Hoe de familie Lippens wél deed voor 't Wase suikerdorp Wandelski Langlauf met V.T.B.-Aalst Fameus retro-aktueel boek over Moerbeke «Nieuw Leven» Aalst met «Komaan, kameraad» Aalst en Nieuwerkerken te boek gesteld De Voorpost - 26.11.1982 - Kreken en polders, sparren en heide, heerlijk rustig is het daar. De bruggetjes over de vaart, het kreupelhout, de bijna Hollandse sfeer van fraai heid. Moerbeke, beek dichtbij een moeras, is de etymologische uitleg. Waas weemoeddorp in 't industriekanton Zelzate, niemandslandje in de al- lerbuitenste periferie van Gent. De raap boven de twee gekruiste spaden in het wapenschild duidt op de Wase waarachtigheid, het blauwe van dat heraldische veld geeft ongewild aan dat deze gemeenschap van smeerkoeketers (er wer den veel pannekoeken met vet gebakken) een liberaal bastion is. Mocht ooit een ad remme Wase historicus of -ca op de gedachte komen, een vergelijkende studie te maken over Moerbeke en Kallo, hij/zij zou een merkwaardig parellellisme ontdekken: én in 't uiter ste Wase westen én helemaal in 't oosten van de regio begon men halfweg de negentiende eeuw suiker te fabriceren, en in béide gemeenten kabbel de rond de eeuwwiseling de zuivelnijverheid op. De Wase klontjes komen voortaan alléén nog uit Moer beke, de Wase melk is in hoofdzaak van Kallose makelij (al palmde Moerbekes Sint-Isidoor een zuivelfabriek uit Sinaai in). De industriële struktuur in Moerbeke werd een jaar of honderd geleden hertekend door de inplanting van de scheepswerf Van Garsse (vroeger al was er ook zo'n chantier), Kallo werd recentelijk besluisd en bedacht met een mastodonterig nijverheidsapparaat maar eeuwen geleden al was het een schippersdorp bij uitstek. De afhankelijkheid van 't water, ook dat hebben Moer beke en Kallo gemeen. Diep in z'n geschiedenis wordt Moerbeke-Waas door het water dooraderd:- In de vijftiende eeuw al diende de Moerlede, de'latere vaart, als aanvoer- route voor de abdij van Baudelo in Klein-Sinaai, in de zestiende eeuw hielden de bos- en watergeuzen lelijk huis in Moerbeke. En zéér krijgshaftig ging het er in de zeventiende eeuw toe in dit dorp dat deel uitmaakte van de Keure van het Land van Waas: in 1676 werden door de Fransen 441 huizen platgebrand, een hele geut overstromingen teister de het dorp in die eeuw en de Nederlandse generaal Wurst vond het bovendien nodig om de hele streek rond Moerbeke strategisch onder water te zetten. De bruggetjes over de Moervaart, die knusse kunst werkjes van de Dam, Ter West en Koudenborn leggen nog immer een link naar het vaak heroïsche verleden, naar de Parmavaart en de Burchtgraven- stroom ook. Antoon en Anton Schrijvers over heiligen van het volkse slag kunnen wijzen op dierlijke verwachtschap tussen Wase dorpen als Waasmunster, Puivelde en Moerbeke. Want ik laat de koppeling tussen Moerbeke en Kallo (twee tumultueuze vlekken, dubbeldekor van straffe veldslagen) voor wat ze historisch waard mag zijn en neus nu wat rond in heemkunde, folklore ook. Sint-Tone of Sint-Tunnis, de heilige die mens t en dier van 't Sint-Antoniusvuur (de pest) genezen I kon/kan, heeft in Moerbeke z'n eigen bidtempel, een laatgotisch monument dat sedert 1948 be-, schermd is; en op Terwest staat een kapelletje ter ere van Sint-Antonius van Padua. Nu ik toch verbanden aan het leggen ben: de opperste Antoniaanse binding wordt gestalte gege ven door Cyriel Coupé, die met, z'n auteursnaam overigens Anton heet, Van Wilderode. Decennia lang heeft hij de rederijkerskunst onderwezen in het