De grote
en de kleine k
«Objektentheater»
internationaal poppenspektakel in
stadsschouwburg van Sint-Niklaas
Prijsuitreiking; van
Stekense eenakterfestival
Baardegems «Onder
één dak> nog steeds
brandend aktueel
Drukke theaterdagen voor de boeg in
Sint-Niklaas
Je
|l]
«PACT» pakt «The Family» aan
Zaterdag 26 februari
22 - 25.2.1963 - De Voorpost
Het sociokultureel centrum De Spiegel uit de Sta
tionsstraat te Beveren stelt vrijdag 4 maart een
volgende theaterproduktie voor. Na de meer geken
de artiesten en gezelschappen van de laatste maan
den (Radeis, Jan Decleir, Jozef van den Berg)
brengt De Spiegel nu iets totaal nieuws, minder
bekend dus ook. In de marge van het internationale
poppenfestival te Neerpelt organiseert het Vlaamse
Theater Circuit een tournee onder de titel «Objek
tentheater». Wat die produktie zoal inhoudt kan je
vrijdag 4 maart bekijken in de Sint-Niklase stads
schouwburg.
«Objektentheater», een wat
moeilijke naam voor wat
een uitermate grappige en
ontspannende theatera
vond moet worden. Het is
één van de meest recente en
vernieuwende stromingen
in de wereld van het pop
pentheater. Er wordt niet
met poppen gespeeld, maar
met allerhande dagelijkse
gebruiksvoorwerpen: fles
sen, dozen, groenten en
fruit, bakstenen, speel
goedbeestjes... De voorstel
lingen zijn meestal kort
maar krachtig, en zeer hu
moristisch.
Wat krijgt de toneelliefheb
ber nu konkreet te zien? Op
één avond treden vier groe
pen op, samen goed voor
vijf voorstellingen. De voor
stellingen zelf worden op
verschillende plaatsen ge
speeld: in de bar, in de
foyer, in de zaal zelf, maar
nooit twee voorstellingen
tegelijk. Drie van de vier
gezelschappen zijn buiten
lands: zij zijn in ons land
naar aanleiding van het in
ternationale poppenfestival
te Neerpelt. Een buitenkans
dus om ook in het Waas
land dit unieke poppen-
theatergezelschap aan het
werk te zien.
Taptoe
Taptoe kreeg de opdracht
een kreatie uit te werken
die kaderde ih het groter
geheel van het projekt. Het
gezelschap speelt normaal
met poppen en akteurs en
moest nu en spektakel uit
werken, met objekten in
een theaterkontekst. Bin
nen een naturalistisch
maar naïef verhaaltje ont
stijgen de gebruiksvoor
werpen van de personages
plots de beperking van hun
oorspronkelijke funktie en
gaan een eigen leven lei
den. Taptoe deelt zelf mee:
«In onze werknota's hadden
we de grootste problemen
met het verwoorden van de
beelden die we zouden ma
ken. Met dat euvel zitten we
ook hier. Dus we zwijgen
verder liever en laten 'Tap
toe' aan de kritische beoor
deling van de toeschouwers
over»
Compagnie de l'échelle
Dit kleinschalig objekten
theater brengt twee voor
stellingen. Een eerste
kreeg de titel Théatre de
cuisine' mee. Een man
(Christian Carrignon) met
een blauwe koffer, een tafel
met een geruit blad. Van
alles en nog wat heeft hij
uit zijn keuken gehaald. Al
die kleine beetjes dragen er
toe bij één geheel te vormen
waar geestigheid troef is.
Onder de leiding van de
man onder de tafel wordt de
suikerdoos poppenthuis, de
koffiemolen droomt ervan
ooit koffie te worden, de
siroopfles waant zich een
slottoren en de doppen
grinniken als de kurken
door de dozen worden opge
geten. Maar er is een nacht
merrie in dit verhaal: de
flesopener.
Tweede voorstelling is «L'o-
péra bouffe». Een grote ta
fel bedekt met een blauw
tafelkleed: de zee. Vijf eilan
den met elkaar verbonden
door vaargeulen, waar
slechts een notedop zijn
weg kan vinden. Elk eiland
is een vertrek van het huis
van Férie, de held, wiens
leven en avonturen ons ver
teld en bezongen worden.
