Met Lust naar Kunst in Lokeren kijken
naar loense schelmenstreken van Spaanse
Brabander
«Paniek in het Waterkasteel»
te Erembodegem...
«Wassa Schelesnowa»,
een kansrijke gooi
naar het Landjuweel
Erembodegemse
«Tijl en Nele»
brengt «Over
twaalf dagen...
middernacht»
Aktiviteiten in «Netwerk»
De Goudbloem (Sint-Niklaas)
gewoon schitterend
28 - 19.11.1982 - De Voorpost
«Netwerk», het onafhankelijk socio-kultureel cen
trum in de De Ridderstraat te Aalst plant voor de
nabije toekomst volgende aktiviteiten.
Op 14 november opende Lust naar Kunst haar 108'
speelseizoen en op welke wijze! De opvoering van
De Spaanse Brabander van G.A. Bredero was een
sprankelende vertoning, waarin men de echte volk
se sfeer zo kon opsnuiven. En daar zat de bewer
king van het stuk en de regie van Achiel Van
Malderen voor een overgroot deel tussen.
weerspiegeld door het trio
patriotten: Jan Knol (Jan
Van Driessche), Andries
Pels (André Haentjens) en
Thomas Treek (Amaat
Drossens). Geen betere uit
beelding van snollen (sorry
hoor) Trijn Jans en Bleke
An dan door Dilia De Bondt
en Anniek Rombaut.
Verdere vertolksters en
vertolkers die het stuk bo
ven het gewone doen uit
groeien:
Trijn Snaps, Els Kals en Jut
Jans resp. Maggy Buyle,
Magda Van de Vijver en
Lily Van Hecke. De Vrouw
van de dode: Marita Mat-
thijs. Koppelaarster: Simo-
na Van Bockstael. Huis
heer: Ludo Matthijs. Nota
ris: Eric Bielen. Klerk:
Geert Van Acker. Tinnegie
ter: Jan De Rijck. Gouds
mid: Paul Jacobs. Buur
man: Willy Hereman. Schil
der: Kurt Impens. Schout:
Paul Poppe. Figuratie: Be-
rten De Canne, Wim Ver-
vaet, Gerlinde Impens,
Trien Note, Tony Van Aver-
maet, Bart Van Avermaet, Hf
Reina De Clercq, José Van W
Monique Fierens, Roxmy M> i
Bruno Dursin, Hans Van ja^gPpP ||i| Jl#
Voor de grime stonden in:
Raymond De Roeck, Bart ~7- m
Van Avermaet en Reine De
rnadette De Wilde en Igna- -- W£.
ce De Wilde.
Technische ploeg: Marcel
tÊÊ&- fïü Lokeren. André Vervaet als Robbeknol in de Spaanse
baut, Gerard Poppe, Andre Dn j j\
in het Cultureel Centrum te Lokeren. De straatmadeliefjes. Ook in de tijd van Bredero
Lokeren. André waren zij aktief (md)
André
Door zijn bewerking bracht
de regisseur de tekst direk-
ter over, meer aangepast,
kortom begrijpelijker in de
visie van onze tijd. De gan
se bezetting van toneel
groep Lust naar Kunst
heeft totaal zijn talent (en
dat is heel wat) in dit stuk
gestoken en ermee het on
derste uit de kan gehaald.
Waar gaat het over?
Een kale Antwerpse avon
turier (Jacques Van Aver
maet) geeft zich uit voor
edelman Jonker Jerolimo.
Berooid als hij is, neemt hij
toch Robbeknol (André Ver
vaet) in dienst. Deze denkt
in de boter te zijn gevallen
maar ondervindt gauw de
rauwe werkelijkheid. De
jonker geeft maar weinig
om eten en drinken zodat
Robbeknol maar zelf zijn
bedelschoenen aantrekt.
