Blijft Jim Tolmie al dan niet in «zijn» Schotland? Rudy Van Raemdonck: lm90 en toch overeind op de Freethiel Duivenkampioen Raoul Dejonckheere ontving Oscar van Belgische ^V erstandhonding Georges Heylens: «Sergeant een polyvalente speler» Manager Van Driessche al dan niet geschorst? De Voorpost VRIJDAG 18 DECEMBER 1981 SPORT Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 052/21.40.60 De Aalsterse oefenmeester Georges Heylens had na de wedstrijd Aalst-Oudenaarde weer de brede glimlach: «Ik geef toe dat het geen denderende wedstrijd was van onzentwege, maar rekening gehouden met de toestand van het veld en de minder goede periode waarin we verkeren, pakten we weer twee gouden pun ten. Ten slotte is dat vier op vier en meteen een basis om naarstig verder te werken met de tweede periodetitel in het vizier», aldus Geor ges Heylens. Dat klonk allemaal wat optimis tisch uit de mond van een man die een paar weken geleden nog in zak en as stak. «We boekten totnogtoe zes op tien; krijgen nog drie thuiswedstrijden af te haspelen tegen Seraing, Sint-Truiden en RC Mechelen, en moeten op verplaatsing naar Beerschot en Berchem. We moeten ervoor knokken als de gelegenheid zich voordoet,» voegde de Aalsterse coach er wijselijk aan toe. Om terug te komen op die wedstrijd tegen Oudenaarde stak Heylens zijn bewondering voor Sergeant niet onder stoelen of banken: «Het is een polyvalente speler, een ideale akteur in de as van het middenveld en de verdediging. Hij kende vandaag een moei lijk begin, maar nadien werd hij de betrouwba re pijler voor mijn team, waarin ook Van Kemseke weer de pannen van het dak speel de, aldus Georges Heylens. Om de spieren tijdens deze winterstop warm te houden ging Eendracht Aalst in op een uitnodiging van Eendracht Zele om aldaar een oefenwedstrijd te spelen op 3 januari. Onder tussen ontmoetten we ook Johan Dierickx, die vanaf volgende week zachtjes aan zal begin nen trainen, al bestaat die oefening eerst uit loopoefeningen. Johan staat te trappelen van ongeduld om weer in de kern te worden opge nomen, waaruit Rootsaert na een reeks slechte prestaties werd geweerd. De ex-Anderlechte- naar nam dat kwalijk en verschijnt momenteel niet meer op de trainingen. Daar schijnt in de Eendrach tmiddens niemand zwaar aan te tillen. A. Block tornt Jim Tolmie na zijn «eindejaarsv&kantie» die op 21 december oopt, al dan niet terug naar Lokeren? Rond de intenties van de botse jeugdinternationaal doen de wildste geruchten de ronde, ruchten die van Schotland naar hier overwaaiden. Tolmie, piepjong nog, wil blijkbaar lopen voor hij kan gaan. In zijn igdige overmoed had hij zich een blitzcarrière gedroomd bij de Wase ste nationaler. n keertje liep hij het fanionteam het ■ein op toen hij tegen Luik van de bank geroepen om de its van titularis Gre- La to in te nemen, was hoe dan ook een ijs dat trainer Wasei- in Jim geloofde en mettertijd het ver- ïwen zou schenken, olmie lijkt er zwaar tillen dat hij ver- iht wordt geduldig beurt af te wachten. 8chotland nam hij aantal krantejon- onder de arm en 50- 1de zijn ontgooche ld uit: «Ik word ge ne rd. Daarenboven jdb) ër ik steëcBT op de h terflank ak teren. Dat ligt en zint me niet: ik voel me pas in mijn sas als ik er vooraan als vrijbuiter mag bijlo pen,» vertelt hij. Niet meer terug? Dat Jim Tolmie nogal vranke taal spreekt en volgens sommigen zelfs van plan is aan de over kant van het kanaal te blijven, heeft te maken met de belangstelling die in Schotland voor hem blijkt te bestaan. Zowel Aberdeen als Dun dee United zwaaien met de ponden. Dundee was naar ver luidt de eerste gegadig de. Achteraf kwam ook Aberdeen op de proppen. Aberdeen wou zelfs een dikke acht miljoen frank aan de transfer spenderen. Of het allemaal zo'n vaart loopt als wordt be weerd in Glasgow, waar Tolmie momenteel ver blijft, zal de komende uren en dagen worden bevestigd, of ontkend. Feit is dat enkele weken geleden Jim Mc Lain, de manager van Dundee United, telefonisch heeft geïnformeerd over een mogelijke transfer. Met konkrete voorstellen kwam de man niet over de brug, en Lokeren gaf vanzelfsprekend geen afdoend antwoord: bij de trikoloren zag men er allerminst een «dringen de kwestie» in. Het staat vast dat Jim Tolmie nooit openlijk zijn beklag heeft ge maakt over zijn verblijf in Lokeren. Hij repte met geen woord over een eventuele terugkeer naar zijn geboorteland. Te Glasgow zou hij ge zegd hebben zich in Bel gië een beetje ontheemd te voelen: de meeste bui tenlanders die bij Loke ren voetballen