Dendermondse Perskring
reikte jaarlijkse persprijzen
«Wij, middenstanders, zijn het
die het goede nieuws maken»
V.O.B.K.W. slaat «Ridders van de Weg»
Direkteur André
Baetens ziet levensdroom vervuld
4 -1.4.1983 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
verse media, de hulp van
leerkrachten, het versprei
den van didaktisch mate
rieel, wedstrijden in ver
band met verkeersveilig
heid, fietsenkontroles en
verstrekken van lichtweer
kaatsende strips e.m.a.
Reeds heel wat gerealiseerd
Mede door de inzet van een
6-tal belangloze medewer
kers werd reeds in 1967 te
Erpe-Mere gestart met een
«week voor veilig verkeer»
en sindsdien volgen ver-
keersmanifestaties op aller
lei vlak zich op.
In alle scholen van het ba
sisonderwijs werd «De weg-
kode voor de scholier» ver
spreid en in testschoolkan-
tons Lede en Fexhe-Slins
werden didaktische magne
tische borden uitgepro
beerd. Tot op heden wer
den reeds zowat 1.200 bor
den met aangepaste minia
tuur-auto's geleverd. De
vereniging ijverde voor een
verplicht verkeersonder-
richt dat in 1971 kracht van
wet kreeg. Naast de organi
satie van de «veertiendaag
se voor veilig verkeer», een
interscolaire wedstrijd, be
schikt de vereniging over
een mobiel verkeerspark
van 40 m bij 40 dat gratis
ter beschikking staat van
alle scholen. Verkeerspark
dat in het voorbije jaar
liefst 24 maal werd opge
steld. De vereniging nam
bovendien deel aan natio
nale ontmoetingen te
Deurne en aan provinciale
wedstrijden te Marche.
Jonge ridders van de weg
Deze aktie heeft als doel
kinderen aan te zetten tot
een voorbeeldig gedrag op
de openbare weg en hen
daarbij via een beloning te
stimuleren. Rijkswachters,
leden van het politiekorps,
burgemeesters, inspekteurs
van het onderwijs, verant
woordelijken van VTB-
VAB en T.W. kunnen kin
deren wiens gedrag inder
daad voorbeeldig was sig
naleren aan de
V.O.B.K.W. Een kind dat
een blinde helpt de weg
over te steken. Een kind
dat waakt over de veilig
heid van een makkertje.
Een kind dat een vriendje
weerhoudt van een onbe
zonnen daad. Een kind dat
per fiets elke richtingsver
andering aangeeft enz.
Het kind, de zwakke wegge
bruiker
Burgemeester Raymond
Uyttersprot verheugt er
zich over dat tegenover het
feit dat een aantal jongeren
zich in het verkeer gedra
gen dermate dat we er ons
dagelijks aan ergeren (in
dubbele of driedubbele file
rijden, veranderen van rij
richting zonder enige waar
schuwing. rijden met niet
reglementaire fietsen) er
een aantal te vinden zijn
die zich laten opmerken
door hun voorbeeldig weg
gedrag. Een privé-initiatief
als dat van de V.O.B.K.W.
is verheugend doch ook de
overheid dient zich niet on
betuigd te laten". Dat minis
ter Galle de toelagen aan
de gemeentebesturen om
milieuvriendelijke vormen
van verkeer te bevorderen
verhoogt is dan alleszins
een stap in de goede rich
ting. Mits bepaalde voor
waarden komen daarvoor
in aanmerking met aanleg
gen en verbeteren van fiets
paden, verkeersdrempels
en andere verkeersvertra-
gende voorzieningen even
als dienstverlenend en ver-
keersgebonden straatmeu-
bilair ter bevordering van
zwakke weggebruikers als
voetgangers en fietsers.
Aansluitend deelde de mi
nister daarbij mede dat ook
de gemeenten via verkeers
drempels de verkeersleef-
baarheid in woongebieden
kunnen bevorderen.
Een noodzaak als men
weet dat in 1981 ruim 2.200
verkeersdoden vielen,
19.000 zwaar- en 60.000
lichtgewonden onder wie
19% voetgangers en 11%
fietsers.
«We hebben er immers le
ren mee leven» dat de ver-
keersmoloch onze kinderen
verslindt maar we willen er
ons niet bij neerleggen.
Kinderen mogen niet lan
ger een hulpeloze prooi
zijn maar moeten als gehar
naste ridders de auto tege
moet treden en daarbij die
nen ze te worden geholpen.