Hij moet zelfs de buit delen
met zijn meester. Wanneer
Jerolimo toch aan geld ge
raakt, wordt het een invasie
van schuldeisers. Weer
speelt Robbeknol de red
dende engel en kan ze met
een smoesje afwimpelen.
Bovendien krijgt hij nog de
kosten van schout en nota
ris betaald. De Spaanse Bra
bander verdwijnt en Rob
beknol blrjft alleen achter.
Grote bezetting, puike ver
tolking
Dit 17* eeuwse schilderij
speelt zich af in 5 bedrijven.
Wanneer je weet dat de ti
telrol gespeeld wordt door
Jacques Van Avermaet en
deze van Robbeknol door
André Vervaet schieten we
lovende woorden tekort. Dit
duo wordt voortreffelijk ge
steund door Floris Har-
mensz, Willy Hereman. Het
echte volkse wordt puik Lokeren. Lust naar Kunst werkt met een uitgebreide cast aan de kreatie van De Spaanse Brabander (md)
Aalst telt heel wat teaterliefhebbers. Elk jaar opnieuw zorgen verschillende
Aalsterse toneelgroepen voor een rijkgevulde teateragenda, gericht zowel op
jeugd als volwassenen.
Maar daarnaast kent Groot-Aalst ook wel het legioen van de poppenspelfans.
Het zeer verdienstelijke stadspoppenteater van Aalst heeft reeds een zeer
gevarieerd repertoire op zijn aktief.
Reeds vanaf 1979 het Jaar van het Kind doet het stadspoppentheater
tweemaal per jaar een toernee doorheen Aalst en de verschillende deelgemeen
ten. Onze Aalsterse jeugd heeft veel goede herinneringen aan «het geheim van
het zingende bos» (dat eerlang nogmaals hernomen wordt!) en «De schat van
Koning Swieberling». En ook «Kwik» uit het land van de inktpotten en «De
tweehoofdige gevlekte Zwamberianus» blijven onvergetelijke helden in hun
kinderfantasie
Kinderteater
«Peperkoreke»
Peperkoreke, ondertussen
bekend geworden via radio
en beeldbuis, brengt het
verhaal van een groep
schoolkinderen op bosklas.
Wat kinderen en juf er zich
van voorstellen en wat het
uiteindelijk wordt: een
week waarin de kinderen
elkaar beter leren kennen,
vriendjes maken zoals al
tijd, baas spelen als altijd,
ontdekkingen doen als
altijd.
Tot de juf ineens verdwijnt.
De kinderen worden dan
gekonfronteerd met de
vraag «wat nu?».
U kan dit meemaken op za
terdag 20 november te 15 u.
Toegangsprijs 20 fr.
Organisatie: de ervarings
gerichte school «De Weide».
Vuile Mong met «Zoo is 't»
Een programma tussen
jungle en zoo over vrede en
vrijheid.
Irène Babbelaar presenteert
haar programma «Libido».
Live uit de jungle. Onze
jungle dan.
Professor Openheimer zet
uiteen waarom hij een bar
re tocht wil ondernemen op
zoek naar de vredesduif.
Daarna barst de jungle los
in verstikkende geweldda
digheid. De helikopter van
sekretari8-generaal Luns
stort neer in de brousse en
de vraag is wie de ramp
overleeft. Luns of zijn Oost-
duitse verpleegster? Of
allebei?
Tarzan en Jane leven voor
alsnog ongestoord met de
kleine Walesa tussen de
hen vertrouwde omgeving.
Bijna in vrijheid en vrede.
Of ze echter de vele kon-
frontaties met afgevaardig
den van vrije en onvrije we
relden overleven blijft de
vraag.
Herdertjes en valse Konin
gen, Amerikaanse advi
seurs en KBG-agenten,
CLA-bisschoppen en Gods
plaatsvervanger zelf, ko
ning Leonied «Herodes»
Bresjnev en nog veel andere
wilde en tamme beesten, ge
wone en mensapen, mui J
slangen, olifanten, giraf*
en hulken, Turkse en Pt
se generaals...
