De grote
en de kleine k
3
'ersoonlijke figuratie in
IHet Pand
jStephan Gorus zeventig jaar
Beverse smalfilmklub
houdt derde filmgala
Tentoonstelling' lente 83 te Lokeren
Postume hulde aan Faluintjeskunstenaars
Benoit Putteman en Cesar Muylaert
Petrus Peelman:
exposeert te Zele
Etser
Paul Van Peteghem
in galerij
«'t Hof te Puttens»
Begijnhofkunstmap niets met
begijnhof te maken
De Voorpost - 25.3.1983 - 21
Onder het motto «Contrast» wordt in de Galerij Het Pand op de Oude Vest te
idermonde van zaterdag 9 april tot maandag 2 mei een gelegenheidsten
toonstelling georganiseerd met het meest recente werk van kunstenaar
8tephan Gorus, zeventig jaar geworden en aktiever dan ooit. Daarbij wordt
een artistiek verzorgde kunstmap uitgegeven, waarin 28 kleurenreproduk-
ües van zijn laatste werk vervat zijn, samen met een bloemlezing uitspraken
en citaten van en over Stephan Gorus. Deze map trekt de lijn door van de
bekende monografie van Lode De Kimpe en gaat verder grondig in op de
huidge ontwikkeling van de kunstenaar. Deze studie vormt een ideaal middel
om de fijnzinnige Stephan Gorus te ontdekken en te benaderen.
Dendermonde. Kunstschilder Stephan Gorus tekent het gulden boek ter gelegenheid van
de retrospektieve in de Uendermondse A kademie naar aanleiding van zijn 65e verjaardag
(arch)
Deze map wordt uitgegeven
in een beperkte oplave van
vijfhonderd, waarvan twee
honderd luxe-uitgaven. De
ze luxe-uitgave gaat in een
verstevigde linnen band
met gouddruk. Beide uitga
ven bevatten identieke re-
itadJ produkties en geven een
)zw overzicht van de jongste
evolutie van de kunstenaar.
De verklarende inleiding
wordt verzorgd door de
heer John Baert, lie, filoso-
en Romaanse filologie,
docent Esthetica aan de
8 llKon. Akademie van Ant
werpen. Men kan nog voor-
seefintekenen tot 30 maart te
gen prijzen van respektie-
velijk 1300 (luxe) en 950 fr.
Na 1 april wordt het 1600
en 1200 fr.
Stephan Gorus is geboren
op 25 april 1913 in Dender-
■r' monde als zoon van de im-
pressionistische schilder
Pieter Gorus Toen de eer
ste wereldoorlog uitbrak
verhuisde de familie naar
Overmere-Donkwaar men
verder verwijderd was van
het oorlogsgeweld dat Den
dermonde voor een groot
deel vernietigde. Toen de
storm was geluwd trok het
gezin naar Zele-Dijk, waar
vader Pieter Gorus gedu
rende twintig jaar heeft ge-
bijwerkt. Hij overleed in 1941
en had acht kinderen,
waarvan zeven jongens
Uiteraard trachtte Pieter
Gorus de artistieke gaven
van zijn zoon aan te scher
pen en hij liet hem de volle
dige cyclus van de Dender-
mondse Akademie volgen,
waar naast hemzelf ook Jan
Maes, Felix Gogo en Fer-
nand Willaert de jonge Ste
phan onder hun hoede
kregen
Pieter Gorus deed nog meer
dan theoretische kennis bij
brengen. Hij trok er samen
met zijn zoon op uit, leerde
hem de natuur ontdekken,
de fijne spelingen van het
licht en de gevoelige kleu-
rennuances. Toch vermoed
de Stephan toen reeds dat
het "fieldwork» niet kon op
wegen tegen het werk in
zijn eigen atelier Tot onge
veer 1946 bleef hij onder
invloed van zijn vader voor
al impressionist.
Zijn gevoelig karakter, zijn
introverte natuur dreven
hem echter stilaan naar het
expressionisme. Hij wou
meer zeggen dan alleen
maar een mooie plaat teke
nen. Stephan verliet stilaan
de ideeën die hem waren
bijgebracht maar had zich
ondertussen toch de ver
fijnde techniek eigen ge
maakt. Via het expressio
nisme begon hij na de be
langrijke expositie over
vijftig jaar moderne kunst,
in 1958 tijdens de wereld
expositie, abstrakt te schil
deren. Maar ook hier vond
hij dat het abstrahisme
geen voldoening gaf aan
zijn nood om zich te uiten.
