Waarom niet een beetje edukatief groen
in Sint-Niklaas?
Babbelen over bomen
Miet Smet wil fietspaden
op RW 14 in Lokeren
Bouwafval
in Sinaais natuurgebied
Perfekte akkomodatie - gerenommeerde piste -
internationale allure
De Voorpost - 21.5.1982 - 9
ioensc
jde M
MANEGE THE BLUE BIRDS ZELE
OPNIEUW TER BESCHIKKING
VAN IEDERE PAARDENLIEFHEBBER
oering
a Heyvaert kreeg bezoek van heel wat prominenten uit
i paardenwereld. Manége eigenaar Hector Bekaert,
varbondsvoorzitter Jacques De Brabander en nationale
iunioreskampioen Jean Claude Van Geenberghe
paardensport is er ge- Voor twee jaar kochten de
ttnlijk sprake van de goede heer en mevrouw Hector en
mbinatie Bernice Bekaert uit Landskou-
we de nieuwe start van de ter - Oosterzele de manége,
jnege The Blue Birds aan Hun oorspronkelijke bedoeling
nummer 34 van de Gent- was ze voor eigen gebruik te
,aonweg te Zele willen si- houden. Hun begeestering
moeten we naar analo- voor de paardensport is echter
over een ideale kombina- zo sterk, dat ze besloten om
8Pfe'<en de manége-deuren opnieuw
voor alle paardenliefhebbers
open te zetten.
In Mevrouw Rita Heyvaert, af
komstig van Lebbeke, maar
uitgeweken naar het West-
vlaamse paardencentrum Wa-
regem, vonden ze de ideale
runningmate. Zij wordt de
gastvrouw voor elkeen, zowel
degene die gebruik wil maken
van de piste, degene die zijn
paard wil stallen of die mensen
die in de gezellig ingerichte
bar een babbeltje willen slaan.
En dat het onderwerp de paar
densport is, vormt voor haar
geen enkele moeilijkheid.
Mevrouw Heyvaert verpande
haar hart aan die discipline en
oogstte met haar lievelingsdier
«Saaika» succes. Haar ver
worven kennis, haar hulpvaar
digheid en haar genegenheid
voor het paard, zijn haar ge
loofsbrieven om Manége The
Blue Birds op een voor elkeen
aanvaardbare manier te be
sturen. Om haar doel te berei
ken beschikt ze over een ma
nége met uitstekende moge
lijkheden. Een piste van 60 x
30 m. behoort tot één van de
drie gehomologeerde in de
beide Vlaanderen. Er zijn 27
boxen voor paarden ter be
schikking en de akkomodatie
benadert de perfektie, zodat
de eigenaar van een paard,
die een box wil huren, niet
alleen op een matige prijs kan
rekenen maar ook op een per-
fekte verzorging.
De piste is zodanig gebouwd,
dat de paarden er op ideale
wijze kunnen trainen en een
goede konditie nastreven.
Patrick Bekaert, zoon van de
eigenaars stuwt op die piste
zijn toppers Freddy Dufief,
Nuit de Noce. Anouschka, A
Santé, maar de forme om er
de successen mee aan elkaar
te rijgen.
Tijdens de receptie ter gele
genheid van de heropening
mochten de heer en mevrouw
Bekaert en mevrouw Rita Hey
vaert veel sympathie en nog
meer felicitaties ontvangen
voor hun initiatief. Zowel be
stuursleden van ruitervereni-
gingen als ruiters met aan het
hoofd de Nationale juniores-
kampioen Jean-Claude Van
Geenberghe, waren present,
naast vele vrienden en ken
nissen.
Vanaf heden kan men bij Me
vrouw Rita Heyvaert terecht
voor het gebruik van de ma
nége. Tevens is iedere dag
van 's middags de gezellig
ingerichte bar open.
De ontvangst is getekend: Me
vrouw Rita Heyvaert, Gentse
steenweg 34. 9140 Zele. Tel.
052-44.68.75.
Publiciteltsreportage D.C.
