I
WLA wil ekologische
studie over
Pas- en Steenbeek
te Herdersem
memoriam Rechter
irbert Van Wesemael
PVV-jongeren willen
andere partijvoorzitter
«Wij Heren van Kemzeke»
■;m 'i -
faaslandhaven, Kallosluis
Sint-Niklase
ABW-vrouwen
tegen regeringsbeleid
rde lustrumeditie
!t Griekenland op de voorgrond
Wase socialisten huldigden
Pros en Edi
De Voorpost sprak niét met pastoor Lacaeyse
De Voorpost-22.1.1982 -3
J tweeënzeventigste levensjaar (Denderwindeke, 9
')10) nog steeds fysisch bruisend van levenskracht,
itueel geïnteresseerd tot en met en nog boordevol
n werd de sinds 5 jaar op rust zijnde rechter Norbert
esemael als een staande eik geveld in het bureau van
ming aan de Van Winckellaan te Dendermonde.
^nderwindeke beland-
i met zijn ouders en
lozef nog in zijn prille
l te Erembodegem
moeder Wivine Ro-
en bloeiende handels-
reeds heel wat pennevruch-
ten geproduceerd, liederen
en gedichten, gewijd aan
vrienden, aan zijn streek
maar bovenal aan Vlaande
ren. Die poëtische schep-
tbaatte, een grootwa- pingsdrang zou hem ten an-
avant la lettre waar dere blijven bezielen het he
le leven lang en een aantal
van zijn teksten werden zelfs
op muziek gezet. Een van
irikatie of teelt. Niet zijn meest geslaagde dicht-
jgroenten en aardap- stukken, gewijd aan vrouw
bit eigen kweek maar en kroost, stond dan ook op
zijn doodssantje afgedrukt.
>wat voor alles en nog
recht kon. Voor heel
ódukten zelfs van ei-
4|fgebakken brood en
van eigen biekorven.
ar erfde de jongste
jel heel wat van de
ferciële feeling van
[rwant na zijn kollege
bij de Jezuïeten te
raar hij primus was en
jidels «Jozef in Do-
ai schitterde in de titel-
impte hij tijdens zijn
3u,l§n aan de universiteit niet op amper 26-jarige leef-
loe
De toekomst lachte deze jon
ge advokaat, die intussen
huwde met zijn dorpsgenote
Aimée Van den Noortgate,
toe en nog tijdens zijn stage
aan de balie miste hij als
derde kandidaat op de toe
nmalige K.V.P.-lijst (Katho
lieke Volkspartij) van een
eeligen handelszaak
JSt,!fciteitsartikelen uit de
|u,<f Zaak die hij moeite-
kombineerde met
jke studieën en die
het behalen van zijn
nai jat in de rechten,
n aan zijn oudere
'9aJ Zaak die ten andere is
DVoeid tot een der be-,
cste van de hele regio.
>ve |enstaande zijn han-
a' nuft en neiging tot
ierr itie, romantisch tot en
tijd een zetel van volksverte
genwoordiger. Doch Europa
beefde op zijn grondvesten
en Norbert voelde de oor
logsdreiging die hem niet
losliet.
Niet van enige avontuurlijke
trekkersgeest gespeend in
de hoop het krakende Euro
pa te kunnen verlaten tot
betere tijden zich meldden,
trok hij op prospektie naar
Zuid-Amerika, meer bepaald
naar Argentinië, ook in op-
)e,efid Van Wesemael tij- dracht van Aalsterse firma's
9® zijn studentenjaren die hij voor de zaak had we
ten te motiveren. Blijkbaar
was ook ginder alles niet
koek en ei en toen Norbert
vernam dat te München de
vrede zou gered zijn met be
sprekingen tussen Hitier, Da-
ladier en Chamberlain keer
de hij weer naar de Ajuinen-
stad.
