l
t
T.-CECILIA EN EVA MARIA
AMEN IN JUBILEUMCONCERT
Nieuw fietspad naar Hofstade en
Gijzegem door staat aangelegd
S.G.B. NAMIDDAG BIJ FARAO'S
Meisjesschool
dankt grootouders
VROUWENMISHANDELING
BESTAAT
HOFSTADE GIJZEGEM
r -
KELEERTJES
Radio Hofstade
denkt aan eenzamen
Meestal verzwegen, maar
De Voorpost - 4.12.1981 - 9
oninklijke Fanfare Sint-Cecilia uit Hofstade verzorgde schön erst bei Nacht». Na elk zelf legde. Het applaus waar-
iterdag 28 november 1981 haar tiende volksconcert,
nag bijna een geluk genoemd worden dat de zaal van
«tronaat in de thuishaven wegens verregaande staat
Sl ferval niet beschikbaar was. Voor de gelegenheid werd
'k,"1 [geweken naar de feestzaal van het Sint-Vincentiusin-
ut te Gijzegem.
ii. ,et P
deze zaal dient gezegd
orden dat ze voor dit
imconcert een decor
dat overeenstemde
prestige dat de orga-
iren aan de muziek-
wensten te geven.
patronaat in Hofstade
len andere op verre na
n staat geweest zijn om
het zeer talrijke publiek
plaats te bieden. De
Goossens Herman
Ie tussen de verschil-
nummers voor een
toelichting waarmee
de componist en zijn
situeerde in de muziek-
vie 'I ,c
teei
laai ie
gt ft
k
a
enh
W( cl
istvt ei
jubileum horen op
ende klanken die door
jnfare (afwisselend on-
D Biding van Albert Velde-
en Willy Hertsens) van
!t begin ten gehore wer-
gebracht met «King Si-
werk van Fred Frank,
de trompetten al da-
op de voorgrond
Irast
K Cecilia ging met de mu-
B keuze het contrast niet
Ie weg. Van Fred Frank
Franz Schubert is een
stap. «Muzikale ston-
van deze laatste, voor
re bewerkt, werden ver
zonder passie, idyl-
kalm en een beetje me-
holisch, maar hoorden
klarinetten aarzelen of
ren? Schubert is wei-
meer bekend als liede-
imponist. Sint-Cecilia
de «Der Lindenbaum»,
lied dat aantoont dat
het blije vertegenwoor-
lis bij Schubert. Met een
:h stuk voor Brass Band
weerom een gans an-
richting ingeslagen,
m the saints go mar
ching in», in de bewerking
van Peter Karen, werd erva
ren in een gans andere at
mosfeer. De klanken zijn hel
le kleuren; een vrolijk mars
tempo tegelijk met ritmische
onrust. Johan Strauss werd
aangekondigd als de com
ponist die er in slaagde de
Weense charme in hemelse
muziek vast te leggen. Zijn
operettes en walsen zijn tijd-
noch landsgebonden. Be
nieuwd werd dan ook uitge
keken naar de «Pizzicato Pol
ka» als laatste nummer van
het eerste deel. Hoewel aan
genaam verrast door de eer
ste maten waren we na af
loop niet honderd procent
voldaan. De inzet gaf meer
maals de indruk iets onder
de juiste toon te zijn en daar
enboven bleek de instru
mentale bezetting van een
fanfare niet bij machte het
pittige vingerspel op viool
snaren te evenaren.
Eva Maria
Zoëven was er reeds sprake
van vastgelegde Weense
charme. Sint-Cecilia had
echter beter. Zij die ontelba
re muziekliefhebbers van
Mezza Musica op bekoorlijke
wijze telkens en telkens weer
tot genotvol luisteren
bracht, de verpersoonlijkte
Weense charme zelf was tot
vreugde en fierheid van de
Koninklijke Fanfare te gast.
De aandacht werd gevraagd
voor Eva Maria, begeleid
door het trio Laci Lakatos.