Tekst en foto's:
B. G. Van Wlnckel
i leve
r het
euw s
rt kec
:nde
ii een
en vac
e bijd
een kas
middaj
riode
Misscj
n wel
ileerd
Gein ti
verde:
le Sa
De H
Verha
e Loki
J.
lars va
en top|
/kerke
Sho*
nstreei
len he
en km
Vier jaar geleden al lanceerde de Koning Boudewijnstich-
ting i.s.m. de Vereniging voor Openbaar Groen de aktie
Groene Ruimten. Het land van Boudewijn mocht wel
even getakseerd worden op zijn groenvoorzieningen. Een
ideeënboek, de inventarisatie van een heel aantal losge
weekte en voor een groot stuk reeds gerealiseerde initia
tieven, mag alvast een geprofileerde blijk zijn van hun
doelmatige inzet. Oktober van vorig jaar startten diezelfde
mensen met een rondreizende, sensibilizerende tentoon
stelling annex debatavond. Elke stad kon hiervoor in
schrijven. Het agenda zit volgeboekt tot eind '82. De
Vlaamse gemeentebesturen vinden klaarblijkelijk wel dat
ze fatsoenlijkheidshalve niet aan dit initiatief voorbijkun-
nen. Dat moet men ook in Sint-Niklaas gedacht hebben.
Ontmoetingsplaats voor het groendebat was een vierkant
je binnen de stadsfeestzaien, waar de tentoonstelling nog
tot vorige zondag 16 mei liep. De datum: dinsdag 11 mei
jl. En schaamrood vlekt mijn konen als ik hier het aantal
belangstellenden moet neerschrijven: 17 onder wie dan
nog vijf stadsdeskundigen
Ann Vasseur, tuin- en landschapsarchitekte en bij de
Koning Boudewijnstichting werkzaam als groenkonsulen-
te, poogt in weerwil van de schamele oogst toch een
soortement debat te telen. Welke initiatieven er op dit
ogenblik gaande zijn, vroeg men, en het zouden er een
heleboel zijn. Maar: waar ze in andere steden als dertig
jaar mee bezig zijn, dat kan in Sint-Niklaas ook niet van
vandaag op morgen gebeuren. En bovendien: schepen
Foubert heeft zo zijn bedenkingen bij die regen eisen van
al die milieubewuste groeperingen. Hij verwijst met enige
furie in de stem naar het grove vandalisme, de onbegrijpe
lijke vernielzucht waarvan men dagelijks de gevolgen
moet konstateren. Hij stelt zich grote vraagtekens bij het
begrip burgerzin. Als je ziet wat voor een hoop smerighe
den soms over het muurtje van het stadspark gegooid
wordt! Nee, de milieugroepen zouden er zich beter om
beijveren, het groen dat er is te behouden, vindt hij. Wat
baat het allemaal nog: de zorgvuldige inspanningen van
een hele week kunnen in enkele minuten teniet gedaan
worden. Volgens Foubert zijn er maar tweemogelijkheden
om deze bandeloosheid een halt toe te roepen: «Je kan die
mensen, zoals vroeger een 'kotering' geven, maar dat mag
nu allang niet meer,» stelt hij: «Je kan ze ook zwaar laten
betalen voor hun overtredingen; dan moet je ze laten
oppakken en het is nog zeer de vraag of men ze wel zal
willen oppakken!». Hij is verbitterd; je ziet het hem aan.
Stadsingenieur Francois Rottiers vindt het ook soms frus
trerend werken. Om het even wat je doet, zegt hij. de
meeste mensen vinden het niét goed, ze zijn kwaad, we
hebben een foute beslissing genomen enz. Hij verwijst
naar de velling van de nog resterende oude boom op
Hoogkameren: «Die boom was 150 jaar oud, akkoord,
maar op sterven na dood. Hoogkameren is een weliswaar
sekundaire invalshoek voor de stad en wij waren er
daarom enkele verfraaiingswerken begonnen. Was het
beter die boom daar nog vijf, misschien tien jaar te laten
staan om hem uiteindelijk toch te vellen? Wij waren daar
nu toch bezig. Trouwens: wij hebben twee bomen van
dertig jaar in de plaats gezet. Daarvan lees je niets in de
kranten! Vroeger stonden er drie bomen op Hoogkame
ren. Twee ervan zijn zonder boe of baa verdwenen; wij
vellen er één, planten er twee in de plaats, en het is
oorlog!»
«Groene week»
in Sint-Niklaas:
de opening
in de stads zalen.
Of men aan milieu-
sensibilizering doet in de
Wase hoofdstad?
