«Uitrustingsplan voor nieuwe
kerncentrales is onvolledig
en misleidend»
Raldes klaagt aanBlauwbos Mere
verder volgestort
Oud en nieuw kadaster: nuttige hulpbronnen
voor onze familiegeschiedenis!
A, Verbruggen in De Spiegel in Beveren
28 - 11.2.1983 - De Voorpost
■PI
«De elektriciens bekleden een absolute machtspositie, ze
kunnen gewoonweg geen fouten maken. Maar het wordt
allemaal wel grof wanneer ze een uitrustingsplan afleveren
dat, ondanks het feit dat ze en de financiële mogelijkheden
en middelen hebben, bedryfsekonomisch volledig weer
legd kan worden. Ze hebben jarenlang het argument
uitgespeeld dat met kernenergie de elektriciteit spotgoed
koop zou worden, maar ze hebben inmiddels al ingezien
dat zoiets niet langer 'geslikt' wordt. Een nieuw argument
dat ze nu hanteren is het feit dat, wanneer er geen nieuwe
kerncentrales bijkomen, een aantal hooggekwalificeerde
jobs in de kernsektor zullen verloren gaan». Aviel Ver
bruggen, ekonoom en verbonden aan het Studiecentrum
voor Sociaal en Ekonomisch Onderzoek, was vorige week
te gast in de Spiegelzaal te Beveren. Men had hem voor
een voordracht uitgenodigd omdat uit zijn studie, die hij
op één week tijd heeft moeten afleveren, duidelijk blijkt
dat nieuwe kerncentrales vandaag de dag niet langer
nodig en nog minder verantwoord zijn. Een brandend
aktueel onderwerp dus, temeer daar de regering zich heel
binnenkort gaat uitspreken of ze al dan niet gaat partici
peren in de nukleaire bouwwerken te Chooz in Frankrijk.
Daaromtrent wordt achter de
schennen al een tijdlang on
derhandeld en de protokolak-
koorden die terzake werden
afgesloten houden een absolu
te wederkerigheid in.
Konkreet betekent dit dat de
Fransen ook mogen meebou
wen bij Doel 5 en Doel 6,
wanneer de overheid besluit
om te participeren in Chooz.
Uit de toespraak van de h.
Verbruggen werd vooral dit
duidelijk: wanneer Belgiën be
slist om nieuwe kerncentrales
te bouwen zou men aan die
onderneming best wel eens een
financiële kater kunnen over
houden. Maar er is nog meer:
de te bouwen centrales in Doel
zouden méér moeten dienen
om de tewerkstelling in die
sektor te behouden en ook
omdat Nederland en Duits
land, die zelf niet langer te
vinden zijn voor de bouw van
bijkomende nukleaire eenhe
den, dan elektriciteit vanuit
België kunnen invoeren. Na
afval uit Nederland zou men
hier ten lande dus ook nukleai
re eenheden voor de noorder
buren gaan neerpotcn. En zo'n
argument gaat uiteraard niet
op. Verbruggen heeft het te
Beveren allemaal eens duide
lijk op een rijtje gezet: van
enige inspraak kan geen spra
ke zijn, alles wordt afgehan
deld achter de schermen en,
waar het in feite allemaal om
draait, het uitrustingsplan van
de 'elektriciens' is totaal mis
leidend, helemaal niet kontro-
leerbaar en bovenal erg be-
perkt.
Goedkoop?
De h. Verbruggen legde er al
meteen de nadruk op dat hij de
kernenergie-problematiek
vanuit puur ekonomisch stand
punt heeft bestudeerd. «De
mogelijke gevolgen van kern
centrales voor gezondheid en
leefmilieu zullen hier dus niet
behandeld worden».
«Dat kernenergie goedkoop is
wordt momenteel niet zo met
een meer geloofd. Tot voor
korte tijd was dat het zwaarste
argument dat voorstanders
naar voren schoven. In mijn
studie heb ik getracht te ach
terhalen of dat argument echt
wel opgaat, maar uiteindelijk
ben ik tot de konklusie moeten
komen dat zoiets niet het geval
is, integendeel».