Dit via verkeerslichten en -
tekens, zebrapaden en
vluchtheuvels maar vooral
via een mentaliteitsveran
dering bij de volwassenen.
De straat werd het konink
rijk van de auto en het
vroeger speelplein evo
lueerde tot parkeerterrein.
«Wie kinderen dwingt te
lopen en te fietsen op we
gen waar ook auto's rijden,
is mede schuldig aan het
ongeval en die daarvan
vaak het gevolg zijn. Wie
woonwijken ontwerpt die
aan de auto vrij stel geven
gaat niet vrij uit...».
Verkeersopleiding.
uit den boze?
Veldwachter Verlaeckt
(Erpe-Mere) startte reeds
in 1956 met verkeersonder-
wijs te Mere doch reeds in
1957 werd hem zulks on
mogelijk gemaakt omdat
het programma zulks niet
voorzag. Na 14 jaar niet
wachten doch ijveren
kwam die wet er dan uitein
delijk toch en werd ver-
keersopvoeding verplich
tend gesteld. Dat de
leerkrachten er niet dege
lijk op voorbereid waren
was nog wel een euvel.
Veldwachter Verlaeckt
startte ook te Mere met het
reeds vermeld verkeers
park.
Hogere betoelaging
Afgevaardigde van minis
ter Mare Galle, de heer
adviseur De Paepe, brengt
de nieuwste visies i.v.m.
het wegverkeer. Het ver
keersbeleid ressorteert wel
onder verschillende instan
ties wat de zaak niet verge
makkelijkt. Minister Galle
stelde maatregelen vooi
waarbij het mogelijk wordt
de voorzieningen vooi
voetgangers en fietsers te
verbeteren. Hij gaat ervan
uit dat men terug moet
naar funktievermenging,
wars van separate woonge
bieden, werkgebieden,
schoolgebieden of rekrea-
tiegebieden. Gemeenten
als kleinere entiteiten moe
ten weer leefbaar worden
gemaakt. Zo kunnen voor
bvb herwaardering van
dorpspleinen de toelagen
opgetrokken worden van
60 naar 70% en voor klein
schalige projekten ten
voordele van zwakke weg
gebruikers van 60 naar
80%. Dit voor bvb fietspa
den, verkeersdrempels,
wegversmallingen, rem-
stroken. Bij het aanleggen
van verkeersdrempels moet
niet worden onderzocht of
een te snel rijdende auto
niet zou kunnen bescha
digd worden, doch dient
men deze voorziening te
bekijken in funktie van zijn
ware bedoeling.
De minister opteert zelfs
voor mogelijke aanleg van
een fietsroute naar de
school toe en stelt vast dat
te Kortrijk «voorrang voor
fietsers» in bepaalde geval
len werd ingevoerd.
Kapitein Millecam, bevel
hebber van het rijkswacht-
distrikt Aalst met 9 briga
des, ziet in dit initiatief ein
delijk de mogelijkheid het
kind in het verkeer nu eens
positief te kunnen benade
ren. Het zou een pedagogi
sche blunder zijn alleen aan
fouten aandacht te beste
den. Blijk geven van voor
zichtigheid in het verkeer
verdient alvast een felicita
tie. Gendarmes moeten
echter meer de rol van
Zwarte Piet spelen dan die
van St.-Maarten. Rijks
wachters mochten echter
reeds vaak getuige zijn dat
kinderen zich soms meer
als een heer in het verkeer
kunnen gedragen dan vol
wassenen. Anderen gedra
gen zich dan echter weer
even dwaas. Vooral te voet
of per fiets, in groeps- of
zelfs in klasverband, zijn ze
vaak een doorn in het oog
van de gendarm zodat hij
repressief moet optreden in
plaats van te belonen. Aan
de laureaten wenst de kapi
tein dan de «jonge ridders»
dezelfde geestelijke eigen
schappen zouden hebben
en beoefenen als hun voor
gangers uit vroegere tijden.
Verkeersopvoeding leidend
naar attitude
Namens minister Coens
spreekt dan hoofdinspek-
teur basisonderwijs Corte-
beek die de laureaten van
harte «proficiat» wenst,
proficiat dan in de rechte
betekenis van het woord
«doe zo voort».
Bij het thema van de laat
ste pedagogische week
werd ook de verkeersveilig
heid behandeld als onder
deel van «een school waar
het goed is om er te leven».