Lees daarover
onze bijdrage. (Iv)
Nu we toch over bomen bezig zijn. Er zit iemand uit de
Plezantstraat en niet ver van zijn deur staat een oude, nog
mooie beuk. Het is nog niet zo heel lang geleden dat een
buurman zijn grond liet ophogen met sintels, blikken
bussen, kortom: met het goedje dat de interkommunale
voor huisvuilverbranding normaliter naar Rumst moet
afvoeren. Of dit allemaal zomaar kan? Ja, dat kan zomaar.
Daar heb je zelfs geen speciale vergunning voor nodig.
Die boom zou er na verloop van tijd wel de gevolgen van
kunnen dragen, maar gevaarlijk zou het wel niet zijn: het
zijn tenslotte maar assen. Toch wel. meent iemand die zich
in Melsele met de analyse van zware metalen bezighoudt:
«in die verbrandingsresten zit nog heel wat cadmium b.v.,
en kwik en omdat we hier een zure regen hebben zullen
die metalen gaan uitlogen en da's misschien niet zo heel
gevaarlijk voor die boom. maar het heeft wel zijn gevolgen
voor het drinkwater!» Men verwacht gelukkig binnen
afzienbare tijd een uitvoeringsbesluit dat elke interkom
munale voor de verdere besteding van haar assen aanspra
kelijk zal maken».
Verkeersremmend en edukatief groen
Hiernaar gevraagd vinden schepen Foubert en ingenieur
Rottiers dat het stadsbestuur inspanningen onderneemt
om het niet strikt noodzakelijke verkeer waar dit maar
wenselijk is te bannen. Door het afsluiten van een straat
b.v., of door aanplantingen. Ze zijn er langzaam mee
bezig: je forceert die zaken liever niet; de bevolking heeft
meestal nog haar reserves over dergelijke vormen van
vernieuwing. «Op vergaderingen stuurt men altijd sterk
aan op verkeersafremming. op het inrichten van wooner
ven,» stelt Francois Rottiers, «maar wie krijg je daar te
horen: een aantal voorlopers, niet de doorsnee bewoner,
hoor». Nee, het zou verstandiger zijn hier en daar iets
kleins te doen in die richting, de bevolking een prikje
geven van: zo kan het ook. Neem de Slagmolenstraat, de
Botermelkstraat waarmee men nu bezig is, met de Belseel-
se Matexiwijk zal men ook nog wel een woonvriendelijker
richting uitgaan. De aanzetten zijn er al. Goodwill te over
dus. Even iets anders daarom: waar is er in Belsele nabij
de dorpskom nog voldoende groen om er met een groep,
een klasgroep b.v,. op uit te trekken?
Waarom koopt, huurt of onteigent men het domein 'Van
Geertruyen' niet? Wie zal daar komen wandelen?, repli
keren de heren stadsdeskundigen: kijk naar het Beuken
hof in Nieuwkerken komen daar 's zondags wel twee
mensen wandelen? Geen argumentering, een dooddoe
ner, vindt onze bewoner: je moet die zaken aanbrengen.
En nog zoiets: het is maar triest gesteld met onze bermen.
Maar een specifiek plaatselijke flora zou je al heel ver
moeten zoeken. Waar moet de onderwijzer voor zijn
lessen biologie naartoe met zijn klas? In het stadspark kan
men hiervoor niet terecht: daar staat geen groen van bij
ons, geen kamille of hondsdraf, geen gele dove netel of
Salomonszegel. Waarom niet een beetje edukatief groen
in Sint-Niklaas. heren? De stad is een scholencentrum,
groepeert dagelijks 17.000 scholieren zeg. Een halve
hektare zou al voldoende mogelijkheden bieden En op
die manier kan je misschien dat vandalisme ondervangen,
aan een nieuwe mentaliteit werken, liefde en respekt
bijbrengen voor de eigen natuur.
Aimé Saeyshoofd van de Dienst Parken en Plantsoenen
begrijpt het wel niet zo goed de onderwijzers zijn zo
ook wel tevreden met eike- beuke- en nog wat andeie
bladen hij staat evenwel niet helemaal negatief tegen
over het voorstel. De vraag is alleen: waar begint men
zoiets? In de bossen van het O.C.M.W. misschien? Een
hoekje in het stadspark? Vincent Foubert wil «dat on
kruid» ook wel een kans geven. Hij belooft de zaak voor te
leggen aan het kollege van burgemeester en schepenen.
«Je ziet toch dat wij goeie jongens zijn.» vindt hij: «wij
werken toch niet tegen?» De vos die de passie preekt?
