(iretey DUIVEN Edward Van De Vijver uit Beveren Nationale- en Provinciale blikvanger op de fondvluchten tl 1| Gijzegem huldigt duivenkampioenen ERIK SMEKENS: Visueel gehandikapte aktief in de duivensport Duidelijke zege d 24 - 27.11.1981 - De Voorpost Ward Van de Vijver bij zijn duiven tijdens de openhokperiode (bvw) den 'witpen'. Een duivin netje dat in 1981 een pal mares bijeen vloog om dui men en vingers van af te likken. 10.5: Noyon: 304 duiven: 63e. 17.5: Etampes: 326 d. 26e; 24.5: Vierzon, gemist; 6.6: Brive: lokaal: 115 dui ven 5e; ref. Antwerpen: 725 d. 28e; nationaal: 10.625 duiven: 253 e; nat.- duiv.: 806 duiven 30e. 20.6: Cahors: lokaal: 73 duiven: 3e; Reg. Antwer pen: 390 duiven 23e; natio naal: 5.027 d. 418e; duivin nen; 386 d. 18e.; prov. Oost- Vlaanderen: 665 duiven 60e. 5.7: Montauban: lokaal: 29 d. Ie reg. Antwerpen: 171 d. 2e; nationaal: 1.918 d. 5e; Waalse Fondclub 2.656 d. 5e; nationaal duivinnen: 97 d. Ie; prov. Oost-Vlaande- ren 328 d. Ie. 18.7: Lourdes: lokaal: 45 d. Ie; reg. Antwerpen 356 d. 2e; duivinnen: 39 d. Ie; in tern. 3.828 d. 19e; natio naal 3.272 d. 16e; intern, duivinnen 371 d. 3e- nrov. waarmee hij dacht het meest kans op succes te hebben. Het fun dament van zijn kolonie is gevormd door de 'rode' Her mans duiven uit het An twerpse, gekoppeld aan het overbekende Havenith ras. Om zijn stam verder aan te vullen bleef hij hoofdzake lijk in het Waasland rond hangen en voornamelijk in De Klinge, met namen als klokken: Sooiken De Clercq, Schelfaut en An- theunis - Van Goethem. De stammoeder van zijn hok, waar de goede afstam ming momenteel steeds langs komt, is een dui vin van 1972, die op een kam pioenendag in Antwerpen geschonken werd door de national K.B.D.B. voorzit ter Wilfried Staes. Ward had ze aan zijn vrienden getipt als een goede dui vin, maar niemand ging er op in. De Beverense kampioen kocht ze voor zichzelf en het was in de roos. Ward zegt van zichzelf dat hij niet de pretentie heeft om een duivenkenner te zijn, maar sedert hij als jon ge man met twee voeten in het duivenspel is gesuk keld, heeft hij zich altijd een idee gevormd, over wat een duif moet zijn. Van die stelregel en het 'idee fixe' is hij niet meer afgeweken en hij voelt er zich nog altijd goed mee. Koppelen en kweken: belangrijkste faktor De sleutel van het succes in de duivensport ligt, vol- Over zijn uiterst knap seizoen 1981 zal de Beverense lokaalhouder Van de Vijver achter of voor de toonbank van zijn duivenlokaal nog dikwijls een boompje mogen opzetten. Terecht, menen we. Het voorbije seizoen was voor Ward zeker één der succesrijkste uit zijn lange loopbaan. Op de Oostvlaamse provinciale kampioenendag stond hij op het hoogste schavotje als laureaat van de grote fond- prijs (1.600 km.). Daarmee was hij zeker niet «sn het einde van zijn suc ces. De uitzonderlijke pres taties van zijn witpen-dui- ven van 1976, bezorgde hem ook nog de tweede plaats op de marathon (3.600 km.) en zilveren me daille op het fondkampioen schap met oude duiven ach ter de gebroeders De Smet uit Semmerzake. De coëffi ciënt was, ondanks het op het vlak van weersomstan digheden onstabiele sei zoen, zeer laag. De Smet met 1,40% en Ward Van de Vijver 1,95%. De derde, al gemeen kampioen Mare De Keyser, kwam reeds tot 3,35%. Of die provinciale erkenningen hem meer ple zieren dan de eerste prijzen op de provinciale fond- vluchten, laten we aan de appreciatie van de liefheb ber over. Een zaak