I
Lokerse jeugdraad
zet ramen open
«Mijn dorp»:
Werner Van Meles levenswerk over
Sint-Pauwels
HL
■r
Vertrouwvolle antwoorden op
brandende vragen
--
tÜj
48 - 24.12.1982 - De Vobrpost
Tijdens het persdebat van de Wase Boekenbeurs van
18 december jl. gaf de chef van de regionale
redakties bij Het Laatste Nieuws Omer Grawet nog
uiting aan zijn «gezond wantrouwen» niet t.a.v. een
mediabeleid als dusdanig, maar wel t.a.v. een té
grote staatsbemoeienis. Het mediabeleid, dat was
ook het onderwerp van de Konfrontatieuitzending
op de BRT van zondag 19 december waarin naast
André De Beul (VU) en Frans Grootjans (PVV) en
de administrateur-generaal van de BRT Paul Van
den Bussche, ook 'onze' kamerleden Miet Smet
(CVP, Lokeren) en Freddy Willockx (SP, Sint-
Niklaas) te gast waren.
Voor Freddy Willockx vin
den de problemen rond het
omroepbestel hun oorzaak
in een volledig ontbreken
van een globaal mediabe
leid. Elk probleem wordt
afzonderlijk behandeld,
terwijl er toch een belang
rijke samenhang bestaat
tussen de verschillende me
dia, vindt de voormalige
minister, en hij verwijst
hiervoor naar de aktieve
bezorgdheid van de dag
bladpers om de evolutie in
zake etherreklame. Wil
lockx beschouwt het stellen
van een duidelijk beleid als
antwoord op de nieuwe
technologische toepassin
gen als een maatschappelij
ke prioriteit. In afwachting
van de oprichting van een
mediaraad, zou de Vlaam
se raad en bijzonder de
kommissie die zich bezig
houdt met de media, een
forum van overlegpleging
kunnen worden. De SP-
voorman zegt verder de
nening te zijn toegedaan
at een eind moet worden
gemaakt aan de 'verlam
mende bevoegdhedenver-
-arring tussen de nationale
de Vlaamse overheid',
•vfiet Smet wijst er in het
- RT-programma op dat op
het niveau van deze twee
egeringen reeds initiatie-
sn tot het uitstippelen van
en globale politiek werden
momen. De vraag is, vol
gens haar: op welke basis-
-isie moet het mediabeleid
teunen? Vooral zullen we
-rover moeten waken, al-
dus Miet Smet, dat ons ei-
,en kultuurgoed blijft aan
ix>d komen. Hét grote ge-
aar schuilt volgens haar in
de penetratie van interna
tionale programma's: die
verloederen de ether en be
werken enkel een kulturele
vervlakking. En dèt zou
pas spijtig zijn.
De BRT-obJektlvltelt
De scherpe kritiek van de
kant van nagenoeg alle po
litieke partijen op de ob-
jektiviteit van de BRT-
nieuwsdienst is al bijna
klassiek. Vooral de CVP
komt geregeld vinnig uit de
hoek, geeft de indruk zich
sterk verongelijkt en on
eerlijk behandeld te voe
len. De BRT-nieuwsdienst
laat feiten die de partij erg
belangrijk voorkomen on
behandeld, de politizering
van de berichtgeving zou
vooral de socialisten tevre
den stemmen, de perso
neelsbezetting bij de BRT
zou in het nadeel van de
kristendemokraten spelen,
enz. Een beetje de Calime-
ro van de partijen toch, de
CVP. Misschien hoort het
ook wel zo. Géén kritiek
zou betekenen dat de be
richtgeving eerder neu
traal-oppervlakkig dan ob-
jektief en verrijkend is.
Het begint pas verdacht te
worden, wanneer de kritiek
uit één enkele hoek komt.