Voor niet lang echter want
weer hoopten zich onweers
wolken op aan de Europese
politieke hemel. Norbert,
zich ervan bewust dat België
andermaal het oorlogsto
neel bij uitstek zou kunnen
worden, kocht een heel wat
hektare grote hoeve in Te-
nac, tussen Saintes en Bor
deaux, in de Sud-Ouest. Het
«boeren» was voor hem een
liefhebberij die hij volledig
en con amore beoefende tij-
déns de donkere jaren van
wereldoorlog II. Na de we
reldbrand keerde hij terug
naar «de streek», werd in de
gauwte nog gemeenteraads
lid te Erembodegem en zag
zich in 1951 rechter benoe
men te Dendermonde. De
hele gamma aktiviteiten vol
bracht hij als een integer
rechter, objektief tot en met
zonder enige aanzien des
persoons, zich onbevoegd
verklarend van zodra fami
lie- of andere banden in een
of andere rechtszaak te voor
schijn kwamen. Met een
pakje, een doos of een fles
raakte men in de Van Win
ckellaan niet binnen...
Hij was er achtereenvolgens
onderzoeksrechter, straf
rechter, alleenzetelend rech
ter en eindigde er zijn smet
teloze loopbaan als politie
rechter. Ondertussen was hij
een voorbeeldige echtge
noot en vader die zijn zeven
kinderen aanzag als «de ce
ment van het huwelijk».
Het «boeren» bleef hem ech
ter ook tijdens zijn hele rech
terlijke carrière boeien en
telkens in het najaar trok hij
naar Tenac om er tarwe of
maïs te zaaien die hij dan het
volgend jaar zou oogsten.
Uiteraard wel met medehulp
van Franse landbouwers.
Een streep door zijn reke
ning werd wel de aanleg van
de nieuwe autostrade die,
om Gaullistische vrienden
terwille te zijn, een omweg
maakt langs Saintes en het
domein Van Wesemael in
twee stukken snijdt. Zijn juri
dische kennis, ook van de
Franse wetgeving, liet hem
echter toe de schade te be
perken.
Het bloed kruipt waar het
niet gaan kan en ook te Den
dermonde hanteerde de
«weledele heer juge» graag
de spade. In een tuin dan
van het «Werk der Volkstui
nen» waaraan hij zijn beste
zorgen besteedde.
De jaren die, voor iedereen
totaal onverwachts, zijn laat
ste werden gebruikte hij om
veel te lezen, de aktualiteit
via de beeldbuis op de voet
te volgen en, op hun menig
vuldige heen- en terugreizen
naar Zuid-Frankrijk, zowat
alle Franse kathedralen die
hij kende als niet een en die
hij in quasi alle opzichten
voortdurend met elkaar ver
geleek, herhaaldelijk te gaan
bekijken met een waar ken
nersoog.
In intieme kring was hij de
romanticus die, vaak met be
traande ogen, Vlaamse
strijdliederen zong of Vlaam
se poëzie, al dan niet van
eigen werk, mit Schwung
deklameerde.
Wat hem dan nog meest
sierde was zijn eenvoud.
Niettegenstaande zijn status
in de magistratuur bleef hij
een uiterst innemend man,
toegankelijk voor iedereen
die raad of hulp behoefde en
steeds belangloos zich inzet
tend voor de medemens.
De grote opkomst bij de be
grafenisplechtigheden verle
den woensdag, in de O.-L.-
Vrouwkerk te Dendermonde,
zowel uit de wereld van de
magistratuur als van jan met
de pet, werd andermaal het
zoveelste bewijs dat wie ons
nu heeft verlaten inderdaad
een goed mens was.
Norbert, vaarwel.
LH
De wel vergrijsde doch steeds jongvoelende Norbert Van Wesemael.
Nadat men de vorige maand een opzienbarende brief van
Staatssekretaris Akkermans bekend maakte, wordt in het jongste
ledenblad van de Werkgroep Leefmilieu Aalst opnieuw inge
speeld op de Pas- en Steenbeekproblematiek. Zoals bekend wil
men deze beken, mits enorme kosten, herkalibreren en beton-
'hat's in a name?
i haven op de Linkeroever van de Schelde moet
^Vaaslandhaven» heten, de sluis die ter hoogte van
4llo werd gebouwd dient als «Kallosluis» te worden
jsstempeld.
jet toekennen van deze plaatsaanduidingen betekent
sn erkenning van de ligging van deze haven op
aaslands grondgebied, ze versterkt de betrokken-
iid van het Waasland. Die betrokkenheid werd trou-
ens vastgelegd in het ontwerp tot beheersstatuut
ir de Linkeroever.
