De Peirlincken zijn nog
rasechte Oilsteneers
jo
Wie wordt negende Aalsterse Bierprins?
»l
ai
Burgemeesterswissel
in Temse
he
Immerzeel Kerstviering bracht vreugde en vrede
I voc
e er
rsten
Her
cr d
lert,
iRflBiNtr ynn~3>e Bup&EH«rreo
8 - 31.12.1982 - De Voorpost
slank en mooi.
Flinke japoneezen, zelfs een beer in
zijne kooi.
Wagens wel versierd, boksers fel
gespierd.
Veel jockeys goed gemanierd.
Dan de slachterbazen met moderne
schaterij. Waarbij schapen, hazen
en een kat hing in de rij.
Neem ik het vlaamsche bierhuis of
de oude tapperij.
Diende als reklaam voor onze brou
werij.
Verders opgemerkt de vluchtelin
gen, Transvaalse boeren met
muziek.
Duiveltjes die uit een kasje springen.
De wijdvermaarde garde sivik heel
komiek.
Het kindeken baba met zijn nieuw
tutterken in de mond.
Wekte met zijn ouders aller lachlust
in het rond.
't Was oprecht kurieus hoe reuzin en
reus, Dansten naar den laatsten
keus.
De grandige jagers met geweer en
bajonnet.
Gansch het ministerie met de chef
van 't kabinet.
Dan de zot verleé per witte geleé,
Trok met zijne geit ook mee.
Nog meerdere groepen en gespan
nen met de macht.
Waren opgeroepen en wedijverden
om pracht.
'k Zag ook een persoon gekostu
meerd in autoband.
Zelf een gansch verkleed in kaas van
nederland.
'k Wil ook niet aanvangen te be
schrijven,
De koddigheid en goeden sier.
Die de paardjes zonder 't over
drijven,
Vertoonden elk op zijn manier en
met zwier.
Trok ik dan de feestzaal in van den
Amencaan.
Dat was iets naar mijnen zin de
dansers na te gaan.
Menige piot danste de foxtrot beter
dan pietje snot.
En na menige bokskens en specialle-
ken nog daarbij,
Te hebben uitgedronken werd het in
mijn keel hoogtij.
'k Trok bij mijn katrien en zij zei
domien,
g' Hebt vandaag sis buis gezien.
9A6Zoon Lucien:
van prins tot beeldhouwer
Het bloed kruipt waar het niet gaan
kan. De zoon van Leon Peirlinck,
Lucien, is al evenzeer bezeten door
de karnavalmikrobe. Lucien woont
nu in de Kouterstraat te Aalst en
bracht het in 1969 tot prins karna
val van de Keizerstede. Hij heeft
zich inmiddels opgeworpen als een
uitstekend amateur-beeldhouwer.
Maar wanneer hij over zijn hobby
begint te vertellen, dan ervaar je
alras dat Lucien meer wil dan ge
woon maar beeldhouwen om de
tijd door te krijgen. Hij wil inder
daad erkenning krijgen en op basis
van hetgeen hij heeft gepresteerd.
Al de vrije tijd die Lucien heeft,
gaat naar het beeldhouwen en
mocht de kans zich ooit voordien,
dan zou hij graag beroeps worden.
Leven van zjn beeldhouwwerk, het
is voorlopig nog een droom, maar
allicht wordt het eens werkelijk
heid.
Lucien heeft zich thuis best kunnen
uitleven. Hij heeft er kunnen ken
nismaken met de materie waarin hij
zijn beelden beitelt. Vader was im
mers schrijnwerker van beroep en
meer dan eens heeft Lucien een
handje moeten toesteken. Hij was
14 jaar toen hij de school voorgoed
de rug toekeerde. Althans het dag
onderwijs, want elke avond trok
Lucien getrouw naar de avond
school waar hij de richting houtbe
werking volgde. En met sukses. In
1977 ging hij weer naar school, dit
keer naar de Akademie te Aalst
waar hij resoluut voor de richting
beeldhouwen koos. Hij werkt er
momenteel onder leiding van Mark
De Bruyn aan een zittend figuur.
Vorig jaar kreeg hij voor een van
zijn werken de begeerde Malper-
tuusprijs die werd uitgeschreven
om het beste houtsnijwerk te be
kronen. Lucien Peirlinck skulpteer-
de toen een monnik en zijn werk
werd door de jury ook uitgekozen.