Het werd een waar genoe
gen Eva Maria te horen zin
gen. «Mijn moeder was een
Wenerin», «Lente in We
nen», deden het slechte
weer vergeten. Robert Stolz
vond dat de Oostenrijkse
hoofdstad eerst bij nacht op
haar best was: «Wien werd
lied hoopte het publiek on
getwijfeld dat er nog een zou
volgen. «Die ganse Welt is
himmelblau wen ich in deine
Augen schau». Een gans an
dere aanpak had R. Stolz
met «Auf der Heide blühen
die letzten Rozen» en het
publiek kon de neiging om
mee te neuriën bijna niet
weerstaan. Eva Maria rond
de haar optreden af met
«Wien, du Stadt meiner
Traume», een liedje dat haar
naar eigen zeggen nog
steeds iets doet en waarin ze
dan ook het beste van zich-
mee ze na afloop het po
dium verliet liet geen twijfel
bestaan over de mate waar
in de toehoorders zich door
haar stem in bekoring had
den laten brengen.
Eva Maria stal met haar op
treden een groot deel van de
«show» als dat woord ten
minste voor een jubileum
concert mag gebruikt wor
den. Toen zij zong kon men
zelfs de indruk hebben dat
het hèar avond was, ingeleid
en besloten door Sint-Ceci
lia. De rollen mogen even
wel niet omgekeerd worden.
Het bleet in eerste en laatste
instantie een jubileum van
Sint-Cecilia.
Terug thuis
Met het tweede optreden
van de fanfare was men te
rug thuis, in Gijzegem, in
Hofstade. Wie even het ge
voel zou gehad hebben te
rug in het alledaagse te zijn
terechtgekomen had mis
schien gedeeltelijk gelijk
maar niet voor lang, want de
dirigent Albert Veldeman
opende met een Zwitserse
mars van Max Leeman. De
muzikanten bewezen van al-
Het Trio Loei Lokotos begeleidde Eva Morio (CDJ)
Ie markten thuis te zijn. Be
paalde muzikale fenomenen,
Reeds sinds enkele jaren bestaan er plannen tot het plannen om hier een invals- gewestplan geschrapt, zoals
aanleggen van alternatieve fietspaden op de vroegere weg te leggen, ter ontlasting trouwens ook de geplande
spoorwegbeddingen van Aalst naar Gijzegem en van Aalst van de drukke en gevaarlijke omleiding rond Moorsel.
rstade
naar Baardegem.
Wat het fietspad naar Gijze
gem betreft werden reeds
enkele jaren geleden plan
nen opgemaakt door de
technische diensten van de
stad Aalst.
Naar Schepen van Openbare
Werken Jan De Neve zopas
op de maandelijkse perskon-
ferentie van het stadsbe
stuur mededeelde werd dit
projekt nu overgenomen
door het Bestuur van Brug
gen en Wegen, afhangend
van het Ministerie van Open
bare Werken. Op de begro
ting van dit departement
werd immers 1 miljard voor
zien voor de aanleg van
fietspaden. Gezien dit geld
toch beschikbaar was, werd
o.a. kontakt opgenomen met
de stad Aalst, met de vraag
of daar projekten voor fiets
paden bestonden, die we
gens geldgebrek nog niet
uitgevoerd waren. Dit was
het gevel met het fietspad
naar Hofstade en Gijzegem.
Ondertussen is het dossier
zover gevorderd dat de aan
besteding reeds vorige week
plaatshad, en toegewezen
Moorselbaan. Maar deze
weg werd op het definitief
werd aan de NV Beton We
genbouw. Naar Schepen De
Neve meende zal men na de
volgende winter beginnen
met de aanleg van het fiets
pad, dat start aan de Kerreb-
roekstraat.
Leirekens
Een tweede projekt bestaat
in het aanleggen van een
fietspad op de vroegere
spoorwegbedding naar Op
wijk, langs Moorsel en Baar
degem, beter bekend als de
Leirekensroute. Men weet
op dit ogenblik nog niet of
ook hier de aanleg zal ge
beuren door de stad Aalst
zelf of door de Staat. Wel
houdt men in Aalst rekening
met het feit dat nu eveneens
het provinciebestuur van
Oost-Vlaanderen toelagen
voorziet voor de realisatie
van nieuwe fietspaden.
