:ené Verheyen
vindt de tijd
ekomen om het
inancieel aspekt
van zijn loopbaan
Jte bekijken
«Als speler van Anderlecht of Standard
apper vaste keus voor nationale ploeg»
Zeienaar Roger Van Daele
Dubbele wereldkampioen met Inlandse vogels
'M. 'ifvr- vvi-'llA'
V y r
H Hf. V: »r* fit Jht '•*-
m m
-
De Voorpost - 25.2.1983 - 31
rori
g vi
lie l In 1974 werd René Verheyen samen met Velkeneers, Hoogenboom, De Vrindt
k n De Schrijver door Lokeren aangeworven. Sporting was pas naar «eerste»
er<*' epromoveerd en wilde daarin geen mal figuur slaan. Daarom ook het
ontrekken van manager Derijcker en trainer Novak. Samen met Bob Hoogenbo-
nei
porting heeft veel aan Verheyen te danken en dat is wederzijds want René was
eeds dik tevreden aan de Durme. Nu hij binnenkort 31 wordt vindt de
(cfempenaar dat het stilaan tijd wordt om aan zijn toekomst te denken en dan
ooral aan zijn financiële status. «Ik ben op een leeftijd en een punt in mijn
arrière gekomen waarbij ik niet meer mag nalaten elk ernstig aanbod in
verweging te nemen».
sW'sÜtPK
-w -
René Verheyen en Jean Janssens van Beveren stonden vaak oog in oog. Hier met fataal gevolg voor Rene want het wer
strafschop, (dm)
wust gekozen. Hoewel ik
wist dat de konkurrentie
voor een plaatske in de
ploeg groot ging zijn. Maar
dat sterkte mijn ambitie
nog. Ik wou er voor knokken
en wat bewijzen. Vooral Jo-
han De Vrindt heeft me
enorm geholpen in die be
ginperiode. Later keek ik ge
weldig op naar de voetbal
ler Lubanski.
Geboren te Beerse op 20 den Bergh furore maakte liet
«aart 1952 liep René daar Verheyen niet los. Zoals ge-
ok school. Hij herinnert zegd hadden alle topploe-
ch nog levendig meester gen het moeilijk tegen Turn-
leyers die zowat zijn stimu- hout. Dat was ook het geval
itor was om zijn weg in het met Lokeren. René speelde
oetbal te maken. Meyers tegen Sporting steeds reuze,
olgde alle schoolploegen
1 ontdekte direkt dat et bij Bij een ambitieuze ploeg als
ie Verheyen .wat in zat... Lokeren stond de naam Ver-
de lesuren werd dikwgls heyen weldra dik m„go.
en sportboompje opgezet streept op het verlanglijstje,
aarin voetbal en vooral de
'komst daarin centraal
iden. De stap naar een
Lokeren wou het
waarmaken in eerste, ik
ookl
Op 22-jarige leeftijd heeft
René toen heel bewust voor
Sporting Lokeren gekozen:
«Die ploeg was juist gepro
moveerd en wou het waar
maken in «eerste». Toen ik
hun inspanningen zag op de
transfermarkt heb ik geen
ogenblik geaarzeld en be-
Toen Lokeren herfstkampioen was kreeg Verheyden van
Jean Janssens een mooi bloemstuk, (arch)
«Het zijn allemaal goeie
trainers»
René heeft verschillende
trainers gekend. Alleen al
bij Sporting: drie jaar No-
vak, één jaar Grijzenhout en
Braems, twee jaar Hae-
saerts en Vacenovsky en nu
trainer Waseige. Hem voor
houdend dat het baantje
van trainer nogal wisselval
lig is en de ene slaagt en de
andere niet, bekijkt Ver
heyen bijzonder nuchter de
ze kwestie:
«Het zijn in mijn ogen alle
maal goeie trainers met
steeds meer positieve dan
negatieve punten. Als je
jong bent zie je steeds naar
de negatieve kanten van
een trainer, ook als mens.
Dat is gelijk op school de
relatie leerling-leraar. Een
maal ouder besef je pas dat
elkeen handelde om be
stwil. Er waren er al eens
minder goeie kanten, laat
ons 'die zo gauw mogelijk
vergeten!»
Achttien doelpunten in 80-81
Verheyen is regelmatig
elk seizoen terug te vinden
op de scorelijsten. Met als
absolute uitschieter de 18
kompetitiedoelpunten tij
dens het seizoen 1980-81.
«Inderdaad. Ik speelde
toen ook een reuzeseizoen.