Uitrustingsplan
In het uitrustingsplan van de
'elektriciens' wordt uiteenge
zet welke produktiemiddelen
er nodig zijn om in de toe
komst voor de nodige elektrici
teit te kunnen bijkomen. Vol
gens Verbruggen zou zo'n plan
in theorie moeten voldoen aan
het kriterium van volledigheid
en ook zouden de gegevens
verifieerbaar moeten kunnen
zijn. In het uitrustingsplan zijn
de gegevens noch kontroleer-
baar, noch volledig De h.
Verbruggen: «In het plan wer
den er drie mogelijkheden on
derzocht. Telkens komt men
tot de slotsom dat er Doel 5 en
Doel 6 nodig zijn. Bij nader
toezicht blijkt echter dat de
groeivoeten die de 'elektrici
teitsbehoefte vertoont immers
géén stijging, eerder een stag
natie. Komt hier dan nog bij
dat de gegevens niet op hun
juistheid kunnen gekontro-
leerd worden. De normaal te
volgen weg wordt niet gevolgd.
Het parlement houdt men er
liever buiten. Bovendien wil
men de zaak 'forceren' De
minister van ekonomische za
ken wil men doen geloven dat
elk uitstel van een jaar om
nieuwe kerncentrales te bou
wen zo'n negen miljard aan het
land zou kosten. Bij nader toe
zicht blijkt dat cijfer helemaal
niet op te gaan. Kortom: het
uitrustingsplan mag op zijn
minst misleidend genoemd
worden. Het ergste is wel dat
men in de waan verkeert dat
'elektriciens' geen fouten ma
ken. Hun konklusies zijn abso
lute waarheid», aldus nog Ver
bruggen.
Kontroleerbaar
Komen we dan bij het rapport
van Verbruggen zelf. die ge
tracht heeft wel aan de kriteria
te voldoen die in het uitrus
tingsplan niet werden gevolgd.
We hebben ze hierboven al
aangestipt: een brede kijk en
dus oog hebben voor alle mo
gelijkheden. meer mogelijkhe
den bestuderen (in het uitrus
tingsplan zijn dat er welgeteld
drie) en ook de gegevens ver
strekken hoe men aan die be
paalde strategieën is gekomen.
Bij dit alles moet dan nog
vermeld dat Verbruggen am
per één week tijd heeft gekre
gen voor zijn studie en uitein
delijk een heel wat degelijker
rapport heeft afgeleverd. Ver
bruggen kan trouwens niet
goed begrijpen hoe de 'elektri
ciens' met een uitrustingsplan
durven af te komen dat be
drijfsekonomisch volledig
weerlegd kan worden. Maar
tot daar toe. Verbruggen nu
overweegt in zijn bundel de
bouw van een 1.300 mw kern
centrale, een kolencentrale
van 600 mw, warmtekracht-
produktie tot ontwikkeling
brengen en deelname in de
nukleaire bouwwerken te
Chooz. Dat alles heeft hij in
uitgebreide tabellen samenge
bracht en zowel financieel als
ekonomisch komt de uitbrei
ding van het kernenergiever
mogen er erg slecht uit. Overi
gens. de 'elektriciens' willen
niet enkel doen geloven dat
het verbruik stijgt, ze vertellen
er ook bij dat de bouwkosten
konstant zouden blijven. Ver
bruggen heeft dat even weer
legd aan de hand van cijfers
van de energiedeskundige Ko-
manoff. een Amerikaan die
ondermeer als adviseur voor
Westinghouse werkt Koma-
noff heeft nagegaan hoe de
bouwkosten verlopen en hij
steunt zich daarbij op cijfers
van 45 kerncentrales. De toe
name nu in reëele konstante
termer bedroeg over de perio
de 1973-1979 ruim 14 procent.
