De PvdA in Sint-Niklaas:
«Willockx géén alternatief tegen Q.V.P.'
Pomhoeh mè fondang
Het spiegelgevecht
van de V.U. in Sint-Niklaas
Raldes-enquête subjektief?
Partijreaktie uit Wieze
De stuitende schizofrenie van Maurits Coppieters en anderen
De PvdA, die in Sint-Niklaas Jan Vandeputte. Jef Maes en hoewel: zo voorspelbaar is dat
Patrick De Rudder aanvoerde, behaalde 039 procent van n'et De mensen kunnen in een
de stemmen. Géén zetel natuurlek, maar dat lag helemaal Crisissituatie, wat hun kiesge-
niet in de verwachtingen. Wij peilden vorige week al naar drag. betreft °P zeer "«teenlo-
de eerste en wellicht ook laatste indrukken.
pende manieren reageren.
Mensen die plotseling per-
jIn 1976 haalden jullie nog 0,79 waarde ervan bij de bevolking soonlijk getroffen worden, ge-
procent van de stemmen, bij de doordringt. In uiterste situa- bruiken hun stem wel eens ver-
parlementsverkiezingen van '81 ties, b.v. in Temse met de keerd. In Nederland heeft de
zelfs 1,23 procent. Is het huidi- Boelstaking, begint men zich liberale VVD vooruitgang ge-
ge resultaat niet erg ontgooche- Pas te realizeren dat wij het bij maakt b.v., in België deed de
tend? het rechte eind hebben». PW het 10 oktober niet
Jef Maes: «In zekere zin. Voor Jan Vandeputte: «Ontevreden slecht, ook al voert die partij
ons is er natuurlijk een groot z'Jn wij dus niet. Als we onze dan het meest reaktionaire be-
jverschil tussen parlementaire uitslagen van '74 tot nu be- leid dat je je kan dromen. De n
en gemeenteraadsverkiezin- schouwen, stellen we vast dat mensen volgen niet altijd on- "Lje Kiezer heelt gerede
gen. Bij nationale verkiezin- z«ch een langzame vooruitgang middellijk de juiste weg Wil- Q c
:n zijn voornamelijk de pro- aftekent. Twee keer is er een lockx volgen b.v.: welke ga-
achteruitgang geweest, telkens ranties biedt dat tegen de kri-
bij gemeenteraadsverkiezin- sis, tegen het kapitalisme9
gen. Voor de nationale verkie- Geen enkele!»
zingen verwachten wij op- SN is dus niet linkser dan voor-
nieuw een lichte stijging. Al- heen?
JvdP: «Nee. zeker niet. Een
stem voor Willockx houdt voor
ons geen verlinksing in. De
bedoeling van de kiezer is dui
delijk geweest: hij stemt tégen
de CVP, omdat hij niets heeft
gehad aan het voorbije beleid,
maar het is een pure illuzie te
geloven dat Willockx ook maar
iets veranderd zou hebben. En
bovendien: je mag toch ook
niet vergeten dat het Vlaams
Blok geen zetel, maar een be
hoorlijk percentage haalt.
En Snel?
neerd: als het programma
Snel zo weinig verschilt van dat
van de SP. stem ik liever op
Willockx. een stem op Wil
lockx is zekerder. Begrijpelijk
allemaal hoor».
Leo DE BOCK
Igramma's van belang, bij loka
lk verkiezingen tellen meer de
kandidaten, het voorbije
dienstbetoon waaronder zij
hun naam konden zetten en
zo. Als je de zetelverdeling
bekijkt, zie je dat alle winst
naar de SP gaat. Het effekt
Willockx heeft dus duidelijk
gespeeld, ook naar progressie
ve, linkse mensen toe. Die
dachten waarschijnlijk met
hun stem de kans op een SP-
burgemeesterschap te verrui
men om zo de CVP buitenspel
te zetten. Wij vinden dat één
grote misvatting. Uit de voor
bije diskussies uit het SP-ver-
kiezingsprogramma ook, is
toch gebleken dat de politiek
van Willockx alleen maar in
enkele kleine nuances verschilt
van de lijn die tijdens het vori
ge beleid werd getrokken. Als
PvdA willen wij een alternatief
op lange termijn naar voren
schuiven, omdat wij van oor
deel zijn dat zelfs gemeentelij
ke problemen solutioneei een
niet zuiver gemeentelijk, maar
noodzakelijk nationaal karak
ter hebben. En een alternatief
op dat niveau breekt met door Sint-Niklaas op kiesdag. Burgemeester De Vidts brengt zijn stem uit. Jean-Pierre
prognunma^s^t^k'mhoude- Daman, nieuw gemeenteraadslid (voor de SP) wist toen nog niet dat hij de burgemeester
lijk en het is wachten tot de gezelschap zou mogen houden in de gemeenteraad (hmc)
Wat men ook denkt over «poli
tiek», kiezers hebben recht op
informatie. Ze willen weten
welk vlees ze in de kuip heb
ben, welke opvattingen door
de "diverse partijen en kandida
ten gehuldigd worden. Zeker
in ons bestel, gebaseerd op het
principe van de «vertegen-
woordigingsdemokratie» is dat
een noodzaak. Vandaar dat
Raldes in vijf gemeenten
(Aalst, Lede, Wichelen, Den-
dermonde, Erpe-Mere) de di
verse kandidaten bevroeg naar
hun milieu-inzichten.