Soms droomt hij van twee
reuzen die hem mogelijks
zouden kunnen aanzien
voor een aardappel. En dan
is er nog het monster dat
hem achter de eilanden op
wacht en waar hij bang van
is. Achter de tafel halen de
«reuzen» (Katy Deville en
Christian Carrignon) het
gereedschap dat Férie no
dig heeft om zijn eenzaam
heid op te bouwen.
Het Vélothéatre komt even
eens uit Frankrijk en zij
brengen poppentheater dat
(opnieuw) thuishoort op de
straathoeken en kermis
sen. Het stuk heet «Crocodi
le, crocodile»: op een dag in
de Tanami-woestijn hoort
Crocodile twee Parisiennes
over de prachtige krokodil
len van de hoofdstad pra
ten. Crocodile besluit zijn
Parijse broers te gaan op
zoeken en belandt «Chez
Odile», de verkoopster van
krokodillen-lederen tassen.
Een verhaal met kleine en
grote marionetten en een
woonwagen uit afbraak
hout. Het doek gaat open
van een scène op de achter
kant van het 'voertuig'.
Laatste gezelschp in de
reeks is Puppetmongers
Powell uit Canada. Ann en
David Powell spelen een be
langrijke rol in hun shows,
die erg visueel zijn en veel
verbeeldihg en kreativiteit
bij de toeschouwers toela
ten. In «The Brick Brothers
Objektentheater in Sint-Niklaas: grappig, ontspannend.
Circus» treden keurig ge
trainde bakstenen op vol
gens een grote cirkustradi-
tie: er is Flora Stone de
koorddanseres, er is uit het
verre en mysterieuse Bri-
coslovakia de Bildovitch Fa
mily, een akrobatengezel-
schap. Madame Brikaskova
doet halsbrekende toeren
aan de hoge trapeze, er zijn
klowns, en als uitsmijter
zijn er de huiveringswek-
kende «wilde» bakstenen.
Ann en David spelen met
him bakstenen, maken zelf
de geluiden met fluitjes,
mini-pauken, tamboerijnen
en hun stem. Met hun fan
tastische manipulatie ko
men zij er zelfs toe de ge
voelens van hun persona
ges uit te drukken.
Kaarten voor dit internatio
naal spektakel zijn te be
stellen op de volgende
adressen: stadsschouw
burg Sint-Niklaas
(776.35.75) of De Spiegel
(775.44.84). Voor deze
voorstelling zijn er géén ge
nummerde plaatsen. Ook
de abonnementen verhezen
voor één keer hun vaste
plaats. Reservering is ge
wenst omdat slechts een be
paald toeschouwersaantal
kan toegelaten worden.
L.V.B.
De in het gedrang gekomen en no Izakelijkerwijze uitgestelde opvoe
ring van deel I van «The Family» wegens de val van hoofdakteur Ronald
Schollaert gaat nu door. Vandaag vrijdag 25 en de volgende dagen 26,
27 en 28 februari en 6 en 7 maart Iventueel 8 maart als bijkomende
voorstelling.
De tijd drong immers vermits anc. 's de drie volgende reeksen op de
helling zouden komen te staan.
Het «Progressief Aalsters Collectief Teater» brengt aflevering I van het
stuk van Lodewijk De Boer in de zaal Madeion, telkens om 20 u. met
Ronald Schollaert, Ulrich D'Haese, Machteld De Rauw, Guido Van
Hecke, Gracienne Van Nieuwenborgh als akteurs in een regie van Anton
Cogen. De technische fiche omvat Ronny Buys, Roel Bal, Martine
Hanssens, Evert Horn, Georgette Van Lierde, Hilde Geirnaert, Roel van
de Plas, Frank Bollaert en Francine De Bolle.
Voor nadere informatie: 053/70 07 82.
(L.H.)
Het eenakterfestival van Stekene zit erop. Het
doek is gevallen over vier avonden eenakters-
kijken. Alles samen zag men acht Wase to
neelverenigingen de revue passeren.
Sint-Niklaas-Zele. Repetitiefoto van «De knecht van twee meestersdoor De Goudbloei
uit Sint-Niklaas. V.l.n.r. Frank De Beule, Harry Deswarte en regisseur Luc Philips. H
is de derde keer dat De Goudbloem dit toneelwerk vertolkt. Twintig jaar geleden wei
deze produktie van De Goudbloem integraal uitgezonden door de Vlaamse Televisie. T
kan je in onze streek gaan kijken naar opvoeringen in Sint-Niklaas (schouwburg, 12,
en 14 maart om 20.15 u.) en Zele (de nieuwe zaal van het Gildenhuis, 20 en 21 maart, j
u.)