De CVP heeft, zoals de
andere partijen trouwens,
heel wat kritiek op de
BRT, stelt Miet Smet. Ze
vindt het een begrijpelijk
fenomeen: «Het is eigen
aan de politieke partijen
dat ze veel scherper dan om
het even wie het nieuws
bekijken, ontleden, dat ze
nagaan of ze voldoende aan
bod komen en dus ook veel
kritischer zijn». Is die kri
tiek dan terecht of minder
terecht, dat mag men best
eens onderzoeken, vindt
Miet Smet, liever toch dan
dat men de huidige manier
van werken nu al struktu-
reel zou wijzigen.
Voor een omschrijving van
het begrip objektiviteit ver
wijst Freddy Willockx naar
een fraze van Hugo Camps
(Het Belang van Limburg):
het is een irrationele orde
van geluk. De journalistie
ke praktijk kan het ideaal
van de objektiviteit m.a.w.
enkel nastreven. Praktische
objektiviteit is een onhaal
bare kaart. Willockx ver
baast zich erover dat steeds
meer reaktie komt van wie
hij de verwende kinderen
noemt: «verwende kinde
ren van één bepaalde partij
die het zodanig goed heb
ben dat 70 tot 80 procent
van de dagbladpers hen
naar de mond schrijft of
toch dicht bij hen aanleunt
en die nu plotseling op ra
dio en teevee gekonfron-
teerd worden met een, vol
gens ons, objektieve be
richtgeving». Willockx acht
de uitlatingen van CVP-
jongeren als zou de kloof
tussen de BRT-hiërarchie
en de BRT-journalistiek
een oplossing moeten vin
den in een machtsaanwen
ding vanuit de BRT-hiër-
archie zeer verregaand en
gevaarlijk.
Over het BRT-monopolie
en de invoering van rekla-
me als financiëring van een
eventuele derde net, stelt
Miet Smet nog het volgen
de: «Er zijn twee vormen
van financiering; enerzijds
de taksen en anderzijds de
reklame. Wij hebben tot
nogtoe geen reklame. Ik
ben er nochtans voorstan
der van dat ze er komt.
Momenteel gaat jaarlijks
1,2 miljard vanuit België
naar de RTL, dus... Als er
uitsluitsel kan gegeven
worden over deze financie
ring, mét beveiliging van de
informatieopdracht van de
nationale omroep, dan
denk ik dat er ook over
andere zaken kan gepraat
worden. Maar de gemeen-
schapsomroep blijft priori
tair».
Freddy Willockx stelt voor
zijn partij dat zij tégenstan-
der is van kommerciëie
televizie. Maar ook hij ziet
hoe de reklame via de ka
bel ongehinderd de huiska
mer binnenkomt, beseft
dat knippen vrij onvriende
lijk overkomt en bovendien
veel geld kost en ziet ook in
dat RTL erop geslepen is
de hele markt naar zich toe
te trekken. Op basis van
een vorig jaar reeds door
de regering goedgekeurd
wetsontwerp, bereidt men
nu binnen de SP een wets
voorstel voor betreffende
de selektieve, geïsoleerde
en tijdsgebonden invoering
van etherreklame via het
eerste BRT-televizienet.
Het SP-kamerlid is verder
van oordeel dat men de
invoering van etherreklame
niet los kan zien van de
verliezen die hierdoor aan
de dagbladpers zullen wor
den toegebracht. «Wij me
nen dat op een zeer precie
ze manier moet worden be
rekend in welke mate die
verliezen een realiteit zijn,
zodat deze derving van in
komsten via een speciaal
fonds kan worden gekom-
pen'seerd. Het is de hoogste
tijd dat de diskussie over de
etherreklame omgezet
wordt in konkrete wetge
vende teksten», aldus nog
Willockx.
Leo DE BOCK
Vorige week liep in de Sint-Niklase stadsfeestzalen
de tweede Wase Boekenbeurs, georganizeerd door
de Culturele Centrale van het ABVV. Een geslaagde
boekenbeurs, méér dan zij dat vorig jaar was, rijker
en dus ook eerlijker. Vooral de centrales zelf hebben
enkele boeiende stands verzorgd. Uit de heleboel
nevenaktiviteiten lichten wij het debat van zaterdag
18 december jl. rond de vraag: haalt de krant het
jaar 2000?