staat buiten discussie. Ward Van de Vijver manifesteerde zich in het voorbije seizoen in de top van de nationale fondspelers. Weinigen kun nen twee provinciale over winningen en één nationale duivennenzege voorleggen. We noemen ze de klassie kers van de duivensport. Het Gouden duivinnetje Het beste «meisje» op de met grote kwaliteit gevulde Beverense hokken, in de schaduw van de Freethiel, is de witpen dui vin van 1976, die een produkt is uit een bamis van Sooiken De Clercq uit De Klinge en de Staes-duivin van 1972, de stammoeder van de kolonie Van de Vijver. Wij krijgen hier ook het bewijs, dat uit een bamis, goede duiven kunnen ge kweekt worden. Anderzijds wordt de stel ling van Ward bevestigd, dat er met goede duivinnen evenzeer goede resultaten kunnen behaald worden dan met weduwnaars. De meeste krijgen echter de kans niet om het te bewij zen. Ward geeft dat vrou welijk geslacht die kans wel. Het bewijsstuk dat het wel kans is bij Ward zijn gou- Oo8t-Vlaanderen 561 d. Ie. Een resultatenlijstje dat aan een kolonie allure geeft, en waarmee men aan het Uzerhand te Beveren terecht fier mag mee zijn. Veelzijdig kampioen Zijn fond-stunts 1981 bete kent niet dat Wardjen Van de Vijver alleen maar de meerdaagse vluchten op zijn programma heeft. Als lokaalbaas is hij een all round duivenmelker, die van Quiévrain tot de fond in de dans zit en niet zcuuk- ses. Hij speelt zich zowel op Quiévrain, als Noyon, als de halve fond kampioen. In 1970 (le Nat. Limoges dui vinnen) en 1975 (le nat. Brive duivinnen) stond hij reeds op de hitlijsten en met zijn «Roborst» ging hij te Merksem uit Noyon des tijds een auto winnen. Kampioen Van de Vijver heeft steeds met veel zorg de origines en de duiven Ward Van de Vijver met zijn crack-duivin (bvw) gens fondkampioen Van de Vijver bij het koppelen van de duiven en uiteraard ach teraf bij de kweek, die er uit voortspruit. Ward koppelt altijd twee duiven op el kaar, die aan zijn voor waarden voldoen. Hij is er rotsvast van overtuigd, dat wanneer er duiven bij el kaar gebracht worden met bepaalde gebreken, dit vroeg of laat, nadelig uit valt bij het verder uitbou wen. De melker moet er zich op voorzien, dat op geen enkel moment er een verzwakking aan de basis komt. Het koppelen van duiven is een feeling, die men heeft of niet heeft, maar zich ten allen tijde bij een vaste regel houden kan een heel wat meehelpen. Kwaliteit rendement Alhoewel Ward nu met een dui vin in het middelpunt van de belangstelling staat, betekent het niet dat hij het alleen maar met dat ge slacht aan kompetitie doet. Hij rendeneert heel simpel: prijsvluchten met de beste duiven, of het nu een we duwnaar of een dui vin is, dat heeft geen belang. De speelwijze en de voorberei ding, is natuurlijk op die optie afgesteld. Zijn duivers en duivinnen zitten op weduwschap en voor Ward betekent dit dat hij een dubbel aantal vlie gers beschikbaar heeft. Zijn manier van spelen is heel eenvoudig. Hij heeft geen luxe verbüjven, maar simpel hokken boven zijn stallingen. Duivers en dui vinnen wonen zoetjes naast elkaar en zijn gescheiden door een kunnen zien. Het is een kwestie van gewoon te en het moet lukken. Bij Van de Vijver lukt het. In de loop van de dag zitten de duivers opgesloten in de woonbakken en de duivin nen verblijven er juist naast op zitjes. De duivers en dui vinnen krijgen afzonderlijk de gelegenheid om te trai nen. 