Verkeersopvoeding kan
bijdragen tot het voorko
men van de duizenden on
gevallen op de weg. Reeds
in 1966 wees direkteur-ge-
neraal Van den Borre hier
in dezelfde feestzaal op het
gebruik van verkeerspar
ken en op de noodzakelijke
samenwerking school - po
litie. Verkeersonderricht
moet volgens spreker lei
den naar kennis en inzicht
in het weggebruik, tot het
aankweken van een aantal
vaardigheden en degelijke
attitudes. «Kennen» e.
«kunnen» moet vermenig
vuldigd worden met de fak
tor willen, engagement on.
reële resultaten op te leve
ren. Dit alles gestoeld op
respekt voor zichzelf en
voor de anderen.
Ridders van de weg
Volgende laureaten kregen
een diploma, een armband-
uurwerk, boeken over het
verkeer, reflekterende
strips e.d.m.
Iwan Barres (Schellebelle),
Chris Callebaut (Erembo-
degem), Nancy Callebaut
(Woubrechtegem), Frede
ric Caytan (Erpe-Mere).
Cosyn Jurgem (Ressegem),
Annia Danckaert (Burst).
Aalst. De gasten die de ridders ontvingen onder leiding van voorzitter Sergeant uit Eqi
Mere per
André De Backer (Oom-
bergen), Koen De Boeck
(Ninove), Kristof De Bolle
(Denderleeuw), Els De
Borle (Herzele), Liesbeth
De Bruycker (Burst), Jur-
gen De Clippeleer (Burst),
Kathleen De Cooman (St.-
Lievens-Houtem). Mervin
De Coster (Aalst), Peter
De Groote (Mere), Marij
ke De Grauwe (Lede),
Tom De Grauwe (Lede).
Kris De Mesure (Herzele),
Danny De Moor (Oorde-
gem). Bart De Prez (Aspe-
lare), Gert D'Hondt (Erpe-
Mere), Guy Dobbelaere
(Herzele), Koen
Eeckhoudt (Ninove), Kha-
lid Elouch (Schellebelle),
Karlien Fermon (Hille-
gem), Hilde Focquet
(Erondegem), Matricia
Borckmans (St.-Lievens-
Houtem), An Janssens
(Lede), Yves Lauwereys
(Erpe-Mere), Jurgen Mons
(St.-Lievens-Houtem),
Willem Noël (Ressegem),
Frank Raman (Oorde-
gem), Jimmy Roeland (Er
pe-Mere), Ann Sangli
(Herzele), Heidi Snoec
(Erembodegem), Stëve
Strobbe (Erembodegem
Kristof Tillon (Burst), Ki
Van den Berghe (Burst
Roderik Vanderkelen (N
nove). Van Haverbe
Emmanuel (Erpe-Mere
Koen Van Impe (Erpe^t
re), Ann Van Mell
(Aalst), Crista Van Snk
(Ninove), Guy Verhofstj
(Erpe) en An Vermeul
(Letterhoutem)
Vervolg van blz. 1
soon, vereniging of groep te
lauweren die zich verdienste
lijk heeft gemaakt om de naam
en faam van de stad Dender-
monde uit te dragen Zoals
ieder jaar zorgde collega Paul
Huylebroeck voor de biezon-
der mooie perspenningen die
men zonder meer unieke stuk
ken mag noemen. Hij verwel
komde de vele gasten en gaf
vervolgens het woord aan Staf
Dewachter, die meer bepaald
de invloed en het belang van
de regionale pers zou belich
ten. Aan de hand van cijfers
toonde spreker aan hoe groot
het belang van de kommunika-
tie wel is Tevens wees hij op
het grote gevaar dat hieruit
voortvloeit: de verleiding is
groot om dit machtig wapen
waarover de journalist be
schikt te misbruiken. Maar er
zijn nog andere bedreigingen;
de telekommunikatiemiddclcn
lijken de wereld een stuk klei
ner te hebben gemaakt. Het
Vervolg van blz. 1
benbedri}f en het is bijna
niet te geloven dat de hui
dige hoogkonjunktuur
daaruit is gegroeid.
Het alternerende onder
wijssysteem dat bij mid
denstandsopleiding werd
en wordt toegepast, heeft
bijgedragen tot dit sukses.
