EREMBODEGEM TIJL EN NELE MET «TANTE KRIJGT EEN ZETPIL» «SPIEGELTJE AAN DE WAND»: MERKWAARDIG MONODRAMA SMIDJE SMEE IN EREMBODEGEM JEUGD EN BALLET TRONCON: «DE NOTENKRAKER» Leuk avondje uit zonder zorgen! BLOEIENDE HOPPERANKJES 6 - 27.11.1981 - De Voorpost Edmond Lauwaet. de auteur van het toneelstuk «Tante Edmond Lauwaet werd ge- schrijven. «Stalingrad» is krijgt een zetpil» beleeide verleden week wellicht een van boren op 9 november 1914. een toneelwerk van hem dat de «heerlijkste» momenten in zijn leven. Zaterdagavond, Hij Werd onderwijzer en algemeen geapprecieerd na de voorstelling van deze komedie in het Erembodegem- landbouwleraar en woont in wordt. se Parochiehuis, kwam hij ook even op het podium. Hij Kalken. Oost-Vlaanderen. Het stuk «Tante krijgt een werd er bedacht met een prachtige bloementuil. En hij Rond 1948 reeds schreef hij zetpil» speelt zich af in de voelde zich echt «gelukkig» midden de elf akteurs en een eerste toneelstuk, zitkamer van een rijke, maar aktrices en de «onmisbare» aangever en regisseur, van de Sindsdien kreerde hij reeds verwende tante Coralie die toneelgroep Tijl en Nele, omdat ze er allen samen buiten- heel wat gemengd toneel- een humeurig en knorrig da- gewoon goed in geslaagd waren een eivolle parochiezaal werk waarin toch een zekere metje blijkt te zijn. Haar neef gedurende een drietal uurtjes spontaan te doen schaterla- evolutie merkbaar is. Hij Alex, een jonge, levendige ^en blijft nog steeds aktief advokaat, en tevens haar Erembodegem enige erfgenaam, woont bij haar in. Zekere dag stuurt haar «jeugdliefde». Sam Snorremans die in Ameri ka woont haar een brief waarin hij haar laat weten dat hij naar België overkomt en zich ergens in de streek zal vestigen. Alex onder schept die brief want... hij vreest wel voor zijn latere De auteur van het toneelstuk. (CDJ) erfenis... En samen met Fientje, haar jeugdige en gevoelige kamermeid, smeedt Seppe, haar vin- Maar ook An Annseprot, de vermomt zich als tante Co- dingrijke, levendige lieftallige en vriendelijke ralie, imiteert haar schalks tuinman (die ook wel van apothekersdochter, die tan- en dikteert «haar» erfenisre- Fientje houdt) een plan om te Coralie thuis «verzorgt» geling, volgens 't opge- deze «erfeniskwestie» toch speelt in 't geheim Alex' maakt plan, aan een fleg- in zijn voordeel te doen uit- liefje... matieke notaris die alles vallen. Tante Coralie wordt En om het plan van Alex, met zorg noteert. Gelukkig bedlegerig. Dokter Pil, een Fientje en Seppe gestalte te voor 't ganse gezelschap, oude verstrooide dorpsdok- geven zal Flodder, een bon- bekrachtigt, kort nadien, ter komt en schrijft haar ge- kige figuur die in een rust- tante Coralie zelf, die intus- neesmiddelen voor. Cesari- huis vertoeft, enkele woor- sen ook wel een zetpil voor- ne, de deftige burgemees- den Amerikaans leren, zich geschreven kreeg door haar terdame van het dorp wil aan tante Coralie voorstel- huisdokter, de reeds opge- echter graag haar ietwat len als Sam Snorremans en stelde erfenisregeling en... verwaande dochter aan een snoeperig van de situaties heeft iedereen, echt stra- «goed» echtgenoot helpen, profiteren... Maar de kome- lend en gelukkig, reden om te klinken... i—QqJj Qjje okteUTS en aktrices voelden zich nadien in hun nopjes. Er werd dankbaar en veelvuldig