en weet dat het Waasland met het oog op de uit-
eiding van de (Antwerpse) haven heel wat offers
eft moeten brengen in de jaren zeventig. Ten be-
eve van de havenaanleg werden 6.600 hektare Wa-
polders bij koninklijk besluit voorbestemd voor
tortuaire ontwikkeling», zij behoren volgens het ge
westplan en Sint-Niklaas-Lokeren tot het havenuit
breidingsgebied. Honderden Wase landbouwbedrij
ven (Doel, Kallo, Kieldrecht etc.) werden al of zullen
nog worden onteigend-
Als men de benaming «Waaslandhaven» in voege
brengt zou zulks een morele kompensatie betekenen
voor het geleden leed in de noordoostelijke hoek van
de Wase regio.
Op initiatief van volksvertegenwoordiger Miet Smet
werd tot instelling van die plaatsaanduidingen als
officiële benaming een wetsvoorstel ingediend. Dit
wetsvoorstel werd ook door de parlementsleden Fred
dy Willockx, Georges Anthuenis en Jan Verniers
gesigneerd. Eendracht maakt Wase macht, zo rede
neert men bij zowel CVP, SP, PW als VU.
(wv)
Sinds de brief van Staatssekre
taris Akkermans reageerde het
speciaal opgerichte aktiekomi-
tee Pas- en Steenbeek, bij
monde van ingenieur Boel
reeds met het voorstel de be
ken te saneren zoals op dit
ogenblik op de Zwalm ge
beurt. Hierbij worden enkel
kunstwerken vernieuwd en
verbeterd. Tevens maakt men
gebruik van de bestaande
overstromingsgebieden in de
winterbedding, om aldus pot-
polders en kleine stuwvijvers
aan te leggen. Aldus zouden
deze bekkens de waterover
last, die slechts enkele dagen
per jaar bestaat en dan nog
meestal in de winter, kunnen
opvangen.
Anderzijds wordt herinnerd
aan de analyse van de oorza
ken van de wateroverlast op de
Pas- en Steenbeek, welke
reeds publiek gemaakt werd
via de pers (zie De Voorpost
van 25.12.1981).
Tenslotte werd op de laatste
Lebbeekse gemeenteraad be
slist een ekologische studie aan
te vragen van het gebied rond
de beken. Volgens de Werk
groep Leefmilieu Aalst heeft
deze studie, die zou uitgevoerd
worden door de Gentse Rijks
universiteit, enkel nut als ze
verricht wordt met inspraak
van alle belanghebbende par
tijen.
Tevens zou met deze studie
werkelijk rekening moeten ge
houden worden en zou het
geen oogverblinding mogen
zijn. Volgens WLA zal deze
studie die enkele honderddui
zenden franken zal kosten, en
kel gebeuren, «met het voor
uitzicht van zware financiële
investeringen met vette win
sten voor bepaalde personen».
Nochtans waarschuwt men dat
het vervormen van de werke- de door het feit dat verschillen-
lijke toestand voor de betrok- de milieuorganisaties deze be
ken overheidspersonen een langrijke zaak zullen blijven
zware dobber zal worden, me- volgen.
VEHE
«Het zullen meestal de vrou
wen zijn die het eerst zullen
ondervinden wat dat inleve
ren konkreet betekent». Vol
gens de ABW-vrouwen-
kommissie van Sint-Niklaas
wordt door de regering de
sociale zekerheid aangetast,
de koopkracht terugge
schroefd, er komt nog méér
werkloosheid nu; naar het
oordeel van de ABW-vrou-
wen althans, een «politiek
van sociale afbraak» in het
vooruitzicht wordt gesteld
door de regering.
Als het dopgeld afhankelijk
wordt van het gezinsinko
men zullen het de vrouwen
zijn die het eerst hun uitke
ring zien verminderen en
daardoor een heel stuk eko-
nomische afhankelijkheid
verliezen», aldus nog de
ABW-vrouwen van Sint-
Niklaas. Als vrouwengroep
én als integrerend deel van
de hele arbeidersbeweging
wil de ABW-vrouwenkom-
missie reageren tegen de re
geringsmaatregelen. Don
derdag 28 januari zal men
met ee informatietoestand
op de Sint-Niklase markt
present zijn, in afwachting
van «verdere aktie».
