I
Iet
INT-ANNAPAROCHIE
ONDT 25 JARIG
•UBILEUM AF
FAKKELS TEGEN KERNBEWAPENING
Ji
Neh Pikkels of
Ajontjes
NEGENTIGJARIGEN
AAN DE EER IN ST.-LIEVEN
De Floeren Vijl:
«Aan werkloosheid is
wat te doen»
wél
X
O
OMMELDING
I KONINKLIJK
KCEUM TE AALST
De Voorpost - 11.12.1981 -3
gej n de sfeer op Sint-Anna moeilijk beter omschrijven dan groep leken
ifi de woorden die in de feestbrochure de historiek van de illusies oerirr
L - or- een berg van
de feestbrochure de historiek van de illusies gedroomd en een
jonge parochie schetsen: aantal bewegingen op ganq
:hiefm Aa,st van Sint-Anna spreekt gebracht, waarvan de draad
tt aan een voorstad die groeit loopt over een netwerk dat
3 we latteland verovert berust op vriendschap en
plek waar priesters en leken onbaatzuchtigheid. Wie
weefsel hebben opgezet daarvoor bewijzen wil, vindt
jse nn iedereen meetelt: in dezelfde feestbrochure
n da' ^?d' ae zieken, de eenzamen, de oudjes een lange rij van orqanisa-
Justus die de weg toont. ties die hier actief zijn.
Jdzalkwarteeuw ''ikt veel, is echter weinig. Zo'n netwerk is zoals Rome:
Ti la!.eT-!yi.e.n^en omen en 9aan, niet gebouwd op één dag.
Daar gaan veel dromen en
plannen en discussies en
■eerd Anna heeft of iets' in" twee P'ïlers Juul Ghyselen vooraf6" 38,1 W69 33R
ad iets bijzonders iets en Jet Limpens, hun respec- Zo ook de nieuwe kerk. Hon-
durende^zoveel ^Sint-Anna- STSTST"
znn samen met een omvangrijke feesten dit denkbeeld
Ook de allerjongsten deden mee aan het parochiefeest (CDJ)
Biesemans,
van de
film, een koor met weerklank en vreugde naast mekaar
-. 'n Vlaanderen, stemmen wonen of in mekaars be-
van inwijding zijn hoogdag was, voor de presentatie die so- staan delen. Ik denk aan de
zegt hijzelf, «er is geen ber en met juiste intonatie rust die Coreili's pastorale
de sfeer van het geheel oproept tegenover het
speelse in Stravinsky's Pe-
Dat ik hier geen namen troesjka. Ik denk aan de uit-
„„l. u t I j j noem hangt af van mijn gelaten sfeer die de fanfare
Zo ook het feestweekend dat vrees iemand te vergeten, verwekt tegenover de wee-
het jubileumjaar afsloot. Het Zo lang is immers de lijst moed waarmee pastoor Bie-
lijkt in de tijd slechts een van medewerkers. En dit semans zijn nakende dood
pleit voor Sint-Anna. omschrijft.
En het feestweekend zelf?
Vrijdag- en zaterdagavond Het hele programma doorlo-
had in de Sint-Annazaal een pen zou een werk van lanqe
mïn' <52! 20 ih 2hoa's,,Her- 'btaalspectakel plaats. Ver- adem zijn en hier heel wat
man Slagmulder het kern- trokken werd van een origi- ruimte vergen. Toch in een
nele kijk: de stem van notedop dit. De kinderen en
pastoor Biesemans zaliger de jeugd bespelen het the-
vormde de leidraad van 25 ma solidariteit en engage-
jaar geschiedenis. Zo ver- ment. Ik citeer uit de bind-
bond hij een aantal taferelen tekst: «breken is afstaan,
uit het leven van priester en op zichzelf aangewezen zijn
parochie, bestemd voor oor *- -• -
en oog en hart, nu eens in-
nig-poëtisch, dan weer dar-
plaats voor schaduw van
daag, ik zie slechts blije ge- ademen,
zichten».
vluchtig moment. Men leeft
er maandenlang naartoe en
het is in een oogwenk
voorbij.
achtig uitdrukte, op Sint-An
na voldoende materie voor
handen is om er een zang
feest of een ijzerbedevaart
mee te stofferen: een regis
seur die het klappen van de
zweep kent, een man die
poëtisch proza schrijft, rot
ten in het vak die zich prob- r
leemloos op en om de scène tel-uitgelaten of dromerig-
Een muzikaal intermezzo tijdens het totaalteater (CDJ)
bewegen, tientallen groepe
ringen die zich belangloos
inzetten, geruisloze mensen
die instaan voor illustraties
en ontwerpen, kostumering
en schminken, decorbouw
en belichting, voor dia's en
weemoedig.