gelachen. Wie houdt er niet van zo'n toneelwerkje? Het blijspel was de moeite waard vooral door de familiaire, simpati- zerende toon die gezellig heid uitstraalde. Ook het Wellicht houdt het toneelminnend publiek van Aalst meer die van geen man kan en jeugd. Ze is wel gekend als ze reeds een tiental jaren tempo was behoorlijk - van een komedie dan van een drama... Misschien verkiest wil houden met haar va- een strijdbare feministe. En akteert. Zo kan ze ook reeds hoofdzakelijke voorwaarde! een ruim publiek eerder een toneelkreatie dat door een der, moeder, oma en tante dal komt in haar werk wel af met genoegen terugblikken en in het laatste bedrijf gans toneelgezelschap vertolkt wordt boven een mono- Laura. Haar vader domi- en toe tot uiting. Denken we op tientallen suksesvolle liep «Tante krijgt een zetpil» loog? Of... vergis ik mij nog en was de matige belangstel- neerde zijn gezin en hield maar even Jerug aan een opvoeringen^ van «Straks is na vele verwikkelingen vol- Heb je reeds genoteerd? Zondag 29 november: te 14 uur banaktiviteiten voor kna jonghernieuwers KSA in het Heem. Vrijdag 27 november: te 20 uur: grote informatieavond van de A.A.-groep «Om Mekaar» in het Parochiehuis, ied welkom! Zaterdag 28 november: te 19 uur: toneelopvoering «Tante een zetpil» door toneelgroep «tijl en Nele» (KWB Erem gem-Centrum) in het Parochiehuis. Zondag 29 november: te 14u30: dhr. Werner Janda, psycho spreekt in de Crypte over «Het kind in het onvolledig voor KA V-alleenstaanden. Alle getrouwe en ook de nieu mers welkom! Maandag 30 november: te 20 uur: bijbelbezinning Parochiehuis en te 14 uur: NWK in de Crypte. Dinsdag 1 december: te 19u30: KAV Kernvergadering in Crypte Woensdag 2 december: te 20 uur: vergadering A.A.-groep» na( Elkaar» in het Parochiehuis. Donderdag 3 december: te 19 var€ koorrepetitie A Capellakoor Termuren in de Crypte. Vrijdag 4 december: te 20 uur: KWB-bestuursvergadering inLor Parochiehuis. Jong KAV-nieuws: jtroi Donderdag 3 december, handelt een gynaecoloog in het hi |n taal te Aalst (zaal fysiotherapie) over «de bevalling» te 15 (tot 21 uur) Jong KAV leden hartelijk welkom! Bal voetbalclub Doggen-Erembodegem Dans je eens graag mee? Dan ben je oprecht welkom op 9 «Bal van de Doggen» in 't Gerstenhof, op vrijdagavom •un november! I" Bal Landelijke Werkgroep Groot-Aalst 'as Zaterdag 28 november speelt het orkest «The Family Band» »t r dans in 't Gerstenhof vanaf 20u30. Inkom 80 fr. Icdel ihad Zal Alex haar liefje worden? die viert hoogtij... Seppe welkom! lij m De aktrices- en akteursploeg van Tijl en Nele. (CDJ) haut hielp het geheel vlot voor het voetlicht; zijn vin dingrijke, speelse en vlotte regie resulteerden in een charmante vertoning. Alle spelers hebben hard aan hun rollen gewerkt en heb ben zich op een voorbeeldi ge wijze van him taak ge kweten. Ze speelden met veel zorg voor details en kwamen zelden geforceerd over. Hoe zag de rolverde ling er uit? Tante Coralie werd gespeeld door Suzan ne D'Haese, Magda Kinder mans nam de rol van Fien tje, de kamermeid voor haar rekenihg, Joseph De Bruyne kroop in de huid van Seppe. de tuinman; Hendrik Van Cauwenbergh leek in zijn beste doen als Alex, de neef van tante Coralie, Emile Van Cauwenbergh speelde Freer Bus, de postbode: een rol voor hem op maat ge knipt; Georges