Waarom oud-burgemeester Heyse
van Stekene wél naar ontvangst
op gemeentehuis kwam
Eric en Gust terug uit Polen
Ereburgemeester «op eigen aanvraag»
Schandalige dierenmishandeling te Hamme
nog lange
normaal zijn,
'die er ook
DeBeEi
10-12^3.1982 - De Voorpost
Stekene ook al is daar nu het voorvoegsel «groot» bijgekomen is en blijft een gemeente
als geen andere! Vorige vrijdag werd door het kollege van burgemeester en schepenen (en ze
waren er deze keer alleméal) een ontvangst gepland voor oud-burgemeester Abdon Heyse
die by koninklijk besluit de titel van «ereburgemeester van Stekene» mag dragen. Bij zowat
alle van ver of van dicht geïnteresseerden rees de vraag: zal de heer Heyse zich voor de hulde
naar het gemeentehuis begeven? Een vraag die natuurlijk werd ingegeven door de houding
van de vroegere burgemeester ter gelegenheid van het vijftigjarig huwelijksjubileum met
z'n Marieken Veldeman.
Ter gelegenheid van dat gouden huwelijksjubileum
hoorden we oud-burgemeester Heyse zich maar
bedenkelijk uitlaten over het huidige gemeentebe
stuur. «Een broze koalitie», «een treurige zaak,
want ze betrouwen elkaar niet» en «ze voeren een
vlag waarin ze zelf niet geloven» waren enkele
bemerkingen die we ons nog goed herinneren.
<CVP'ers zeggen ze. Ik ken echte CVP'ers en dat
zijn éndere mensen!». En ook: «Ongewild hebben
ze me een dienst bewezen, voor m'n rust en
gezondheid en «Sans rancune Het is genoeg
dat de gemeente ons verder met rust laat.» Oud-
burgemeester Abdon Heyse zei toen ook, nooit
meer op het gemeentehuis van Stekene te zijn
geweest (z'n vroegere tweede thuis) omdat hij met
«die affaire niets meer wilde te doen hebben». Hij
was blijkbaar té ontgoocheld over de gang van
zaken: 1.782 voorkeursstemmen en toch géén bur
gemeester. Door een «speling van het lot», of liever
door een weloverwogen keuze van andere par
tijen.
Toen schepen C. Van Hoye naar aanleiding van dit
gouden huwelijksjubileum een afspraak ging maken
met het «gouden paar», werd hem zonder meer de
deur gewezen. Het echtpaar wilde van géén geluk
wensen weten en de traditionele tinnen schotel kon
hen gestolen worden!
Scherpe hoeken moeten worden afgerond
Sommigen waren er na dat incident van overtuigd
dat de kersverse ere-burgemeester nooit ofte nooit
zo'n hulde zou willen ondergaan. Al wie zo dacht of
redeneerde was echter «de peer».
Ook wij waren bij die «peren», we dachten stellig
dat die ontvangst van vrijdag een maat voor niets
zou worden. Om de laatste twijfels weg te krijgen,
toch nog even een telefoontje met de heer Heyse.
- Proficiat, meneer de ereburgemeester Heyse!
- Dank-u-wel.
- Hoe ga je deze eretitel nu vieren deze avond? Ga je
naar de ontvangst op het gemeentehuis. Nee toch
- Waarom zou ik niet gaan? Ze hebben me ge
vraagd, dus zullen wij zeker gaan!
- Ga je dan gewoon om te luisteren en af te wachten
of ga je een «serieuze toespraakhouden?
- Wel, kijk eens, ik weet van niets. Ze hebben me
gevraagd, dat is alias. Ik ga er naartoe en zal
afwachten en luisteren. Maar ze zullen wel netjes
zijn, want anders hadden ze me niet gevraagd, niet?
Ik zal dan óók netjes zijn. Waarom niet?
- Ter gelegenheid van je vijftigjarig huwelijksjubi
leum sprak je toch nog andere taal!
- Kijk 'es, die scherpe hoeken moeten nu eindelijk
eens worden afgerond. Da's mijn gedacht hoor.
Daarom, ziede
- Kan je begrijpen dat ik écht verrast ben indien je wél
gaat?
- Dan ben je één van de weinigen die dat verbaast!
Iedereen die me kent zegt dat ik volkomen gelijk
heb wanneer ik ga. Ondanks het feit dat ze niet op
m'n jubileum mochten komen. Voilé!
Aan de andere kant van de draad een spontane,
enorme schaterlach.
