuisblijven en de algemene
opmerking kan onder een
enkele volzin geformuleerd
worden: «Er verandert toch
niets aan de huidige situa
tie en betalen moeten we
toch!» Deze mentaliteit is
zowat aanwezig bij de door
snee-kiezer ep het zijn al
leen de overtuigde stemge
rechtigden die hun partij
zien boven het voorgesteld
programma.
Het is duidelijk merkbaar
dat de politiek beschaafder
vormen aangenomen heeft,
wat ook waar te nemen is in
de dorpen waar de politieke
folklore volledig is teloor
gegaan. In Erpe-Mere wer
den door de gemeentelijke
overheid op verschillende
punten borden aangebracht
waar elke partij braafjes en
meestal gedisciplineerd,
haar propagandamateriaal
ophangt. Het straatkalken
blijkt uit het dorppolitieke
bestel totaal verdwenen te
zijn. Het is zodanig geëvo
lueerd dat zelfs lokale kan
didaten niet meer bespot of
beklad worden tijdens de
Misschien speelt men hier
met de gedachte dat men
vroeg of laat toch nog zou
moeten samenwerken en
dat het zou schaden aan de
goede gang van zaken. Po
lemieken behoren bijna tot
het verleden en ook op een
dorp heeft men blijkbaar in
gezien dat men bekvechter-
ij beter aan de mensen van
de top kan overlaten. Of
maakt men zich reeds klaar
voor de gemeenteraadsver
kiezingen van volgend jaar
die in Erpe-Mere even span
nend kunnen zijn als de
voorgaande. Een open
strijd kan nooit kwaad op
een gemeente zoals Erpe-
Mere want doorgaans komt
het uiteindelijk aan de in
woners zelf ten goede.
J.D.V.
Zondagochtend 8 november. 9.0O u: kalm, iraim kalm...
De laatste verkiwrings«alag» werd ingezet zaterdag 7
november. Er was het gestaag voorbijrijden van microwa
gens, het roepen van slogans, namen van u«mH<d«ten en
nummers van de verschillende partijen.
De 8lag scheen te moeten tief waren de PWers, met
gestreden worden tussen verscheidene wagens, he-
de vier «grote» partijen, mei en aarde belovend, toer-
CVP, PW, SP en VU. De den zij rond. Konklusie:
socialisten hadden een po- Over de hele aanloopperio-
ging gedaan om een auto- de naar de verkiezingen is
cara vaan samen te stellen, de VU duidelijk als meest
Sommige vertegenwoordi- aktieve groep naar voren
gers van die arbeiderspartij gekomen. De plaats van de
hadden duidelijk last om kandidaten op de VU-lijsten
met hun Volvo's en BMWs (3 kandidaten uit Lede), zal
de straten van onze ge- daar wel niet vreemd aan
meente te nemen. Voor de geweest zijn. Toch moet
CVP was vooral Otte deelge- worden gezegd dat ook
noot in de decibelslag, ter- hier, net als elders, de crisis
wijl mevrouw Dahckaert - een spoor heeft achtergela-
Venneman met haar be- ten en er zuiniger omge-
scheiden decibelaandeel sprongen werd met benzi-
vooral de dinsdag (markt- ne. Sommige partijen wa-
dag) aktief was. De VU had ren toch erg vrijgevig met
zich van de nodige techni- allerlei «geschenkjes». Ook
sche apparatuur voorzien, hier was het de VU die op-
zodanig dat de kiezers hun viel: hun kandidaten heb-
woningen niet dienden te ben niets «gegeven». Blijk-
verlaten om geïnformeerd baar is hun partijkas niet
te worden; het geluid kwam erg gespijsd,
zo voldoende de huiska
mers binnen. Wel heel ak- a.M.