Het Europese Centrum
voor Beroepsopleiding leg
de eerde de nadruk op de
waarde van de wisselwer
king tussen praktijk- en
theorieonderwijs. Door de
medewerking van beroeps
mensen en pedagogische
adviseurs zijn de opleidin
gen levensgericht, reali
teitsgebonden. Zestig pro
ent van de 4.300 leraren
i jn mensen uit de dagelijk
se praktijk, weet Piet Sa-
bi »n. En er is meer: de
vei lengde leerplicht houdt
vee tigduizend jonge men
sen, CMO-leerlingen van
werk'oosheid af. Vijfen
twintigduizend van hen vol
gen nog een voortgezette
opleiding. Middenstanders
kunnen zich ook tijdens
hun beroepsleven nog ver
volmaken. Het is nodig dat
zij de voortdurend nieuwe
ontwikkelingen bijbenen,
dat zij inhoud blijven geven
aan hun diploma.
Het hoeft niet te verwonde
ren dat het Wase centrum,
nu al, in het kader van de
verlengde leerplicht inte
graal werd erkend. De mid
denstandsopleiding biedt
de overheid ook de kans
om spaarzaam met haar
gelden om te springen. Bij
elfduizend patroons kun
nen pupillen in de leer. Een
enorme investering zou
noodzakelijk zijn om deze
mensen elders in het onder-
wijsnet op te vanggn. Voor
de middenstandsopleiding
heeft men twaalfduizend en
zestienduizend frank per
vierkant meter geïnves
teerd; voor andere onder
wijsvormen werd het dub
bele als norm gehanteerd.
En natuurlijk loopt elke
vergelijking wel ergens
scheef, maar toch nog deze
cijfers van Piet Sablon: de
gewone middenstandsop
leiding kost 23.000 per leer
ling en per jaar, de onder
nemersopleiding 30.000 en
de voortgezette vorming
800 frank; voor leerlingen
uit het sekundair rijkson
derwijs, het provinciale en
het gesubsidieerde vrije on
derwijs betaalt de overheid
respektievelijk 182.000,
110.000 en 99.000 frank per
jaar.
De sekretaris-generaal is
daarom fier dat Vlaande
ren over een netwerk van
nieuwgebouwde centra be
schikt. Alleen Tongeren en
Asse ontbreken nog. Het
CMO-Waasland, vindt hij,
is alvast de soliede hoek
steen voor de promotie en
verdere realisatie van de
KMO's in een nieuw
gewest.
De toekomst is aan de
durvers!
Frans Mouling, adjunkt-
kabinetschef van minister
Karei Poma, zet enkele na-
Sint-Niklaas. Lintjes knippen in het CMO-komplex, in gezelschap van heel wat
prominenten (Iv)
tionale inzichten uiteen.
Zeker omdat de beroeps
leiding t.a.v. de tewerkstel
ling zo'n aktiverende funk
tie geeft, is het spijtig dat
zich een gebrek aan midde
len manifesteert. Gelukkig
zijn de ondernemers krea-
tief en hebben ook de op
leidingscentra het klappen
van de zweep begrepen.
Naast een relance politiek
naar de ondernemingen
toe, wil de Vlaamse Exeku-
tieve bijzondere aandacht
besteden aan deze centra,
vooral met het oog op de
permanente vorming. De
verlenging van de leerplicht
is erg positief als tegelijk
het beroepsonderwijs
wordt aangepast, meent
Fons Mouling. Het ministe
rie wil in zijn kultuurbeleid
een belangrijk aksent leg
gen op het beroepsonder
wijs, maar kan uiteindelijk
enkel inzichten vooropstel
len, het veldwerk is voor de
centra.
Minister van middenstand
Paul Akkermans wipt op
zijn vertrouwde stokpaard
je: de risikopolitiek. «Wij»,
roept hij uit, «wij zijn de
enige onderwijsvorm die
mensen onmiddellijk bij
brengt wat risikodragen be
tekent. Er is geen oplossing
voor de werkloosheid in
België indien hij niet alle
maal risikö's blijft nemen.
Wij zijn het die het goede
nieuws maken. Elfduizend
ondernemers houden hun
deuren open voor de mid
denstandsopleiding; het is
dank zij hen dat wij de
zaken zullen kunnen recht
houden in dit land!». Ak
kermans heeft het nog over
de DIRV-politiek. DIRV
staat voor Derde Industrië
le Revolutie Vlaanderen
(en heeft vooral de promo
tie van de mikroëlektroni-
ka op het oog), maar de
minister wil het letter
woord ombuigen tot
DURF... Durf om risiko's
te nemen: Enkel investe
ringen kunnen ons uit hel
slop halen», meent, hij en
bij het poneren van zinnen
als deze is het alsof hij
denkt een vliegenmepper
in de hand te hebben.
