Waar de noot het hoogst is,
is Jeggpap nabij
Twintig jaar jazz in Dendermonde
Pools ensemble koncerteert te Aalst
Jeugdhuis 't Klokhuis
met Gerry Hallom
en John Bowden
te Hamme
In memoriam
Frans Saeys
Jean Blaute
te Sint-Niklaas:
weinig volk,
goed koncert
26 - 29.lU.iyb2 - ue vooiposi
cellist
ig startte hij zijn
Muziekakademie
op zijnj
aeys in
is blok-l
r nooitT
kennis!
ig heeft
n Brussel.ldente
Symfoniéjt ze,
«Hand in doen
Dat ook de viering «Twintig Jaar Jeggpap», georganiseerd door Honky
Tonk iets speciaals zou worden, besefte iedereen die ooit met de Jazzclub
in aanraking is geweest. Het werd een drieluik met een officieel gedeelte
op het Dendermondse stadhuis, een «knus» etentje met zo'n honderd
mensen en nadien een soort galakoncert in zaal Koningshof met Memphis
Slim als gastvedette. Deze triptiek mocht gezien, geproefd en gehoord
worden, zodat ook deze keer alles in de ondertussen bekende Honky
Tonkplooi viel.
De voornamen van deze muzikantenvormden indertijd het eigenaardige «Jeggpap»:
Jan Heuvinck, Emiel Leybaert, Guido Schreyen, Gilbert Heuvinck, Piet Heuvinck,
Alayos Van Peteghem en Philemon Heuvinck. (v)
Op het stadhuis
Het heterogene gezel
schap dat zich ietwat on
wennig in de gang van
het stadhuis ophield
moest door de man van
dienst zachtjes naar de
aula geloodst worden.
Uiteraard stond daar
niet alleen een podium,
wat logisch is voor een
jazzklub, maar ook een
spreekgestoelte en men
moest voorzitter Piet
Heuvinck met man en
macht tegenhouden of
hfj ging de mikro's tes
ten. Voorlopig moest hij
echter braaf achter de
tafel blijven zitten ter
wijl burgemeester Cool
de Honky Tonkfamilie
op zijn stadhuis welkom
heette. In zijn korte toe-
(en niet de aula) indui-
kelde om daar de verfris
singen tot zich te laten
komen. Hier en daar
werden nog wat senti
mentele foto's getrok
ken, zoals van de jon
gens die indertijd de
naam aan het orkest ga
ven en burgemeester
Cool wou toch even de
lege kader laten zien die
nu in het kabinet van de
stadssekretaris staat.
Enkele tijd tevoren was
er iemand met de in
houd, in casu een klein
maar waardevol schil
derijtje, verdwenen. De
brave ziel was er echt
van gedaan. Ondertus-
san echter had iedereen
al eens in zijn stoel mo
gen zitten, waren ver
schillende guiten gepor
tretteerd met de burge
meesterlij ke telefoon in
de handen en waren de
glazen geleegd.
Praten en drinken is
echter niet genoeg,
daarom trok men in
groep naar een bekend
Dendermonds restau
rant om daar ook de in-
Nee, dit zijn nu eens niet de nieuwe schepen, al zouden sommigen dat kunnen
veronderstellen. Burgemeester Cool en schepen Dierick flankeren hier Honky
Tonkvoorzitter Piet Heuvinck die misschien wel ambitie heeft maar voorlopig de lakens
in de bunker blijft uitdelen (c)
nerlijke mens te verster
ken. Er stond de deelne
mers immers nog een
lange avond te wachten.
Vermits er daar ook een
mikro voorhanden was,
zei de voorzitter nog en
kele woordjes, werden
de spijzen en dranken in
snel tempo verorberd,
werden er nog wat foto's
gemaakt en verhuisde
iedereen tegen negen
uur naar het Konings
hof om* er na een regen
achtige wandeling opge
wacht te worden door
Memphis Slim. in Den
dermonde helemaal
geen onbekende.