Zaterdag 26 februari volgt
de apotheose in het Steken
se Gildenhuis, vindt de
plechtige prijsuitreiking
plaats, voorafgegaan door
een optreden van kabaret-
groep Blau uit Beveren.
Blau
Blau is een groep waarvan
de naam ontleend is aan het
dialekt en staat voor «Be
verse Blau», een grootsoor-
tig blauwachtig konijnen
ras uit de streek. De groep
ontstond in '64 uit de stu
dentenbeweging en speelde
in den beginne amateuris
tisch en vrij plaatselijk. Het
genre bewoog zich van de
komedie- tot de revue-stijl.
Pas sinds 1972 zeggen ze
zelf brengen ze écht ka-
baret. Intussen zette «Blau»
reeds een tiental eigen vol-
avondprodukties in me
kaar. Ze hebben trouwens
een eigen minitheater in
Beveren. Tien jaar ervaring
dus brengen ze tijdens de
finale van het eenakterfes
tival. Ze gebruiken eigen
teksten, maar zwichtten
ook gedeeltelijk voor het
grote aanbod van over de
Moerdijk. Yvo De Wijs, zélf
ooit leider van een Neder
landse kabaretformatie, is
hun tekstschrijver. De
groep geniet in het Waas
land en daarbuiten niet de
bekendheid die hij verdient.
Het programma gaat alle
kanten uit, is vrijblijvend,
niet geëngageerd en blijft
verstoken van enige politie
ke tint. Humor blijft cen
traal staan, hoe zwartgallig
die soms ook overkomt.
De groep bestaat uit Jaak
Bosman, Renaat Stoop, Wil-
fried Van de Velde, Moni
que Rosseel en Willy Ba
cker-Over beek. De regis
seur is Roland Ramaee-
kers.
De jury
De jury wordt voorgezeten
door Albert Smet, plannen
maker, koördinator, alge
mene leider en stuwende
kracht achter het massa
spel Jan van Steene waar
van dit festival een gevolg
is. Broeder Angelicus is als
direkteur van het technisch
instituut zowat de kulture-
le ombudsman, die zijn
school wijd open zet als kul-
tureel ontmoetingscen
trum.
Van Stekense bodem zal Lu-
cien De Schrijver met z'n
milde kijk op de prestaties
van amateurtoneelspelers
z'n steentje bijdragen. Z'n
grote liefde voor deze
kunstvorm toonde hij door
te zoeken naar de oor
sprong van de vroegere re
derijkerskamer De Distel
bloem en hij is een oude
toneelrat, die trouwens
nauw betrokken was bij de
totstandkoming en realisa
tie van Jan Van Steene als
massaspel.
Guido Goedemé is leraar
aan de Normaalschool in
Sint-Niklaas en lid van de
provinciale kommissie van
toneel. Hij volgt het ama
teurtoneel op de voet.
Zeker geen onbekende bij
toneel- en massaspelers is
Jaak van der Helst. Stekene
leerde hem kennen als een
charismatisch regisseur
die een massa mensen sa
men naar één doel kan lei
den. Mét hem hebben hon
derden Stekenaars een
vorm van théater gemaakt
dat een ruim publiek kon
boeien. Daarnaast presteer
de Jaak ook als akteur bij
ondermeer toneelkring
Sint-Genesius. Verder is
het «Dagboek van een gek»
hem niet onbekend.
Tenslotte is er nog Adriaan
Magerman, die üd is van de
provinciale kommissie voor
toneel en literatuur, en ook
kunstrecensent is bij een
dagblad. Hij volgt het kul-
turele en tentoonstellings
leven te Gent.
Het sekretariaat van deze
jury wordt waargenomen
door Wim Persoon.
De prijzen
Voor dit eenakterfestival
voorzien de organisatoren
een aantal prijzen voor «op
merkelijke prestaties». De
groepen worden niet met
elkaar vergeleken. Het is
een écht festival: spelen om
ter best zonder die dwin
gende noodzaak om géén
foutjes te maken. Er zijn
prijzen voorzien voor de re
gie, de algemene techni
sche realisatie, een opmer
kelijke prestatie van aktri-
ce of akteur, het taalge
bruik, een stuk van een
Vlaams auteur.