kollege te Sint-Niklaas, als het ware in de achtertuin van de Sint-Antoniuskerk. Anton pleistert ook volgaarne in zijn geboortedorp Moerbeke, het biedt hem beschutting, inspireert hem tot verzen waarvan het gehalte de heimat vèr overstijgt. Van Wilderode mag dan razend veel faam hebben verworven met Vergiliusvertalingen of religieuze poëzie, het meesterschap waarmee hij dat kleinschalig nabije verwoordt, de beminnelijke betrokkenheid die z'n heemkunstige gedichten ademen: grandioos is het. «Moerbeke-Waas toen en thans», voor dat aktueel retroboek leverde Anton Van \Vilderode de tek sten, het proza en de poëzie. Als de grootmeester een subtiele thuismatch mag spelen verwacht je dat hij zal schitteren. En hij schittert ook, zonder glamour maar in de opperste artistieke harmonie: heden en verleden zijn in eenklank, de unieke afbeeldingen in het boek werden plastisch perfekt op muziek gezet. Wolvenkasteel In het boek over Moerbeke wordt (p. 134) een knappe foto van rond de eeuwwisseling afgedrukt van Zamans Kasteel. De historicus Sanderus zou rond 1650 nog verbleven hebben op Wulfsdonk, d.i. de benaming die de aristokratische woonst, spil van een oude heerlijkheid, kreeg toen men vermoedde dat er een meute wolven huisde in de buurt. Tweede opname van Wulfsdonk: recente foto van het landhuis dat graaf R. Lippens herbouwen liet op de kelders van het originele kasteel. Meteen ver klap ik je hoe het boek gestruktureerd is, hoe Alois Meskens en Willy Aper (die de foto's leverden) en Anton Van Wilderode te werk gingen. Ze leggen een unieke impressie voor van een geëvolueerde samenleving in pocketformaat, uit dezelfde ge zichtshoek vanwaar uit opnamen van generaties geleden gerealizeerd werden maakten zij hun in die optiek bijna modernistisch aandoende foto's heel onlangs. Maar met (de restanten van) Wulfs donk is er nog het volgende aan de hand. Op pag. 158 prijkt een knappe kleurenfotö van de kasteel- dreef, en net ernaast wordt een heus schilderij op rijm van Van Wilderode afgedrukt. Uit «Wulfs donk, een visioen» dit citaat: Hier reden koetsen met gekamde paarden en palfreniers kompleet in paars livrei, hier liepen pijkenieren in de rij, geharnasten met hoge hellebaarden. Retro kén niveau hebben, méér zijn dan kommer- ciële kitsch, Van Wilderode bewijst dat meesterlijk melodieus. Lippens Een eeuw geleden was de macht, op politiek vlak maar bijgevolg óók op sociaal-ekonomisch, noe niet zo versnipperd, verbrokkeld als nu; ik heb in De Voorpost net nè de jongste gemeenteraadsverkie zingen geschreven hoe vroegere bastions van adel dom mettertijd wegschrompelden. Zie Vilain XIV in Bazel, de Broucboven de Bergeyck in Beveren en Melsele. Annez de Zillebeke in Kruibeke, de Neve de Roden in Waasmunster. Deze families leverden vele decennia lang de burgemeester in het thuis- dorp. Moerbeke vormt allerminst een uitzondering op dit soort alleenheerschappijvan 1847 tot 1967 heette de burgemeester immer Lippens. Nu moet met nadruk gesteld dat deze familie van grafelijken huize wat dééd ten bate van de gemeen schap. August M. Lippens liet in 1850 een ouderlin gentehuis bouwen, het latere Herfstvrede. In 1844 stichtte mevrouw Hippolyte de Kerchove d'Exaer- de-Lippens een school voor kantwerksters, in ruil werd later een straat (Kerchovestraat) naar haar genoemd en de gulle dame werd in 1911 vereeuwigd in een gedenkteken dat nu in het gemeentepark staat. Op de Terwestwijk werd in 1912 de Scheeps werf Lippens opgericht, de «zaat» zou bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog teloorgaan. En in 1908 verstrekte de familie Lippens de nodige fondsen ter oprichting van de melkerij (Stations straat) Tot Nut van den Landbouwer, die zou tot aan de tweede wereldoorlog in bedrijf blijven. De gemeenteraad van Moerbeke vergadert trouwens in het Lippenskasteel, datin 1976 werd aangekocht. Zo expliciet wordt in «Moerbeke-Waas toen en thans» niét over de Lippensen geschreven, maar het kan geen kwaad dat de lezer van dit boek weet waarrond en rond wie het allemaal wentelde, vroe ger. Ik geef ook mee dat graaf Maurice E.A. Lippens behalve burgemeester in Moerbeke ook Oostvlaams gouverneur (191-1921) was én minister. Leest de ad remme historicus van bij de aanhef van m'n artikel nog mee? De familie Lippens had behalve in Moerbeke ook in Knokke méér dan één vinger in de pap, zij was het die de luxueuze badplaats Het Zoute uit de grond stampte en men weet dat er thans veel te doen is rond het natuurre servaat Het Zwin, ook al een vinding van de Lippensen. De vooruitgang Als je je werk als recensent érnstig opvat mag je bij het bespreken van een fameus boek als «Moerbeke- Waas toen en thans» niet alléén meedeinen op de golven van heimweeërigheid of superlatieven. Dit (inderdaad heel knappe) boek overspant enkele .tijdperken, laat zien hoe de vooruitgang huishield, veel gemoedelijkheid en nijver gewroet (de scheepswerf, de zuivelfabriek op de Zwarte Ruiter, de zwingelfabriek waar rond 1900 liefst zeshonderd mensen werkten) geschrapt werd, in de plaats van de kantschool kwam een bankinstelling, de schrijn werkerij van stamvader Emiel De Cock evolueerde tot meubelzaak August De Cock en zoon (Creve- straat), de zuivelfabriek Sint-Isidoor werd tot Ta pijt- en Wooncentrale van de gebroeders Mertens getransformeerd: een brok sociale, ekonomische geschiedenis dus, samengebald in een allerminst stètisch fotoboek. Ook de Moerbeekse maatschap: pij is geëvolueerd, en hoe. Ik zou nog over forten moeten schrijven of molens. Kort even: de man die in 1573 of daaromtrent de eerste bovenkruier bouwde, was de Moerbeekse molenpionier Lieven Andries. En het oude fort Francipani, in de Terwestwijk te situeren, in 1583 tijdens het Farnesebewind gebouwd, heeft thans een rekreatieve funktie: in 1938 werd daar een jeugdherberg opgericht (met de financiële steun van... de familie Lippens), het gebouw werd in mei 1978 door brand vernield; Francipani is het oord waar de volksdansgroep Toon en Tine elk jaar de meiboom plant. «Moerbeke-Waas toen en thans» is een té knap boek om onder je arm te nemen als je van hoeve tot hoeve wandelt, van de plek waar het in 1980 gesloopte bouwsel van Koudenborn (vroeger water molen ook) stond tot Etboshoeve of Riethof. «Moerbeke-Waas toen en thans» moet je koesteren en beslist niét meesjouwen bij een bezoek aan de (vervlaamste) suikerfabriek van burgemeester Os wald Adriaensen. Maar deze retro-aktuele bundel kan zéér inspireren tot een tocht van toeristisch(e) tederheid of tumult. Hier komen de verdwenen cafés weer tot leven, de vier buurtschappen en de twee kerkdorpen. Poë tisch doen over de suikerfabrieken en de scheeps werven, kan dat? Het lukt wonderlijk in dit boek. Een panoramisch sfeerstuk is dit, in de diepte, een knap gekommentarieerd fotoalbum met reliëf. Piepkleine schoonheidsfoutjes bij het drukken («nauwelijk» i.p.v. «nauwelijks» op p. 11, en het moet «cafés» zijn i.p.v. «café's») doen vanzelfspre kend ternauwernood afbreuk aan de rustieke ro buustheid van dit werk. Robuust, want het is een monumentaal boek. Rust ook, want Moerbeke is het paradijs gelijk voor wie verpozing wil. Wouter VLOEBERGH «Moerbeke-Waas toen en thans» bevat foto's van Alois Meskens en Willy Aper, de gedichten en andere teksten zijn van Anton Van Wilderode. 