Voor de periode 1980-1987
wordt een stijging van 9,6 pro
cent verwacht, een cijfer dat
trouwens door de elektrici
teitsmaatschappijen al is voor
zien. De direktie van de kern
centrale van Doel durft er ook
wel eens prat op gaan dat de
prestaties van de nukleaire
eenheden best mogen gezien
worden. Maar er zal afgewacht
Beveren. Deskundige A. Verbruggen kwam op uitnodiging van De Spiegel
bezwaren tegen nieuwe kerncentrales uit de doeken doen Ivb
moeten worden of de gelever
de produktie ook bij de grote
re eenheden als Doel 3 en
Doel 4 hoog zal zijn. De pres
taties dalen immers gevoelig
wanneer nukleaire eenheden
een vermogen van 800 mw en
meer hebben. Volgens cijfers
van Komanoff ligt de gemid
delde kapaciteit van alle kern
centrales op zowat 62 procent.
«Wanneer men dus nieuwe
centrales bouwt, vooral met
het oog op uitvoer naar Neder
land en Duitsland, zal men
toch nog eens goed moeten
rekenen om niet voor verras
singen te komen staan», aldus
nog de h. Verbruggen.
Er is dan nog de warmte-
krachtproduktie die Verbrug
gen als alternatief in zijn studie
weerhoudt De afvalwarmte
die nu via koeltorens of recht
streeks verloren gaat zou in
derdaad nuttig kunnen aange
wend worden voor de verwar
ming van bijvoorbeeld serres
en gebouwen. Maar Verbrug
gen ziet zoiets pas realiseer
baar naar de jaren '80-'90 toe.
Wat specifiek de situatie in
Doel betreft zou het volgens
spreker te duur uitvallen om
met Doelse afvalwarmte Ant
werpen te verwarmen.
Alternatieven
Tijdens het klassieke vragen
uurtje kwamen er een aantal
aspekten aan bod met betrek
king tot alternatieve energie
vormen. Verbruggen vertelde
dat zonne- of windenergie op
korte termijn niet interessant
zijn. «En dai komt ook wel
omdat die energievormen ja
renlang stiefmoederlijk zijn
behandeld. Kredieten voor on
derzoek en research werden
grotendeels opgeslokt voor
kernenergie». Wel interessant
op korte termijn is rationeel
energieverbruik, een term die
gewoon zeggen wil dat het ver
bruik kan dalen door minder
elektrisch te stoken, meer lich
ten te doven, woningen te iso
leren en meer van die moge
lijkheden. Verbruggen: «Wan
neer op die manier de vraag
naar elektriciteit daalt is met
een het bewijs geleverd dat
Doel 5 en 6 niet nodig zijn»
Ter afronding nog iets over het
publiek dat de voordracht bij
woonde. Buiten een aant
mensen van Agalev was
geen enkel lid van andere p
tieke families die in de Beve
gemeenteraad zetelen, die
ze voordracht interessant
noeg heeft bevonden. Ook
schepenen hebben hun kat
stuurd. De aanwezigheid
milieu-ambtenaar Mark
Pauw kan wel iets verrec
vaardigen, maar toch... Ot
niét aanwezig waren mem
van de kemenergiesektor
In het verleden werd er
info-avonden steeds wer
'onderlegd' mannetje
stuurd, maar een deskundi
als Verbruggen werd wellit
te 'zwaar' bevonden.
Luc Van Bro«
De Regionale Aktiegroep Leefmilieu Dender en Schelde (Raldes) en de Aktiegroep
Leefmilieu Erpe-Mere (Alem) klagen het feit aan dat het natuurgebied Blauwbos te Mere
verder wordt volgestort. Raldes en Alem leggen hiermee de vinger op een oud zeer, want
het Blauwbos vormt een van de oudste aanslepende milieuproblemen in Erpe-Mere, zo
zeggen de milieuverenigingen in een persmededeling. Het Blauwbos wordt zonder meer
door stortingen en rcliëfwijziging van de bodem in zyn bestaan ernstig aangetast. Op het
gewestplan staat het Blauwbos aangeduid als een natuurgebied en een reservaatgebied
van unieke betekenis voor Erpe-Mere. Ondanks het felle verzet van de milieuverenigin
gen is dit gebied anno 1983 nog steeds het voorwerp van illegale stortingen zonder dat er
van overheidswege echt wordt ingegrepen.
ten voor de verdeling van de
lokale belasting, nl. een lijst
van de belastbare goederen en
een lijst van de belastingsplich-
tigen. De inning zelf werd
Het kadaster is, bijna 200 jaar geleden, eigenlijk uitsluitend opgericht als basis voor een
juiste heffing van de grondbelasting.