Wij vragen Ann Vaseur nog of zij nog wel meer tegen
zoveel lege stoelen moet aankijken «Ja. dat gebeurt
wel. vooral bij de groendebatten in de grotere steden. Het
is moeilijk om de mensen daar samen te krijgen. Hebben
ze geen problemen? Durven ze niet komen? Ik weet het
niet. In de gemeenten van de andere kant tellen we toch
altijd tussen de dertig en de veertig aanwezigen. Nu is het
wel zo dat ik hier in Sint-Niklaas de indruk krijg dat men
het allemaal niet bijzonder ernstig genomen heeft. Daar
net bleek al dat men niet voor het gevraagde projekticma-
teriaal had gezorgd. Het was de moeite niet: er was nogal
weinig volk en zo. Wij hebben de plaatselijke dienst
leefmilieu gratis affiches ter beschikking gesteld, hen onze
persnota's gegeven. Er zouden 300 uitnodigingen ver
stuurd zijn. ja maar verder.»
Het wordt eentonig. Jc gaat je erbij vervelen
Leo DE BOCK
In een schrijven aan de mi
nister van openbare wer
ken heeft volksvertegen
woordiger Miet Smet erop
aangedrongen, de aanleg
van het fietspad aan de
zuidelijke kant van de
rijksweg 14 (oude baan
Gent-Antwerpen) op het
grondgebied Lokeren te
bespoedigen, ook al omdat
de kredieten voor de aan
besteding van de werken
voor het doortrekken van
het fietspad op de begro
ting 1982 zijn voorzien.
De fietsers worden daar
met een gevaarlijke situatie
gekonfronteerd. Het ver
zoek van burgemeester
Liebaut om het bestaande
noordelijke fietspad langs
de rijksweg 14 in twee rich
tingen open te stellen werd
immers door de diensten
van Bruggen en Wegen af
gewimpeld.
Het feit dat aan verschillen
de wegen slechts een fiets
pad aan één rijrichting ligt
doet zich nog op andere
wegen in het Lokerse voor,
het levert problemen op.
Miet Smet wil van de minis
ter gedaan krijgen dat de
fietspaden op het gedeelte
tussen Zeveneken en het
begin van het huidige fiets
pad en tussen de Oude
Heerweg in Lokeren en
Waasmunster spoedig wor
den gerealiseerd. Voor wat
dat laatste deel betreft is de
uitvoering perfekt mogelijk
met respektering van de
bestaande bomen, aldus
Miet Smet.
(wv)
De gezellig en goed ingerichte bar
Sinds enige tijd wordt Sint-Niklaas beroerd door
een aantal milieuschandalen die over enkele maan
den ongetwijfeld krachtig voer zullen vormen voor
de oppositie bij het op de korrel nemen van het
CVP-SP-milieubeleid. Deze keer gaat het niet over
weekendhuisjes, een aanvraag tot oprichting van
een paardenfokkerij (lees: manége) of een var
kenskwekerij (die er net niét zal komen) maar over
het storten van afval in een valleigebied.
De gehomologeerde manége
Burgemeester De Bruyne. feliciteert de eigenaars de heer en mevrouw Bekaert en
uitbaatster Rita Heyvaert
Het was V.U.-raadslid Leo Van Hoeylandt die
deze milieuovertreding de voorbije week aan het
licht bracht. Er werd reeds klacht neergelegd bij
mevr. Chalmet van de dienst voor ruimtelijke
ordening en ook milieuagent Rossaert zou verwit
tigd worden. Waarover gaat het? De Stekense
aannemer V.W. zou in een dreef tussen de Sinaaise
tadzandstraat en de Liniedreef (ten zuiden van het
Baudelo-wandelpad) begonnen zijn met het uitgra
ven van een grote kuil en het storten aldaar van
bouwafval zoals steengruis, balken enz. Op het
gewestplan staat dit gebied echter aangegeven als
valleigebied, een natuurgebied in de omgeving van
het kanaal van Stekene, waar volgens provincie
raadslid Van Hoeylandt niet aan mag geroerd
worden. Voor een bouwaannemer is het natuurlijk
erg aanlokkelijk om in een rustige zone als deze,
bijna gratis, alle bouwafval kwijt te raken in een
grote kuil die men daarna slechts hoeft te bedekken
met een laagje zand.
P.V.
Gastvrouw Rita Heyvaert