het poppen, vinden ze me
kaar, het worden mensen
kinderen dromen zich een
wereld zonder honger, zon
der haat, zonder pijn». De
Bijzonder geslaagd was ook volwassenen wijzen via yc-
de idee met contrasten te >sproken en gezongen woord
werken, idee die verwijst naar de rol van de priester
naar het leven van elk van als herder «bekommerd om
ons, naar het leven ook van de kleine man», naar het net-
een gemeenschap waar pijn
geen romantisch pacifisme» zei Guido Debree op de
Markt door de megafoon, bij de gloed van op een
gegooide fakkels.
350 mensen waren die vrijdag 4 december opgestapt
fakkeltocht voor vrede door ontwapening. Op de
vond van de NAVO-konferentie te Brussel (7 tot 11
nber) wou' men ook in Aalst het platform van 25
Br herhaalde kracht bijzetten.
is: Geen kernwapens menklap, smeerlap». Ook de
België, niet in Europa, slottoespraak van Guido De-
ing li, Neutronenbom bree, namens het inrichtend
Afbouw SS20. Afbouw VAKA-Aalst, bleef bij een
inde kernwapens, mijmeren bij de vlammen,
nvrije zone in Europa. Niemand moest immers
andige en aktieve vre- overreden worden, iedereen
ilitiek van België. Daar wist waarvoor men er was,
het om, al stond dat en wat bedoeld werd met de
i zoveel woorden op de «mensonterende en mens-
oeken en bleven de vermoordende wapens»
pen slogans vaag, in waartegen men protesteert,
ird van «Wij zeggen «We zijn een klein deeltje
geen oorlog aan ons van de grote keten», aldus
en «geen bommen, Guido Debree, «in Oost en
irdomme». Een meelo- West willen we onze stem
hondje had een karton- laten horen», en zowaar: 't
om, waarop «grom, weekend daarop werd mas-
bom» en «geen bom- saai in Boekarest betoogd, in
Vrij veel betogers tijdens de Aalsterse antibommars (CDJ)
melen om halfzeven op de dwijningen» van vele pofitie-
Grote Markt aldaar. Eén en ke gevangenen in vele lan-
ander kadert in het streven den. Deze tocht besluit een
om de regio Aalst - St.-Ni- informatiedag in de Blan
klaas - Dendermonde tot dijnberg, waarop iedereen
Het SP trommelkorps ging de betoging vooraf (CDJ)
kernvrije zone te kunnen
houden. In die zin worden
verzoekschriften aan de di
verse gemeenteraden ge
richt, geen kernwapens te
laten opslaan op hun grond
gebied.
eveneens welkom is.
Namens de inrichters deelt
Luc De Blieck ons mee dat
volgend jaar op 10 novem
ber zeker een vierde editie
plaatsvindt. De toch niet zo
bijster groot zijnde opkomst
werk dat alle bewegingen
bindt («God gaf me een rijk
bouwland»). De oudjes wor
den belicht in een ontroeren
de tekst van Luk Versteylen
uit Kartouchke. De onderlin
ge band van de mensen van
de parochie, het hoofdthe
ma van de feestavond, blijkt
nog eens overduidelijk uit de
woorden waarmee de apo
theose wordt ingeleid: «Hier
staat niemand aan de kant,
onberoerd. Hier kwijnt nie
mand weg in een vergeten
straat».
Dat de feestavond grote
geestdrift wekte werd bewe
zen door twee overvolle za
len, de vreugde die nog na
zindert, de vriendschaps
banden die openbloeiden,
's Zondags viel in de mis van
11.30 u het slotwoord over
het jubileumjaar: geen
triomfalisme, maar mijme
ring over het pionierswerk
dat voorbij is, geloof in het
bestendigen van wat nu is,
woorden die hun weerklank
vonden in de stem van het
koor: geen barokke geladen
heid, maar verstilde vroom
heid.
«Die drukte op de Boude-
wijnlaan zou me aan verhui
zen doen denken, zei me ie
mand, maar ik blijft op Sint-
Anna wonen omdat we ons
hier één grote familie
voelen».
W.D.B.
