Jozef De Kegel, allerlaatste
Meldertse oudstrijder
Affligems Allerheiligenfestival
beter dan ooit
Aalstenaars
stellen tentoon
in «Netwerk»
Fotografievermelding
voor Waasmunsteraar
Cartoonist Ernest Metz weer uitverkoren
Voor God
en Evenmens
brengt
3 «De Mens Wikt»
Theater Rhetorika Zele
met «Zeel, hoeveel joar es 't geleen
ue voorpost - o.i i.iao*
«Boosaardige figuren uit de volksverhalen» ofte heksen, vampieren, weerwolven, duivels, zeemeer
minnen en saters, daarrond is de vijfde internationale kartoenale van Beringen, die nog tot 21
november in het casino (Kioskplein 25) van de mijnstad te bekijken is, opgebouwd.
Voor deze manifestatie werden 91 werken geselekteerd en daaronder o.m inzendingen van
Brasser en nog zeven andere laureaten van de Wereldkartoenale in Knokke-Heist. Ook de drie
tekeningen van Sint-Niklazenaar Ernest Metz, als medewerker verbonden aan ons blad, werden
weerhouden. Eén van zijn inzendingen wordt hierbij afgedrukt. (wv)
Het veertiende Allerheiligenfestival, georganiseerd door VTB-Affligem
werd een meevaller van formaat. Aan de vele aktiviteiten werd inderdaad
massaal deelgenomen. De weermaker was Laurens Van der Schueren en zijn
staf medewerkers inderdaad gunstig gezind en bovendien waren er redenen te
over om te vieren.
De koninklijke toneelkring
«Voor God en Evenmens» is
dit jaar 90 jaar jong. Sedert
1892 brengt deze to
neelkring jaarlijks ver
schillende mooie produk-
ties op de planken
Op zaterdag 13, zondag 14,
vrijdag 19 en zaterdag 20
november opent de to
neelkring het nieuwe to
neelseizoen met de opvoe
ringen van «De Mens Wikt»
van A.J. Cronin.
Daar het zeker niet de op
dracht is van een to
neelkring om enkel blij spe
len te brengen, hebben zij
ditmaal bewust, gekozen
voor een ernstiger stuk,
zonder daarom in het dra
matische te vervallen. «De
Mens Wikt» is ongetwijfeld
een stuk dat door iedereen
sterk zal gewaardeerd wor
den, omwille van zijn diep
menselijke inhoud. Liefde
tegen hartstocht. Eerzucht
tegen roeping. Geloof tegen
ongeloof. Dit zijn de tegen
elkaar opgestelde elemen
ten in het gebeuren dat A.J.
Cronin in «De mens wikt»
ten tonele heeft willen
brengen.
Roger De Vos, Jan Van Ho
ve, Paul Engelbeen, Jean
Van Houteghem, Marianne
Van Mullem, Anne-Marie
De Pillecyn, Chris Van Ker-
schaver, en Claudine De
Waele zullen er in een puike
regie van Marcel Van der
Aa, zeker in slagen u een
zeer aangename en hoog
staande toneelavond te be
zorgen, en dit in een dekor,
uitgewerkt door de leden
van de «Nachtclub».
Kaarten voor de- opvoe
ringen van «De Mens Wikt»
zijn te verkrijgen in lokaal
«De Ring», tel. 47.75.85 of
bij de bestuurs- en spelende
leden. Toegangsprijs: 100
fr. 75 fr. voor C.J.P., kinde
ren onder de 16 jaar, hou
ders van een 3 pas.
(B.D.)
Naast toneel-, film-, mime- en muziekvoorstellingen
wil Netwerk ook plastische kunstenaars aan bod
laten komen.
Eon twintigtal Aalsterse kunstenaars stelt dan ook
tentoon van woensdag 10 tot en met zondag 14
november, dit in de meest diverse disciplines. Ver
koop gebeurt er niet, het gaat er om een kennisma
king met him werken. De tentoonstelling staat
volledig los van alle ismen en themata Gewoon
getoond wordt welke de resultaten zijn van de
kreativiteit van jonge Aalstenaars.
Werken mede: Raf De Smet (tekeningen), Karei
Kieckens (etsen), Patrick Kindermans (tekeningen).