's Avonds vliegen de duivinnen en ondertussen verhuizen de duivers naar de duivinnenzitjes waa de nacht doorbrengen. Morgens krijgen de di vanuit die hokken de ruimte en onderti gaan de duivinnen opmA naar hun zitjes. Dit ii F1 dagelijkse wisselwerk Ook de werkzaamheden de inkorving worden L het minimum beperkt duivinnen worden van zitjes genomen en kr van op afstand de dui\» zien en bij de duiver ingekorfd worden, won nestschotel omf Ward zorgt voor, dat als de di wordt gespeeld, dat de ver thuis is en omgeka Indien beiden kompet vaardig zijn, leidt het eens tot problemen. tui Vt »n 1 •tri, |to jeli de Ward heeft op alle vlak t wel zijn particularity Naast zijn weduwschap - - houdt hij er na seizoen zijn eigen ham wijze op na. De duiven! gen open hok. Oud, j< duivinnen vliegen onde kaar. Het is goed vooi schillende zaken: de krijgt op een normale nier zijn beloop, de nat 8 peelt een grote rol ei duiven, inzonder de jo doen heel wat routine Er is aan de opendeur daille ook een keerz 1 Het risico van vergifti) op het veld of in de dak zit er in, maar na enig worden de duiven ook r 211 immuum aan en wordt eveneens een voordeeln omdat ze de gevaren 1 ll kennen. 9 pal che Iedere vobelct zoals bekt is, iedere duif volgens haar kwaliteit* ieder duivenmelker volgens zijn methode, hij bij de Beverense i pioen de goede is, laat twijfel. 1981 bezorgde het certificaat van groot klassehok. >r t e l»* Duivenmaat8Chappij «De Nieuwe Bond» te Gijzegem, Stationsstraat 100, vierde zijn kampioenen. Waarnemend voorzitter M. Janssens, sekretaris P. Van der Cruyssen en schatbe waarder L. Maeaschalck brachten na een geslaagde duivententoonstelling hul de aan de kampioenen 1981 van hun maatschappij Volgende liefhebbers kon den dan ook fier een pracht- trofee in ontvangst nemen: Algemeen kampioen werd Maurits Janssens uit Gijze gem. Kampioen oude dui ven Marcel Vermeiren - Ou de gem: bij de jaarlingen ging deze titel naar Van Vossole - De Feyteer - Den derbelle, en bij de jonge dui ven viel deze eer te beurt aan Albert De Troch uit Oudegem. Kampioen met de eerst af gegeven duif werden; oude: Karei De Smedt - Herder- 8em; jaarlingen: Albert De Smijter - Gijzegem en jon ge: Hilaire De Troch - Gij- Kampioenen 1+2: Alfons Van Landuyt - Gijzegem bij de oude; Jan De Landsheer bij de jaarlingen en Jozef Dierick voor de jonge duiven. Voor de kategorie asdi worden volgende laui bekroond: Oude: Marcel Vermei Mauri ts Janssens; ja gen Van Vossenolle Feyter en jonge Hilai Troch. Aan alle laureaten hartelijkste gelukwei Ondanks een zeer druk beroepsleven als kinesist te Lede, Statdeweg IA, gehuwd, vader van twee schattige kinde ren, weet Erik Smekens, die sinds zijn derde levensjaar het zicht verloor, op een behoorlijke wijze zelfstandig zijn geliefkoosde hobby te beoefenen. Voor de validen lijkt het bijna onvoorstelbaar dat een blinde deze sport, waarvoor toch een groot deel observatie vereist is, aankan, maar onze vriend levert bestendig de bewijzen dat deze mening glad verkeerd is, meer nog, hij hoeft voor de niet-geh an d i kapten zeker niet onder te doen: integendeel. De meeste minder-validen verdienen gerust hun plaatsje naast de anderen, maar het is een uiterst moeilijke taak dit begrip door de gewone mens te la ten aanvaarden, aldus onze gastheer, die niet alleen ak tief is in de duivensport maar ook deelneemt aan bijna alle minder-validen- sporten tot zelfs paard rijden. Hoe kwam Smekens tot de duivensport? Wellicht als compensatie voor zijn handikap