Aan het einde wacht de
en de zoo-bewaker. Zeki
heid in ruil voor vrijheit
Is dat wel de ware keui
Moeten we inderdaad k
zen tussen de ijzeren
van de jungle en de ont
drukkende beschermiijSte]
van de zoo?
Of zijn vrede en vrijht
niet zo onverbrekelijk n
elkaar verbonden dat vee
ten voor het ene ook str
den is voor het andere?
programma heeft plaats tD"
vrijdag 26 november te
u. Toegangsprijs in voo
verkoop 120 fr. Aan de
sa 150 fr. Organisatie: Ki
turele Centrale
«Tussen Viroin en Alysse
Op zaterdag 27 november
20 u. klank- en diamont 8
ge» over een stukje van
ze Ardennen door Jerc8'
idi ide
ik
iken
ond
i- v
ibij
Coppieters en Daan SI
gée. Organisatie Bond
Grote en Jonge Gezinne H
Toegangsprijs 30 fr.
It,'»5
Met bijzonder hoge verwachtingen zijn we zondag
jl. naar de stadsschouwburg van Sint-Niklaas geto
gen om er De Goudbloem aan het werk te zien.
«Wassa Schelesnowa» geschreven door Maxim Gor
ki (1868-1936) en geregisseerd door Dré Poppe.
Schrijver, regisseur en toneelvereniging vormden
minstens drie waarborgen voor een niet alledaags
toneelgebeuren
Zo was het ook. Wanneer we ons mochten verheu
gen in de steengoede produktie van de Koninklijke
Toneelkring St.-Genesius en ter onderstreping niet
terugdeinsden voor enkele superlatieven, dan is
het eerder moeilijk om de nog hogere waarde van
het Goudbloem-exploot te omschrijven. Laten we
daarom gewoon stellen: De Goudbloem zal met
«Wassa Schelesnowa» als deelnemer aan het Ko
ninklijk Landjuweel moeilijk te kloppen zijn.
Jammer dat dergelijke in- tempo waarin werd
De voornaamste zending
van het poppenteater is on
getwijfeld wel de artistieke,
estetische en morele opvoe
ding van de jonge kijker
tjes te bevorderen. Met goed
poppenspel wordt hen de
mogelijkheid geboden hun
kennis te ontwikkelen en
zeker ook hun verbeelding
en gevoelsleven. Dat is met
een ook het doel van het
Aalsters Stadspoppen
teater.
De nieuwste produktie van
dit teater brengt de Aalster-
se poppenspelfans naar
Moorsel, een deelgemeente
van Aalst. De «première»
van het stuk, «Paniek in het
Waterkasteel» getiteld, was
reeds op woensdag 27 okto
ber jl. te bekijken in de
stadsschouwburg van
Aalst.
Zondag 14 november was
het teater te gast in de «ou
de» gemeenteschool, Gas
ton De Schepperstraat, te
Erembodegem. Heel het
stuk speelt in en rond het
prachtige 16* eeuwse «wa
terkasteel», het kasteel van
Moorsel. Kan men zich een
omgeving indenken, die
meer tot de verbeelding
spreekt van het jeugdige
publiek?
Dank zij de vindingrijke
enscenering van de heer L.
Meesens auteur, toneel-
ontwerper, regisseur en
enige poppenspeler van zijn
stukken hebben opnieuw
meer dan honderd jonge
en ook volwassen-zieh-
jong-voelende-kijkers
met veel entoesiasme, enke
le genoeglijke uurtjes be
leefd. En intussen had hij
ook de gelegenheid even de
sluier op te lichten van de
toch reeds zeer oude drama
tische kunst van het pop
penspel. Of... is het soms
niet geniaal voor een pop
penspeler «dode» poppen en
voorwerpen tot «leven» te
brengen en hiermee zowel
bij kinderen als volwasse
nen, 8ympatie of haat, ge
lach, gehuil, verbazing of
aanmoediging op te wek
ken?
