Allan Wolhuter: de zwaluwen achterna
*'r m
i
Willy De Boeck, Hugo De Dier
en Frangois Bouchez:
Kampioenen V.V.W.F.
Exkluzief dokument over een «Waas» renner uit Zimbabwe
3»
36 - 24.9.1982 - De Voorpost
Het is al traditie geworden dat zich een vreemde eend mengt in de Wase als eerste Erik Staes uit de eindigde na de Temsenaar
wielerwedstrijden voor internationale liefhebbers. Was er vorig jaar John Moss bus die hij als een groot Guido Haentjens. Daar zat
die dagelijks in de slag ging en de prijzentafels in de vernieling reed, dan waren renner bestempelde, sterk hij trachten waardig af-
dlt jaar de Wase organisatoren gelukkig een beloftevol renner uit het voormalige en nooit schrik om te wer- scheid te nemen van zijn
Rhodesiê op hun wedstrijden te mogen begroeten die door zijn spektakuiaire ken. Daarnaast kon Wolhu- vrienden wielrenners waar-
strijdlust de harten van vele wielerliefhebbers zou stelen en telkens opnieuw ter niet nalaten twee na- van hij het werkelijke wiel-
naar het einde toe van elke wedstrijd kon vertrouwen op vele supporters, men te noemen van ren- rennen heeft geleerd en
Waarbij men dan ook de vraag stelde: «Hoe is die van zover in het Waasland ners waar hij blijkbaar veel waarvoor hij zeer dankbaar
verzeild?» van geleerd heeft, want als is, en tevens om zijn sup-
We hebben dan enige tijd de in Sint-Niklaas verblijvende twintigjarige Allan ik bij Franky Wielandt uit porters te danken voor de
Wolhuter, zo is zijn naam, afkomstig van Bulawajo in het huidige Zimbabwe, Beveren of Rudi Heyns uit
gevolgd. Een ietwat tengere, roodharige vechter met een nooit verdwijnende Sint-Pauwels bleef», zei
vriendelijke glimlach waarachter hij na elke wedstrijd de krampachtig geleverde Wolhuter, «dan had ik
inspanningen tracht te verbergen.
gestaan, indien de drie
naar elkaar zouden kijken
voor de spurt dan kon Allan
het op zijn eentje wagen,
maar het lot besliste er an
ders over. Toen de tube
van Wolhuter zijn voorwiel
was leeggelopen kon hij
vrij vlug op hulp rekenen
(zie foto's). Plots stond
gans Kallo aan Allan Wol-
huters zijde en was men
getuige van de meest
spektakuiaire achtervol
ging ooit op het grondge
bied van groot-Beveren ge
reden, iedereen supporter
de voor Wolhuter. Na de
wedstrijd noemde hij het
een morele steun, onge
kend in Zimbabwe. Allan
voelde zich zo opgezweept
door het roepen van «zijn»
supporters dat hij er werke
lijk kippevel van kreeg
maar het mocht niet baten,
na elke nieuwe inspanning
strandde Wolhuter telkens
op ongeveer dertig meter
Achter de nooit verdwijnende glimlach van Allan Wolhu- van de koplopers om toch
ter schuilt een echte fighting spirit» (hmc)
nog als derde te eindigen.
steeds prijs. En je moet
weten, ik ben een vriend
van hen geworden, ik ben
er fier op dat vele renners
mijn vriend zijn geworden,
daar kan ik meer van ge
nieten dan van een prijs te
rijden en eerlijk gezegd
toen ik op 14 april in België
toekwam had ik nooit ge
dacht zovele vrienden en
supporters te zullen
kennen.»
Allan Wolhuter heeft toch
enkele grappige ogenblik
ken doorstaan. Eén daar
van was toen hij bij zijn
begeleider en verzorger in
Sint-Niklaas mocht inwo
nen. Nooit voorheen had
Wolhuter gezien dat men
chokolade op brood deed.
Daaraan terugdenkend zei
Wolhuter: «Ik heb twee
maal nagedacht, maar na
dien veel choko gegeten.»
Na choko zijn frieten met
mayonaise zijn lievelings
gerecht geworden.
Op 30 september loopt zijn
verblijf in Sint-Niklaas ten
einde en keert hij terug
morele steun die zij tijdens
zijn verblijf in Vlaanderen
gegeven hebben, zodat zij
nog lang aan Allan Wolhu
ter, Flanders» fighting spi
rit», zullen denken.
