Vrije tribune
I»
Ir
V o
O
O
Waar situeren
zich Aalsterse
parlementairen?
1982: Daensjaar
VLAAMS BLOK
AGALEV
Uw woord
Kruislicht
IL
ÖF
14 - 18.12.1981 - De Voorpost
De redakffe is niet verantwoordelijk voor de inhoud en
heeft het recht de teksten in te korten.
8. verdere uitbouw van de recyclagebedrijvigheid. Naast papier
en glas moet werk gemaakt worden van rubber, kroonkurkjes,
etensresten (vee!), plastic... Wel moet het systeem overzich
telijk en werkbaar zijn voor de verbruikers.
9. plechtige inhuldiging van de reeds lang beloofde standplaats
voor zigeuners.
10.elke gemeenteraad beginnen met een volkslied, om zo de
dodelijke ernst te doorbreken. Ook de dialekten van de
deelgemeenten moeten hierbij aan bod kunnen komen.
Van de pers hopen we dat ze nauw zullen toezien in hoeverre
dit al dan niet verwezenlijkt wordt.
In hoopvolle verwachting,
namens zovelen,
Anders GAon LEVen, dagelijkse doening Aalst
FUSIE EN BEGROTING
Een bepaald raadslid van de CVP-fraktie is speciaal gekend om
zijn dichterlijke, meestal lyrische ontboezemingen en zijn BRT-
stem die doorgaans toch prettig om beluisteren is. Groot was
dan ook de verrassing toen dat raadslid slaand en zalvend, maar
zeer scherp uithaalde tegen een politieman, een bediende, enkele
werklieden, de fusieaanpak en de fusie als zodanig.
Vooral met zijn dromerig commentaar op de fusie, haalde de
man wonder genoeg de krantenkoppen; alsof het niet duidelijk is
dat zelfs de eens zo vurige verdedigers van de fusie dat dossier
liefst gesloten houden. Ook wij van de PW juichen daar niet om.
Tot vervelens toe heeft de PVV-fractie, meestal bij monde van
burgemeester L. D'haeseleer, nadrukkelijk beweerd dat de Aal-
sterse fusie in de gegeven omstandigheden, te groot is en dat de
43 raadsleden, de 8 schepenen en de ene burgemeester van nu,
onmogelijk zoveel kunnen doen als de 123 raadsleden, de 25
schepenen en de 8 burgemeesters van vóór de fusie. Ze kunnen
alvast niet zo'n nauwe reloties onderhouden met de inwoners, al
zijn de inspanningen op dat gebied nochtans bijzonder groot
Wat die gegeven omstandigheden betekenen, is duidelijk. De
gemeenten die het meest levensnabije en het meest met de
sociale werkelijkheid verbonden bestuursniveau uitmaken, wer
den vóór de fusie meer zelfstandigheid beloofd Maar de
werkelijkheid is dat die zelfstandigheid nog werd uitgehold. Dat
de gemeenten, vooral op financieel gebied, door de staat werden
gewurgd en van de Aalsterse voogdijminister overigens de wenk
meekregen hun diensten te centraliseren. Mij komt het voor dat
de fusie dan ook tot stand gekomen is, niet als een fundamentele
oplossing van een kwaal, maar louter als onbezonnen reflexen
van regeerders die onbewust aanvoelden dat het stilaan onder
de voeten begon te branden, zonder te beseffen waar de klepel
hing. België is de slechte tijden zoekend en tastend tegemoet
gegaan, met een symptomatische, oppervlakkige en zelfs des
tructieve benadering. De doodzieke patiënt, bleef met zijn
sociaal-economische kwalen sukkelen, terwijl men de mond
enkel vol had over structuren. Het had allemaal veel beter
gekund, maar we zitten ermee opgeschept. En het zal niet het
CVP-raadslid of de raad in zijn geheel zijn die aan de fusie nog
iets zal veranderen.