(wv)
provinciaal kwistornooi 1982
vijfenveertig kwisploegen die zich vorige
nd plaatsten voor de vijftiende editie van het
''^ermonds Interprovinciaal Kwistornooi kunnen
ag 22 januari kennismaken met het land dat
1 de organiserende Vlaamse Klub-mensen uit
Gillis werd gekozen tot toeristische en geografi-
vraagbaak. Kennismaken met het aanlokkelijke
[enland.
kwaliteitsvolle start en zullen maar in hun keuze gelijk ge-
via het Griekenland-aspekt steld worden..
van het Tornooi 1982 alleen Hugo Aerts
et dagavond om 20 uur maar kunnen aanwakkeren,
in de bovenzaal van Nochtans is deze info-avond
loysoncentrum aan de niet opgezet met de bedoe-
liaan te Dendermonde ling een verruiming van de
eefiieuw luik geopend in klantenomzet te beogen. Het
al lekende kwistornooi. Al- aksent ligt hier op het Inter-
rk leelnemende kwisploe- provinciaal Kwistornooi dat
hei maar ook alle andere van 26 februari tot 26 maart
i (igstellenden, kunnen 1982 weer kwisminnend
'iratis genieten van een Dendermonde in zijn macht
ïvond Griekenland.
jor de derde lustrumedi-
fn hun tornooi kozen de
van de Vlaamse
I vzw Sint-Gillis immers
prachtige Griekenland
[landonderwerp. Deze
krijgt. De aanwezige teams
krijgen een identiek informa
tiepakket en het tornooi
wordt een stukje begrijpelij
ke gemaakt.
Wie nu absoluut na deze
Info-avond naar Griekenland
werd vergemakkelijkt wil kan ter plaatse ook prak-
de mensen van Airtour tische informatie opdoen,
i die tien vliegtuigreizen Degenen die alles rustig wil-
Athene beschikbaar 'en plannen vinden hier een
De Partij voor Vrijheid en Vooruitgang houdt haar kongres
op 23 januari en daar zullen de kandidaturen voor het
partijvoorzitterschap besproken worden.
De PVV-Jongeren van Dendermonde deelden in een
persbericht mede dat zij Guy Verhofstadt, huidig nationaal
voorzitter der PVV-Jongeren zullen steunen bij zijn kandi
datuur. Zij menen dit te mogen doen omdat Guy Verhof
stadt dankzij zijn progressief dynamisme en zijn scherp
inzicht in het politiek corpus erin geslaagd is een omme
keer te bewerkstelligen in de liberale beleidsvisie. Zij
verwijzen ook naar de fundamentele rol die Verhofstadt
zich toeeigende in de vernieuwing en de verjonging naar
de radikaal-liberale gedachte zoals die door hem werd
gepropageerd en geïntroduceerd en zoals ze door de
PW-Jongeren van Dendermonde wordt beaamd.
De PW-Jongeren formuleren het verder zo: «Wij hebben
alle appreciaties en respekt voor het geleverde werk van
onze huidige partijvoorzitter maar menen dat de toekomst
een nieuwe stijl en inhoud verdient».
Waarmee dan blijkbaar wel gezegd is dat Willy De
Clercqs tijdperk voorbij moet zijn.
len. Toen ook de Vlaam-
peristenbond, via Boey-
Reizen, ter plaatse de
jakkomodatie aanbood
/ar;de zaak helemaal rond.
/organisatoren wachten
log enkel op de mede-
ting die hen ook vanwe-
ov e Griekse Nationale Or-
satie voor Toerisme
beloofd. Na West-
iland, de Ierse Repu-
J|Tsjechoslowakije, De-
arken, Oostenrijk, Portu-
n Zuid-ltalië is de Helle-
TBche parel van Europa
waardig orgelpunt van
e* en jaar kwistraditie.
aRijdagavond kunnen zo-
e de deelnemers aan het
e^ooi als alle andere be-
Hellenden een boeien-
confrontatie verwachten
"k* een 'and dat op a"e
- eden de allermoeilijk-
9 moet kunnen bevre-
■}e n.