Als men de kostprijs van de
nieuwbouw per vierkante
meter (het komplex heeft
143.445.128 frank gekost;
meer dan 54 miljoen is ei
gen investering, nog een
goeie acht miljoen moet
worden gefinancierd) ver
gelijkt met de inspanningen
per vierkante meter, dan is
de kostprijs een peulschil,
vindt de minister. Wij Vla
mingen zouden tenminste
nog kunnen bewijzen dat
met weinig middelen heel
wat kan worden gered.
Proficiat nog, donder hij,
«en zorg ervoor dat er hier
de eerste tien jaar durvers
buitenkomen; de krisis is
enkel aan een oplossing toe
als wij er samen aan wer
ken!».
Dit zijn het adres en het
telefoonnummer van CMO-
Waasland: Hogekouter,
2700 Sint-Niklaas, 031
776.14.11. En ik vermeld
tenslotte nog dat het cen
trum ook taalkursussen
(Frans Engels, Duits, Ita
liaans, Spaans, Russisch,
Zweeds en ook Nederlands
voor anderstaligen) en een
studie managementsleer
voor de k.m.o. inricht en
aan sektiebegeleiding voor
k.m.o.'s doet, d.w.z. dat
men advies verstrekt bij de
aanwerving van personeel.
Leo DE BOCK
nieuws komt veel sneller op
ons af en de journalist krijgt
steeds minder tijd om het te
kontroleren op zijn echtheid.
De krantenlezer beschikt ook
over steeds minder tijd en
loopt het grote gevaar zich
over te geven aan de opge
drongen keuze. Dat zou leiden
tot een zekere verkalking van
het aktieve element in ons
gedrag.
Lokaal nieuws
Vervolgens vroeg Staf De-
wachter de aandacht van zijn
collega's om met al hun krach
ten te willen waken over de
oprechtheid van hun bericht
geving. «Er rust op onze
schouders een zware verant
woordelijkheid. Wij maken
het nieuws en vormen opinies.
Dat kan gevaarlijk zijn. Van
daar ook dat we nauwgezet
onze woorden, zinnen en arti
kel moeten afwegen». Het uit
gangspunt is en blijft «feiten
zijn heilig, kommentaar staat
vrij». Hij wees ook op de kwa
liteit van de berichtgeving.
«De regionale berichtgeving
mag niet minderwaardig zijn
aan de nationale. Ze moet
even kwaliteitsvol zijn. Dat zal
het belang van de regionale
pers nog doen toenemen».
Ook al zijn er hier gevaren: de
lokale televisie, de lokale ra
dio, het zijn zovele nieuwe
media die de geschreven pers
een hak kunnen zetten. Pri
mordiaal is en blijft dat de
regionale berichtgeving een
weerspiegeling moet zijn van
wat er zich in de streek af
speelt. De mens heeft immers
een gezonde belangstelling
voor wat er zich in zijn straat,
zijn buurt, zijn gemeente voor
doet, hij wil meer weten over
de wetenswaardigheden die
het leven van een gemeen
schap of groep kenmerken,
over de eigenaardigheden die
aan het leven een pikant sausje
geven».
Ere-voorzitters
De statuten van de Dender
mondse Perskring bepalen dat
de schepen van kuituur ere
voorzitter is van de kring. Nu
meester Wiemeersch politiek
niet meer aktief is, moest men
van hem afscheid nemen.
Voorzitter A. Block dankte
hem voor zijn jarenlange be
langstelling, zijn aparte kijk op
alles wat in de stad reilt en
zeilt. Waarop de ere-voorzitter
graag inpikte en zeer luimig,
soms ironisch zijn visie gaf.
Het moet niet steeds even ge
makkelijk zijn om in het obs
cure Dendermonde want
Dendermonde is op het stuk
van kuituur een zwarte vlek
jaarlijks een laureaat te vin
den. Toch maakt de perskring
zomaar geen lukrake keuze,
maar gaat daaraan een ernstige
en fel overwogen gesprek
vooraf. Hij hoopte dat de pers
in de toekomst een nog ruime
re kijk zou hebben op de maat
schappij, want die is ruimer
dan alleen maar politiek en
sport.