Wel is het de bedoeling om
nu ook een dergelijk fietspad
aan te leggen op het deel
van de spoorweg, dat ligt
tussen de Albrechtlaan, Ber-
gekouterstraat en de Moor
selbaan, ter hoogte van de
Kleistraat. Vroeger waren er
it bal van de gemeenteschool van Hofstade werd de
Iprijs gewonnen door de toegangskaart met het
er 218. Prijs af te halen in de Zijpstraat nr 49.
geiCCMB van het gewest Aalst, in samenwerking met
KCV-Hofstade, organiseert op zaterdag 5 december,
30 uur in zaal Ons Huis, Steenweg op Aalst 8, een
belotting. 5000 fr. vooruit plus inleg. Voor de
aar een gastronomisch weekeinde in Massogne.
Bntconcert
aterdag 5 december 1981 is er in de parochiekerk van
sgem een adventconcert. Volgende koren verlenen
sta( medewerking:
dei et kinderkoor «De Edelweisjes» onder leiding van
Coise Baevens;
tnai iet vrouwenkoor «Singhet Vro» en het gemengd koor
it Martinus», beide onder leiding van Herman
1,1 nerman. Toegang 100 frank, in voorverkoop 80 frank,
vang om 20 uur. Op 19 december 1981 wordt het
Ie concert gegeven in de parochiekerk van Hofstade.
JJ.G.
jaarlijkse algemene vergadering van de afdeling
itade van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen heeft
op vrijdag 11 december 1981 om 20 uur in de zaal
de meisjesschool,
lofstade
motorcrossbal van de MC Hofstade wordt
laniseerd op zaterdag 12 december 1981 in zaal
kom, Hoogstraat Hofstade, ten voordele van Dirk en
Vlassenroot.
i
lofstaadse Chiro organiseert op zaterdag 9 december
dansavond met discobar in zaal Welkom. Aanvang 20
Kikom 50 frank,
sfonds
Taterdag 12 december 1981 geeft het Davidsfonds een
j voorstelling voor de jeugd, om 14 uur in de
sjesschool: «Kuifje en het geheim van het gulden
5»
tfeest
Kerstfeest van de socialistische gepensioneerdenbond
door op zaterdag 13 december 1981 in het Volkshuis,
testraat te Hofstade. Op het programma staat onder
ire een sketch gespeeld door leden van de Bond en
Édelen van een kerstpakket.
Af
am dinsdag 15 december 1981 houdt de CMBV van
ie - itade een debat over het thema «Voor mij mag je zijn
7 je bent». De avond wordt geleid door de heer
ghebeur en gaat door in het gemeentehuis om 20
Nog heel even en er wordt weer feest gevierd ter
gelegenheid van kerstdag en nieuwjaarsdagen. Uitno
digingen worden verstuurd, afspraken worden ge
maakt en het wordt hoog tijd om eventueel een
tafeltje te bespreken in een restaurant. Voor de mees
ten onder ons beloven de komende dagen dus even
druk als gezellig te worden.
Wie dergelijke plannen aan het maken is staat er
veelal niet bij stil dat er ook nog mensen zijn voor wie
de komende dagen nog somberder zullen zijn dan de
andere weken van het jaar.
Zij die nergens zullen uitgenodigd worden en die ook
zelf niemand te gast zullen hebben, zijn waarschijnlijk
veel talrijker dan men zou durven veronderstellen. Het
is precies aan die eenzamen, bejaarden en al
leenstaanden dat Radio Hofstade bijzonder en per
soonlijk aandacht wil schenken. Daarom werd het
plan opgevat om deze categorie medemensen op 25
december 1981 een kort bezoekje te brengen als ze
daartoe de wens te kennen geven.
Diegenen die op kerstdag een bezoekje van een van
de medewerkers van Radio Hofstade zouden op prijs
stellen, hoeven alleen maar een briefje te schrijven
naar postbus 12 te 9308 Hofstade - Aalst. Op die
manier hoopt het radiostation er het zijne toe bij te
dragen dat de eenzamen tijdens deze feestdag bij
uitstek ook hun deel hebben van de algemene
vreugde.
A.D.B.
zoals rockopera's, zijn voor
bijgaand van aard en blijven
niet tegen de tijd bestand.
Nochtans trotseerde er één
de tijd: Jesus Christ Super
Star. Er werd een selektie
van melodiën uit deze rock
opera ten gehore gebracht.
