[UDOLF WACHTELAER...
EN LEVEN VOL TOEWIJDING
1
T DE K.A.V.D. HISTORIEK
f -
1
a i
De Voorpost - 8.1.1982 - 33
WÊÊÊÊÊÊÊM
itas bar slecht weer die namiddag, toen ik de gloednieuwe building DE VLASBLOEM, nabij het P. tit tuirIn
'"'•Gillis binnenstapte. Sneeuw en kou waren echter vlug vergeten, want ik werd er opgewacht door de «grijze
«ntie» van K.A.V.D. Rudolf Wachtelaer, zoals bijna steeds met de brede gulle lach op het gelaat.
n de gang op de benedenverdieping, vol met prachtige plantenbakken, de meeste gevuld met puik onderhouden
Ssen, bereikten wij het appartement op de eerste verdieping, waar de heer en mevrouw Wachtelaer zich knusjes
geerden, nadat ze hun beroepsaktiviteiten hadden stopgezet.
>o zoals iedereen haar beter kent, zat bij het raam bezig aan een fijn breiwerkje, terwijl Rudolf mij een kapstok gaf
tfjn jas op te hangen. Ik vroeg mij al af waarom hij mij daarbij zo schalks bekeek, tot ik het gezien had. Je gelooft
loit, maar die kapstok was overtrokken met haakwerk in de paars-blauwe kleuren van K.A.V.D.
guitige vondst, waarmee Dolf waarschijnlijk al talrijke bezoekers heeft verrast.
potlood de prijs: 47,65 fr.
Uit het kasbOck ¥3R 1938-
1939 putten wij nog volgen
de indrukwekkende post:
op bladzijde 2. gedateerd 2
augustus 1938 staat te
lezen:
Onkostennota inhuldiging
borstbeeld H.M. Koningin
Astrid: 60.- fr.
En iets verder:
Takszegel verkoop Charles
Cooreman: 3.- fr.
De totale kosten voor de
maand augustus 1938 be-
«Het zit er in jong, het zit
er in.
Ik heb trouwens respect
voor een trainer die moet
werken met spelers uit der
de gewestelijke en het is
ook een goed teken dat
elke tweede helft de
KA VD aartsgevaarlijk
wordt voor elke tegenstre
ver wat hun prestaties tij
dens de eerste halftime ook
geweest zijn. Als 't zo
voortgaat zal Fernand
Eechhout mij nog een pint
le
^ver dat nodig is overgenomen en nog daar- er dan ook de eerste be- me natuurlijk. Toen die
°lj U Rudolf Wach- na door Stella Artois. Het roepsrennerskoers «Van naar Dendermonde kwa-
c en voorstellen. was in die periode dat ik stad tot stad», ook geen men spelen klopten ze ons
'"Vd in 1912 geboren voor mijn werkgever de ge- kleinigheid om te organise- met 1-3 en 't was dan nog
lllis en zijn vrouw legenheid zag om «Het Mo- ren, vooral niet in 1939. den Buyts die de eerste
^sen Schoonaarde leken» te kopen. Dat huis vlak voor de nakende goal maakte. Zie Wim, dat
'vSgem. Dat was daar was toen eigendom van de oorlog».
n en spel toen we familie De Decker en het
irp, zegt ze er la- loont wel de moeite er even
ssbij. Mijn ouders bij te zeggen dat daar de Iedereen herinnert zich nog
3 i op de scheiding eerste bioscoop na de eer- de talloze wielerwedstrij- etroKken en aan ,n ne
3tJfeide gemeenten en ste wereldoorlog gevestigd den en criteriums die je, als on(ter kg ka VD9»
de wet te trouwen was. Ik weet nog goed dat baas rant Moleken in me- laK_1<Kn
re' wij naar het ge- ik daar naar de cinema ging kaar hebt gezet., dat was
naiuis van Schoonaar- en dat een entreekaartje toch niet altijd gemakke-
1 ^r de kerk zijn wij toen 7,5 cent kostte! hjk?
lFfl in Oudegem! «Neen. natuurlijk niet,
%ep eerst school in ,nc. a a maar hier past het mis- „„„i-
i, daarna «den In 1951'ekte dat de schien om eens duidelijk te gewone vereniging, zoals
'oyenne» in de Pru- toenmalige uitbater geen schrljven hoe dankbaar lk een vogepikmaatschappij
Duyssestraat en «f'bfrg lichtgouden en de vJle vrjenden en kennis-
sen ben. die mij altijd zo
hard en vakkundig hebben
geholpen bij alles wat wij in
die dagen hebben onder
nomen».