De sobere dekors, op een
sprookjesachtige manier
verlicht en de sfeerschep-
pende muziek en geluiden,
zorgden voor een bijzonde
re sfeer. Toch bleven Schui
ver, Swiebke, de champet
ter, Amadeus (de over-over-
over-grootoom van de abt
van de abdij van Affli-
gem en vooral Kwik, de
ridderlijke grapjas en Sofie
de krokodil, centraal ele
ment in het afwisselend
prettig en spannend spel.
Het eerste tafereel speelt
zich af bij de woning van
Kwik; het tweede op het
binnenplein van het kasteel
en daarna dalen we af naar
de kelder. Kwik raakt wel
eens in paniek, ook Sofie de
krokodil en Amadeus.
Maar op 't eind van het stuk
krijgen we een «happy
end» en zingt de ganse zaal
«Lang zal hij leven in de
gloria...!»
Het «samen-spelen» van pu
bliek en poppenspeler
kwam vlug op dreef. En,
dank zij het goede samen
spel tussen Kwik en zijn
vriendjes en het jonge pu
bhek in het. spijtig ge
noeg ietwat klein en onge
zellig zaaltje van de vroege
re gemeenteschool werd
toch aan het toverachtig
schouwspel, op de beperkte
ruimte van het toneel
behoorlijk gestalte gege
ven. Voor het «volwassen»
pubhek getuigde het geheel
van een verbluffende fanta
sie van de heer Meesens.
Deze geslaagde en aanbeve
lenswaardige produktie
van het stadspoppenteater
van Aalst is nog te bekijken
in Gijzegem (Gemeen
teschool, Damkouter 6) op
zondag 21 november; in
Moorsel (Gemeenteschool,
Kaalberg 1) op woensdag
24 november, in Nieuwer-
kerken (Gemeenteschool,
Edixvelde) op zondag 28
november, in Meldert (Ge
meenteschool, Dorpsstraat)
op woensdag 8 december,
in Baardegem (Gemeen
teschool, Dorpsstraat) op
zondag 12 december, in
Aalst (Binnenstraat) op
woensdag 15 december en
in Hofstade (Gemeen
teschool, Zijpstraat) op
woensdag 22 december.
Aanvang: zondag telkens
om 10 uur en woensdag om
14u30. De toegangsprijs
bedraagt 30 fr.
En... zo je het «waterkas
teel» nog niet kent «Dit
vroege barokke kasteel in
Moorsel is opgetrokken in
zand en baksteen. Het ge
heel geeft een rustige en
voorname indruk. Bij na
der toezicht bemerken we
de sierlijke hoekgebouwen
met vleugelkonsoles welke
aan de topgevels zijn ver
bonden door gelijke vleu
gels die een stemmig bin
nenplein omsluiten. De toe
gangspoort is geflankeerd
door twee ronde torentjes
en wordt bekroond door een
geveltop met hardsteen vo
luten. Onder het bouwjaar
1526 zijn de schilden aan
gebracht van de huidige en
vroegere bezitters Boven
de kelderverdieping bevin
den zich cirkelvormige nis
sen met borstbeelden.
De versiering ligt echter in
hoofdzaak in het kleuren
spel van het gebruikte ma
teriaal De mooie waterpar
tijen die het geheel omrin
gen: de brede brug met de
vijf roodbakstenen bogen
over de wal: het neerhof
met zijn in lood gevatte
ruitjes, scheppen met het
gebouwencomplex een wa
re poëtische schoonheid die
tevens de middeleeuwse
weerbaarheid en herinne
ring brengt»
Het kasteel van Moorsel is
als historisch monument
spanningen niet «met volle
zalen» worden beloond! (Za
terdag zowat tweehonderd,
zondag idem). Begrijpelijk
wanneer we kunnen aan
vaarden dat de dagelijkse
sleur, de «zorgen», en de
«rompslomp» van alledag
aan de basis liggen van het
feit dat schouwburgbezoe
kers weinig (of geen) brood
zien of geen ontspanning
vinden in het zwaar-op-de-
handse-gedoe van stukken
als deze «Wassa».