Uw blad maakte daar op 8
oktober melding van in twee
bijdragen. Uw medewerker
voor het kanton Aalst gaf een
korrekte weergave van de re
sultaten, samengevat als
•groene, grijze en zwarte kan
didaten». De bijdrage over
Dendermonde en Wichelen
deed dit merkwaardig genoeg
niet, verzweeg deze informatie
en motiveerde dit door onze
bevraging af te doen als «ama
teuristisch», «subjektief» en
zelfs wordt ons het recht ont
zegd de mening van politici als
nict-vrijblijvend te be
schouwen.
U wijst erop dat tal van vragen
ook de Raldes-opvatting in
houden. Mag die dan niet ken
baar gemaakt worden aan kan
didaat-politici. die er hun ei
gen inzichten aan kunnen toe
tsen? Gaan petities en mani
festen niet uit van ditzelfde
principe? Merk op dat dit een
i politieke bevraging was, en
geen psycho-sociale. In dit
laatste geval zou de vraag in
derdaad anders dienen gesteld
te worden.
Zoals bovendien op onze pers-
konferentie meegedeeld, werd
op een zodanige wijze geko-
deerd, dat wel degelijk reke
ning gehouden werd met eigen
gemotiveerde inzichten van
kandidaten. Raldes heeft hele
maal niet de pretentie een al-
les-weter te zijn! Of «anders
antwoorden dus gelijk zou
staan met een politieke zelf
moord» zoals de niet-onderte-
kenende auteur suggereert,
trekken we sterk in twijfel.
Ook de «handigheid van de
neutralen», die geen mening
hebben of kwijt willen, werd
voorzien. Wie steeds «ik weet
het niet» of «ik ken dat pro
bleem niet» antwoordde.
kreeg zeker een negatieve
uitslag.
We willen er nog op wijzen dat
onze antwoordformulieren in
derdaad geen juridische kon
trakten zijn. We vatten ze ech
ter wel op als «morele kontrak
ten». In een demokratie be
taamt het verkozenen immers
niet zonder aanwijsbare reden
van mening te veranderen.
Wat meer niet betekent dat
men op grond van nieuwe in
zichten niet kan evolueren. Zo
is bv. Raldes zelf tot een ande
re benadering gekomen van de
oude Denderloop in Dender
monde.
Waar we aanvankelijk een
demping voorstonden tussen
de Vlasmarktbrug en het Saske
pleiten we sinds een paar jaren
voor volledig behoud van de
oude Dender. We menen dit te
kunnen motiveren met de
«zeldzaamheidswaarde» van
een stedelijke waterloop, zo
wel in esthetisch als in rekrea-
tief opzicht. We bedoelen: opi
nies kunnen en moeten zich
soms wijzigen, maar dit dient
op gekontroleerde, gemoti
veerde wijze te gebeuren!
Tenslotte nog een woord van
dank aan de vele invullende
kandidaten, al dan niet verko
zen, die ons bijkomende in
lichtingen verstrekten omtrent
konkrete milieuknelpunten.
Anderen stelden dan weer vra
gen... Op die wijze groeit een
gezonde wisselwerking tussen
politici enerzijds en een (poli
tiek onafhankelijke) aktieg-
roep anderzijds. Het leefmi
lieu ten bate!
namens RALDES
S. Van Nuffel en W. Jacob
(leden dagelijks bestuur)
Als S.P.-verantwoordelijke
voor Wieze las ik vorige week
in dit blad de persoonlijke
reaktie van onze lijsttrekker
Vlassenroot betreffende de
uitslag der gemeenteraadsver
kiezingen van 10 oktober j.l.