Voortaan zal in een nieuwe rubriek de werkgroep van de
jeugdraad van Lokeren informatie verschaffen en de
mensen regelmatig op de hoogte houden van de werk
zaamheden van de jeugdraad.
Tot nu toe was de jeugd
raad een zogenaamde «ge
sloten» jeugdraad. In zo'n
jeugdraad hebben alleen de
aangesloten jeugdvereni
gingen recht om aanwezig
ie zijn en te stemmen op de
vergaderingen. De huidige
dgemene vergadering ech
ter besliste de statuten te
ijzigen om de jeugdraad
:>pen» te maken. Zo zou
i dereen tussen 18 en 35
ar op de algemene verga-
i eringen van de jeugdraad
mnen aanwezig zijn en
eebeslissen. Dit voorstel
<n nieuwe statuten werd
>orgelegd aan het Kollege
:n Burgemeester en Sche
llenen. De jeugdraad heeft
ook een aantal werkgroe
pen opgericht. Deze werk-
#oepen houden zich met
bepaalde tema's bezig om
deze uit te werken. Zo zijn
er de werkgroepen «En
quête voor jongeren tussen
17 en 25 jaar, verkeer en
vandalisme», dit in samen
werking met de gezinsraad.
«Speelgoedaktie en kind
vriendelijke wijken», in sa
menwerking met de Speel
pleinwerking. «Jeugddienst
en Werkloosheid», in sa
menwerking met het werk-
loosheidskomitee. En ten
slotte de werkgroep «Infor
matie». Iets meer over deze
laatste werkgroep: de taak
van de werkgroep informa
tie bestaat erin de Gemeen
teraad en het Schepenkol
lege zo goed mogelijk te
volgen, dit in nauwe sa
menwerking met de sche
pen voor de jeugd. De ver
zamelde informatie wordt
dan doorgespeeld naar de
algemene vergadering.
Hieruit kunnen adviezen of
akties voortvloeien. De
mensen van Lokeren zullen
er meer over horen: regel
matig zal in de maandka-
lender verslag gegeven
worden over de werkzaam
heden.
Wie geïnteresseerd is in de
jeugdraad of in een van de
werkgroepen, kan kontakt
opnemen met de voorzitter
van de jeugdraad: Werner
Hillaert, Daknamdorp 10,
te Lokeren (tel. 091/
48.37.20) of met het sekre-
tariaat dat gelegen is in de
Torenstraat 1, te Lokeren
(tel. 091/48.28.05).
(jvl)
Er is de laatste tijd n.a.v.
het vogr de geschreven
pers erg belangrijke rekla-
mevraagstuk al heel wat te
doen geweest over de gulzi
ge maar inmiddels voorlo
pig gedwarsboomde RTL,
het monopolie van de
B.R.T., over niet openbare
televizie, over een eventue
le uitgeversomroep. En
verder zijn er bedreigende
fenomenen als teletekst en,
vooral, viewdata, een kom-
binatie waarbij een kompu-
ter, om informatie ge
vraagd via de telefoon, zijn
respons sorteert op een
televiziescherm. Zullen de
kranten, na hun enorme in
vesteringen in moderne
technieken, nog voldoende
strijdbaar zijn. nog vol
doende inventief ook om
het multipele en goed
toegeruste offensief zó te
doorstaan dat zij er niet
zélf aan ten ondergaan?
Een belangwekkende pro
blematiek voor een panel
dat dit, deels toch, minder
was. In dit panel Walter
Cabus van Het Volk, Omer
Grawet van Het Laatste
Nieuws, Bob Van De
Voorde van De Morgen, de
tien minuten vóór de aan
vang van het debat onder
de arm genomen Wim Per
soon van Gazet van Ant
werpen en ene Hubert
Wilssens (wie???) van Het
Vrije Waasland. Louis
Meerts van Gazet van Ant
werpen en Wouter Vloe-
bergh van De Voorpost wa
ren, om ernstige persoon
lijke redenen, niet aanwe
zig. Mare Hollanders, kor-
respondent van het agent
schap Belga, was de goed
gedokumenteerde mode
rator.
