S.K. Sint-Niklaas
overwinterde voortreffelijk
mmmam
Eendracht Zele:
belangrijke zege in strijd om tweede plaats
Georges Heylens:
«Dank zij totale inzet»
Toch nieuwe verlichting
op Eendracht Aalst..
Verheugende come-back
van Johan Dierickx...
Seorges Heylens'
schema: één punt
Temperamentvol
eendrachtig Aalst
T1JEUZE 0 Slouis
-4j*vfirrrvt» 11e
De Voorpost - 29.1.1982 - 25
De Voorpost
SPORT
Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 05221.40.60
Georges Heylens mocht zondagnamiddag na de ontmoe
ting met Seraing heel wat komplimentjes in ontvangst
nemen. «Een zege die op zijn tijd komt en een ideale basis
betekent om de tweede ronde met meer zelfvertrouwen
aan te pakken», vertelde ons de Brusselse oefenmeester
tijdens het traditioneel geworden onderonsje met de pers.
«Ik had nochtans schrik voor deze wedstrijd. Seraing is
een ploeg die boordevol talent steekt en bovendien de
gelegenheid kreeg om tijdens de winterstop ordentelijk te
blijven verder trainen. Voor ons ging dat veel moeilijker
bij gebrek aan de nodige akkomodaties. Het is een oud
liedje dat ik niet meer hoef te herhalen. Dat we hier
vandaag gewonnen hebben, is dank zij de totale inzet van
de hele ploeg en aan de voortdurende koncentratie in alle
gelederen», aldus Georges Heylens. De Aalsterse coach
stelde zich verder akkoord met de aanwezige verslagge
vers dat Rudy Vermeulen mocht terugblikken op een
uitstekende prestatie. Verder stond hij in bewondering
voor de stijlvolle tussenkomsten van doelman Rosez en
toonde zich gelukkig dat de forme van Ferrera steeds maar
crescendo gaat. «Hij was inderdaad de boeman voor de
Seraing-verdedigers. Hij presenteert flink, is weer razend
snel en met zijn aanhoudende balvariaties en dribbelnum
mers een ongrijpbaar element voor de tegenstander. Dat
hij gevaar nummer één was voor de Seraing-defensie,
wordt onderschreven door het feit dat hij regelmatig
foutief werd gestopt, wat leidde tot een strafschop» zei
Heylens nog.
(abl)
Door de beslissing van de Bond om de uitgestelde
wedstrijd Aalst-RC Mechelen te laten doorgaan op
woensdag 3 februari a.s. te 15 uur, geraakte Eendracht
Aalst lelijk in nesten. Eerst en vooral kon men niet
rekenen op alle spelers en bovendien kon men voor
ledige tribunes spelen. Dan maar gezocht om die wed
strijd naar 's avonds te verplaatsen. Gemakkelijk gezegd.
De lichtinstallatie is van het jaar «stillekens» en bij
opmeting bleek dat de lichtsterkte slechts 90 lux bedroeg.
Ondertussen gingen voorzitter Daeleman en manager
Heylens ijverig zoeken naar een oplossing. Men onder
zocht drie mogelijkheden, namelijk het huren van een
noodverlichting, het spelen van de wedstrijd op Ander-
lecht of AA Gent, of de verlichting totaal vernieuwen. Het
spreekwoord zegt dat als de nood het hoogst is, de
redding nabij is. Voorzitter Daeleman deelde ons mede
dat de sponsor van Eendracht Aalst, in casu de firma
Arzoni, bereid werd gevonden om Eendracht een nieuwe
verlichting te schenken. De oude pilonen kunnen gebruikt
worden, maar al bij al komt hierbij nog een som van om en
bij de 2 miljoen fr. te pas. In ieder geval. Eendracht nam
onmiddellijk kontakt op met een gespecialiseerde firma
die in de kortst mogelijke tijd de 250 lux zal installeren.
Aan de Bond werd voorgesteld de wedstrijd Eendracht
AaJst-RC Mechelen te laten spelen op woensdag 10 fe-
jruari om 20 uur.
A.BL.
Ietwat vrij onverwacht en alleszins vroeger dan was
;epland, verscheen Johan Dierickx na een lange afwezig-
leid voor de topwedstrijd tegen Seraing in het team.