Guido Muylaert (tekeningen op plastiek), Thessa
Goossens (juwelen), Marc Van Schuylenbergh (kera
miek), Luc Van Schuylenbergh (schilderijen), H. De
Schrijver (foto's), M. Van Schandewijl (foto's), Jan
Hutsebaut (schilderijen), Jef Dierickx en Lucienne
Van Sande (pentekeningen). Jan De Nijs (environe-
ment). Mare Polleyn (schilderijen), Hugo Klinck
(beeldhouwwerk), René Van Gijsegem, Johan Van
Geert (keramiek) en een aantal anderen,
deze eerse kollektieve tentoonstelling is toeganke
lijk op woensdag 10 november vanaf 20 u. bij de
vernissage en verder elke dag van 10 k 20 u.
LH
Men herdacht immers
900 jaar abdij AffLigem, 60
jaar VTB en 20 jaar plaatse
lijke VTB-aktie. Met daarbij
nog anderhalve eeuw brou
werij De Smedt, de brouwer
van de «Affligem» naar de
formule antiqua renovata.
Op vrijdag 29 oktober
opende e.h. Abt Joannes
Goetghebeur plechtig het
festival, niet zonder erop te
wijzen dat hem zowat het
gras voor de voeten was
weggemaaid wat betreft de
viering negen eeuwen abdij
Affligem.
Prof. dr. Frans Vyncke
van de RUG stelde, ieder
persoonlijk, de kunste
naars voor die «Landschap
pen van en rondom Affli
gem» presenteerden in di
verse disciplines. Het wa
ren Walter Billet, J.P. Cop-
pieters, R. De Waegenaere,
Clementina De Wit, Lieven
D'Haese, Annie Elpers, M.
Gysels, A. Schmidts, Fran-
qoise Pletinckx, Donald
Stockmans, Ronny Tan-
ghe, Patricia Van de Per re
en P. Van Holsbeeck.
Eregast was de dichter,
tekenaar, houtsnijder,
folklorist, monumenten- en
natuurbeschermer en
vriend van de abdij Bert
Van den Broeck, pas 65 ge
worden. TV-produktielei-
der Lambert Van de Sijpe
zag in Bert een gelijkge
richt en bezield man, reeds
aanwezig bij de eerste
boomplanting in 1968 en
stille bewerker van de klas
sering van het Neigembos.
Voor bescherming van tal
van dorpskernen zette Bert
zich aktief in en toen
schaalvergroting nog aan
de orde was ijverde Van den
Broeck reeds voor wat nu
de trend is, de kleinschalig
heid
Dom Stefaan Van de Put
te presenteerde een zeer
speciale bereiding van de
Affligem8e godendrank, de
cider uit zuivere kersen.
«Te drinken met mate.
doch wél regelmatig»! Niet
zonder een paar treffende
anekdotes waaruit onder
andere bleek dat wijnbou
wers steeds het beste van
het beste voor eigen ge
bruik houden, ook te Affli
gem schijnt dit het geval te
zijn.
Het geheel werd geïllus
treerd en opgevrolijkt door
Eugeen Van den Broeck,
broer van de gevierde, met
een reuze-knipwerk rond
Affligemse roofridders,
door Roger De Boeck met
een gelegenheidstafereel,
door direkteur-generaal
van de Opwijkse brouwerij,
Freddy Mertens die de lof
zong van zijn firma in volle
expansie en niet in het
minst door de «fluwelen
streling» o.l.v. Freddy Van
Goethem, verzorgd door
strijkers van de muzieka-
kademie August De Boeck.
Ook natuursierkunstenaar
Frans De Block, die mo
menteel drie voordrachten
houdt, «Breng de natuur in
huis» deed zijn duit in het
zakje.
Zaterdagnamiddag werd
een hoogfeest voor de kin
deren die Sint-Maarten en
Zwarte Piet vergezelden
van in De Matteyn naar de
abdij met o.a. vier (Waalse)
ezels en 's avonds tijdens
een geslaagd bondsfeest
werd met dia's en film uit
de tijd van toen door Karei
Witte teruggegrepen naar
tal van vroegere VTB-akti-
viteiten. Via een bloe-
menkwis, volgend jaar
viert Affligem 70 jaar bloe
menteelt, kwam men tot
prins Avilo de 14de (Theo
Van Praet uit Lebbeke) en
prinses A vila (Delphine
Van Goethem).
Op zondag stonden reeds
te 10 uur een aantal van de
50 deelnemende kramers in
de Abdijstraat klaar en de
ganse dag was het er een
uiterst drukke bedoening
waarbij de kinderen hun
hartje konden ophalen aan
ritjes op de ezeltjes.
Op maandag ging het
diafestival door over «Land
schappen van en rondom
Affligem» en op dinsdag
namen liefst 250 wande
laars. niettegenstaande het
mistig weer. deel aan de
inwandeling van de «Nieu
we ringweg rond de Abdij»
waarover u elders in dit
blad meer verneemt.