Naar kijktijdperk?
Verliest de krant aan waar
de, aan impakt? Geenszins,
meent Walter Cabus. In
tegendeel zelfs. Vroeger
maakte men over een voet
balwedstrijd een verslag,
nu een recensie, een kom-
mentaar bij die wedstrijd.
De televizie heeft de krant
gedwongen tot deze inhou
delijke verschuiving, die
meteen een hele kwaliteits
verbetering voor gevolg
had. Volgens Cabus heeft
de geschreven pers geen
echt onafwendbare rede
nen om bevreesd te zijn
voor de toekomst. Adver
teerders knijpen inderdaad
de beurs toe, maar het ligt
bij de uitgever om de min
der gunstige konsekwenties
hiervan te ondervangen:
«Ziet een uitgever zich als
een handelaar in bedrukt
papier, ja, dan is de kans
op een gunstige toekomst
natuurlijk klein. Hij zal on
getwijfeld een betere beurt
maken als hij zichzelf ziet
als een manager in de infor-
matiebusiness». Tracht
men nu dan, meer dan
vroeger misschien, de aan
dacht van de lezer gaande
te houden met een steeds
groter aanbod faits divers?
De ontspanningstoer op of,
anders nog, de politiek ont
eigend ten voordele van het
Assisenhof? Omer Grawet
tekent verzet aan tegen de
ze vooropstelling. Welk
een evolutie heeft de poli
tieke berichtgeving sinds de
jaren '50 niet doorge
maakt? Opdrachten naar
het buitenland aren toen
nog dankbare uitzonderin
gen, vandaag zijn ze dat
helemèèl niet meer. Dat
moet toch de lezer ten goe
de komen? Faits divers van
de andere kant, zijn voor
het voortbestaan van een
krant zeer belangrijk, vindt
Grawet. Gelukkig maar dat
de televizie zich wat dat
betreft nog op de vlakte
houdt. Een aanpak zoals
die van de BBC, dèt zou
pas konkurrentie zijn.
Advertentie en ideologie
Aktiegroepen, firma's ko
pen ruimte, krantenruimte
om ideeën aan de man te
brengen. Als het van de
kranten afhangt liefst zo
veel mogelijk, want zij heb
ben het geld nodig om zich
zelf in stand te houden.
Heren panelleden, is dit
niet een ietwat gevaarlijke
trend, vraagt Mare Hollan
ders. Gevaarlijk omwille
van de steeds groeiende af
hankelijkheid, meent Bob
Van De Voorde. Adver-
Vijftig jaar labeuren, tien jaar geduld oefenen
Sint-Pauwels. De morgen na de voorstelling van zijn
boek zit ik tussen portretten en piano wat te
babbelen met Werner Van Mele. Het verkeer
dreunt voorbij in de Potterstraat, een wegversmal
ling eigenlijk van de baan Sint-Niklaas-Hulst. De
Dries (die gereneweerd volgens Van Mele) is vlak
bij, we zitten omzeggens in de schaduw van de
Roomanmolen én van de plek waar de Wildeman
stond, eertijds hoeve en nadien café.
Sint-Pauwels, met dat (Clap)dorp is de ereschooldi-
rekteur vergroeid. Werd er op 9 juni 1899 geboren,
woont nog immer op hetzelfde adres als zestig jaar
geleden. Van Mele liep school in de Gentstraat en
ging er nadien zélf les geven, werd bestuurder
tenslotte. Werd aktief in een handvol verenigingen,
ként Sint-Pauwels op zijn duimpje.
Zestig jaar geleden
Op 1 september 1918 trad Werner als onderwijzer
in dienst bij de gemeenteschool. Veertig jaar min
één maand zou hij schoolmeester blijven, steeds in
de Gentstraat bij de jongens. Zes volwaardige
klassen omvatte de onderwijsinstelling, een dui
zendtal kinderen heeft hij met krijt en wijsheid
begeleid. In 1940 werd hij direkteur.