Oefenmeester Heylens, die de progressie van Johan reeds
een tijdje van nabij had gevolgd, stelde in hem meer
vertrouwen om tegen Seraing te starten dan in de licht
jegnepeerde Luk Limpens, die als bankzitter aangeduid
werd. In ieder geval het wederoptreden van Johan Die-
ickx werd een meevaller. «Ik lag al enkele weken gebrand
am weer aan kompctiticvoetbal te kunnen gaan doen» zei
e ons na de wedstrijd. «Ik heb alle raadgevingen van de
jokters en kinesisten tot op de letter gevolgd en alle
ipecialc trainingen sckuur doorgevoerd. In de loop van
vorige week had oefenmeester Heylens mij verzekerd dat
ik klaar was om weer voor de A-kern te spelen. Het werd
:en meevaller, alhoewel ik het eerste kwartier, toen
icraing een hels tempo voerde, heb afgezien. Ik heb op
hijn tanden moeten bijten en dat was ook niet alles
ermits ik in de loop van de weck een heleboel medicijnen
eb moeten slikken om een dolle tandpijn te verzachten,
forgen laat ik die kies trekken, want voor niets wil ik de
erplaatsing naar Charleroi missen. Ik hunker weer naar
ompetitievoetbal. Uiteindelijk viel mijn come-back nog
tee vermits ik vandaag mocht akteren in een team dat
oordevol vertrouwen voetbalde en beslist een verdiende
egc behaalde op een ploeg die dan toch qua talent en
[>utine tot het beste van tweede nationale behoort.»
(abl)
iendracht Aalst gaat zaterdagavond a.s. in de clinch met
Charleroi, op papier een van de zwakkere broers in
weede nationale. We zeggen wel op papier want tenslot-
e moet iedere match gespeeld worden en blijft voetbal
aen onberekenbare sport. Afgaande van wat we zondag
II. in het P. Cornelisstadion te aanschouwen kregen tegen
Seraing maakt Eendracht de beste kansen, op voorwaar
de natuurlijk dat Van Kemseke en C° met evenveel
entoesiasme de tegenstander aanpakken. Hoe dan ook,
vele insiders zijn de mening toegedaan dat Eendracht
weerom in de goede lift zit en op weg is om een
daverende tweede ronde te spelen. Georges Heylens is
weer aan het rekenen gegaan. Hij beweert dat Eendracht
nog niet alle kansen op een periodetitel heeft verspeeld
ofschoon Beerschot blijft winnen. «Ik heb echter nog een
ander schema voor ogen» zei ons de Aalsterse oefen
meester. «Als we thuis onze wedstrijden winnen en op
verplaatsing één punt kunnen weggraaien eindigen we
zonder enige twijfel bij de eerste vijf». Een redenering
zoals een andere, maar zo simpel is het ook weer niet. Als
we nochtans rekening houden met dit schema, moeten
we aannemen dat Heylens te Charleroi naar één punt mikt
en met een gelijk spel zich dik in de handen zal wrijven.
Voor de rest is iedereen paraat voor de uitwedstrijd naar
het Zwarte Land Johan Dierickx had nog last met een
«zere tand», maar die werd onderlussen al verwijderd uit
het kaaksbeen van de stoere Johan, die ronduit ver
klaarde «en nu zaterdag a.s. gaan we die van Charleroi
een tand trekken...». Met zo'n optimisme in de rangen
moet Georges Heylens een gelukkig man zijn.
(abl)
VOETBAL
Na een bijna eindeloze periode van zes weken
winterstop, was het ook bij geel-blauw bangelijk
uitzien naar de hernieuwde seizoenstart die meteen
een verplaatsing inhield naar Ninove, een moeilijk te
omzeilen klip. Dat stond vast.
De wedstrijd was zoals ver
wacht niet makkelijk en dat
kwam vooral door de ijzerster-
ke inzet van de Ninovieters die
zich niet zomaar naar de
slachtbank lieten leiden door
de Klaaskens. Ninove akteer-
de dan ook het best in de
beginfase en raakte niet on
verdiend op voorsprong door
een schitterende goal van Van
de Velde. Deze kogelde im
mers een slecht weggewerkte
bal vanop ruim twintig meter
juist onder de deklat.
Vijf minuten later werd een
bijzonder aktieve Truyens
langs achter neergelegd in de
strafschopzone. De logische
strafschop werd natuurlijk door
Simoen omgezet. Deze gelijke
stand bleef tot bij de rust be
houden.