Ongewone muziek voor ve
len, maar toch bekoorlijk
voor de aanwezigen.
Dichter bij ons in tijd en
ruimte staat Bert Kaempfert,
een modern Duits compo
nist en arrangeur. Met «Spa
nish eyes», geschreven naar
een dansvorm, nodigde
Sint-Cecilia uit tot aange
naam en ontspannen luiste
ren. Wie kent er niet «My fair
Dit tiende volksconcert was
anders dan de vorige en te
gelijk het zelfde. Anders om
wille van de affiche. Die
bracht iets waarvan men kan
zeggen: «dat hebben we
nog niet gehad», namelijk
Eva Maria. Anders ook om
wille van de zaal en de grote
belangstelling. Toch is het
voor een groot stuk precies
hetzelfde als de vorige jaren:
op enkelen na waren de mu
zikanten dezelfde bekenden
onder de kundige leiding
van Bert Veldeman en Willy
Hertsens.
Besluiten willen we met een
suggestie aan de Koninklijke
Fanfare Sint-Cecilia naar
lady»? Daarmee werd het aanleiding van een figuurlij-
publiek binnengevoerd in de
droomwereld van de Ameri
kaanse musical en muziekre-
vue, met een volkse en vro
lijke selektie. Het spreekt
vanzelf dat dit concert op
eigen bodem werd beëin
digd met een honderd pro
cent Vlaamse compositie.
Peter Benoit, zegt men, leer
de zijn volk zingen. Hij wou
en schreef Vlaamse muziek
en dat uitte zich in een per
soonlijke stijl die niets ge
meen heeft met die van de
hem voorafgegane of omrin
gende Belgische componis
ten. Van hem speelde Sint-
Cecilia de Rubensmars en
nauwelijks waren de laatste
tonen uitgestorven of het
applaus weerklonk lang
durig.
ke wanklank die ons in het
begin van de avond trof.
Toen het doek opging zaten
de muzikanten er bij als een
bont gezelschap. De een in
hemdsmouwen, de andere
met vest aan, groen, blauw,
rood, gestreept, geruit en
gespikkeld.
Had men voor de jubileum
uitgave na tien jaar nog al
tijd niet voor een uniforme
kledij kunnen zorgen? Het
oor kreeg veel maar het oog
weinig want nu was het
geen zicht. Laat deze bemer
king echter niet van aard zijn
een schaduw op het concert
te werpen. Het was er een
van klasse waarvan men in
Hofstade of Gijzegem te wei
nig getuige kan zijn.
A.D.B.
De ganse gemeenschap van de vrije lagere meisjesschool
van Hofstade nodigde onlangs de grootouders uit op een
dankfeest. Omdat er reeds een week van de derde leeftijd
was geweest, een bezoek van Sint Maarten en de vrije dag
van 11 november, werd een wat rustiger moment afge
wacht om de grootouders speciaal te bedenken.
De afdeling Hofstade van de VFSG, de Vlaamse Federatie
van de Socialistische Gepensioneerden, nodigde eind no
vember de heer Paul Sonck uit om een dia-voordracht te
komen geven over Egypte. De heer Sonck, een wereldreizi-
De toeristen kuieren er van
daag ongehinderd rond
ving liet een indrukwekkend
erfgoed na waarvoor de
mens van deze eeuw verba
zing voelt, waarin hij graag
iwiiicii yctcu wtci wwnwn, I ly vucii, waaiin mij yiaay
ger, nam de talrijke aanwezigen een namiddag mee naar a® granaioze tempels en ae de sporen van een zekere
het land van de farao's, een land waar de voordrachtgever immnlpvpn «n
met even veel liefde als kennis van zaken over sprak.
dLtmpaUakn0LmuScrXeEngyp,ê "Tl - terugvinden, bij
Vlo gebrek aan bewijzen van zijn
is als een vruchtbaar mirakel
eigen, meer vertrouwde op-
tussen twee woestijnen, op «reden
Ramses II, Toetanchamon, beroep werd gedaan op bo- het ritme aangegeven door A D B
Ceops: beroemde koningen, vennatuurlijke krachten, ja- de overstromingen van de
Nefertite, Cleopatra: konin- zelfs buitenaardse geestelij- voedende rivier. De bescha-
ginnen met romantische en
tragische lotgevallen. Luxor,
Gizeh, Aboe Simbel: namen
die natrillen in de herinne
ring. Met Paul Sonck werd
een rondgang gemaakt
langs de vele «musts» die
men in Egypte ontmoet. Zij
die het land voor het eerst
bezoeken kunnen zich niet
voorstellen dat ze huis
waarts zouden keren zonder
de grote piramide van Gizeh
te hebben gezien, zonder de
sfinx te hebben begroet.