120 blz. zwartwitfoto's, zestien kleuropnamen. 176 pa gina's, 1.195 frank. Een uitgave van«Orbis en Orion in Beveren. Op de zaterdagen 4 en 11 december, vrijdag 10 december en de zondagen 5 en 12 december, telkens om 20.00 uur brengt «Nieuw Leven» in de zaal Kring, Dokter De Moorstraat 104 te Aalst het blijspel «Komaan, kameraad». Dit stuk in drie bedrijven werd geschreven door Ray Cooney en wordt voor het voetlicht gebracht in een regie van V ik Moe remans De algemene toegangsprijs bedraagt 100 fr. Personen ouder dan 60 jaar en kinderen tot 12 jaar betalen 60 fr. Ook slim Een heer heeft zijn kerk hofbezoek afgelegd. Hij bereikt de ingangspoort, een heel eind van de straat gelegen, net op tijd om de kerkhofbewaker, die zich per fiets wilde verwijderen, terug te roepen. - Mijnheer, gij hebt geluk gehad hé! zegt de bewa ker, de fiets tegen de muur zettend en de kerkhofpoort ontsluitend. De heer dankt, met een fooi als toemaat. Zegt de andere: - Als het ooit moest voor komen dat gij opgesloten wordt, ik woon hier links de steenweg af, een driehon derd meter verder. Kom me dan maar roepen. Een waardevol en origineel eindejaarsgeschenk, zo kan je de Aalsterse Agènda 1983 noemen. Dialoog, de vereniging voor kunst, letteren en geschiedenis, geeft deze kalender uit. De redaktie ervan wordt waargenomen door Hendrik Strijpen en Jean-Paul Van der Poorten en in de 176 pagina's tellende kalender is werk opgenomen van Frans Beeckman, Albert Blijdekerke, Frans Daeleman, Jan DUaese, Aleidis Dierick, Herman Le Compte, Julien Librecht, Hendrik Strijpens, Amedee Suenaert, Piet Thomas, Rudolf Van de Perre, Antoine Van der Heyden, Firmin Van der Poorten, Arthur Van Gyseghem, Wim Van Mulders. Dom Idesbald Verkst en Marcel Wauters. Frits Kieckens, Frans Lemaitre, Guido Muylaert, Maurits Schelck en Modest Van Mulders zorgden voor de illustraties. In de agenda vindt men onder meer werk van of te Aalst geboren of wonende beeldende kunstenaars en dichters, aforismen, het ontstaan en de geschiedenis van KSC Eendracht Aalst (met een foto van het fanionelftal en een prijsvraag met voetbalabonnementen en kunstboeken), de kulturele evenementen van 1983, geschiedkundige kanttekeningen, zoutarme recepten met produkten uit de eigen streek. Verder de wapenschilden van Aalst, Baardegem, Erembodegem, Gijze- gem, Herderoem, Hofstade, Meldert, Moorsel en Nieuwerkerken en het begijnhof van Aalst, anno 1933 wordt er eveneens in belicht. Het formaat van deze agenda is 15 op 24 centimeter en hij kost 245 fr. bij voorinschrijving. Vanaf het verschijnen 295 fr. Men kan bestellen bij het redaktie8ekretariaat van Dialoog, Aalsterse Agenda 1983, Marktweg 15, te 9430 Nieuwerkerken-Aalst Nieuwerkerken in oude postkaarten Herman Boeykens en Patrick Vandevelde zijn twee dynamische mannen die hun hart hebben verpand aan oude postkaarten. Herman Boeykens is nu 40 jaar, hij is tandarts van beroep en studeerde aan het Sint-Jozefskollege te Aalst. Patrick Vandevelde is 18 jaar en studeert aan hetzelfde kollege, waar hij nu zijn laatste jaar doet. Jarenlang hebben zij postkaarten, foto's en dokumenten verzameld over hun gemeente. Het kon niet anders of daar moest vroeg of laat een boek uit groeien. Dat is ondertussen gebeurd. Ruim 280 foto's zijn in het