De Gentstraat-school, hooguit een paar pasjes
lopen vanop de hof an Van Mele. Ze verhuisde nè
Van Meles termijn naar de Zandstraat (de grote
baan), want het oude pand werd bouwvallig. Nu is
het schooltje opgedoekt. Ook die teloorgang van
het lokale schoolgaan is plaatselijke geschiedenis.
Werner Van Mele uit Sint-Pauwels: tien jaar later
dan gepland is zijn boek toch klaar geraakt.(dw)
Nadat Werner Van Mele z'n onderwijzersdiploma
(in Sint-Niklaas) had behaald begon hij de geschie
denis van zijn dorp uit te pluizen. Van in het begin
der twintiger jaren tot zowat 1973. Een halve eeuw
neuzen in parochierekeningen, bibliotheken, ver
geelde dokumenten. 1973, in dat jaar was zijn werk
voltooid, vond hij. Maar we zijn nu bijna 1983 en
Van Mele is al 83 jaar... eindelijk is de geschiedenis
van Sint-Pauwels in boekvorm verschenen.
Aanvankelijk wou hij het boek in eigen beheer
uitgeven. Zag wat op tegen de kosten, weifelde.
Kwam dan in kontakt met de uitgeverij Danthe uit
Sint-Niklaas. Herhaaldelijk ging zoon Willy, die
bediende is bij de gemeente Sint-Gillis (de koepel
gemeente van Sint-Pauwels) met die uitgever pra
ten. 'k Heb met Danthe veel jaren verspild», zegt
Van Mele. Uiteindelijk werd dan toch maar beslo
ten, het boek in eigen beheer uit te geven. Wat
betekent dat hij zélf voor de drukkosten (die lopen
in de honderdduizenden) zou instaan, de baten
zouden vanzelfsprekend óók voor hem zijn. Op 19
december, zondag jl. dus, werd «Mijn dorp» voor
gesteld in het voormalige gemeentehuis van Sint-
Pauwels.
Een fraai boek, want gedrukt bij Duerinck in
Kloosterzande en gebonden bij Scheerders in Sint-
Niklaas. Hoe goed het is, hoe volledig ook, moet ik
nog ervaren, ik heb het vooralsnog enkel maar
mogen vasthouden. De dorpelingen van Sint-Pau
wels lijken er alvast véél interesse voor te hebben,
want toen ik maandagmorgen met Van Mele te
babbelen zat kwam men een paar keer aanbellen en
zich een boek aanschaffen.
De woelige komst van de kalvinisten naar Sint-
Pauwels in 1579, de Boerekrijg, de pastoors, mon
seigneur Alfons Bermijn natuurlijk, u vindt dat
allemaal in dit 188 pagina's tellende werk dat met
tientallen illustraties werd versierd, in gewone uit
gave 800 en in luxe-editie 1.200 frank kost. Het
fotomateriaal is van Florent De Vijlder uit Sint-
Pauwels, Willy Van Mele, één der zoons van de
gepensioneerde schoolbestuurder, hielp veel bij de
samenstelling.
Zijn Sint-Pauwels
Werner Van Mele is een héél kwieke tachtiger. Zijn
vrouw, de al even kwieke Rachel De Maesschalck,
heeft liefst twaalf kinderen ter wereld gebracht. Die
zijn uitgezwermd naar Sint-Niklaas, Kieldrecht,
Brussel, Aalst, Knokke, enz. 35 kleinkinderen en 6
achterkleinkinderen hebben Werner en Rachel, als
die troep bijeenkomt moet een zaal in Sint-Niklaas,
"Het Centrum bijvoorbeeld, worden afgehuurd voor
een feestje.
De ereschooldirekteur hielp in 1925 de Bond van
Grote en Jonge Gezinnen stichten, was aktief bij
het Werk van de Akker, werd schatbewaarder van
de plaatselijke fanfare Sint-Cecilia en stichtte de
Kristelijke Bond van Gepensioneerden in Sint-
Pauwels. Die KBG telt een vierhonderdtal leden,
aktieve, ook vaak reislustige gepensioneerden.