Voor de PW-fractie was dat geen reden om bij de pakken te
gaan zitten. In slechte tijden en temidden van de grootste
weerstanden, voelde ze zich hardst geprikkeld om haar beleids
voornemens zo puik mogelijk uit te voeren. En zo werd de
Aalsterse decentralisatie volgens Belgische normen zonder meer
het neusje van de zalm; een synthese van efficiëntie die zelfs met
elektronische snufjes nauwelijks te verbeteren valt. Ondanks
onomwonden weerstanden van enkele, blijkbaar weinig demo
cratische bestuurspartners, ging de fusie overigens samen met
een, volgens dezelfde normen, vooruitstrevend beleid qua infor
matie, beleidsvoorlichting en inspraak.
Van 3 januari 1977 tot oktober 1981 werden er in de diensten
centra dus in de vroegere gemeentehuizen welgeteld
211.408 dienstverleningen verstrekt door speciaal gemoti
veerde stodsmedewerkers die praktisch nooit klachten hebben
moeten inkasseren, tot het CVP-raadslid zijn wildste dromen
kwam verhalen.
De kwaliteit van de decentralisatie wordt trouwens bewezen door
het harde feit dat er in 1977 slechts 27.195 diensten werden
verstrekt, tegenover 43.807 in de eerste 10 maanden van 1981.
In andere gemeenten daarentegen lopen die cijfers achteruit,
waaruit blijkt dat Aalst alleen het bewustzijn van eigenheid van
de deelgemeenten heeft weten te bewaren, tot grote verwonde
ring van meerdere SP'ers en CVP'ers die in het begin van deze
legislatuur al orakelden dat de dienstencentra werkloos zouden
worden. De PW-slogan werd daarentegen werkelijkheid: «De
kerk blijft temidden van de gemeente staan, het gemeentehuis
ook»!
Op de concrete beschuldigingen van het CVP-raadslid aan het
adres van vele stodsmedewerkers, kan ik nog niet ingaan omdat
het onderzoek nog loopt Maar ik ben er zeker van dat het
inderdaad gaat om wilde dromen, of te vroege verkiezingkoorts.
Eenzelfde ijlhoofdigheid valt te verwachten bij de bespreking van
de begroting, ondanks het doorzichtig feit dat een enorm tekort
op de begroting enkel te zoeken is in de erg dubbelzinnige
houding van de Staat en in de keihoofdigheid en de betuttelende
Sint-Maartenallures von bepaalde schepenen die blijven gas
geven, terwijl de burgemeester en zijn PW-collega's op de rem
duwen. Niettemin is het toch de PVV die de meest prioritaire
punten zuinig heeft weten te realiseren; zoals: de fusieaanpak,
het economisch en commercieel beleid, de democratisering van
het bestuur, het milieubeleid, het middenstandsbeleid en noem
maar op!
De dubbelzinnigheid van de Staat ligt vooral in het feit dat hij de
gemeenten een tewerkstellingspolitiek heeft opgedrongen, terwijl
de toelagen uit de gemeentefondsen in verhouding tot de
levensduurte systematisch sterk werden verminderd. Het tekort
op de begroting is nagenoeg 3 maal groter dan de werkingskos
ten van de stad. Zoiets spreekt boekdelen uiteraard.
André DOOMS
PVV-fraktievoorzitter
GASTARBEIDERS
Op een bevolking van nog geen tien miljoen, zitten wij hier met
nagenoeg 900.000 vreemdelingen opgescheept, ongeveer één
tiende van de totale bevolking.
Van die 900.000 zijn er 310.000 arbeiders waarvan er ongeveer
170.000 afkomstig zijn uit de EEG-landen
De andere 140.000 kunnen wij bij de werkelijke gastarbeiders
rekenen, zoals dit door bepaalde kringen beoordeeld wordt
Mensen die afkomstig zijn uit niet Europese landen voornamelijk
Turken, Marokanen en Algerijnen, met heel grote familie's en
met problemen van de tweede generatie.
