«Gedichten
Is als het i
istrijd»
Een Waas dichter in de branding (1)
Bloeiende KAV-werking
op St. Anna Heibrug te Lokeren
24 - 4.6.1982 - De Voorpost
Het palmares van Frank Pollet, een Waas dichter die net niet aan dé doorbraak denken, die vanuil eenzelf-
toe is. Het is hem eigenlijk niet zozeer om die doorbraak te doen. Poëzie de geaardheid schrijven?
schrijven is voor hem zo'n beetje hetzelfde als wielrennen: steeds weer die fiets f\y JJJJ: - JjJ
op willen, lijden, afzien veelal, sterven in het wiel van die man voor je en God, dufven noemen heb
waarom doe je het?! zo-n ideevan: alles wat nog
Pollet is 22, heeft de Ne- dat ik mij daarvoor de tijd ga het toch gebruiken kan gezegd worden, is toch
derlandse nationaliteit, gaf: ik had een hekel aan een eerste neoromantikus. al gezegd. Het komt er dus
woont in Belsele, geeft Ne- gedichten in die tijd. Wat Bi| Jotie "t Hooft leefde op aan. een manier te vin-
derlands en maatschappe- schotelden ze ons niet voor wat bij mij nog altijd leeft: den om hetzelfde nog eens
lijke opvoeding in Hamme, op school? Beneden alle een soort fin de sièclemen- anders te zeggen, om de
zorgde nog voor de lead peil veelal. En dan moest je taliteit. Dat heeft te maken vonk op een andere manier
vocals in de toen toch die gedichten nog uit je met de gegevenheden te laten overslaan. Ik had
plaatselijke bekende rock- hoofd leren! Alice Nahon waarmee we moeten leven: eens een diskussie met
groep Sjartel. was redak- b.v ik vind dat knap hoor. als je weet dat je na je Wim Persoon. Die verwees
teur van enkele jongeren- maar niet voor een derde studies bijna gedoemd bent naar gedichten over de
tijdschriften. publiceerde klas. Het blijft bij. maar om te stempelen b.v.. tja. ruimtevaart. Dat is toch
ondertussen al in zo'n veer- het gevaar is groot dat het dat veroorzaakt, samen nieuw, vond hij. dat is niet
tig Vlaamse en Nederland- in de negatieve zin bijblijft,
se literaire tijdschriften en Later waren er dan de dich-
verzamelbundels, en zal ters die je goed moést vin-
binnen enkele jaren nog den. Rutger Kopland moest
wel méér op zijn aktief je goed vinden of je kende
hebben. Waterlandwas niets van poëzie. Wel: ik
zijn eerste bundel: een op- zag en ik zie niets in Kop-
gemerkte publikatie. Het land. Herman De Coninck:
begon eigenlijk voor een voor mij geen groot dich-
stuk toch in de Normaal- ter. Het is misschien omdat
school waar Frank een hele ze je iets opdringen dat je
*tijd schoolliep. Een bezie- wat avers gaat reageren,
lende leerkracht, een eer
ste bekroning op een poë- Maar het is toch op school
ziewedstrijd, de ontdek- dat mijnhorizonten wat
king dat er nog wel meer verruimd werden. De lera-
jongeren waren die iets ren Nederlands van de laat-
goeds wilden brengen, de ste humaniorajaren kwa-
plotse verbondenheid van men voor de dag met men-
het fin de sièclevoelen, een sen van wie ik nog nooit
nieuwe droefheid. Nog tij- had gehoord: Kouwenaar,
dens zijn lerarenopleiding Vinkenoog, Guust Gils, de
krijgt Pollet een beschei- vijftigers en zo. Je begint
den redaktie samen en meer te lezen en in de bi-
sticht het poëzietijdschrift bliotheek ontdek je plotse-
Vers: een kanaal voor jong ling dat daar ook bundels
talent, drie jaar intussen staan. Tot dan verkeerde ik
waarop hij met gemengde in de mening dat er in de
gevoelens terugblikt. Vorig poëzie enkel die grote na
jaar kwam bij Yang een men waren. Maar nee: er
tweede bundel van Pollet bleken nog een heleboel
uit: BelladonnaHet ver- tweederangsfiguren te be
haal van de leugen, samen staan die toch ook knappe
.net liefde en dood één van pogingen ondernamen en
zijn grote thema's. En toch af en toe zelfs een prijs
is Pollet een a-romantikus: kregen. En dan was er ook
hij schuwt inhoudelijk die poëziewedstrijd in de
idealisme. De vorm. dié Normaalschool. Ik haalde
met nog een heleboel ande- déja vu. Maar nee: ik be-
re dingen, een konstante doel de kern van de zaak,
ervaring echter ook kombi-
neren met andere soortge
lijke ervaringen, met ande
re doodsindrukken om uit
eindelijk tot een gebald,
diepzinnig geheel te ko
men. waarin iedereen wel
het zijne zal herkennen. Ik
heb «The Marble Index»
ontdaan van elke anekdo
tiek: ik heb ervaringen ver
woord. in dit geval rond het
afsluiten van een jeugdpe
riode. die iederéén kan
hebben meegemaakt. Van
daar de aanduiding objek-
tieve herkenbaarheid. Het
is evident dat je hiervoor
niet buiten een multiïnter-
pretabiliteit kan. Het ge-
opneer».
