r
Ook in Aalst nam men een
loopje met de demokratie..
Aalsterse Volksunie in oppositie
ilGALEV: «BLIJ EIGEN IDENTITEIT
ifE HEBBEN BEWAARD»
Denderbels' gildenhuis klaar
Raadsverkiezingen een maat voor niets
De Voorpost - 15.10.1982 - 5
Zondagnamiddag.
Buiten deemstert de dag weg. In de huiskamer druppelt na het kleurig radiokommentaar van Jan Wauters over de
winst van Waterschei tegen landskampioen Standard de winst- en verliesrekening van de politieke partijen binnen.
Voorlopig is daar echter geen touw aan vast te knopen. Werd er nu nationaal gestemd of blijven de kleine lokale kantjes
nog steeds een overwegende rol in het stemgedrag van de Vlaamse doorsneekiezer?
Wie zal het ooit weten? Willen wy het in feite nog wel weten? Interesseren ons de komputer-prognoses, die steeds meer
bewijs leveren dat het menselijk gedrag eigenlijk onvoorspelbaar blijft?
vjdukkig maar blijft er die menselyke onberekenbaarheid die het leven in deze grijze tijd nog enige dimensie geeft.
We laten de onwillige TV-komputcr om zes uur dan ook voor wat hij is en ryden in het wagentje van onze fotograaf met
kriebelige spanning in de maagstreek naar het Vredegerecht aan de Aalsterse Graanmarkt, want we willen toch graag
?tfweten welke raadsleden de wispelturige Aaistenaars verkozen hebben...
Aalst. Dolores Baita werd op de SP-lijst verkozen. Met
komt een frisse verschijning in de Aalsterse raad. (ad)
[arde leerschool
oormaken
jn alleen enkele vertegen- leerschool door-
oordigers van de kleine
artijen aanwezig: Frans ?c, hooP van Progress.ef
ïe Brul voor Agalev, Pie- A?ls' °P/e JonSe
Pots voor bet Vlaams schouders van deze men-
lok, terwijl PEEL 82 Hu-
len nog zes jaar geduld
moeten oefenen en op de
het hoofdstembureau harde oppositiebanken de
sen, die zelf tegen de ont-
Matthieu heeft gestuurd ""'«'■g'ns van de ange op-
n een oogje in hit zeil te P«"tiepenode zullen moe
ouden. Daar is echter ten °Pl°™™- De verrecht-
oorlopig weinig te beleven f'"8 van Vlaanderen stabi-
we rijden naar Erpe- hseert ztch en dat ts zonder
(ere om daar de stemming em8e «f. fhnj-
de pohtieke lokalen tl ven ,aaP da versphntenng
van linkse krachten en de
xeeuwigen.
de stromende regen rij'
:n we weer naar Aalst. In
solidariteit in de rechtse ge
lederen, waar PW en CVP
Fit wt naai naidi. ui
st Volkshuis heerst een nationaal en reponaa de
ivoorstelbare drukte. ran8en slm,en' teIW1'' de
teugde alom. Een blik op P">gfcssieve krachten van
r tip Ifnslpn-npmnlfriirnrnp
!t uitslagenbord maakt
meteen duidelijk waar
in: de SP klimt van negen
aar elf zetels en lijsttrek-
:r Mare Galle overtroeft
de kristen-demokratische
vleugel de kat uit de boom
blijft kijken...
Toch niet zo racistisch?
De «éminence grise» van
et zijn voorkeurstemmen de Aalsterse socialisten
t ongenaakbaar gewaan- Ben Van Hoorick kom,
e Lotus Dhaeseleer! De eVen poolshoogte nemen in
reugde kan gewoon met he, ,£kaa, ma6ar vcrdwij„,
>1 De euforie stijgt ten korte tjj<J nadjen
- ,pum.a!.r aer°l" a'fr Van rlde leeuw Marcel
ri. Is het duidelijk wordt da, Qa||e voorl j
e Volksume met voldoen- SDOOr
,te zetels haalt om de voor-
>te ia cnirii i I-.- Wij gaan dan maar verder
jj, pgestelde SP-VU koalitie 6
raar te maken.