Maar met nog meer problemen voor de inheemse bevolking,
spreek maar eens de inwoners aan over de wijken in de steden,
die dagelijks daarmee gekonfronteerd worden
De vraag stelt zich, of wij ons de luxe kunnen blijven permitteren
om zoveel mensen op onze kosten te laten leven, vooral nu, nu
wij in volle crisisperiode, meer dan 400.000 werklozen tellen
Ook hier zal uiteindelijk de knoop dienen doorgehakt te worden,
en beslist wat doorweegt, het belang van de eigen bevolking of
dit van vreemden
Het verderfelijk voornemen van sommigen, om stemrecht te
verlenen aan deze mensen bij de eerstkomende gemeente
raadsverkiezingen, dient dan ook met alle macht bestreden te
worden.
Willen zij ons voor altijd met ghetto's opgescheept zien?
Waar halen ze het in feite uit, gasten, mensen die dus maar
tijdelijk bij ons zijn, stemrecht te verlenen?
Hun terugkeer in menselijke omstandigheden is het enige middel
om op lange termijn zware konflikten te voorkomen.
De Beul William
Vlaams Blok
Arrondissement Aalst
BLOK BORREMAN
Op de gemeenteraad van oktober jl. werd getwist over de
oorsprong van de volksnaam «Blok Borreman». Dit complex is
gebouwd rond de jaren 1890 door de vennootschap «De
Garentwijnderij», later F.F.R. genoemd. Voor die tijd mag dat een
zeer sociaal initiatief genoemd worden hetgeen tot eer strekt.
De initiale garentwijnderij was gesticht rond 1846 door de heer
Van Longenhove, waarschijnlijk blauw getint en de heer Josse
Borreman-Van Melckebeke, geboren te Aalst in 1804, fabrikant,
Voorzitter van het Kerkfabriek, uiteraard van katholieke strek
king. De heer Josse Borreman werd opgevolgd als bestuurder,
door zijn zoon René Borreman-De Zutter, kozijn van de heer Ch
Borreman-Mally, en dus inderdaad van dezelfde familie als
burgemeester Jozef Borreman.
Het is wel ten tijde van directeur René Borreman dat het groot
aantal huizen van Blok Borreman werd gebouwd. De volksnaam
Blok Borreman is spontaan ontstaan en heeft ongetwijfeld te
maken met de sterke persoonlijkheid van directeur René Bor
reman,
Voor de geschiedenis valt op te merken, dat Josse Borreman,
zoon van Martin Borreman, geboren onder de Franse bezetting,
in het register van de burgerlijke stand ingeschreven staat als
Bessemans. De heer Courteaux vermeldt hem nog onder de
naam Josse Borremans-Van Melckebeke. Zeer interessant ver
meldt de heer Courteaux nog dat de bouw van dit complex
toevertrouwd werd aan architect Van der Cruyssen uit Gent, die
later monnik en abt is geworden te Orval, en de grote bouwmees
ter is geworden van de nieuwe abdi| van Orval.
Tot zover de inlichtingen die door de achtbare familie Borreman
zelve werden verstrekt.
De plaatselijke perscorrespondent van een nogal gelezen dag
blad was dan ook ofwel heel onwetend ofwel te kwader trouw als
hij titelde «C.V.P.-fractieleider Willems kent zi|n eigen stad niet»
Hij verwarde zelf de (katholieke) Borreman met een (liberale)
Borremans Borremans (met een s) bestaat niet bij de stichters of
de oorspronkelijke leiding van F.F.R. Indien de perscorrespon
dent beter vertrouwd was met Aalsters dialect zou hij geweten
hebben dat men spreekt van «te Callebaates» (fabriek van
Callebaut, nu Amylum, hij werkt op Jelie-es» (hij werkt op de brief
van Jelie, nu Postcentrum op de Werf) En tenslotte zou hij ook
geweten hebben dat men in Aalst spreekt van de Blok Borreman
en niet van de Blok Borremans, en dat wijlen onze geliefde
burgemeester Jozef Borreman heette en niet Jozef Borremans
«Als geboren Aalstenaar sloeg Willems de bal» dus niet «mis».