Als al die bejaarden, betrokkenen bij verenigingen
waarvan Van Mele aan de wieg stond, al die
voormalige leerlingen van hem ook een boek van de
vinnige onderwijsman uit Sint-Pauwels willen ko
pen scheurt Werner er misschien zijn broek niet
aan. Potterstraat 13, Sint-Pauwels, daar kan je
«Mijn Dorp» bestellen
Wouter VLOEBERGH
t>0
rgee
»r d<
ider
;do<
rdc-i
ir m
gen
n ei
ooi
gadi
verb
dr
kon
ïwe
:nw
iwe
::ic
Inge
pen
ne i
:r h
eek»:
I. 2
t in
per
tenties zijn noozakelijk om voeren, vertelt Walter Ca-
te overleven en dat maakt bus, is gebleken dat hoe
het een linkse krant, die dichter het nieuws bij de
voor het advertentieme- mensen staat, hoe belang-
dium uit zich een ideologi- rijker zij het vinden. Dus...
sche afkeer gevoelt, wel
bijzonder moeilijk. Een Reklame
kleine krant (De Morgen Ontsnappen aan etherre-
haalt een oplage van onge- klame is nog een onmoge-
veer 55.000 exemplaren, lijkheid, profeteert Omer
n.v.d.r.) heeft zo al weinig Grawet. De reklame zal er
inkomsten en ondervindt of komen, hoe dan ook. Maar
té veel problemen wanneer hoe? Ekonomisten hebben
zij zelf advertenties tracht besloten dat er in Vlaande-
te werven, of een grote af- ren maar plaats is voor één
hankelijkheid wanneer zij kommerciëie zender,
hiervoor aangesloten is bij Wordt dat de BRT? Is de
een groepering als de Bel- eis van die omroep om,
gische Dagbladunie. Zelfs «-zoja, het nettobedrag aan
in het laatste geval is haar kijk- en luistergeld hele-
deel van de advertentie- maal toegewezen te krijgen
koek vaak nog te klein om haalbaar? Kunnen de uit-
de financiële balans in de gevers in dit geval nog ver-
juiste richting te laten goed worden voor hun ver
hellen. lies aan advertentiegelden?
En wat met advertenties Maakt het voorstel Verhof-
die in strijd zijn met de stadt om het tweede televi-
ideologie van het blad? zienet vanaf 1985 in handen
Hoe reageert de lezer van van zendgemachtigde vere
een blad dat geacht wordt nigingen te geven, een
zich antimilitaristisch op te kans? Of beginnen de uit
stellen op een advertentie gevers toch zélf met een
in datzelfde blad van het televizieomroep? Ze zullen
ministerie van landsverde- dan samen rond de tafel
diging? Furieus natuurlijk, moeten gaan zitten en er-
En toch is het gezond dat voor zorgen dat ze de eer
de redaktie zich niet teveel sten zijn. Het zou bijna een
bemoeit met de adverten- mirakel zijn, vindt Omer
tiepolitiek van het bedrijf, Grawet; het is zo goed als
da's meer een aangelegen- zeker dat ze de boot zullen
heid van de direktie, meent missen. Bovendien, en dat
Bob Van De Voorde. weten wij van Walter Ca-
Haalt de krant het jaar bus, stelt het rapport Dar-
2000? Vertrouwen en voor- denne dat een kommercieel
zichtige wanhoop dus, net via de kabel wel haal-
maar mocht het heten baar is, maar dat dit initia-
'Haalt het regionale week- tief enkel de ontzaglijke
blad het jaar 2000?', dan verliezen zou dekken. Het
zou wellicht het tweede is verder o.m. behoorlijk
sentiment prevaleren. Ten ondenkbaar dat de uitge-
eerste blijven die weekbla- vers al het werk nodig voor
den, in tegenstelling tot de zo'n omroep voor eigen re-
dagbladen, nog altijd volle- kening zouden nemen. En
dig verstoken van over- programmamakers, als die
heidssteun en ten tweede dan al te vinden zijn, moet
beginnen ook de dagbladen je ook betalen. Een door-
ernstig werk te maken van braak van de op een
hun regionale berichtge- Vlaams publiek gerichte
ving. Uit een onderzoek RTL-International rekla-
dat wij hebben laten uit- meomroep echter, zou ex
pliciet kwalijke gevolgen
hebben voor de BRT, de
hele grafische nijverheid en
bijgevolg voor de Belgische
werkgelegenheidssituatie
Over een mogelijk samen
gaan van de Vlaamse Uitge-
versmaatschapij (die De
Standaardbladen uitgeeft,
de Kredietbank en Agfa-
Gevaert als duitenschieters
achter zich heeft staan en al
eerder de intentie te ken
nen gaf met een TVU, een
Televizie van Vlaamse Uit
gevers, te willen beginnen)
met RTL heeft men het
tijdens het debat niet
gehad.
