Sociaal Centrum Dendermonde
plechtig ingewijd
Ziekenhuisbiblioteken krijgen
gestalte in het Waasland
N.S.B.-dag te Wieze
Güzegem met heel wat socio-kulturele akkommodatie
Nieuw bij het Rode Kruis
en m.m.v. Kiwanis Waasland
Aalsterse Vriendenkring-Officieren dertig jaar!
De Voorpost - 1.10 1982 - 27
Zaterdag werd in Dendermonde in aanwezigheid van de
top van het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV) het
Pater Ruttencentrum plechtig ingewgd. Een gebeurtenis
waarvoor heel wat belangstelling uit de syndikale middens
kwamen opdagen en waarop ACV-voorzitter Jef Hout-
huys een op zyn minst merkwaardige toespraak hield.
J waarna deken Van Ruyskensvelde de kruistekens die de
nieuwe lokalen zullen sieren, zegende.
Plaatselijk ACV-voorzitter
Jozef De Bonte had de aan
gename taak deze vele
vooraanstaanden te mogen
verwelkomen. Hij deed het
zeer uitgebreid door ieder
een met naam en funktie te
vernoemen, daarbij het ri
lt. siko lopend iemand te ver
geten, maar in de loop van
de plechtigheid zou hij,
daarin flink bijgestaan door
sekretaris Lucien Willems
die met zijn alomgeroemde
scherpe blik al spoedig in
de gaten had dat er meer
aanwezigen waren dan er
op het lijstje van de voor-
S? zitter stonden ingeschre
ven. Jozef De Bonte bracht
verder in herinnering dat
het elf jaar geleden was dat
het Sociaal Centrum aan
het Vestje werd geopend
W en dat het toen ook Jef
Houthuys was die bij de
j plechtigheid was betrok
ken. Het feit dat men zich
genoodzaakt zag aan dit
nog recente gebouw een
nieuwe vleugel toe te voe
gen, is een overduidelijk
bewijs van de leefkracht,
de groei naar vorm en in
houd van het ACV, aldus
een fiere voorzitter die
daarop zijn nationale voor-
zitter verzocht het woord te
5® j voeren.
Vgf redenen
Voorzitter Houthuys roem
de eerst en vooral de prach
tige nieuwe lokalen en her
innerde zich nog zeer goed
dat hij een tiental jaar gele
den naar Dendermonde
was gekomen om er een
sociaal centrum in te huldi
gen. Het lijkt wel of het
gisteren was, zo vervolgde
hij zich daarbij de vraag
stellend wat er in Dender
monde wel aan de gang kon
zijn? Toch is de bouw van
deze tweede vleugel voor
hem een welgekomen aan
leiding om te praten over
een van de levensbelangrij
ke sektoren van ons hele
ekonomisch herstel: de
bouwsektor die sterk onder
de krisis te lijden heeft en
misschien wel het meest
van allemaal getroffen
wordt. De bouw is evenwel
de levensadem, een ken
merk van vitaliteit, het is
de hoeksteen van de werk
gelegenheid en bouwen
moet kunnen geschieden in
een klimaat van wederzijds
vertrouwen. Men mag, al
dus Houthuys, het woord
bouwen niet al te materia
listisch opvatten. Bouwen
wil niet alleen zeggen ste
nen op elkaar leggen, maar
het wil evenzeer zeggen
vormen van mensen tot
vakbekwame krachten, tot
mensen die in deze wereld
voor elkaar iets veil heb
ben, het is ook bouwen aan
een gezin, aan de maat
schappij, aan een organiza-
tie. Het nieuwe gebouw, zo
vervolgde Houthuys, is in
de eerste plaats een huis
voor de arbeiders, voor de
zwaksten van onze maat
schappij die er terecht
moeten kunnen. Zij moe
ten hier de levenskracht
kunnen vinden die hen el
ders niet wordt gegeven. In
dat verband bracht hij een
korte maar passende hulde
aan Lucien Willems die in
Dendermonde heeft getim
merd aan de weg en de
toekomst schitterend heeft
voorbereid. Bouwen wil
ook zeggen dankbaar zijn.