Naast deze golfstroom
van aktiviteiten üep de rode
draad van boeken- en pla
tenbeurs. een vaste waarde
in dit festival.
Andermaal een reeks
prestaties die VTB-Affli
gem tot eer strekken. Lau
rens Van der Schueren, de
initiatiefnemer en duivel-
doet-al, bracht dan ook een
gepaste ode aan de VTB in 't
algemeen en aan zijn ver
dienstelijke medewerkers
in het bijzonder. Die had
den het zeker niet gestolen.
Uit de pen van Onoré De Vijlder, pseudoniem voor
Frank Van Mossevelde, een Zeienaar, die ook als
toneelspeler aan het Rhetorika gezelschap zijn
strepen verdiende, kwam de geschiedenis van Zele
van zowat zeventig, tachtig jaar geleden, in revue
stijl.
Het is een revue in onver
valst Zeels, met veel liedjes
en dansjes met veel humor
en een tikje heimwee, waar
in een uitgebreid Rhetorika
gezelschap met de kinderen
van jeugdtoneel, de techni
sche ploeg, regisseur Ro
ger Bolders, muzikanten en
vertellers, danseressen en
dansers ervoor zorgen dat
elkeen net nog eens kan
herleven en beleven: «Zeel,
hoeveel joar es 't geleen?»
De bende van Jan Praet, het
Bargoens, de molenaar van
de Zandberg, de klippel-
wacht, de Kludden, de kan
ten sluier voor koningin
A8trid, de schramoelzen,
den eerste ottomobiel, Saar-
ken de Knossel, de
Sporting, de leurders met
drol, ons Lief Vrouwken
van den Tuymelaer, Dolf-
ken den Bommensmijter en
de Kloddezakken
Een verloren vleugje ge
schiedenis als folklore.
Theater Rhetorika maakt
er uiteraard een gezellige
bedoening van om de toe
schouwers te laten zien hoe
het vroeger was te Zele.
Toen de mensen veel min
der geld en komfort had
den, maar elkaar niet dood
beten voor een frank, toen
ze kontent waren als ze
naar het Kaluiterboske of
de Donk konden gaan en
dat ook al 'vriee ver'
vonden.
De Zeelse toneelvereniging
zal het stuk negen keer op
de planken brengen om el
keen er te laten van genie
ten, want het staat nu reeds
vast dat de afwezigen onge
lijk zullen hebben.
Theater Rhetorika speelt de
Zeelse revue op de vrijda
gen 5, 12 en 19 november,
de zaterdagen 6, 13, 20 no
vember en de zondagen 7,
14, 21 november telkens
om 20 uur stipt in feestzaal
De Kroon, Markt Zele.
BENO
pen. 's Avonds kvram
«mijn biljet» en de volgen
de morgen was ik reeds
By de herdenking van de wapenstilstand a.s. donderdag zal er ook te Meldert geen
enkele oud-strijder van de eerste wereldoorlog meer aanwezig zijn. In vijf jaar tijd
overleden er immers niet minder dan tien veteranen 14-18: Philemon De Schrijver van
de Klaarhaag, Prosper De Meyst van Parijs, Oscar Nueiant van Huizekens, Clement.-De
Backer uit de Koeweideweg, René Van den Bossche uit de Hoogstraat, Louis Bruyninckx
uit de KJeindries, koster Alfred De Medts, Arthur Michiels uit de Hoogstraat, in 1981
Theoficl De Coninck en dit jaar Constant De Witte. De allerlaatste oud-strijder, tevens
vuurkruiser, kwam hier bij zyn dochter Lea wonen zeventien jaar terug en is infde
Meldertse, en dan vooral in de Nievelse gemeenschap, geïntegreerd: Joseph De Kegel, op
26 juli 1894 te Outer bij Ninove geboren en weduwnaar van Maria De Pelsmaeker. Te
Outer was hij een begoed landbouwer met een boerderij met paard en in de dorpspolitiek
was hij de leider van de oppositie die evengoed met wat meeval burgemeester bad
kunnen worden.