Dat is dan met veel genoe
gen gebeurd. Dolf.
heb ik hem al dikwijls ver
weten zie!»
«Je geraakte toch nog
rechtstreekser bij de sport
betrokken en dan in het
«Ja, in 1945-1950 werd ik
medestichter van de vzw
(vereniging zonder winst
oogmerk) KAVD. Onze
club was tot dan toe een
j de haarkappers-
want dat was het
ja, toen lieten Erna cn ik
zelf ons overhalen om café
houden. Daar
roep van Dolf. Na 'e gaan
L-a. kwam wen heel wat bij
ynonde en Brussel
werken bij één van
rondste kappers van
"i k, Gustaaf Pieters
slqrusselse straat. In
kijken, want er volgden
verbouwingen (boven was
er nog het cinemabalcon.
waarvan nu nog de oor-
nkell)ke bev|oeri„g te
rei ik een eigen zaak -r
i v, 7i»»n ie» pn nnk npncnpn
in de Ros Beiaard-
leéiertelt Dolf fier.
zien is) en ook beneden
kreeg het Moleken een
idler "gelegen" salon hec' nieuw interieur. Met
Wikort daarna op de rechtmatige trots beklem-
20 toont Dolf: «Wij hebben
die zaak weer helemaal
moeten opbouwen. Na een
le®n, waar wij
hq gebleven zijn.
gtoen ai erg begaan
«port. maar vooral s!u,t,ng va" ettelijke maan-
poennerij. Mijn pas- dc" moesten de klanten
g/ voetbal kwam er weer aangetrokken worden
p een eigenaardige en da' gaat zomaar met. Er
urne Inpn tink nno pppn
«En op voetbalgebied?»
«Wel, één voor één kwa
men de talrijk bloeiende
clubs uit Dendermonde
naar 't Moleken afgezakt
om daar hun lokaal te vesti
gen. tot er zo een tiental bij
ons waren gevestigd. Dat
bracht natuurlijk heel wat
bedrijvigheid mee en om
was toen ook nog geen mijn zaak goed te kunnen
•hoonbroer Frans sPrake van dat het KAVD' oppassen, moest ik met
it uit de Gauweg te ,okaal biJ ons zou 8evestlëd lecd in het hart- miJ" délé-
"""rgen mocht van worden- wan* nadat het quéschap van de scholieren
I 'ha niet alleen naar eers' zii" adres had °P de opgeven. Dat gebeurde net
Rial (ik heb niet ge- Grate Markt, in Café Re- op het cruciale moment dat
waarom'1 en zo- n^issance (de huidige Tijl) wij het kampioenschap van
pjnp ik miar met verhuisde het KAVD- be- Oost-Vlaanderen verloren
e en het resultaat stuur in 1935 naar de Sport- met 4-3 tegen St -Niklaas.
Thetzelfde taverne op dc Franz Cour- Die match werd op neu-
Ut tijdstip 'ook. zei tensstraat bij Pascal Maré- traal terrein gespeeld en
Ontvanger, Marcel ctf'- gek"lld als dal "as toen op het pdem
t" «Dolf iong ik "Den Blekke». Het zou van Vigor Hamme. Ik her-
0 i nlezant werkske daar ook no8 b,'iven toen inner mij uit die periode
ou(» en van Han af keeper Julien Verburgt en nog goed de klassespeler-
'9 de" ik de affiches nadien Julien WiHems dat
Da. K.A.V.D. wed- bekende cafe gingen uit-
'n9 Ik heb het niet zo baten>>-
S»rig kunnen bere-
'obmaar alles samen En Dolf vertelt verder: «In
nskeker zo'n 200.000 1950 heeft het geen haar
Jrieven naar hun gescheeld of ik was nooit
Dó bestemmelingen cafébaas geworden. Ik had
'end. Als dat geen re- namelijk aan KAVD-voor-
'd l! zitter Leon Vinck voorge-
dewam wereldoorlog steld om speler Jos Morren
3ok bij ons heel wat a> te kopen van Beerschot.