Sinds 1967 wijdde hij zich
volledig aan de «nieuwe fi
guratie», een stijl hem ei
gen die een kombinatie is
van expressieve figuratie
en abstraktie, een samen
gaan dat inderdaad zeer
veel mogelijkheden biedt.
Nu kwam Stephan Gorus
tot volledige ontplooiing. In
de rust van zijn atelier voel
de hij zich toch zeer betrok
ken met wat in de wereld
gebeurde en zijn werken
zijn dan ook dikwijls de ui
ting van zijn diepe bezorgd
heid over het lot van de
mensen. Zij drukken nu
eens afgrijzen, dan angst
uit, nu eens hoop en dan
weer vertwijfeling.
Het is eigenlijk geen sym
boliek maar de rechtstreek
se uitdrukking van wat de
kunstenaar voelt in zijn
kontakten met de wereld
rondom zich. Kontakten
die voor hem blijkbaar niet
gemakkelijk zijn Hij komt
niet veel buiten, is zeker
niet tuk op publiciteit,
houdt van zijn eigen terug
getrokken leven in de be
schermende sfeer van zijn
atelier. Gelukkig is er zijn
echtgenote die hem aan
spoort om toch maar eens
naar buiten te komen met
zijn werken. Stephan schil
dert uit innerlijke drang,
uit noodzaak voor zichzelf.
Zonder zijn echtgenote zou
hij waarschijnlijk nooit
tentoon stellen.
In het rijke Dendermondse
kunstleven speelde Stephan
Gorus een belangrijke rol.
Niet alleen was hij leerling
van verschillende interes
sante kunstenaars, hij was
medestichter, oud-voorzit
ter en adviseur van, de ak-
tieve kunstkring «Celbe
ton», een uniek verschijn
sel voor die tijd. Op die ma
nier volgde hij de evolutie
van de kunst in al haar
facetten van heel dichtbij
Tussen 1937 en 1978 stelde
Stephan Gorus tentoon in
binnen- en buitenland.
Belangrijke exposities wa
ren er in Moerbeke-Waas,
Dendermonde, Sint-Ni-
klaas, Sint-Gillis-Dender-
monde. Aalst, Brussel, Pa
rijs, Munchen, Geraards-
bergen, St. Gallen, Toronto,
Londen. Zuid-Afrika, Gent,
Zele, Charleroi enz. Ter ge
legenheid van zijn 60e en
65e verjaardagen werden
in Dendermonde grootse
tentoonstellingen georga
niseerd! waarop hij het ere
metaal voor verdiensten
mocht ontvangen van het
Ministerie van Nederlandse
cultuur. De staat kocht van
hem verschillende werken
aan en hij kreeg reisbeur
zen voor Spanje, Italië,
Zwitserland en Oostenrijk.
Vele van zijn werken bevin
den zich ook in belangrijke
binnen- en buitenlandse
privé- en staatsverzamelin-
gen. Stephan Gorus wordt
vermeld en beschreven in
de belangrijkste heden
daagse naslagwerken over
schilderkunst. Lode De
Kimpe schreef over hem
een monografie waarvan
nog enkele exemplaren be
schikbaar zijn.
In 1978, ter gelegenheid
van zijn 65e jaar, bezochten
we een retrospektieve van
hem in de Dendermondse
akademie. Toen reeds stel
den we vast dat Stephan
geen toegevingen doet aan
zijn omgeving. Hij schil
dert wat hij meent te moe
ten schilderen, zeker niet
om den brode of om 'in' te
zijn
Een interessante tentoon
stelling dus in Galerij Het
Pand. Oude Vest te Dender
monde van vrijdag 8 april
(vooropening) tot maandag
2 mei
Mare De Backer
Het is de tweede keer dat op initiatief van enkele Waaslandse middenstanders
deze Lokerse Lentetentoonstelling werd ingericht en ook voor de tweede keer
met groot sukses. In het Parkhotel had op 18 maart de vooropening plaats.
Vier firma's, ons al bekend van verleden jaar, trokken onweerstaanbaar de
aandacht met hun juwelen, hun tapijten, hun lederen zitmeubelen en hun
porselein. Maar dit jaar was er ook een speciale gast: Dr Bert Meeuws,
graficus.