11T blitiek sekretaris Roger
l'hondt valt door de
land, doch de jonge SP-
tneratie doet toch zijn in-
,e lede in de raad: Eddy Die-
tkx, die met zijn slogan
i hard werken»
125 voorkeurstemmen
ienhaalde, Dolores
iaita die met haar fel opge-
r 1 lerkte «Tijd voor beleid»
*n D haar charmante ver-
te [arm
rt 1325
inne
ïhijning de kiezers kon be-
pren en de benjamin Pa- i
ck De Smedt die met de WOOrd Staan
ugd «Samen voor hun
«komst» wil werken, zul-
op speurtocht doorheen het
politiek landschap van
Aalst. Die leidt ons naar
hotel-restaurant-café «The
Duke» aan het Stations
plein, waar hjet Vlaams
Blok voor de gelegenheid
zijn tenten heeft 'opge
slagen.
Het is er opvallend rustig.
Lijsttrekker Pieter Pots is
al ontmoedigd naar
huis getrokken, doch Mare
Matthijs, negende op de
VB-lijst, wil ons gerust te
Want het
Vlaams Blok is vbastbeslo-
ten zich in Aalst te blijven
inzetten, hoewel zij met
hun achthonderd stemmen
later blijken het er ek-
sakt 741 te zijn ver on
der de eigen verwachtingen
zijn gebleven.
Ons interesseert vooral de
betekenis van de op het
eerste gezicht ronduit racis
tische slogan: «500.000
werklozen! Waarom dan
gastarbeiders?», weliswaar
nog lang niet zo erg als wat
vreemdelingenvreter Nols
in Schaarbeek pleegt uit
zijn botten te slaan of de
«Ópen Brief aan het Uit
schot» van een maffe lijst
trekker in het Brusselse,
maar toch vatbaar voor eni
ge verduidelijking.
VMO-er Marnik Matthijs,
met runeteken op de das,
wil ons dat bereidwillilg uit
leggen: «Wij hebben wei
nig last van gastarbeiders in
Aalst» zegt hij «en wij heb
ben ook niets tegen die
mensen. Maar wij geloven
wel, dat zij gelukkiger zou
den zijn in hun eigen land
en tenslotte hebben wij ook
onze ontwikkelingssamen
werking om hen te hel
pen...» Het komt erop
neer, dat het vreemdelin
genprobleem in Vlaande
ren in de kortste keren
wordt opgelost op een re
delijke manier. Zo te horen
helemaal niet racistisch,
maar waarom dan die slo
gan? Uit de mond van de
jonge militant Matthijs lijkt
het heel wat genuanceerder
dan op de veelomstreden
affiches. Hoe kan dat toch
in hemelsnaam?
De kampanje van het
Vlaams Blok lijkt gedeelte
lijk nationaal te zijn be
paald en gedeeltelijk door
lijsttrekker Pieter Pots, die
echter nogal eigenzinnig te
werk is gegaan en met zijn
kryptisch woordgebruik in
de Aalsterse advertentie
bladen de lezers vaak voor
onoplosbare raadsels heeft
geplaatst.
Een heel programma
Heel wat duidelijker lijkt
ons de taal van zijn jeugdi
ge volgeling Marnick, die
overigens geen kwaad
woord wil horen over Pie
ter Pots: hij pleit ook voor
werkverschaffing in eigen
streek. Met 20% werklozen
is Aalst nu al jaren de
slaapstad van Brussel en
daar moet dringend een
eind aan worden gesteld.
Hoe los je dat probleem
op? Zelfs de «grote» poli
tieke partijen zien er behal
ve de omstreden T-
zones geen gat in...
Matthijs kant zich ook te
gen de v.z.w.'s die in Aalst
op kosten van de stad hun
dienstweigeraars tewerk
stellen, in plaats van met
eigen centen; tegen de
prestigieuze openbare wer
ken; tegen het zwartwerk
dat de groten ongemoeid
laat maar de kleintjes on-
verbiddellijk naar den dop
verwijst. Hij pleit voor de
depolitisering van de stads-
eksamens. dat wil o.m. zeg
gen een schriftelijk verge
lijkend eksamen zonder
mondelinge proef. Alles
zwart op wit op papier voor
een onpartijdige jury. Bij
sommige stadsdiensten
dringt zich een centralise
ring op: bijvoorbeeld bij
burgerlijke stand en bevol
king, die te ver uit elkaar
liggen en waar men soms
van Pontius naar Pilatus
wordt gestuurd. Ook wil hij
tenslotte de BTK-projek-
ten afschaffen en de status
van «Tewerkgestelde
Werkloze» Men kan even
goed die mensen benoe
men in plaats van hen ja
renlang aan het lijntje hou
den... Al bij al niet zo gek
wat die jongeman vertelde,
doch jammer genoeg kwam
het in de verkiezingskam
panje niet zo duidelijk naar
voor!
