Jubilerende Deken De Vos
Priester naar ons hart
«Liber Amicorum» voor
Kanunnik Deken De Vos
Tijdens de overhandiging van het «Liber
Dat het vijftigjarig priesterjubileum van kanunnik pastoor-deken Constant De Vos een lag men aan tafel Grote meen. Jeugdpastoraal wist
voltreffer zou worden, daarvan was ieder Aalstenaar zich op voorhand bewust. Dat de inzet ook van leken met hij te stimuleren via de
gg viering echter dergelijke dimensies zou aannemen met een zo brede belangstelling zodat o.a. gehuwde diakens stichting van Jebron. Wat
IÉ de feest20»! van het stadhuis eivol liep, de St.-Martinuskerk geen zitplaatsen genoeg had waarvan er te Aalst één uiteraard niet altijd pro-
m en de ruime lokalen van het Jezuïetenkollege volgepropt werden met vrienden en aktief is en drie worden bleemloos verloopt. Deken
sympatisanten was nauwelijks te vermoeden. Het werd inderdaad een grandiose opgeleid
i monifMtotio waarin naast de priester ook de mens werd betrokken.
van elk kerkganger, over
bracht.
Deken De Vos kent daar
enboven bijna alle paro
chianen. ook hun proble
men, hun noden. Steeds is
hij met zijn fiets op bezoek
bij zieken, ouden van da
gen eenzamen.
Deken De Vos, die als 73-
jarige er vaak meer eigen
tijdse ideeën op nahoudt
dan «jongeren», ziet geen
oplossing in pluralisme.
«Beter goed water en wijn
afzonderlijk drinken, an
ders bekomt men een neu
trale, nietszeggende ver-
Ook het onderwijs is hem menging van de twee». Wel
Op een vlotte en kunstvolle wijze dankte deken De Vos
alie weldoeners die samen een som van 500.000 fr.
stuk honken aan het BUSO in de Sint-Kamielstraat (per)
liek
jpci Niettegenstaande de terug- strook, de rij van het even-
jko houdenheid van E.H. de- wicht, vindt men de deken
P'jHen wilden de kerkraad, de en op de derde strook, de
ie tarochieraad en de paroc- langzame ren, de ouden,
hiale geestelijkheid van St.- zieken, geïsoleerden.
^„Martinus het 50-jarig pries- Centraal in het dekanaal
Zi lerjubileum, waarop werd beleid staat anderzijds de
r ge gewezen vanuit de basis, medeverantwoordelijkheid
hui niet onopgemerkt laten van de leken waarbij de
ven voorbijgaan. diverse raden meer zijn dön
Zoals Jaak De Dyn namens louter
IC ie parochieraad stelde kon maar
kg,sen halve eeuw doorgeven meedenken, meeplannen
cn in de praktijk omzetten en dan ook meedoen. Le-
van de Evangelische Bood- ken dienen ingeschakeld en
4 ichap van een «priester met reële opdrachten
taaar ons hart», godsdiens- bedacht.
tot en met en tevens Em. Prof. Dr Ir E. De Beer,
een konstante bekommer
nis als lid van de Raad van
Beheer V.T.I. en voorzit
ter van de Onderwijskom-
missie. Nauw aan het hart
ligt hem de door hem opge
richte en steeds gestimu
leerde school voor Buiten
gewoon Lager en Sekun-
dair onderwijs,- BLO en
BUSO.
Om de noden van deze
laatste, recent opgerichte
school te helpen lenigen
werd hem door voorzitter
Herman Bosteels en check
van 500.000 fr., komende
van vrijwillig gestorte gif
ten voor de Deken, over
handigd.
Als waarnemend burge
meester, de heer D'haese-
leer is in de States met
vakantie, sloot Gaston Van
den Eede zich namens het
stadsbestuur graag aan bij
deze hulde. Hij heeft de
deken ervaren als een spe
ciale, een soms betwiste
doch alleszins uitzonderlij
ke figuur, steeds integer.