Een dagblad is best gediend met een objectieve correspondent
GHIS WILLEMS
NIEUWERKERKEN: BROUWERIJSPEELPLEIN
Eindelijk is het zover, de knoop is doorgehakt. Te Nieuwerkerken
is het gewezen brouwerijterrein, gelegen in de Brouwerijstraat,
reeds jarenlang het voorwerp van ellenlange diskussies, misver
standen en misbruiken, Enkele jaren voor de fusie, kocht het
toenmalig CVP-gemeentebestuur onder Theo Meuleman, de
brouwerijgronden, samen met de eropstaande ruines. In die tijd,
en nu nog, was het een echt natuurparadijs, behalve onderko
men bomen en struiken, vindt men er alle soorten van planten, in
het bijzonder netels en distels. Tot op heden is daar weinig aan
veranderd.
Wat dikwijls veranderde was de bestemming van het terrein.
Voor de fusie was de eerste bestemming een tehuis voor ouden
van dagen Op zichzelf lovenswaardig, maar. in dat toenmalig
CVP-beleid dacht niemand eraan vanwaar het geld zou komen
Tot ze zich toch iets realiseerden en de bestemming van het
terrein veranderden. Het zou nu een sport- en speelterrein
worden Tot en met de fusie is het inderdaad een sport- en
speelterrein geweest voor rotten en ander ongedierte, zelfs al
waren er eens gemeenteraadsverkiezingen geweest en was
Hooghuys als socialistisch burgemeester door de CVP-ploeg
aangekocht. Het terrein werd al die jaren aan een belachelijk
lage prijs verhuurd aan een vriend van de gewezen burgemeester
Meuleman. Deze laatste liet trouwens ook nog beesten op dat
terrein grazen
Toen kwam de fusie, maar de nieuwe stadsregering met 2
Nieuwerkerkenaren erin (1 socialistische schepen en I CVP-
raadslid) pisten een plas en alles bleef zoals het was. Een tweetdl
joar geleden was er dan toch beslist dat dit grote, prachtige
terrein moest gebruikt worden. Waarvoor was nog niet duidelijk
en dus werden zeer naorstig de metershoge doornenhagen
gesnoeid. Dan begon de diskussie.
Daar men in Aalst en randgemeenten niet erg blij was steeds
maar meer «zwermen bohemers» te zien landen, besloot men
van het terrein een zigeunerkamp te maken, met alle nodige
akkomodatie Moor dit plan is ook in duigen gevallen.
Begin '81 begon men het lager gelegen gedeelte aan te vullen
met rioolvuil, dus stront en co. Als het regenweer was, lag de
hele Brouwerijstraat vol, zoals trouwens nu nog regelmatig. Op
het terrein bevindt zich overigens nog een gevaarlijke poel.
Daarom besloot men in Groot Aalst, terug speelden onze SP-er
en CVP-er mee, tijdens de zomervakantie het terrein open te
stellen voor kinderen. Er werd een bord geplaatst met «Stedelijk
Speelplein» erop en intussen dacht men waarschijnlijk: «In
Nieuwerkerken zijn er toch veel doppers, als wij de kinderen daar
laten spelen, geraken we wel van enkele toekomstige doppers
vanaf, ze zullen er verongelukken en daarbij, kinderen spelen
graag in de stront».
Twee dagen voor de verkiezingen stond plots in de krant dat er
nu toch een speelterrein komt Er werd al dagenlang gestort en
gebuldozerd, kom eens naar de resultaten zien!
PVB
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie
bekend is, komen niet voor publikatie in aanmerking.
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te
bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie
achter de inhoud staat.