- Ik zal me als een ereburgemeester gedragen».
- Ter gelegenheid van je jubileum heb je toch gezegd
dat je met het huidige gemeentebestuur niets meer
wilde te maken hebben
- Nee, ik heb gezegd dat ze bij mij niet bin
nenkwamen!
- Waarschijnlijk heb je dat willen zeggen
- Kijk es. natuurlijk iemand zegt iets. Maar
iemand die het hoort kan daar een volledig andere
betekenis aan geven.
- Dus, je gaat wel degelijk?
- Inderdaad, ik ga! Om 20 u stipt ben ik in de
raadszaal.
- Ga je dan ook een woordje «placeren»?
- Ik weet nergens van. Ge moet niat denken dat ze
iets zeggen, zulle. Ik heb de notifikatie gekregen
van de koning via hen, plus een uitnodiging voor de
huldiging.
- Het is toch gebruikelijk dat ook de gevierde een
woordje zegt
- Wel, ik zal ook m'n woordje zeggen, ondanks het
feit dat het onvoorbereid zal zijn. Want ik weet
geen jota van wat er gaat gebeuren. Wel veronder
stel ik dat alles netjes zal verlopen.
- Bij je afscheid als burgemeester was je toch
allerminst gelukkig en ben je op z'n minst teleurge
steld de raadszaal uitgegaan.
- Ik heb toch aan iedereen een goeiedag gezegd en
de hoop uitgedrukt dat ze het gemeentebeleid
zullen verderzetten op de passende manier. U kent
toch m'n visie over het huidige bestuur, niet? Ik ben
van mening dat dit gemeentebestuur naar best
vermogen en kunnen de gemeente beheert. En
vraag me niet of dit goed of slecht is. Het is niet aan
mij om daarover te oordelen. Persoonlijk heb ik
daar natuurlijk m'n mening over, maar die is niet
voor publikatie vatbaar!
- Toch heb je laten verstaan: geen samenhang,
betrouwen elkaar niet
- Dat weet toch iedereen, hé! Maar daarop zal ik
zeker en vast niet zinspelen. Ik zal mij gedragen als
ja, als een ereburgemeester!
Weer die schaterlach als bewijs dat hij er zelf deugd
aan beleeft.
Volledige rehabilitatie
- Ben je gelukkig met deze ontvangst?
- Kijk 'es hé zéér gelukkig. Ge moet het goed
verstaan: ik ben oorlogsburgemeester geweest. De
bevolking heeft me reeds gerehabiliteerd door me
terug burgemeester te benoemen. Tussen haakjes:
ik ben tevreden dat ik er van af ben, want het zou
m'n gezondheid geschaad hebben. Maar nu ben ik
ereburgemeester: dus, nu rehabiliteert het hof me!
Ik vraag niets meer. Hoeveel oorlogsburgemeesters
zijn er terug burgemeester gekozen? Hoeveel
Vlaamsnationalisten zijn ereburger? En ik ben een
Vlaamsnationalist, dat steek ik niet onder stoelen of
banken.
- Al met al snap ik nog niet waarom je nu wel naar
die ontvangst gaat, terwijl je de tinnen schaal hebt
geweigerd.
- Weet je dat dan niet? Ze hebben toch niets, maar
ook niéts gedaan voor m'n ereburgemeesterschap.
Bij een vraag in de gemeenteraad hebben ze
geantwoord dat de koning zoiets moet doen. Maar
het gemeentebestuur ik maak hen géén verwijt
zulle heeft de morele plicht om die aanvraag te
doen! Wanneer ik ondervond dat ze dat niet deden,
diende ik hen evenmin toe te laten op m'n jubileum.
Toch niet in mijn huis!
- Was het nodig dat die aanvraag tot ereburgemees
terschap van de gemeente kwam?
- Wel, kijk's hé. Ik ben in februari '77 van het
gemeentehuis weg gegaan. Toen was er al een wet
die bepaalde dat iemand die tien jaar na elkaar
burgemeester is geweest van een gemeente, in
aanmerking kan komen voor het ereburgemeester
schap. Ik heb dan afgewacht tot 1980 of ze niets
zouden doen. Maar ze hebben niéts gedaan
Versta je 't nu? Wanneer iemand op de gemeente
raad voorstelt om een aanvraag te doen, dan
antwoordt men doodgewoon dat de koning het
moet doen! En inderdaad, maar doorgaans (zie
bijvoorbeeld Dendermonde) gaat het initiatief uit
van het gemeentebestuur! Trouwens, in de notifika
tie staat dat het op eigen aanvraag is, hé! Het is
normaal en gebruikelijk dat het gemeentebestuur
dergelijke aanvragen doet.