Verklaar dat maar eens
In zo'n kampanje zijn over
igens heel dingen minder
duidelijk. Dat stellen we
vast als we nog even afzak
ken naar 't Gulden Vlies en
het Groen Kruis, waar an
dere kollega's de sfeer gin
gen proeven en wij gewoon
een kijkje gingen nemen.
In het Volksunielokaal
niets dan bedrukte gezich
ten, nadat de onderhande
laars onverrichterzake wa
ren teruggekeerd, de ver
hoopte zetelwinst uitbleef
en de meeste kopstukken
ondanks een lichte stem
menwinst van de partij ach
teruitgingen...
Hoe verklaar je zo'n ont
wikkeling?
En hoe verklaar je dat de
CVP, ondanks twee zetels
verlies triomfantelijk uit de
oppositie treedt, het burge
meesterschap en vijf sche
penzetels binnenrijft en de
komende zes jaar scheep
zal gaan met die andere
verliezer?
Hoe verklaar je dat in een
tijd waar inleveren troef is,
politiekers schaamteloos
miljoenen vergooien aan
nutteloze reklame?
Hoe verklaar je dat de kie
zer beloften worden ge
daan die onmogelijk kun
nen worden ingelost?
Hoe verklaar je dat lang
voor de «wil van de kiezer»
bekend is er diverse ak
koorden worden getekend
die tegen de wil van die
kiezer indruisen?
Hoe verklaar je...
We hebben te doen met de
verliezers, we drukken de
hand van de nieuwe burge
meester en wensen hem
geluk...
We spelen het spel mee...
Voorlopig zit er blijkbaar
niets anders op.
Tenzij de publieke opinie
zich duidelijk gaat afeetten
tegen de demagogie en de
volksverlakkerij en klare
taal eist van het politiek
personeel, dat veronder
steld wordt ten dienste te
staan van het volk...
1984 schrikwekkend
dichtbij
Het volk...
Het gewone volk, dat zich
zozeer boven het gewone
verheven acht en het eigen
lijk aan zichzelf te danken
heeft dat er zo met hen
wordt gesold.
De mens is zich niet meer
bewust van zijn eigen nie
tigheid en vergankelijk
heid. zijn onwetendheid in
dit immense, onverklaarba
re heelal.
Hoe zou Willem Kloos zich
voelen, die het waagde een
god te zijn «in 't diepst van
mijn gedachten», als hij
vandaag zou rondwandelen
tussen alle goden en godin
nen van dit elektronisch
tijdperk?
Later op de avond, als we
gezellig nog een pintje gaan
drinken om rustig na te
kaarten over de voorbije
verkiezingen, zien we tus
sen de rusteloos jagende
ruitenwissers in een flits de
doorweekte affiches troos
teloos van de borden
hangen...
Wie heeft ze ooit gelezen,
de slogans?
De automobilisten razen
voorbij.
Eén enkele voetganger
blijft staan en bekijkt de
vele gezichten die hem
vriendelijk toelachen en
stapt dan verdrietig verder
in de wetenschap dat het
toch allemaal maar nep is,
een waardeloze «say
Aalst. Onze medewerker Cyriel Temmerman in gesprek met de jongens van het Vlaams
Blok. (ad)
Aalst. In het Volkshuis werd met belangstelling naar het uitslagenbord gekeken. De
verhoopte koalitie met de VU viel echter in het water, (ad)
cheese»...
En toch...
Toch is het leven eigenlijk
eenvoudig, zo verdomd
doodeenvoudig.
Waar wij allemaal naar
snakken is een beetje
vriendschap, een warme
handdruk, een kusje. Maar
we schamen ons ervoor ons
«kwetsbaar op te stellen»,
we willen liefst ongenaak
bare leidinggevende figu
ren zijn, politiekers.
Politiek lijkt wel een ziekte
waaraan politiekers ten
slotte tenonder gaan, maar
waar vooral gewone mens
zijn aan wordt geofferd.
1984, het on-menselijke
Orwell-beeld is afschrik
wekkend dichtbij.
