't Is nen Albert, dus is 't ne goeie
Maar in het bos, daar...
Gouden Ros Beiaard
voor Ariaan De Waeie
De Voorpost - 5.3.1982 - 7
eden.
adden
lotieven
Een massale belangstelling zondagavond voor de
Gouden Ros Beiaardworp vanop de pui van het
stadhuis. Duizenden handen stonden reeds minuten
van tevoren gretig in de lucht te zwaaien in de zoete
hoop dat een van de prinsen of de notabelen hen
zou erkennen en wanneer het uur van de beslissing
was gevallen hen een ping-pong balletje zou toewer
pen. Maar in een dergelijke massa en bij avond
schemer kan er nauwelijks sprake zijn van iemand
te erkennen. Bovendien nam het gedrum met de
seconde toe, zodat de mensenmassa van links naar
rechts en van achter naar voor telkens weer op en
neer ging. Dan brak het grote ogenblik aan. Met
volle handen werden de plastic balletjes het publiek
ingegooid. Er werd gegrabbeld, gegrepen, in het
wilde weg geslagen, getrapt en mistrapt, minuten
lang. Waarna iedereen stilletjes met de vergaarde
buit afdroop in de zoete hoop dat hij of zij de
Gouden Ros Beiaard zou gewonnen hebben.
Uiteindelijk bleek Ariaan De Waele uit Lebbeke de
gelukkige winnaar te zijn. Hij kreeg uit handen van
burgemeester Cool en van Prins Albert I een
prachtige herinnering aan deze karnavalavond.
Tom Van Cauwenberghe uit Mespelare was op een
na de beste grabbelaar en ook hij kreeg voor zijn
inzet, ijver en geluk een prijs.
De Deurdrijvers
we in Baasrode al
het werk gezien. Ook
pakten ze uit met hun
gewijd aan de fa-
indeks-historie.
of Thiefs en daaron-
Marteko V en In-
waren de leid-
van deze groep
op de wagen ook een
een bankier,
textielfabrikant en een
van een trust
De Tijlvrien-
hadden het dit keer
gehouden en wa
in blijkbaar nog niet over
nederlaag van kandi-
aat-prins heen. Traag-
aam trok de zwarte wagen
rouwende mensen
oor de Dendermondse
traten en op verschillende
latsen werden pamflet-
in uitgedeeld waarbij de
rieven en verzuchtingen
uidelijk werden uiteen
ezet.
prookjes voor volwassenen
Ie Vriendenkring De
Jiek uit Tielrode voerde
e massa kijkers voor deze
avalkade terug naar
irookjesland. Met een
lusachtige paddestoel op
e wagen, werd het vertel-
iltje van sneeuwwitje en
t zeven dwergen nog eens
li it de doeken gedaan. De
- 'ardjesvrienden, nog een
endermondse groep, was
ler origineel met zwarte
i witte trippen die als een
imbordpatroon dansjes
itvoerden. De grote zwar-
trip op de wagen, zakte
larmate de kilometers on-
de wielen schoven,
leer en meer naar links.
Ddat gevreesd werd dat hij
et einde niet zou halen.
laar eind goed al goed, de
fardjesvrienden werden
7kk oor ^un 'nsPann'nêen be"
II >ond met een zesde plaats,
oals elke Nederlandse
drumgroep waren ook de
Laurens Drummers uit
Breda een lust voor het oog
en oor. Gedisciplineerd tot
en met en met de nodige
aandacht voor show zorgen
deze groepen steeds voor
een verademing.
De Slijpers uit Sint-Gillis-
Dendermonde zitten nog in
de kamavalkinderschoe-
nen. Met volksdansjes
komt men er inderdaad
niet uit. Maar zij verdienen
onze waardering omdat ze
de moed hadden opge
bracht deel te nemen en
zelfs een wagen te bouwen.
Wordt ooit een echt karna-
valtema aangepakt, dan
zijn de Slijpers te duchten
kandidaten op de overwin
ning. Dat staat vast. Met de
jacht in het jaar 2.000 of de
man als eeuwige jager, wa
ren ook de leden van de
dameshandbalclub Ros
Beiaard duidelijk minder
goed dan vorig jaar. Het
was ook de jury opgeval
len. Algemeen applaus
voor de Pallieters uit Kas
tel, die elk jaar sterk uit de
hoek komen. Dit keer met
een kamavalviering in
sprookjesland. Het leek
wel of Disneyland voor on
ze ogen voorbij reed.