Liefde, dood, leugen
Op een kolloquium in Sint-
Niklaas heb je het volgende
gesteld: Poëzie is een vorm
waarin een bepaalde kom-
plexiteit gekondenseerd, ge
nuanceerd ook, kan worden
uitgegoten». Die 'bepaalde
kompleksiteit' maakt na
tuurlijk de thematiek uit. Je
zei al: liefde, dood, leugen.
Die begrippen?
FP: «Ik denk het. Ik zit het
niet uit te puren, hoor, zo
van: welke zijn mijn grote
thema's? Ik meen wel dat
ik één en ander heb samen
gevat in het gedicht 'Nacht-
moet het doen, meent hij.
die moet oorspronkelijk
zijn. een ervaringsgegeven,
een ervaringsthema zo ob-
jektiveren dat het voor
iedereen herkenbaar wordt
een eerste prijs. Een stimu
lans natuurlijk. Maar vóór
ik die nieuwe namen leerde
kennen, vóór ik als eerste
uit die poëziewedstrijd
kwam, schreef ik ook al
en elke enge subjektiviteit gedichten. In «Waterland>
vermijdt. Eén goeie raad b.v.. staan er enkele van
dus: noem Pollet géén toen ik 16 was. En, zeer
neon-romantikus hij kurieus. men oordeelde la-
vliegt je mordikus naar de ter dan. dat ik handig in
keek Romantiek, akkoord, speelde op de mode; neo-
1976: eerste poëzieprijs in de Normaalschool van Sint-Niklaas;
1980: - nationale poëzieprijs Harelbeke;
- erediploma vanwege het Gentse kulturele tijdschrift Spectraal.
- eervolle vermelding bij de poëzieprijs van het
literaire tijdschrift Appel, Sint-Truiden;
- eerste eervolle vermelding bij de poëzieprijs van
de rederijkerskamer 'De Gezellen van de Heilige Michiel' te Brugge;
- bijzondere vermelding bij de vijfjaarlijkse Guido Gezelleprijs voor
poëzie te Brugge;
1981: - eervolle vermelding bij de poëzieprijs georganiseerd
door het Willemsfonds uit Poperinge;
- een tweede bekroning bij de Albrecht Rodenbach poëzieprijs in
Roeselare;
- eervolle vermelding bij de Yang-Kreatief poëzieprijs Gent-Wevelgem;
1982: - reeds bij de selektie in de Jules Van Campenhoutprijs voor poëzie,
Meise.
Frank Pollet over Jotie 't Hooft: Hij was een gelijkgei J S*
de. hij kon de dingen beter zeggen dan ik. Hij verH'Oonfjj'
een fin de sièclementaliteit» (carine)
droefheid. Ik zou die strek- de reaktie op iets nieuws
king, die gelijkgezindheid dus. Hoe stonden de tijdge-
wel de Nieuwe Droefheid noten van Sappho tegen-
willen noemen. Niet dat over haar levenshouding.
iederéén doet aan roman- romantiek was in en ik zou het er mij om te doen is. de die van Darwin tegenover
tiek, maar er is een ver- aan neoromantiek doen. droefheid te propageren de evolutietheorie? Men
zal daarover ook wel ge
schreven hebben. Ik vind.
je moet teruggaan naar de
kern en dan kom je terecht
bij de existentiële begrip
pen: liefde, dood, verwon
dering misschien, leugen
Dit zijn essentiële thema's.