Rankuneuze toestand
- Hebben ze je nooit verteld waarom ze dit initiatief
niet hebben genomen?
- Nee, maar ik kan dat wel veronderstellen. Ik
ben er niet kwaad om, zulle. Die mensen heu
ze moeten doen wat ze niet laten kunnen. Maar het
schept een beetje een rankuneuze toestand, niet?
Wanneer zij dus niets doen om dat ereburgemees
terschap aan te vragen, waarom zou ik dan een
'knieval' hebben moeten doen ter gelegenheid van
onze vijftigjarige huwelijksverjaardag? Daarom dus
dat wij het schepenkollege als dusdanig niet hebben
toegelaten op de viering in de huiskring! Maar ja.
dat kan je niet tegen iedereen vertellen, hé
Tot daar het waarom.
Toch nog even informeren bij de gemeente zélf.
Zowel schepen Van Hoye, sekretaris Van Dooren
als burgemeester Verbeke waren er geenszins van
overtuigd dat dergelijke aanvraag door de gemeen
te moet gebeuren.
- «Er zijn twee manieren om het ereburgemeester
schap aan te vragen», klonk het. «Door de geïnte
resseerde ofwel door de gemeenteraad. Vermits een
dergelijke vraag nooit "bij de gemeente is toegeko
men althans niet officieel was er ook geen
aanleiding om deze titel aan te vragen. Trouwens,
indien de gemeente het initiatief had genomen, zou
de heer Heyse het dan wel aanvaard hebben? Dat is
niet zo zeker.
- Er werd toch naar gevraagd in de gemeenteraad?
- Ja maar, dat was enkel mondeling én lang voor de
wetgeving dienaangaande van toepassing was! Het
ereburgemeesterschap werd pas diep in 1981 vastge
legd bij wet. Waarom heeft de groep Gemeentebe
langen trouwens geen «officiële» aanvraag via
een punt op de dagorde van de gemeenteraad
gedaan? Nee, wij hebben onze plicht gedaan: we
hebben de eerste ereburgemeester van Stekene
officieel ontvangen en gehuldigd op het gemeen
tehuis.
De Be Er
In de gegeven omstandigheden blijft een reis naar Polen strooide doeanier het ver
een heel avontuur dat niet van risiko's is ontbloot. Ook al keerde visum uit het boek-
heeft men voedsel- en kledingpakketten mee in de wagen, je scheurde en er dus herrie
de sfeer van geheimzinnigheid en angst kan men niet van was. Gelukkig was er een
zich afzetten. Dit weekend hebben we het geluk gehad een, officier die alles weer goed
zy het kort gesprek te kunnen voeren met twee mannen maakte en Gust en zijn
die naar Polen zijn geweest en die diep onder de indruk maat de doorgang liet.
zijn gekomen van het leven van de Poolse bevolking. Het Maar toen bleek de ver
gaat hem om Eric Van Ransbeeck, koster-organist van de strooide doeanier kwaad te
Onze-Lieve-Vrouwparochie te Lebbeke die de reis onder- zijn en wilde hij de wagen
nam met zijn Poolse vrouw Halina Siedzinska en ander- helemaal kontroleren wat
zijds om Gust Dierickx uit Grembergen. ook gebeurde. Nog pech.
toen men twee lekke ban-
Eric Van Ransbeeck maak- moord over deze steun. den had en men bovendien
te van de krokusvakantie Ook Gust Dierickx onder- de sleutel van de koffer-
gebruik om naar Polen te nam de reis met een lichte ruimte kwijt was geraakt
reizen. Dat was ook het bestelwagen. Zijn reis ver- zodat men niet onmiddel-
geval voor Gust Dierickx. liep niet zonder verwikke- jjjk aan bet reservewiel ge-
Beiden hadden een niet on- lingen. Ook al omdat Gust raakte,
aanzienlijk aantal voedsel- via Tsjechoslovakije wilde
en medische pakketten bij rijden om daar een volks- Maar eind goed al goed.