Voor de rolverdeling zou
den we ons willen beperken
tot enkele bijzonder knappe
vertolkingen, zonder daar
om afbreuk te willen doen
aan het uiterst homogene
totaalbeeld.
Daarbij denken we in de
eerste plaats aan Lea Van
der Aa (Wassa Schelesno
wa), de eigenlijke rugge-
graat van het toneelwerk,
aan Suzy v Cappendijck
(Ljoedmilla) om haar schit
terende typering, en aan
Rita Van Hecke (Anna On-
osjenkowa) om haar echt
«beleven».
Achiel Schepens (Sergej),
een tikkeltje te mechanisch
akterend, en door de grime
te jong gelaten (twintig
jaar ouder dan Wassa?) kon
ons minder overtuigen. Het
waarin
speeld zal wel één van de
diskussiepunten blijven.
Strikt persoonlijk houden
we wel van gewilde stiltes
met af en toe een wat druk
kend tempo. De trage ka-
dans aan deze «Wassa»
doorlopend meegegeven,
leek ons toch wat van het
goede teveel, te uitgespon
nen, soms storend lang
zaam. Er kwamen wel
prachtige kleur- en plaat
singsbeeldjes tot stand, uit
stekend geschikt voor het
glazen kastje maar minder
voor het theater Het «ge
sprek» tussen Wassa en
Rachel, met Kolja als inzet,
bleef zó berekend hard, ge
voelloos, ontdaan van bijna
alle emotie of van hetgeen
er binnen in «de mens» om
gaat, dat het bijna uitmond
de in een bijna ongeloof
waardig gebeuren, in een
dialoog die de realiteit ont
vlucht. Dat was zeker niet
de bedoeling van Gorki Het
lied gezongen door Harry
Deswarte (Prochor) bleek
passend en keurig uitge
voerd (musikoloog Steve
Verwee) maar werd voor
een groot deel in de tweede
orde gezet door té grote be
wegingsvrijheid van Pjat-
jorkin (Dirk Luyckx) die
daarbij wat te luidruchtig
rondhuppelde (dansen
wel een ietsje anders).
Het dekor was gew<
prachtig, funktioneel
vlot bespeelbaar. Toch
nen we dat voor de coi
kant zaal de brede ledei
stoel een jiogal grote hi
dernis was voor een dej
lijk «zicht» op de eetkai
(derde niveau). Het scl
derij in de fond «stoord
het knappe interieur,
kleine «werkjes» langshe
de trap hingen in een
juist perspektief t.o.v.
stijgende lijn. Samen
enkele andere d(
(schoenen en kledij) zijn
kleinigheden diè alleen
een zeer strenge (of wisp
turige) jury puntjes aan
min-kant opleveren ms
toch mits wat goede
makkelijk op te lossen zij
In de verdere rolverdel'
vinden we: Minouche Vi
der Aa (dochter van Wass
Monique Driesmans (1
chel Moïseievna), Dirk
Corte (Melnikow), Rank
Beule (Jevgeni), Frans
dron (Gouri Krotkich), L
ve Van der Aa (Liza)
Leen Ver helst (Polj
dienstmeisjes van Wasi
Verder Johan French
(Jakow) en het koor (fi|
ratie) waarin we leden
het Sint-Niklase Belcan
gezelschap meenden te
kennen.
den
kom
TOU
irna
Achter de schermen: Lil
Van Broeck (regie-assisl
te), Thérèse Schoen)
(kostuumadvies),
schouwburgpersoneel (t
voering dekor), Willy Vi
Gucht (belichting, prad
werk!!). Herman Van
de (toneelmeester), en
Caramin-Bernaus
gingsadvies).