Van de Wiele was Flodder, Clementine lOOQl Vl... VölUiO lui) uwy '*3 3 ,*w*«v J 3 3 1 LI" 1 T-» 11 J 1 /I linq voor «Spiegeltje aan de wand» in het HRITO op 18 zijn dochter «klein». En ook toneelspel «De glazen berg allang voorbij», een werk gens het klassieke blijspel- Pots vertolkte de rol van Ce i_ <1i i*~1 i i_ mvan Mireille Cottenje. nntmmi nn hooi wat zenu- orrrino Ho hiiraomooRterR- november een gevolg van een «spannende! woensdagavond op radio en televisie? voetbal- moeder was meestal «vaag» js glad» dat door de Vlaam en «stond in de hoek». Linda se en de Nederlandse Tele- kijlct diep in het «spiegeltje visie reeds werd uitgej Er waren niet zoveel jonge- Spijtig, want gedurende een aan de wand» en karakteri- zonden. ren, wel moeders en am- zeventigtal minuten slaag- seert hierdoor zeer aangrij- per vaders En voor hen de alleen Nicole Pellegroms pend ook zichzelf. Haar In het jaar 1972 werd Liva hanteerde aktrice Nicole er in de volle aandacht van vriendin pleegt zelfmoord. Willems laureate van het re- Pellegroms zeer voortreffe- het publiek op zich te trek- Toch wil Linda blij en vrolijk ferendum over het Vlaamse lijk een «Spiegeltje aan de ken en de kijkers te verdie- zijn> maar ook vrij. Ze laat jeugd- en kinderboek met Tenslotte nog dit: het mono- wand»: een boeiend mono- pen in de relatieproblemen zjch voortaan nooit meer haar werk «Samen een ver- drama van Liva Willems «Spiegeltje aan de wand» werd tijdens het toneelsei zoen 1980-1981 reeds opge voerd in Antwerpen, Brugge en Gent. patroon, na heel wat zenu wachtig heen en weer ge loop en een reeks misver standen naar een happy end toe. Regisseur Philemon Eeck- sarine, de burgemeesters vrouw en Hilde Van Cau- wenberghe deze van Eula- lie; haar dochter; Angèle Wymeersch was fris en vlot als An Asseprot, Georges De ader in F Moor had het publiek op 9en|- handen als notaris en Van Den Heuvel leefde volledig uit in de rol dokter Pil. Ook de algemi v°m leiding berustte in zijn b '0er den. Het dekor was verzo leg, en maakte een nette, ge j i lige indruk. loed De kwaliteiten van «T< krijgt een zetpil» zijn oi twijfeld de rake type van de personages, de i Bzel te, levendige dialogen in 9 een soms gezwind dia ver en zeker en vast de hun korr vervat in de leuke situa j|je_ en de leutige voorvalletji a|s Na de voorstelling van 0C*e terdagavond herinnerde 8ns mond Lauwaet er ons dat «toneel aanleiding g ar l tot een betere maatscha nni; en de mensen dichter ien. mekaar brengt». En n y, meende dat de toneelgi pr. «Tijl en Nele» van K Erembodegem aan heel Erembodegemnaren leuk avondje uit zonder nin' gen had geboden: een |ent neelavond waar ze dolgi hev naar uitzien! het G aats oei I drama waarover na de voor- van Linda (die een homofie- chanteren. En toch werkt keersboek maken! stelling nog wel gediskus- le relatie heeft met Marleen, haar houding en therapeu- In 1972 verscheen ook haar sieerd kon worden. Stof voor een vriendin) waarover het tisch en bevrijdend... boek «Vertellen en zingen! een nagesprek bleek er na- in het monodrama van Liva d© auteur van dit boeiend Dansen en springen!» en in dien wel. Maar... door on- Willems hoofdzakelijk gaat. monodrama, Liva Willems, 1975 «Zazapina in de zoo», voorziene omstandigheden Marleen chanteert met zelf- (p8 van Godelieve Uleners) Ook zeer