zich, evenals kleding (voor kunstgroep te kontakteren Gust geraakte in Krakau,
Gust Dierickx althans), voor het volksdansfestival leverde daar aan Caritas
Eric Van Ransbeeck on- dat volgend jaar in Dender- Catholica zijn voedselpak-
dernam de reis met zijn monde staat geprogram- ketten en kledingstukken
echtgenote Halina Sied- meerd. Uitgerekend in af en keerde terug via
zinska die van Poolse af- Tsjechoslovakije begaven Tsjechoslovakije. Ook bij
komst is. Het paar woont de remmen van de lichte hem viel het op dat de
sinds 1980 in Lebbeke waai bestelwagen het en men mensen in feite maar
Eric koster-organist is van kwam er op het slechte mo- schimmen zijn. In heel Po-
de Onze-Lieve-Vrouw- ment toe. want er was een len wordt er niet meer ge-
kerk. Verder geeft hij mu- bal van de pompiers die sproken, tenzij ergens in de
ziek in de scholen te Bug- avond. Geen enkele gara- beschuttende ruimte van
genhout en te Merchtem. gist dus te bereiken en de een woonkamer. Daar kan
Ook Erics vrouw is erg mu- dag nadien ging dat al men nog wat vernemen
zikaal. Het was trouwens evenmin. Ook problemen over het wel en vooral het
tijdens muzikale ontmoe- aan de grens, waar een ver- wee van de Poolse bevol-
tingsdagen in het Lem-
Leuven
.king. De meeste produk
staan op de bon, ande
zijn gewoon niet te ver
gen. Brood is er elke
zolang de voorraad stre
Maar wie laatst in de
staat, zal allicht die dag
geen brood moeten re
nen. Het eigenaardige
wel dat plots op een enk
dag er geen voedsel m
was.
Terug op weg naar
kregen Gust en zijn
zei genoeg tijd om na
denken over de Poolse
tuatie, die voor hen wei
rooskleurig is. De men
leven er duidelijk in arm
de, wantrouwen elkaar
dat wantrouwen wordt
de hand gewerkt door
maatregelen van de offi
le instanties die daa
kracht en sterkte putten.
Hulp is en blijft een n
zaak, want de toestand
Polen zal nog
verre van
dus Gust* die ei
toevoegt dat elke hulp,
klein ook, ginds goed
pas komt.
Dinsdag 2 maart jl. stond vol en onbaatzuchtig ver- ook dat een dier ook recht
E.M., Broekstraat 25 te zorgd, heeft de doorstane heeft op een waardig
Hamme voor de korrektio- mishandeling ook niet bestaan,
nele rechtbank van Den- overleefd.
dermonde terecht voor E M kreeg dan ook een
zware dierenmishandeling voorbeeldige straf van de Dc Stihl 010/AV Quick Stop is
ffP-gd in december rechter: een maand voor- de beste kettingzaag die men
1981. Genoemde nad nl. Waardelijk, een boete van kan aankopen. Dat staat in het
zijn beide honden veertien b qqq fr en de onkosten Test-aankoop nummer van de-
dagen eten noch drinken van bet gedjng. De Maat- ze maand te lezen. En wie een
gegeven, met het gevolg schappij voor Dierenbe- klokradio wil kopen, doet er
dat voor de kleine foks ,rh,.rmina «De Blauwe bcst aan ecn Panasonic RC 65
geen hulp meer kon baten. Wereldketen» kreeg de LB,? °f Ce" Tclefun^n P J00
De scheper door plaatse- wereiaKe'e"> kreeg de tc kopen want (M)k die steken
De scneper door p aatse more,e schadevergoeding. boven dc konkurrentcn uit
lijke dierenvrienden liefde Hopelijk heeft deze uit- Deze en nog andere onderzoe-
Dit uitgemergelde dier kon spraak velen onder ons ken worden in Test-Aankoop
zelfs geen voedsel meer op- wakker geschud en besef- gedaan. (Hollandstraat 13 te
nemen en stierf kort nadien, fen we nu beter dan wie 1060 Brussel).
mensinstituut te
dat ze elkaar leerden ken
nen. Maar Halina worstelt
met het grote probleem dat
haar Poolse diploma's in
België niet geldig zijn. Bij
gevolg is ze verplicht op
nieuw lessen te gaan volgen
over dingen die ze allang
onder de knie heeft.