De scepter van Lucien
Het beeldhouwer van „cepters is
zowat de grootste uitdaging van
Luciens hobby. Hoe kan het ook
anders: als prins van Aalst is hij
natuurlijk verzot op karnaval. Toen
hij in 1969 prins was, vroeg hij aan
het feestkomitee en aan de heer
Kieckens, de ontwerper van de kar-
navalscepter, de toelating om deze
scepter te mogen beeldhouwen.
Het jaar daarop kon Lucien fier als
een gieter en tot grote waardering
van het karnavalkomitee zijn scep
ter tonen. Prins Jean-Paul was het
symbool van zijn prinselijke waar
digheid afhandig gemaakt in 't
Muisken. De politie kwam foto's
maken van de scepter in de zoete
hoop zo de dief te kunnen ontmas
keren. Die foto's konden alleen
gemaakt worden omdat Lucien een
trouwe kopie van de originele scep
ter had gebeeldhouwd. Dacht men
eerst dat het om een grap ging,
later bleek dat het sieraad van de
Leon en Lucien Peirlinck, vader en
zoon, ook nog het duo LL Peirlinck
genoemd, zyn nog Aalstenaars van
het zuiverste water. Het zijn nog
van die figuren die de humor in hun
blazoen een ereplaats hebben gege
ven. De lach verdwijnt niet van hun
lippen, ook al hebben ze meer dan
eens ernstige dingen te zeggen.
Het zijn bovendien karnavalisten in
hart en nieren, met hun eigen opvat
tingen en overtuigingen, met hun
goede bedoelingen en vooral ideeën.
Leon en Lucien Peirlinck zijn met
Aalst en zijn karnaval vergroeid.
Karnaval: mijn lange leven
«Als je als een echte ajuin eens
door de straten van Aalst 'floreert',
dan vel je al onmiddellijk de sfeer
van karnaval», zegt Leon filosofe
rend bij de aanzet van het gesprek
dat we met hem hadden. «De Aal
stenaars zijn nu eenmaal karnava
listen die het hele jaar door aan de
zotte driedaagse denken. Eens bui
ten Aalst wordt alles veel stijver,
deftiger, bedoelen we.» Leon heeft
gelijk en Lucien weet dat want hij
knikt, instemmend. «Je komt in
een andere café, zo zet Leon zijn
verhaal verder, en al onmiddellijk
snuif je de Aalsterse spirit op. Het
doet goed. Je kunt er vanop aan dat
er steevast wel een of andere kama-
valfreak aan de toog zit en vanop
de barkruk zijn waarheid verkon
digt aan iedereen die het horen wil.
De anderen luisteren natuurlijk
maar mee. Die volkse gezelligheid,
die heb je alleen maar in Aalst.
Elders vind je die niet terug.»
Waarschijnlijk is het ook dit typi
sche klemtoontje dat Aalst zo ra
zend kamaval-ziek maakt. Leo
Peirlinck heeft nog geen enkele
karnaval overgeslagen. «Ik ben im
mers een kamavalminnend Aalste-
naar. Wanneer het karnaval als een
niet te stoppen lawine komt aanrol
len, dan ben ik in grote konditie.
Tijdens de karnavaldagen is er aan
mij geen houden meer aan. Ver
scheen ik niet als Pierrot, dan droeg
ik toch een domino. In de Rink
behaalde ik ooit een eerste prijs.
Alle meskes wilden natuurlijk met
mij dansen. Tot groot jolijt van de
hele zaal. En op dinsdag was ik
steevast te vinden achter het mu
ziek van «Les amis Constant». Mijn
groot genoegen bestond er dan in
de jonge freules met wat zot gesna
ter rode kaken te bezorgen.» Leons
oogjes beginnen te tintelen. Hij
geniet er nu nog van. «'t Is enig om
die snoezige meisjesgezichten te
zien veranderen wanneer je over
hun vrijer een of andere grappige
historie vertelde.»
Leon Peirlinck rijgt de anekdotes
aan elkaar als de kralen van een
parelsnoer. Elk woord roept weer
een aparte gebeurtenis op. «In 1979
trad ik als een afgeborstelde kadee
op tijdens het kamavalbal van de
ouden van dagen. De jury vond mij
goed genoeg voor een tweede prijs.