Ook niets dan lof over de
majorettenshowgroep «Ca
priole» met de Goudse
Padvinders marsband, die
de lugubere voorstelling
van de Dendermondse
Chikkebollen met als on
derwerp 't Klinieksken
voorafgingen. De Chikke
bollen brachten daarmee
een parodie op het zieken
huis van de stad. Maar een
parodie moet goed ge
bracht zijn, anders wordt
het een dubbele ramp. Van
de Hamse 't Sjoesers kun
nen we alleen maar zeggen
dat ze inderdaad dekadent
waren en dat was ook de
bedoeling. Als laatste mu
ziekvereniging trad de
jeugdfanfare en het majo-
rettenkorps van Sint-Lie-
vens-Houtem aan. Nog een
muziekkorps dat het klap
pen van de zweep kent. De
doedelzakkers van de Wic-
helse Kludinnen zijn- een
oud zeer en Rijbaan Piet
moest de stoet sluiten. De
groep deed het met allure
en met enkele prachtige
staaltjes van dressuur- en
rijmanskunst. Ook zij kre
gen van de jury een goede
waardering.
Deze foto geeft een beeld van de aanvang der kavalkade.
Stilaan geraken de Dendermondse straten vol volk. (foto
Piet Hermans)
hen
Met in ons achterhoofd een kamerbreed tapijt van
twee kontjes hoog waarin de grijze massa volledig
de dieperik is ingegaan, kunnen we nu karnaval niet
id i grondig maar wel rustig bekijken. We zijn niet van
ibu oordeel dat het hier een opstoot van het plebs
betreft wat een verre Waaslandse collega ook mocht
geschreven hebben. Hoe kan iemand van ginds
trouwens bevroeden hoe karnaval echt gevierd
wordt?
Hier wisten ze het blijkbaar wel want de marktkra
mers, al op van dag en dauw, zagen op het
middaguur nog enkele restanten van vierders zin
gend door de straten flaneren. Ondertussen werden
de herbergen met bleekwater onder handen geno
men en schudden enige brave bezoekers nog kon-
fettisnippers uit hun binnenzakken. Karnaval is bij
ons nog steeds gewoon het feest van de uitbundig
heid, een uitlaatklep voor velen die anders geremd
worden door boord en das. Echte baldadigheden of
uitbarstingen van geweld zijn er (voorlopig) nog
niet en het venijnige kwaadsprekende werk ver
dwijnt ook al meer en meer. Het is gewoon enkele
dagen zot doen tijdens een feest waarop blijkbaar
iedereen alleman kent. Vele scheidingslijnen zijn
gewoon vervaagd, voor enkele dagen weggegomd.
Als de stoet zich dan opmaakt om «deer alletwië de
Derremondse stroate te^rekke» zoals die van Aalst
zingen, dan komen ze van overal afgezakt. Oudere
echtparen en jonge ouders met snotneuzen van
kinderen voor wie een dergelijk spektakel een enige
belevenis is. Vaders bezoeken herbergen terwijl
kinderen molens en kermisattrakties teisteren. Als
die kavalkade zich dan eindelijk in beweging zet,
lopen de stammenees leeg en worden de toeschou
wers tegen het dranghek gestuwd.
Een schetterende vrolijke show van enkele uren
•oer wordt dan ons deel. De klein mannen kijken met
ogen lijk soepborden naar die rare kwasten met hun
zotte streken, zij zijn verwonderd over dingen die
ze dikwijls niet verstaan, zijn bang voor vervaarlijk
uitziende maskerades en bestoken mekaar met
konfetti en serpentins: een sensatie om nooit ge
noeg van te hebben. Vaders keuren de muziekkorp
sen met hun pet diep over de oren getrokken want
het kan nog aardig koud zijn en werpen steelse
blikken op slanke majorettendijen. Agenten wor
den door de verkleden speciaal in de watten gelegd
en als er dan nog enkele originele groepen van eigen
bodem rondlopen met spitse spot op plaatselijke
toestanden dan is de dag rond.
Tegen het donker trekt men weer huis, niet zonder
klodders mayonnaise op zondagse jassen en bloem
suiker in het jaar van de jongste. Voor hen is de
kermis voorbij en hoewel in de verte autoscooters
en «rupsen» vervaarlijk huilen telkens men opnieuw
van start gaat, vallen zij doodop in slaap.
De echte karnavalist maakt dan zijn" pakje klaar,
diept het lang verborgen mombakkes op uit de
holten van zijn kleerkast of schildert grillige vormen
op zijn aanschijn. Als een bizarre held uit de
comedia del'arte huppelt hij dan door de stad.
springt, host. danst en wringt zich door de wrieme
lende massa, wiebelt met de vrienden vele uren
lang, lauwe pilsjes zwelgend met een rietje. Gemas-
kerden zweten zich halfdood maar dat hebben ze
ervoor over. Goede stammeneebazen zetten dan de
stampende liedjes luid genoeg en tegen midder
nacht is het hoogtepunt bereikt. Toch bijven ook
vele kijkers lang" na om van het spektakel te
genieten en tegen de vroege uurtjes trekken zij dan
ook, vermoeid maar tevreden naar hun koffertje.