Na mijn kwetsuur hoorde ik
hier en daar al stemmen op
gaan dat het zonder Ver
heyen bij Lokeren ook wel
zou loslopen. Zoiets prikkel
de me enorm. Meer dan ooit
gemotiveerd nam ik de
handschoen op. Vergeet
datzelfde jaar ook mijn twee
- Russische - doelpunten
niet en mijn treffer tegen
AZ'67».
René had een ruim aan
deel in de Europese sukses-
sen van Sporting datzelfde
seizoen. De uitschakeling
van Dynamo Moskou, Dun
dee United en Real Socie-
dad in de Uefa-cup ligt bij
velen nog vers in het geheu
gen. Enkel AZ'67 bleek toen
te sterk voor Lokeren. Toch
vindt René dat Lokeren zijn
beste Europabekerwedstrijd
speelde in San Sebastian te
gen Real Sociedad (2-2). Ar-
conada e.a. Zamora kunnen
erover meepraten.
«Neem daarbij nog het be
reiken van de finale in de
Belgische beker en ge moet
niet lang zoeken naar de
suksesrijke feiten!»
Sporting heeft jeugd achter
de hand voor de toekomst
«Kwetsuren en schorsin
gen hebben ervoor gezorgd
dat noodgedwongen beroep
diende gedaan op de jeugd
en het werd een meevaller.
Maar ze moeten met beide
voeten op de grond blijven
en niet denken dat hun loop
baan al gemaakt is. Vroeger
luisterde ik naar de routi
niers. Nu denken sommigen
dat ze ons niet meer nodig
hebben. Dat is hun goed
recht. Maar 'als ze na een
paar goeie wedstrijden al
menen een soort onverschil
ligheid te mogen aan de dag
leggen qua inzet en preste
ren dan erger ik me ziek en
zeg ze ongezouten mijn
mening».
René is van mening dat
Sporting safe zit als de
jeugd zo blijft evolueren
maar voorlopig moet die ge
schraagd worden dooi een
stevige routinebasis.
Tweeëntwintig caps
Verheyen werd een vijftig
tal maal opgeroepen voor de
nationale ploeg en verover
de 22 caps.
«Mijn eerste interland
speelde ik in 1976 te Deurne
tegen Nederland. Meneer
Thijs was juist trainer ge
worden. Zoiets vergeet je
nooit. Waar vroeger moord
en brand werd geroepen om
een linksvoetige te vinden,
kwamen er ineens een
handvol tevoorschijn. Toch
blijf ik de mening toege
daan dat men tot de absolu
te toppers Standard of An
derlecht moet behoren om
vaste grond te krijgen in de
nationale ploeg. Ik kan dat
slikken. Ik ben graag bij de
kerngroep. Éénmaal was ik
wel ontgoocheld. Na mijn
twee doelpunten tegen Roe
menië viel ik terug naast de
ploeg. Maar daarmee moet
je leren leven».
«Een Kempenaar is niet weg
te krijgen uit zijn streek»
René Verheyen is met
geen knuppel uit zijn streek
weg te slaan. Een Kempe
naar is huisgezind en houdt
van een rustige sfeer. Die
vond hij aan de Sint-Jans-
straat 2 te Wortel (Hoogstra
ten). Samen met echtgenote
Josée Van Opstal en negen
jarig zoontje Nico (bij de pre-
miniemen van Wortel) blijft
hij streek- en Kempengebon
den. Naast het voetbal
waardeert hij een partijtje
tafeltennis en biljart. De
laatste tijd is daar squash
bijgekomen. Maar vooral
blijft hij een verwoed kaart
speler. In het «rikken» (een
soort whist) moet je straffe
troeven hebben om hem te
kloppen. Van tv-program-
ma's spreekt enkel sport
hem aan. Van Dallas valt hij
in slaap. Dan luistert hij nog
liever naar oude «rockers»
van de zestiger jaren.
Peilend naar zijn toe
komstdromen krijgen we
weer die relativerende,
nuchtere René Verheyen.
«Ik ben steeds graag en
goed bij Lokeren geweest.
Maar nu moet ik aan mijn
financiële toekomst denken.
Voor Sporting hoop ik eens
op een titel of wie weet, de
beker. Voor de rest primeert
mijn gezondheid en die van
mijn gezinl»
And ré
ïsluiting bij Lentezon
serse was dan ook gauw
ezet. Na de kadetten en
cholieren kwam Verheyen
p 16-jarige leeftijd in de
erste ploeg terecht en
laakte kennis met het be-
Wsi.frcderingsvoetbal. René
JyÉpeelde linksbuiten en Wil-
W f.ed Puis was voor hem het
RlHchtend voorbeeld. Daar
I^Hakte hij niet op uitge-
ladsmentaliteit deed hem
izien van keuze voor
eek l lerschot
Zijn talenten bleven niet
dd e Ms,°'cen bij Beerse. Talrij-
w i voetbalscouts sloegen de
eg naar het Lentezonter-
vooral Beerschot
leef aandringen. Verheyen
»elde een paar tornooien
de Mannekens maar
toen moeilijk wennen
de stadsmentaliteit.