gekend is de mono konden de initiatiefnemers moord omdat Linda de rela- werd geboren te Antwerpen loog «Twee ogen zo blauw» van de toneelavond, het Hu- tie wil afbreken. Op een op 20 februari 1933. Ze was met als tema speciale monistisch Vrijzinnig Vor- merkwaardige manier, aanvankelijk vooral bedrij- jeugdzorg. werd ons in Aalst gebracht in een regie van Paul De Meulder. Het was een vormend pro gramma onder auspiciën van het Ministerie van Ne- a derlandse Cultuur Be- Wat heeft het jonge volkje van Erembodegem samen met eenvoudig gehouden. Ie die vertolkt stuur voor Volksontwikke- verscheidene zich-jong-voelende ouders zondagnamid- een, zelfs de jongsten mamsuscn viijzuuny iui- mernwauiuiys uiuium, aanvanxeUJK vooral Dearij- jeuyuzoiyuie vw» vbikiisiubuo iu.n-juua-»u«i»iiu® ~3 mingswerk en de Ouderver- soms wel in een erg onbe- vjg Qp het gebied van de wordt door Gerd de Ley. Ak- ling en Openbare Lektuur- dag toch gejoeld in de parochiezaal van Erembodegem bij het aan, en onthouden 9 eniging voor de Moraal wimpelde taal, vertolkt ak- plastische kunsten. Maar de trice Nicole Pellegroms is voorziening. 1U-Wl1— H» SmiHi» SmaalII vnai «Hot loHar mand b afdeling Denderstreek, de trice Nicole Pellegroms ook iaatste jaren schrijft ze vrij- aktief in de toneelgroep nabespreking niet leiden. de konfrontatie van Linda wei uitsluitend voor de «Streven» in Mortsel waarin In een overvolle Sint-Annazaal geen wonder als men sjaal om het hoofd van de en gaan op reis. In een be- speelde een vaak niet weg weet dat zowat vijftig medewerkers het podium teisterden pop-notenkraker te binden, sneeuwd dennebos krijgen te denken rol in het geheel. konden we zaterdag 21 november «Jeugd en Ballet waarna de gasten afscheid zij de dans van de sneeuw- En ten slotte was er dan =>-~ia Troncon» meemaken. Op het programma stond «De No- nemen en het bedtijd wordt koningin en de sneeuwvlok- natuurlijk de muziek van Oostende tot Maaseik, van zijn voornaamste tegenspe- Stireven door de direk het"bekijken en volgen van de fratsen van Smidje SmeelII vast «dat ieder meni b Ik herinnerde mer nog uit mijn jeugdjaren dat oud verhaal deugd en eer, zelfs in c eds van Smidje Smee. vig lot, steeds geho wordt». h t Maar de manier waarop het gem en veroverde sindsdien Jot slot nog even dit: oecj Reizend Jeugdteater Nele gans het «Vlaamse land», jeugdteater Nele heeft mijn geheugen opfriste tij- Onafgebroken werd het "jks een tiental progi dens het zondagnamiddag sindsdien op het reperto- s- Dit jaar zijn de bi optreden in Erembodegem rium gehouden. Ja, het aan- perste: Smidje Smee, was buitengewoon! Het tal opvoeringen loopt reeds Slachter en sinterklaas jeugdteater Nele bestaat ei- over meer dan duizendl Rattenvanger van Han S rr genlijk reeds 34 jaar.^Gans' In de versie die in Erembo- De Markies van Karabai I die tijd heeft het ervoor geij- degem gespeeld werd, Gelaajpde Kat, Tafeltje or verd goed «kindertgjjpel» te speelde de direkteur en^ Je, Grote Klaus en KI brengen aan de Vlaamse stichter van het gezelschap. Klaus, Trien en Griet, jeugd. Inderdaad er werd inCGaston Van der Gucht, d^ Fratsen van Patelin. J al die jaren gespeeld van - rol van Droes, de duivel en Al deze stukken werdeq tenkraker», met muziek van Tsjaikovmky. voot de kinderen. Wanneer jes te zien. Tsjaikovsky, die