Mijn persoonlijke reaktie hier
over?
Waarom zou het uitsluitend de
schuld van Wieze zijn dat wij
geen 4 zetels behaalden?
Nochtans, bij het tot stand ko
men van de fusie was Wieze de
eerste om voor te stellen met
Lebbeke en Derbelle politiek
samen te werken! Dit werd
zowel in 1977 als 1978 door mij
persoonlijk voorgesteld te
Lebbeke! De vrienden van
Lebbeke hadden geen tijd om
mijn voorstel aan te nemen
gezien hun talloze groeperin
gen voorrang moesten genie
ten. Zo kwam er van politiek
voeren tussen de 3 gemeenten
weinig in huis bij de SP!
Slechts enkele vergaderingen
gedurende 6 jaar, geen enkel
politiek kontakt tussen bestuur
gemeenteraadsleden en
O.C.M.W. lid. En dan, 6
maand voor de verkiezingen,
schiet de S.P.-Lebbeke plots
wakker. Persoonlijk wenste ik
dan ook geen kandidaat meer
te zijn. het is slechts op her
haald aandringen van het fede
raal bestuur dat ik nog één
maal mijn kandidatuur stelde.
En persoonlijk wenste ik in
geen geval aanspraak te maken
op een nieuw O.C.M.W.-man
daat!
Dat onze vrienden van Wieze
niet zo strijdlustig naar de ver
kiezingen togen ligt voor de
hand! Immers, het S.P.-be
stuur van Lebbeke eiste for
meel dat Wieze in geen geval
aanspraak mocht maken op
een O.C.M.W.-mandaat! Per
soonlijk hoop ik nu dat de
vrienden van Lebbeke zich
ernstig zullen bezinnen, hun
eigen mogelijke politieke fou
ten opsporen, ten einde hen in
de toekomst te vrijwaren van
politieke ontgoochelingen.
William Maes
Verantwoordelijke S.P. Wieze
door Wouter Vloebergh
Vroeger plachten de allerminst vrome, zéér verpau
perde en in schamele optrekjes van een ase achter
buurt hokkende werkers aan den bassèng over 't
water hun schoofzak te verorberen, of ze stoomden
de Schelde over naar Hemiksem en Hoboken. of ze
hielpen sigaren aanmaken voor de deftige burgers.
Nu sleutelen ze militant aan der kameraden vorming,
snuisteren z'in paperassen waarin sierlijk beschre
ven staat hoe kollektivistisch de gezondheidszorg wel
hoort aangepakt of, nóg straffer, infiltreren in de
gemeenteraad van menig boerendorp of, allerstrafst,
bevlekken het kaduke blazoen der katholieken met
hier en daar een schepenschap. De charme van
socialistische sjofelheid is afgeslist tot het reikhalzen
naar rijkdom: het roje proletariaat van Kruibeke en
Lokeren moet zich er wel voor hoeden, niet in 't
gemeentehuis een kaartje te gaan leggen, zulks ge
beurt bij voorkeur in 't Volkshuis, in een nog
authentieke rookwalm die naar 't portret van Moy-
son, Anseele of, jaja, Willockx opkringelt.
Vroeger heette het hèiligschennis dat weliswaar nog
een béétje misdienende. maar zwèèr door hun oor-
logse gedweep met een ènder ideaal bezoedelde
onderwijzers, witte boorddragers en andere klein
burgers aan politiek begonnen te doen. Zó fel echter
verhieven de flaminganten hun stem op kleinkunst-
avonden, pseudostudentikoze cantussen en in mar
sen of betogingen dat het dra tot in de vlakbij de
kerktoren bijeentroepende gemeenteraden begon te
daveren. Oostfrontstrijders strandden op Stekens
awoertgeroep, dat wel,"maar na het vertelselken dat
Maurice De Wilde opdiste omtrent Leemans, Van
Dorpe en Van Severen beukten de ooit eens héél
gehate fanatiekelingen nog méér robuuste deuren van
Belgisch gebléven kabinetten open. De opstandigheid
van Sturm und Drang-boyscouts werd getemperd tot
trikolore instemming: ze verwisselde van gedaante én
van behuizing, voortaan dus in de tempels waar nog
immer de portretten van de koninklijke familie onder
het glitterlicht van té dure luchters prijken, en niét
de beeltenis van dokter Borms of pater Brauns.