Alfabetizering
Mark -De Backer zou dan de
laureaat van de socio-kulturele
sektor voorstellen. Hier werd
het alfabctizcringswcrk van 't
Sas gelauwerd. Dendermonde
is immers de bakermat van het
alfabetizeringswerk in Vlaan
deren. De bedoeling die voor
zit is volwassenen leren lezen
en schrijven, wat meteen een
zekere kritiek op het onder-
-fl f i
Dendermonde. Een opgetogen Mario Mertens en ee«|
even gelukkige echtgenote (c)
wijssysteem impliceert. Het
Sas heeft zijn eigen metode
uitgewerkt Begonnen wordt
met een instapgesprek waarin
onder meer gepeild wordt naar
de sociale situatie van de kur-
sist. maar ook naar zijn moti
vatie. Tevens poogt men dan
een zeker «schuldgevoelen»
weg te werken. Dan worden de
kursisten ingedeeld in groepjes
die zo worden samengesteld
dat de leden ervan dezelfde
sociale achtergrond hebben,
zodat ze ook op elkaar kunnen
terugvallen. Die groepjes be
staan uit 3 tot 5 mensen en
worden begeleid door een vrij
williger Zijn de groepen gro
ter, dan kan men beschikken
over minimum twee begelei
ders. Het zijn dan de groepen
zelf die bepalen hoe snel de
kursus mag evolueren. De vrij
willigers krijgen dus heel wat
verantwoordelijkheid toege
speeld. Zij volgen eerst een
introduktiekursus van een zes
tal avonden. Eenmaal opgeno
men in het medewerkersbe
stand komen zij een keer per
week gedurende twee uur sa
men met hun groep. Maar
daaraan gaat flink wat voorbe
reiding vooraf. Om de drie
weken is er dan nog een verga
dering van de medewerkers,
waarbij de resultaten worden
besproken Het Dendermond
se pilootprojekt is nu drie jaar
bezig en ondertussen zijn er
zowat overal in Vlaanderen 25
projekten uit de grond gere
zen. Vele daarvan vonden hun
oorsprong in Dendermonde.
Er is inmiddels ook een Natio
naal Sekretariaat gevormd
waarin BTK-ers de organizatie
en de beleidszaken van alle
projekten samen bijhouden.
De heer Van Nieuwenhove,
projektleider, dankte in naam
van zijn medewerkers en bena
drukte dat het projekt in feite
niet zou mogen bestaan. «Het
is immers onzinnig dat er nog
mensen door de mazen van het
net glippen». Hij herinnerde
ook aan zijn allereerste reea-
kie toen hem werd meegedeeld
dat de persprijs naar het alfa-
betizeringsprojekt was gegaan:
«Hangt er wat aan vast Finan
cieel dan?» Want centen zijn
belangrijk voor het projekt.
«Nu besef ik evenwel dat deze
persprijs voor ons haast nog
belangrijker is dan een financi
ële vergoeding. Dank zij deze
erkenning kunnen we een aan
tal taboes doorbreken»
relative
Mario Mertens
Nadat Schepen Maes, de h
^.we ere-voorzitter, de rijke 1
ditie van de uitreiking vanf
Persprijs had geloofd ei
klaarde dat hij alles i
werk zal stellen om de b
kingen tussen de stad
pers te bestendigen,
Eric Van Aerschot de latnj
van de Sportpersprijs
Avanti-doelman Mario i
tens, die hij afschildert!
een uiterst sportieve k
het leven weet te t
steeds te vinden is i
grap, maar ook crnstigl
zijn. Mertens heeft er heell
internationale wedstrijden!
zitten, nam deel aan i
en Europese kampioen:
pen, speelde met zijr
wedstrijden voor Europt
kers, kortom beleefde s
de grootste triomfen.
Mertens is inmiddels niet'
geten te leven; hij houdt
muziek en bezit dan ook!
hele kollektie platen,
schuwt geen pintje bier, n
overdrijft niet. Hij heeft q
oog voor de maatschappij
vooral voor de marginaki
deze samenleving Mario I
tens zou in zijn dankwor
laatste trouwens onderstti
want: «vergeleken bij 't S
heb ik nog niet zo veel gen
teerd. In naam van
Lebbckc zou voorzitter
nen onderstrepen dat I
Mertens zeer veel
schenkt aan het
kontakt.
Burgemeester Cool tens
dankte de Perskring i
degelijke keuze en i
iedereen uit op de red
waarna in het lokaal van§
Dendermondse Perskringl
gezellig nagekaart werd.
In Gent is er nu een huü]
humor en satire. Het ki
naam Esmeralda Pn
en is gelegen in de Abe<
10 (tel. 091/23.22,76.)
kan er terecht voor di
een dingen die wat te
hebben met humor en
gaande van tentoonsti
voordrachten en info-a'
tot happenings ei
van bijdragen aan best»
periodieken en het uitgt
van een humoristische en:
rische publikatie.
