Noordwesterstorm en springtij deden dijken kraken
Weekblad tas Header -
Seheldestreek
Geen ramp zoals juist dertig jaar geleden...
nuntii - aa
Raad van State: Arrest inzake klacht Alloo in beraad
JCI -welsprekendheidstornooi
Vier Wase studenten naar
provinciale selektie in Sint-Niklaas
De Voorpost
Frank De Beule is achttien en studeert aan de Bisschoppelijke Normaalschool in
Sint-Niklaas. Hij is een zéér welsprekende jongeling, in die mate zelfs dat de jury
van het JCI-welsprekenheidstornooi in Sint-Niklaas hem een rasecht akteur
noemt. Frank werd primus tijdens de selektie van zaterdag jl. in de foyer van de
stadsschouwburg, hij haalde 51,5 punten op 60. De dualiteit tussen de wereld van
alledag en de privévisie van een angstige jongeman kwam goed uit de verf tijdens
zijn voordracht.
Met Frank gaan nog drie andere jongeren naar de provinciale schifting van het
welsprekendheidstornooi van de JCI (of Jaycees). Die tweede selektie vindt op
zaterdag 12 maart plaats in de grote zaal van de stadsschouwburg in Sint-Niklaas.
Lieve Van Landeghem, zestien jaar pas en studente aan het Anna Piersinstituut
in Beveren, werd tweede met 50,5 punten op 60, ze droeg een futuristische
persmededeling over kemalarm voor. Derde werd Anne-Marie Maes. zeventien,
leerlinge aan de humaniora van de O.L.Vrouw-Presentatie in Sint-Niklaas, 49,5
punten. Vier was An Van de Vijver, zestien, leerlinge aan het Sinte-Amelberga-
instituut in Temse.
In volgorde dan de overige kandidaten zoals ze door de jury o.l.v. JCI-
kommissiedirekteur Luc Ghekiere en verder bestaande uit mevrouw Nelly Maes
(parlementslid), RVA-direkteur Janssens, Harry Deswarte en Willy De Graeve
werden gerangschikt. Vijf: Mieke Dupon, Presentatie-Sint-Niklaas. Zes: Martine
Van de Velde, Berkenboom Sint-Niklaas. Zeven: Martine Barentsen, Heilige
Familie Sint-Niklaas. Acht: Hans Van Belleghem, atheneum Sint-Niklaas.
Negen: Martine Van Mele,.j>jnte-Amelberga, Temse. Tien, gelijk: Krista De
Paep van Anna Piers in Beveren en Ingrid De Schepper van Sinte-Amelberga in
Temse. Twaalf: Christine Maes van Anna Piers in Beveren. Dertien: Marleen
Heyndrickx van Amelberga Temse. Veertien: Helga Van Broeck, Anna Piersin
stituut in Beveren. Axel Torfs (Sint-Jozef - Klein-Seminarie, Sint-Niklaas),
Lutgart Van de Woestijne (Amelberga, Temse) en Marie-Claire Govaerts
(Amelberga, Temse) sloten de rij.
De jury kende punten toe voor de vorm (taalvaardigheid, uitspraak en
vormgeving) en inhoud (kreativiteit, struktuur en inhoud zelf). Die normen
worden ook gehanteerd bij de provinciale schifting zelf. Aan de organisatie van
de tomooischifting in Sint-Niklaas werd behalve door de mensen van JCI (Luc
Ghekiere werd bijgestaan door Mare Antonsen, Ingrid Heyman en Mare Schoup-
pe) meegewerkt, op materieel vlak, door het personeel van de schouwburg en de
dienst plantsoenen van de stad Sint-Niklaas. Tal van firma's schonken prijzen.
Het JCI-welsprekcndheidstomooi scharniert rond het thema «18 jaar... wereld,
wat wil je van mij?». Daarbij kunnen o.m. aan bod komen aspekten als
beroepskeuze, bedenkingen rond het leefmilieu, ekonomische en politieke
theorieën, opinies over kuituur en beschaving. De nationale (d.w.z. Vlaamse)
finale is voor 7 mei in Tielt gepland. Maar eerst moeten de Wase studenten het
dus nog waarmaken in de provinciale schifting op 12 maart. Duimen voor Frank,
Lieve, Anne-Marie en An die volgende maand een thuismatch mogen spelen in
de Sint-Niklase schouwburg.
Ook na de behandeling van de klacht van Willy Alloo door de Raad van State gisteren
donderdag blijft de suspense te Aalst. De Raad hield inderdaad zoals trouwens
gebruikelijk is zijn arrest in beraad.
Wettelijk heeft de Raad dertig dagen om te beslissen. Een insider die de geplogenheden
'in «het huis» kent hield het voor een paar weken. Politiekers spreken van een arrest
vandaag en de voorzitter zei gewoon «eerstdaags»,
tot en met!