va3iet eten en in ons Onze prijs was 9(1.(101) Ir en
B i
MiËM
of zoiets. Ik zat ook in de
raad van beheer van 1946
tot 1951, maar dan kwam
het reglement uit dat een
cafébaas geen lid mocht
zijn van de raad.
Ondertussen ging toch al
mijn schrijfwerk door.
want anders zou ik nooit
aan die 200.000 affiches ge
komen zijn en dat was toch
wel elke week 3 a 4 uur
schrijven en zegels plak
ken. Helpen in de kantine
tjes H. Burgrave, Chris kwam er ook nog wel eens
Boon. Dolf Quisquater, bij. De uitbaters die ik ge-
Fons De Leeuw en ik ver- weten heb, waren Ward
geet er nog. Ondanks her- Boon. Frans Vereist en
haald aandringen van Fons De Man. de vader van
KAVD-voorzitter, advo-
kaat Heyvaert en sekretaris
Paul Goossens, kon ik toch
geen afgevaardigde blij
ven ik moest immers kie-
KAVD-speler René»
«Waren de transfers even
woelig als heden ten
zen, mijn zaak en mijn dage?»
klanten dienen of al mijn «Oh nee. Soms ging het er
nevenaktiviteiten... maar effenaf gezellig aan toe. Zo
u,ueft eeaooid Ik had m w«s dat een lap de beslissing was wel hard. kwam up zekere keer Louis
I Cssen ook al rwee g=ld- Beerschol wilde cch- Wat m,j nu nog altijd spijt Van de Velde van SK Aalst
heCahst,ek onz «en ter 125.000 fr en diezelfde rs dat ,k met mijn schol,e- een pome mosselen eten in
leCa oudere lózere Jos Morren zou dan als kampioen heb Dendermonde en ,n pas-
s Ofc u uuuere '"r1* hrnndwinnino tic mth itinp kunnen spelen. Wat wel sant een speler verkopen.
n.|F nog m'^schien van Molek|n krijeen De een genoegen was. dat wa- dat was Louis Nevens. Bij
II Vheer?n^ren0nz™ onderhandelingen spron- de uitnodigingen en het KAVD waren ze niet ge-
''"Aon schrdven over gen echter af op het prijs- gevolg dat eraan gegeven mteresseerd potverdorie.
smtene^v«tb"lging verschil en nog datzelfde »«d Het 8?volS: Nevans 8,n8
te'd maï toen jaa' vertrok Morren naar In d,e tijd waren vervang.n- naar Nrnove en dan naar
d in de^portredakde FC Ronsc. dat dc sprong «en tijdens de wedstrijd W.llebroek en ge moet
7linkse blad waar maakte naar 2e nationale met toegelaten, dat bete- maar ne keer z,en. waar d,e
's v werkte ook r?oU- afdeling En zo belanden kende dat w,j maar 11 u,t- ploegen nu staan!
hCeTn gerichte art - wij in het Moleken». nod,gingen naar de spelers En als ge goed opgelet
9n U gciivmc dm moesten sturen en daarmee hebt, zult ge ook wel gezien
uite n jerwa was de kous af... maar er hebben wat er met diezelf-
iaai!ü!J pret af. De «Wat had je dan ondertus- kwamen er telkens 14 of 15 de Nevens gebeurd is op de
tedienst van het Mi- sen op sportgebied alle- kandjdaat-spelers opdagen, wedstrijd tegen Wetteren
nt a.Van BeyoorradinS maal verricht. Dolf?» jn sti||e ^oop dat er in 1980. vorig jaar dus.