Na de pauze drong Lacroix
zich op als absolute matchwin
naar met een schitterende
opeenvolging van persoonlijke
E. Aalst - Seraing 1-0. Geert Van Roy had er zondag pogingen. Eerst glipte Erik
duidelijk zin in en rolde meermaals de Waalse verdediging voorbij de thuisverdediging
op zodat deze uiteindelijk foutief moest ingrijpen wat drie maar besloot op de paal. En-
boekingen kostte, (per)
kele minuten later leverde
Fred Truyens weer een gave
pass af in de loop van de
Lierenaar die nu twee Nino-
vespelers voorbijging en naast
doelman Cooreman binnen
zette. Even ging Sportkring
niet door en dat was voor de
thuisploeg voldoende om weer
langszij te komen.
Oud-Beerschotter Van Abbe-
ny gaf een vrijschop tot in de
Wase doelmond waar Lee-
kens, stevig op de huid geze
ten door De Dapper, in eigen
doel kopte. Tijdens de reste
rende twintig minuten ging de
thuisploeg echter door de
knieën onder het voortdurende
sterk spel van de tegenstan
der. Orde op zaken kwam er
dan ook via alweer Erik La
croix, die zich nogmaals knap
doorzette en fijntjes de Nino-
vedoelman het nakijken gaf.
Het vierde doelpunt werd aan
getekend door invaller Rodrigo
na prachtig aanspelen van
Truyens.
Volgens trainer Staf Van den
Bergh was de ontvangst in de
lucifergemeente alles behalve
gezellig voor spelers en be
stuur en werd die sfeer ook op
het terrein aangehouden. Met
voetbal op het randje van het
toelaatbare trad groen-zwart
ons tegemoet zodanig zelfs
dat we even voor de pauze
een kwetsuur kregen van Pa
trick Verhoosel.
Hij werd immers hardhandig
aangepakt met een inwendige
bloeding in de bil tot gevolg.
Doordat we het in de rust kon
den bekijken legden we gauw
een drukverband en dat liet
Verhoosel, stevig als hij is, toe
om de match uit te spelen.
Slechter verging het Ivo Wou
ters toen die net na rust een
blessure opliep aan de enkel.
Dit zag er zondagmiddag zeer
ernstig uit zodat er vrees be
stond voor gerokken of ge
scheurde gewrichtsbanden.
Na een uitgebreid medisch on
derzoek blijkt echter dat alles
nog tamelijk meevalt en is het
zelfs niet onmogelijk dat Ivo,
die dan toch zelf verpleger is in
Hulst en de middelen heeft om
zich goed te verzorgen, zeer
vlug zal hersteld zijn. Of dat al
tegen Izegem nu zóndag aan
staande, zal zijn, blijft de
vraag. Indien hij niet speel-
klaar raakt, zal Rodrigo terug
in de spits verschijnen».
«Deze twee opdoffers ten spijt
heeft Ninove ons nauwelijks
kunnen bedreigen, hoewel
een achterstand van een doel
punt toch steeds werd goed
gemaakt. Ik meen dat het niet
misplaatst is om vooral Lacroix
en Truyens voor hun uitste
kende wedstrijden te vermel
den. Erik was goed voor twee
doelpunten en Fred had een
hele grote voet in de tweede
en derde goal. Hij lokte on
rechtstreeks het eerste doel
punt uit.
Voor de thuiswedstrijd van nu
zondag tegen Izegem heeft de
Smt-Niklase manager blijkbaar
wat in petto. De Westvlamin
gen zijn immers de enigen die
Sportkring in de heenronde
overwonnen.
«Onze revanche zal zich ech
ter in direkte tegenstelling met
bijvoorbeeld Ninove, op spor
tief vlak situeren. Vergeet
overigens niet dat naaste ach
tervolger Zele op verplaatsing
moet naar S.C. Menen, een
ploeg waar wij ook niet zoveel
reserve hadden!», besluit Staf
resoluut.
M.N.
Toen ref. Hans zondagnamiddag II. een einde stelde aan de wedstrijd Aalst-
Seraing, stond men in de ere-tribune als één man recht om het Aalsters team
met een daverend applaus te bedenken. Dat applaus was oververdiend voor
Van Kemseke en zijn maats die gedurende anderhalf uur als één man gestreden
hadden om het talentrijk en professioneel opgebouwd Seraing op de kniëen te
krijgen. Dit treffen leidde tot een wedstrijd die op een zeer hoog niveau werd
afgehaspeld en waarop enkele bitsige tussenkomsten van Waalse spelers
terzijde gelaten het etiket «propaganda» mag gekleefd worden.