Dit centrum kreeg niet
voor niets de naam Pater
Rutten Centrum, naar de
grote voorvechter van de
syndikale aktie. Deze «wit
te generaal» zoals hij door
zijn tijdgenoten werd ge
noemd, heeft zich ingezet
om de arbeiders te vereni
gen en op zichzelf te staan.
Het bewijs dat men de
naam van deze pionier
heeft gekozen, duidt op
een dankbaarheid. Het ge
bouw is ook een overduide
lijk bewijs van het vertrou
wen. Want in 1964 telde
het ACV in het Dender-
mondse 25.000 leden. Nu
zijn er dat 37.000 gewor
den. Geen wonder dus dat
men de diensten sterk dien
de uit te breiden en dus
moest uitkijken naar een
aantal nieuwe lokalen.
Deze sterke ledenaangroei
is ook een bewijs van de
geloofwaardigheid van de
vakbeweging. Houthuys
onderstreepte trouwens dat
de arbeiders meer dan ooit
een behoefte en nood heb
ben aan syndikalisme. Op
de vierde plaats is dit ge
bouw een bewijs van de
dienstbaarheid. Het ACV,
zo beklemtoonde spreker,
is er voor de arbeiders en
om hen bij te staan in hun
vele problemen. Dat is pas
dienstbaarheid. Maar
dienstbaarheid is ook ar
beiders vorming geven en
dat zal allicht in deze loka
len gebeuren. En tenslotte
is dit gebouw een uiting van
de strijdvaardigheid. Het is
deze strijdvaardigheid die
de arbeiders in deze krisis-
tijd nodig hebben. Maar
onze belangrijkste taak, al
dus Houthuys, ligt erin de
jeugd nieuwe hoop te ge
ven op een toekomst die
perspektieven biedt. Dat is
onze taak, de weg voor on
ze kinderen nu reeds klaar
maken, ervoor zorgen dat
de werkloosheid voor de
jongeren geen verbittering
wordt.
Geschiedenis
Lucien Willems mocht dan
in zijn gekende recht
streekse stijl de geschiede
nis van het sociaal centrum
schetsen. In 1965 betrok
het ACV nog zeer oude
gebouwen in de Bogaert-
straat, maar de beweging
Met 13 lokalen voor 2608 inwoners (cijfers 31.12.76) komt
Gijzegem qua socio-kulturele akkommodatie op de derde
plaats in de reeks Aalsterse deelgemeenten. Na Baarde-
gem en Herdersem.
Eén lokaal wordt door de
studiedienst «Aalst 2000»
gekatalogeerd als „akkom
modatie voor verenigings-
en gemeenschapsleven zon
der zaal»: het lokaal van de
paters oblaten in de Kerk
straat. Het wordt gebruikt
voor vergaderingen en zit
dagen van sociale diensten
als de Christelijke Mutuali
teit en de Chr. Arbeiders
beweging.
De parochiale zaal op de
Dekkersweg beslaat 170 m2
en staat open voor alle pa
rochiale organisaties. Met
een vast podium van 63 m2
is het tevens een toneel
zaal. Er is verder een keu
ken zodat er koffietafels en
eetfestijnen kunnen plaats
vinden.
Zalen voor feestelijkheden
en manifestaties zijn de
twee cafés en het gebouw
van bet sport en rekrea-
tiecentrum die samen met
de jeugdverenigingslokalen
iets minder dan de helft van
het totale lokalenaanbod
ve rtege n woordigen
Grootste feestzaal is alvast
die van «De Uil» (570 m2).
Over het gebouw van het
sport- en rekreatiecentrum
is reeds heel wat inkt ge
vloeid. Het is eigendom
van de stad en werd in
koncessie gegeven... Het
wijkkomitee maakt er ok-
kasioneel gebruik van.
Café «De Nieuwe Bond» in
de Stationsstraat heeft een
zaaltje van 60 m2 waarin
feesten worden gegeven.
De «jeugdverenigingsloka
len» bestaan uit meerdere
kleine lokaaltjes. Het Chi-
rolokaal Popov in de Den-
derstraat heeft drie optrek
jes van elk 20 m2, het Chi-
rohuisje Jopa op de Dam-
kouter heeft 3 vergaderka
mertjes en jeugdhuis Stone
in de Stationsstraat be
schikt over twee lokalen.