De inleiding werd op een
zeer poëtische wijze ver
zorgd door Tony Van Aver-
maet. Hij begon met een
ontroerend gedicht «Kind,
als het lente is, en we weer
samen zijn...» De lentetijd,
een tijd van verandering,
waarin het nieuwe leven
weer openbloeit, waarin het
vaalgrijze van de wintertijd
wordt omgetoverd in het
hele groene, waartussen
hyacinten en madeliefjes
als lichtende parels schitte
ren. Zo wordt nu een nieuw
leven geboren, onstuimig
en verlangend. En deze ten
toonstelling staat nu in het
teken van het lentegebeu-
ren. Zij wil voor ons alle
maal een verpozing zijn
doorheen de drukke dagen
In het licht daarvan heeft
men nu ook iets willen to
nen van het meest kreatie-
ve, naar het volmaakte toe,
waarbij het aksent in de
eerste plaats op het artisa-
nale wordt gelegd, hetgeen
zijn voltooiing vindt in
schoonheid en elegantie,
gevormd door lijnen, reliëf,
uitgevoerd in een nobele
materie. Tapijten, meube
len, porselein, juwelen, et
sen, verweven tot een ge
heel en gehuld in een len
testijl van kleurrijke bloe
men en planten. In dit len-
tegebeuren brengt Dr. Bert
Meeuws zeker eennieuw
geluid. Dr Meeuws, ons al
len wel bekend als chirurg,
treedt voor het eerst met
zijn werk naar buiten. Het
tekenen zit hem van kinds
been af in het bloed. Hij
erfde het beslist van zijn
vader Laurent Meeuws, die
jarenlang tekenleraar was
in de streek van Roeselare
en er een gedegen faam als
etser verwierf. Het werk
van Bert Meeuws ligt in de
lijn van dat van zijn vader.
Ook bij hem staat de mens
centraal. Nog sterker uit
gesproken eigenlijk en in
themata die niet zelden zeer
duidelijk de binnenpretjes
van de etser doen aanvoe
len, en ook zijn verfijnde
zin voor humor. Maar an
derzijds weet Bert Meeuws
ons sterk te ontroeren,
zoals bv in «Het Einde», een
gevoelig en sterk drama
tisch geladen werk. Deze
tentoonstelling is eigenlijk
een pretentieloze en be
scheiden aanloop, want
men kan Bert Meeuws nog
verwachten in zoverre de
schaarse tijd die hem is toe
gemeten het toelaat. In dit
laatste verband vertrouwde
de chirurg ons toe, dat hij
na zijn zware dagtaak, toch
nog altijd een drietal uur
tjes op zijn bureau kan vrij
maken voor zijn liefhebbe
rij, of beter gezegd zijn
kunst. Na de lofvolle woor
den aan de gelegenheidsex
posant kwamen ook de an
dere exposanten aan de
beurt: De firma Temmer
man, met een prachtige
keuze Oosterse tapijten.
Niemand zal ontkennen dat
het Oosters tapijt het wes
ten heeft veroverd op een
vreedzame manier. De oos
terse tapijten hebben door
hun kunstzinnige uitbeel
ding en hun impressievolle
motieven in de loop der eeu
wen een bijzondere plaats
ingenomen in de harten der
mensen, die dat werk weten
te waarderen. Schilderijen
en oosterse tapijten zijn
vanuit artistiek oogpunt
erg verwant. Over de juwe
len van Tony Van Kerck-
hove zegde Tony Van Aver-
laet dat sinds er mensen
bestaan ze getracht hebben
hun persoonlijkheid te ma
nifesteren door kleding, en
ze te aksentueren door ju
welen. Geen koninkrijk ter
wereld, of het had zijn
kroonjuwelen. Geen kerk
of klooster, of het bezat de
mooiste edelstenen. Maar
in onze moderne tijd is dit
niet enkel het bezit geble
ven van enkelen, maar
heeft een ruimere gemeen
schap ook dit erfgoed als
sieraad meegekregen. De
glans van goud, zilver of
smaragd is onvergankelijk.
De juwelier die hier ten
toonstelt is een man van het
vak, voor wie schoonheid
geen ijdel begrip is, hij weet
door zijn kunstzinnige aan
leg het stillistisch verfijnde
in harmonie te brengen met
de zin en de smaak van het
individu. En nu over de
meubelen van de firma De
Wolf. De historiek van deze
firma's zou men kunnen
synthetiseren onder de
hoofding «Een Wolvenver-
haal». Inderdaad vader De
Wolf had een nest van zeven
welpen, en zo had hij een
zware last op zich geladen.