Het is nog loeren naar el
kaar nu, besprekingen voe
ren en afwachten misschien,
maar lang kan het niet meer
duren voor één (of en,
van de gladiatoren uit
media-arena, aangevu
door de belofte van ki
mercieel sukses, de
zal (kunnen) doorhaki
En die beslissing zal bi
lend zijn voor de onmid,
lijke toekomst van het
tenbestand in Vlaandei
Teletekst en Viewdata,
klinkt veelbelovend, n
het zijn media die hun
berteit nog doormoeten
het zal mijns inziens
een tijdje aanlopen vooi
een direkte bedreiging
len betekenen voor
krant, die zich intussen
kan voorbereiden op
aangepaste konkurrentie
Leo DE BO
pre
V
inoi
|m e
lro<
lw;
an
Wi
•kt
nwc
D
ruik
nins
and
Is ni
kif"
om<
loi
te
;t d
*jouw
<Oi
oo
B<
void
:ijn
P'
ner
kui
!Ci:
Mijl
tlari
zijn
die
jllen
Het tweemaandelijks ondernemingsblad «Ondeiweü
ons» uitgegeven door Intercom distributie Nood p
wijdt onder de titel «Intercom die doet zijn ronde ii j ZÉ
de stad van Dendermonde», een boeiende en voora 5 m
fraai geïllustreerde bijdrage van liefst 20 pagina's aai
de stad van het Ros Beiaard. Het is trouwens het fier
bereden door de vier Heemskindern dat d
hoof ding van deze bijdrage siert. De auteur van dezi^
bijdrage is Marcel Joly die Dendermonde de jazz
stad bij uitstek noemt, een stad met vele historisch
toeristische bezienswaardigheden, kortom een stat
met een brok geschiedenis. Vervolgens neemt hij t'
lezer mee op een toeristische trip doorheen Denderi
monde centrum en de deelgemeenten. Prachtigm
vierkleurenfoto's van het stadhuis, de abdij, héT
museum, het begijnhof, het Justitiepaleis sieren dezM
bijdrage die natuurlijk uitgebreid blijft stilstaan bij d I
ongerepte schoonheid van Vlassenbroek en Mespela
re, bij de prachtige Onze Lieve Vrouw Kerk in ht
centrum van de stad, de abdij van Zwijveke en d
vele andere bezienswaardigheden. Tussen dit allefa v
door loopt de draad van de roemrijke geschiedeni K> tv
van de oude stad, worden de namen van de meei05:
bekende heersers, koningen, graven en despoten u *re1,
onze geschiedenis weer opgeroepen en wordt de leze vc
ertoe aangezet deze unieke stad om lief te hebben t JJ®-
gaan bezoeken. «Doe zoals het Ros Beiaard, doe in imp,
ronde in de stad van Dendermonde. Het loont dr»ntv,
moeite» zo besluit Marcel Joly zijn bijdrage. En /i 06 c
heeft daarmee overschot van gelijk.
stai
,V.:H
jdW