De oorspronkelijk vrije
St.-Jozefboekerij werd
overgenomen door de
stadsbiblioteek en het fi
liaal werd overgebracht
naar de eerste verdieping
van het dienstcentrum aan
het Kerkplein.
Turnzaal en refter van de
rgksbasisschool in de
Meertstraat staan op zater-
en zondag open voor
verenigingen en organisa
ties.
De gemeentelijke lagere
school op de Damkouter
stelt de 390 m2 grote turn
zaal open voor de vrouwen-
tumklub en de balletklas.
Dé zaal bij uitstek is de
volledig technisch uitgerus
te toneel-feestzaal van het
St.-Vincentiusinstituut in
de Stationsstraat. Met haar
731 m2 de grootste van Gij
zegem. Er is geluidsinstal
latie, filmapparatuur, film
doeken, enz... doch de zaal
ligt op de verdieping dat de
toegankelijkheid wel be
moeilijkt. Deze zaal staat
niet open voor verenigin
gen. Wel heeft de parochie
er een voetje binnen. Het
instituut beschikt verder
over twee turnzalen.
LH
nam een zo hoge vlucht dat
men diende te verhuizen
naar ruimere lokalen. In
1971 werden dan op de Ou
de Vest, in de volkse buurt
van Dendermonde, de
nieuwe gebouwen van het
sociaal centrum geopend.
Men rekende er toen mee
dat men voor het leven had
gebouwd, maar elf jaar la
ter is men al toe aan de
opening van een tweede
vleugel en misschien zal
men over tien jaar weer
aan de slag moeten gaan.
Het is inderdaad een bewijs
van de vitaliteit van het
ACV hier in Dendermon
de. Willems onderstreepte
dat men voor de bouw van
de nieuwe vleugel een be
roep heeft kunnen doen op
mensen die liefde hebben
voor hun vak. De afwer
king van het gebouw is er
een duidelijk bewijs van.
Terloops haalde hij aan dat
er voor de syndikale bewe
ging in de toekomst allicht
nog een nieuwe taak ligt
weggelegd. Immers, de
vrijetijd neemt steeds meer
en meer toe en ook op dat
terrein moet het ACV zijn
begeleidende en vormende
opdracht aankunnen. Tot
slot nodigde hij deken Van
Ruyskensvelde uit om de
kruisbeelden te zegenen en
vroeg hij de genodigden
om de nieuwe gebouwen te
willen bezoeken om elkaar
dan weer te zien op de
vijfde en hoogste verdie
ping waar een receptie
werd aangeboden.
Uitgebreide
dienstenverlening
Op het gelijkvloers van het
sociaal centrum Pater Rut
ten vindt men natuurlijk
een bureau terug waar men
alle inlichtingen kan krij
gen. Agnes Herwege
zwaait daar de figuurlijke
skepter. In werkelijkheid is
ze er de charmante gast
vrouw. Verder vindt men
er ook Ultra Montes, de
Christelijke Centrale voor
Dendermonde. Veel aanwezigen op de opening van de nieuwe vleugel van het pater
Ruttencentrum. (v)
Dendermonde. Nationaal ACV-voorzitter Jef Houthuys en sekretaris Lucien Willems
luisteren met aandacht naar de deskundige uitleg over de computerzaal, (v)
de Openbare Diensten, een
vergaderzaal, het kantoor
van de verzekeringendienst
en een lokaal voor dienst
betoon. Op de eerste ver
dieping vindt men het se-
kretariaat van de verbonds-
sekretaris en de Christelij
ke Centrale voor vervoer
en kommunikatiemidde-
len, de rechtskundige
dienst en het archief. Ver
der ook de dienst onderne
ming. pers en propaganda.
jeugd, werkzoekenden en
een biblioteek. Op de
tweede verdieping is de
Centrale van Textiel en
kledingbewerkers van Bel
gië gevestigd, heeft de
boekhouding een plaats ge
kregen, zit de Landelijke
Bedienden Centrale en is
ook de bijdragedienst, de
werkloosheidsdienst, de
computerzaal en de Chris
telijke Centrale Hout en
Bouw. De derde verdie
ping wordt ingenomen
door het Algemeen Chris
telijk Werkersverbond met
zijn vele diensten, waaron
der ook de verschillende
bewegingen, die ook nog
een deel van de vierde ver
dieping bezetten.