Koncert
Deze voortreffelijke mu
sicus wist snel de onge
veer zeshonderd aanwe
zigen in zijn ban te krij
gen. Is het Koningshof
misschien een verouder
de en zelfs lelijke zaal,
voor manifestaties als
deze, is ze zeker nog ge
schikt.
Jeggpap haalde ook nog
eens fors uit en na het
tweede optreden van
Memphis Slim werd
plaats geruimd voor een
jammsession, waaraan
de vroegere leden van de
band konden deel
nemen.
De eerste die echter het
podium beklom was de
zwarte Amerikaan die in
Europa woont. Hij speel
de gauw-gauw zijn stuk
je samen met Jeggpap
en verdween toen kom
pleet uit het Dender
mondse. Een ganse
reeks vroegere, maar
ook huidige «vedetten»
passeerde toen op de
bühne. Niet alleen moes
ten de vier Heuvincks-
kes nog eens samen op
het podium staan. Mon
dan nog wel als pianist
en later als
zijn vocals waren ze
blijkbaar vergeten
Jan stond er met een pas
geblonken trompet en
Piet vonden ze niet. Het
werd nog een gezellige
avond met soms eigen
aardige muziek, met ei
genaardige verzoek
nummers en eigenaardi
ge samenstellingen van
het orkest. Zangeres Jo-
sac, in het burgerleven
Josée Van Droogen-
broeck, performeerde
ook en dat bleek alweer
een groot sukses. Deze
keer kon ze dus wel de
maat houden... Guido
Schreyen speelde nog
eens en Alajos Van Pete
ghem ook, gevolgd door
nog anderen die ooit de
sound van Jeggpap vol
speelden.
De sfeer en de rook wa
ren er om te snijden, de
mensen konden er blijk
baar niet genoeg van
krijgen. Hier en daar be
gonnen slachtoffers te
vallen en de morgen zat
reeds in de lucht toen
enkelen nog tevergeefs
probeerden om een nieu
we Kroegentocht te be
ginnen. Dat jazz niet al
tijd vroom is, wisten we
allang. De dag nadien
gingen we rally rijden,
maar dat was blijkbaar
voor sommigen te veel in
één weekend.
Honky Tonk en Jeggpap
doen ondertussen naar
stig verder. Het pro
gramma ziet er nog best
leuk uit en Jeggpap zien
we terug op de nieuw
jaarsfuif. We moeten
echter zo lang niet
wachten om jazz te ho
ren. Nu zaterdag is er al
een nieuw koncert in
Honky Tonk. Jeggpap
trekt verder op zoek
naar elke Vlaamse zaal,
kroeg of klub waar nog
niet werd gespeeld en zo
zullen er maar weinig
meer zijn. Jeggpap en
Honky Tonk vormen een
mooie familie, dat heeft
dit jubileum weer
getoond.
Mare De Backer
Mon Heuvinck, momenteel sekretaris van de Honky Tonk Jazzclub, was vroeger ook
nog pianist en bassist van Jeggpap. Vocals deed ie ook nog en hij heeft er nog geregeld
sukses mee. Mon blijft een van de steunpilaren van jazz in Dendermonde. (c)
spraak wees hij op de
belangrijke rol die Jegg
pap in zijn stad heeft
gespeeld. Niet alleen is
het orkeBt de geestelijke
vader van de jazzklub,
maar onrechtstreeks de
oorzaak van vele gran
dioze manifestaties in de
streek zoals de kroegen
tochten, de jazzboten en
de festivals, evenveel or
ganisaties die van Den
dermonde Vlaanderens
belangrijkste jazzcen-
trum maken. Jeggpap is
nog altijd een beetje de
ziel van Honky Tonk, zei
hij en hij noemde het
orkest Dendermondes
belangrijkste ambassa
deur in binnen- en bui
tenland. Burgemeester
Cool vond dat Jeggpap
van Dendermonde een
bruisende stad heeft ge
maakt (waar hebben we
dat nog gehoord?) en dat
er daarom na de toespra
ken wel een glas brui
sende wijn mocht ge
dronken worden.