SINTJNEKLOOIS
dad es ver de mieste Olsjteneers geer iveranst 'n stad
boeven Deiremonne, 'n stad woor da ze, gelek as ze
zelf zeggen de groesjte mèrt van 't land hemmen en
woor dat er alle joren ballongs opgoon
Mor ja, Olsjt es Olsjt en op 'n ander es op 'n ander.
En op 'n ander 'n hemme ze allensj ginne Sintjemèr-
ten. Mor wel ne Sintjnekloois.
Al pertank dat den dienen van den almenak gekrapt
es en Sintjemerten ni, zee-na-zé! En verleide weik
hemme ze in de radejoa en in den teivei oever
anders geklapt as oever Sintjerkloois... knupt da
onien.
Wa da z' hier ba ons oever Sintjemerten zeggen, da
zeggen z' op 'n ander oever dennen anderen: de
vrindj van de ldnjeren. En Tt begin te geloeiven da z'
in ons lanjeken hier all de mensjen ver kinjeren
onzing, want z' hemmen rond ^"-"ïsesden desember
imand gezocht die aal de kinjeren zol kenne kontent
stellen hemmen. Mor 't es mislikt. En da zal heer
Heren. Ze mosten da mor geprobeird hemmen rond
den eHefsten november...
Den dienen die z' op d' oeig hooinv- den dienen
kwamp na van deize kier ni ooit Sponjen. Hè kwamp
ooit de Liksamburg. En 't was ten nog azoei ienen
van halven adèl, of hoe noeme ze da? En hoy most
probeiren van iet kleer te spinnen woor dat er al twie
veiren hem oeik on geprobeird hooin. Mor 't was
-rittebézee. Ba die ieste twie en ba den deizen oeik.
Ajja, da koet na toch allemaan van op veirhand
weiten! Woor dat die ieste twie der nog ni in Hktegen
van twie kopspellekes opien te zetten, waa den
deizen na probeiren van der droy, of zes, op makan
deren te zetten. En noor dat er dor azoei 'n goei weik
oevergegoon was heit 'n tèn toch moeten bekennen
da 't nie 'n gink. Op de moment da 'k teis hier beizeg
ben meh op papier te zetten es dad all da 'k weit.
Meiren of oevermeiren zal der wel nen anderen
moe te probeiren van der woys ooit te geraoken. Mor
't zal ne strawen moe te zen ver ooit azoei nen
annekesnest woys te geraoken, zè-mor-zeikes. Al-
Hcht kenne ze 't nog ne kier on 't Késtmaneken
vraogen. Den dienen kaan azoei oeik van alles ooit
zenne zak schidderen, schantj. Mor as da nie 'n
beitert, riskeir'het dammen verom ne kier zelle gon
meige kiezen. En wa zal da tèn geiven? Weiral ne
kier rittebezze. Want veil verschil 'n zal der op den
ooitslag ni opzitten hein. En 't geldj zemmen kwoyt.
En wajjer stoon eiveveir. En da geldj kenne men
allemol goe beizegen, want dad es 't er veil te kért. 't
Stond in de gazet da ze 't onderste van de moelje
moeten afkrabben hemmen ver nog de doppers
kennen te betolen tot 't enje van 't joor. En tèn 'n
klappe men nog ni oever de pinsjoenen...
As dad azoei voesj goot 'n zdtj er eh dor ni anders op
hein as da klein lanjeken hier nog mor ne kier in
twien te trekken. En elk stik zenne plang loten te
trekken. En afzing wa dat er va komt. 'k Peis wel
damme wajjer hier der beiter zelle van afkommen as
d' ander. Want door én doeng ze ni üever as staoken,
hem ek aal ze leven hoeire zeggen. Mor dad 'n bring
ni op hein...
Ier da 't nog eh koppel weiken voejer es zitte men
verom al in 'n nief joor. En ver toch ni te vergeiten
wil ek ajjer va naavoon mor al eh gelikkeg joor
wensjen, 'n wore 't ni dat da zu tristeg es... as ge
peist op wa dat er ons nog allemol kaan te wachte
stoon.
En van deize kier 'n goon zelfs de praokenieren heer
geel boeksken nimmer ooitgeiven... Dor kost ne
mensj anders nog ne kier 'n scheit meh lachen. Mor
ja, die jonges hemmen da na al vierting kieren
oniengeflanst en on alles komt er nen endj hein.
Bal ven ons 'n droeig ossisken... dor zèn der twie
oon.
Mor ze goon toch iet anders doeng zee. Mor wat dat
da zal werren ik weit het mor 'k mag het ajjer
nog ni zeggen Mor 't es in elk geval iet ver in d' oeig
t "haven. En 't er zal oeik kenne meh gelache werren.