Op de vijfde verdieping
zijn er dan nog een aantal
vergaderlokalen en is de
kafetaria voor het perso
neel.
Drie decennia terug, enkele jaren na de tweede wereld
brand, richtten een aantal moedigen de «Vriendenkring
der Aalsterse Officieren» op. Onder hen Willy Mertens,
Frans De Pelsmaecker en Arthur D'Haese, er nog steeds
b(j. Kapitein Mertens en de huidige bestuursploeg werden
dan ook door burgemeester D'haescleer in het Pieter
Coecke-kabinet ontvangen ter gelegenheid van hun dertig
jarig bestaan.
In zijn gelegenheidstoe
spraak verleden zaterdag
voormiddag herinnerde de
burgemeester aan zijn uit
varen tegen Aalsterse pro
minenten wegens hun ge
ringe belangstelling voor
vaderlandse plechtigheden
waarbij delegaties van Aal
sterse officieren hem steeds
een riem onder het hart
staken.
Momenteel zijn, om begrij
pelijke emotionele rede
nen, veel jeugdigen aller
gisch aan leger en bewape
ning. Angstwekkend inder
daad het «lange-termijn
NATO-defensieplan», aan
het scenario van een waar
schijnlijk geachte oorlog
tegen de Sovjet-Unie en
aan de «flexible response
strategie» die de mogelijk
heid impliceert naar kern
wapens te grijpen wanneer
konventionele wapens het
niet (meer) doen.
Angst daarvoor is begrijpe
lijk en de geringste stap
voor ontwapening ware
zeer welkom doch dan niet
éénzijdig doch werderzijds.
De Cubakrisis heeft af
doende bewezen dat geen
andere taal begrepen wordt
dan die van de angst van
beide groten onderling.
Dank zij die angst kennen
we nu straks 40 jaar vrede.
Zo lang de menselijke
mentaliteit niet afdoende
verandert blijven we bloot
staan aan mensonterende
barbarij, aan agressiviteit
allerhande, hebben we en
kel te kiezen tussen de pest
en de cholera. De vredes
beweging is iets goed doch
reële waakzaamheid blijft
alleszins geboden. De bij
drage die de vereniging van
Aalsterse Officieren daar
bij verleent geniet dan ook
alle respekt van het stads
bestuur. Wellicht komt er
eens een betere tijd, een
tijd waarin officieren gaan
deweg overbodig worden.
LH
Bij het Rode Kruis bestaat al sinds 1937 een dienst
ziekenhuisbiblioteken. Een prachtig initiatief; zo
kan de zieke nog wat zin geven aan zijn verplichte
rust. In Vlaanderen hebben al 137 instellingen
(algemene ziekenhuizen, rusthuizen, revalidatiecen
tra, psychiatrische klinieken en een militair hospi
taal) hun deuren geopend voor het biblioteekkarret-
je. Als alles naar wens verloopt zal het Rode Kruis,
afdeling Sint-Nikiaas binnen een jaar nog vijf nieu
we, Wase kandidaten aanbrengen.
Maria Middelares bijt de spits af. Daar start men
deze week al met het experiment. Nu ja, experiment;
de biblioteek die deze kliniek met enkele be
roepskrachten vergeefs op poten trachtte te krijgen,
was wellicht eerder een experiment. De tweede
instelling op het lijstje is de stadskliniek van Sint-
Niklaas. De stadsbiblioteek zou morren hierom. Het
Rode Kruis wil graag meewerken met deze officiële
biblioteek, maar omgekeerd liggen de zaken heel
anders. In Sint-Gillis zijn er geen remmende neven
intriges. De algemene kliniek Sint-Helena krijgt er
waarschijnlijk dit jaar nog een biblioteek. Ook in
Temse zou er belangstelling zijn. Naast de Sint-
Annakliniek van Beveren hangt nog een groot
vraagteken. De 37 kersverse en keurig opgeleide
vrijwilligers kunnen alvast aan de slag.