Maar dat was niet naar de zin van
de vele aanwezigen, die mij graag
de bloemen hadden gegeven. Dit
jaar kreeg ik van de orde van de
ajuinprinsen de ereschaal als meest
verdienstelijke karnavalist van
groot-Aalst. Misschien is dat be
doeld als een kleine waardering
voor mijn jarenlange inzet voor de
zotte driedaagse die Aalst toch in
de ban houdt. Ik ben altijd een
klown geweest en dat zal wel niet
meer veranderen. Voor karnaval
zal ik me ook steeds blijven inzet
ten, ik weet trouwens niet waarom
ik dat niet meer zou doen.»
De mensen houden van Leon Peir
linck. Ze weten dat ze op hem
kunnen rekenen. «Maar de jonge
generatie, zo mijmert Leon heel
even, de jongere generatie doet zo
weinig voor de anderen. Voor de
jongeren moet er aan alles wat ze
doen een financieel steuntje vast
hangen.
Leon en Moilebeek
In de Onze-Lieve-Vrouwparochie
kent en waardeert men Leon Peir
linck. Men weet er maar al te goed
wat men aan deze harde en noeste
werker heeft. Al 45 jaar is Leon
trouw toneelspeler bij «Hoger Op».
Hij is trouwens al sedert 1955 voor
zitter van deze toneelkring en ver
der is hij al tien jaar de hard
werkende voorzitter van de plaatse
lijke Davidsfonds-afdeling. On
danks zijn gevorderde leeftijd wil
Leon zich op alle manifestaties van
deze beide verenigingen laten zien.
«Dat moet je doen als je voorzitter
bent van een vereniging die je met
hart en ziel steunt», zegt hij. «Je
blijft alleen maar jong wanneer je
tussen de mensen blijft komen.» En
weer begint Leon te vertellen.
«Weet je dat ik in 1935 als cir-
kusklown optrad in de meeste ge
meenten rond Aalst?» En wanneer
hij begint te vertellen over zijn rol
in het zangspel «Smidje smee»
waarin hij nota bene de hoofdrol
vertolkte, dan zit je voor uren vast-
gekluisterd aan je stoel.
Ook over de parochie heeft hij zijn
eigen idee, die niet eens verkeerd
is. «Het parochiaal leven kan alleen
blijven bestaan, wanneer er nog
mensen bereid gevonden worden
om aan aktiviteiten van de paro
chiale organizaties deel te nemen.
Noem dat goeie zielen of wat je ook
maar wil, het zijn in elk geval de
mensen die de kar van het vereni
gingsleven, van de samenleving rij
dend houden. Helaas moet je ook
hier weer vaststellen dat het ver
schrikkelijk moeilijk is om jong
bloed aan te trekken en te bezielen
met deze idee.»
Liedjeszanger
Je kan het zo gek niet bedenken, of
Leon Peirlinck heeft het wel eens
gedaan. Hij was ook een tijdlang
liedjeszanger. Hij bezit een unieke
kollektie van meestampers uit de
goede oude tijd zoals dat wordt
gezegd. Een rijke variatie, dat wel.
Is het ene liedje een smartlap, dan
is het andere weer boordevol le
venswijsheid Leon kent ze alle
maal en «par coeur», zegt hij met
fierheid. Optreden doet hij al even
graag. In 1923 zong hij het volgen
de lied tijdens de karnavalstoet van
Aalst. En datzelfde liedje werd ooit
aan de kerk van Mijlbeek verkocht.
Allicht voor ccn goed doel veron
derstellen we. Leon heeft het origi
nele stuk nog steeds in een schuif
liggen en zal er voor geen geld van
de wereld willen afscheid van ne
men.
De Karnavalstoet van Aalst
'k Wou met karnaval ook eens de
foore gaan bezien.
Doch ik vroeg voor eerst de toela
ting aan mijn Katrien,
Z'antwoordde subiet ik vind daarte
gen geen bezwaar,
Maar wees toch voorzichtig want
daar is gevaar.
Uitgeborsteld ging ik' aan het
stappen.
'k Mocht het aftrappen wel voldaan,
'k Hoorde in 't passeeren van mij
klappen.