Je vindt ze overal in terug,
ook b.v. in de zogenaamde
arbeiderspoëzie. Ik vind
zoiets niet nieuw omdat er
het woord 'schoofzakken'
in komt of omdat het over
de prikklok gaat. De basis
houding of -ervaring
spreekt mij aan plus de
vorm die ervoor gebruikt
wordt. Ik voel mij dus ver
want met iedereen die erin
slaagt, een zekere gegeven
heid. laat het de Nieuwe
Droefheid of nog iets an
ders zijn, op een oorspron
kelijke manier vorm te
Onze verslaggever in gesprek met Frank Pollet: over het schrijven van poëzie. Niet geven.»
bepaald ontspannend, vindt hij (carine)
enkele namen
schil, en je scheert niet zo- Dit terwijl ik. toen ik die
maar iedereen die het gedichten schreef, gewoon
woord 'dood' gebruikt over niet wist wat 91 allemaal
dezelfde kam. leefde. Ik wist amper dat
Alhoewel Frank Pollet na Claus bestond, ik had hem
«Waterland» en «Belladon- njet gelezen. Toch krijg je
na» nog twee bundels je horen: je bent beïnvloed
schreef («Hinterland» en door Claus, door Snoek.
«Zymose»; zij zullen res- £)at vind ik. zacht gezegd,
pektievelijk bij Yang. verdacht aan de kritiek!»
Gent. en Wel. Bergen-op- f)ei zal wel niet de eerste
Zoom verschijnen), zegt zijn dat iemand de na-
hij een beetje van het poë- men Frank Pollet en Jotie 't
zieschrijven te zijn afge- Hooft samen in de mond
tapt. Hij is wel al jaren neemt. Wat boeit je in hem?
-ezig aan een roman, heeft js hij een voorbeeld
.iu een kinderboek klaarlig- geweest?
jen. maar wil er nog niet pp- «ik heb al zijn bundels,
eel over loslaten. laat dat al iéts zeggen. Het
/Vij polsten de Wase poëet voornaamste is toch wel dat
>orzichtig over zijn poë- ik. toen ik de gedichten van
ae. over Vers en nog ande- jotie 7 Hooft begon te le-
e poëzietijdschriften, zijn zen< jn zekere zin in dezelf-
ekroningen en aspiraties. de richting dacht. Hij was
Je generatiegenoten, de een gelijkgezinde en hij
Nieuwe Droefheid, over kon, dacht ik. de dingen
zijn kinderboek beter zeggen dan ik. Hij
Een ten huize van, als jc verwoordde een mentali-
wil. teit. Kijk: bij ons in de
Normaalschool b.v. ging
Alice Nahon en Jotie 't het er vrij streng toe. Je
Hooft moest liefst niet teveel uit
Je poëzie heeft al een hele de band springen Wij voei-
evolutie doorgemaakt. Je den ons daar niet zo goed
bent ook zeer vroeg begon- b'j Niet dat we de geves-
nen. niet? l'gde orde wilden omver-
FP «O ja Voor zover ik werpen, maar we probeer-
mij herinner, heb ik altijd den toch zoveel mogelijk
wel wat geschreven. Vanaf het gezag te ondervangen,
mijn dertiende zeer gere- tussen de mazen van het
1 t. r\..t t ,1 nlinnan ÏV.f 't
Kan je
noemen?
FP: (aarzelend): Tonko
Brem. Jotie 't Hooft. Mar
cel Obiak, Joris Denoo.
Luuk Gruwez. Phil Cail-
lau, Paul Rigolle Ja. dat
'die z'^n ze we': ^r'( Heyman
u a a ook wel, en Dirk Van Bas-
bundel eenzijdig gemtcr- y
preteerd als het verdriet
mensen die vinden dat je
van de junkie. Het was eer-
met poezie via de vorm tot
der het verdriet van de so- 1
ik wil erop wijzen dat ze
aanwezig is. ze vormbewust
onder woorden brengen.
Daarmee was Jotie 't Hooft
toch bezig? Neem Junkie
verdrietmen heeft
ciaal onaangepaste, veel,
véél breder dus. Symbool
hiervan vond hij de junkie;
hij was zelf verslaafd. Maar
ik vind hem nog altijd de
beste van de jonge dichters
die de laatste tien jaar iets
hebben betekend. En er is
wat talent de laatste tijd,
gelukkig maar.»
Voel je je nu nog soms door
hem beïnvloed als je
schrijft?
FP: «Er is allicht wel enige
nawijsbare invloed in mijn
mee bundel», maar ik denk 'c onm.ddelhjk snapt,
dat dit niet meer het geval omda' Je °.ver f» ku"'
is voor wat ik nadien, vanaf «en van: daar kan .,k ink°-
de inhoud moet komen.