Noch uitgesproken konser-
vatief, noch progressief,
gewoon een realist.
Wat betreft de relatie
stadsbestuur-deken was die
steeds korrekt. Waarbij de
u fusie van de bibliotheken
adviesverstrekkers a'leszin-> zeer positief was
de leden kunnen alsook de bezorgdheid voor
het behoud van de St.-Mar
tinuskerk en het patrimo
nium. «Voor de tintelende
blik van de deken achter de
brilglazen begeeft eenieder
en gaan alle deuren open».
verdraagzaamheid, tole
rantie, respekt voor ander
mans mening, luisterbe
reidheid.
Vlaamsgezind
Mede onder invloed van de
Jezuïeten werd Constant
De Vos flamingant en
werkte in zijn studententijd
De Vos is een ïjveraar voor
oekumenische samenwer
king met de Protestantse
kerk uit de Goffaertstraat,
verdedigde de oprichting
van een gemeenschappe
lijke Technische Hoge
school Aalst (zonder suk-
ses), ijvert onverdroten
voor zijn «Don Bosco-
school», keurde overheve
ling van vrije bibliotheken
die het moeilijk hadden
naar de stadsbibliotheek
goed en stelt zich vragen bij
de besteding van liefst 40
miljoen voor de restauratie
van de Begijnhofkerk.
Als deken zegt hij niet zo
veel te zeggen te hebben
aan zijn pastoors tenzij na
zicht van de rekeningen
van kerkfabrieken en kon-
Deken De Vos droeg de solemnele mis op in een bomvolle Sint-Martinuskerk. (per)
De wereldlijke en geestelijke macht bijeen tijdens de viering van hun deken (per)
•ciaal-voelend en dicht bij voorzitter van de kerkraad Tijdens de 50 jaar priester- mede aan uitgaven gepubli- trole over het parochiaal
kerkgemeenschap, niet belichtte naast het aposto- schaP evolueerde hij mee ceerd door de «Zeven Puri- kerkelijk leven. Als zone-
:noeg worden benadrukt, laat te Herzele, zowel als me' en b'eef dan teinen» waaronder de bro- deken kreeg hij, als laatste
In de feestzaal van het stad- medepastoor als als deken steeds aktueel en van chure «Kerkelijke Tucht of want blijkbaar uit de tijd,
3 |U«s waren naast familiele- en de periode in de Aal- a!n t!! :I-
len, medewerkers, vrien- sterse Sociale Werken vol «Nicl voor piunUismei wé,
len en sympatisanten ook dienstbaarheid als «wande- verdraagzaam»
jkaris-generaal Desmet lend register van de burger- Deken De Vos. eerder om
zijn kwaliteiten dan om de
funktie die hij bekleedt ge
waardeerd door Aalst,
werd in zijn jeugd wel wat
Plechtige concelebratie
Omringd door de pastoors
van zijn dekenij ging de
jubilaris dan in de dekanale
kerk voor onder massale
belangstelling in een plech
tige viering waarbij de li
turgische gezangen ver
zorgd door het St.-Marti-
nuskoor o.l.v. E.H. Mi-
chaël Ghijs en het orgel
werd bespeeld door Kris-
tiaan Van Ingelgem. In de
zitting in het stadhuis had
het Kamerkoor van de Ste
delijke Muziekakademie
o.l.v. Herman Slaghmulder
eveneens voortreffelijk ge
presteerd. Andermaal
dankte de Deken en spoor
de aan tot begrijpend el
kaar verdragen zonder
evenwel de eigen principes
te verloochenen. Hij me
moreerde de vernieuwing
via de dekanale concilies in
'70 en '74 en wees op de
toekomst die in de handen
van de jeugd ligt.