Vroeger namen de fabrikanten van wie pas na hun
dood aan het licht kwam dat ze framassons waren
vrede met het ronddelen van suikerklontjes in een
Wase randgemeente. Verder dan hockey of tennis
spelen, verontwaardigd doen over de fïskale wurg
greep waarin de kommersanten gekneld raken of met
andere Rotariërs aanzitten aan het banket reikten de
ambities van de blauwe breiers of brouwers niét. Tot
de kerkgaande kompanen aan het ruziën gingen in
Temse en Waasmunster en de liberalen een flard
macht in hun schoot zagen dwarrelen: het renaissan-
cekasteel in Waasmunster waar vervolkste volgelin
gen van de Neve de Rode en de Lovinfosse straks
zetelen zullen heet héél toepasselijk Blauwendael.
Vroeger werden de ingedutte Wase vlekken bestuurd
door barons of notarissen die, nobel als ze waren, zo
nu en dan een caritatieve geste deden én er zorg voor
droegen dat kantschool, klooster of rustoord gul
betoelaagd werden (de term sponsorship kiemde pas
op toen de werkman écht geld begon te verdienen).
Maar aan het uitsterven is de generatie die nog over
de naastenliefde van dynastieën als Vilain XIV in
Bazel, Annez de Zillebeke in Kruibeke, de Broucho-
ven de Bergeyk in Beveren en Melsele, Thuysbaert in
Lokeren en Stekene, Boëyé in Sint-Niklaas en Kallo
of Van der Gracht in Sinaai weet mee te spreken. Nu
het Wase streekbier nog enkel kunstmatig klotst
terwille van retro en zo moeten brouwers als Paul
Goossens in Vrasene. Paul Van Goethem van Steen-
dorp en Armand De Baer uit Sint-Niklaas een ferme
deuk in het elektorale biervat inkasseren.
Vroeger, maar niet zó lang geleden, kabbelden de
laatste politieke dynastieën endgültig weg en tegelijk
doemde een kolonie angry young men op, bij voor
keur bij de socialisten en vlaamsnationalisten. Maar
ééuwig jong blijven die sloebers niét en hun boosheid
vermag enkel nog te weerklinken als ze - node - aan
de overkant van de macht postvatten: Fonny dus in
Temse, en Freddy in Sint-Niklaas en verre omstre
ken, allebei van de eerst tot BSP, later tot SP
omgeturnde Werkliedenpartij; én, in Sint-Gillis, Ro
bert Van Duyse. die wel het merendeel van de Klingse
klompenmakers op zijn Vlaamsgezinde hand mag
hebben maar niet meer zó jong is. Nelly Maes
inkarneert dan weer uitgerekend niét wat met -angry
young man» bedoeld wordt: haar boosheid is sedert
een week of twee gekoeld, haar jeugdigheid werd een
paar dagen vóór kiesdag door het cstablishmentblad
Libelle geëtaleerd en schemert dus tot bezadigdheid
weg en. al stond ze dan zo vaak haar man. ze behoort
tot het andere geslacht.
Het Oostfrontpark in Stekene. Wordt de ene helft nu
bedevaartsoord, de andere zaailand? (zie ook de
bijdragen over de toestand in politiek Stekene'
(archieffoto)
Jeugd en boosheid in de Wase politieke gelederen, je
moet er tegenwoordig met een loep naar speuren. Ach
ja, de konjunktuur was geschikt voor een Beverse
groene dame en heer. Maar voor de rest valt het op
dat het vooral bij de partij waar je dat voorheen
allerminst verwachtte dènig aan het zinderen is. De
kristendemokraten van Waasmunster vertonen nei
ging tot gespletenheid, hoewel het ongenoegen zich
daar bij een paar terzijde geschoven ouderen mani
festeert. De kristelijke jongeren van Temse. aange
voerd door Luc De Ryck (wiens vader Albert nog
burgemeester was) doen een nieuwe wind waaien,
maar aan heuse boosheid hoef je je niet te verwach
ten. vooralsnog. Jong zijn ook dat handvol onafhan
kelijke Sint-Niklase CVP-ers, maar Werner Rogiers
en Roel De Jong zullen pas écht boos worden als ze
over zes jaar géén schepen mogen worden. Echte
angry voung men? In het Land van Waas weggesplin-
terd tot in een paar onbeduidende linkse forma-
tietjes.