r Jpor een sterke diarepor-
;'e tekent A. Van Pete-
Ti, een VTB-gids uit het
v*rte Waasland die Grie-
Ü8nd haast als een twee-
huis ervaart. De Airtour-
^'Tsen zullen zorgen voor
r?')e'e films die de appetijt
L r het heerlijk land alleen
ITTi
Pros Matthys zetelt sedert kort in de senaat namens de SP en deze voormalige provinciaal
gedeputeerde werd als provincieraadslid opgevolgd door Edi Van Puyveide. Beide Sint-
Niklazenaars viel vrijdag jl. in Lokeren een hulde te beurt. De Socialistische Gemeen
schappelijke Aktie zette de viering op het getouw in zaal De Roos, Volkshuis in Lokeren.
Op de foto v.l.n.r. federaal sekretaris van de Bond Moyson René De Winne,
volksvertegenwoordiger Freddy Willockx, senator Pros Matthys, provincieraadslid (en
toekomstig arrondissementeel SP-sekretaris?) Edi Van Puyveide en gewestelijk ABW-
sekretaris Juiten Van Geertsom (wv-foto dm)
17 april van vorig jaar haalde een artikel over de
tragikomische strijd tussen de twee kerkelijke kampen
in Kemzeke de voorpagina van onze krant. Italiaans
vurige, enggeestige dorpspolitiek in een bijna boeiend
«Wij Heren van Zicherm-kleedje. Toen toch. De komst
van de nieuwe zielherder, eerw. heer Waterschoot,
polariseerde de klerikale goegemeente. Willens of
nillens, maar hij kreeg zijn aanhangers: parochianen
die erg onomwonden lieten blijken dat ze het, om
allerlei redenen, niet bijzonder op de oude pastoor,
eerw. heer Lacaeyse, en vooral niet op diens huis
houdster Jeanne Thuy, begrepen hadden. Hun offen
sief gold ook het Nobelkoor dat in deze stammentwist
ondubbelzinnig de zijde van de vroegere parochie
priester koos. Getart door krenterige aantijgingen
besloot het kerkkoor om, tot zolang pastoor Water
schoot niet publiekelijk zijn duidelijke reserves over de
roddels uitdrukte, van verdere medewerking af te
zien...
Halen wij oude koeien uit de sloot? Nee: wij gingen
gewoon even peilen of het folkloristische televisie
feuilleton ondertussen niet aan een laatste aflevering
toe is. Uit onderstaand hoogst objektief verslag over
ons wedervaren mag de lezer zelf zijn konklusies
trekken.
Donderdagmiddag, vorige week, één uur. De Voor-
postredaktie. Wij vormen opnieuw het nummer van C.
Van Hoye, voorzitter van het Nobelkoor, die i.v.m. een
mogelijk interview om bedenktijd had gevraagd...
Mijnheer Van Hoye, nog eens met Leo De Bock van
De Voorpost. Heeft u al eens nagedacht?
Ja eu: nee. Ik bedoel: ik zou er alles samengeno
men liever niets meer over zeggen; ik denk dat dat het
beste is.
Waarom?
Mijn woorden zijn al genoeg verkeerd geïnterpre
teerd. Het haalt allemaal niets uit. Men legt het hoe
dan ook slecht uit...
Dus er zijn nog wel wat problemen?
Tja eu...
Zingt het Nobelkoor nog altijd niet?
Ja, toch wel. We hadden gedacht... om verdere
moeilijkheden te vermijden. Je kan niet eeuwig...
En het aantal kerkgangers: is daarin verandering
gekomen?
Vraag dat eens aan pastoor Waterschoot. Voor
mij... allee... in de hoogmis zit minder volk dan
vroeger. Het verschil is goed te merken. Maar dat is
mijn mening.
En...
Laten we erover zwijgen, ja?
Wij bedanken, leggen in, vormen het nummer van
priester H. Waterschoot die op dat moment op visite is
in de dekenij te Sint-Gillis.
Mijnheer Waterschoot, met Leo De Bock van De
Voorpost. U herinnert zich nog wel de tribulaties die
uw parochie in april van vorig jaar gekend heeft? Wij
willen op een objektieve manier en wars van elke
sensatiezucht nog even naar de gemoederen peilen.