zijn Oos teuropeanen, was zijn verklaring. De anderen beschouwen hem als een buitenbeentje. Vandaar. Nou ja, zoveel voetbal lers uit het Oostblok lo pen er op Daknam niet rond. Of moet je daar ook Gudjohnsen bij nemen? Van Gudjohnsen ge sproken: de IJslander heeft ook een niet mak kelijke aanpassingspe riode achter de rug. Maar hij vond in Vlaan deren een échte thuisha ven. Evenals Larsen trouwens. M.V.H. De heer en mevrouw Dejonckheere samen met de nationale voorzitter van de Belgische Duivensportfedera tie. (cdj) Reeds voor een tweede maal in korte tijd werd de Aalstenaar Raoul Dejonckheere op nationaal vlak gehuldigd en beloond om zijn sportieve en niet- kommerciële inzet in de duivensport. BOKSEN Zondag kreeg hij te Kuurne de Oscar van de Belgische Verstandhou ding, beter bekend on der de «Belgische Enten te». Deze Oscar wordt verspeeld met de eerste ingegeven duif op alle vluchten. Dejonckheere behaalde 9 punten of 0,45%. In het algemeen kampioenschap behaal de hij de derde plaats, evenals in de klassering in het fondkampioen schap. Een vierde prijs sleep te Dejonckheere in de wacht in het Azenkrite- rium waar S. Toye uit Kortrijk de eerste plaats binnenhaalde. De provinciale prijs van Oost-Vlaanderen kon Raoul eveneens wegkapen en in de «Zes- dagen» met ploegmaat behaalde deze duiven- kenner de vijfde plaats. En om het rijtje van prij- zen af te ronden werd Raoul Dejonckheere nog tweemaal naar de ere ta fel geroepen, namelijk voor het internationaal kriterium waar hij ze vende eindigde en voor de serieprijzen kreeg hij voor de vlucht op St.- Vincent de eretitel. Bij de vele prijzen kan Raoul Dejonckheere er nu nog 8 bijvoegen. Je moet her maar kunnen. C.D.J. Zaterdag vernam boks manager Jef Van Dries sche toevallig dat hij door de boksbond gedu rende één jaar fcou ge schorst zijn als organi sator. Een en ander zou reeds een tweetal weken geleden beslist zijn door de heren die het in «Brussel» voor het zeg gen hebben. Op de agenda van de ver gadering werd met geen woord gerept over de zaak, en misschien zul len de bondsbonzen in extremis beslist hebben er toch over te praten. Hoe dan ook: de Zeie naar heeft over een even tuele schorsing nog geen enkel bericht ont vangen, en is van plan schriftelijk aan de boks bond te vragen hoe de vork aan de steel zit. Sergeant, de «Serre» zoals hij in Aalst genoemd wordt, bewijst nog maar eens zijn onbetaalbare waarde door onverbiddelijk raak te knallen en zijn ploeg op weg naar de zege te zetten. (E. Aalst-Oudenaarde 2-1) (per) lhoewel persberichten in de richting gingen een herstel van Bob Dalving kon de Lokerse iper uiteindelijk toch niet aantreden op de sthiel. Bob voelde tijdens de training opnieuw fdpijn, wat de voordien gestelde prognose van lichte hersenschudding bevestigde. ar verwonderlijk Nederlander was op AA het uitvallen van Gent gekwetst geraakt Hoogenboom. De aan de rug, maar door zijn wedstrijd tegen RWDM en zijn glansver richting tegen Kaisers- lautern, was dat weerom vergeten. Toch kwam dan on verwacht Rudy Van Raemdonck onder de lat. Bob kwetste zich im- dy Van Raemdonck is ook nu bij de zaak. Erwin Albert is er aan voor zijn dite (SK Beveren-SC Lokeren 2-1) (dw) mers tijdens de laatste training aan de ge wrichtsbanden van de knie. Een onschuldig duel met Raymond Mommens zette hem, fi guurlijk dan, buiten spel. Voor de ex-doelman van Sint-Niklaas meteen de beloning van maan den bankzitten. Het lijkt ons inderdaad geen pretje om als waardevol doelman zich week na week in vorm te houden en zich klaar te stomen voor het grote werk ter wijl de weg om door te breken je ontzegd is door een klassekeeper als Bob Hoogenboom. Bob miste immers in acht seizoenen tijd am per vier kompetitiewed strijden. Van Raemdonck kweet zich overigens op de gladde gras- en ijs- mat van de Freethiel voortreffelijk van zijn taak. Zijn lengte was van bijzonder nut, zeker in de eerste helft bij een verrassend hoge terug speelbal van Gudjohn sen. Ook zijn gepast uit lopen viel menigeen op. In het begin van de twee de helft hield hij Beve- ren en meer bepaald Er- win Albert van de ver vroegde gelijkmaker door een voetrefleks. Te gen het laag schot van Schönberger had hij echter geen verhaal. Al bij al een positief optre den wat ook later in de kleedkamer door zijn trainer Robert Waseige werd bevestigd. Ook hulptrainer Gui- do Ferket van Beveren had lovende woorden voor de Lokerse inval lersdoelman. R. Coremans

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1981 | | pagina 17