Ook zal een «prijs van het
publiek» worden toege
kend. Daartoe ontvangen
alle bezoekers telkens één
formulier per eenakter, dat
ze na de voorstelling in een
daartoe voorziene bus moe
ten deponeren nè. er hun
appreciatie in de vorm van
punten te hebben opgezet.
Tenslotte (voorlopig, wai
er kunnen nog steeds pij
zen bijkomen) is er ook n
een prijs van de pers, wai
voor de «Wase Perskluj
een jury heeft afgevai
digd. Deze persjury is i
mengesteld uit Marcel Vj
niers, Hugo De Looze,
De Bock, Guido De Munlf
en Roland De Block.
Vermits het prijzenaanj
niet limitatief is, kan evé
tueel ook in allerlaat^
instantie, als «deus-ex-r
china» nog een prijs w
den toegekend aan die i
neelkring die géén pii
kreeg toegekend door i
jury...
De Bel
De Baardegemse toneelgroep «Hoop in de Toe
komst», volgend seizoen aan het diamanten jubi
leum toe, bracht verleden zaterdag en zondag
opvoeringen van Jan Fabricius' meest gekend en
meest gespeeld «Onder één dak».
De Sint-Niklazenaren, de Wazenaren die van
toneel houden worden de komende dagen en
weken verwend. Plaatselijke (amateur) gezel
schappen en reizende theatergroepen zorgen
voor de plankenkoorts. Een overzicht.
Een zoetzure komedie van
Dimitri Frenkel Frank in
een regie van Martin Gyse-
linck: «Bitter lemon». To
neelkring Sint-Genesius
voert ze op in de schouw
burg, op 26 en 28 februari
om 20.15 u. en op zondag
27 februari om 15 u. Dat
laatste is, zoals al gemeld,
een primeur, voor het eerst
kan je op zondagnamiddag
de plaatselijke amateurs
aan het werk zien. «Bitter
lemon» is licht verteerbaar.
Een op de klippen gelopen
huwelijk en beide partners
gaan elkaar duchtig te lijf.
De longdrink wordt opge
slurpt door Roos De Vriese,
Luc Hoebeke en Dirk
Luyckx. Huguette Inghels,
Rose-Marie Maes, Ben Van-
denhende, Fons Ysebaert,
Hugo De Vriese en het per
soneel van de schouwburg
helpen de citroendrank ser-
7 veren.
Het nagelnieuwe Belseelse
gezelschap Phoenix treedt
in zaal Van Remoortel in
Belseele aan op 6 maart om
19 uur en op 12 maart
19.30 uur. Het volkse blij
spel in vier bedrijven
«Pastoor Munte» wordt ge
regisseerd door huisman
Johan Hessels Zichemse
dorpshumor in Belsele, ge
speeld door Jef Verbelen,
Ivonne Parijs, André Van
Hese, Jo Maes, Gabrielle De
Decker, Carine De Beule,
René Comu, Raf De Groeve,
Wouter Hessels, Bea De
Boes, Leona Goethals,
Mark Koklenberg, Willy
Laureys, Jo Van Hese, Ed
dy De Taeye, Raf Verbelen,
Koen Verbelen, Dirk Smet,
Noël Van Damme, Erna De
Jonghe en Monique De
Cock verlenen ruggesteun
inzake dekor, regie, enz.
Landjuweellaureaat De
Goudbloem laat «De knecht
van twee meesters» van
Goldoni aanrukken. «Een
zonderling mengsel van on
nozelheid en gevatheid»,
maar er moet een knoop
ontward worden en derhal
ve wordt er duchtig gela
chen, binnenkort in de
schouwburg. Regisseur
voor 12, 13 en 14 maart is
Luc- Philips. Opvoeringen
telkens om 20.15 u. Geak-
teerd wordt door Frank De
Beule, Lieve Van der Aa,
Harry Deswarte, Marie-
Claire De Coster, Willy Ver-
breyt, Minouche Van der
Aa, Achiel Schepens, Dirk
De .Corte, Frans Caudron,
Herman Cole, Georges De
Vos, Eric Loquet, Didier
Ngoie en Veerle Dobbe-
laere.
Gastgezelschappen
Pieter Breugel de Oude ofte
«Pier den Drol» is de centra
le figuur in een gedramati-
zeerde dokumentaire die
het Nieuw Vlaams Theater
op donderdag 3 maart om
20 uur opvoert in de
schouwburg. Pieter De
Prins observeerde de obser
vator van het zestiende-
eeuwse leven van alledag.