0 de T Kamer van de
had van State, aan de
fetenschapstraat tussen
Vet- en Belliardstraat,
»am Aalst eerst aan de
turt. Vóór een betwisting
iyer de verkiezingen te
«el. Is Aalst misschien
óg wat (zelf in te
pen).
oorzitter Depondt, ge
citeerd door twee raads-
tren, auditeur Jacquemijn
11 de griffier, memoreerde
°ri de feiten en de gevolg-
Ie procedure.
•e klacht van Willy Alloo
1 ójn vraag, niet tot nie-
Ferklaring van de verkie
zen doch tot hertelling
>0 de stemmen van het
"de telbureel.
De beslissing van de Be
stendige Deputatie van
9.11.82 waarbij de klacht
wél ontvankelijk doch niet
gegrond werd verklaard.
Bij ontstentenis van op
merkingen bij het proces
verbaal van het telbureau
ontstaat er een vermoeden
van regelmatigheid dat
slechts teniet kan worden
gedaan door verschillende
bewijzen. Bewijzen die er
volgens de Deputatie niet
waren.
Daarna stuurde aanklager
Alloo een uitvoerige me
morie naar de Raad van
State die hij hoopte ter zit
ting te mogen toelichten.
Zulks kon echter niet door
de Raad aanvaard worden
daar dat niet in de procedu
re gebruikelijk bij verkie
zingen voorzien is.
Raadsheer-voorzitter De
pondt stelde twee proble
men: enerzijds de ontvan
kelijkheid, anderzijds de
gegrondheid.
Ontvankelijk is de klacht
alleszins. De Raad van Sta
te verklaart dan ook be
voegd te zijn om een even
tuele hertelling te bevelen.
Voor de aanklager kan nor
malisering van het stemme-
naantal belangrijk zijn voor
zijn rangorde in de eigen
partij.
Gegrondheid?
De hertelling werd ge
vraagd omdat slechts 8
stemmen in het 11* bureel
werden genoteerd waar het
gemiddelde van de andere
27 liefst 52 bedraagt.
Iets wat de auditeur als
«een in 't oog springende
afwijking» beschouwt daar
de aantallen in andere bu
reaus schommelen van 36
naar 74.
Het werd eveneens geno
men dat in bewust telbu
reau de V.U.-getuige niet
aanwezig was.
Alloo aan het woord
Daar de advokaat van Al
loo, V.U.-senator Vande-
sande, weerhouden wegens
de Voer-perikelen, niet
aanwezig kon zijn zou Wil
ly Alloo zelf het woord
voeren.
Hij kreeg echter niet de
gelegenheid zijn lijvig me
morandum voor te dragen.
Hij moest er zich dan ook
toe bij bepalen geen her
verkiezing doch wél hertel
ling van bureau 11 te
vragen.
Auditeur Jacquemijn
De auditeur is van mening
dat hertelling tot geen wij
ziging qua zetelverdeling
zou leiden en acht hertel
ling niet voldoende ge
rechtvaardigd.
Willy Alloo
«De hele zitting die nauwe
lijks een 20-tal minuten in
beslag nam eindigde zon
der arrest. Ik ben er toch
van overtuigd dat de me
morie in het achterhoofd
van de leden van het Hof
bij hun oordeel zal meespe
len. Ik oefende gewoon
mijn demokratisch recht
uit.»
Aldus Willy Alloo die, sa
men met ons en met U,
reikhalzend uitkijkt en
wacht naar het arrest.
Heeft Vlaanderen een
Happart, met Alloo heeft
Aalst alleszins een apart
geval.
L.H.
We hoorden het woensdag reeds op de radio: het gevaar voor wateroverlast is geweken. In de streek van Mechelen
werd het erger. Daar stonden wel verschillende straten onder water, overstroomden de weilanden en drong de huizen
binnen. In het Dendermondse waren er hier en daar wel belangrijke problemen, maar de fatale gevolgen zyn
uitgebleven, dankzij de vele mensen die van dinsdagmorgen zeer vroeg bezig geweest zyn tot laat in de avond om de
dijken tegen de volgende vloed te versterken en hier en daar te verhogen. Men had immers nog nooit zoveel water in de
Schelde gezien en de Dender liep op het nippertje niet over. Gelukkig is er tijdens de voorbije jaren duchtig aan de
d|jken gewerkt. Zo gelukkig liep het niet af in 1953. Nadat een razende storm op de Noordzee gepaard ging met een
springvloed, brak de dyk in Vlassenbroek en daardoor werd het Dendermondse stadscentrum voor een ramp behoed.