Familievorsers stellen zich echter wel eens vragen als «Waar juist woonden mijn
voorouders? Waren zy eigenaars van onroerend goed? Waar was dat dan gelegen?». En
daarom zyn ze vanzelfsprekend ook wel sterk geïnteresseerd in kadastrale kaarten en
kadaster.
Een aanleiding voor het bestuur van de Vlaamse Vereniging voor Familiekunde, afdeling
Aalst, om een voordrachtavond met als onderwerp «Kadaster vroeger en nu» te
programmeren in «'t Apostelken» te Aalst. Als spreker werd uitgenodigd Mr. Jaak
Ockeley, licentiaat geschiedenis, leraar te Aalst en te Ninove, bestuurslid van de
heemkundige kring Ascania te Asse, aktief medewerker van de V.V.F. afdeling Asse en
auteur van verscheidene publikaties i.v.m. genealogie, demografie, sociaal-ekonomische
geschiedenis.
Samen met hem even een te- le ideeën niet meer te maken:
rugblik in het verleden: de belastingsheffing op het be-
Reeds in de vroegste tijden, in roepsinkomen werd achtereen-
de Oudheid en de Middeleeu- volgens in Vlaanderen, Na
wen, heeft het bezitten van men, Henegouwen, Brabant,
onroerend goed aanleiding ge- Limburg en Luxemburg, meer pacht. De bedezetter, d.i. de
geven tot het heffen van belas- en meer verlaten om over te belastingsontvanger, die een
tingen. Hiervoor dienden ech- stappen op een onroerende wijk toegewezen kreeg maakte
ter eerst, o a. door Chaldeeën, grondbelasting jaarlijks een «ommesteling» of
Egyptenaren. Grieken. Ro- Zo werden op 26 juli 1683 en 5 zettingboek. een belastingsrol
meinen, inventarissen van on- oktober 1685 nieuwe ordon- met aanduiding van het bedrag
roerende bezittingen samenge- nanties uitgevaardigd die order dat ieder als belasting moest
steld. Bij ons werden in de gaven tot een gedetailleerde betalen. Om allerlei redenen
Middeleeuwen de grondboe- opmeting en de oprichting van o.a. de grote verscneiden-
ken en de landbeschrijvingen het kadaster. Landmeters «wét*- heid in landmaten en het ge-
der heerlijkheden opgesteld, den in heel wat gemeenten met brek aan technische kennis
Er heerste echter een grote een perceelsgewijze kadastre- bleef het echter onmogelijk
diversiteit van inningsmetho- ring belast en land- of grond- een algemene en systematische
des. In Brabant, Henegouwen boeken, geïllustreerd met per- inventaris van het grondgebied
en Luxemburg was die eerst ceelsgewijze kaarten eigen- op te maken,
gebaseerd op «de haardtellin- lijk wel de direkte voorlopers Daar zou de Franse revolutie
gen», in Vlaanderen en het van het kadaster! werden verandering in brengen!