Die zijn stuk voor stuk zeer
vormbewust. Ik vind: de
vorm vertelt je of je met
een dichter te doen hebt.
Uit de inhoud weet je het
niet.»
Je gaat niet akkoord met
een Tjen Pauwels die als
kriterium om iets poëzie te
noemen de verstaanbaar
heid aanvoert. Jij hebt het
wel over een objektieve her
kenbaarheid?
FP: «Ja: het is niet omdat
men, dat het kwaliteit is.
En wat die objektieve her
kenbaarheid betreft: ik ge
loof dat ik met 'The Marble
'80 dus. schreef, fk ben niet
de enige die hele stukken
poëzie van Jotie 't Hooft
zomaar kan opzeggen. Dat
werkt door in je hee. dat ,nd"' een ^klus van
kan je niet uitsluiten. Maar 8-=d.ch en u,t mijn jongste
ik denk toch wel dat ik het ^ndel .Hinterland, een
verwerkt heb nu; het heeft bectle kan bewijzen wat ,k
zijn tijd gehad-. h,ermca bado,cl' lk 8ee,f
weer. ik schrijf over wat ik
ervaren heb. Maar tracht
dit zodanig te synthetiseren
dat het andere ervaringen
Kuddes gelijkgezinden
geld* zeTfsTmaar het heeft net te glippen. Dat heeft 't Je haal kudde, geli/kgezin- |fc fkj f
feer lang geduutd ee, ik Hoof, toch ook gedaan, in den he ,e eens gezeg Je ^en^k geef^en ftktief
«k-1 ,a"B ,r 1 u. 1. voorneeiu: ik nen lemauu
besefte dat ik pogingen on- extreme mate zelfs, tot ,n heb, he, nu nok o,e de
dernam, om gedichten te het absurde toe Hl, was Nieuwe Droefheid. Zijn er hipm»„ 5llhlekl7lln
schrijven. Het was eigen- een pionier, een eerste
lijk bijzonder merkwaardig ik haat het woord, maar ik
nieuwe uroeineiu. trr <- -
dan geen mensen die op hierover zal sub,ektief zijn.
dezelfde manier over poene anekdotisch. Je kan deze
dicht moet zo objektief
zijn. zo breed uitdeinen dat
het zowel mij als dichter als
om het even wie iets zegt.
Je mag de zaken niet ver
schralen tot allerlei emo
ties. Als je enkel maar kunt
schrijven over je panische
angsten Het moet dieper
gaan. het moet een graaf
werk zijn. je moet m.a.w.
een afstand nemen van het
subjektieve. tegelijk objek
tief en subjektief zijn. dan
pas krijg je poezie. Volgens
mij leeft iedereen in wezen
in dezelfde wereld, of hij
nu arbeider is of leraar.
Wat is het interesseprofiel
van de doorsnee-arbeider?
Auto's en seks. Bij die an
deren die daarover niet
spreken leeft hetzelfde
hoor. Ze zijn enkel maar zo
hypokriet van erover te
zwijgen. Er bestaat zoiets
als archetypen, vind ik.
Misschien heeft de poëzie
dit tot doel: teruggaan naar
de archetypen
Men mag je dus niet afdoen
als een neoromantikus?
FP: «Néé. Trouwens: wat
is romantiek? Iedereen
doet aan romantiek, zelfs
John Massis. Kijk: ik maak
een streng onderscheid tus
sen vorm en inhoud Men
zegt wel: aangezien vorm
en inhoud één zijn, moet
een romantisch gedicht een
romantische vorm hebben.
Voor mij bestaat er niets
zoals een romantische
vorm. Wat is dat? Ik zou
het niet weten. Is een ge
dicht romantisch als er het
woord «liefste» of «dood»
in komt. als het over een
schreeuw tot God of een
vlucht uit het verleden
gaat? Als dat inderdaad zo
is, doet iederéén aan ro
mantiek. Je kan op duizend
verschillende manieren be
zig zijn met poëzie: experi
menteel. streng klassiek,
barok, realistisch en toch
nog altijd een romantische
inhoud hebben Paul
Snoeck, Hugo Claus, An
ton Van Wilde rode: ro
mantische dichters. Nu ko
men er jonge dichters en
hop: het zijn ncoromantici.
zo samengeschreven door
de pers. Teneerste kan er
absoluut geen sprake zijn
van een beweging neoro-
mantici al die mensen
schrijven totaal verschillen
de zaken, men promoveert
een inhoud tot beweging
en ten tweede heeft die
typering ondertussen zo'n
pejoratieve bijklank gekre
gen dat ik alle redenen heb
om ervan af te willen. Je
slaat er enkel mensen mee
dood, daar komt het
schade' uit de bundel «Bel
ladonna». Vooral in het
laatste vers dan: liefde, leu
gen. dood. Ik geloof toch
dat het sleutelwoorden zijn
voor mij. begin- en eind
punten tegelijk; het zijn be
grippen die me fascineren,
obsederen misschien.»