Honky Tonkvoorzitter
Piet Heuvinck schetste
het ontstaan van het or
kest waarvan hij zelf
nog deel uitmaakte en
sprak over de prachtige
samenwerking tussen
de klub en het orkest,
een samenwerking die
al vele rijpe vruchten
heeft gedragen. Nadat
Jeggpapleider Bert Heu
vinck heel schalks uit de
spreekhoek kwam en
iedereen had bedankt
die meegeholpen had
aan de uitbouw van zijn
orkest, deelde de burge
meester nog gauw enke
le «blijvende» aanden
kens uit, waarna ieder
een welgezind de gang
Ongeveer zeshonderd mensen in het Dendermondse Koningshof
voor de viering van «20 jaar Jeggpap». (v)
Op vrijdag 5 november
heeft te 20.30 u in de O.-
L.-V.-Bij8tandkerk te
Mij lbeke-Aalst een kon
cert plaats van het Pools
Kamerorkest, de «Capel-
la Bydgostiensis» o.l.v.
Wlodzimierz Szyman-
ski. Dit ingeschakeld in
een tournee doorheen
Duitsland, België en Ne
derland, een benefietreis
ten voordele van Poolse
kunstenaars. Het kon
cert wordt georgani
seerd met de entousiaste
medewerking van Tele-
dienst, CMBV, Jebron,
de Jong Ekonomische
Kamer Aalst en de Scho-
la Cantorum Cantate Do
mino van het St.-Maar
teninstituut met als
koórdinator Peter
Leroy.
De Capella Bydgostien
sis werd opgericht op
initiatief van de direk-
teur van de «Filharmo-
nia Pomorska» en be
staat uit een madrigalis-
tenensemble, een ensem
ble voor oude instru
menten en een kameror
kest.
De Capella brengt naast
vanzelfsprekend Poolse
tevens Italiaanse, Fran
se, Tsjechische, Slo
waakse, Joegoslavische,
Engelse, Duitse, Russi
sche en nog andere mu
ziek. Men maakt daarbij
gebruik van historische
instrumenten als blok
fluiten, pommer8, dul-
ciana, sourdines, krom
hoorns, portatief orgel,
psalterium, positief or
gel, regaal, klokken
e.a.m.
Deze Capella is vaak op
de radio te beluisteren,
liet reeds heel wat platen
opnemen, treedt op voor
de televisie en heeft
reeds enkele films ge
realiseerd.
De Capella, komend uit
Bydgoszcz, heeft een
drukke aktiviteit en ver
zorgt ook koncerten in
arbeidersmiddens. We
gens haar geslaagde op
tredens in tal van Euro
pese landen geniet de
hoge waardering van
kenners. Ze nam reeds
herhaaldelijk op in «Mu-
sica Antiqua Europae
Orientals» en bij de festi
val week van Wroclaw.
In ons land koncerteert
ze op vrijdag 5 novem
ber te Aalst, op zondag 7
te Hoboken, op maandag
8 te St.-Niklaas en op
dinsdag 9 te Kapelle-op-
den-Bos. Nadere kon
cert plaatsen zijn Göttin-
gen (BRD), Sleeuwijk,
Raai te, Arnhem en Ol-
denzaal in Nederland.
Nadere informatie kan
U krijgen bij Peter Le
roy, Baron Moyersoen-
park 4 te 9300 Aalst,
(053-70.40.44) of Dirk
De Groeve, Dirk Mar-
tensstraat 38 eveneens
te Aalst (053-21.19.17)
of bij «Azymuth», Room-
straat 43 (B 7-8-9) te Lo
keren (091-48.49.86V
Het materiaal waarvan Gerry Haiiom en John Bowden
gebruik maken komt grotendeels uit de rijke bron van
liederen en verhalen van de Australische kuituur. Een
kuituur die zich ontwikkelde met en zich spiegelde aan de
diverse ervaringen van de eerste bewoners van dit konti
nent: de pioniers.
Liederen van mensen die
zich vestigden in een on
herbergzaam land, in eer
ste instantie bannelingen,
dwangarbeiders, struikro
vers en andere kriminelen
die God noch gebod ken
den en nooit iemand als
hun meerdere zouden er
kennen.