Maar hij paarde het nuttige
aan het aangename: een
handel in zilverwerk. Naast
zijn drukke kommerciële
beslommeringen heeft hij
steeds oog gehad voor het
esthetische, het exklusieve,
het waardevolle Geen mas-
saprodukten of alledaagse
dingen. En de zonen heb
ben dan ook de porselein
handel ontdekt. Zo zien wij
hier ook weer het nieuwste
aangaande gedekte tafels,
gleiswerk en kristal in
kunstvormige lijnen en
kleuren: mooie dingen van
blijvende waarde. Tot slot
vermelden we nog graag
dat Dany Ost uit Sint-Ni-
klaas, die kandidaat is voor
de Europese titel, het lente-
aksent in de tentoonstel
ling brengt: «Zeg het met
bloemen», of bloemen spre
ken een taal die" iedereen
verstaat, geen gesofisti
ceerde, maar de taal van het
hart.
J.V.L.
Met de opvoering van het zangspel «In de Mooie
Molen» bracht de Koninklijke Harmonie St.-Cecilia
Herdersem, «Concordia et Docilitas» een postume
hulde aan twee rasechte kunstenaars uit de Fa-
luintjesstreek, wijlen auteur Benoit Putteman en
de eveneens overleden Vlaamse toondichter Cesar
Muylaert.
De Beverse Smalfilmklub organiseert haar 3de
filmgala Van harte en ook een beetje met
trots, omdat in het negenjarig bestaan van de
klub toch al heel wat bereikt is. Amateurci
neasten hebben een hobby dat door z'n veelzij
digheid wellicht een der moeilijkste te beoefe
nen is. De maker van een amateurfilm dient
immer» niet alleen cameraman te zijn. Hij
dient ook op het idee te komen, werkt een
draaiboek uit, maakt teksten, zoekt muziek op
en doet tenslotte de algemene montage. Een
opsomming waarvoor in de professionele film
wereld stuk voor stuk specialisten aan het
werk gezet worden.
Daarom moet men deze produkties als die van
echte amateurs bekijken, en... mochten er zijn
die bedenken. «Het leek me iets voor mij te
zijn, maar dit is me toch te zwaar...», niets is
minder waar. De Beverse Smalfilmklub helpt
je, in veertiendaagse vergaderingen op don
derdag in het kasteel Cortewalle te Beveren,
even kreatief met de camera om te gaan als
zijzelf. Je wil er meer van weten? Neem dan
eens kon takt op met het secretariaat.
De Beverse Smalfilmklub voorstellen kan van
daag niet meer in enkele woorden. Immers al
is het nog altijd een jonge klub, toch wist de
BSC op deze korte tijd een benijdenswaardige
plaats in de smalfilm wereld te verwerven. De
Beverse Smalfilmklub is op de provinciale en
nationale wedstrijden, een gewaardeerde, niet
meer weg te denken deelnemer geworden. Op
provinciaal niveau kende men bij de BSC reeds
een laureaat in de junioreskategorie en zelfs,
vanaf dit jaar, een bij de seniores. Om tot
provinciale wedstrijden te worden toegelaten
moet men in de plaatselijke klubwedstrijd
minstens zilver behalen, of op advies van de
wedstrijdjury, z'n film tot zo'n mogelijke kwo-
tering aanpassen en verbeteren.
In de provincie minstens zilver behalen wil
zeggen, mogen deelnemen aan de nationale
wedstrijd.
De nationale wedstrijd van dit jaar heeft plaats
op 23, 24 en 30 april, 1 mei in het kultureel
centrum van Waregem De Beverse Smal
filmklub neemt daar deel met 4 films van haar
seniores. Daarvoor, en dat is nu in het komend
weekend op zaterdagavond 26 maart houdt de
BSC haar 3de filmgala. De grote feestzaal van
het parochiecentrum op het IJzerhand te Beve
ren wordt dan nog eens terug een echte cine
mazaal. De Beverse Smalfilmers brengen voor
hun ruim publiek een selektie van de 12 beste
films van de laatste twee jaar. Het wordt een
afwisselend programma dat de moeilijksten
zal tegemoet komen. BSC-voorzitter Herman
Suy krijgt meteen de kans om z'n klubleden en
alle aanwezige sympatisanten te danken ter
wijl na de pauze de prijsuitreiking der be
kroonde films van de jongste klubwedstrijd
plaats heeft. De laureaten van de klubwed
strijd krijgen voor de eerste maal een prachti
ge wisselbeker. Voor de juniores wordt deze
geschonken door de Bank Brussel Lambert.