Hoe situeer je de verhou
ding tussen die thema's en
het 'totale bewustzijn' dat
ji). Marcel Obiak indachtig,
toch zeer belangrijk vindt?
FP: «Hoezo, de verhou
ding? Het totale zit er ge
woon in. Je moet enkel
proberen het onder woor
den te brengen. Het zijn
begrippen die mijn totale
bewustzijn uitmaken. Ik
hou mij er niet mee bezig
om alles wat niet zuiver tot
dit of ccn ander thema
hoort, weg te filteren. Ik
vraag mij ook niet af of ik
totaal genoeg ben. Nee: het
is eerder een volautoma
tisch proces. Ik vergelijk
het schrijven van gedichten
met het rijden van een wie
lerwedstrijd. Da's konstant
afzien, even uitrusten en
dan weer demareren of
meesprinten. Je komt in
een bewustzijnstoestand
die je bijna verhindert nog
na te denken. Onlangs nog:
ik zat te sterven in een wiel,
maar dat voel je dan niet,
dat wéét je niet; je denkt
aan één ding, of liever, je
doet het: trappen, trappen
en nog eens trappen. Je ziet
dat achterwiel en bewust of
onbewust klamp je je daar
aan vast. Als ik gedichten
schrijf heb ik dat ook: je
gaat je zodanig koncentre-
ren dat je voor een stuk je
bewustzijn verliest en je
onderbewustzijn beweeglij
ker maakt. Een écriture au-
tomatique. een automa
tisch schrijven als je wil,
maar dan wel gecontro
leerd. En zijn mensen die
losweg enkele verzen laten
komen en zich, als het wat
goed klinkt, gaan afvragen
of ze het wel kunnen ver
antwoorden, of ze er een
betekenis aan kunnen ge
ven. Dat is het niet, hee.
dat is liegen.»
Gedichten schrijven is dus
niet bepaald ontspannend
voor jou?
FP: «O nee: een inspan
ning. Het begint vrij on
schuldig natuurlijk: ik
schrijf ergens een gedachte
neer, maar als ik er echt
werk van wil maken, wordt
het hard labeur. Jos De
Haas heeft eens gezegd:
«Ik schrijf geen gedichten,
ik peuter ze». Bij mij is dat
ook zo. Ik heb gedichten
met 30, 40 verschillende
versies. Het enige onder
scheid zit soms in een kom
ma. En het kan lang duren
eer ik uiteindelijk beslis
van: dit zal het worden. Ik
heb een maand nodig ge
had om het eerste deel
'Banshee' in «Belladonna»
op papier te krijgen. Dag in
dag uit bijna, volgens een
strikt werkschema, want ik
geloof niet in die bezoeken
van de muze. Afijn: ik voel
mij maar goed als ik iets
heb waarover ik min of
meer tevreden kan zijn. Je
zou kunnen aanvoeren:
laat het dan! Maar nee: het
is een drang die bijna niet
NIE
n, her
te weerstaan is. Onve I I
klaarbaar. Voor mijn wit
rennen is dit zo mogeli;
nog erger: ik heb me»
eens bijna bewusteloos gi
reden, 70 kilometer vofi
bak en zo goed als onvoo
bereid. Dan ben je bi:
zweet, je bent twee dagt >-:»-
geen mens. belooft iedt
een dat je het nooit me
zal doen. het is zinloos 1 INI
zo. maar de volgende dj
wil je alweer die fiets op.
Je vernoemde daarnet 1
woorden Banshee en Bell
donna. Jij hebt het no\
voor oude. met enige mym
sche waas omhangen v
den. Omwille van de 1
tiïnterpretabiliteit?