Hulpvaardige handen voor Wolhuter (hmc)
naar Zimbabwe. Toch zal
Nu het wielerseizoen op de Allan Wolhuter trachten,
indruk
verpinken kwam
ne. Zijn Stekene, zoals hij
zelf zegt, waar hij enige
weken terug nog tweede
Dromen in Vlaanderen jon- wajo in het uiterste zuiden
ge renners om ooit kam- van Zimbabwe.
pioen te worden, dan heb- Het lot van Allan Wolhuter we9 bijna ten einde is vroe- zijn eerste seizoen «over
ben diezelfde jongeren in lag nu in de handen var gen we Wolhuter wie vol- the seefeestelijk af te
het voormalige Rhodesiê zijn begeleider en tevens gens hem de opmerkelijk- ronden in zijn laatste wed-
slechts één ambitie, nl. ooit oud-wielrenner. Hij diende ste renners waren in het strijd die hij zal betwisten
wielerwedstrijden te kun- zich vooreerst aan te pas- Waasland of wie er de op 28 september te Steke-
nen rijden in Europa, wat sen aan de klimaatwisse-
Wolhuter als «over the ling en de rijstijl der Vlaam-
see» omschrijft. In Zimbab- se jongens. Als voorberei-
we hebben die jongeren ding van Allans eerste Eu-
geen kans om zich te scho- ropees seizoen vroeg be
ien tot beroepsrenner, geleider Lucien een tijdelij-
Neem b.v. de «Bundu be- ke vergunning aan bij de
ching», de plaatselijke be- WAOD en zo startte Wol-
naming voor een wieier- huter zijn eerste «over the
wedstrijd in rechte lijn. In see race» in Temse en dit
een «Bundu beching» zijn op fietsbanden die Allan de
er telkens maar 15 20 vorige avond nog zelf had
vertrekkende renners voor hersteld. Totaal verkleumd
een ongeveer 100 kilome- van de koude diende Allan
ter lange wedstrijd in lijn op die bewuste 17de april
over een heuvelachtig de wedstrijd voortijdig te
geasfalteerde omloop waar verlaten, ook met enige
men dan netjes in de rij na angst in zijn achterhoofd
elkaar mag rijden en die daar hij niet gewoon was
wordt «gekenmerkt» door om in een grote groep te
een uiterst slechte organi- rijden. Het enige wat hij
satie die dan ook na elke toen kon zeggen was:
wedstrijd, in tegenstelling «Waar ben ik aan begon-
met de door ons gekende nenl- Lang diende men op Ben Moens uil Denderbelle. Belgisch kampioen der onafhankelijken
normen, slechts dne pnj- resultaat niet te wachten
zen kan overhandigen, want in zijn derde wed-
zijnde een eerste prijs van strijd, de ronde van Oost-
500 frank, de tweede 300 Vlaanderen-WAOD, met
frank en voor de derde toch méér dan honderd vertrek-
nog 100 frank. kers, eindigde hij zestien-
Toen een Portugese wie- de, maar opmerkelijker
lerploeg wedstrijden reed was dat Wolhuter als eer-
in Zimbabwe kwam Wolhu- ste over de muur van Ge-
ter onder de indruk van de raardsbergen kwam. Op 2
rijstijl die één der renners mei behaalde hij de vijfde
bezat en deze Fernando prijs in Landegem en oor-
Mendez zou er dan ook deelde begeleider Lucien
voor verantwoordelijk zijn dat Wolhuter de wedstrij-
dat het Europees plan den der liefhebbers BWB
sneller vorm kreeg. moest aankunnen. Wat
Tweeëneen half jaar werk- ook gebeurde, want met-
te Allan als computerpro- een fietste Allan zich naar
grammeur om de vliegtuig- een vijftiende plaats En
reis van ruim 60.000 frank toch was het ontzettend
en zijn verblijf hier te ver- hard voor Wolhuter daar hij
dienen. Op 12 april van dit de betere renners niet
jaar was het dan zover en kende
stapte Wolhuter naar zijn Het opmerkelijkste wat Al-
werkgever, liet via zijn lan opviel bij onze renners
vliegtuigticket zien dat het was dat men in Vlaanderen
menens was en gaf op in alle wedstrijden profes-
staande voet ontslag. Ge- sioneel rijdt, een
wapend met een papiertje aangepakte voeding ge-
waarop een instelling in bruikt, bijna alleman mas-
Waasmunster stond en te- sage krijgt, kortom me-
vens de naam van een te disch begeleid wordt, iets
kontakteren begeleider wat in Zimbabwe onbe-
«over the see», stapte Al- staand is.