Tussen de vele uitschieters op de Wieze oktoberfeesten
neemt de NSB-plechtigheid van de eerste maandag beslist
een bijzondere plaats in.
Om 10.30 uur verzamelden in de Halle C minstens 1.200
N.S.B.-ers, en ruim 70 vlaggen, waaronder twee Ameri
kaanse, werden in de optocht naar het oorlogsmonument
op het kerkhof meegedragen.
Daar vroeg de h. Merciers
een vrome gedachte en een
minuut stilte voor de ge
sneuvelden van de beide
wereldoorlogen en tevens
voor de onlangs ontvallen
nationaal voorzitter Van
Hove. Nadien werden er
bloemen neergelegd aan
het monument: door de
nieuwe nationale voorzitter
Liboton, door de provin
ciale voorzitter Van box-
tael en vanwege de afdeling
Lebbeke door de h. Van
Biesen. Plaatselijk voorzit
ter Pieters deed hetzelfde
aan het graf van oud-voor
zitter Boquez. Als symbool
van vrede werden toen een
paar witte duiven losgela
ten en met een roerend «Te
Velde» werd de herdenking
besloten.
Voorzitter Merciers dankte
alle aanwezigen en stelde
hen als voorbeeld voor de
niet-opgekomen afdelin
gen; hij achtte zich geluk
kig om de blijde intrede van
de nieuwe voorzitter en zei
woordelijk: «De Bond leeft
nog» wat hij demonstreer
de aan de hand van enkele
statistieken over de jaarac
tiviteiten. Hij besloot wel
energiek met de wens
«Moge U allen nog lang en
gelukkig leven! Leve de
N S B. Leve de nieuwe
president en Leve België!»
Het slotakkoord kwam van
de h. Liboton. Deze achtte
zich ontroerd door de
plechtigheid te Wieze,
maar vreesde de taak van
zijn voorganger, wijlen de
h. Van Hove Simon, moei
lijk te kunnen voortzetten.
Toch belooft hij zijn beste
krachten te zullen wijden
aan het stoffelijk en moreel
welzijn van de NSB-ers en
bezwoer hun eendrachtig
te blijven.
Na de spreekbeurten wer
den enkele verdienstelijke
NSB-leden met dankwoor
den, bloemen en geschen
ken bedacht.
Het was stilaan tijd gewor
den om de inwendige
mens te versterken en te
verfrissen. En dan was er
namiddagstemming met
animator Jean Monet, zelf
zoon van een NSB-er die
de Beierse orkesten op
sleeptouw nam voor enke
le uren pret en verzet met
liedjes uit de oude en de
nieuwe doos...
JVL
Censuur
In openbare bibüoteken
heb je de keuze uit zo'n 40
a 70.000 boeken. Het Rode
Kruis doet het met heel wat
minder en dat is begrijpe
lijk. Ten eerste is het finan
cieel niet haalbaar om zo
veel boeken aan te kopen
en ten tweede ontleent een
ziekenhuisbiblioteek haar
boeken aan een sterk wis
selend publiek. De kliniek
Maria Middelares b.v. stelt
gemiddeld 6.000 opnamen
per jaar, beschikt over een
235 bedden en men ver
wacht dat ongeveer één
vierde van de patiënten een
bezoekje van de mobiele
biblioteek op prijs zal stel
len. 800 boeken per instel
ling, waarvan er elke vier
maand vierhonderd wor
den uitgewisseld met ande
re instellingen, dat vonden
de initiatiefnemers een re
delijk cijfer.
Niet alle boeken zijn na
tuurlijk geschikt voor alle
patiënten. Evenmin als je
iemand die morgen op de
tafel moet een boek met
pijnlijke beschrijvingen
van één of andere ziekte
erin geeft, bezorg je een
kind een roman vol gore
brutaliteiten. Om niet die
vergissing te begaan heeft
het Rode Kruis een kleu-
rensysteem ingevoerd. Een
blauwe halve cirkel b.v.
wijst op 'gevormde volwas
senen' niet op 'een boek
van een verhakkeld libe
raal' een zwarte cirkel
duidt op mèdisch of moreel
voorbehoud. Vanzelfspre
kend heeft men al eerder,
bij de keuze van de aan te
kopen boeken een zekere
censuur of noem het posi
tieve selektie doorgevoerd.