Ik had nochtans mijn kleerkas aan
wel verstaan.
Gansch de Stad getuigde van een
ongewoon gedrang.
Ja er was voorzeker iets te doen van
groot belang.
Nooit had er zulk feest te zien
geweest.
Elk vermaakte zich om meest.
Rijk verkleede paartjes zelf een meid
met een soldaat,
Liepen dansent, springend en ook
schettrent langs de straat.
Maar in elk geval, met karnaval,
Ging de stoet toch bovenal.
Zelden bracht men hier zoo een
aantrekkelijkheid tot stand.
't Volk kwam ook in massa toege
stroomd van allen kant.
Damen, Heer en, Boer kens en Boe-
rinnekens bij elkaar.
Zotten en zottinnekens deden soms
heel raar.
Paardemolens, zwier ders, wafelhui
zen, de kakke-walle en 't lustig wiel,
Werden ingenomen als door mui
zen, Terwijl daar menig nederviel,
oei mijn ziel.
'k Stond verbaasd te kijken lijk ne
uil op een koe,
Werklieden en rijken staken elk een
handje toe.
Aan den stoet zoo rein, die met
groot en klein, Op kwam in den
zonneschijn.
Echte Congoleezen, danseressen
Aalst. Leon Peirlinck, altijd druk in de weer. (gw)
prinselijke waardigheid degelijk en
wel was gestolen.
Lucien kreeg dan de opdracht om
een nieuwe scepter te maken voor
de stad Aalst. In 1978 werd aan
Lucien gevraagd zijn scepter te wil
len verkopen, zodat men hem als
geschenk aan de koning zou kun
nen overhandigen bij gelegenheid
van de SO1 karnavalstoet dit door de
stad zou trekken. Lucien weigerde
dat aanbod, dat Enrico Lecleir toen
kandidaat-prins en nu voormalig
Europaprins, de opdracht kreeg.
Lucien heeft momenteel een 7-tal
scepters gebeeldhouwd. Het waren
steeds unieke stukken, door hem
zelf ontworpen en ook uitgewerkt.
Heel wat Aalsterse prinsen hebben
dit unieke werk op een ereplaats in
hun woonkamer hangen.
Wat met karnaval 1983?
We vroegen het aan Lucien en die
replikeerde onmiddellijk: «Het is
geen gemakkelijke vraag. Karnaval
is in feite steeds een groot vraagte
ken geweest. Ik denk dat het weer
zoals verleden jaar zal zijn. Het
hele jaar krijgt men negatieve reak-
ties te lezen in de pers. Men zal er
ook nu rekening moeten mee hou
den dat er minder kleurrijke wa
gens, minder prachtige kostuums
zullen te zien zijn. De huidige tijd
brengt dat mee. Maar Vastelaved is
voor de Aalsterse volksmens duide-
Aalst. Luc Peerlinck. Beeldhouwen is meer dan een hobby geworden. (gwM u
aal
lijk de ideale uitlaatklep gebleven
voor zijn dagelijkse stress en be
kommernissen. Elke Aalstenaar
wordt naar zijn zotte driedaagse
gedreven, hij wordt er van jongsaf-
aan mee vertrouwd gemaakt; het
wordt hem haast ingeboren. Voor
mij is karnaval 1983 een groot
vraagteken.»
Lucien is kandidaat-Ajuinprins
Aalst. Het is zijn vurigste wens^
deze hoedanigheid zijn kamav
driedaagse te kunnen en te mo
doorbrengen. Of hem dat zal
ken weten we binnen enkele
ken. We hopen het voor hem
ganser harte.
In de bonte waaier die de Aalsterse prinsen van divers
pluimage vormen, van prins Karnaval over prins van de
rechteroever en ^juinprinses, tot jeugdprins en prins van
de derde leeftijd is de bierprins een niet te onderschatten
heerschap. De «Orde van de Aalsterse Bierprinsen» met
aan het hoofd Frans D'Herdt en Stefaan Vinck is momen
teel inderdaad reeds aan haar negende bierprinsverkie-
zing toe en plant voor volgend jaar schitterende feesten ter
gelegenheid van haar eerste decennium «Eigenlijk wel een
jaartje te vroeg maar gezien we graag feesten...»