lan Wolhuter twee dagen
later op het vliegtuig in Sa- Op de nationale feestdag
lisbury om op het vliegveld van sommige Belgen reed
van Luxemburg te landen. Allan Wolhuter in Kallo zijn
Vervolgens met de auto- opmerkelijkste wedstrijd
bus naar Zaventem, dan die diep in zijn geheugen
naar het Noordstation in bleef gegrift en die werd
Brussel, de trein op tot in gewonnen door Franky
Berchem, overstappen op Wielandt uit Beveren. De
een trein naar Sint-Niklaas, twee grote ronden door de
het station uit en opnieuw polder via Doel brachten
naar een autobus die Wol- een afscheiding met alle
huter naar Waasmunster grote namen vooraan,
zou brengen en dit alles maar bij het ingaan van de
zonder dat Allan onze voor plaatselijke kleine ronden
hem totaal vreemd Ger- gingen er vier renners aan
maanse taal spreekt of be- de haal Erik Staes uit
grijpt. Ook de chauffeur Haasdonk, Franky Wie
van de autobus begreep er landt uit Beveren, de Ne-
niets van toen Wolhuter derlander Rinus Verboom
opstapte met zijn reiskof- en natuurlijk Allan Wolhu-
fers en een volledig uitge- ter; drie vlugge spurters én
ruste wielrennersfiets die een temporijder De kan
hij reeds meesleepte van- sen van Wolhuter hadden
uit zijn geboortestad Bula- er nog nooit zo goed voor-
Met vereende krachten gaat Wolhuter op een spektakuiaire manier in de achtervolging
(hmc)
Petronella Van Tilburg (Nl) won de eerste grote prijs Lomar voor dames in Sint-Niklaa.
Zij wordt hier bijgestaan door de WAOD-afgevaardigden Pierre De Peisseleir en Jor
Carton (hmc)
Hugo De Dier uit Denderleeuw en Francois Bouchez van Opwijk werden kampioen van
respektievelijk de veteranen B en A
Het zomerse weder zorgde er- start. Na de talrijke ontsnap- De talrijke uitbundige Opwijk
voor, dat er grote belangstel- pingspogingen, waarbij tel- se supporters waren opgeto-
ling was te Ramsdonk (12/9) kens de favorieten waren be- gen, terwijl de 44-jarige Opwij-
voor het kampioenschap van trokken, maar die nooit meer kenaar zijn stunt moeilijk ge-
Belgie V.V.W.F. (Vrije Vetera- dan 150 m bedroegen (het loofde, daar het slechts zijn
nen Wielerfederatie V.Z.W.). peloton liet nooit begaan), gin- derde week kompetitie was na
Bij de kategone onafhankelij- gen 32 renners de laatste ron- een ongeval op 18 mei.
ken (39 deelnemers) werkte de in. Op één km van de ledereen was tevreden over
zich half wedstrijd, een eindstreep ontsnapte B-renner de organisatie en een speciale
paar individuele pogingen, een Victor Van Varenbergh, die vermelding werd via de plaat
groepje van zeven renners los. onmiddellijk een 100-tal meter selijke omroeper gericht aan
Alleen Moens, Jacobs en de voorsprong nam Even later organisator Louis Verbruggen
Boeck konden na 10 km hard reageerde B-renner De Dier (café Sporthuis). De toeschou-
zwoegen aansluiten bij deze Hugo, op zijn beurt achter- wers mochten bogen op een
kopgroep, die met meer werd volgd door A-renner Frangois spannende en aangename
bijgehaald door het peloton, Bouchez, die op 300 m van het sportnamiddag.
dat een achterstand opliep van einde de vluchter voorbij
2'35. Net voor de eindspurt rende. Te Hekelgem (8/8) werden
was de 37-jarige Denderbelle- De Dier talmde niet maar op kampioen van Brabant: Her-
naar Ben Moens ontsnapt en een 50-tal meter van de finish man Jacobs (Zellik) bij de on-
hield op de eindstreep nog net flitste Frangois Bouchez hem
een half wieltje over vóór de voorbij. Beide renners gingen
spurtende favorieten Willy De aldus de groep met een 20-tal
Boeck (Meldert) en Herman meter vooraf, en legden de 65
De Gent (Aalst) km af in 1,35 u
De rentiers legden de 70 km af Bijgevolg werd Hugo De Dier
in 1 40 u De nieuwe kampioen (Denderleeuw) prachtig natio-
Ben Moens mocht nadien tus- naai kampioen van de vetera-
sen zijn supporters pronken nen B; terwijl de uittredende
met zijn driekleurige trui kampioen Frangois Bouchez ve) bij de veteranen-A kam-
Bij de kategorie veteranen (Opwijk) zijn titel hernieuwde pioen van Vlaanderen
(A+B) namen 67 renners de bij de veteranen A
Nieuwelingen le Hamme-Zogge Winnaar Patrick Buvsse lussen zijn supporters (ah) K
Jer
afhankelijken; bij de veteranen
A Modest Huyseghems (Brus
sel) en Remy Heymans (Teral-
fene). bij de B-Veteranen. Te
Appels (5 9) werden Willy De
Boeck (Me'dert) bij de onaf
hankelijken; Johnny De Paepe
(Nieuwerkerken) bij de Vetera
nen-B en Robert Duym (Nmo-
Van Der Aerden won voor De Bondt in Nieuwerkerken