groeide er bij hem een uitgesproken voorliefde uit voor dieren. Vader Smekens was zelf dui venliefhebber, doch daar hij de ganse week weg was werken en enkel de weekends thuiskwam nam de toen achtjarige Erik de verzorging van de kolonie op zich. Reeds van in zijn prille jeugd kuiste hij de hokken, verschafte voedsel, kortom stond hij in voor alles wat ook maar iets met de duiven te maken had. Dit werd een tiental jaar onderbroeken omdat hij naar kostschool moest en zijn studies als kinesist met vrucht wou voleindigen. In 1972 werden dan enkele late jongen weggehaald bij Octaaf en Jef B rondeel en Mauri ts Drieghe, waaruit dan geduldig gekweekt werd. Vooral halve fond en kleine fondvluchten worden ge speeld omdat er voor hem teveel nadeel verbonden is op de snelheidsvluchten, daar hier alles afgestemd is op het gehoor. Door veelvuldig in handen nemen en overtasten van zijn dieren herkent Erik niet alleen elk van zijn dui ven afzonderlijk, hij kan hierdoor perfekt vaststellen welke dieren in goede of minder goede konditie ver keren, welke ziektever schijnselen vertonen, een vreemde duif kan hij on middellijk van de zijne on derscheiden. Zo hoorde ik hem bijvoorbeeld een be schrijving geven van hoe de uitwerpselen van een ge zonde duif er moet uitzien met details die de perfektie zeer dicht benaderen. Onze gastheer ontpopt zich als een boeiend verteller, een leergierig man die elke gelegenheid te baat neemt om zijn kennis te ver ruimen. Wanneer een patient toeval lig dui venliefhebber is, zal er tijdens de behandeling over weinig anders dan zijn geliefkoosde hobby gespro ken worden en steeds komt er een zekere bezorgdheid naar voor om de moeilijkhe den die zijn lotgenoten on dervinden volwaardig ge ïntegreerd te worden in on ze maatschappij Erik is zeker en vast een voorstander van medische begeleiding in de duiven sport. Met de huidige ver vuiling van het milieu is dit heden ten dage niet meer weg te denken in deze sport. Persoonlijk geeft hij de tra ditionele voorbehoedende kuren en hij heeft er spijt van dat hij maar een keer per jaar de gelegenheid krijgt een bezoekje te bren gen aan de veearts, maar ja, voor dergelijke verplaatsin gen is hij aangewezen op de goede wil van anderen, en hiermee wenst hij zeker niet te overdrijven. Voor zover zijn druk bezet te dagen het toelaten wordt er dagelijks grondig ge kuist; de installatie wordt ontsmet bij middel van een verstuiver die hem aan ge werd door zijn Smekensfamilie zeer dank baar is. Als spelsysteem opteert Erik voor het weduwschap met oude en jaarlingen waarbij de duiven vooraf getoond wordt (hier onder scheidt hij dan de duiver uit de dui vin door het staart- slepen of het betasten van de keel tijdens het ronken). De jonge duiven worden liefst op nest gespeeld daar hier wel enige problemen oprijzen doordat jonge dui ven nogal eens van plaats wisselen en deze in de spoetnik moeten opgevan gen worden bij de thuis komst, en na een paar keer misgrijpen durven ze het wel eens vertikken snel naar binnen te komen, van daar dat onze vriend ver kiest zolang mogelijk met de weduwduiven te spelen. Bij de thuiskomst krijgen de duiven vers drinken in hun bakje en een weinig snoep. In het begin van de week wordt zuivering of de gewo ne mengeling met gerst verschaft alnaargelang de vlucht die op het program ma staat. De weduwnaar worde in de hokken opgesloten, en in dien ze dan nog te nerveus zitten worden de hokken verduisterd. Alle