Receptie
Na de mis werd het een
ware toeloop op de recep
tie in de lokalen van de
Paters Jezuïten in de Pont
straat waar aan de deten
een «liber amicorum» werd
aangeboden. Hierover
meer in een afzonderlijk
artikel.
Niet voorzien in het scena
rio was het verschijnen van
Bert Verbestel,
«Caoutchoucken» ofte
«Ajuinboer» die aan de
Deken een grote foto aan
bood in naam van de buur-
gemeenschap «de Hoge
Vesten» waar Deken De
Vos elk jaar, ter gelegen
heid van de buurtkermis,
de Eucharistieviering in
openlucht voorgaat, bege
leid door «het muziek van
de socialisten».
Deken De Vos, ad muitos
annos.
LH
Mgr Van Peteghem liet lijke stand en levende com-
ich verontschuldigen) en puter, vooral zijn verwe-
lurgerlijke prominenten zenlijkingen in de St.-Mar
lis minister Mare Galle, tinuskerk.
H taatssekretaris Paula Hij was er de bezielende
)'Hondt-Van Opden- uitvoerder van het Vati-
1 tosch, volksvertegenwoor- kaans Concilie en wist de
Sgers en senatoren, sche- kerkfabriek, een Napo-
lenen en raadsleden aan- leontische instelling die
:zig. Ook gewezen minis-
Ludovic Moyersoen.
Politieke Klucht». Na zijn de titel van ere-kanunnik.
priesterwijding leraar te
Ledeberg aan het College
zette hij zich kordaat af Deken De Vos dankt allen
tegen de mening dat Met het dankwoord van de
Vlaamsgezindheid zou ge- deken kwam tijdens deze
lijkstaan met Duitsgezind- plechtige akademische zit-
heid. Hij stond open voor ting de gulle lach in de zaal.
anti-klerikalisme ingd" hulpuetlcmng aan onderge- De deken relativeert daat-
peld. Niet van de JeLïe- dokenem Wat hem een on- btj de vete hem toegezwaa.-
ten. wel van rijn moeder. ^Hhe,dlng be2°rgw °P r lofbetulgm?.en d,e h')
3 voordragen van de Weer- «Cum grano sahs» neemt.
0 Thuis molenaars namen ze stand,doch hulp aan een Overtuigd zegt hij te hou-
niet te zeer in zijn gratie het immers de toenmalige van die z,ch scluddig had den van alle mensen, van
stond, spoedig naar zijn onderpastoor te Meldert ëemfakt a.an sluikslachterij om het even welke opinie,
Voorzitter van de paro- hand te zetten. Zoals St.- nogal kwalijk dat deze hen zou hem zÜn burgerrechten van om het even welke
^hieraad J.P. Vermassen Martinus die de helft van van op de kansel konkur- doen ontnemen door een stand. «Raymond De Smet
«lichtte de deken als de zijn mantel wegschonk rentie aandeed door rekla- Prokureur d>e achteraf in- en Stuyver zouden hier ook
itwerper en gestaltegever zorgde hij voor snelle uit- me te maken voor Boeren- Z?.S te hard van stapel te gezeten hebben»!,
in de plaatselijke Kerk te bouw van nieuwe parochies bondprodukten. Antikleri- zijn geloPen en de zaak
ialst na het 2' Vatikaans als Immerzeel en St.-Job en kalisme dat nog werd geak- werd tot haar ware propor-
sentueerd toen hij als aktief des teruggebracht. In de
A.K.V.S. (Algemeen Ka- '00P .vaiï het onderzoek
tholiek Vlaams Studenten- deed de rijkswacht een rou-
verbond) trubbels kreeg t,ne"nuiszoeking, doch be-
met de seminarie- overheid Perk*e zich tot het gelijk
vloers. Gelukkig maar,
Lachende gezichten tijdens de rede van minister Galle. V.l.n.r.: prof. De Beer, dd.
burgemeester Van den Eede, deken De Vos en de h. Vermassen. (per)
want op de eerste verdie
ping verschool zich de on
langs overleden Wies
Moens.