Wie is het feestvarken, wie
wordt geslacht? Een piktu-
rale voorstelling, ook voor
het schoolpubliek (op 3 en 4
maart, 's namiddags).
Over het Objektentheater in
een organisatie van vzw De
Spiegel, te gast op 4 maart
om 20.30 u. in de Sint-Ni-
klase schouwburg, leest u
elders in dit blad een be
richt. Op maandag 7 maart
's namiddags mogen de kol
legestudenten gaan kijken
naar de schouwburg: het
Reizend Volkstheater voert
dan Molières «Ingebeelde
zieke» op.
In het Hendrik Conscience-
jaar (hij overleed in 1983)
speelt Theater Antigone in
de schouwburg van Sint-
Niklaas op 22 maart om 20
uur «Baas Gansendonck».
De vreugde van simpele lie
den, de hovaardigheid van
de Baas, het dekor vormt
een Kempens dorp. De
nieuwe toneelbewerking is
van Joanna Geldof. De
scholieren krijgen hun por
tie Conscience voorgescho
teld op 21, 22 en 23 maart,
tijdens de schooluren uiter
aard,
Een toemaatje bezorgt thea
terdame Georgette Hage-
doorn op zondag 6 maart
om 10.30 u. in de foyer van
de schouwburg. Zij maakt
een poëtisch zijsprongetje,
want het is allicht te weinig
bekend dat zij de laatste ja
ren van Martinus Nijhoffs
leven diens levensgezellin
was. Georgette Hagedoorn
over Nijhoff in de cyklus
«Poëzie op zondagmorgen».
U mag ook niet ongeïnfor
meerd blijven over het feit
dat Theater Poëzien op 28
en 30 maart schoolvoorstel
lingen verzorgt in de
schouwburg. En op 29
maart om 20 u. speelt het
NTG «Noch vis, noch
vlees» in de schouwburg, in
een regie van Jean-Pierre
-De Decker. Het gaat over
twee bevriende koppels
waarvan de mannen zetters
zijn in een drukkerij. Het
invoeren van nieuwe be-
drijfstechnieken heeft nog
al wat invloed op het privé-
leven. De relatie huwelijk-
beroep wordt door F.X.
Kroetz blootgelegd. «Noch
vis noch vlees» heet te zijn
«een onverbloemde visie op
het doordeweekse leven van
de-man-in-de-straat».
trum, Regentiestraat, «De
wolvreters». Telkens van
14 tot 15.30 u.
Vermaard zijn onderhand
de operette-voorstellingen
van het Sint-Niklase Bel
cantogezelschap. «Der Graf
von Luxemburg» van Franz
Lehar wordt integraal uit
gevoerd met Herman Nauts
in de titelrol. Verder doen
mee: Maria Weyers, Bert
Temmerman, Rudi De Meu-
lenaere, Mariene Bauwens
en Annie Temmerman. So
listen, koor en orkest staan
onder de algemene leiding
van Geo De Bondt. Het bal
let van de Belgische ballet
school werd voorbereid
door direktrice Josée Nico
la. De gesproken delen wor
den in het Nederlands uit
gevoerd, de gezongen stuk
ken in het Duits. Daarmee
komt men tegemoet aan de
wens van heel wat toe
schouwers van vorige voor
stellingen. Edwin Van Han
denhoven regisseert op 19
en 20 maart in de schouw
burg, telkens om 20 u.
Een flinke portie theater al
les samen, met vooral heel
wat amusement.
W.V.
Poppenkast en operette
Poppentheater Oekedoele-
ken uit Sint-Niklaas ver
tolkt op 16, 19 en 26 en 30
maart in het exlibriscen-
Een herneming van wat
reeds in 1970 onder regie
van wijlen Lowie Brandt
werd gebracht met Mare De
Bie nog in dezelfde (on
dankbare) rol en Roger De
Rop die nu de rol van de
oude vader vertolkte.
Reden door de herneming
is naar ons inzien niet zo
zeer een parallel te laten
trekken tussen beide pres
taties en de evolutie van de
toneelbond te evalueren.
Veeleer ligt wellicht aan de
basis het feit dat de behan
delde problematiek nog
steeds aktueel blijft. Mis
schien zelfs nog schrijnen
der eigentijds wordt.