De «Orde» richtte dan ook
tot de Aalsterse karnaval-
verenigingen een oproep
een kandidaat af te vaardi
gen. De leeftijd van ten
minste 18 jaar bereikt heb
ben, lid zijn van een karna
val-, jeugd- of sportvereni
ging en zich bereid verkla
ren mee te doen aan de
diverse proeven volstaan
om in aanmerking te ko
men.
Naast een typische bier-
proef, zowel dan tappen als
tempodrinken, dienen vra
gen beantwoord. Niet meer
zoals vroeger over de ak-
tualiteit van de laatste we
ken doch over al wat te
maken heeft met het Aal-
sters karnaval te putten uit
het «Karnavalboek», uit de
fameuze «gele boekjes»
van de Draeckenieren of
gewoon uit persartikelen
over dit onderwerp. Origi
naliteit in kledij en voorko
men spelen uiteraard even
eens een rol. Ook de zaal
heeft haar deel in de beoor
deling en de definitieve uit
slag want men kan mee
stemmen a rato van één
stem per inkombiljet. Voor
de jury onder voorzitter
schap van de voorzitter van
het feestkomitee Frans
Wauters en waarin Simon
D'Hondt zal zetelen wordt
naast Aalsterse karnavalis
ten beroep gedaan op een
aantal niet-Aalstenaars.
De verkiezing heeft plaats
tijdens een denderend kar-
navalsfeest in het HRITO,
Welvaartstraat 170 te Aalst
op zaterdag 29 januari.
Naast de FS-band van Mare
De Cock worden ook een
aantal karnavaleske attrak-
ties ingelast en men ver
wacht er de komst van kar-
navalprominenten uit zo
wat alle kontreien. Zo de
«kanselarij» met Europa
prins Alfons en prinsen van
België Roland, Patrick en
Erik en een afvaardiging
van de «FEN», de «Federa
tie van Europese Narren»
waarvan de titeldrager na
een zitting in 's Hertogen-
bos (NI) naar Aalst komt
om de volgende dag ergens
in het Rijnland aanwezig te
zijn en 's avonds dan weer
te Baasrode.
Kandidaturen voor deze
verkiezing worden inge
wacht uiterlijk op zaterdag
15 januari bij Gilbert De
Moor, Hovenierstraat 64
(053-21.45.82) of Stefaan
Vinck, Hageveld 39 Erem-
bodegem (053-77.33.62).
De volgende dag, zondag
voormiddag, worden de
kandidaturen dan aan de
pers officieel voorgesteld.
1984 jubefjaar
Het tienjarig bestaan wordt
in 1984 met de nodige luis
ter gevierd. Nieuwe kandi
daten worden dan niet op
geroepen doch uit de ne
vorige bierprinsen w<
dan een superprins genese
zen. Ook wordt het steden
zeer druk bijgewoo
«Bal der Goedgemutste
waarbij elk karnavalist
het hele land, die n*
waardig, wil aanwezig z "hei
georganiseerd. Een gro< (s<
organisatie van de «Or er
in samenwerking met F1 iterj
de Aalsterse Prinsen*
mere en «de Matottq
Bal dat plaats heeft de i
ste zaterdag van het jaai
waar heel wat eretek
worden uitgereikt. H
maal zeker is het eclkf
nog niet dat Aalst deze I
ganisatie kan bemachti
want ook Hamme en D
ze zijn kandidaat maar 8er
alleszins goede hoop en"na*
ministratief is Aalst reA3151
volledig in regel. Ook Am
bierprinsen van Den
leeuw, Gooik, Baasrt'J*
Zottegem en niet in
minst de prins van de
driaan Brouwerfeesten
Oudenaarde komen er
hun trekken. Duimen n
voor Aalst dus..
Voor een geslaagde kerst
viering had de St.-Janspa
rochie Immerzeel verleden
zondag, tweede kerstdag,
alle elementen samen: een
prachtig versierde zaal in
het Sociaal Centrum met
brandende kaarsjes op de
tafels, een aangepast de-
kor, een programma voor
elk wat wils en vooral meer
dan 300 aanwezigen die er
hun kerstvreugde deelden
maar dan ook vermenigvul
digden.