Achtentachtig jaar oud is houden, feitelijk het énig naar 't kollege doch móest
hij nog flink van de tong- fysisch letsel waaraan hij vlug inspringen op de boer-
riem gesneden en herinnert onderhevig is. We laten derij. Zowat één maand na
zich vaak nog heel nauw- hem dan ook graag aan het het begin van de vijarfde-
keurig treffende feiten uit woord bij het vertellen van lijkheden werd ik opgefoe-
zijn verleden als soldaat en zijn oorlogsperikelen. A J- 1
oud-strijder. Van het ja
renlang verblijf in de loop- ^an «Was van '14»
grachten heeft hij wel reu- Ik ging te Outer naar de weg. Een aantal miliciens
ma aan de knieën overge- school en daarna te Ninove van de klas 14 was reeds
vroeger, vóór het uitbreken
van de wereldoorlog opge
roepen doch op het «con-
seil» te Aalst werd ik. met
voorspraak van een majoor
uit onze gemeente, inge
deeld bij de kanonniers te
voet en zou dan ook later
binnengaan. In september
'14 dan. Via Denderleeuw
en Zottegem belandde ik
samen met twee makkers in
het dépot te Kontich. Wa
pens hadden we nog niet.
Wél reeds een schupje aan
de ceinturon bengelend.
Na twee dagen werden we
er echter gebombardeerd
en de kerk van Duffel
werd, voorzorgsmaatregel
als eventueel mikpunt, in
brand gestoken door het
eigen leger. Achtergelaten
paarden en koeien, huilend
van dorst in de weide, jon
den we er echter zo maar
niet laten staan en als j>oe-
rezonen, zorgden we ook
voor deze dieren. Via
Burgt kwamen we met de
trein te Diksmuide waar we
eind september in het tram
station «gelogeerd» wer
den. Daar kregen we wa
pens en exerceerden er een
achttal dagen. Met bevel in
het Frans uiteraard. Te
voet trokken we met onze
oude Franse geweren naar
Aalst. Elke dag een stevig maal, dat is het recept voor een Duinkerke waar we met
goede gezondheid (ad) een 2000-tal manschappen
inscheepten voor Cher
bourg in Bretagne. Daar
aangekomen werden we
verdeeld, gewoon volgens
het aantal zonder enige an
dere norm, en ingedeeld in
kompagnies en pelotons,
elke met verschillende be
stemming. Wij moesten
naar Vallogne in Norman-
dië. In een leegstaand ge
bouw, een vroeger restau
rant, namen we onze intrek
en bleven er tot we volledig
geoefend waren. Tot begin
februari 1945. We sliepen
er weliswaar op planken
doch de kost was er goed
en voldoende. Tot een eer
der pikant majoor, een ge
neraalszoon zich er tegen
verzette. Bij het passen van
een broek, geen legerbroek
maar wel een enigszins
erop gelijkende bruine flu
welen broek, vond ik een
geldbeugel erin, achterge
laten door een ander sol
daat die wellicht deze
broek ook gepast had. Ik
droeg de porte-monnaie
naar het kompagniebureel
en werd voor de troepen als
voorbeeld gesteld qua eer
lijkheid en solidariteit.
Kwaliteiten die ook aan het
front alleszins noodzakelijk
bleken te zijn.
An het front
Met onze kompagnie inge
deeld bij het 10* linieregi
ment Chartreuse te Luik
trokken we dan naar De
Panne waar divisies met
rust kwamen. De mannen
van de klas van 14 werden
er als versterking, even
tueel vervanging, tussen
geschoven. Wij belandden
aldus bij het 4' Chasseurs.
Wc kregen er een blauw
vestje met rood streepje
van de Zouaven, een kepie
en een Franse grijze kapo-
te. We trokken langs de
kerk van Lampernisse en
door Zoutenaaie doch toen
we in de loopgraven aan
kwamen werden we er ver
welkomd met een bombar
dement dat horen en zien
verging. Dat was te Stuive-
kenskerke. Niet ver van de
«boyau de la mort» en van
Voor het jaar 1982 was de provinciale prijs
voor fotografie voorbehouden aan mensen ge
boren in Oost-Vlaanderen of er tenminste vijf
jaar woonachtig. De deelnemers dienden een
reeks van min. 4 tot max. 8 foto's (in zwart-wit
of kleur) op zelfgekozen thema's in te sturen.
De inzendingen werden onder het wn. voorzit
terschap van P. Huys, kultureel advizeur,
beoordeeld door volgende juryleden: Erik
Claerhout, Walter De Mulder, Jan Roose en
Armand Verspeeten.
Op advies van deze jury werd door de bestendi
ge deputatie de provinciale prijs ten bedrage
van 15.000 f toegekend aan Michiel Hen-
dryekx uit Gent en een eervolle vermelding
ten bedrage van 5.000 f aan de heer Mare
Roelant uit Waasmunster.