Ofschoon er overeenkom
sten zijn met ervaringen in
de Amerikaanse «Far-
West», hebben de liederen
uit de Australische traditie
toch een geheel eigen iden
titeit. De liederen zijn ge
schreven door mannen en
vrouwen die weieens waar
een hard bestaan leiden
maar die ook een harts
tochtelijke loyaliteit jegens
vrienden en buren kenden.
Men was op zichzelf en de
natuur aangewezen in de
«struggle for life», met als
grootste vijand de elemen
ten die dit land lange tijd
overheersten. Mensen met
een ironisch gevoel voor
humor, droog, sarkastisch
maar ook goed voor een
gulle lach in de schaarse
Frans Saeys, cellist, die zijn stempel drukte
op de Aalsterse muziekakademie.
16
29 i
br
is de I
De
kan i
H
irs, o[
jtober
Op maandag 25 oktober werd ter ere van de cellistL q
Frans Saeys (overleden op 3 februari 1982) een «iiu
memoriam» gehouden in de feestzaal van het stad-!:
huis. f °p
Frans Saeys werd geboren te Aalst op 30 decembei^van 1
1919. Van zijn vader leerde hij het beroep vanfcraars
marmerbewerker. Alhoewel hij dit beroep heel zijd waai
verdere leven uitgeoefend heeft, scheen dat toch zijnjr ge li
wensdroom niet te zijn. Op drieëntwintigjarige leef- prjjs
tijd beëindigde Frans Saeys zijn studies voor cello enjj
contrabas aan het Koninklijk Muziekconservator, q
rium te Brussel. Datzelfde jaar fer -;;~
loopbaan als muziekleraar in de
van Aalst, waar hij gedurende 40 jaar zijn liefde
bezieling voor de muziek overgedragen heeft op
leerlingen. Rond de jaren '60 begon Frans
diezelfde akademie als eerste met een kursus
fluit. Zijn muzikale aktiviteiten zijn echter
beperkt gebleven tot het doorgeven van zijn
aan anderen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog
Frans Saeys gespeeld in verschillende kwartetten
in het orkest van het Alhambratheater van
Later is hij aktief üd geweest van zowel de
«Door Eendracht Groot» als de Harmonie
Hand» en de Harmonie «Kunst en Vermaak» van giorj{
Aalst. Deze man heeft dus ongetwijfeld zijn steentje' -p(
bijgedragen tot het kulturele leven van onze stad
Zijn overlijden betekende bijgevolg niet alleen eenl°
zwaar verhes voor zijn familie, maar ook voor de1 c'e
Muziekakademie en de verschillende muzikale ver-hwe j
enigingen van Aalst. I, ni
Er bleef maandagavond dan ook geen stoel onbezet.bs vc
Tot de aanwezigen behoorden o.a. zijn naaste fami-'n n
he. de h. H. Van Santen, Direkteur van de Muziek-p y
akademie, de h. M. Crombeen, Voorzitter van de0mse
Be8tuur8kommissie van de Muziekakademie, de h..
P. Eehans, Voorzitter van de Symfonie «Door Een-r*
dracht Groot» en de h. H. Verstraeten, dirigent vanode c
de Harmonie «HAnd in Hand», de h. J. Caudron,1 Ult)
gemeenteraadslid en de h. R. Ladeuse, hd van detevelt
Bestuurskommissie, heten zich verontschuldigen, listen
Het gebeuren werd ingeleid door de h. H. Vang vol
Santen. Hierbij vroeg hij aan het pubhek om uitQ y
eerbetoon voor F. Saeys, niet te applaudiseren tus--r jc,
sen de verschillende optredens van het eerste gedeel-f
te van het programma. F®\
De werken die in dat deel naar voren gebracht'tssla<
werden, lagen volledig in de sfeer
memoriam».