voor deze Wuustwezel tot Ronse. Ier was Jos Van den Bossche stichter nihet «De Notenkraker» vertelt het verhaal van de kinderen Louise, Klara en Fritz die druk bezig zijn met het ver sieren van de kerstboom. Voor het feest zijn er veel gasten uitgenodigd, waar onder de rijke en vriendelij ke peetoom van Louise, Drosselmeyer, die voor Loui se een popnotenkraker en voor Klara een bos rozen heeft meegebracht. Fritz v le- dan de koning-rat ver- Tot zover de eerste akte. In gelegenheid tenminste ef- Het onvermoeibaar idpalis-1 in de rol van Smidje Smee. en kenden^illen diverse BGJ - J~ -jiht v.Het was een fijn spektakel voeringen. De krijgt niets en is dus jaloers, schijnt, vertoont Drossel- de tweede akte wacht men fectief de sprookjesachtige me van de stichters bracht *Het was een fijn spektakel voeringen. Slecht geluimd doet Fritz de meyer zijn magische krach- op de komst van Louise en sfeer waarin de dansers en het teater -zelfs tot het*,voor groot en klein. Het pu- Dus... er is voor ene |0utJ gasten schrikken met een ten en maakt hij alle poppen de notenkraker die verwacht danseressen evolueerden, buitenland: Frankrijk Duits- Jbliek leefde mee met Smidje wils. En misschien invii |d jf dode rat nadat men de levend, waaronder natuur- worden in het paleis der vervolledigde. land, Nederland en dit jaar^Jmee, maar ook met Droes. Davidsfonds Erembode< «Grossvater» heeft gedanst, lijk ook de pop-notenkraker, zoetigheden. Ze komen aan Over die dansers en danse- werd het zelfs geïnviteerd *n ook een oude man uit Centrum een volgende ,rd< Drosselmeyer werpt de rat Op dat ogenblik vallen de in een vergulde notedop en ressen kan men uiteraard op het festival van het kin- "Nazareth, zelfs Pietje de nogmaals het jeugdte Jeu in het vuur, en het feest gaat ratten het kasteel aan en het feest kan beginnen, een heleboel aanmerkingen derteater in Portugal. Dood en Sint-Pieter zorgden Nele voor een sappig Bfa| verder met een stepnum- doen de tinnen soldaten een Daarna zien ze verschillen- spuien. Men moet hun pres- Het stuk dat het jeugdteater voor de vrolijke nootl Een kruid kindertoneel waai Qnt tegenaanval De notenkra- de landen, worden ze ver- taties echter zien in de con- in Erembodegem bracht is dat alles maakte «Smidje ze jeugd toch wel vei nstr Fritz zinnend op wraak, ker steekt de koning-rat eerd met de wals der bloe- text van een tieneratelier een van de oudste stukken Smee» zo prettig om zien. neemt Louise haar pop af en dood en wint de veldslag, men, dansen een «pas de hier waren nu eenmaa op het repertorium. Het Het jeugdteater Nele akteer- maakt ze stuk. Drossel- Louise en de notenkraker deux» en volgt de apotheo- geen professionals aan het werd voor de eerste maal de echt gezwind en kruidde mever troost haar door een worden verliefd op elkaar se. Ten slotte worden Louise werk, laat staan louter pro- opgevoerd op het Sint Maar- het geheel in een sappige en Klara uit hun droom ge- fessionals. Uitdebroeck Enk tenfeest in 1948, in Oorde- taal. Toch werd het verhaal wekt door Drosselmeyer en (de Notenkraker) en Ver- wordt prins Notenkraker bij straeten Dina (Drossel- Louise gebracht: een droom meyer) leverden alvast goe- is werkelijkheid geworden. de tot zeer goede prestaties. Een simpel verhaaltje dat in Sandra Trongon in haar rol feite weinig