Vooraf had de «Vrien
denkring Immerzeel» en
meer in 't biezonder de
werkgroep «Kuituur en
Ontspanning» reeds ge
zorgd voor merkwaardige
kerststallen aan de hoek
Affligemdreef-Driesstraat
Immerzeeldreef-Rerum
Novarumstraat, Schiet-
baan-Kloosterweg, Brus-
selsesteenweg-Overham-
medreef en op Steenland.
Aan deze kapellen wordt
dan gevierd op Driekonin
gendag zelf.
Na een bezinning over de
betekenis van Kerstdag in
het leven van elk mens
door Pastoor Pauwels ver
volgden de aktiviteiten zich
onder leiding van konfe-
rencier Eugeen Bosteels in
non-stop-tempo.
Niet minder dan 87 aanwe
zigen hadden geschenkjes
meegebracht die bij de
kerstboom werden gelegd
en achteraf geruild. Een
geste van solidariteit. On
der hen toekomstig sche
pen Chris Lievens-Borms
en toekomstig OCMW-
raadslid Jozef De Smet.
Ware kerststemming kwam
er met kerstliederen op
elektronisch orgel vertolkt
door het 10-jarig Dirksken
van de Moorselbaan en het
optreden van het Vokaal
Ensemble, meisjes en jon
gens van Immerzeel o.ï.v.
koster-organist Walter De
Troyer.
Hoofdschotel van het eer
ste deel werd dan wel het
optreden van het Moorsels
zangkoor «Canticorum»
met een 50-koppige bezet
ting o.l.v. Pater Van Looy
s.j. van het St.-Jozefkolle-
ge te Aalst. Gepresenteerd
door Herman De Pels-
maecker en Myriam met
belichting van oorsprong,
tekst, komponist en bewer
ker van elk lied werd het
een schitterend vuurwerk
van kerst- en volksliederen
op niveau.
Na de pauze waar kelen
konden worden gelaafd en
emoties doorgespoeld
kwam andermaal Dirksken
aan bod en zorgden Chiro
meisjes en -jongens voor
een kersttafereel gebaseerd
op het sprookje «Sneeuw
witje».
Bij een volkse viering kon
«Waar de ster bleef stille
staan» van Felix Timmer
mans niet ontbreken en
voor een verkorte doch al
leszins zeer geslaagde ver
sie ervan zorgde ACW-Im-
merzeel met Herman De
Pelsmaecker als Piljevolge,
Jozef De Boelpaep als Sus-
kewiet en Alfons Janssens
als Schrobberbeeck. Naast
deze drie tenoren zorgde
Paul Van Caeckenberghe
voor een waardige St.-Jo
zefsfiguur en Lutgarde Lie-
vens was goed als Maria.
Dit alles dan met eigen mu
ziekuitvoeringen en in een
eigen aangepast dekor.
Een schot in de roos!
Onder leiding van Jeanne-
ke Corthals zorgde KAV-
Immerzeel nog voor een
kerstevokatie «De Drie
Koningen», als apotheose
zong, samen met «Cantico
rum» de ganse zaal kerstlie
deren: «Maria die soude Nacht»,
naar Bethlehem gaan», Immerzeel toonde zich
«Kumbaja, my Lord» en dermaal op zijn best!
het wereldbekende «Stille
Zo ziet tekenaar Tony de machtswisseling in Temse.
Désiré Van Riet wuift August Maes vaarwel toe. Het
einde van een tijdperk toch voor de Scheldegemeente,
begin van een nieuwe periode ook.
De Belgische Vereniging der
Banken lanceerde een aktie
«Durven ondernemen» om al
len die zelfstandig met een be
drijf willen beginnen aan te
moedigen. De aktie bestaat in
het verlenen van een premie
die kan gaan van 100.000 tot
500.000 fr. Men kan zijn pro-
jekten nog voorleggen tot 1
februari. Meer informatie:
Belgische Vereniging der
Banken, Ravensteinstraat 36,
bus 5, te 1000-Brussel.
nui n<
Het eerste nummer van.
Aktief is zopas verscheneiS-
bedoeling van dit blad
lezer aan te tonen hoe hij
kan leven met een kleiner
get. In het eerste
wordt gepraat over
reedschap voor de doe
ver, het isoleren van de
vloer en kerstmis met
verlichting. Andres: Hol
straat 13, te 1060-Bi
537.42.65).