't Es zu dik ni, 't er stoo zuveil re klam ni in.mor 't
zal toch toef zen. As 't zu veir es zal ek ajjer wel op
toyd op d' hoeigte haven. Mor da zol toch nog mier
as 'n mondj-'n-half zen zee. En intissen hejje nog veil
ander dinges wer ajjere kop oever te breiken. Per
eksempel op aal de kosten die zelle gon kommen.
Want 't enje van 't joor es van ting-neigen oeik t' enje
van de matemest. Want tèn kommen aal de kosten
allemol in iene kier. 'k Hem er al schrik af!
En mokt ajjer van den aoved allemol 'n goei zjat
ieten tei, meh sitteroeng en heinink en 'n betjen
kaUisjenhaat. Teigen de grip! Santei!
DOLF
Aanwezige mensen van Am- wordt geweten aan de wis-
nesty International fluisteren selvallige weersomstandig-
ons intussen ook toe, dat heden en de geringe publici-
zaterdag 12 decembei
Gent, op het Sint-Pieters-
plein (18u) een fakkeltocht durft daar nog aan
vertrekt tegen een ander as- felen...
pekt van onze geweld-ige
wereld, nl. tegen de «ver-
teitsperiode. Niet aan een te
kort aan vredeswil, want wie
twij-
Na de viering in het Rustoord St.-Job kwamen nu ook die door talrijke kinderen en
van St.-Lieven aan bod. Liefst met twee negentigjarigen, schoonkinderen. Sofie
Sofie Coen en Rosalie Vertonghen. u~*
orige dinsdagmorgen, omstreeks de klok
tien over achten, rinkelde de telefoon op
sekretariaat van het Koninklijk Lyceum aan
Pontstraat. Toen de opvoedster van dienst,
rr. Betty De Vuyst, de hoorn van de haak
itte, vernam ze tot haar verbijstering dat aan
is andere kant van de lijn een stem doodge-
edereerd meldde, dat er in de gebouwen van
school een bom geplaatst was.
leteen werd de politiek op de hoogte ge-
cht, die even later ter plaatse verscheen.
...j Ondertussen loodsten de leerkrachten alle
lingen, die zich omstreeks dat uur hoofdza-
jk op de speelplaatsen bevonden, op ordelij-
wijze naar het rechtoverliggend Begijnhof,
i enige vorm van paniek was absoluut geen
ake.
let door de politie gevoerd onderzoek lever-
niets op en om tien voor negen mochten de
lingen opnieuw de lokalen in. Met twintig
uten vertraging werden de lessen aangevat.
Kopenhagen, Madrid en di
verse Griekse plaatsen.
«Vrede». In 1979 werd er
voor 't eerst alternatief, met
fakkels, voor op straat geko
men in Aalst n.a.v. de 11-
novemberherdenking. Bij
deze derde uitgave welis
waar op een ander tijdstip
was een groter percentage
jongeren komen opdagen,
en waren meer filosofische
en politieke kleuren ver
tegenwoordigd. Onder hen
gekozenen senator Herman
De Loor, schepen Monsieur
en raadsleden Chris Lievens-
Borms en Gracienne Van
Nieuwenborgh. Toch ook
naast deze SP- en CVP-ge-
zichten liberale en kommu-
nistische opstappers, RAL,
Agalev, en de ganse waaier
van niet-politieke organisa
ties die dit platform onder
schreven hebben.
Van de optocht is weinig
meer te zeggen dan dat er
zich geen «incidenten» voor
deden, behalve de wind die
veel fakkels uitblazen kon.
Bij het slot werd meege
deeld, dat op 25 december in
Dendermonde gefakkeltocht
wordt voor de vrede. Verza-
In aanwezigheid van sche
penen Monsieur en Hoog-
huys en van de O.C.M.W.-
raadsleden Mw. Blanckaert-
Bourgeois, Piet Rousseau,
Piet Heymans en Wilfried
Van Herreweghe, van de
nieuwe OCMW-sekretaris
Albert Saeys, de dokters PPJ
Vanderbeke en Lieven
Cleemput, aan het zieken
huis verbonden en de hele
staf met diensthoofd André
Bosteels, huismeester Nora
De Luyck, en sociale ver
pleegster Lut De Ryck hul
digde OCMW-voorzitter
Martin Vanderspeeten op de
hem eigen vlotte en gemoe
delijke wijze de beide negen
tigjarigen.