»n« jVan i^ntNyer^en "Oef1-'k beb no°'1 ku"n^" iemand niet kon spelen. In dat verband moet het
e r\n°t660er^ stilzitten. In 1950 had ik jq0g van toen we Gp st.- mij toch van het hart dat er
D'e funktie heb met de hulp van burge- Gj||js woonden had ik al een beheerder geweest is
->n<k^'end tot in 1948. meester Pao' Hendrickx, een 36-tal voetballisten die veel kritiek te verduren
9issen had ik op het Comité voor Lichame- voor KAVD aangesloten, heeft gehad en zeer vaak
.'•Jiedook metst11 ge- lijke Opvoeding, Sport en waarvan er minstens 5, als ten onrechte., maar ja. hij
hiftkJl" j"1 wasik Ontspanning opgericht. Ik jk er _een weTgCet het tot was korrekt en niet zo goed
amt I.8^ geworden heb mij ook ingezet voor Spe|er van het eerste elftal gezien bij de spelers.Zijn
holierenploeg van het tot stand komen van de hebben gebracht. Ik denk naam? Guv Legat natuur-
»nr -M'l" voorgan- jaarlijkse bloemenstoet op hjer aan pjc, Lambrech,s. ijjk.
Ïe' e Bl,eck' nog M.-Gillis, die gelukkig nog Edward Puvs Maurice
'W-speler was dan niets van zijn vitaliteit en vereccke„, Jos Phariseau, It7plf hen „nk vsrschelde.
J h welverdiende rust waarde heeft verloren. En Buvts en anderen verschelde
drol dat is nu wel gee„ spon. JOS 'iuV,s a"aere"- ne keren ontgoocheld ge-
'in^et lot het zo won, maar ik heb ook eens een Dat was ook nog ne stoot weest. Ik was bijvoorbeeld
sizci jn J94g vertegen- muziekfestival georgani- met den Buyts! Die speelde altijd tegen het terug aan-
Denjer voor de broywe- seerd, waaraan niet minder maar één jaar bij den kopen van spelers die aan
ard, die vervolgens dan 42 korpsen deelnamen. KAVD en toen vertrok hij andere clubs van de hand
ievalier Marin werd Op louter sportgebied was naar Hamme, Vigor Ham- werden gedaan en twee
keer vond ik het echt jam
mer (de geschiedenis heeft
me gelijk gegeven) dat
mijn raad voor het aanko
pen van 2 spelers niet werd
gevolgd».
«Dolf. wat was volgens jou
de beste speler die KAVD
heeft gehad?»
«Och wij hadden een hele
reeks formidabele krach
ten. maar als wij met alles
rekening houden, talent,
kameraadschap, clubgeest,
sportiviteit, kortom met al
les wat een voetballist moet
hebben, dan denk ik dat
Charles Claeys voor dat
eremerk in aanmerking
kwam.
Zo heb ik mij nog eens
verschrikkelijk kwaad ge
maakt toen Miel Marien
werd verkocht... Stel je
voor, zo'n clubspeler die op
zijn eigen dijen stond te
kloppen van machteloze
spijt als hij een kans ver
knald had. Het bestuur
heeft trouwens zo nog sto
ten afgebracht... denk
maar eens aan de verkoop
van Robby Verwilghen en
aan Luc Van Hoeyweghen.
Miel Marien speelde 14 sei
zoenen na mekaar in het
eerste elftal en dat was zijn
bedankje, 't Is soms onbe
grijpelijk. maar ja... als het
over geld gaat hé. De ver
koop van Robert Verwil
ghen hield trouwens direkt
verband met mijn ontslag
uit het bestuur van KAVD.
Ik trachtte mij met man en
macht te verzetten tegen
die transaktie... ik weet het
nog goed. de kandidaat-ko
pers waren de heren Hans-
se, Mussche én Coppé van
Union. Mijn protest mocht
niet baten. KAV-secretaris
Frans Ring dreef zijn zin
door en Robert Verwilghen
werd verkocht tegen
230.000 fr. Dat was. geloof
ik. in 1948 en met dat geld
hebben ze de verlichting
van KAVD bekostigd.