We zagen twee ploegen aan
het werk met verschillende
speelstijlen. Tijdens de eer
ste helft keken we op een
talentvol Seraing dat aan
houdend bekoorde door zijn
korte balwisselingen, zijn in
telligente aanvalsmanoeu-
vers en technisch vaardig
voetbal. In de rangen van
het bezoekend team zochten
we tevergeefs naar een vol
waardige afwerker, al mag
onderstreept worden dat tij
dens die eerste periode de
Aalsterse verdediging ui
terst gekoncentreerd voet
balde en de zone steeds tij
dig wist af te dekken. Aalst
van zijn kant zocht tijdens de
eerste helft zijn heil in de
counter en dat systeem kon
uitgespeeld worden vermits
op het middenveld de jonge
Rudy Vermeulen de zaken
doorlopend klaar wist te be
kijken. Het bleef dus 0-0 aan
de rust en meteen mochten
we ons verwachten aan een
spannende tweede helft.
Men tipte op Seraing, uit
gaande van het feit dat het
Waals team duidelijk meer
talent aan boord had om de
wedstrijd een beslissende
wending te geven. Het ver
liep echter helemaal anders.
Eigenlijk viel de beslissing in
twee minuten tijd. Eerst wist
doelman Rosez met een
klasse-save een vrijschop
onschadelijk te maken en
twee minuten later was Fer
rera de bepalende figuur om
Aalst op winst te hijsen. Ma-
nu die doorlopend de boe
man was geworden voor de
al te potige Waalse verdedi
gers drong voor de zoveel
ste maal de zone van de
waarheid binnen. Hij maakte
zich op het gepaste moment
vrij van zijn belagers en Piro-
ton kon niets anders dan
hem foutief tegen de vlakte
werken. Ref. Hans aarzelde
geen ogenblik en wees naar
de penaltystip van waarop
Salvador deze keer de kans
niet liet teloor gaan om Een
dracht met 1-0 aan de lei
ding te brengen. Een ogen
blik dachten we dat Seraing
nog over genoeg reserves
beschikte om die achter
stand op te halen. Het was
integendeel Eendracht Aalst
dat tijdens het laatste kwar
tier zijn tegenstander volle
dig uit de wedstrijd hield,
dank zij een totale inzet en
een vertrouwen dat tot het
uiterste reikte en waarmee
het Waals team, dat tenslot
te bij de kanshebbers op een
promotie naar eerste natio
nale wordt gerekend, aan
kant werd gezet. Aalst-Se-
raing, een wedstrijd die op
een hoog niveau ten tonele
werd gebracht en waarvan
nadien scheidsrechter Hans
beweerde dat die ontmoe
ting niet zou misstaan heb
ben in eerste nationale. Ve
len hadden het niet ver
wacht van Eendracht dat tij
dens de barre winterperiode
in moeilijke omstandighe
den had moeten trainen,
maar nog maar eens bewees
dat men met de totale inzet
bergen kan verzetten.
(A. Block)
Zele - Bergen 3-1. Ook Blomme. die hier op doel schiet, maakte een goede indruk. mc)
J L 1
Zele - Bergen 3-1. Deferrere was er hier bijna voor de tweede keer in geslaagd te scoren,
(wvc)
In zijn duel met «Les Dragons» uit Bergen heeft
Eendracht een belangrijke overwinning geboekt in
de strijd om de tweede plaats. De wedstrijd haalde
vooral in de eerste helft een behoorlijk peil en de
bezoekers demonstreerden snedig en snel voetbal.
De thuisploeg leek even
de kadans kwijt toen Ber
gen op voorsprong klom
maar via de heroptredende
Dirk Deferrerre sloeg Een
dracht gepast terug. Na de
pauze sprak de fysische
konditie in het voordeel van
de Zeienaars en liep de
score onverwacht naar af
getekende cijfers. De wed
strijd bleef een dubbeltje
op zijn kant, maar twee
kopbaldoelpunten via Plae-
tinck op corner en De Bra
bander op voorzet van
Blomme waren voldoende
om de terugronde sukses-
vol aan te vatten. Trainer
Hervé Van Lerberghe had
er begrijpelijk de glimlach
bij na dit temperamentvol
treffen.