Doomikse op «het transport» opgesteld. In meetboeken wer- Het is eigenlijk onder Napo-
(1517-1518). Hierin werd. den de percelen op nagenoeg leons' bewind dat het officiële
naast demografische gegevens, identieke wijze in numerieke kadaster is gestart. De wet van
ook rekening gehouden met de volgorde ingeschreven, nl.: de 23 november 1790 schreef een
werkelijke mogelijkheden van naam van de pachter en/of de- 1
■elk dorp: de oppervlakte en de ze van de eigenaar, de be
waarde der gronden, de om- bouwingsvorm (hofstede,
,-ang van de veestapel en het land, weide, bos, vijver,...) en
beroepsinkomen van de bewo- de oppervlakte in de plaatselij-
oers. De handhaving van de ke maat. Sommige landmeters
'erdeelmethoden, gebaseerd vermeldden ook de paalgeno-
jp de haardtelling of op het ten door aanduiding van win-
ransport, werd reeds in het drichtingen, letters en cijfers,
begin van de 16* eeuw, als Haast ieder dorp tussen Zenne
onhoudbaar aangevoeld. Van- en Dender werd tussen 1650 en
af 1543 zocht de centrale over- 1750 opgemeten en in kaart-
heid een oplossing in nieuwe boeken gekarteerd. De me-
technieken, van dan af tot tingboeken worden in onze
1584, werd de «penningbelas- rijksarchieven bewaard. De
ting- geheven heffing op het kaartboeken soms wel echte
inkomen of de waarde van de kunstwerken! bleven vaak
roerende en onroerende goe- ter plaatse, het vraagt soms
deren (vijfde, tiende, twintig- wel heel wat moeite om ze op
ste, vijftigste, honderdste pen- het spoor te komen. Ze bevat-
nirig). Van de 100' penning ten een rijke bron van gege-
(1569) berusten een aantal ko- vens voor elke familiegeschie-
hieren in het Algemeen Rijks- denis.
archief te Brussel; andere ko- Nadien werden kwoteboeken
hieren worden bewaard in het opgesteld. Hierin werden de
stadsarchief van Gent en Veur- belastingsplichtigen gewoon-
ae en in het Rijksarchief te lijk alfabetisch en wel op de
Brugge. voornaam gerangschikt.
Nadien schakelde men weer Achter iedere naam vindt men
over op de al fel verouderde er een opgave van de totale
«transport»-methode die nog belastbare oppervlakte. Met
jarenlang gehandhaafd bleef, een land- en kwoteboek be-
Geheel ongedaan echter van schikte de plaatselijke magi-
de invloed van de nieuwe fisca- straat over de basisinstrumen-
grondbelasting voor, volgens
geschreven dokumenten en de
Franse Assemblée Constituan
te beval, bij dekreet van 16 en
23 september 1791de vaststel
ling van een algemeen kadas
ter. Bij beschikking van 3 no
vember 1802 moest men in
sommige gemeenten overgaan
tot het opmeten en het schat
ten van elk perceel. Deze ope
ratie werd tot geheel ons
.grondgebied uitgebreid bij be
schikking van 20 oktober 1803.
De werkzaamheden begonnen
in ons land in 1808, gingen
door onder het Hollands be
wind en waren in 1843 beëin
digd. Eerst werd werk ge
maakt van een «cadastre par
masse de cultures», nadien
volgde het «parcellair» kadas
ter. Deze oude basiskaarten en
leggers worden in de Rijks
archieven bewaard, ook in
sommige gemeentehuizen. Het
opmaken van de inventaris van
een gemeente gebeurde in 2
fasen: de landmeting en nadien
het bepalen van het kadastraal
inkomen. De gemeenten wer
den verdeeld in sekties. Na de
triangulatie van de gemeente
begon men met het opmaken
van de parcellaire plans, van
een verzamelplan. de «oor
spronkelijke aanwijzende ta
fel» en de kadastrale leggers,
identificeerde men de eigen
aars en berekende men de op
pervlakte van de individuele
percelen. Nadien volgde het
berekenen van hun kadastraal
inkomen De verslagen hier
van zijn terug te vinden in
expertise dossiers.
De dienst «Bewaring van het
Kadaster» had nadien tot taak,
aan de hand van «supplemen
taire» dokumenten (opme-
tingsschetsen. supplementaire
aanwijzende tafels en mutatie-
tabellen) de verdere kadastrale
wijzigingen te volgen en bij te
houden.
Philippe Vandermaelen (1795-
1869) begon in 1836 met de
publikatie van een Kadastrale
atlas van het Rijk.