Goed dat de vrouwen in opmars zijn, óók in de
schepenkolleges: Marie-Thérèse Maes in Waasmun
ster, Georgette Van Wouwe wellicht in Lokeren,
misschien Godelieve De Meyer in Sint-Gillis, enkele
VU-dames rukken op in Kruibeke, vermoedelijk mag
Christiane De Saegher schepen blijven in Stekene en
Jeannine De Boever doet moeiteloos haar tweede
termijn uit in Sint-Niklaas; en ook de tijd van
Jacqueline Baetens in Lokeren of Kristien De Rop in
Sint-Niklaas komt nog wel.
Als 't straks oudejaar geweest is zal men bij de
eedaflegging (op z'n Belgisch dus, en déftig, mensen
van de Volksunie!) heel evident konstateren dat de
vroegere burchten volop afbrokkelen; de nieuwe
heersers zullen, gestild als ze zijn in hun honger, hun
militant taalgebruik van lang geleden en onlangs
inslikken. In de wandelgangen zullen er wat snugge-
ren bedeesd doen opmerken dat Wouter Vloebergh
toch schone stukskes kan schrijven én dat het
verorberen van pomkoek mè fondang (zoals Jefke
Burm dat zo smakelijk kon) in onbruik is geraakt.
Maar zullen de flamingantische scouts uit Sint-
Niklaas die nu meeëten Tan ons aller pomkoek dra
gaan pleiten voor het opnieuw neerheien van vismijn,
kiosk en lindebomen? Kunnen de roje en vlaamsna-
tionale milieuvrienden uit Kruibeke écht niets aan de
tewerkstelling doen of blijven ze zich alléén om het
lot van de kerkuilen bekommeren? Slaagt de gelijmd-
schizofrene koalitie van Stekene erin, de kloof met de
bevolking te dichten nu de dorpelingen daar geen
barst meer verstaan van het politieke schaakspel?
Zaterdag trekt de Sinterklaasstoet van garagisten en
videoverkopers door de Stationsstraat van gebuisde
Ingrid Raemdonck. Die van Agalev zoeken beschut
ting onder het heimwee van lindebomen. Benieuwd
ben ik of de sponsors van deze kommerciële kavalka-
de in Sint-Niklaas pomkoek te grabbel zullen gooien.
En of er fondang bij is.
15 oktober, en in de lokale pers het relaas van een
partijpolitiek klapstuk vol professioneel vertolkte
effektrollen; een voortreffelijk gemimde. nauwe
lijks nog gesouffleerde boulevardklucht, eigenhan
dig en een hele tijd al geschreven door de voor
naamste protagonisten themselves. Een lege parter
re en enkel, verspreid over de benedenloges. het
tolerant gedoogde proletarische persgepeupel om
de abele harlekinade met ijver en in fait-accompli-
stijl voor de afwezige ticketbetalers te verslaan.
Vooral de foto's van breed blootgelachen denturen
treffen mij nu, en het is verrijkend en heilzaam even
enkele (bij voorkeur «De Voorpost»-)bladzijden
terug te slaan. Tot 7 mei b.v. Toen berichtte ik over
een vier dagen eerder door de VU gehouden
politiek kollege betreffende kuituur, onderwijs en
sport. Vooral Daan Anthuenis en de 'eminente' ex-
europarlementariër Maurits Coppieters trokken
hard van leer tegen de toenmalige CVP-SP-koalitie
Even bloemlezen: -Er is zes jaar geen kultuurbeleid
geweest in Sint-Niklaas.'», vond Daan Anthuenis.
Bij ons in Sint-Niklaas is het geen krisis, het lijkt
meer op een faillissement». Voormalig kuituursche
pen Theofiel Heyndrickx zou zijn kommissies voort
durend belachelijk hebben gemaakt, een expliciet
inkoherent beleid hebben gevoerd en bovendien
kultureel totaal ongevoelig zijn. Het was allemaal
terug te brengen tot onbekwaamheid, een gebrek
aan verbeelding, luiheid. Anthuenis hekelde ook
zeer fel de machtsjaloershcid tussen de schepenen
en de enige machtskoncentratie waarbij gemeente
raad. jeugdraad en beheerraad -nog slechts schijn-
lichamen», zijn Enkele waarderende mondhoeken
toch voor de SP: die heeft haar tienpuntenprogram
ma voor sport tenminste gerealiseerd. Maar de
C.V.P., nee, zelfs met de beste wil van de wereld
kon Anthuenis het CVP-kultuurbeleid niet met één
goed woord bedenken. Furieuze aantijgingen en
vaststellingen, ja, gedekt door een mitrailleus vuur
werk aan zo leek het wel gemeende, absolute
adjektieven.