In feite wilden Eric en Ha
lina al tijdens de Kerst- en
Nieuwjaarsdagen naar Po
len afreizen. Maar het echt
paar beschikte niet over de
nodige reisdokumenten om
de trip met gerust gemoed
te kunnen aanvatten. Men
mag onder meer niet het
land binnen met een gewo
ne personenwagen of met
andere woorden: voedsel
hulp is alleen toegelaten
met een vrachtwagen. Bij
gevolg besloot Eric zich
een lichte bestelwagen aan
te schaffen. Geladen met
voedselpakketten, in totaal
een 800 kilogram, werd op
zaterdag 20 februari de lan
ge reis aangevat. Verder
waren er ook geneesmidde
len en wat kleding ingela
den. De pakketten kwa
men uit verschillende hoe
ken van Lebbeke en ook
uit de scholen waar Eric les
geeft. Zelfs uit Sint:
Amands kwamen mensen
naar Eric toe om hun bij
drage mee te geven.
De reis naar Poznan nam
een dag en een nacht in
beslag. In deze stad woont
de familie van Halina, die
niet weinig verrast was toen
het Belgische koppel daar
arriveerde. Toch hadden
Eric en Halina een brief
geschreven naar hun Pool-"
se familie om hen te verwit
tigen van hun komst. De
brief is tot op heden nog
steeds jiict toegekomen.
De voedselpakketten wer
den afgeleverd aan de
pastoor van de Sint-Anna-
parochie in Poznan.
Lang vertoefden Eric en
Halina niet in Poznan,
want de buitenlanders mo
gen slechts 4 dagen in Po
len verblijven. Op 24 fe
bruari kwamen ze terug
naar België. Ze zijn echter
tevreden dat ze de lange rit
hebben aangevat en hopen
tijdens de komende vakan
tiedagen opnieuw tc kun
nen afreizen om ook dan
weer voedselpakketten
mee te nemen.
Uit hun verhaal blijkt dat
de situatie in Polen hier in
geen geval wordt overdre
ven. Aan de lege winkels
staan rijen wachtende klan
ten en er is nog steeds een
uitgangsverbod van 23.00
uur voor volwassenen. Kin
deren mogen na 20.00 uur
niet meer de straat op en de
studenten moeten binnen
zijn om 21.00 uur.
Een gemiddeld loon be
draagt om en bij de 5.500
fr. en een gepensioneerde
ontvangt-gemiddeld 1.000
fr. minder. De voedselhulp
aan Polen komt niet alleen
uit het westen, aldus Eric
en Halina. Ook het oost-
blok doet ijverig mee al
dient gezegd dat van hieruit
nu wordt afgeremd. Meer
dan eens heeft men meege
maakt dat de frisheidsda
tum reeds was vervallen
toen het voedsel toekwam.
Eric en Halina konden wel
op meerdere plaatsen erva
ren dat de Westerse hulp
ten zeerste op prijs wordt
gesteld. Maar de Poolse of
ficiële pers zwijgt als ver-
Na de officiële en minutieus voorbereide toespraken van ondermeer burgemeester!
Bob Verbeke, CVP-fraktieleider Omer Boeykens, GB-fraktieleider Paul Koppenl
en ere-burgemeester Abdon Heyse verliep het noodzakelijke «gezellig samenzijn»]
ofte onderhoud met de genodigden schijnbaar in een gemoedelijke sfeer te Stekene. I
Vooral huidig burgemeester Bob Verbeke had heel wat te verklaren, mét woord en\
daad blijkbaar, al heeft alleen mevrouw Heyse (Marieken Veldeman) oog en oorj
voor haar burgemeester. F. Windhey (op de voorgrond, links) is in een geanimeerde
gesprek gewikkeld met schepen Merckx (onzichtbaar), terwijl ere-burgemeester\
Heyse geflankeerd door een aandachtig meeluisterende Omer Calle onder
vier ogen» spreekt met eerste schepen Omer Boeykens. Zouden die
elkaar de grootste, toekomstgerichtste plannen betwisten? (zie bovenste foto)
Zonder wijn verlopen de debattennatuurlijk niet zó vlot. Daarom dat
zoekend als een sperwer, rond loopt met de fles om droogstaan te voorkomen,
is inderdaad beter voorkomen dan genezen en... als de drank is in de man, blijft
wijsheid in de kan. (zie middelste foto).
Dót had Abdon nu precies niet verwacht op een hulde te zijner ere...
glimlacht weemoedig naar diegene die aanleiding was tot de verbeten trek
gelaat van de eerste ere-burgemeester van Stekene. Zo hebben we Abdon
meegemaakt, toen hij nog aktief burgemeester was en diende af te rekenen met
toenmalige SVP-oppositie. Behalve dit éne moment verliep alles nu toch in de
sfeer, bijna een sfeer van toenadering.