duiven trainen dage lijks twee keer in alle weer, weliswaar indien het niet te koud is, en mochten ze niet teveel vlieglust vertonen, dan worden de ramen ge sloten gehouden. Baden is hier verplicht, en zowel onze gastheer als zijn duiven smaken het genoe gen als de duiven over spoeld en vertroeteld wor den in het lauwe water. Bij de beoordeling van een goede duif gaat bij Erik vooral de aandacht naar de spieren, de soepelheid van de vleugel, de sterkte van het borstbeen en goed ge vormd pluimage. Ondanks zijn visuele han dikap weet hij wanneer zijn duiven thuiskomen, hij hoort ze van in de lucht soms voordat een toevallige opletter ze heeft zien aan komen. Bij mooi weer, indien er niet teveel lawaai of wind is, hoort hij zelfs de duiven van Gaston Slots, die een zestigtal meter verderop woont, «nijpen» bij de thuiskomst. Dat om dit alles te bereiken veel volharding en goede wil nodig is, kunnen wij best begrijpen, en gunnen onze gastheer nog veel dui- vengenot voor de komende jaren. B.V. WATERPOLO DAMES IIanimo voorbij Wase WZK - JZH: 6-7 Begrijpelijk wordt er voor het branden beroep gedaan op zijn vriend Frans Vijver man, die ook het inkorven van de duiven en het in brengen van de bestatiger voor zijn rekening neemt, waarvoor men hem in de Vorig weekend ging ook de dameskompetitie waterpolo van start. Op nationaal vlak was dit de tweede keer, en met negen ploegen gaat men lichtjes vooruit. WZK kreeg Jastremski Hamme op bezoek. De kompetitie van de Vlaamse Liga had reeds aangetoond dat de Wuitensploeg, flink ver sterkt tegenover vorig sei zoen een te duchten tegen stander zou worden. Wase begon nochtans goed aan de wedstrijd. Reeds vroeg kon een strafworp omgezet worden, door San dra Smet, maar nog voor de eerste kampwisseling bracht Kristien Van Caute- ren de stand in evenwicht. Vlug in de tweede periode bracht zij Hamme zelfs op voorsprong. Sandra Smet zorgde weer voor een gelij ke stand, en toen ze een tweede penalty omzette wa ren de gasten weer op ach tervolging aangewezen. De Hamse meisjes bleken ech ter duidelijk sneller dan de thuisploeg en mede dank zij hun jeugdig enthousias me bleven zij zeer gevaar lijk. Wase bleek daarenbo ven duidelijk gehandikapt door het uitvallen van Els Rombaut, die gewketst op de kant bleef. De gasten hielden de zenuwen in be dwang; Myriam Samyn, Hilde Bleyaert en Krstien Van Cauteren zorgden voor een tweepuyntenvoor- sprong bij het ingaan van WATERPOLO 1« IVAT. AFD. WZK - RZV: 15-5 De kompetitiestart van de waterpolokompetitie, vori ge zaterdag, kondigde zich voor Wase Zwemkring gun stig aan. WZK kreeg in het eigen zwembad Roeselaarse Zwemvereniging op be zoek. Voor de Westvlamin gen betekende dit eerste op treden in de hoogste afde ling. Het grote verschil tus sen eerste en tweede bleek nogmaals duidelijk. Enkel in het wedstrijdbegin kon den de gasten enigszins ge lijke tred houden met Wase, dat kalm op een afgeteken de zege afging. Roeselare ging nochtans enthousiast van start, wat voor Jan Foubert reeds on middellijk straftijd oplever de, maar net als de nume rieke Wase meerderheid even later, bleef de ope ningstreffer uit. Rudy Van Mieghem schreef die later achter zijn naam met een krachtige retro. Het ant woord van de gasten liet niet op zich wachten. Van- op de viermeterstip liet Jan Foubert de kans liggen om opnieuw afstand te nemen, maar bij een nieuwe nume rieke meerderheid vond Walter Daelman wel de jui ste opening. Jan