Jan Wellekens vertolkte «Kol Nidrei» van M. Bruch—
en Rik Hendrix het largo uit de 3* Sonate van a £(J]
Vivaldi ter nagedachtenis aan hun overleden gelief-,
de leraar cello. Het eerste werk was een lieveling8-|00
hed van Frans Saeys.
Het kamerkoor o.l.v. de h. H. Slagmulder zong vier
toepasselijke liederen en de h. J. DUoir speelden woi
fragmenten uit de Franse Suite van J.S. Bach op het» J4
clavecimbel. Dit was het dan voor het eerste deel. Hetw^g
tweede gedeelte van het programma werd volledigj
verzorgd door leerlingen van de Muziekakademie;
van Aalst. Het eerbetoon dat wijlen Frans Saeysr
maandagavond te beurt viel, heeft aangetoond dat|n
hij een Aalsterse musicus is die niet vlug vergetenjeru
zal worden. jmid<
B B. ldoe
momenten van veiligheid
en geborgenheid.
Sinds twee jaar werkt Ger
ry in Engeland en in een
verrassend korte tijd ver
wierf hij zich in de Engelse
folkscène een goede repu
tatie als zanger en muzi
kant. Tijdens de zomer van
1981 was hij te gast op niet
minder dan twaalf belang
rijke Britse festivals.
Eind 1981 besloot Gerry
voor het Europese konti
nent samen te werken met
John Bowden, die eerder
dat jaar op Gerry's debuut
elpee «Travellin» down the
Castlereagh» (Fellside re
cords) meespeelde.
In 't Klokhuis is het hun
eerste optreden op het vas
te land.
Dus het is een unieke gele
genheid om op 10 novem
ber 't Klokhuis, Ringstraat
65, 9160 Hamme binnen te
springen.
P.V.G.
Inkom:
70 fr. in voorverkoop en
CJP
90 fr. aan de kassa.
pget
|e O'
|le, i
li di
berd*
eten.
an e
toep
roep
foeg'
let
«Jullie klinken ais een massa», schertste Je^ur is
Blaute toen hij vorige week in de stadsschouwbul Cr
van Sint-Niklaas voor een eerste bisnummer wekere
teruggehaald. jesp
We schatten dat er zo'n zes- begeleid door John Ruoci^uu
tigal mensen het optreden op saxofoon.
van Jean Blaute, vooral ge- Jean Blaute voert ook ti
kend als ex-lid van de Centi- kens een speciale gast
meters, hebben bijge- tonele: ofwel is dat Ra;
woond Laat één ding met- mond, Urbanus, Johan Va J
een duidelijk zijn: Jean minnen of Philip Cathérin
Blaute is een uitstekend Voor Sint-Niklaas was
muzikant die in de eerste keuze op laatstgenoem
plaats op de gitaar, maar gevallen, zoals ook enig
ook achter het orgel en de zins in de verwachting!
piano uitstekend werk le- lag. Cathérine is een uitsl
vert. Ons is het trouwens kend gitarist, hoewel zi
opgevallen dat vooral de eerste nummer nog
nummers met Blaute ach- - tegenviel. Het gedeelte
ter de piano tot de meest de pauze, zo leek het on
genietbare behoorden. Een was immers beter
verademing als het ware te- Het weliswaar karig opg
gen al dat elektrisch ge- komen pubhek heeft Jei
weld, want Jean Blaute Blaute tweemaal terug
heeft voor deze tournee een het podium gehaald. Ja
keure aan uitstekende mu- bedankte met een numro
zikanten rond zich ge- van Billy Preston en
schaard Evert Verhees bij- blues van Cathérine
voorbeeld, om maar één Nummers uiteindelijk d
naam te noemen. Een man ons nog best zijn bijgebl
die wordt omschreven als ven, gewoon omdat ze tot
één van de beste, zoniet de meest genietbare van
beste bassist van België avond behoorden. Laat d4
Twee door Verhees ge- maar een zestigtal menatf
schreven nummers konden het koncert hebben bijgt
er trouwens ook af. Ver- woond, ze zullen er g«|
hees ruilde daarbij de gi- spijt van hebben gehad
taar voor de piano en werd (1*^