Stemt u toe in een interview?
Wat zal ik zeggen? Nee: ik zie niet in waarom. Het
heeft geen enkel nut meer.
Voor u zijn er dus geen problemen? Van twee
dracht is in Kemzeke geen sprake?
Ik zie geen problemen. Voor mij is alles in orde.
Trouwens... of liever nee: ik zegjiever niets.
Als u het zegt. Bedankt!
Tot slot dan pastoor Lacaeyse:
Hallo?
(Voor inleidingsformule, zie hoger.)
Wacht efkes... (wrijfwrijf, roezemoesroezemoes,
mompel, tok, zoem, tok)
Ja, hallo?
Hallo, ja?
Eu... ja: u mag gerust eens komen; ik wil wel één
en ander rechtzetten.
Wij spreken af: vrijdagavond 16 januari om zeven uur.
De Voorpost is stipt. Een vrij kenmerkende pastoors
woning schuin tegenover het gemeentehuis. Ik bel
aan. Huishoudster Jeanne Thuy doet de deur open en
gebiedt mij (Leo De Bock) binnen te komen. Ze diri
geert mij zonder woorden naar een spreekruimte. De
pastoor heeft de bel gehoord en komt nu ook binnen,
schudt mij de hand, gaat zitten en zwijgt. Ik wil mijn
recordertje opnameklaar maken, maar onmiddellijk
maakt Jeanne Thuy mij vrij luidruchtig duidelijk dat
daarvan géén sprake kan zijn. Ik neem dus pen en
papier. Zelfs dèt stuit op hevige argwaan en zal slechts
geduld worden tot ik werkelijk begin te schrijven. Ben
ik in een val gelokt? Is dit een misverstand? De huis
houdster zegt de gedachte aan een interview zó
vergezocht te vinden, dat zij moeilijk kan aannemen
dat ik met dié bedoeling naar Kemzeke zou zijn geko
men. Ik verwijs beleefd naar het telefoongesprek.
Omdat er op het moment van dat gesprek bezoek was,
zou mijnheer pastoor echter niet vrijuit hebben kun
nen spreken.
Lacaeyse bevestigt, handenwringend, elk woord. Hij
kijkt mij geen moment in de ogen. Zijn tussenkomsten
blijven beperkt tot kort-affirmatieve aanvullingen als
«nee», «nooit», «ik denk er niet aan» en «juist».
Jeanne Thuy heeft het nu over de hartaanval van de
pastoor, zijn recente operatie in Leuven. Als ik haar
mag geloven, doet mijnheer pastoor vannacht geen
oog dicht. Het artikel dat op 17 april vorig jaar in De
Voorpost verscheen, het feit dat een krant als de onze
zou zijn voortgegaan op naamloze brieven mijnheer,
zou ook al voor wat slapeloze nachtjes gezorgd heb
ben. We moesten ons schamen. En wat erger is...
negen maand na de feiten: wat dacht ik eigenlijk nog
te komen doen? Als de pastoor zich tekort gedaan
voelt, mag hij best een en aoder rechtzetten, zoals hij
beloofd had, juffrouw. Hij was trouwens niét de
aanvallende partij.
Maar: geen sprake van. Er valt niets recht te zetten.
Jeanne Thuy dwingt mij, te beloven dat niets meer
over de hele zaak gepubliceerd wordt. Ik antwoord dat
zulks niet enkel mijn beslissing is. De pastoor merkt op
dat hij, en niet hij alleen, betreurt wat er gebeurd is; er
zijn erge dingen gezegd en hij had toch altijd zijn best
gedaan. Maar hij kan nauwelijks uitspreken. Ik mèg
van de juffrouw denken dat zij een tyrannieke vrouw
is, zij is enkel begaan met de fragiele gezondheid van
de pastoor.
Om kwart voor acht besluit ik (Leo De Bock dus) op te
stappen. De huishoudster gaat nog mee tot bij de
deur: «zo nen in-goeie mens, mijnheer pastoor, en
zoiets moeten meemaken in zijn toestand!».
Slaat zij niet de nagel op de kop?
L.D.B. en W.V.