Open brief aan het College van burgemeester en schepenen
EN AAN OE GEMEENTERAAD (AaLSt)
Van harte wensen de mensen, die in Aalst anders willen gaan
leven geluk aan hun stadsbestuur, n.a.v hun verhuizing. Voor
taan hebben de zittingen in het Belfort plaats, en dus zullen
burgemeester, schepenen en raadsleden te voet de vergaderzaal
bereiken. Als gewone mensen dus, met de voeten op de grond.
De herlevingsbeweging Anders GAan LEVen durft hier de
hoop uit puren, dat ook de zittingen zelf minder energieverspil-
lend zullen zijn. Meer en meer mensen wachten op een kordate
aanpak van de moeilijkheden van deze tijd. Hoewel er de
voorbije vijf jaar zeker goeie zaken gebeurd zijn, vinden we toch
dat er nog een hele weg af te leggen is. We zouden blij zijn, als
hier de komende tien maanden werk van gemaakt zou worden.
Als die noodzakelijke beleidsombuiging uitblijft, zal gehandeld
worden overeenkomstig de kieswetgeving
Aan elke mandataris, waarvoor Beleid nog wat anders is dan
postjes verdelen en lintjes knippen, vragen we tien keer aan
dacht, vooral namens wie dat zelf niet kan, durft of mag.
Omdat tien maand maar een korte tijd meer is, beperken we
ons tot onmiddellijk uitvoerbare maatregelen
1het op gong brengen van een brede maatschappelijke diskus
sie in én buiten de gemeenteraad over de sociaal-ekonomi-
sche problematiek in stad, streek, arrondissement.
2. verzustering met een gemeente uit een ontwikkelingsland.
Niet zozeer om folklore uit te wisselen of om een wereldkar-
navalprins te kiezen, wel om mekaars produktie te promove
ren en zo toe te werken naar een rechtvaardige wereldorde.
3. geen botte weigeringen meer vanwege bewoners zelf (bv met
bord «opgepast, spelende kinderen» zoals in de P Ras-
schaertloan in Erembodegem, of bv in de Aalsterse Wal-
stroat, waar de bewoners met eigen middelen een woonerf
willen inrichten) hun buurt bewoonbaar willen houden/maken.
Integendeel moet dit gestimuleerd worden
4. lessen trekken uit de absurde Parkloansituaties, waar meer
auto's op het fietspad richting Haring rijden dan fietsers.
5. het totaal schrappen van het grootscheepse woonuitbrei-
dingsgebied op de gronden De Bioley, gepaard met reële
stappen naar wooninbreiding.
6. om de energierekening te verminderen (ook al is de stad
oandeelhouder van Intergem): efficiënte isolatie van alle
stodsgebou wen
7. het inleggen van een extra autobuslijn bij bijzondere gelegen
heden. Te denken is aan de zaterdagmarkt, ambachten
markt, karnaval, Topdag en Pikkeling
EEN MERKWAARDIGE ENERGIENOTA
Wie mijn inspanningen in verband met de besparingen wat volgt,
zal zich misschien wel herinneren dat ik tijdens mijn interpellatie
van 28 januari het kollege van burgemeester en schepenen
voorstelde een stedelijke dienst voor energiebesparing op te
richten.
Ik heb toen mijn beklag gemaakt over bepaalde stadslokalen
waar onnodig lichten blijven branden en waar de verwarming op
volle toeren draait terwijl de ramen open staan.
Zes maand later verscheen in het staatsblad een omzendbrief
betreffende het opmaken van de gemeentebegrotingen 1982,
waarin de gemeentebesturen verplicht worden een energienota
op te stellen
Het energieverbruik van de gebouwen dient in 1982 met twintig
procent (20%) te worden verminderd ten overstaan van het
verbruik 1978-1979 Samen met de begroting ontvingen de
raadsleden bedoelde energienota Het is een lijvig dokument
waar hard aan gewerkt is en de opstellers ervan verdienen alle
lof.
Het spreekt vanzelf dat dergelijk boek opzichzelf niét volstaat.
Sint Paulus zei reeds dat het geloof zonder de werken dood is.