boek opgenomen. Maar dat is lang niet alles, want daarnaast wordt ook wat gezegd over de geschiedenis van Nieuwerkerken, over de plaatselijke nijverheden, over de aardrijkskunde, enz... Wanneer we de inhoudstafel van «Nieuwerkerken in oude postkaarten, oude foto's en oude dokumenten» doorlopen, komen we onderwer pen tegen als de dorpsplaats, de kerk, de kerk van Edixvelde, de kapellen, de kostersfamilie, de missies, het klooster, de pastorij, straatzichten, de bijnamen, de boerderijen en kastelen, de burgemeesters, de verkiezingspamfletten, de brouwerij, de molen «Van Landuyt», de nijverheden, de spoorweg, de wereldoor logen natuurlijk, de volkszangers, de jubilarissen en een 100-jarige, sport en spel, kulturele verenigingen en de scholen Het boek sluit met een register dat elk opzoek werk tot een minimum herleid. Het telt 176 pagina's en er zijn twee uitgaven voorzien: de gewone (mooi ingebonden en voorzien van een stevige geplastificeerde omslag in kleur) kost tot 1 januari van volgend jaar 950 fr. (later 1.100 fr.) en een luxe-uitgave (eveneens prachtig ingebonden, maar met een kunstlederen omslag met goudstempel en stofwikkel) die in zeer beperkte oplage verschijnt. Kostprijs 1.450 fr Men kan inschrijven bij Patrick Vandevelde. Marktweg 18, te Nieuwerkerken (053/78.80.87) en Herman Boeykens, Molenstraat 10, te Nieuwerkerken (053/ 70.16.15). De laatste jaren groeide het skilopen (langlauf) uit tot een ware massasport. Dit dank zij de beperkte risiko's, het gemak van aanleren en het steeds dichter in het bereik komen van deze sport voor iedereen. De schilderachtige omge- staat ter beschikking tegen ving waar deze sport beoe- speciaal gunstige prijzen, fend wordt, de gegaran- Slechts die ski-pisten met deerd zuivere lucht, de fy- voldoende akkomodatie sieke inspanning en de komen in aanmerking voor psychische ontspanning een bezoek. Een degelijke zijn zeker faktoren die de sportplus-verzekering is opkomst van het «langlau- voorzien, fen» in de hand werkten. Tot slot is er de gemoede- Zowel kinderen als perso- lijke en prettige sfeer van nen op meer gevorderde «sporten» onder vrienden leeftijd kunnen na het vol- in een enig mooi natuur- gen van enkele lesuren kader, reeds volledig zelfstandig Organisatie VTB-afdeling op stap. Aalst, m.m.v. BLOSO. Door het inrichten van Meer inlichtingen en/<sf in- «langlauf»-uitstappen naar schrijvingen bij Paul Tal- de Ardennen wil VTB- loen. Eikstraat 82/7 te Aalst aan ieder de kans Aalst, tel. 053-77.90.18. geven deze sport te beoefe nen (eventueel aan te le- ren) in de meest gunstige omstandigheden. Er wordt gezorgd voor de gelijk vervoer per bus. Een goede opvang ter plaatse op zorgvuldig uitgezochte pisten is verzekerd. Voor diegenen met minder ervaring of voor hen die het ski-wandelen nog moeten aanleren staan eigen (ge brevetteerde) monitors en medewerkers van VTB-af deling Aalst ter beschik king. Voor de gevorderde ski-lopers staan monitors van ter plaatse ter beschik king. Voor de huur van ski-mate riaal (schoenen, ski's en sticks) werd een overeen komst gesloten met sportzaak Dirk Martens (Lange Zoutstraat) Het beste Dendermonde. Het bestuur van de PW-vrouwen uit Dendermonde. (vh) De minivoetballers van de Dendermondse politie spelen in de Appelse sporthal, (c) Voor de wedstrijd Vandemoortel Zele-Sint-Gillis-Waas kwam Sint Maarten naar de sporthal VHVD. De thuisploeg ski-materiaal won en kreeg dus het mooiste geschenk, (bvw)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1982 | | pagina 23