Voor de ware karnavalist is er nog werk op de
plank. Hij moet zijn voorgevel terug in orde krijgen
tegen de volgende dag, dan is er immers geen
karnaval meer. dan kan er niet meer gelachen en
gesprongen worden, dan veegt men de ondertussen
kleverige resten van dit olijke feest de goot in. De
feestneuzen vliegen de kast in om plaats te maken
voor wijsneuzen, de kleurrijke pruiken liggen er
verlept bij en worden vervangen door bokkeprui-
ken. Morgen is het geen karnaval meer. De maskers
op!
Zo zei burgemeester Cool tydens de aanstelling van Albert I tot nieuwe prins karnaval
van Dendermonde. De burgemeester voegde er voor de vragende ogen van de talryke
prinsen aan toe dat ook hy Albert heette, waarmee een heel raadsel was opgelost.
Omringd door leden van tenaren' die tewerkgesteld den op het stadhuis, om te
de Dendermondse Prinsen- worden naast onze brand- zetten in warmte en elektri-
caemere, door de nieuwe weerkazerne, steeds groter citeit, zodat de verschillen-
Prins Albert I, nam burge- wordt. Als oplossing daar- de gemeentediensten op
meester Cool die de drie- voor zouden wij voorstel- die manier voor zichzelf
kleurige burgemeesters- len dat ons een gebouw ter kunnen instaan,» aldus Al-
sjerp had omgord en door beschikking zou worden bert I, die erop wees dat hij
ceremoniemeester Cornel gesteld op de wijk 't Keur, de eerste prins is die tege-
met veel luister werd aan- waar onze doppers zich lijkertijd zijn aanstelling en
geköndigd, plaats achter de zouden kunnen omscholen zijn gouden jubileum viert,
grote tafel. Hem werd on- om kamavalprins te wor- aangezien hij door de bur-
middellijk het woord ver- den. Dan is het goed moge- gemeester en naamgenoot
leend. «Hartelijk dank aan lijk dat wij een van de werd aangesteld als stads-
het nieuwe komitee,» aldus eerstvolgende jaren terug prins 1932.
de Dendermondse burger- eens een inwoner van 't
vader, die de komiteeleden Centrum tot prins kunnen Prinsengalerij
loofde omwille van hun in- kronen». Ook over het mi- Cornel, ceremoniares
zet en hun dynamische aan- lieu had de prins zijn eigen met dienst, genoot vervol-
pak van toch een van de mening: «Ons milieu, dat gens de eer de aanwezige
belangrijkste gebeurtenis- de laatste jaren zware klap- prinsen, prinsessen, keizers
sen in de stad. «We nemen pen heeft gekregen, zou- en andere vooraanstaande
vandaag afscheid van Guy den wij willen opfleuren lieden te mogen annonce-
Korte, de prins van 1981, door enkele aanplantingen ren. Die hoge gasten moch-
die zich heeft gemanifes- te doen. Zo zal er "eerst- ten dan uit de handen van
teerd als een waardige daags een dubbele bomen- de burgemeester een ken-
prins, die men moet opne- rij geplant worden op de teken ontvangen dat spe-
men in de Prinsencaemere, inmiddels al enkele jaren ciaal voor deze gelegenheid
waar hij nog onschatbare oude Scheldebrug op de was gemaakt en een wa
diensten kan bewijzen» grens Dendermonde-Vlas- penschild voorstelde, met
Vervolgens ging de burge- senbroek. Wij denken niet daarop natuurlijk een af-
meester over tot de aanstel- dat dit gevaar zou opleve- beelding van het Ros Bei-
ling van de nieuwe prins: ren voor het verkeer, aan-
«Het is een brave, want hij gezien er zelfs geen enkele
heet Albert» aldus Albert wandelweg aansluiting
Cool die hoopte dat de geeft op deze brug. Voor
nieuwe prins een voorbeeld dit laatste zal dan ook op
zou zijn voor de anderen, dracht worden gegeven, zo-
Voordat hij de sleutel van dat wandelaars dit archi-
het stadhuis en van de stad tektonische meesterwerk
aan de nieuwe karnaval- zouden kunnen bewonde-
prins overhandigde, hield ren. Om deze werken te
de burgemeester eraan de kunnen bekostigen zal er
aanwezige prinsen - en het op andere projekten moe
waren er heel wat - te dan- ten worden bezuinigd,
ken voor hun komst en
wenste hij hen een aange- Daarom zouden wij nog-
name en prinselijke avond maals °P medewerking dropse jagers, uit V,Ivoor-
toe van ons schepenkollege een de en getooid met een sier-
beroep willen doen. Hen lijk en artistieken houten