Een energienota zonder de echte wil en inzet van iedereen,
zonder kontrole en zonder sonkties is waardeloos.
Men beweert dat de verspillingen wel noodgedwongen zullen
gesanktioneerd worden omdot eens de gerantsoeneerde voor
raad opgebruikt geen nieuwe leveringen zullen volgen en het
stadspersoneel in bepaalde gevallen letterlijk in de kou komen te
staan.
Ik ben werkelijk benieuwd of men daar streng de hand zal aan
houden Wij zijn dringend aan een mentaliteitsverandering toe
waorbij wij het stadhuis als ons eigen huis beschouwen dat door
zuinige huisvaders en -moeders beheerd wordt. Vooral in de
huidige krisistijd. Volgens de hoger aangehaalde omzendbrief
moet één schepen de verantwoordelijkheid op zich nemen en
zich laten bijstaan door alle diensthoofden van de stad, die op
hun beurt rekenschap moeten geven. De VU-fraktie zal het
energiebeleid streng in het oog houden en niet aarzelen een
nieuw interpellatieverzoek in te dienen wanneer zij dat nodig
acht.
JAN CAUDRON
Open brief aan het college van burgemeester en schepenen van
de stad Aalst vanwege de stedelijke raad voor jeugdvorming.
De Aalsterse jeugdorganisaties, aangesloten bij de stedelijke
raad voor jeugdvorming betreuren de huidige politiek van het
college van burgemeester en schepenen met betrekking tot het
Aalsters jeugdbeleid.
De stedelijke raad voor jeugdvorming protesteerde reeds vorig
jaar tegen de afbouw van de stedelijke |eugdpolitiek toen de
stadstoelagen aan jeugdverenigingen van 400.000 Bfr. naar
320.000 Bfr. teruggebracht werden.
In de ontwerpbegroting voor 1982 wordt deze trend verdergezet
de toelagen aan jeugdverenigingen zouden nu opnieuw met
80.000 Bfr verminderd worden. Dit wil zeggen dat van de
oorspronkelijke 400.000 Bfr nog slechts 240.000 Bfr overblijft.
En dan houden we nog geen rekening met de stijging van de
levensduurte
Bovendien stellen wij ook vast dat jaar na jaar geen of te weinig
gelden voorzien worden voor de verdere uitvoering van reeds
goedgekeurde plannen ter verwezenlijking van speelpleinen,
polyvalente jeugdinfrastructuur en de Jeugdcamping Zandberg
De tegenstrijdigheid tussen enerzijds de beleidsverklaringen van
het stadsbestuur en anderzijds de voorziene gelden in de
stadsbegroting, wordt jaar na jaar groter
Wij zijn er van overtuigd dat andere meer doeltreffende besparin
gen mogelijk zijn. Wij dringen er dan ook bij het stadsbestuur op
aan dat met bespaard zou worden ten nadele van het vereni
gingsleven in het algemeen en meer in het bijzonder ten nadele
van de jeugdverenigingen.
Geen valse beloftes meer!
Namens het bestuur van de stedelijke raad voor jeugdvorming,
MICHEL DE GOLS,
Voorzitter
Lomp optreden van Aalsterse politie
Een travestieavond ingericht door het G.O.C. (gespreks en
ontmoetingscentrum) op maandag 14 december werd plots
onderbroken door een politieoptreden, dit naar aanleiding van
een klacht wegens lawaaihinder.
De politie achtte het nodig met twee wagens en zes manschap
pen dit feit te komen kontroleren. Daar dit nog niet voldoende
scheen voor de onderofficier in functie, wilde deze op zijn beurt
de zaal ontruimen met de heel beleefde woorden: «ledereen
moet hier buiten».