Jok een test op Bèrchem
m hem niet bewegen om
te happen. Dichter bij
.bis, in Turnhout, klikte het
JJO :nstonds. Na een geslaag-
test wedstrijd tegen Zwar-
Leeuw kwam René op zijn
tgentiende bij de toenma-
ge tweedeklasser ondor
ainerschap van Hindrickx.
8ze had direkt door dat
wheyen geen specifieke
iksbuiten was maar veel
zatei- ,ler tot zijn recht kwam
>ns op otraal in het middenveld.
It Wf
elijke
nkele
naar
n 20 u
[estel-
n van
ijd te
minal
C Lon-
it Zele
p dat-
2.D.M.
den
it Persegael en KA)
'ulsen
Turnhout had die tijd een
asseploeg maar wel onbe-
kenbaar. Het had de repu-
lie onoverwinnelijk te zijn
8 het tegen de leidersploe-
m ging. Zo moest Ware-
•m er eens met 4-1 aan
Ie op ''oven. Als doelman
anssen (later Beringen) -
irsegael - Poulsen (re-
ember Beerschot) e.a. Ju
in Van Roosbroeck in hun
waren, moest de
genstander op niet veel re
nen. Het tweede jaar bij
imhout werd René opge
ld epen voor het beloftenelf-
1 met o.a. Paul Courant,
Van 1 ^an ^er Eycken, Swat
menl ^er en k"c Mille-
Mich mPs- Toen reeds ver
heen Anderlecht op de
oppen maar vooral KV Me-
ilen dat toen met Staf Van
De Zeelse vogelliefhebbers domineren reeds vele jaren de
kampioenschappen op nationaal en wereldvlak. Roger
Van Daele heeft de fakkel overgenomen van zijn leer
meester Alois Van Mingeroet, die in de belangstelling
kwam door het behalen van de wereldtitel met een stam
van vier mussen in het Duitse Bocholt. Het was de
bekroning van een superioriteit, die hij sierde met vele
nationale titels. Hij leerde de knepen van het vak aan
Roger Van Daele en die toonde zich een waardige
opvolger. Op de wereldkampioenschappen te Olumuc
(Tchechoslovakije) haalde hij brons met witte rijstvogels.
Het jaar daarop schoof hij op naar de tweede plaats met
dezelfde kategorie. Vorig jaar hadden de wereldkam
pioenschappen plaats in Roeselare met meer dan 12.000
ingeschreven vogels en 1.400 deelnemers. De Zeienaar
won zilver met een stam van vier spreeuwen en individueel
won hij brons.
Dit jaar werd het wereldkampioenschap georganiseerd in
het Italiaanse Piaccnza met 9.850 ingeschreven vogels
voor een 1.700 deelnemers, die uit 24 landen kwamen.
Naast tal van Europese landen waren er ook vogels
present uit Zuid-Afrika, Argentinië, Bermuda, Brazilië.
Chili, Columbië, Peru en Uruguay. Roger Van Daele
schreef in met 12 vogels. Het werd voor hem een kompleet
sukses. Met een stam van vier spreeuwen werd hij
wereldkampioen en in de reeks individueel spreeuwen
behaalde hij eveneens goud. Een derde wereldtitel ont
glipte hem door de speling van het reglement. Met een
stam van vier witte rijstvogels of witte padda's, waar
Roger a.h.w. het monopolie op heeft, werd hij met 92%
der punten bijzonder hoog gekwoteerd. Die titel was een
certitude, maar de Zeienaar werd gedeklasseerd omdat
twee vogels een ringnummer 1981 droegen en de nieuwig
heid tegenover vorig jaar was dat het allemaal exemplaren
van 1982 dienden te zijn.
De wereldtitels staan uiteraard centraal maar vooraf
kwam Roger ook op de nationale kampioenschappen in de
belangstelling. Hij is één van de enigen in België, die een
nationale titel won in de twee bestaande nationale bon
den. In de BOF (Belgische Ornithologische Federatie)
met 32.000 leden, werd hij kampioen met de spreeuwen en
in de AOB (Algemene Ornithologische Bond) met 28.000
leden, was hij primus in de vrije klasse met een Bourks-
parkict. 1982 was een goed kweekjaar. Gedurende acht
tien weken speelde Roger Van Daele met zijn pracht
exemplaren op de grootste tentoonstelling en 80 vogels
kregen de erkenning als kampioen.