Bezuinigingen zou gevraagd worden alle paardekop Prins Marcel en
Het was halvelings te materialen die uit hun stu- ridder Mark van de Peirde-
verwachten dat de nieuwe dententijd bewaard zijn ge- fretters, Prins Francois en
prins in zijn inaugurale re- bleven, zoals buizen en de jeugdprinsen van Baas
de de draak zou steken met dergelijke, ter beschikking rode en de leden van de
de bezuinigingen, zowat te stellen van de aanne.mer Orde van de Smurfen,
het kenmerk van deze tijd. die de rioleringswerken uit- Prins Johan I van de Fede-
voert, zodat hier de kosten ratie van Oost-Vlaanderen,
Toch hield Albert I eraan behoorlijk kunnen gedrukt Kristel en Remi uit Kruibe-
eerst zijn trouwe aanhan- worden. Als tweede bezui- ke. Stefaan als vertegen-
gers te danken en ook zijn nigingsmaatregel zou er woordiger van de Bierprins
tegenkandidaat in de hulde een moderne installatie van Aalst, Keizer Maurice
te betrekken voor de faire worden gebouwd in het uit Hamme, een flinke ver-
strijd met als inzet de prin- stadhuis. Deze installatie, tegenwoordiging van de
sentitel. Maar evenzeer d'e reeds op verschillende Orde van de Bierlikkers uit
hield hij eraan een aantal boerderijen dienst doet, Heist-aan-Zee, Jaak en Li-
nieuwe projekten aan te zou ons 'n staat stellen be- liane, een prinselijk paar
kondigen: «Het verontrust paalde afvalstoffen, die uit Hoboken. Keizer Hilai-
ons steeds meer te zien dat hoogstwaarschijnlijk in ho- re van de Mercatororde
de stroom van 'staatsamb- ge mate geproduceerd wor- van Rupelmonde die verge-
aard en het roemrijke en
wondermooie stadhuis.
Cornel begon zijn lange
rij met Prins Walter I en
zijn gevolg van de Austria
Club uit Puurs. En dan
volgden Jantje Toerist en
zijn hofmaarschalk uit
Grembergen, de Jeugd
prinsen van België en de
jeugdprins van Oost-
Vlaanderen. beiden afkom
stig uit Wachtebeke, een
afvaardiging van de Gel-
zeld was van Door en Hip-
poliet; uit Antwerpen kwa
men Jos en Maty, Prins
Erik uit Houthalen, ver
tegenwoordigers van de
Kanselarij van België en de
Europaprins, de jeugdprins
van België die ergens in
Sint-Amandsberg bij Gent
woont, afgevaardigden van
de Orde van de Kiekepoot
uit Londerzeel. een grote
vertegenwoordiging van de
Kloefkappers uit Sint-
Kruis-Brugge, onmiddel
lijk gevolgd door de Dui-
tenklievers uit Brugge, de
prins van de Vrijbuiters,
gezanten van de Gilde van
't Hammeke uit Zemst,
Miss Donckstraat Martine
Triest, de voorzitters van
de Dendermondse karna-
valgroepen de Schensj-
smoelen en de Cornelle-
kens en tenslotte de prin
sen van Dendermonde zelf.
Geef toe, een niet onaar
dig gezelschap, waarbij
men best heel even stil
blijft staan uit bewondering
van zoveel voornaamheid.
Uiteraard werden zowel
burgemeester Cool als
Prins Albert herhaaldelijk
met een of ander versiersel
omhangen en kregen zij
een hele rits geschenken,
die de burgemeester rijke
lijk met drie smakkende
zoenen verzilverde bij de
vrouwelijke leden van het
gezelschap. Dat stak Cor
nel vreselijk de ogen uit en
met getuite lippen trok ook
hij op kuskesjacht. Het
lukte hem bovendien won
derwel. God zij dank en
Cornel fier als een gieter
natuurlijk. Eenmaal moest
er politie aan te pas komen.
Burgemeester Cool stelde
tot grote konsternatie vast
dat zijn gekregen bierpot'
ribbedebie was. De schul
dige was al gauw gevonden.
Een receptie besloot de
ze plechtigheid op het Den
dermondse stadhuis, waar
na het uitvoerige prinselij
ke gezelschap - niet nadat
het eerst het kenlied van
Prins Albert I met luider
stem en in verschillende
toonaarden had gezongen -
onder begeleiding van de
fanfare met dienst met
schetterende trompetten
naar het Koningshof trok,
waar de «Nacht der Prin
sen» in volle hevigheid kon
losbarsten.
Ook in zaal Casino te Dendermonde had een kinder kar naval plaats, (foto Piet Hermans)
Albert l leest zijn oorkonde voor. De Dendermond-
Prinsencaemere luistert aandachtig, (foto Piet
Op de aanstelling van Prins Albert I waren ook de prinsen uit het omliggende tegenwoordig (foto Piet Hermans)