We duimen met De Gou
bloem voor een schittera i
Landjuweelresultaat,
ciat met «Wassa
wa» zoals we het zagen!
pelijk mogen we
kele maanden met onze
citaties in herhaling
Willy DE
,(X or-
r o.
11 ad i
011 lied
'n rdra
11 Ideli
kooi
Tr<
Is e
nevi
ff
-iel
11 volg
lta eens
is
:i 1]
k I
CcO]
V imn
h! i
itat
op
arle
«k"»
®nc
tal Imir
het
1 Bnfchtei
Ra;
(bev di.
Toneelgroep «Tijl en Nele» van de KWB afdeling
Erembodegem brengt zaterdag 20 en 27 november
en zondag 28 november om 19 uur hét blijspel
«Over twaalf dagen... tegen middernacht» van de
auteur G. Nielen in de parochiezaal te Erembode
gem. Voor liefhebbers van een leuk avondje-uit
zonder-zorgen dus drie kansen, waaraan je beslist
niet mag voorbij kijken.
Sint-Niklaas. Toneelprestatie op Landjuweelniveau. De Goudbloem vertolkte
Schelesnowa». (Iv)
Het verhaal van' «Over twaalf
dagen... tegen middernacht»
speelt zich af in een dorp er
gens in Vlaanderen. De heer
Floris Fransen (Jozef De Bruy-
ne), een rijke handelaar in on
roerende goederen en weduw
naar, leeft in ruzie met zijn
zoon, omdat deze gehuwd is
tegen de wil van zijn vader.
De zoon werd jaren geleden
hiervoor het vaderlijk huis
ontzegd.
Floris Fransen, voelt zich vanaf
die dag eenzaam en om het
gemis van zijn zoon te verge
ten, stelt hij zijn huis open voor
allerlei familieleden, die op hun
kosten hun dagen slijten en het
vooral op zijn centen gemunt
hebben. Tot op een bepaalde
dag in maart een bericht in de
plaatselijke krant verschijnt,
dat binnen twaalf dagen een
komeet, dus een ander hemel
lichaam de aarde zal vernie
tigen...
De gevolgen van dit schokkend
nieuws resulteren in een warme
voorstelling met ritme en bewe
ging, humor en vindingrijkheid
De rolverdeling ziet er als volgt
Floris Fransen (Jozef De Bruy-
ne), Theo, zijn huisknecht
(Hendrik Van Cauwenbergh);
Martha, zijn huishoudster
(Angèle Wijmeersch); Willem,
kleine ambtenaar (Georges
Van De Wiele); Sofie, zijn
vrouw (Clementine Pots);, An
nie, hun dochter (Mireille Van
De Wiele), De heer Jef Schrijver
(Jan Van Den Heuvel); Frits
Schrijver, zijn zoon (Guido De
Vos), Erik Koopman, vriend
van Frits (Luk De Decker),
Yvonne De Pelsmaecker, schil
deres (Magda Kindermans);
Tante Zuur (Suzanne D'hae-
se); en Leopold, tuinman bij
Fransen (Jos De Sloover).
Regie is in handen van Phile
mon Eeckhaut en de algemene
leiding berust bij Jan Van Den
Heuvel. Allemaal namen die in
elk geval een degelijke kwa|iteit
waarborgen
In het verleden konden we al
genieten van «Hoera, een drie
ling», «Voor hete
Bokskampioen» en «Toffer
krijgt een zetpil», telkens
frisse prestatie,
Speeldata: zaterdag 20
november en zondag 28
vember telkens te 19 uur
Erembodegemse Darochiez®.
Inkom: 80 fr.
Opgelet, een
belangstelling wordt verwo®?80^
wees er dus op tijd bij!
(«ach