hervatte zich nog voor de eerste rustperiode, en met 3-1 werd een eerste keer van kamp gewisseld. Tijdens de tweede set ging WZK fors op het gaspedaal staan. Hierdoor ontstonden ver schillende man-meer situa ties, en Wase kon overdui delijk aantonen dat dit het sterke wapen binnen de ploeg is. Jan Foubert (2.x) en Wim Rombaut kwamen aldus tot skoren, maar ook het normale kombinatie- wed All ill «ft st< rat iden Hfren en. it o: aert nna Pat na 111 evn alle ge bt is itrij den een spr c D li fe Smt-Niklaas startte het Wase klub (dw) waterpoloseizoen met de laatste periode. WZK bleef fel van zich ifbij- ten; een doelpunt van Elks Rombaut, intussen weer in orde, werd nog geneutrali seerd door een treffer van Sabine Van Wauwe. maar toch kwam Wase dichterbij. Lulu Braeckman eerst, en nog twee keer Sandra Smet zorgden opnieuw voor ge in het stedelijk zwembad afgetekende zege voor de spel van Wase stond op een hoog niveau. Zo konden Wim (2x), Jan, en Luk Van Landeghem enkele mooie aanvallen afronden. Roese lare kon hier niet veel tegen inbrengen, en zelfs op nu merieke meerderheid bleef de stand ongewijzigd: 10-1 half wedstrijd. Ook in de derde set werd het spelbeeld niet noemens waardig gewijzigd. De af werking bleek in het ondie pe deel van het bad niet zo vlot te lopen De kombina- ties bleven echter behoor lijk lopen, en Jan Foubert, Walter Daelman en Rudy Van Mieghem zonden de bal toch nog eens tegen de netten Het RZV-weerwerk Blee'f aan de zwakke kant, ook al omdat Vincent Gee- raert gekoncentreerd stond te keepen. Een Wase verde- lijke cijfers. Met de doel punten bleef de spanning stijgen, en he. as tenslotte Ann Peetere die haar ex- ploeggenoten de nederlaag bezorgde met een doelpunt kort voor affluiten; 6-7 dus, een stand die allicht een juiste weerspiegeling is van het wedstrijdgebeuren. DM. digingsfout werd echter af gestraft, maar verder kwa men de gasten voorlopig niet In het laatste wed strijdkwartier bleef de thuisploeg rustig domine ren. De gasten kwamen in die periode nogal gelukkig aan drie doelpunten, wat de gemoedsrust van de thuis ploeg echter niet kon ver storen. Wim Rombaut kon ook nu weer enkele mooie rushes op de waterspiegel uittekenen, en werkte zelf ook nog een keer af Jan Foubert lukte tussendoor nog het gemakkelijkste doelpunt uit zijn loopbaan, maar nu en dan werd er al eens gemist, allicht mede dank zij de geruststellende voorsprong: met 15-5 als eindstand kon er immers niet veel meer mislopen. De reservenploeg liet een nog duidelijker zege ren: 23-2 werd het hieitive jongeren deden het rst« heel behoorlijk: Bart ive Maesschalck wordt sl lall sterker in verdediginj eldi voor het doel blijken inx faan (7 doelpunten) a reed roen (1) Thibaut, en lall De Meulenaere (1) nié gevaarlijk. Verder zor eldi de meer ervaren sp irer voor het verdere uitdi text van de kloof: Wim Fa «ie lukte 5 treffers, broer t 2, Nest De Maesschal rie« en Erik Smet 4. okei Dit weekend staat 8ldx WZK de verplaatsing Moeskroen op het prog fro ma. Deze opdracht z heel wat zwaarder len, maar als Wase op ina niveau van zaterdag tro akteren, moet er zeker tenwinst inzitten D.M. I'AEL DE RRAUWEK Jruit Paul De Brauwer crosste In Roosdaal-Pamel I ia] i in het Nederlandse Val- de nationale kamj md< kenswaard en moest bij de amateurs als daar slechts Klaus-Peter mer vier over de strfette Thaler laten voor eraan. ïia.ll »k" ikei jfde

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 24