Binnen de nieuwe stadshuishouding neemt op de
stoel van Theofiel Heyndrickx nu Daan Anthuenis
plaats. Het staat buiten kijf dat de man als germa
nist. oud-kultuur-attaché en uitgever terzake vol
doende bevoegd is. maar het is afwachten of zijn
partij en hij vanuit hun bijna potsierlijke minder
heidspositie (de toewijzing \an het Intergem-voor-
zitterschap was tussen haakjes een CVP-stunt: de
bevoegdheid hiertoe lag theoretisch elders) ten
eerste iets zullen ondernemen en ten tweede iets
zullen vermogen tegen wat zij op 3 mei jl nog zo
hemeltergend vonden Blaast Anthuenis de kulture-
le raad nieuw leven in (zelfstandig adviesorgaan,
eigen dotatie... zal hij het beleid wél samenhang
en evenwicht kunnen geven, de raden depolitizeren
en ze een meer dan louter voorbereidende of
advizerende funktie toebedelen? Of laat het CVP-
VU-scoutshuwelijk bij voorbaat al de kampleider té
duidelijk de kans de weinige welpjes uit het vreem
de vendel weg te intimideren? Verkrachting is in
een huwelijk énkel theoretisch een strafrechterlijk
feit.
Tot daar Anthuenis. Flagranter is het gesteld met
Maurits Coppieters die op voornoemde perskonfe-
rentie woordelijk het volgende stelde:
••Het hele schepenkollege en bijgevolg elke beleids-
raad wot dl zwaar overschaduwd door een soort van
Aztekenopperman. Met een Lodewijk de Veertiende
allure maakt die man elk groepswerk kleurloos; elke
persoonlijke inbreng legt hij zonder veel kommen-
taar naast zich neer. Er is maar één macht, één grote
zon waarnaar iedereen moet opkijken. Wat betreft
het leiden van een gemeenteraad hebben wij één van
de slechtste burgemeesters van heel Oost-Vlaande-
ren!» Coppieters mag dan nog van oordeel zijn dat
een koalitie van verliezers goed kan zijn voor de
demokratie de kiezer zal dat in '88 wel zelf
uitmaken tegen deze stelling is zijn houding van
10 oktober stotend. Een dergelijke tweeslachtigheid
is plat en indecent en getuigt van een buitensporig
gebrek aan zelfsrespect.
Met een Aztekenopperman met ondemokratische
Lodewijk de Veertiende-allures stapt men des uiter
sten noods nog wél in een koalitie: men slaat echter
nooit, uitbundig als een dronken Pallieter, lachend,
de armen om zijn schouders. Dat. mijnheer Coppie
ters. dat nooit! Of was het dan uiteindelijk toch niet
meer dan een hoogst schijnheilig spiegelgevecht!?
Leo DE BOCK
Wordt Maurits Coppieters dan tochr*5Chepen? Ver
moedelijk wel. want nieuweling Mare Huys lijkt wat
té nieuw om meteen al in die funktie aanvaard te
kunnen worden. Hoe lang zou schepen Coppieters
het volhouden? «Een poos» wellicht, en nadien kan
dan eventueel Jan Verniers of Nelly Maes schepen
worden, want als deze regering tuimelt en er
opnieuw verkiezingen worden uitgeschreven moet
men er ten zeerste mee rekening houden dat de VU
tenminste een parlementariër verliest in het Waas
land. Nelly Maes was overigens gekoöpteerd en niet
rechtstreeks verkozen. Nog een mijmering: stel dat
Jan Verniers een stedelijk mandaat verkiest boven
een nationaal, je weet maar nooit, dan zou Daan
Anthuenis in de kamer van volksvertegenwoordi-
gers kunnen geloodst worden. Zou. want Anthuenis
heeft bewust voor zijn schepenambt gekozen, en je
mag dus met een zekerheid grenzende waarschijn
lijkheid stellen dat hij dat zes jaar lang zal blijven.
Indien niet dan grijpen we wel terug naar dit
nummer van 22 oktober 1982 en gaan aan het
citeren.
W.V.
Sint-Niklaas. Daan Anthuenis en Freddy Willockx
SP en VU wisselen stoeltjes in de gemeenteraad
(hmc)