Romans die té veel uitwei
den over ziekte en dood,
beroepsfouten van artsen
behandelen of een ernstige
kritiek formuleren op het
medische milieu, worden
geweerd. Verpleegstersro
mans waarin verpleegsters
en dokters vaak meer met
elkaar dan met de patient
bezig zijn en pornografi
sche drollen, maken geen werk van deze vrijwilligers
schijn van kans. Een poli- niets, de eerste 800 boeken
tieke censuur is er niet. voor Maria Middelares
Elke strekking, elke ge- hebben meer dan 80.000
loofsovertuiging ook, kèn. frank gekost. Dat terwijl de
Voor wat betreft het aan- afdeling Sint-Niklaas het zo
deel van de verschillende al financieel erg moeilijk
literaire genres heeft de heeft. De samenwerking
Rode Kruisdienst zich ge- met de serviceklub Kiwanis
bazeerd op statistieken. Waasland is echter een uit-
Romans halen dus met een stekende formule geble-
aandeel van tachtig procent ken. Na haar stichting in
de bovenhand, poëzie 1974 zette de klub zich var.- i
komt, spijtig genoeg, nau- uit haar sociale doelstellin-
welijks aan bod. Boeken gen vooral in voor door de
met een groot lettertype jeugdrechter geplaatste
zijn ruim aanwezig. pleegkinderen; in '80 liet
men bij 17 andersvaliden,
Menselijk kontakt alleenstaanden en bejaag
Eric Memy, uiterst aktief den noodoproepsystemen
bij de plaatselijke Rode aanbrengen. Nog een extra
Kruisafdeling, meent dat achttal zijn gepland. De
de ziekenhuisbiblioteken medewerking bij de recent
nog een andere funktie. gehouden R.V.A.-jobinfo-
hebben dan het louter ver- beurs die zij evenweK
schaffen van leesvoer: «Het minder geslaagd noemen
menselijk kontakt dat on- was een laatste Kiwani-
vermijdehjk en gelukkig sinitiatief «Nu staan wij
maar samengaat met de voor een nieuwe op-
boekbedeling is misschien dracht», vindt Kiwanis-
nog belangrijker». Memy woordvoerder dr. Van Ti-
vermoedt dat deze twee ob- chelen, «de samenwerking
jektieven in officiële instel- met het Rode Kruis van
lingen niet altijd zomaar Sint-Niklaas maakt het ons
samengaan: «Als een pa- mogelijk een nieuwe groep
tiënt aan één van onze vrij- mensen ter hulp te komen,
willigsters vraagt: zet u Niemand zal wel uitkijken
wat, laten we een beetje naar een opname in een
praten, dan is dat o.k. Zij ziekenhuis, hoe goed ook
zijn niet gebonden aan een dat ziekenhuis is uitgerust,
tijdsschema, zeggen niet hoe vriendelijk ook het
om twee of om vijf uur van: personeel er is. Het nut van
sorry, ik moet gaan. Wij een ziekenhuisbiblioteek
maken tijd voor een ge- hoef ik dan ook niet verder
sprekje. De vrijwilligers te motiveren. Vrijwilligers
krijgen hiervoor zelfs een hebben wij niet, maar wij
aparte opleiding. Het is willen wél graag de finanri-
b.v. noodzakelijk dat zij ële leemte die na de eigen
met overdreven opgewekt bijdrage van de kliniek nog_
gaan doen of medelijden overblijft, opvullen».
laten blijken, dat zij geen De koöperatie zal zelfs niet
uitspraken doen over de tot deze service beperkt
ziektetoestand van de pa- blijven,
tiënt. Het beroepsgeheim
bindt ook de Rode Kruis- Ik vermeld nog dat je met
medewerker. Diskussies onbeschadigde boeken ter-
over wijsgenge, godsdiens- ec^I kan op het kontakt-
tige en politieke onderwer- adres van het Rode Kruis,
pen worden het best ver- Parklaan 2, 2700 Sint-Ni-
meden. Enzovoort». klaas.
En kost het waardevolle DE BOCK