Ook de Bruggeling Philippe
Christiaan Popp (1805-1879)
heeft omstreeks 1866 een «At
las Cadastral parcellaire de la
Belgique» gepubliceerd. Voor
ongeveer alle gemeenten van
de provincies Brabant, Oost
en Wes't-Vlaanderen, Luik en
Henegouwen bleef dergelijke
atlas (met kaart, aanwijzende
tafel en legger) bewaard
Medio de 19* eeuw werden ook
«Atlassen van de Buurtwegen
en de Waterlopen» aangelegd.
In deze wegenatlassen staan
alle percelen afgebeeld die pa
len aan straten, pleinen en
veldwegen. Zij worden meest
al op de archieven van de ge
meenten bewaard. Zij vormen
de schakels tussen de platte
gronden van Vandermaelen en
Popp.
In de jaren 1920-1930 werd een
totale vernieuwing van de ka
dastrale leggers uitgevoerd: de
overschakeling van registers
op een fichesysteem.
En... vanaf 1968 werd de me
chanisering van het kadaster
ingevoerd Dan werd de aktue-
lekadastrale toestand in zijn
geheel opnieuw genoteerd.
Het kadaster hangt af van het
Ministerie van Financiën en
blijft er mee belast de legger
en de plattegrond van elke ge
meente bij te houden en te
herzien ter bepaling van dé
grondbelasting.
Al deze ikonografische bron
nen zijn voor elke stamboom
vorser onmisbaar werkmate
riaal om de onroerende goede
ren van zijn voorouders op te
sporen en zo een antwoord te
krijgen op heel wat vragen be
treffende zijn eigen familiege
schiedenis!
De Bruyn
Historiek
Reeds in 1971 bij de
oprichting van de Wiele
waal afdeling Denderland
is er sprake van «Blauw-
bos-aktie». Doel ervan: de
sluiting van de bestaande
huisvuilstortplaats aldaar.
Er werd een wandeling
doorheen het Blauwbos
georganizeerd en het ge
meentebestuur van Mere
werd in een brief met veel
aandrang verzocht deze
stortplaats te sluiten. Het
meest waardevolle stuk van
het Blauwbos werd immers
volledig verwoest. Het jaar
daarop werd ook door
KAJ-Mere heftig geprotes
teerd. Men maakte er toen
zelfs een liedje rond dat
van deur tot deur werd ge
zongen. De toenmalige
burgemeester, de heer De
Herder, vond immers dat
alle lagergelegen moerassi
ge plaatsen alleen waarde
hadden indien die werden
volgestort.
Intussen was de vergunning
voor de stortplaats verval
len. Aan de gouverneur
werd gevraagd deze ver
gunning niet meer te willen
verlengen. Na vier jaar mi
lieustrijd werd op diens be
vel uiteindelijk de stort
plaats gesloten verklaard,
zonder enige medewerking
evenwel van het plaatselijk
gemeentebestuur. Dit bete
kende echter niet het einde
van de stortingen. Dit ge
beurde en gebeurt nog
steeds meer dan illegaal.
Recente stappen
Toen in 1982, Alem, lid
van Raldes, ontstond, lag
het voor de hand dat het
dossier Blauwbos duidelijk
prioriteit kreeg. In samen
werking met Raldes kwam
een intensieve aktie op
gang, met de bedoeling het
Blauwbos eens en voor
goed te redden. Temeer
daar met vernieuwde ijver
door privé-personen en
in de persmededeling ci
teert men de firma Claus-
Borms ophogingen wer
den uitgevoerd. Op 6 juli
werd dan aan politiekom-
missaris V. Poets een aan
getekend schrijven ge
stuurd met het verzoek een
proces-verbaal te willen op
stellen van de gesignali-
seerde overtredingen van
de wet op de stedebouw en
de ruimtelijke ordening (il
legale grondstortingen,
aanzienlijke reliëfwijziging
van de bodem). Tevens
werd gevraagd mondeling
bevel te geven tot stopzet
ting van de eigenaars en de
aannemers, schriftelijk te
bekrachtigen door de bur
gemeester. Dit schrijven
volgde op meer dan vijf
weken vruchteloos aan
dringen bij het gemeente
bestuur.