Voor de seniores is het een wisselbeker van de
gemeente Beveren. Bij deze omlijsting zal dhr.
Francis Smet, schepen van kuituur en vroe
ger BSC-lid, in een feestwoord het belang van
de klub in het gemeentelijk kultuurgebeuren
toelichten.
We weten van vorige gala-avonden dat de
Beverse Smalfilmklub zal instaan voor een
piekfijne organisatie en verzorging van het
geheel Zoals altijd spreekt de heer Luc Van
Kerckhove de inleidende bindteksten voor elke
film. De gala-avond begint te 20 uur. De
inkom bedraagt 80 fr. Kaarten aan de ingang
van de zaal.
Wie er nog meer wil van weten kan gerust
kontakt opnemen met het BSC-secretariaat
p.a. dhr. Lucien Cant, Hagedoornstraat 2,
2750 Beveren. Tel. 03/775.47.11.
Benoit Putteman, Baarde-
gemnaar, was achtereen
volgens onderwijzer,
schoolhoofd te Baardegem
en schooldirekteur aan de
Arendschool in de Binnen
straat te Aalst. School
waarop hij zijn stempel
wist te drukken en waar hij
met zijn pedagogische ga
ven woekerde.
Benoit Putteman was ech
ter ook een begaafd heimat-
schrijver die o.m. furore
maakte met zijn «Pee Klak»
die een herdruk beleefde en
door de «Claerhaegse Come-
die» met heel wat sukses
ten tonele werd gebracht.
Putteman schreef ook het
libretto van drie operettes
door Cesar Muylaert op mu
ziek gezet nl. «Bergerhar
ten», «Als de nachtegaal
zingt» en «Pieter Breu
ghel», naar het leven van de
beroemde Vlaamse schil
der. Operettes die o.m. te
Baardegem door «De Op
gaande Zon» werden opge
voerd. Ook zangspelen in
één bedrijf als «Kamer te
huur», «De nieuwe wet»,
«De tweeling», «De brief»,
«Het oogstprinsesje», «De
kandidaat», «Het zonne
kind», «Het verjarings
feest», «Als men Frederik
foppen wil», «Hovenier ge
vraagd», «Vera», «In de drie
uilen» en last but not least
«In de mooie molen». Ook
heel wat liederteksten van
Putteman werden door Ce-
sar Muylaert van muziek
voorzien.
Cesar Muylaert, te Gijze-
gem geboren in 1879 en na
een dertigtal jaren koster-
orgelist te zijn geweest te
Moorsel te Kortenberg in
1957 overleden, was een
vruchtbaar komponist in
zowat alle genres.
Op teksten van J. Caudron
zette hij muziek op een aan
tal historische drama's met
streekgebonden inslag:
«Jan de Meer», «De Heldin
van Meldert», «De verwoes
ting van Affligem», «Frie
da». Ook op tal van zangs
cènes als «De klasse», «Het
lied van de zee», «De mo
des», «Vissersmeisjes», «De
radio», «De erfenis van non
kel Jan» e.d.m.
Liederen maakte hij bij de
vleet op teksten van K. Van
Helloo, M. Breyne, A. Ver
hoeven, Benoit Putteman,
P. Meeus, A. Vandenbroeck
en Fons Van de Maele. Voor
klavier schreef hij polka's.
mazurka's en walsen en op
vokaal vlak bewoog hij zich
met de «Jubelkantate» te
St.-Martens-Leeme, de «Ju
belkantate» voor de Maria-
kring en de kantate als hul
de van Alfons De Cock (Her
dersem). Verder schreef hij
tal van religieuze num
mers, kommunieliederen
en werk voor fanfare en
harmonie.
Reeds 25 jaar terug in
1958, bracht het Konink
lijk Toneelgezelschap van
Baardegem «De opgaande
Zon» een Cesar Muylaert-
avond als postume hulde
aan deze geliefde Vlaamse^
komponist met een selektie
uit zijn werk, solistisch vo
kaal optreden van Guy Van
Oudenhove, Christians
Slagmulder en Jan Beken,
balletten, koorwerken en de
opvoering van «De Mooie
Molen», operette die Her
dersem tijdens het voorbije
en het komende weekend
ten tonele brengt.
Na een onderbreking van ruim anderhalf jaar,
wegens verbouwingswerken in het Gildenhuis,
werd heraangeknoopt met zijn bekende hoogstaan
de schilderijententoonstellingen.