«Het was een wedstrijd
tussen twee evenwaardige
ploegen, waarin onze fysi
sche konditie het uiteinde
lijk heeft gehaald. Met een
vier op vier tegen onze
naaste konkurrent zijn we
beslist op de goede weg
om een behoorlijke terug
ronde te spelen. Het was
een treffend bewijs dat mijn
spelers zich in de winter
stop degelijk hebben ver
zorgd en hard hebben ge
traind. In de eerste helft
hebben onze voorspelers
niet voldoende kunnen sto
ren. Pieters liep er ge
kwetst bij en Deferrerre
was aan een voorzichtig
heroptreden toe na zijn lan
ge periode van inaktiviteit.
Na de pauze verloren we
zowel Pieters als John
Christiaens maar gelukkig
hebben de invallers Saey
en Emiel Christiaens zich
behoorlijk kunnen integre
ren. De omstandigheden in
acht genomen mag ik te
vreden zijn, een 0-1 achter
stand ombuigen naar een
3-1 zege heeft toch ook zijn
charme».
Een uitermate gelukkige
Dirk Deferrerre liet bij het
gelijkstellend doelpunt al
zijn emoties vrije loop. De
Grembergenaar kon na
één jaar inaktiviteit zijn her
optreden vieren en dit met
een doelpunt net voor rust,
je zou voor minder viktorie
kraaien: «Ik voel mij bie-
zonder gelukkig. Het doet
je zeker wat een belangrijk
doelpunt te kunnen scoren
na deze duistere periode
van onzekerheid omtrent
mijn voetballoopbaan.
Door het uitvallen van Pie
ters en Christiaens ben ik
verplicht geweest de volle
90 minuten op het veld te
blijven, maar het is alle
maal prima verlopen. Het is
nu maar te hopen dat alles
gunstig blijft evolueren.
Nochtans heb ik nooit de
moed verloren voor een
eventuele terugkeer in de
eerste ploeg ondanks de
uitstekende resultaten. Op
links liep er geen certitude
vermits Freddy Christiaens
en Saey om beurten speel-
gelegenheid verwierven.
Ondanks mijn kwetsuur
ben ik steeds blijven door-
trainen en eens het licht op
groen kwam de konditie
snel terug. Slechts in het
laatste kwartier had ik last
van krampen, maar globaal
gezien is alles naar wens
verlopen».
Een niet onbelangrijke
inbreng in de zege kwam
van Eendrachts centrale
verdediger Filip Plaetinck.
Hij speelde opnieuw een
voortreffelijke partij en gaf
aan Deferrerre met een
knappe voorzet de gele
genheid om de Zeienaars
kort voor rust op gelijke
hoogte te brengen. Plae
tinck lag aan de basis van
de overwinning toen hij een
corner van Van Wambeke
met het hoofd feilloos in de
linkerbovenhoek plaatste.
«Toen ik het leder met het
hoofd kontroleerde lag het
in mijn bedoeling de doel
man tegenvoets te nemen.
Dat de bal juist het kruis
van het doel tegenkwam,
daarvoor moet je wel op
een tikkeltje geluk kunnen
rekenen. Belangrijk voor
ons was de vaststelling dat
wij konditioneel paraat zijn
voor de terugronde. Het
was een moeizame over
winning maar gelukkig
kwamen wij op gelijke
hoogte voor de pauze. In
het andere geval zou het
zeer moeilijk geworden zijn
om de Walen terug te slaan
in dit partijtje gevechts
voetbal.»
Dit toptreffen genoot on
voldoende publieke be
langstelling. De afwezigen
hadden nochtans ongelijk
want op de valreep scoor
de Mare De Brabander een
knap doelpunt. Hij nam een
voorzet van Blomme met
het hoofd over en Jannaco-
ne bleef reaktieloos. «De
voorzet van Blomme be
reikte mij op het gepaste
moment toen ik tussen
twee verdedigers voor doel
opdook. Nochtans ben ik
van mening dat wij geen al
te beste wedstrijd gespeeld
hebben. Vooral de gevaar
lijke Rombout kreeg teveel
ruimte. Een wedstrijd die je
best kan vergelijken met
onze match tegen Sint-Nik-
laas. Bergen was een ster
ke tegenstander».
Eendracht heeft zich uit
eindelijk moreel sterk ge
wapend voor de verplaat
sing naar Menen. Een kon-
frontatie waar trainer Van^
Lerberghe met gemengde"
gevoelens naar opkijkt.
Hervé was voorheen trai
ner van de grensploeg en
dit zijn de supporters van
Menen blijkbaar nog niet
vergeten. «Eén punt halen
in dit treffen zou biezonder
mooi zijn, verklapte de
Zeelse trainer.
Joost Arens