Geselekteerde stam
Om een wereldtitel te kunnen bemachtigen is de Zeienaar
reeds zeven jaar intens bezig met het kweken, kruisen en
het perfekt verzorgen v^n zijn stammen en verschillende
soorten vogels. De kolonie van 400 vogels, die tot voor
enkele jaren in zijn volière van 20 meter lang, 8 meter
breed en 3 meter hoog, met daarnaast nog verschillende
kweekinstallaties, rondvloog, is momenteel afgeslankt tot
ongeveer 150 vogels voor een 15 tal soorten, waarvan de
inlandse, de kruisingen, de exoten, de kwartels, de
kanaries en de parkieten het hoofdbestanddeel vormen.
Uit de zeer interessante en wel leerzame uitleg, die Roger
Van Daele ons deed, ervaarden we. dat er heel wat komt
kijken vooraleer men zijn niveau heeft.
«Ik was vroeger vogelvanger. Toen de vogelvangst werd
afgeschaft, en onder invloed van Alois Van Mingeroet,
schakelde ik over. Het kweken van unieke exemplaren is
heef interessant maar een zeer tijdrovend hobby gewor
den. Het is een precisiewerk, waarbij men heel wat geduld
moet hebben om het vol te houden. Ik beschik over een
70-tal vogels, die uitsluitend voor de kweek bestemd zijn.
Het zijn vogels, die vroeger op de prijskampen hun
kampioenenwaarde hebben getoond. Het heeft geen zin
om met mindere kwaliteit te beginnen kweken. De eerste
vereiste is om uit kampioenen te kweken en dan trachten
om de stam nog te verbeteren. Alle vogels worden in de
volière geboren en gekweekt. De tweede voorwaarde om
te lukken is de vogels zo tam mogelijk te maken. De
exoten, de inlandse en de kruisingen worden vanaf de
achtste dag met de hand opgevoederd. In volle kweekpe-
riode heeft mijn vrouw daar heel wat werk mee. Om de
twee uur moet ze aan de slag. Soms zitten daar dan 30 tot
40 gapende bekjes. Het varieert van soort tot soort, maar
de periode gaat van drie tot zeven weken dat het opvoede
ren een dagelijkse bezigheid is. 's Zondags als we op
bezoek bij familie of vrienden gaan, wordt gans die kroost
in de koffer van de auto gestopt. De samenstelling van de
voeding voor die kleine vogels moet zo kompleet mogelijk
zijn, omdat ze sterk en gezond zouden opgroeien, want de
bedoeling is altijd, dat we naar het beste kweken.
Africhten
Het kweken van kandidaat-kampioenen en ze laten op
groeien is maar een deel van de voorbereiding: «Het
africhten van de vogels neemt achteraf ook heel wat tijd in
beslag. Met snoep worden de vogels gewoon gemaakt om
tijdens de exposities rustig in de kooi te blijven. Ook de
voorbereiding op de tentoonstellingen gaat met heel wat
vrije tijd lopen. De vogels krijgen om de twee dagen een
bad met lauw zuiver regenwater om mooi glanzende
veders en pluimen te verkrijgen.»
Roger Van Daele doet ook mee aan de trend om door
kruisingen nieuwe vogelsoorten te kweken, die in de
natuur niet te vinden zijn. Een nadeel is wel dat de meeste
van die nieuwe exemplaren onvruchtbaar zijn. Het belang
rijkste is dat ze mooi zijn en prijzen winnen. Bij het
beoordelen van de tentoongestelde vogels houden de
keurders hoofdzakelijk rekening met de kleur, de teke
ning, de pluimen, de konditie, de grootte en de vorm en de
algemene indruk die ze laten als ze in kooitjes zitten.
Dc wereldkampioenen-spreeuwen van Roger Van Daele
zijn afkomstig uit de Zeelse Gratiebossen, en muntten uit
door dc knappe tekeningen die door hun pluimage lopen.
Roger Van Daele is ook een bevoorrader en mag jaarlijks
één of twee vogels in de natuur vangen, dit is zeer streng
gereglementeerd.
BENO
Zele. De familie Roger Van Daele uit Zele pronkt fier met trofeeën die op de diverse
kampioenschappen werden behaald (bvw)
Zele. Roger Van Daele, wereldkampioen samen met zijn twee zonen in de kweekruimte