2000... we bereiken het
wellicht nooit.
Wat heeft dit allemaal met
gemeenteraadsverkiezin
gen te maken?
Weet jij het?
Wil je er dan misschien
even over nadenken?
Cyriel Temmerman
Zondagavond 10 oktober 20.00 uur. De stemming in het VU partylokaal Guldenvlies
kan men onmogelijk opgewekt noemen. Een massa partijgenoten is naar «het velleken»
afgezakt om op het sukses van de party te klinken. Helaas, de feestvreugde werd al vlug
getemperd. Met 9.642 stemmen geraak je in Aalst wel aan 7 zetels. Maar uit andere
resultaten blykt dat de Volksunie geen schyn van kans maakt om een koalitie te vormen
met de socialisten. In politieke kringen was het reeds lang duidelyk dat CVP en PW het
in Aalst op een akkoord hadden gegooid.
Willy Van Mossevelde was
in zijn kommentaar duide
lijk: «In Aalst vormen de
twee verliezende partijen
van deze gemeente
raadsverkiezingen een koa
litie. Lokale toestanden in
Aalst hebben ertoe geleid
dat de nationale tendens
die een vooruitgang voor
de Volksunie voorspelde,
niet bewaarheid is gewor
den. Mensen van de be
staande meerderheid (die
nog tot eind van dit jaar
aanblijft) hebben bewezen
wat ze konden, maar voor
al wat ze niet konden. Toch
mogen we onze sympati-
zanten hartelijk danken
omdat ze ons trouw zijn
gebleven. We behouden
ons zetelaantal en dat is
toch nog niet zo mis, vooral
niet als je rekening houdt
met de praktijken die de
PW-SP koalitie erop na
hield.»
Jan De Neve is meer gema
tigd Jan De Neve is meer
gematigd in zijn kommen
taar. Ook hij stipuleert dat
de nationale tendens in
Aalst zich niet heeft door
gezet. «We hadden ver
wacht dat de VU het beter
zou doen. De lichte winst
van 0,8% is onvoldoende
om aan het bestuur te ko
men. Deze koalitie houdt
geval een waarborg voor
een zuinig beleid. Als op
positielid zal hij zich in de
gemeenteraad zeer kritisch
opstellen en met argusogen
zal hij de handel en wandel
van deze koalitie toetsen
Aalst. Aan het Gulden Vlies wachtte men tot buiten toe naar de terugkeer van de
onderhandelaars, (ad)
geen rekening met de wil
van de kiezer. De partijen
die vooruitgang boekten
vormen de oppositie. Maar
in het Belgenland is zoiets
altijd mogelijk. Als opposi
tiepartij wil de Volksunie
een belangrijke rol spelen
in het beleid van de stad,
Het positief ingesteld ver
kiezingsprogramma willen
ze ook in het bestuur door
drukken.»
Van Willy Alloo vernamen
we dat twee zetels minder
te verdelen waren tijdens
de gemeenteraadsverkie
zingen. «Het status quo van
de Volksunie betekent in
feite een winst.» Over de
koalitie is hij echter niet te
spreken. Het feit dat de
heer D'haeseleer voorzitter
van het OCMW gaat wor
den, is voor hem in geen
aan wat de Volksunie in het
verleden voor Aalst heeft
gedaan. Tevens wil hij voor
zijn 1.427 kiezers een
spreekbuis zijn om de pro
blemen van hun stad naar
voor te brengen, met voor
al aandacht voor de zelf
standigen, de middenstan
ders en de sportbeoefe
naars.
(hjm)
■lev wil geen foto's, geen persoonlijke publiciteit,
jdens de verkiezingsavond wordt samengehokt op het
iglpartement van lystduwer Frans De Brul.
laten de groene jon-
(I* en meisjes zondag rus-
in eigen intimiteit en
illen pas maandag lijst
rekker Gilbert Van Rans-
leek om zijn indrukken te
)ren.
nze vragen: Zijn jullie te-
eden met de uitslag? Wat
(an jullie de volgende zes
jir verder doen? Was het
Ipt beter geweest als de
Bdsterse Groenen met KP
I PEEL lijst hadden
zijn jyormd?
c én tevreden zijn we niet met
it behaalde resultaat»
m—Jgl Van Ransbeeck «We
hadden een zetel verwacht
en de verkiezingsuitslag
van vandaag is jammer
voor dc groep, die hard
heeft gewerkt, zonder eni
ge middelen, aan de verkie
zingskampje. Voor onze
mensen wordt het moeilijk
om anderen aan te trekken
voor een partij die in feite
nog niets bewezen heeft.