Tevens werd beslist dat een selektie van wer
ken ingezonden voor de provinciale prijs voor
fotografie 1982 zal gepresenteerd worden op
een tentoonstelling die zal plaatshebben in het
Centrum voor Kunst en Kuituur te Gent van 3
tot 19 december e.k.
de «petrooltank». Een uit
erst gevaarlijke sektor.
's Nachts moesten we vaak
op patrouille om de toe
stand bij de vijand te ver
kennen en vaak ook moes
ten we in samenwerking
met mannen van de genie
zakjes, «vaderlanderks»,
vullen en plaatsen op weke
plekken. Een groot gedeel
te van de vlakte voor de
IJzer stond blank nadat de
sluismeester de sluizen had
opengezet wat aan de Duit
sers, maar ook aan ons,
heel wat moeilijkheden be
zorgde.
Ons «eten» werd gebracht
van in Oostkapelle. Soms
eens op tijd doch meestal te
laat. Volgens de omstan
digheden. Het kwam aan in
grote ketels en als we het
lauw konden krijgen waren
we reeds heel tevreden. La
ter werden dan «dopuches»
gezet zodat we er zelf voor
iets warms konden zorgen
en nog later kwamen dan
veldkeukens. Een hele ver
betering alleszins. Afgezien
tijdens de loopgrachtenpe
riode hebben we niet alleen
soms van honger maar ook
veel van kouden en bijna
voortdurend van de mod
der. Meest van de voortdu
rende natiigheid die velen,
ook mij, reuma bezorgde.
Ook van gas.
Na op rust te zijn geweest
kwamen we in de sektor
van Pervyse waar opeens
alle mogelijke klokken be
gonnen te luiden: gasa-
larm. De Duitsers vielen
immers aan met gas doch
de wind keerde en het ge
vaarlijke gas keerde, na in
onze rangen heel wat scha
de te hebben aangebracht,
weer naar de vijandelijke
linies... We moesten er 's
nachts zakjes vullen of an
ders «sentinelle» staan.
Alles gebeurde en in 't
Frans doch er kwam verzet.
Toen we in Alveringen «la
gen» stapten een 100-tal
manschappen op naar het
koninklijk verblijf in De
Panne alhoewel 170,
rijskwachters hen trachtten
de weg te versperren. Deze
laatste trokken zich echter
uiteindelijk terug en een
afvaardiging van de solda
ten er door de Vorst werd
ontvangen. «We komen
niet als opstandelingen
maar we willen meer soldij,
beter eten en Vlaamse offi
cieren», zegden ze. «Keer
in alle kalmte terug, uw
eisen zullen worden inge
willigd», antwoordde Al-
bert en dat werd inderdaad
bewaarheid. Geleidelijk
uiteraard.
Op 8 september 1917 werd
ik echter krijgsgevangen
genomen te Stuivekensker-
ke bij de «petrooltank». Er
was in onze loopgrachten
een zeer zenuwachtige
stemming met bevelen en
tegenbevelen, aanbrengen
van granaten en weghalen.
We voelden dat er iets op
til was. De mannen met de
projektoren moesten ech
ter blijven en daarbij nog
drie manschappen. Eén
van die drie was ik dan. Al
de rest trok zich terug. We
mochten niet schieten alvo
rens uitdrukkelijk bevel er
toe te krijgen doch dat be
vel liet zich zolang wachten
dat het pistool om signalen
te geven voor de achterlig
gende artillerie te laat
kwam en we in de loop
grachten zelf door Duitsers
werden overvallen naar een
soort «Kommandantur» te
Lichtervelde waar men mij
langdurig ondervraagde
doch ik loste niets over on
ze eigen stellingen. Later
werd ik meer landinwaarts
gebracht en belandde zelfs
voor een paar weken te
Aalst in een danszaal recht
over «de zwarte man» waar
een kennis me via enige
bemiddeling kon bereiken
dat ik erdoor zo opgelucht
was dat ze helemaal her
stelde en nog zeer lang
mocht blijven leven.
Maar van te Aalst blijven
was uiteraard geen sprake
en ik belandde in verschil
lende plaatsen in Westfalen
waar ik, enkele dagen na
de wapenstilstand mocht
vertrekken.
Neer Etterbeek waar
andere kledij kregen en
dan met de trein naar Den
derleeuw en te voet verder
naar Outer waar zowat het
hele dorp me opwachtte.
Terug thuis!
LH
Aalst. Jozef De Kerpel, de oudste oud-strijder van Meldert
(ad)