Dit lokte natuurlijk het protest uit van het aanwezige publiek
waaronder verschillende personen uit de politieke en show
wereld. Na heel wat heen en weer gepraat kon de show toch
doorgaan maar het wos verboden op politiebevel te applaudi-
seren wat dan vervangen werd door armpjes zwaaien. Mis
schien waande de politie zich eventjes in een niet demokratisch
'and-
Naam en adres bij
redaktie bekend
Europarlementslid Jan Verroken had het op uitnodiging van
het Priester Daensfonds te Aalst over de gebrekkige werking
van ons parlement. Pallieterke zou het «de praatbarak»
noemen.
MESSIAS, KOM
Messias kom, o kom opnieuw...
We wachten als het oude Israël
met vlaggen en muziekkapel
op d'aankomst van uw trein
de elegante T.E.E.
En taxi's staan al klaar
't diner is al besteld
in 't fijnste restaurant.
Hij is al aangemeld!
Hoe zal hij zijn:
de koning van 't heelal!
Is 't niet die zakenman
die doet alsof hij 'n afspraak heeft?
die prof misschien,
men ziet 't hem aan
dat hij van alles weet.
Zij kijken ons verwonderd aan
maar zijn het niet.
Die dienst heeft op het spoor
roept ons wat spottend na:
«Wie wacht in deze snelle tijd
op iemand die Messias heet?»
Messias, kom! Waar blijft ge toch?
Het vliegtuig dan! O God'
De snelste wagen is te traag
Een vliegtuig stijgt
een ander daalt
«Hostesje asjeblieft!
Wordt hij verwacht
rond deze tijd?»
Ze heeft de naam nog nooit gehoord
«Of hij minister is, of president?»
«Och nee of toch! Hij kon 't wel zijn!
Is 't die minister niet
die zo goed praten kan?
Of die geslepen diplomoat?
die nobelprijs misschien
in wetenschap of literatuur?
Liep hij olympisch goud?
Is 't die vermaarde trompettist
van 't jazz-orkest?
Die God van 't voetbalveld?
Is 't op de fiets geen held?
Zij zijn het niet.
Ze kijken wat verstoord
om onze dwaze vraag,
maar doen hun best
om toch gevleid te zijn.
Of is 't die kardinaal
die uit het vliegtuig stapt?
Een felle man, zo plechtig en zo flink.
Ook hij is 't niet,
en hij berispt ons zwaar..
Messias kom!
Waar zijt ge nu als 't avond wordt?
De stad is als behekst van licht
Cofés en restaurants geborgenheid -
Parfum en schoonheid, overal.
Benzinegeur de mens die werkt
en naar de hemel zoekt
op 't voetpad en de straat.
O stad, mijn stad,
schreit g'uw mizerie bloot?
Messias, kom!
't Is middernacht...
Vergeef ons, w'hebben al zo lang
gewacht, en hebben 't koud.
Ge zult wel hier of daar
te wachten staan
tot iemand komt.
O God, mijn God!
Is het don zo
dat Gij vandaag
niet eens meer vraagt
of Gij in d'Herberg slapen moogt?
We weten 't nu
Messias zult Gij zijn vannacht
waar armoe is en nood
en waor een dronken man
zijn kind'ren en hun moeder slaat.
En in de grote ziekenzaal
waar Gij zult gaan van bed tot bed
met een gelaat vol licht
en een gefluisterd lied.
«Vrede., mensen mijn
die arm zijt en lijdt...»
de j;
daan
itspi
5 toe
CeiSï
eger
voe
stade
5 en
kaai
kern
lie
it he
voor
iade
:om|
he'
een
rak.
iden
de
de p
topi
ica
ne I
nvlo
ein
Iden
wel
punt
:oei
0 Ei
akki
vrier
•0
ks
den
bek
ble
and.