Ook de dyk aan de Killeweg begaf het en daardoor liep de ganse wijk Keur onder. Het water is er verschillende dagen
blijven staan.
staan om dan langzaam te
rug te zakken. Op dat
ogenblik besefte men nog
niet welke tragedie zich een
viertal kilometer verder af
speelde. Opgelucht waren
de Dendermondenaars wel
even maar later bereikte
hen het bericht van de
Vlassenbroekse ramp. On-
Opnieuw beginnen
Pas weken later zijn de
meesten teruggekeerd. Zij
moesten opnieuw van nul
beginnen. De polderbewo
ners zijn echter taaie kerels
die geleerd hebben te leven
met de dreiging van de
Schelde, die weten dat de
dijken wel bescherming
Kommandant Quisquater helpt de zakjes vastleggen. De
dijk moest zo'n 25 centimeter hoger worden, (v)
maar geen zekerheid ge- tonen hoe hoog het water
ven. Zij hebben het ge- er wel stond. Op sommige
vecht met het water al zo' muren is de lijn aange-
dikwijls verloren maar geven,
steeds hun terrein herwon-
nen. Vlassenbroek draagt DUken bouwen
vrijwel geen sporen meer 1° Nederland telde men die
van deze ramp. Enkele nacht 1.200 doden. Ook in
huisjes staan wat scheefge- ons land vielen er slachtof-
zakt, sommige werden niet fers- Dm nooit meer, heeft
eens meer hersteld. De res- men gedacht. Langzaam is
ten van de overstroming dan een totaal dijkenplan
zijn verdwenen. Oudere
bewoners kunnen nog wel Lees door blz. 6
VRIJDAG 4 FEBRUARI 1983 38* JAARGANG NR. S - 38 F
een uitgave van
UITGEVERIJ DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendefmonde
Tel.: 052/21 40.60
Bankrek KB 442-8601481-36
Prijs voor los nummer 30 F
Jaarab. 1.350 F
6 maand 700 F
3 maand 360 F
Verantwoordelijke uitgever
D. DE CUYPER
De Voorpost - 4.2.1983 - 3
De wassende Schelde, gezien vanop de brug tussen Schoonaarde en Berlare. Het water bereikt bijna de kruin van de dijken, (jj)
De ramp van Vlassenbroek
1 februari 1953, de nacht
van zaterdag op zondag.
Urenlang reeds zagen de
ontstelde dijkwachters hoe
bet Scheldewater onder
druk van een noordwester-
storm en opgejaagd door
een springtij steeds meer
bleef wassen. Rond halfzes
gaf de oude Vlassenbroek
se dijk het op. Over een
lengte van 25 meter werd
een bres geslagen van 16
meter diep. Het Schelde-
water had zich bevrijd van
de dijken die het als kluis
tere vasthouden en stroom
de nu razend en kolkend
het bange Vlassenbroek in.
De oververmoeide en ver
kleumde bewoners die al
een ganse nacht angstvallig
voorbereidingen hadden
getroffen, vluchtten naar
de bovenverdiepingen,
trachtten het vee nog in
veiligheid te brengen of
moesten gewoon het dak
van hun lage huisjes op.
Op dat ogenblik zagen de
Dendermondenaars het
water in de binnenstad
langzaam wegtrekken. Het
centrum was gered maar
Vlassenbroek beleefde de
rampzaligste nacht van zijn
bestaan. Hoe fel de bewo
ners zich tegen het water
geweld hadden verzet, het
mocht niet baten. Een
voorbeeld was pastoor Van
Weyenbergh die als laatste
uit het desolate dorpje
werd geëvakueerd. Hij had
het zo lang mogelijk uitge
houden op zijn ijskoud zol
derkamertje van de pas
torie.
Tientallen drama's hadden
zich ondertussen afge
speeld in het Scheldedorp-
je. Velen zaten lange tijd
op het dak. Boeren zagen
hun verdronken vee voor
bij drijven, hun arbeid van
vele jaren vernietigd. Twee
oudjes die pas zeer laat
gevonden werden, waren
bijna gestorven van de kou.
Dendermonde gered
In het stadscentrum heerste
ook paniekstemming Nog
twee uur voor het tij moest
keren, stond er al 30 cm
water in de straten. De
angstige bewoners zagen
het nog voortdurend stij
gen. Tot ongeveer halfzes
's morgens de dreigende
watermassa plots bleef
middellijk trokken vele
vrijwilligers naar het voor
zijn leven vechtende dorp.
De strijd was echter voor
bij. Vlassenbroek was één
treurige watervlakte waar
hier en daar de reddings
bootjes van brandweer, le
ger en civiele bescherming
de enige tekenen van leven
waren. De diensten van het
Rode Kruis organiseerden
opvangcentra waar de ge-
ëvakueerden verzorgd wer
den en ook de Nationale
Hulpdiensten kwamen in
aktie.
Zakjes vullen, een typisch beeld der laatste dagen, (v)