Sofie Coen huwde destijds
met Amandus Moreels en
werd bij de viering omringd
woonde in het gezin van
haar zoon doch toen haar
gezondheid te sterk achter
uitging en verzorging al té
zwaar ging doorwegen,
werd ze in het rustoord Sint-
Lieven opgenomen in 1979.
Ze voelt er zich gelukkig en
leeft er als in de huiskring
want dagelijks komen fami
lieleden haar een bezoekje
brengen.
Rosalie Vertonghen, even
eens negentig, trouwde met
Leopold Roeland. Haar zoon
is reeds overleden doch
dochter en kleinkinderen
omringden haar bij de vie
ring. In haar «vaste zetel» in
de refter houdt ze dagelijks
haar babbeltje en dit reeds
sinds 1975. Als men ze hier
zo stralend ziet zitten kan
men haar langdurig ziek zijn
nauwelijks bemerken.
L.H.
Werkloos-zijn is allerminst prettig. Eruit geraken is niet dat de huidige manier van
gemakkelijk. Toch kan de «zee van tijd» waar werklozen ekonomie bedrijven niet an-
(doppers, geschrapten, nog niet uitkeringsgerechtigde ders kan, dan tot een absur-
schoolverlaters, mee zitten «zinvol» worden. En wat de chaos leiden. De ekono-
meer is: het kan een tijd worden om, samen met anderen, mie gaat immers voorbij aan
nieuwe werkgelegenheid aan te boren. Ziedaar waarom in z'n wezenlijke doelstelling,
Aalst «de Floeren Vijl» gesticht werd. Op dinsdag 15 namelijk op de meest effi-
december nodigt dit nieuwe initiatief alle geïnteresseerde ciënte en zinvolle wijze de
werklozen uit om 14u in het stedelijk wijkcentrum. Dries- menselijke behoeften bevre-
leutelstraat, Aalst. digen maar begeeft zich in-
Men zal zich herinneren dat ming en Aktie) vestigen. Dit tegendeel op het pad van
vorig jaar een werklozen- centrum wil de fakkel over- overproduktie, steeds meer
werking startte op initiatief nemen, lerend uit de HAK- afnemende kwaliteit, vernie- zijn er ideeën zoals: schoenen, foto's maken, au-
van HAK. Daar kwam weinig ervaring. lirtQ yan ons broodnodig na- een dagje helpen op een tomechanika voor begin-
respons op, volgens de or- De persmededeling zegt: tuurlijk milieu, ongebreidel- biologisch bedrijf, ^uitstap- ners, biologisch tuinieren,
ganisatoren omdat werklo- «Het probleem van de de automatisatie en afstom- pen aan kleinschalige bedrij- makramee, houten speel-
zen nu eenmaal afwillen van (jeugd-)werkloosheid zal de ping van arbeid en kreativi- ven, doppersateliers, geiten- g0ed, haakwerk...
dat werkloos-zijn en dus ook eerste jaren (en wellicht zelfs teit.» boerderij, de kleine aarde... recycleren van afvalpro-
niet geneigd zijn om naar nog veel later) niet zinnig kaarting, karnavalwa- dukten, vrijwilligerswerk, or-
aktiviteiten voor die groep te opgelost worden. Negatieve Werklozenateiier gentje maken... ganisatie van een jobbeurs,
rennen. Bovendien zaten in gevolgen zijn er te over; ver- De Floeren Vijl wil middels informatie over rechten financiële akties voor de
dat experimenteerprogram- veling, onverschilligheid, een «werklozenatelier» drie en plichten van werklozen, werking...
ma weinig kansen om aan zich onnuttig voelen, geen elementen aan bod laten ko- over oorzaken van en alter- Meer informatie bij Paul Nijs
werk te geraken. Intussen geloof in de toekomst, indi- men: ontspanning, vorming natieven voor de werkloos-
kwam zich in Aalst, ten huize viduele en maatschappelijke en aktie. heid, over solliciteren, her-
't Rond Vierkant, een Oost- agressie, enz... Over de oor- Wat het wordt, wordt samen scholing, enz.
vlaams sekretariaat van het zaken lopen de meningen met de belangstellende eenvoudige schrijnwer-
C.V.A. (Centrum voor Vor- nogal uiteen. Zelf menen wij werklozen uitgebouwd. Wel kerij, drukken, herstellen van
(Deridderstraat 69) of ook in
HAK bij Peter Dauwe (St.-
Martensplein 2 - 053/
70.38.88).
pd