•oncilie, als bouwheer van nu ook St.-Paulus, daarme-
parochie. de het eigen territorium
Deken De Vos ziet hij steeds gevoelig reduce-
«architekt naast God» rend.
Ie zorgde voor een effi- Materiële realisaties waren
nt verruimingsproces de verwarmingsinstallatie die zich weinig Vlaamsvoe-
't parochieraad, pastora- met lucht, de volledige her- lend opstelde. Toch had dit
raad, dekanale werk- stelling van de ramen, de alles geen invloed op zijn
roepen en liturgische da- geluidsinstallatie en de diep kristelijk geloof noch
it. Uitstijgend buiten de plannen voor de geklas- op zijn priesterroeping,
iter administratieve en seerde Begijnhofkerk. Mi- Wel bleef hij gekant tegen
anciële taak van de de- nister Mare Galle zou even een té klerikale kerk. Ge- Politiek bedryvig?
i kreeg de Dekenij, als later meedelen dat hij de tuige daarvan de dekanale Een doordrijvend sociaal
lakei tussen bisdom en procedure voor de subsi- concilies te Aalst en de gro- werker was De Vos alles-
rkgemeenschap, een ei- diering van deze restauratie te inspraak van de leken, zins, zo te Herzele waar hij
o gelaat. aan gang had gezet. wat hem wel eens in kon- tal van organisaties sticht-
•ok als wegenbouwer De liturgie werd onder de- flikt bracht met de bis- te, een kollege oprichtte en
rgde de deken voor een ken De Vos aangepast met schop, o.m. omdat in de als eerste pogingen deed
ngepaste infra-struktuur eigentijdse teksten en zelf St.-Martinuskerk de stoe- om te komen tot gemeen-
:t liefst drie rijstroken: verzorgde hij graag zoveel len niet in knielhouding schappelijk schoolvervoer,
a voor de jeugd met mogelijk de homilieën ter- zijn opgesteld. Een bis- zich specialiseerde in pen-
^^jdliturgie, een jeugdpa- wijl hij ook gereformeerde schop moet zich met derge- sioenen en zich het lot van
Ochieraad in wording en dominees aan het altaar lijke détails niet bezighou- seizoenarbeiders aantrok
>ron, jeugdpastoraal bracht. Altaar dat hij mid- den, zegt de deken. «Bij als te Aalst waar hij be-
trum. Op de midden- den in de kerk, in het zicht het Laatste Avondmaal» stuurder werd van de So
ciale Werken, het «Groen
Kruis». Met partijpolitiek
heeft hij zich nooit ingela
ten tenzij die keer dat hij er
in slaagde tegen de zin van
burgemeester Debunne in
het standbeeld van de ge
broeders Daens niet voor
de ingang van de St.-Marti
nuskerk te laten plaatsen.
Pastoraal
Onder zijn dekenaat stond
de St.-Martinusparochie
heel wat inwoners af. Van
16.000 «zielen» evolueerde
ze tot 6.200 nadat een deel
van het territorium werd
afgestaan aan de O.L.
Vrouw-, de St.-Antonius-
en laatst de St.-Pauluspa-
rochie.
De zondagsplicht onder
houden ziet hij duidelijk
teruglopen, vooral dan bij
de jongeren. Dopen (90%)
ontvangst op het Aalsterse stadhuis werd opgeluisterd door het kamerkoor van de begrafenis
lijke Muziekakademie onder leiding van H. Slagmulder (per) (85%) zijn nog quasi alge-
Voor de jubilerende Deken geen schilderij, geen
brons, zeker geen zetel. Wél een check van een half
miljoen voor zijn BUSO-school en voor hem per
soonlijk een «liber amicorum». Een boek met bijdra
gen van een honderdtal vrienden en medewerkers die
de diverse facetten van zijn levensloop en aktiviteiten
belichtten met een inleiding door hulpbisschop Mgr.