Als gevolg van dit schrijven
werd Raldes op 16 juli ont
boden bij de kommissaris.
Telefonisch vernam Raldes
op 23 juli dat het pv «begin
deze week» (dus op 18 of
19 juli) vertrokken was).
Niettemin bleven de reliëf-
wijzigingen ongestoord
doorgaan. Vandaar dat op
21 september aan de Pro
vinciale Direktie van de
Stedebouw en de Ruimte
lijke ordening werd ge
vraagd over te gaan tot het
verzegelen van de terrei
nen, opdat de werken ein
delijk, na zowat een half
jaar, de facto zouden stil
liggen. Omdat ook deze
brief geen gevolg kreeg
(sindsdien werd er nog tien
meter over de hele breedte
aangehoogd) wendden Ral
des en Alem zich op 7 de
cember tot de procureur
des konings, eveneens met
de vraag binnen de veertien
dagen over te gaan tot ver
zegeling van het terrein,
zodat het illegaal storten
onmiddellijk onmogelijk
werd. In plaats van een
verzegeling bleven de stor
tingen gewoon doorgaan.
Zo zagen de milieuvereni
gingen op 24 december nog
8 h 9 vrachtwagens grond
en afbraakmateriaal stor
ten. Ook zeer recent werd
er nog gestort (zelfs olieva
ten). Het parket blijft on
bewogen, zo schrijft Raldes
in zijn persmededeling.
Men weet alleen dat het
opsporingsondeizoek aan
de gang is». Raldes en
Alem stellen zich dan ook
de vraag of ze soms geen
Twacrwegende politici
moeten aanspreken. Noch
de gemeentelijke politie,
noch Stedebouw Gent,
noch het parket doen hun
plicht, aldus de mededeling
die besluit: «Raldes zal nu
noodgedwongen de Procu
reur-Generaal op de hoog
te brengen, zoals dit in
1979 gebeurde met de over
tredingen door de firma
Lambrecht te Herdersem,
om hopelijk een konstruk-
tief optreden te bekomen,
een rechtsstaat waardig».
Afschaffing voet weg te Den-"
derbelle
Raldes is evenmin te spre
ken over de afschaffing van
voetweg 30 te Denderbel
Bij het kollege van burg
meester en schepenen v
Lebbeke werd een ai
vraag ingediend tot onzj
ding van een terrein var
ha in het Denderbel
broek, door de heer Pi
Verstraeten. Het zou
een princiepsaanvr^
gaan. Maar het PolderbJ
stuur, aldus Raldes,
een negatief advies hebb«
uitgebracht. Raldes dring
er bij het Lebbeekse ge
meentebestuur op aan zie
bij deze negatieve besli
sing aan te sluiten en zi<
op te stellen tegen gelij
welke aantasting van de ag
rarische en ekologisc
waarden van het Dende
bels Broek, wat ook h«
standpunt moge zijn van d
Provinciale Direktie van d
Stedebouw. Raldes eist da
de uitdrukkelijke bepali
gen van het gewestpl
worden geëerbiedif
Door het toedoen van Ra
des werd de bestemmn
natuurgebied van het on
werp-gewestplan gewijag
in een deel landschappelij K
waardevol agrarisch
bied, een deel reservaatgi
bied en een deel natuurp
bied, overeenkomstig
reële bestaande agrarisdb
en ekologische toesta»
op het definitief geweS
plan.
Zuiver juridisch is het trol
wens onmogelijk dat
expliciet, als gevolg van b
openbaar onderzoek, aan
gebrachte wijziging op b
K.B., achteraf zou ondeq
graven worden door
het gewestplan onderg
schikte beslissingen, zoal
in dit geval een zandwil
ning van 8 ha.
T%..--"Taj&isi****.
Mere. Het natuurgebied Blauwbos een toevluchtsoord voor sluikstorters.