Mijnheer Verwilghen gaf
dus als het ware licht aan
onze club!»
«En in het recentere ver
leden?»
«Wel. nog een heuglijk feit
uit mijn loopbaan, als ik
het zo mag noemen, is de
oprichting van het jeugdko-
mitee. Dat gebeurde op 1
juli 1960. Wij waren toen
met een schare trouwe me
dewerkers en harde wroe-
ters. Frans Maes was voor
zitter. Louis Tas, schatbe
waarder en ik sekretaris.
Op die verrichting ben ik
nog altijd fier en ik heb hier
nog het bock met alle ver
slagen van de stichtings- en
latere vergaderingen. Ik
mag hier trouwens de ini
tiatiefnemers Edgard Piron
van aan 't station niet ver
geten te noemen».
En inderdaad, in een wit
met bruin gespikkeld regis
ter staat het in het hand
schrift van Rudolf Wachte
laer geboekstaafd:
Heden één juli 1960 werd
opgericht het jeugdkomitee
van KAVD...
Het boek draagt het ge
drukte nummer 2278 en in
droegen trouwens 6.621 fr.
«Doet het er nu maar eens
mee» monkelt Dolf.
«En nu Dolf?»
Hierop kijkt Erna even op
van haar breiwerk en
neemt zij het woord.
«Weet je wat er over 't
laatst gebeurde. Wim? 's
Avonds om half negen ko
men Marita en Jacqueline
Mellaerts van het café op
het Kerkplein hier in St.-
Gillis bellen en ze komen
naar Dolf vragen... 't Is
maar voor één minuutje
hoor, zegden ze erbij. En
wat raad ge? Het wordt 10
uur. 11. 12 uur en genen
Dolf. Omstreeks één uur
komt hij er door en toen
vertelde hij mij: Zie Erna
ik heb daar de dingen nu
nekeer op hun poten gezet,
maar verder trek ik er mij
niets meer van aan... 8 da
gen later komt er hier nen
brief toe van de supporters-
klub «Hand in Hand»: -
Mijnheer de voorzitter - en
dan weet ge het wel zeker!»
Gelukkig kan Erna er eens
hartelijk om lachen.
«Nog een laatste vraagje
Dolf. Wat denk je over
KAVD voor dit seizoen 80-
81?»
«Wel Wim. in het begin
was ik een beetje sceptisch
tegenover onze kansen...
Hoeveel kansen hebben
onze voorhoedespelers im
mers niet nodig om een
doelpunt te scoren, maar
nu zie ik het weer zitten.
Het gaat veel vlotter».
«Promoveren bedoel je?»
moeten betalen, want ik zie
een formidabele goede
ploeg geboren worden».
«Jullie hebben nu zolang
café gehouden en 't Mole
ken, vooral de uitbater is
een begrip geworden (wij
zeggen toch nog eens. ?t is
vergadering bij Den Dolf),
waarom en hoe heb je dat
klaargespeeld?»
«Och, als je iets doet moet
je het goed trachten te
doen. Voor mij was mijn
zaak en derhalve ook mijn
klanten heilig. Altijd
kraaknet... en daarbij
vriendelijk kunnen zijn en
blijven tegenover iedereen
zonder onderscheid... hoe
wel dat niet altijd even ge
makkelijk was, want je
hebt ook al eens van die
lastige klanten... maar ja,
als ge dan korrekt optreedt
loopt dat wel los».
«En jij Erna, met al dat
gezaag over de voetbal aan
den toog...?»
«Wel, op den duur luistert
ge daar niet meer naar... Ik
keek binst naar de koers op
televisie!»
Zo beste supporters, dat
waren ze dan ten voete uit.
Erna en Rudolf Wachte
laer. Hartelijk bedankt
voor het vele gepresteerde
werk. Dolf en Erna, en nog
vele jaren in je gezellige
woonst en in jouw suppor
tersclub «Hand in Hand».
Wij kijken elke zondag tij
dens de match uit naar cfe
prachtige witte haren van
Den Dolf, onze grijze
KAVD-eminentie.
Wim De Lathouwer