om het lijf heeft, van Louise vond ik een beet- dus. Maar een verhaaltje je misplaatst, omwille van ook waar misschien juist haar tezeer uit de kluiten door die frisse simpliciteit gewassen vormen, die m.i. een onweerstaanbare, een handicap vormden om sprookjesachtige sfeer van uitgaat. Op die manier deed «De Notenkraker» me een paar maal terugdenken aan andere, soortgelijke sprook jes als «De Tovenaar van Oz» of «Alice in Wonder land». Van deze potentiële. het beeld van een jonge, etherische Louise gaaf over te brengen. Sandra Trongon heeft nu eenmaal weinig Van deze zeer jeugdige kin deren kan je natuurlijk geen smetteloze vertolkingen ver wachten, zodat het moet vol staan als ik zeg dat zij dui delijk het beste van zichzelf gaven. De dans van de Sneeuwvlokken en de Sneeuwkoningin in het Den nebos werd bijvoorbeeld prachtig uitgevoerd, en de prestaties die de kleintjes van een vlinderachte nimf, hierin leverden mag men die Louise naar mijn gevoel wél moest zijn om het ver haal en de algemene sfeer naïeve aantrekkingskracht geen geweld aan te doen. moeten de mensen achter de Dit geldt echter als een schermen zich ook bewust geweest zijn, want door middel van de waarlijk prachtige, verfijnde en es sentiële decors en kostuums (Muylaert Vital, De Rijbel- Ganzeman, Huvette Cob- baut, Maria Van der Meer- sche) werd duidelijk naar dit effect toegewerkt. Ook de belichting (Erik Van Poucke) randbemerking, de rest bezitten die mensen toch wel een ontegenspreke lijke technische bekwaam heid. Dan waren er de figuranten, allen telgen uit het tienera telier «Jeugd en ballet Tron con» en meestal zeer jong, in de rollen van soldaten, ratten, gasten, enzovoort. niet onderschatten. Even min mag men de functionele rol van de belichting onder schatten in deze act, die voor mijn part gerust een want voor hoogtepunt genoemd mag worden. Verder zorgde het jonge grut ook vaak voor ongewild humoristische scènes, wat hen door het publiek in dank afgenomen werd, omdat zij op deze ma nier voor een soort rustpunt zorgden in het toch wel ern stige geheel. Al bij al een misschien niet onmiddellijk hoog kwali- teitsprodukt dus, maar toch best te pruimen. Bovendien, nu er zoveel mensen aan artistieke vrijetijdsbeste ding doen. waarom zou de jeugd daar geen deel mogen aan hebben? Gelet op hun leeftijd deden de kleintjes het helemaal niet slecht, ook al raakt er hier en daar een sneeuwvlokje uit de maat. Hierbij mag men ook de moed en het vertrouwen van de mensen die deze avond mogelijk maakten, niet vergeten, want het is uiteraard niet van de poes om zo'n vijftigtal kinderen stijlvol over een podium te laten evolueren, zonder dat het allemaal in een chaos ontaardt. In het bijzonder denk ik aan de choreografes (Mw. Trongon-Thinpondt en Mej. Hassid Brigitte) die toch wel opmerkelijke pres taties leverden. Een (weliswaar een beetje gend naar uitzien ijeu avo idaf KVl Ni Jeu voorzichtig) hoeraatje )a| voor de mensen van «J( en Ballet Trongon»: het md bliek heeft van «De urjs tenkraker» genoten, de M dewerkers hebben dat a zins gedaan, en ook i idei als toeschouwer - met - pen - in - de - hand tevreden naar huis g Wat leuteren wij dan dag over de schoonheidsfout i N liksl laan tt et n te vam •gin netl edo ht. tam

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 6