L. K. De Kesel en door prof dr ir E. De Beer.
In een eerste deel, 1908 a 1942, worden zijn jeugd,
zijn humanioraperiode, zijn seminarietijd en zijn
werk te Ledeberg belicht, waarbij de klemtoon ligt
op de betekenis van de Vlaamse beweging.
Stellers hiervan zijn Jos Muylaert, Louis fyiert, M.
Schurmans s.J., Marcel De Bisschop, V. Podevijn,
Flor Grijp, A. Vanderhaegen, Georges Verbruggen,
D. Merlevede, Marcel Decubber, Frans Bundervoet,
Angèle Dosfel-Tijsmans, Remi Pirijns, M. Gravez-
Haegens, Arthur De Bruyne.
Het tweede deel, 1942 1963, behandelt de periode
als medepastoor te Herzele, direkteur van de sociale
werken, deken te Herzele. De nadruk ligt hier op het
uitgesproken sociaal engagement van de gevierde.
Auteurs hiervan zijn M. De Buysscher, L. Nachter-
gaele, W. Vijverman, L. De Sadeleer, Marcel Fiers,
Etienne Vanden Meersch, P. Cosijns, W. De Turck,
Amicorum» bracht mevr. Duerinck een
eigen gedicht naar voren
Mgr Fraeyman, D. De Swaef Jef Faes, Piet Van
Tittelboom, R. Van De Voorde, P. Vernaillen, Wim
Verleysen, L. D'haeseleer, Chr. Willems.
In het derde deel, vanaf 1963, wordt de periode van
het dekenaat te Aalst behandeld met als kenmerken
zijn pastorale bewogenheid, zijn bekommernis over
de opvoeding van de jeugd en zijn uitgesproken
tolerantie. Bijdragen hierbij van Bert Van Hoorick,
L. Moyersoen, J.G. Sterck, Jef Goethals, Word
Geldof, F. Blokland, Ernest Van den Berg he, Gil
bert Claus, dr Van Orshoven, kan. Gustaaf Joos, Fr.
De Maeseneer, Jean-Paul Vermassen, Jaak De Dijn,
Albert Verbestel, Nick Leynse, Jos De Rouck,
Michel en Roger Bekaert, W. Houtman, A. De
Vleeshouwer, M. Ghijs, P. Van de Winkel, Jan
Keymeulen, R. Jansen s.J., Valeer Van Haver, L.
Wouters, M. Van Spaendonck, Myriam Ravijts, de
Zusters St.-Vincentius d Paulo en Matchel Cr om-
been.
Het prachtig in leder ingebonden boek werd op
perkament geïlustreerd door Monique en Frits Kie
kens en bevat verder een paar merkwaardige mo
mentopnamen tijdens een homilie door Paul Van den
Abbeele.
Voor de praktische uitwerking stonden in medepas
toor Jan Keymeulen en stadsarchivaris Karei Baert
met zijn medewerkers.
Het boek wordt besloten met een gedicht van Aleidis
Dierick, sekretaris van de parochieraad die reeds een
bewerking van psalmen publiceerde en tevens drie
poëziebundels liet verschijnen.
«Aggiornamento» dat eindigt met
Vele schone, veelzeggende symbolen
Zijn diep en klaar in zin naam verscholen:
constant op zijn weg door dit leven,
geduldig, constant aan de mensen gegeven.
En de Vos dat is zomer en koren
en wijsheid en slim zijn voor God
en niet te veel tot de groten behoren,
niet struikelen over elk klein gebod.
Want «geloven» is mens-zijn en hopen»
soms de Heer aan de oever zien staan
soms blind en doof door het donker lopen
een leven lang op het water gaan.
Zo is hij ons twintig jaar voorgegaan.
De Voorpost - 23.4.1982 - 9