;,v
uwe
sn,
it sl<
nge
F Moyersoons
12 DECEMBER 1981
de
Parlementairen die goed
wetgevend werk willen preste
ren worden er vaak ontmoe-
ring zou kontinuïteit brengen
en de dreigingen doen
afnemen.
digd. Hel kommissiewerk heelt 7 de P1™» he' Wivi-
h.1™ Innelvwt n.he„rt dueel dienstbetoon sou meer
aan belang ingeboet, gebeurt
niet meer in de anonimiteit en
wordt oppervlakkiger Rappor
teurs brengen geen kwaliteits
werk meer en parlementairen
vinden hun ware stabiliteit in
extra-parlementaire groepen
Portijbureaus leggen alles vast P° 'lvoorzi ers^
aandacht moeten gaan naar
echt parlementair wetgevend
werk wat absenteisme zou
teger_
in de plaats van zondagse
tv-debotten door ministers of
aarbij het
buitenspel
In 1982 zal het juist 75 jaar geleden zijn dat Priester Add
Daens overleed. 1982 werd dan ook door het Prieste
Daensfonds onder voorzitterschap van Luc Delafortrie to >-
DAENSJAAR uitgeroepen
De herdenking zal te Aalst kulmineren in een luisterrijl
viering op zondag 13 juni e.k. doch ook over heel
Vlaamse land zullen herdenkingsplechtigheden wort
georganiseerd.
Door de uitgeverij Priester in he' Davidsfonds en h,
Daens zal een brochure de Eu9een Van den Br°'
worden gepubliceerd die
aan alle inwoners van de
stad Aalst en omgeving zal
worden bezorgd. Om aan de
Daensdag 1982 een feeste
lijk tintje te verlenen opteert avon<^ door over Qsham
het Dagelijks Bestuur voor kaptenbeleid en wordt
een barbecue in het Aalsters Minnebo-wandeling
stadspark en voor een auto- w09en De muziekm.
of wandelzoektocht in sa- sc^aPP') <(Tot heil
menwerking met VTB-VAB. Volks» vierde haar c
Ten behoeve van de 23 feest en werd de overle.
kringen die het Daensfonds v00rz'tter August De B>
herinneringen op aan Dae^
sisten uit de streek.
Brugge sprak Jan Verrokj
over zijn parlementaire erv
ringen, ging een gesprek!
en de parlementair komt daar- P°ri®men' ze"
hii niet ter sorake. Aanduiden w°'d' 9ezet' WOr?"
bij niet ter sprake. Aanduiden
van ministers gebeurt in funk-
tie van groepen waarbij indivi
dueel denk-, spreek- en stem-
dmgen van parlementszittin-
gen gewenst. Het publiek zou
zich dan kunnen rekenschap
uueei ueriik-, suiccr.- en sieiri-
recht een karikatuur wordt von ™n de, led,9e ffen- de
soms stuntelige replieken, de
gemaakte afspraken.
Wellicht wore het in de eigen
regio interessant te onderzoe
een echt parlementair systeem
Parlementairen die leven onder
een «diktoat» en nog enkel
fungeren als dekking voor het
voortbestaan van een regering
Zit daar verbetering in,
vraagt spreker zich af.
Via drie involshoeken kan
het parlement gerevaloriseerd
worden:
een legislatuurparlement
dat vier jaar aanblijft met de
zelfde of met een andere rege-
ken waar de parlementairen
van het eigen orrondissement
zich in de filosofie von Jan
Verroken situeren.
Parlementair werk dient te
gebeuren in een serene sfeer
en veronderstelt een minimum
aan wisselingen. Elektoraal
zou het echter weinig lonend
zijn...
L.H.
nu reeds telt werd een
handleiding samengesteld
met allerlei nuttige gege
vens en wenken. Rik Strij-
pen en Julien Van Laethem
werden als kommissarissen
herkozen te Antwerpen,
Gent en St.-Niklaas worden
Daenskringen opgericht en
na de bijval die de expo te
Gent kende komt de ten
toonstelling «De Daensis-
tische Beweging» ook te
Aalst aan bod in januari e.k
in het Oud-Hospitaal.
In Asse sprak Luc Delefor-
trie over de Daenswerking
in bijzijn van zijn zuster 6
andere familieleden he^
dacht. Hij wordt opgevolgt
door Aalstenaar Van Laf
genhove.