Over diep menselijk leed zwijgen mensen doorgaans, zo ding» tot «vrouwen hebben
ook over vrouwenmishandeling. «Gevallen» zegt men te- veel te veel geduld» en (toch
Even onvergefelijk zou het gen de buurvrouw die nieuwsgierig is over het blauwe oog ook) «in onze maatschappe-
zijn niet te gaan wandelen in en de open wonde op het gezicht. Vrouwenmishandeling is lijke waardenpatroon is
de zuilengalerij van Luxor of geen fabeltje van oproerkraaiende feministen, weten de meer plaats voor onderdruk-
a -J~ zeven Vlaamse Vluchthuizen, alleen nog maar doordat ze kingsrelaties dan voor sa-
dikwijls overvol zijn. Op uitnodiging van het Aalsters menwerking op basis van
Vrouwenhuis en HAK kwam het Vluchthuis van Ninove een gelijkwaardigheid,
informatieavond verzorgen op vrijdag 27 november. Hoe
zit dat, met vrouwenmishandeling? Dat ook mannenmishande-
ling bestaat stond voor het
publiek vast, zij het dat pra
ten hierover zich bij velen in
«Het geduld van de vrouw is huis samen met een paar de medelijdende glimlach-
de macht van de man» luidt andere vrouwen met hun sfeer bevond,
de titel van de film, die als kinderen besluiten het ver-
inleiding vertoond werd. filmde levensfragment. Meerdere vragen kwamen
Duitse vrouwen maakten 'n opduiken: moet ook de on-
vanuit eigen ervaringen en Vrouwenmishandeling is be- derdrukkende man niet ge-
dus ook vanuit hun halve een filmonderwerp holpen worden, want is hij
visie. Op het doek een uitge- ook harde realiteit. Een aan- met *zjek'?, is het omkeren
schilderde type-situatie, tal vrouwen komt er toe
vaak na vele jaren «geduld»
men even in de ban van «het Naarmate de filmstrook zich naar een vluchthuis te
Oosten». De geliefkoosde afwikkelt, evolueert een trekken (bv. Ninove), al dan
grondstof voor de oude man-vrouw(en-kind)-situatie niet met kinderen. Behalve
Egyptenaren was steen, naar wat je met een proper een eerste onderkomen vin
door te dringen tot de gra
ven van het dal der konin
gen.
Cultureel erfgoed
Het cultureel erfgoed van
Egypte is te groot, het land is
te uitgestrekt om het in één
namiddag te vatten. Toch
slaégde Paul Sonck er in de
toeschouwer even onder te
dompelen in de sfeer van de
steegjes en gangetjes van
bepaalde wijken van de
hoofdstad Kaïro. Al moest
men in het Volkshuis het la
waai van de ketellapper en
de geur van de uienverko-
pers missen, toch geraakte
vaak gebruikt in de vorm van woord «breuk» kan noemen, den ze er steun om hun ver
van de onderdrukkersrol wel
goed?, waarom zouden
strakke machtsrelaties wel
op een schip kunnen, niet in
het gezin?, in hoeverre is de
nu bestaande hulpverlening
wel degelijk t.a.v. vrouwen-
In zijn inleidend wel
komstwoord maakte direk-
teur De Block duidelijk dat er
meer dan redenen genoeg
voorhanden waren om deze
viering te organiseren. Voor
wat hem betreft zou het ten
andere 52 keer per jaar de
week van de grootouders
zijn. Veelal is er een sterke
emotionele band tussen de
grootouders en hun kleinkin
deren. Dez8 laatsten vinden
bij eerstgenoemden een
stukje geborgenheid en een
bereidheid om op elk mo
ment te luisteren naar de
verhalen die ze te vertellen
hebben.