Vrijdagavond 25 maart,
20.00 u. vindt de vernissa-
van de tentoon-
Voor de Paastentoonstel- wone man»
ling van 1983 viel de keuze Zijn jaarlijkse tentoonstel- Stelling van werken van
ditmaal op Antwerpenaar lingen in het Tolhuis te Paul van Peteghem in de
Petrus Peelman. De kunste- Schelle, de Moretushoeve te VTB-Galerij «'t Hof te Put-
naar is oorspronkelijk van Zandvliet en het Gemeen- tens» Wichelsestraat Le-
Moerzeke-Kas telwaar hy tehuis te Hamme kennen de. Kunstkritikus Luk Le-
op 111.1910 geboren een steeds groeiend sukses, kpnc «l Hp kunctPnaar Pn
werd. Ruim 40 jaar geleden zodat wij niet anders ver- kunstenaar en
verhuisde vader Peelman wachten dat de kunstenaar zlJn wer'< aan Publiek een tentoonstelling in Zijn
om den brode naar Antwer- ook te Zele heel veel waar- voorstellen, terwijl Toon huidige woonplaats Destel-
pen, en sindsdien verblijft dering zal genieten. Mertens, schepen van kul-
Petrus in de havenstad Mogen wij de speciale aan- tuur de tentoonstelling zal
Reeds zeer jong voelde de dacht vragen van de bezoe- openen. De galerij is vrij
kunstenaar zich aange- ker van de tentoonstelling toegankelijk van 25 maart Ie land. In zijn etsen pro-
trokken tot de schilder- «oor zijneigen stijl Typi- tot en met 10 apri| ,983 hij a||es le vangen
firhP u/orlron nlo „lanHonhan --
in 1940 geboren in Loke
ren. Hij woont nu in Destel-
bergen. Hij volgde les aan
de akademie van Wetteren
waar hij een opleiding
kreeg van o.a. Honoré De-
mey en Antoon Bogaert.
Pas in 1980 kwam hij met
zijn werk naar buiten t.g.v.
bergen. Nadien volgden
verscheidene suksesvolle
tentoonstellingen in het he-
kunst, maar heeft deson- sche werken als «landschap
danks nooit tekenschool, met ven» en «12 rozen in .-
noch akademie betreden, een kruik», benevens zijn zaterdag, Z°n-enfeest-
Zijn atelier is zijn huiska- kleine kadertjes met land- dagen: 14.00 - 20.00 u.). zame knotwilg, een jong
(vrijdag van 19.00 tot 21.00 wat hij mooi vindt: een pit
toresk stadbeeld, een een-
mer, waar hij al zijn wer- schappen en koppen,
ken ophangt. Bijna een mu
seum van klassieke kunst
op zichzelf.
Want klassiek mag men de
stijl van Petrus Peelman
wel noemen. Hij schildert
zoals de oude meesters met
warme goed samenpassen-
de en uitgebalanceerde
kleuren Bij hem is een
bloem een bloem, een boom
een boom, een aangezicht
een aangezicht met ogen,
oren en mond op de juiste
plaats en in de juiste ver
houdingen, vol geladen ex
pressie.
Naast eigen produktie is hij
ook steengoed in de klassie
ke reproduktie. Zijn motto
is «goede kunst aan betaal
bare prijs, ook voor de ge-
Paul Van Peteghem werd meisje, een volksfiguur.
Begin maart hebben alle inwoners van groot-Dendermonde een reklamefolder in
de bus gekregen in verband met de verkoop van een kunstmap. Deze wordt
verspreid «naar aanleiding van de restauratiewerken van het Begijnhof». Kloos
ters, parochies, scholen kregen de aanbieding nog eens extra onder gesloten
brief
De raad van beheer van het Dendermondse begijnhof deelt mee dat men de
kunstwaarde van deze map niet wenst te beoordelen, maar men wil er op wijzen
dat de kerkelijke stichting vzw Dendermonds Begijnhof» ipet dit hele initiatief
niets heeft te maken en dat men door het aanschaffen van deze map geen enkele
steun verleent aan het Begijnhof in kwestie. Het betreft Hier louter een financiële
onderneming van een uitgeverij.
Wat de gedroomde «restauratiewerken», daarbij komen kijken, zal volgens een
verklaring van de raad van beheer van het Dendermonds begijnhof, een reklame-
techniek zijn van de betreffende uitgevers.