Voor ons kwam het er op
aan om onze stem in de
gemeenteraad te laten ho
ren! Dat is ons niet gelukt
maar daarom geven we de
strijd, nog niet op, integen
deel».
«Wij willen het beleid van
de gemeenteraad op de
voet volgen en aanklagen*
wat ons tegenstaat» zegt
Van Ransbeeck. «Als we
de jongste gemeente
raadsverkiezingen bekijken
merken we dat er een loop
je wordt genomen met de
demokratie. We moeten
onze bek houden, terwijl
de koalitie al gevormd is en
de kiezer bedrogen. De
meerderheid is niet degene
die de bevolking heeft ge
kozen, zeker niet als je re
kening houdt met de blan-
ko en ongeldige stemmen».
«Voor ons zal het er de
volgende zes jaar enkel op
aan komen de moed niet te
laten zakken, de groep bij
elkaar te houden, verder te
werken aan de toekomst
van Agalev. Met 't Stru
weel en ludieke akties ho
pen wij het verder waar te
maken.
Wat betreft het samengaan
met KP en PEEL heeft
Van Ransbeeck het over
bepaalde gemeenschappe
lijke raakvlakken, doch
«het verstarde gedoe van
sommige politiekers maakt
het ons moeilijk» stel hij.
«Al met al zijn we blij onze
eigen identiteit in deze ver
kiezingen te hebben be
waard».
Cyriel Temmerman
Reeds in maart dit jaar nam E.H. Vertenten, samen met enkele aktieve parochianen, het
initiatief een volksvergadering te beleggen om een beslissing te nemen aangaande het
gildenhuis. De installatie en uitrusting van woonhuis en café bleken immers onvoldoende
en onaangepast om een toereikende uitbating te verzekeren. Het resultaat van deze
volksvergadering was, dat er beslist werd het Gildenhuis met eigen middelen en eigen
mensen te herstellen en meer bewoonbaar te maken.
Er werden verschillende nieuwe uitbaters vindt vrij- bers uit de omstreken die
kommissies opgericht: een dagavond de officiële ope- tweemaal per jaar van het
bestuursgroep, een werk- ning plaats. Om 20 u. tonen hoogstaand toneel van 'De
groep, e.a. Elke vrijwilliger de harde werkers het resul- Iverlingen' komen genie-
was welkom en kreeg een taat van hun inzet. Er werd ten. Ook het interieur van
taak toegewezen. Zo werd immers heel wat bereikt: het café werd deels ver-
er onder impuls van de het woonhuis werd aange- nieuwd.
pastoor en zijn medewer- past (nieuwe keuken) en Speciaal en opvallend is de
kers maandenlang ge- van sanitair voorzien. Ach- toog. In elk geval wordt
zwoegd en gewerkt. Ver- ter de zaal werd een kleine elke geïnteresseerde en
mits de vroegere uitbaters vergaderruimte stijlvol en sympatisant vrijdagavond
hun ontslag hadden inge- sober ingericht. De toilet- op de opening verwacht,
diend, werd inmiddels ook ten werden verplaatst en Elke Bellenaar, ongeacht
naar nieuwe uitbaters ge- overdekt. Dit laatste vooral zijn politieke of religieuse
zocht. En deze week is het zal aangenaam nieuws zijn overtuiging, moet zeker
dan zover: samen met de voor de vele toneelliefheb- eens een kijkje komen ne
men. De 'Gildenhuis-
ploeg' heeft bewezen dat in
een gemeenschap mensen
de handen in elkaar nog
kunnen slaan om samen
iets te realiseren. Het be
wijst ook dat een gemeen
schap onafhankelijk iets
kan verbeteren en laten uit
groeien tot een zaak van
nut, zonder daarom finan
ciële goocheltoeren te moe
ten uithalen. Het bewijst
vooral ook dat Belle leeft
en dat er in Belle nog iets
leeft van vroeger. Wij wen
sen de hele groep van harte
proficiat en zeggen: kom
mee vrijdag 15 oktober om
20 u. om dit alles te vieren!