FP. «Bah. het is een va
liefde. Ik zoek niet naardi
woorden; ik kom ze tege Mi-
en ze blijven mij bij, iCatrie
boeien mij. Banshee b.i
hoorde ik voor het eerst 1
een plaat van Iggy Po\
Bewust of onbewust speel
met de gedachte dat ik d K
woord wel nog eens zij I
kunnen gebruiken. En hel
inderdaad zo. dat
boeiende precies in die mi I
tïintepretabiliteit steekt,
zullen dan wel mensen ze,
gen van: ach, zo moeiliï
maar ik vind die meerva
dige betekenissen een nooi
zakelijkheid voor een gt p,
dicht. Een gedicht moet rg
ker worden naarmate je /m stt
meer leest, het moet steel
iets nieuws kunnen prijsgl 1
ven. O.a. dat mis ik n
realistische poëzie. Wie rei
listische gedichten schrijj
vertoont de neiging de du1
gen makkelijker voor te stel Mark
len dan ze zijn. Touloustffc
Lautrec heeft gezegd:
kunst is een weeerspieg#
ling van het leven. Aangt
zien het leven moeilijk
kan kunst niet makkelij L
zijn. Niet dat het moeilij
moet. maar als je over iat I
gekompliceerde schrijft L;
kan je je er moeilijk afmi l|
ken met twee woorden.»
tot n
Leo DE BOC1
(volgende week.
vervolg en slot)
Op vrijdag 21 mei had de
algemene vergadering van
KAV-St. Anna Heirbrug te
Lokeren. Er waren ruim
140 aanwezigen! Het thema
van deze vergadering was:
«Het gezin, brug naar de
Wereld». Het werd ge
bracht door volksvertegen
woordiger Miet Smet,
eveneens lid van KAV te
Lokeren. De leden werden
verwelkomd door voorzit
ster Georgette Desoete-
Van Wouwe en door
pastoor Gerard Van der
Meeren. Daarna volgde
een etentje, en daarna was
het de beurt aan Miet
Smet.
De eerste taak is de opvoe
ding van het kind binnen
dit gezin. De belangrijkste
eigenschappen van het ge
zin scheppen ook het kli
maat waarbinnen kinderen
kunnen opgroeien, zij
scheppen een goed opvoe
dingsmilieu. De tweede
taak van het gezin bevat de
individuële ontplooiing van
elk van de leden van dit
gezin, wat vroeger niet ter-
sprake kwam. Deze indivi
duële ontplooiing houdt in:
Individualisering van de
verhouding van de gezins
partners; Eigen verant
woordelijkheid van ieder
voor zich zelf en voor de
anderen; Rechten van man
en vrouw op gelijke ont-
wikkelings- en carrièremo
gelijkheden; Gelijkwaar
digheid van de partners.
De derde taak is dat het
gezin democratisch evo
lueert, d.w.z. dat de ge
zagsverhoudingen op een
heel andere basis geschoeid
zijn, het gezag van de ou
ders democratiseert, kinde
ren emanciperen sneller
dan ouders. Deze veran
deringen zijn toch wel posi
tief.
Het tweede luik van dit
thema kan enkel maar ver
wezenlijkt worden wanneei
het gezin de belangrijkstt
schakel is in de samenle
ving. Het gezin geeft inner
lijke steun, men kan erof
terug vallen. Het gezir
leert democratisch omgaar
met elkaar Het leert dt
leden van het gezin opko
men voor zichzelf. Het
leert verantwoordelijkheid
dragen. De eigenschappen
basis voor het organised
van de maatschappij vin
den wij terug in het gezin
sociale rechtvaardigheid
vrede, gelijkheid, vrijheid
broederlijkheid, solidari
teit. Omdat het gezin be
langrijk is moeten wij ons
ook inzetten voor een
gepaste gezinspolitiek,
ook de vrouwenbewegin
gen. waaronder KAY. kun
nen hier hun steentje toe
bijdragen. De KAV heeft
dus ook als taak mee te
werken aan het gezinsbe
leid.
J.V.L
Interhomc biedt voor 501
Bfr. 1. 2. 3 weken onder»
aan in ccn van zijn vakantie
bestemmingen: Le Corbier
de Franse Alpen In de maan
den juli en augustus kan ieder
een, die onvrijwillig werkloos
is voor 2 personen een intcrfWj
me betrekken in dit vaka^
tieoord. Het aanbod is geldig
vanaf nu tot en met 3d juni
Alle inlichtingen zijn verkrijg
baar bij Interhome, Louiz*
laan 226. bus 8 te 1050 Bros»
(tel.: 02/648 99 55).