Niet minder belangrijk is het
feit dat de al wat oudere
mensen de dingen gemakke
lijker weten te relativeren.
Ook leven ze in een tempo
dat de kinderen beter ligt en
een bezoek aan de grootou
ders geeft aan het kind de
gelegenheid om eens even
op adem te komen zodat ze
nieuwe energie opdoen om
de dag nadien weer mee te
draaien, zowel thuis als op
school.
Generaties
Kleinkinderen vinden bij hun
grootouders vaak nog speel
goed, inktsporen en fotoal
bums van hun eigen ouders.
Op die manier worden ze
zich ervan bewust dat elke
mens een schakel is in de
eindeloze keten van genera
ties die elkaar opvolgen. Dat
alles zijn slechts enkele rede
nen die het feest rechtvaar
digden en waarom het een
dankfeest werd, dank om het
aanvaarden van de fysische
last en de drukte die klein
kinderen soms met zich
brengen.
De met schilderwerkjes
sfeervol versierde zaal was
klaar voor de aanvang van
het feest om 14 uur. Ruim op
voorhand verschenen de ge
nodigden op het appèl en
uiteindelijk zouden er bijna
150 komen opdagen. Toen
het doek opging werden de
grootouders alle eer aange
daan door de zingende en
dansende scholieren, waar
na dezen aan de gasten een
keurig verpakt geschenk girr-
gen aanbieden. Bij de dia
voorstelling over de geva
rieerde schoolse aktiviteiter
bleven de spontane reaktie.^
van de grootouders bij he
herkennen van «hun» kinc
niet uit.
Ondertussen hadden he'
pende handen van het oi
dercomité alles in geree;
heid gebracht voor de koffie
tafel. Daags nadien werd e
feest gevierd op de afdelint
Blekte want daar wenstr
men niet onder te doen voor
de school op het Dorp. Op
nieuw met behulp van he
oudercomité kende het feesi
ook daar succes. Directeur
De Block hield er aan alle
aanwezigen te danken voor
de verleende werking, niet in
de laatste plaats zuster Kris-
ta die door hem wordt ge
zien als een echte moeder
voor de jongsten.
De afdeling Babbelaar ten
slotte zal een aktiviteit orga
niseren rond moederdag.
A.D.B.
enorme blokken, want obe- Van haar wordt verwacht op der leven op te bouwen. Het mishandeling (laat ze zich
lisken en kolossale beelden al zijn grillen in te gaan, on- blijkt dat vrouwen uit alle
■Kerstfeest van de KVLV Hofstade gaat door op
lag 20 december 1981 om 14.30 uur in het zaaltje van
«tronaat.
-• o- niet lijden door stereotiepen
zijn monolieten. De studie derdanig te zijn, steeds «ja» maatschappelijke klassen ujt ons denken in mannen-
van de technieken die nodig te knikken. Naast psychische met mishandeling te maken standpunten?)...
kwelling komt er fysische hebben.
agressie (slagen, schop- ^en nuttig telefoonnummer:
pen,...). Een eerste vluchtpo- Tijdens de diskussie die op 054-33.55.02 (vluchthuis
ging strandt op een onbe- de film volgde, werd uiter- Ninove).
grijpende advokaat. Uitein- aard ook over «oorzaken» Nog dit: in januari start het
delijk komt ze in het Berlijn- van vrouwenmishandeling Aalsterse vrouwenhuis met
se vluchthuis terecht. Een gesproken. Hier kwam een een kursus zelfverdediging
administratieve lijdensweg ganse waaier mogelijkheden (wekelijks op woensdag-
(wie gelooft nu een mishan- boven, gaande van «het is avond): zich wenden De Rid-
delde vrouw??) en uiteinde- de schuld van de man. punt» derstraat 34, Aalst,
lijk het gaan leven in een over «het ligt aan de opvoe- (F.D.)
waren om vijfduizend jaar
geleden uit de oever van de
Nijl loodzware gevaarten te
houwen, ze te bewerken, te
vervoeren en op te richten,
is boeiend als niet één. Met
moderne technieken kunnen
sommige van deze proble
men nauwelijks opgelost
worden, zodat de verbeel
ding vrij spel kreeg en een