Het lot dat bejaarden in de
familie beschoren is wordt
steeds meer en meer twijfel
achtig. Kinderen blijken
wegens de huidige normen
minder en minder tijd, en
toewijding, te hebben om
hun «oudjes» een plaats aan
de eigen haard te gunnen...
Ook het kontrast tussen
stad en platteland blijft een
oud zeer dat mede door de
fusie van gemeenten tot een
kankerplek in het gemeen
schapsleven is geëvolueerd
en waaraan nog heel wat is
te doen.
Jan Fabricius, geboren te
Assen in de Noordneder
landse provincie Drente,
enigszins wegens zijn rea
lisme vergelijkbaar met
Heyermans, minder begaan
met literaire verfijning of
uitrafelen van intellektuele
problemen, behandelt grote
problemen gekarakteri
seerd in scherp tegenover
elkaar staande figuren.
Hier dan vooral een genera-
tiekonflikt. In vele andere
stukken, resultaat van een
14-jarig verblijf in «den
Oost», worden de tegenstel
lingen tussen Ooster- en
Westerlingen in de daaruit
vloeiende problemen ten to
nele gebracht, als bvb «Een
zaam» en het alomgekende
«Dolle Hans».
«Onder één dak», geschre
ven in 1915 en waarin we
decennia terug de rol van
René «de schoolmeester»
speelden, is een verhaal van
treurnis om de dood van
een echtgenote en moeder.
Een verhaal echter ook van
haat en liefde, van schraap
zucht en goedheid uit een
hoek waar men ze minst
zou verwachten, van ver
wijdering en uiteindelijke
toenadering. Voor vader
(Roger De Rop) is het wel
een al te moeilijke opgave
in de tijdspanne van amper
één etmaal te moeten ver
werken uw echtgenote ten
grave te zien dragen, door
uw oudste zoon Albert
(Geert De Clerck) bedreigd
te worden met fysisch ge
weld, door uw kinderen Al-
bert, René (Mare De Bie) en
Jan de smid (Wilfried Blin
deman) te worden verloot
als «prijs van de tombola»
door zoon en schoondoch
ter Lena (Marie-Jeanne De
Ridder) te horen aandrin
gen op het verkopen van
het dak boven uw hoofd, - of
het vragen naar het «kinds
gedeelte», afstand te moe
ten doen van de dagelijkse
steun, het nakomertje Lies
ken (Katleen De Ridder) en
te worden gedwongen uw
intrek te nemen «onder één
dak» bij een schoondochter
(Dora, Betty De Pauw) die
ge jarenlang als «een stads-
madam» die van de boeren
stiel niets begrijpt. Een
zwaar realistisch gegeven
dat onverkwikkelijke toe
standen baart aan de lopen
de band waarbij Jan de
smid, de echtgenoot van de
op de rand van een zenu
inzinking verkerende Ann
(Lisette Putteman) af en to
zorgt door een Rwinkslai
voor enige opklaring in d
immer vertroebelde sfeer.
Intens meeleven van de e||
volle zaal, Hoop in
Toekomst heeft traditioneel
steeds veel kijkers bij
evolutie van steeds wissd
lende gegevens. Een af ei|
toe ongepast gegiechel
de zaal niet te na
sproken.
De bezetting die globaal g^j
nomen opgewassen v
voor haar taak zorgde
samen met regisseur Eri
De Corte voor dat niet wei
afgegleden naar het mel(
dramatische. Hiertoe wei
dan ook een en ander gf
knipt. Vooral dan bij hf
einde.
Dat het stuk gebracht werj
in dialekt, Boeregoei
Oiljsters voor de stadsmJ|
dam en ABN af en toe voor
de «perfesser in de geleera
heid» stoorde ons aan van
kelijk al geven we grif td
dat hierdoor de kontraste!
nog eer op de spits kondej
worden gedreven en dat
tevens een element van allJ
daagse realiteit in schuilda
De mannen van de techniej
hadden het deze keer min
der moeilijk en hadden eej
efficiënt sisteem opw
bouwd dat een snelle dekon
wisseling mogelijk maakUj
Een goed stuk, flink t
bracht, nu eens niet om
gieren, wel om te beleven,
kan zulks nog vandaal
vrijdag 25,2 en morgen «j
terdag telkens te 20
Hoogstraat, «Ons Huisi
(Tel. M. Spinoy:
35.72.96).
L.fl
